| dbo:abstract
|
- Cip (Cippus) era una columna de baixa altura generalment rectangular (de vegades també rodona) que es col·locava als monuments funeraris a l'antiga Roma. Alguns cips destacats es troben a les col·leccions del museus, especialment el Museu Britànic. A diversos cippus es troba la inscripció S. T. T. L. que vol dir Sit tibi terra levis (que la terra et sigui lleu). Els cippus eren col·locats generalment a la rodalia de la tomba a la part frontal, mirant a la via, amb la inscripció "hoc monumentum heres non sequitur" per advertir que no podia passar als hereus i acabar venut. Una pedra o fita que posaven els agrimensores al marcar la divisió de les terres es deia també cippus. I també portava aquest nom una fortificació militar feta d'arbres i pals. (ca)
- Cippus je latinské slovo pro čtyřhranný kamenný sloup. Ve starověkém Římě tak byly označovány hraniční kameny polností a jiných od sebe oddělovaných území, v samotném městě Římě hranice pomeria. Slovo se používalo také pro čtyřhranné náhrobky. (cs)
- Als Cippus (lateinisch „Spitzpfahl“; Plural cippi) werden antike Grenzzeichen und Grenzsteine aus Holz oder Stein bezeichnet. Bei den steinernen Exemplaren bezeichneten Inschriften ihre Funktion oder das zugehörige Areal, das sie begrenzten. Dies konnten Heiligtümer und Tempelareale, in Rom die Grenzen des Pomeriums, der Verlauf von Aquädukten und Wegstrecken sein. Oft wird auf ihnen der Name des Aufstellenden oder die Entfernung zum nächsten Cippus erwähnt. In Reihen aufgestellte Cippi wurden außerdem oft durchnummeriert. Wie die Areale von Heiligtümern konnten sie auch die Grenzen von Grabanlagen oder die Grabanlage selbst kennzeichnen. Wurden hierfür in der Regel ein oder zwei, bisweilen auch vier Cippi genutzt, konnten in Einzelfällen auch bis zu zehn Cippi eingesetzt werden. (de)
- Funebra cipo (latine cippus), estas pilastro, piedestalo, aŭ peco de kolono metita sur tombo honore de mortinto. Ĝi estas karakteriza de la funebra arkitekturo kaj de etruskoj kaj de romianoj, kaj ĝi troviĝas ankaŭ ĉe aliaj kulturoj kiel ĉe la kartaganoj kaj iberoj. Ĝi utilis por marki la lokon de tombo aŭ kiel cindruja urno. Tiuokaze ĝi komponiĝis el du partoj: la supra utilis kiel ŝirmilo al la malferma kavaĵo kie oni metis la cindrojn de la mortinto al kiu oni dediĉis la cipon. La funebraj cipoj havis la formon de pilastro, de kolonero sen bazo nek kapitelo aŭ de piedestalo kun modluroj aŭ kun skulpta ornamaĵo. Ties krono kutime havis formon de frontono aŭ estis finigita per volutoj. Ofte ili similis al altaro. En ĝiaj facetoj oni gravuris omaĝajn surskribojn aŭ epitafoj. Ili havas devenon en la ruraj limŝtonoj el ligno aŭ ŝtono kiuj limigis la kampojn. (eo)
- A cippus (plural: cippi; "pointed pole") is a low, round or rectangular pedestal set up by the Ancient Romans for purposes such as a milestone or a boundary post. They were also used for somewhat differing purposes by the Etruscans and Carthaginians. (en)
- Un cippe est une stèle en pierre de forme carrée ou ronde portant une inscription. (fr)
- Un cipo funerario (en latín, cippus), es una estructura arquitectónica vertical con forma prismática (como una pilastra o pedestal) o cilíndrica (como una columna) que se colocaba en las tumbas en honor de un difunto. Se compone de tres partes: una base; una parte central, donde solían inscribirse textos votivos o epitafios y grabar las figuras, nombres y/o fechas de los dedicados; y un remate, con forma triangular (imitando un tejado a dos aguas) o rematado con ornamentos. Servía para marcar el lugar de una sepultura o como urna cineraria; en cuyo caso se componía de dos partes: la superior servía de cubierta a la concavidad abierta en la inferior para encerrar las cenizas del muerto a quien se dedicaba. Característico de la arquitectura funeraria etrusca y romana, también se encuentra en otras culturas como la púnica e íbera. Tiene su origen en los mojones de carácter topográfico que delimitaban las dimensiones, tanto de una propiedad privada como de una ciudad. Con el tiempo, comienzan a emplearlos en los recintos sepulcrales para definir las dimensiones de las tumbas, que en ocasiones aparecía reflejado en pedes. (es)
- Un cippo (plurale: cippi, in latino cippus) è una stele di pietra di forma quadrata o rotonda, recante un'iscrizione. Questo piccolo monumento originariamente serviva da indicatore del percorso (ad esempio un acquedotto romano, con il nome dell'autore dell'opera, così come altre indicazioni) o un indicatore di delimitazione di una proprietà. Successivamente, il termine si riferisce a un piccolo monumento nella forma di un basso pilastro che indicava la posizione di una tomba e recava un'iscrizione funeraria (ad esempio gli Etruschi contrassegnavano il genere del defunto da una forma particolare, nella forma di un sughero o cipolla per gli uomini, nella forma di un cilindro per le donne nella necropoli del Crocifisso del Tufo di Orvieto). Questa piccola edicola, appena sollevata da terra, conteneva uno scavo destinato a ricevere un'urna funeraria. Il cippo funerario è oggi un elemento di architettura in un cimitero: un piccolo monumento funerario spesso a forma di mezza colonna (con o senza capitello, con o senza acroterio, talvolta decorato con antefisse ai quattro angoli, dotato di una cornice così legata agli altari della civiltà romana), è sollevato come pietra tumulare sulla fossa mortuaria di un individuo. (it)
- Cippus (łac. cīppŭs – słup, pal) – w starożytnym Rzymie kamienny element różnego kształtu, znaczący miejsce pochówku lub terytorialną granicę. Pierwotnie słup graniczny stawiany przy drogach, rzekach i świątyniach, wykonany z drewna lub częściej z kamienia, często o zgeometryzowanej lub dekoracyjnej formie. Znajdujący się w Museo Archeologico Nazionale dell'Umbria w Perugii Cippus Perusinus ma wyrytą jedną z najdłuższych znanych inskrypcji etruskich, informującą o umowie 2 właścicieli sąsiadujących ze sobą posiadłości. Cippusy stawiano również przy miejscach pochówków z wyrytymi personaliami zmarłego, stąd z czasem termin ten zaczęto stosować dla określenia kamieni nagrobnych i podobnych obiektów sepulkralnych (jednak bez wnęki na prochy). Cippusy grobowe różnią się od granicznych typologią i dekoracją w zależności od miejsca i czasu powstania. Cippusy z Chiusi (z okresu między pierwszą połową VI wieku a pierwszym dziesięcioleciem V wieku p.n.e.) miały kształt cylindra lub prostopadłościanu i były bogato zdobione reliefami przedstawiającymi sceny taneczne, igrzyska, uczty; ich zwieńczeniem była kula lub szyszka pinii. W innym znaczeniu termin cippus pojawia się u Juliusza Cezara w pamiętnikach O wojnie galijskiej (VII,73) na określenie systemu obronnego Rzymian, stworzonego przed bitwą pod Alezją. Obronę zewnętrzną stanowiły zasieki wykonane z pni drzew z mocnymi gałęziami. Na górze były zaostrzone, zaś podstawy mocno ze sobą związane i zakopane w ziemię w pięciu szeregach, co skutkowało uniemożliwieniem przedostania się przez gąszcz pni i gałęzi. (pl)
- Cipo (em latim: Cippus; pl.: cippa) é um termo romano utilizado para designar um "poste" ou uma "estaca". Em arquitetura, um pedestal baixo, redondo ou quadrangular, utilizado para os mais diversos fins, militares ou como miliários, marcos de fronteira etc. As inscrições em alguns destes cipos preservados no Museu Britânico revelam ainda que ele eram ocasionalmente utilizados como marcos funerários (veja ustrino). (pt)
- Ципп, циппус (лат. cippus пирамидальный столб) — этрусское надгробное украшение в виде конуса, крыши или плиты. Циппи, как правило, имели кубическую, яйцеобразную, сферическую или цилиндрическую форму. Так называемый «it:Cippus Abellanus» (на осканском языке), как и «Cippus Peru Sinus» не имеют могильного камня. Последний содержит техт из 46 строчек и ста слов — соглашение между двумя семьями о земельной границе. Карфагинские циппи имеют основание в форме египетских стел, которые тоже иногда называются циппи (например, «Cippi Metternich» в Британском музее).Пунические циппи можно найти в Северной Африке, а также в Сардинии (Кальяри, Тети, Фаррос), в Сицилии (Моциа) и Испании (Уэльва и Кастельдефельс, Барселона). Важное значение для науки имеет мальтийские циппи Мелькарта) с финикийскими и греческими надписями. Они позволили впервые расшифровать финикийский алфавит. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Cippus je latinské slovo pro čtyřhranný kamenný sloup. Ve starověkém Římě tak byly označovány hraniční kameny polností a jiných od sebe oddělovaných území, v samotném městě Římě hranice pomeria. Slovo se používalo také pro čtyřhranné náhrobky. (cs)
- Als Cippus (lateinisch „Spitzpfahl“; Plural cippi) werden antike Grenzzeichen und Grenzsteine aus Holz oder Stein bezeichnet. Bei den steinernen Exemplaren bezeichneten Inschriften ihre Funktion oder das zugehörige Areal, das sie begrenzten. Dies konnten Heiligtümer und Tempelareale, in Rom die Grenzen des Pomeriums, der Verlauf von Aquädukten und Wegstrecken sein. Oft wird auf ihnen der Name des Aufstellenden oder die Entfernung zum nächsten Cippus erwähnt. In Reihen aufgestellte Cippi wurden außerdem oft durchnummeriert. Wie die Areale von Heiligtümern konnten sie auch die Grenzen von Grabanlagen oder die Grabanlage selbst kennzeichnen. Wurden hierfür in der Regel ein oder zwei, bisweilen auch vier Cippi genutzt, konnten in Einzelfällen auch bis zu zehn Cippi eingesetzt werden. (de)
- A cippus (plural: cippi; "pointed pole") is a low, round or rectangular pedestal set up by the Ancient Romans for purposes such as a milestone or a boundary post. They were also used for somewhat differing purposes by the Etruscans and Carthaginians. (en)
- Un cippe est une stèle en pierre de forme carrée ou ronde portant une inscription. (fr)
- Cipo (em latim: Cippus; pl.: cippa) é um termo romano utilizado para designar um "poste" ou uma "estaca". Em arquitetura, um pedestal baixo, redondo ou quadrangular, utilizado para os mais diversos fins, militares ou como miliários, marcos de fronteira etc. As inscrições em alguns destes cipos preservados no Museu Britânico revelam ainda que ele eram ocasionalmente utilizados como marcos funerários (veja ustrino). (pt)
- Cip (Cippus) era una columna de baixa altura generalment rectangular (de vegades també rodona) que es col·locava als monuments funeraris a l'antiga Roma. Alguns cips destacats es troben a les col·leccions del museus, especialment el Museu Britànic. A diversos cippus es troba la inscripció S. T. T. L. que vol dir Sit tibi terra levis (que la terra et sigui lleu). Els cippus eren col·locats generalment a la rodalia de la tomba a la part frontal, mirant a la via, amb la inscripció "hoc monumentum heres non sequitur" per advertir que no podia passar als hereus i acabar venut. (ca)
- Funebra cipo (latine cippus), estas pilastro, piedestalo, aŭ peco de kolono metita sur tombo honore de mortinto. Ĝi estas karakteriza de la funebra arkitekturo kaj de etruskoj kaj de romianoj, kaj ĝi troviĝas ankaŭ ĉe aliaj kulturoj kiel ĉe la kartaganoj kaj iberoj. Ĝi utilis por marki la lokon de tombo aŭ kiel cindruja urno. Tiuokaze ĝi komponiĝis el du partoj: la supra utilis kiel ŝirmilo al la malferma kavaĵo kie oni metis la cindrojn de la mortinto al kiu oni dediĉis la cipon. Ili havas devenon en la ruraj limŝtonoj el ligno aŭ ŝtono kiuj limigis la kampojn. (eo)
- Un cipo funerario (en latín, cippus), es una estructura arquitectónica vertical con forma prismática (como una pilastra o pedestal) o cilíndrica (como una columna) que se colocaba en las tumbas en honor de un difunto. (es)
- Un cippo (plurale: cippi, in latino cippus) è una stele di pietra di forma quadrata o rotonda, recante un'iscrizione. Questo piccolo monumento originariamente serviva da indicatore del percorso (ad esempio un acquedotto romano, con il nome dell'autore dell'opera, così come altre indicazioni) o un indicatore di delimitazione di una proprietà. (it)
- Cippus (łac. cīppŭs – słup, pal) – w starożytnym Rzymie kamienny element różnego kształtu, znaczący miejsce pochówku lub terytorialną granicę. Pierwotnie słup graniczny stawiany przy drogach, rzekach i świątyniach, wykonany z drewna lub częściej z kamienia, często o zgeometryzowanej lub dekoracyjnej formie. Znajdujący się w Museo Archeologico Nazionale dell'Umbria w Perugii Cippus Perusinus ma wyrytą jedną z najdłuższych znanych inskrypcji etruskich, informującą o umowie 2 właścicieli sąsiadujących ze sobą posiadłości. (pl)
- Ципп, циппус (лат. cippus пирамидальный столб) — этрусское надгробное украшение в виде конуса, крыши или плиты. Циппи, как правило, имели кубическую, яйцеобразную, сферическую или цилиндрическую форму. Так называемый «it:Cippus Abellanus» (на осканском языке), как и «Cippus Peru Sinus» не имеют могильного камня. Последний содержит техт из 46 строчек и ста слов — соглашение между двумя семьями о земельной границе. Важное значение для науки имеет мальтийские циппи Мелькарта) с финикийскими и греческими надписями. Они позволили впервые расшифровать финикийский алфавит. (ru)
|
