| dbo:abstract
|
- El vampirisme clínic és una malaltia mental caracteritzada per l'excitació sexual associada amb una necessitat compulsiva de veure, sentir o ingerir la sang, existint o no l' o creença de ser un vampir. És un tipus de parafília poc comuna. Alguns autors la consideren una variació de la necrofília. (ca)
- Renfieldův syndrom je psychický defekt, jež může přerůst až ve velmi vážné psychické onemocnění. Způsobuje neovladatelnou chuť na krev (spíše lidskou než zvířecí). Člověk se s ní může narodit, nebo může vzniknout po vážnějším traumatickém zážitku, se kterým se daná osoba není schopna vyrovnat, a tak v ní postupně narůstá. Většinou jsou základy této nemoci položeny ve věku, kdy se vyvíjí lidská osobnost a charakterové vlastnosti jedince, tedy v útlém věku života. Příklad vzniku této duševní choroby: Dítě v problematické rodině je fyzicky týráno. Jeden z rodičů jej napadne a způsobí mu krvácející ránu: Neošetřené, šokované a dlouhodobě stresované dítě si ránu vysaje a v tu chvíli zjistí, že mu krev docela chutná a že pití krve může být vlastně velmi vzrušující. Toto ještě nemusí nutně znamenat duševní vadu, ovšem časem to v ni může přerůst, viz dále. (cs)
- Κλινικός Βαμπιρισμός, πιο συχνά αποκαλούμενος και ως Σύνδρομο του Ρένφιλντ, είναι ένας όρος για να περιγράψουμε την εμμονή κατανάλωσης αίματος. Η διαταραχή αυτή δεν έχει επίσημα κατηγοριοποιηθεί στον Διαγνωστικό και Στατιστικό Οδηγό Ψυχολογικών Διαταραχών. Ο όρος επινοήθηκε (πιθανά ως φάρσα ή αστείο) ψευδοεπιστημονικά από τον κλινικό ψυχολόγο Ρίτσαρντ Νολ που εμπνεύστηκε το όνομα από τον εντομοφάγο βοηθό του Δράκουλα, Ρένφιλντ, όπως αναφέρεται στο μυθιστόρημα του Μπραμ Στόκερ. Ο όρος έχει χρησιμοποιηθεί τόσο στην ψυχιατρική όσο και την φανταστική λογοτεχνία, καθώς και στην τηλεόραση, όπου αναφέρθηκε σε επεισόδιο του CSI με τίτλο Commited (5ος κύκλος, επεισόδιο 21). Αναφέρθηκε επίσης στον 5ο κύκλο της σειράς Criminal Minds, στο 7ο επεισόδιο με τίτλο The Performer. Παρότι ξεκίνησε πιθανά ως φάρσα ή λάθος έχει χρησιμοποιηθεί και ως ψευδοεπιστήμονική περιγραφή πραγματικών ή υποτιθέμενων διαταραχών. Τα σπάνια κρούσματα της ασθένειας που έχουν περιγραφεί και οι αναφορές που υπάρχουν αναφέρουν το συγκεκριμένο σύνδρομο ως συμπτώματα σχιζοφρένειας ή κάποιο είδος παραφιλίας. Κάποιοι κατά συρροήν δολοφόνοι εκτελούσαν βαμπιρικές τελετές παρόμοιου είδους στα θύματά τους. Οι δολοφόνοι Πίτερ Κούρτεν και Ρίτσαρντ Τρέντον Τσέις αποκαλούνταν βρικόλακες από τον Τύπο αφού είχαν τη συνήθεια να πίνουν το αίμα των θυμάτων τους. Ομοίως, το 1932, ένας ανεξιχνίαστος φόνος στη Στοκχόλμη της Σουηδίας, ονομάστηκε Ο φόνος του Βρικόλακα λόγω των συνθηκών κατά των οποίων πέθανε το θύμα. Σύμφωνα με την περιγραφή του Νολ, Οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτή την ασθένεια είναι κυρίως άνδρες. Η ανάγκη για αίμα καθοδηγείται από την ιδέα ότι το αίμα μεταφέρει ζωτικής σημασίας ενισχυτικές δυνάμεις. Η ασθένεια ξεκινάει από ένα γεγονός-κλειδί που συνέβη στην παιδική ηλικία του ατόμου που μετέτρεψε ένα σοβαρό ατύχημα ή μια τυχαία κατάποση αίματος, σε ένα ενδιαφέρον γεγονός. Μετά την εφηβεία ο ενθουσιασμός αυτός μετατρέπεται σε σεξουαλική διέγερση. Κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσης, το αίμα, η παρουσία του και η κατανάλωσή του δημιουργούν μια αίσθηση δύναμης και ελέγχου. Το σύνδρομο ξεκινά με κατάποση του αίματος του ίδιου του ατόμου και συνεχίζει με κατανάλωση αίματος επί των άλλων πλασμάτων. Το Σύνδρομο του Ρένφιλντ τυπικά ακολουθεί τρία στάδια. Στο πρώτο, τον αυτοβαμπιρισμό ή ωμοφαγία, ο πάσχων πίνει το δικό του αίμα, συνήθως κατατραυματίζοντας τον εαυτό του. Το δεύτερο στάδιο είναι η ζωοφαγία κατά την οποία ο ασθενής τρώει ζωντανά ζώα ή πίνει το αίμα τους. Υπάρχουν πιθανότητες να προμηθευτεί το αίμα ζώου από κρεοπωλείο ή σφαγεία. Στο τρίτο στάδιο, τον τελικό βαμπιρισμό, ο πάσχων στρέφει την προσοχή του στους ανθρώπους. Μπορεί να κλέψει ανθρώπινο αίμα από νοσοκομεία ή τράπεζες αίματος, ή να πιει κατευθείαν από άνθρωπο. Κάποιοι με Σύνδρομο του Ρένφιλντ μπορεί να διαπράξουν και φόνους όταν φτάσουν στο τρίτο στάδιο. Μέχρι στιγμής δεν έχει εντοπιστεί κάποια θεραπεία. Ο Νολ παρατήρησε σχετικές αναφορές της ασθένειας στο σύγγραμμα του Γερμανού ψυχίατρου Ρίτσαρντ βαν Κραφτ-Έμπινγκ το οποίο γράφτηκε το 1886 και είχε τίτλο Psychοpathia Sexualis. Ο Νολ επίσης υπέθετε πως από το έργο του Κραφτ-Έμπινγκ είχε εμπνευστεί και επηρεαστεί ο Μπραμ Στόκερ που έγραψε το Δράκουλα. (el)
- Als Renfield-Syndrom (auch klinischer Vampirismus) wird eine psychische Störung, aus dem Spektrum der Paraphilien bezeichnet, bei der Betroffene, das Bedürfnis verspüren Blut zu konsumieren. Die Bezeichnung stammt von dem US-amerikanischen Psychiater Richard Noll und bezieht sich auf R. M. Renfield, eine Romanfigur aus Dracula von Bram Stoker. Betroffenen leben das Bedürfnis, menschliches Blut zu Trinken, in der Regel einvernehmlich im Rahmen der entsprechenden Subkultur, oder durch Eigenblutaufnahme aus. Erwähnung findet das Phänomen entweder im medizinischen oder psychiatrischen Kontext, oder aber in der Forensik, falls es bei Opfern von Gewaltverbrechen nachgewiesen wurde. (de)
- Clinical vampirism, more commonly known as Renfield's syndrome, is an obsession with drinking blood. The earliest presentation of clinical vampirism in psychiatric literature was a psychoanalytic interpretation of two cases, contributed by Richard L. Vanden Bergh and John. F. Kelley. As the authors point out, over 50,000 people addicted to drinking blood have appeared in the psychiatric literature from 1892 to 2010. This was documented in the work of Austrian forensic psychiatrist Richard von Krafft-Ebing. Many medical publications concerning clinical vampirism can be found in the literature of forensic psychiatry, with the behavior being reported as an aspect of extraordinary violent crimes. (en)
- El vampirismo clínico es un raro trastorno mental, una parafilia caracterizada por ser asociada con una necesidad compulsiva de ver, sentir o ingerir la sangre existiendo o no el autoengaño creencial de ser un vampiro. Aunque en la literatura médica se trata el tema hace más de cien años, la bibliografía es escasa. El vampirismo fue propuesto formalmente como afección clínica particular en 1985 por Herschel Prins,y en 1992 Richard Noll describió sus características con el nombre de síndrome de Renfield. El trastorno propuesto no está incluido en el CIE-10 ni ningún otro manual diagnóstico. A finales de la Edad Media se produjo una histeria colectiva respecto del vampirismo. Todos los que creían ser víctimas de vampiros atribuían su existencia mediante causas medicinales de las cuales no había pruebas científicas, pero verificadas por el pensamiento mágico, como una negación del racionalismo. Enfermedades como la lepra, la porfiria, la rabia, la catalepsia, y la tuberculosis eran asociadas al tema del vampirismo y las comunidades accedían sin ningún tipo de escrúpulos a profanar tumbas verificando la calidad de los cadáveres incorruptos. Los habitantes de la Europa medieval, en plena histeria colectiva, solían clavar una estaca en el cadáver (en el corazón, debido a las creencias populares), para la verificación del finiquitado vampiro post mortem. Al momento de ser atravesado por una estaca, el cadáver emitía una "exhalación", causada por el movimiento del aire y gases atrapados en el cuerpo (muchos fallaban al clavar la estaca, y perforaban el pulmón en su lugar, produciendo así el desplazamiento de gases), pasando por las cuerdas vocales y finalmente saliendo por la boca, dando la sensación de un "último suspiro". Esto responde a la causa científica del aire que se aloja en la glotis (que se exhala al ser expuesta a la perforación). (es)
- Le vampirisme clinique est un comportement observé de manière rare et qui consiste en l'ingestion de sang humain, le sien propre (auto-vampirisme) ou celui d'autrui. Sa définition exacte reste discutée. (fr)
- Il vampirismo clinico (anche noto come ematolagnia) è una parafilia caratterizzata dall'eccitazione sessuale (nella maggior parte dei casi) associata a un bisogno compulsivo di vedere, sentire o ingerire sangue, ciò indipendentemente dal fatto che ci sia o meno l'autoconvinzione dell'essere un vampiro. (it)
- Vampirismo, também conhecido como Hematofilia ou vampirismo real, é uma parafilia na qual o indivíduo apresenta obsessão de sugar o sangue do seu parceiro sexual, sendo considerado uma forma de sadismo. Em inglês é conhecido como clinical vampirism, literalmente vampirismo clínico, e Renfield's syndrome, literalmente síndrome de Renfield. O termo Renfield foi usado pela primeira vez, de forma arbitrária, pelo psicólogo americano , numa homenagem ao assistente de Drácula que se alimentava de insectos, Renfield, no romance de Bram Stoker. Este termo tem sido usado na literatura psiquiátrica e ficcional, bem como na televisão, onde foi mencionado num episódio de CSI intitulado "Committed" (5.ª temporada, episódio 21). As pessoas que sofrem desta condição são principalmente do sexo masculino. O desejo de sangue surge a partir da ideia deste transmitir poderes que melhoram a vida. De acordo com Noll, a condição é iniciada com um acontecimento chave na infância que faz com que a experiência da perda de sangue ou a sua ingestão passe a ser excitante. Após a puberdade, a excitação é vivida como uma estimulação sexual. Em toda a adolescência e idade adulta, o sangue, a sua presença e o seu consumo podem também estimular uma sensação de poder e controlo. Segundo Noll, o vampirismo começa com e, em seguida, avança para o consumo do sangue de outras criaturas. Esta parafilia não consta do DSM-IV, e a utilidade desta caracterização de diagnóstico permanece em questão. Muito poucos casos desta parafilia têm sido descritos, e os relatórios publicados que existem referem-se ao que tem sido proposto como vampirismo através do uso de categorias oficiais de diagnósticos psiquiátricos como esquizofrenia ou como uma variedade de parafilia. Um certo número de assassinos aparentemente executou rituais vampíricos sobre as suas vítimas. Os assassinos em série Peter Kürten e Richard Chase foram ambos chamados "vampiros" nos jornais após se ter descoberto que bebiam o sangue das vítimas que assassinavam. Da mesma forma, em 1932, um caso de assassinato não resolvido em Estocolmo, Suécia foi apelidado de "", devido às circunstâncias da morte da vítima. Além das referências ao vampirismo na literatura psiquiátrica e meios de comunicação social, o escritor de terror publicou um conto intitulado "Síndrome da Renfield" em julho de 2002, reimpresso numa antologia que apareceu no ano seguinte. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- El vampirisme clínic és una malaltia mental caracteritzada per l'excitació sexual associada amb una necessitat compulsiva de veure, sentir o ingerir la sang, existint o no l' o creença de ser un vampir. És un tipus de parafília poc comuna. Alguns autors la consideren una variació de la necrofília. (ca)
- Clinical vampirism, more commonly known as Renfield's syndrome, is an obsession with drinking blood. The earliest presentation of clinical vampirism in psychiatric literature was a psychoanalytic interpretation of two cases, contributed by Richard L. Vanden Bergh and John. F. Kelley. As the authors point out, over 50,000 people addicted to drinking blood have appeared in the psychiatric literature from 1892 to 2010. This was documented in the work of Austrian forensic psychiatrist Richard von Krafft-Ebing. Many medical publications concerning clinical vampirism can be found in the literature of forensic psychiatry, with the behavior being reported as an aspect of extraordinary violent crimes. (en)
- Le vampirisme clinique est un comportement observé de manière rare et qui consiste en l'ingestion de sang humain, le sien propre (auto-vampirisme) ou celui d'autrui. Sa définition exacte reste discutée. (fr)
- Il vampirismo clinico (anche noto come ematolagnia) è una parafilia caratterizzata dall'eccitazione sessuale (nella maggior parte dei casi) associata a un bisogno compulsivo di vedere, sentire o ingerire sangue, ciò indipendentemente dal fatto che ci sia o meno l'autoconvinzione dell'essere un vampiro. (it)
- Renfieldův syndrom je psychický defekt, jež může přerůst až ve velmi vážné psychické onemocnění. Způsobuje neovladatelnou chuť na krev (spíše lidskou než zvířecí). Člověk se s ní může narodit, nebo může vzniknout po vážnějším traumatickém zážitku, se kterým se daná osoba není schopna vyrovnat, a tak v ní postupně narůstá. Většinou jsou základy této nemoci položeny ve věku, kdy se vyvíjí lidská osobnost a charakterové vlastnosti jedince, tedy v útlém věku života. (cs)
- Κλινικός Βαμπιρισμός, πιο συχνά αποκαλούμενος και ως Σύνδρομο του Ρένφιλντ, είναι ένας όρος για να περιγράψουμε την εμμονή κατανάλωσης αίματος. Η διαταραχή αυτή δεν έχει επίσημα κατηγοριοποιηθεί στον Διαγνωστικό και Στατιστικό Οδηγό Ψυχολογικών Διαταραχών. Ο όρος επινοήθηκε (πιθανά ως φάρσα ή αστείο) ψευδοεπιστημονικά από τον κλινικό ψυχολόγο Ρίτσαρντ Νολ που εμπνεύστηκε το όνομα από τον εντομοφάγο βοηθό του Δράκουλα, Ρένφιλντ, όπως αναφέρεται στο μυθιστόρημα του Μπραμ Στόκερ. Ο όρος έχει χρησιμοποιηθεί τόσο στην ψυχιατρική όσο και την φανταστική λογοτεχνία, καθώς και στην τηλεόραση, όπου αναφέρθηκε σε επεισόδιο του CSI με τίτλο Commited (5ος κύκλος, επεισόδιο 21). Αναφέρθηκε επίσης στον 5ο κύκλο της σειράς Criminal Minds, στο 7ο επεισόδιο με τίτλο The Performer. (el)
- Als Renfield-Syndrom (auch klinischer Vampirismus) wird eine psychische Störung, aus dem Spektrum der Paraphilien bezeichnet, bei der Betroffene, das Bedürfnis verspüren Blut zu konsumieren. Die Bezeichnung stammt von dem US-amerikanischen Psychiater Richard Noll und bezieht sich auf R. M. Renfield, eine Romanfigur aus Dracula von Bram Stoker. Betroffenen leben das Bedürfnis, menschliches Blut zu Trinken, in der Regel einvernehmlich im Rahmen der entsprechenden Subkultur, oder durch Eigenblutaufnahme aus. (de)
- El vampirismo clínico es un raro trastorno mental, una parafilia caracterizada por ser asociada con una necesidad compulsiva de ver, sentir o ingerir la sangre existiendo o no el autoengaño creencial de ser un vampiro. A finales de la Edad Media se produjo una histeria colectiva respecto del vampirismo. Todos los que creían ser víctimas de vampiros atribuían su existencia mediante causas medicinales de las cuales no había pruebas científicas, pero verificadas por el pensamiento mágico, como una negación del racionalismo. (es)
- Vampirismo, também conhecido como Hematofilia ou vampirismo real, é uma parafilia na qual o indivíduo apresenta obsessão de sugar o sangue do seu parceiro sexual, sendo considerado uma forma de sadismo. Além das referências ao vampirismo na literatura psiquiátrica e meios de comunicação social, o escritor de terror publicou um conto intitulado "Síndrome da Renfield" em julho de 2002, reimpresso numa antologia que apareceu no ano seguinte. (pt)
|
