| dbo:abstract
|
- Cipollino ist die Bezeichnung für karbonatische Naturwerksteine mit charakteristisch streifig-welliger Textur. (de)
- Cipollino marble ("onion-stone") was a variety of marble used by the ancient Greeks and Romans, whose Latin term for it was marmor carystium (meaning "marble from Karystos"). It was quarried in several locations on the south-west coast of the Greek island of Euboea, between the modern-day cities of Styra and Karystos. Some of these ancient quarries survive with a mine-face of over 100 metres. It has a white-green base, with thick wavy green ribs, held onto the path by strata of mica. The colour of its base and grain grows darker the further north the location of the quarry. It is a metamorphic rock, a crystalline marble with crystals between 0.2 and 0.6 mm, with coloured veins of epidote and chlorite. A marble similar in appearance to cipollino marble was mined in the Iberian peninsula at the Anasol mines, and on the Alpi Apuane, in north-west Greece and Serbia. First used in ancient Greece, it was exported to Rome from the 1st century BC onwards; in his Natural History, Pliny the Elder tells how columns of this marble were used in the home of the eques Claudius Mamurra, who had been an engineer for Julius Caesar in his Gallic Wars. The quarries yielding it became imperial property, and cipollino marble became common throughout Rome during the imperial period. It was principally used for column shafts, including large and mainly smooth ones, such as the columns of the pronaos of the temple of Antoninus and Faustina in the Forum in Rome. It was also used for sculpture, such as that of a crocodile in the Canopus at the Villa Adriana at Tivoli, where its colour was used to imitate the colour of crocodile skin. It continued to be mined and used by the Byzantine Empire well into the 5th century AD. (en)
- El mármol de Cipolin, mármol cipollino («piedra-cebolla») o mármol de Caristo, fue una variedad de mármol usado por los antiguos griegos y romanos, cuyo término latino para él era marmor carystium (lo que significa «mármol de Caristo»). Se obtenía de varios lugares en la costa suroeste de la isla griega de Eubea, entre las ciudades modernas de y Caristo. Algunas de estas antiguas canteras sobreviven con una superficie minera de más de 100 metros. Tiene una base verdiblanca, con gruesas y onduladas vetas verdes, por estratos de mica. El color de su base y el grano se hace más oscuro cuanto más al norte esté la cantera. Es una roca metamórfica, un mármol cristalino con cristales entre 0,2 y 0,6 mm, con vetas coloreadas de epidota y clorita. Un mármol similar en apariencia al cipollino se obtenía en la península ibérica en las (Almería), y en los Alpes Apuanos, en el noroeste de Grecia y Serbia. Se usó primero en la antigua Grecia, fue exportado a Roma desde el siglo I a. C. en adelante: en su Historia Natural, Plinio el Viejo cuenta cómo columnas de este mármol fueron usados en la casa del eques Mamurra, quien había sido ingeniero de Julio César en su Guerra de las Galias. Las canteras que lo produjeron se convirtieron en propiedad imperial, y el mármol de Cipolin se convirtió en algo común por toda Roma durante todo el período imperial. Se usó principalmente para fustes de columnas, incluyendo las largas y pulidas, como las columnas del pronaos del templo de Antonino y Faustina en el Foro de Roma. También se usó para la escultura, como la de un cocodrilo en el Canopus de la Villa Adriana en Tívoli, donde su color se usó para imitar el color de la piel del cocodrilo. Siguió siendo explotada y usada por el Imperio Bizantino hasta bien entrado el siglo V. (es)
- Le marbre cipolin est une variété de marbre utilisée par les Romains. Le nom moderne correspond en latin à marmor carystium (c.-à.-d. « marbre de Karystos »). (fr)
- Il marmo cipollino è una varietà di marmo utilizzata dai Romani. Il nome moderno corrisponde in latino al "marmor carystium" (ossia "marmo di Karystos"). Veniva estratto in numerose cave situate sulla costa sud-occidentale dell'isola di Eubea, in Grecia, tra le attuali città di Styra e Karystos. Alcune di queste cave antiche conservano fronti di estrazione lunghi oltre 100 m. Si tratta di un marmo con fondo bianco-verdastro, percorso da fitte nervature ondulate di colore verde, tendente al bluastro e percorso da spessi strati di mica. Il colore del fondo e delle venature tende a scurirsi a seconda della collocazione geografica della cava di origine da sud verso nord. Dal punto di vista petrografico è una roccia metamorfica, marmo cristallino saccaroide (cristalli tra i 0,2 e i 0,6 mm), con venature colorate dall'epidoto e dalla clorite. Utilizzato già dai Greci, fu importato a Roma a partire dal I secolo a.C. Plinio il Vecchio, nella sua Naturalis Historia, racconta che colonne di questo marmo ornavano a Roma la casa del cavaliere Claudio Mamurra, che era stato praefectus fabrum (prefetto degli ingegneri) di Cesare in Gallia. Le cave divennero quindi di proprietà imperiale e il marmo cipollino si diffuse in tutte le città dell'impero. L'estrazione e l'utilizzo continuarono ampiamente ancora nel V secolo, in età bizantina. Fu impiegato soprattutto per fusti di colonne, anche di grandi dimensioni e prevalentemente lisce (un esempio sono le colonne del pronao del tempio di Antonino e Faustina nel Foro Romano a Roma). Si conoscono anche sculture, come la figura del coccodrillo, che decorava lo specchio d'acqua del "Canopo" di Villa Adriana a Tivoli e venne realizzata in questo materiale per imitare il naturale colore delle scaglie dell'animale. Cave di varietà di marmi di apparenza simile esistono anche nella penisola iberica (cave di Anasol), sulle Alpi Apuane, nella Grecia nord-orientale e in Serbia. (it)
- Cipollin, eller cipollino, är ett slags vit marmor med blekgröna fläckar och teckningar, som orsakas av en halt av talk eller glimmer. Kända förekomster finns i Italien och Grekland. (sv)
- Marmur cipollino (łac. marmor carystium), dosłownie: marmur cebulowy – szlachetna odmiana barwnego marmuru, używana od starożytności w budownictwie z uwagi na walory dekoracyjne. Początkowo wydobywany na greckiej wyspie Eubea w miejscowości Karistos (stąd jego łacińska nazwa). Grecy wprowadzili ten typ marmuru do budownictwa starożytnego Rzymu, gdzie służył do tworzenia kolumn i innych cennych elementów architektonicznych widocznych do dziś, np. kolumny świątyni Antonina i Faustyny, na Forum Romanum. Marmur cipollino to wapień bogaty w krzemiany, które tworzą jego charakterystyczne smugi. Jest to szczególny rodzaj marmuru, który swoją nazwę zawdzięcza charakteryzującym go rozwarstwieniom, które przypominają wewnętrzne łuski cebuli. W przeszłości marmur cipollino był używany głównie do wyrobu kolumn i innych ozdobnych elementów architektonicznych, a dziś stosowany jest głównie jako materiał na płytki na podłogi i schody, listwy przypodłogowe, półki do kuchni i łazienki, brodziki i okładziny ścian. Najbardziej znanym rodzajem marmuru cipollino, który był również najczęściej używany w czasach Greków i Rzymian, jest ten z zielonymi żyłkami. Istnieją również inne rodzaje tego marmuru, których nazwy wywodzą się od koloru żyłkowania lub jego kształtu:
* szary
* złoty (z Piemontu)
* czerwony
* morski (marino) - żyłkowanie przypomina fale morskie
* mandolato - pęcherzykowe żyłkowanie
* zielony (z Toskanii) (pl)
- Циполи́н (чиполин, каристийский мрамор) — метаморфическая горная порода, разновидность мрамора — полосчатый мрамор. Название происходит от итал. cipolla — луковица из-за подобия прослоек циполина слоям луковицы. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Cipollino ist die Bezeichnung für karbonatische Naturwerksteine mit charakteristisch streifig-welliger Textur. (de)
- Le marbre cipolin est une variété de marbre utilisée par les Romains. Le nom moderne correspond en latin à marmor carystium (c.-à.-d. « marbre de Karystos »). (fr)
- Cipollin, eller cipollino, är ett slags vit marmor med blekgröna fläckar och teckningar, som orsakas av en halt av talk eller glimmer. Kända förekomster finns i Italien och Grekland. (sv)
- Циполи́н (чиполин, каристийский мрамор) — метаморфическая горная порода, разновидность мрамора — полосчатый мрамор. Название происходит от итал. cipolla — луковица из-за подобия прослоек циполина слоям луковицы. (ru)
- Cipollino marble ("onion-stone") was a variety of marble used by the ancient Greeks and Romans, whose Latin term for it was marmor carystium (meaning "marble from Karystos"). It was quarried in several locations on the south-west coast of the Greek island of Euboea, between the modern-day cities of Styra and Karystos. Some of these ancient quarries survive with a mine-face of over 100 metres. (en)
- El mármol de Cipolin, mármol cipollino («piedra-cebolla») o mármol de Caristo, fue una variedad de mármol usado por los antiguos griegos y romanos, cuyo término latino para él era marmor carystium (lo que significa «mármol de Caristo»). Se obtenía de varios lugares en la costa suroeste de la isla griega de Eubea, entre las ciudades modernas de y Caristo. Algunas de estas antiguas canteras sobreviven con una superficie minera de más de 100 metros. (es)
- Il marmo cipollino è una varietà di marmo utilizzata dai Romani. Il nome moderno corrisponde in latino al "marmor carystium" (ossia "marmo di Karystos"). Veniva estratto in numerose cave situate sulla costa sud-occidentale dell'isola di Eubea, in Grecia, tra le attuali città di Styra e Karystos. Alcune di queste cave antiche conservano fronti di estrazione lunghi oltre 100 m. Dal punto di vista petrografico è una roccia metamorfica, marmo cristallino saccaroide (cristalli tra i 0,2 e i 0,6 mm), con venature colorate dall'epidoto e dalla clorite. (it)
- Marmur cipollino (łac. marmor carystium), dosłownie: marmur cebulowy – szlachetna odmiana barwnego marmuru, używana od starożytności w budownictwie z uwagi na walory dekoracyjne. Początkowo wydobywany na greckiej wyspie Eubea w miejscowości Karistos (stąd jego łacińska nazwa). Grecy wprowadzili ten typ marmuru do budownictwa starożytnego Rzymu, gdzie służył do tworzenia kolumn i innych cennych elementów architektonicznych widocznych do dziś, np. kolumny świątyni Antonina i Faustyny, na Forum Romanum. (pl)
|
