| dbo:abstract
|
- Qinna (Chinese: 擒拿; pinyin: qínná; Wade–Giles: ch'in na) is the set of joint lock techniques used in the Chinese martial arts to control or lock an opponent's joints or muscles/tendons so they cannot move, thus neutralizing the opponent's fighting ability. Qinna Shu (Chinese: 術; pinyin: shù meaning "technique") literally translates as lock catch technique. Some schools simply use the word na ("hold") to describe the techniques. Qinna features both standing and ground-based grappling techniques. Some Chinese martial arts instructors focus more on their qinna techniques than others. This is one of the many reasons why the qinna of one school may differ from that of another. All martial arts contain qinna techniques in some degree. The southern Chinese martial arts have more developed qinna techniques than northern Chinese martial systems. The southern martial arts have much more prevalent reliance on hand techniques which causes the practitioner to be in closer range to their opponent. There are over 700 qinna traditional techniques found in all martial arts. In the Non-Temple White Crane style there are 150-200 qinna techniques alone. Along with Fujian White Crane, styles such as Northern Eagle Claw (Ying Jow Pai) and Tiger Claw (Fu Jow Pai) have qinna as their martial focus and tend to rely on these advanced techniques. There is no universally accepted systemized form of qinna. Instead, each school varies depending on the instructor's training and/or personal preference of focus. (en)
- En las artes marciales chinas clásicas o Kung-fu, y modernas o Wushu (deporte) existen 4 grandes tipos, o conjuntos de técnicas. Teniendo en cuenta que durante el combate o pelea real, suelen intercalarse los 4 tipos distintos de técnicas: el pateo (Ti), el boxeo (chuan o Da), la lucha (shuai jiao) y el agarre-control de las articulaciones (qin-na / chin-na). El Chin Na es el sistema de atrapes y palancas / luxaciones, e inmobilizaciones tanto en el combate en pie como en el combate en el suelo, que ha sido utilizado en las artes marciales chinas desde hace siglos. Estos atrapes, presas, luxaciones, estrangulaciones y uso de los puntos de presión derivan su codificación más conocida al conocido al Templo Shaolin y a los sabios taoístas, (aunque ya había con mucha anterioridad estilos marciales chinos desarrollados por los militares, los clanes familiares y las sociedades secretas) en los que comenzaron a ser estructuradas y a florecer (debido a ser consideradas técnicas de misericordia entre los monjes, evitando tomar la vida del oponente) desde finales del siglo V y comienzos del siglo VI para ser integradas en lo que hoy en día llamamos artes marciales chinas o kung fu. (es)
- Le ch'in na ou qinna (chinois : 擒拿 ; pinyin : qín ná ; Wade : ch'in2 na2 ; cantonais Jyutping : kam⁴ naa⁴ ; cantonais : kàhm nàh) est un ensemble de techniques des arts martiaux chinois qui servent à saisir puis contrôler un adversaire. Le mot 擒 (qín ou ch'in) signifie capturer, saisir, agripper, et le terme 拿 (ná) signifie prendre, tenir, saisir. Avec les frappes et les techniques visant à projeter ou amener un adversaire au sol (摔, shuai ou 摔跤, shuāijiāo, « lutte »), il constitue les techniques de combat à mains nues des arts martiaux chinois. (fr)
- 擒拿（きんな 繁体字: 擒拿; 拼音: qín ná; ウェード式: ch'in2 na2; イェール式広東語: kàhm nàh）は中国武術で用いられる関節技の総称である。 擒拿術（きんなじゅつ）あるいは擒拿法（きんなほう）とも呼ばれる。 敵を掴んで捉え、梃子の原理を用いた技法で、四肢や頚部の関節を攻撃して挫き受傷させる、日本の古流柔術でいう「逆技」に相当する技法である。また擒拿を用いる場合は経絡・経穴を攻撃する「点穴法」、血脈（血管・神経）を攻撃し分断させる「截脈法」、気道を圧迫して攻撃し呼吸を困難とさせる「閉気法」、打撃を用いて攻撃し関節を挫く「鉄歯法」などと併用されることが多く、広義の意味では、これらの技法も含めて擒拿と総称されて呼ばれることもある。 擒拿術の要素はあらゆる中国武術門派の技法の中に含まれるが、とくに優れた擒拿術を誇る門派としては鷹爪翻子拳が有名である。 「擒」、「拿」の漢字には共に相手を捕まえるといった意味のある言葉で、「擒」には捉える、罠に掛ける、「拿」には手指を用いて掴むといった意味がある。 (ja)
- Qinna (擒拿 afferrare e tenere) è un termine delle arti marziali cinesi che indica l'insieme di tecniche di presa e di controllo delle articolazioni, di colpi e di lussazioni.Lungo il corso dei secoli si sono sommate numerosissime tecniche: le leve articolari (拿骨 Nagu), le prese alla gola, le prese ai muscoli ed ai tendini (拿筋 Najin) e la pressione dei punti vitali (拿穴 Naxue) o Dianxue (点穴).Alcuni stili come l'Yingzhaoquan ed il Baguazhang sono particolarmente specializzati in queste tecniche.L'utilizzo dei Qinna da parte dei corpi di polizia e dell'esercito ha contribuito a farne oggi una disciplina indipendente.Particolarmente famoso per le sue conoscenze in questo campo fu il maestro Han Qingtang. (it)
- Chin Na of Qin na is een onderdeel van de Chinese vechtkunst. Het bestaat uit het grijpen en controleren van spieren, pezen en gewrichten met als doel de tegenstander zo te neutraliseren dat er geen (blijvend) letsel ontstaat. Chin betekent "vangen/grijpen" en Na betekent "de controle houden". (nl)
- Qinna (擒拿, w angielskiej transkrypcji chin-na) stanowi zbiór technik walki. Ma zastosowanie w chińskich sztukach walki (wushu). Obejmuje techniki manipulacji stawami, chwyty, trzymania, dźwignie, oraz wykorzystanie punktów witalnych na ciele człowieka. Ma na celu samoobronę. Techniki te służą chwytaniu i kontrolowaniu przeciwnika. Celem jest obezwładnienie przeciwnika. Słowo qin znaczy "uchwycić" lub "usidlić", na znaczy "unieruchomić" lub "złamać" i odnosi się do kontrolowania. Używa się również określenia qinna su; słowo su oznacza technikę. Qinna su dosłownie oznacza więc po chińsku technikę usidlania i chwytu. Teoria qinna w dużym stopniu się nakłada na technikę z chińskiej medycyny znanej jako tuina (推拏) tak jak i użycie ofensywnego lub defensywnego qigong jako dopełnienie treningu w niektórych stylach. Qinna rozwinęła wraz ze znajomością anatomii i akupressury. Bardzo często wykorzystanie badań i używanie punktów akupressurowych zwiększa skuteczność dźwigni używanych przez praktyka. Techniki podobne do qinna są do pewnego stopnia ćwiczone przez niemal wszystkie sztuki walki na całym świecie. Jednak pewne szkoły używają tego podejścia do walki w większym stopniu niż inne. Qinna niewątpliwie wywarła wpływ na japońskie jiu-jitsu. Zawiera bowiem teorię bardzo daleko posuniętą, która tworzy wysoce efektywny system, dający się dopasować do wielu sztuk walki. Jednakże sama nie jest sztuką walki. Wraz z technikami uderzeń i technikami zmierzającymi do rzucenia lub sprowadzenia przeciwnika do parteru, składa się na techniki walki gołymi rękami wushu. Według badań archeologicznych, zapasy poprzedzały techniki uderzeń. Qinna jest prawdopodobnie tak samo stara jak techniki zapasów. Pochodzenie qinna jest niewątpliwie chińskie, ale być może wpłynęły na nią indyjskie sztuki walki, gdy Chiny zetknęły się z buddyzmem, albowiem i w Indiach istnieją systemy walki opierające się na kontroli stawów. Wiele chińskich sztuk walki specjalizuje się w tych zastosowaniach. Style takie jak "szpony orła", który zawiera 108 rozmaitych technik qinna, styl modliszki (tanglangquan) i techniki "tygrysich pazurów" ze stylu hongjiaquan są dobrze znanymi przykładami. Qinna jest nie tylko zbiorem kluczy na ramiona. Obejmuje również kontrolę palców, nadgarstków, łokci, barków, szyi, tułowia, kolan, stóp (mniej jest technik na dolne części ciała), ataki na punkty witalne, ale także duszenia, ciosy pięścią, rzuty i trzymania. Często dzieli się techniki qinna na 5 kategorii:
* Akcje na mięśnie i ścięgna:
* rozdzielanie fen jin
* chwytanie zhua jin
* Akcje na kości i stawy (przemieszczanie): cou gu
* Akcje na oddychanie (zatrzymywanie): bi qi
* Akcje na obieg krwi (uciskanie żył lub tętnic): duann-mie
* Akcje na obieg energii (uciskanie meridianów): dim-mak
* Akcje na punkty witalne:
* uciskanie: dian xue
* chwytanie: na xue Jednak jest rzadkością, by jedna technika powodowała jeden skutek. Tak więc technika rozszczepiania ścięgna może również wywichnąć staw. Qinna powstało około 400 lat temu, na początku XVII wieku, a wywodzi się ze starożytnych zapasów (shuai jiao) i atakowania punktów witalnych (dian xue). Oprócz technik chwytających qinna obejmuje również takie, które wykorzystują nacisk czy nawet uderzenia.Qinna łączy zdrowy rozsądek z lekarską wiedzą anatomiczną, to znaczy o umiejscowieniu kości, ukształtowaniu mięśni i układzie nerwowym. Zamiast spędzać lata na doskonaleniu jakiejś sekwencji ruchowej tak, aby wykonanie było przeprowadzone instynktownie, praktyk qinna poświęca swój czas na zaznajamianie się z budową ludzkiego ciała. Uczy się on sposobów swobodnego ruchu mięśni i kości oraz sposobów rozrywania i łamania ich. Dzięki przeanalizowaniu całego systemu nerwowego uczy się dokładnej lokalizacji większości podatnych miejsc ciała. W końcu nauczy się on, w jaki sposób lekkim uderzeniem lub naciskiem palca sparaliżować rękę przeciwnika, a także opanuje sposoby przywracania kończyny do normalnego stanu. Ekspert qinna opiera swoje działanie na znajomości słabych i mocnych punktów ciała. Walcząc sukcesywnie stosuje techniki przechwytów, wykręceń, nacisków, dźwigni i rzutów. Jeżeli jedna z tych technik nie skutkuje natychmiast przechodzi do następnej. Wiedza przekazywana przez mistrzów qinna jest tak rozległa i głęboka, że aby ją poznać potrzeba około 12 lat nauki. Każdy może nauczyć się technik podstawowych, ale głęboka wiedza jest dostępna jedynie pod okiem wykwalifikowanego mistrza. Różne style kung-fu często wykorzystują różne zestawy technik qinna. Można powiedzieć, że chwyty to techniki najbardziej podstawowe, a techniki uderzające i uciskające bardziej zaawansowane. Niektóre techniki qinna mogą prowadzić do utraty przytomności, a nawet do śmierci. Mogą wpływać także na obieg energii Qi w organizmie. Największym wojownikiem qinna był Tung Tsung Ni (1880-1971). Pracował on jako ochrona wędrujących dygnitarzy i karawan kupieckich, zasłynął tym, że powierzeni mu zawsze docierali na miejsce. W wieku 38 lat został mianowany głównym instruktorem armii chińskiej. (pl)
- Qinna (em chinês: 擒拿, Qínná, Qin'na ou Chin na) é uma arte marcial chinesa, cujo fulcro reside nas técnicas de imobilização e controle do oponente, isto é, praticam-se golpes direcionados a específicos pontos de pressão e distensão de articulações, tendões e músculos, no fito de submeter o adversário, fazendo-o com que desista de prosseguir no eventual ataque. O nome pode ser traduzido como «pegar», «segurar»; os ideogramas chin e na significam agarrar ou segurar e controlar, respectivamente. É uma prática usada em quase todos os estilos de artes marciais chinesas, sendo algumas vezes combinado com o shuaijiao (técnica corporal de luta chinesa). É um dos aspectos marciais aplicados no tai chi chuan, que tem como objetivo principal o desenvolvimento da energia (chi). Diz-se que um mestre nesta arte é capaz de matar seu oponente se prolongar a aplicação de certas técnicas. Dentre os estilos de wushu os que maior importância dão à prática deste tipo de técnicas são o , o e o Hung. Há também um estilo transmitido principalmente em Macau por um mestre chamado (黃寶金), também mestre em wing chun. Ao general Yue Fei, os taoístas atribuem a criação do estilo Hsing I, um dos três estilos internos (Nei chia) de wushu. Ainda hoje a polícia chinesa utiliza técnicas de Chin-Na e Suai Jiao para imobilização de elementos desarmados. (pt)
- Цинь на — техніка больових прийомів. Китайське слово «цинь на» складається з двох ієрогліфів: «цинь» (ловити, вхопити) та «на» (захват, контроль). Таким чином, цинь на — бойові техніки, засновані на захватах, поштовхах, заломах та впливі на вразливі частини тіла. Більшість прийомів циньна спрямовані на контролювання супротивника, але є й такі, що можуть викликати смерть або сильно покалічити. Основи цинь на не залежать від стилів. Однак існують спеціальні стильові техніки. Наприклад, техніки циньна стилю інчжаоцюань (кулак орлиних кігтів) виконуються в основному кистями рук, у той час як у тайцзицюань (кулак Великої Межі) велика частина сили виходить з попереку. В одних стилях під циньна можуть розумітися просто техніки звільнення від захватів, у той час як в інших — наприклад в танланцюань (кулак богомола) або думеньцюань (кулак родини Ду) — це одна з основних складових бою. З точки зору техніки методи цинь на поділяються на чотири типи: 1.
* феньцзинь (розділення м'язів); 2.
* цогу (розтягнення кісток); 3.
* біци (перекриття шляху ци) або дуаньмо (перекриття каналів); 4.
* дяньсюе (вплив на точки). Перші два, що дозволяють оволодіти супротивником шляхом впливу на м'язи та суглоби, включають техніки захватів та заломів. Перекриття шляху ци та каналів засновується на перекритті доступу кисню у легені або головний мозок. Останній тип використовує вплив на біологічно активні точки, що викликає короткочасний параліч, втрату свідомості або смерть. Такі техніки потребують особливого знання про циркуляцію ци за меридіанами. З точки зору застосування, техніки циньна діляться на три категорії.
* Чжен циньна (пряме цинь на) — це техніки використання циньна у нападі, при захваті супротивника та використанні прийомів.
* Фань циньна (контр-цинь на) — це використання циньна у випадку, якщо ви захоплені супротивником, для звільнення та перехоплення ініціативи.
* По циньна (руйнуюче цинь на) — протидія ударам. При ударі супротивника — захват атакуючої кінцівки та проведення прийому циньна. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Le ch'in na ou qinna (chinois : 擒拿 ; pinyin : qín ná ; Wade : ch'in2 na2 ; cantonais Jyutping : kam⁴ naa⁴ ; cantonais : kàhm nàh) est un ensemble de techniques des arts martiaux chinois qui servent à saisir puis contrôler un adversaire. Le mot 擒 (qín ou ch'in) signifie capturer, saisir, agripper, et le terme 拿 (ná) signifie prendre, tenir, saisir. Avec les frappes et les techniques visant à projeter ou amener un adversaire au sol (摔, shuai ou 摔跤, shuāijiāo, « lutte »), il constitue les techniques de combat à mains nues des arts martiaux chinois. (fr)
- 擒拿（きんな 繁体字: 擒拿; 拼音: qín ná; ウェード式: ch'in2 na2; イェール式広東語: kàhm nàh）は中国武術で用いられる関節技の総称である。 擒拿術（きんなじゅつ）あるいは擒拿法（きんなほう）とも呼ばれる。 敵を掴んで捉え、梃子の原理を用いた技法で、四肢や頚部の関節を攻撃して挫き受傷させる、日本の古流柔術でいう「逆技」に相当する技法である。また擒拿を用いる場合は経絡・経穴を攻撃する「点穴法」、血脈（血管・神経）を攻撃し分断させる「截脈法」、気道を圧迫して攻撃し呼吸を困難とさせる「閉気法」、打撃を用いて攻撃し関節を挫く「鉄歯法」などと併用されることが多く、広義の意味では、これらの技法も含めて擒拿と総称されて呼ばれることもある。 擒拿術の要素はあらゆる中国武術門派の技法の中に含まれるが、とくに優れた擒拿術を誇る門派としては鷹爪翻子拳が有名である。 「擒」、「拿」の漢字には共に相手を捕まえるといった意味のある言葉で、「擒」には捉える、罠に掛ける、「拿」には手指を用いて掴むといった意味がある。 (ja)
- Qinna (擒拿 afferrare e tenere) è un termine delle arti marziali cinesi che indica l'insieme di tecniche di presa e di controllo delle articolazioni, di colpi e di lussazioni.Lungo il corso dei secoli si sono sommate numerosissime tecniche: le leve articolari (拿骨 Nagu), le prese alla gola, le prese ai muscoli ed ai tendini (拿筋 Najin) e la pressione dei punti vitali (拿穴 Naxue) o Dianxue (点穴).Alcuni stili come l'Yingzhaoquan ed il Baguazhang sono particolarmente specializzati in queste tecniche.L'utilizzo dei Qinna da parte dei corpi di polizia e dell'esercito ha contribuito a farne oggi una disciplina indipendente.Particolarmente famoso per le sue conoscenze in questo campo fu il maestro Han Qingtang. (it)
- Chin Na of Qin na is een onderdeel van de Chinese vechtkunst. Het bestaat uit het grijpen en controleren van spieren, pezen en gewrichten met als doel de tegenstander zo te neutraliseren dat er geen (blijvend) letsel ontstaat. Chin betekent "vangen/grijpen" en Na betekent "de controle houden". (nl)
- Qinna (Chinese: 擒拿; pinyin: qínná; Wade–Giles: ch'in na) is the set of joint lock techniques used in the Chinese martial arts to control or lock an opponent's joints or muscles/tendons so they cannot move, thus neutralizing the opponent's fighting ability. Qinna Shu (Chinese: 術; pinyin: shù meaning "technique") literally translates as lock catch technique. Some schools simply use the word na ("hold") to describe the techniques. Qinna features both standing and ground-based grappling techniques. (en)
- En las artes marciales chinas clásicas o Kung-fu, y modernas o Wushu (deporte) existen 4 grandes tipos, o conjuntos de técnicas. Teniendo en cuenta que durante el combate o pelea real, suelen intercalarse los 4 tipos distintos de técnicas: el pateo (Ti), el boxeo (chuan o Da), la lucha (shuai jiao) y el agarre-control de las articulaciones (qin-na / chin-na). (es)
- Qinna (擒拿, w angielskiej transkrypcji chin-na) stanowi zbiór technik walki. Ma zastosowanie w chińskich sztukach walki (wushu). Obejmuje techniki manipulacji stawami, chwyty, trzymania, dźwignie, oraz wykorzystanie punktów witalnych na ciele człowieka. Ma na celu samoobronę. Techniki te służą chwytaniu i kontrolowaniu przeciwnika. Celem jest obezwładnienie przeciwnika. Jednak jest rzadkością, by jedna technika powodowała jeden skutek. Tak więc technika rozszczepiania ścięgna może również wywichnąć staw. (pl)
- Qinna (em chinês: 擒拿, Qínná, Qin'na ou Chin na) é uma arte marcial chinesa, cujo fulcro reside nas técnicas de imobilização e controle do oponente, isto é, praticam-se golpes direcionados a específicos pontos de pressão e distensão de articulações, tendões e músculos, no fito de submeter o adversário, fazendo-o com que desista de prosseguir no eventual ataque. O nome pode ser traduzido como «pegar», «segurar»; os ideogramas chin e na significam agarrar ou segurar e controlar, respectivamente. (pt)
- Цинь на — техніка больових прийомів. Китайське слово «цинь на» складається з двох ієрогліфів: «цинь» (ловити, вхопити) та «на» (захват, контроль). Таким чином, цинь на — бойові техніки, засновані на захватах, поштовхах, заломах та впливі на вразливі частини тіла. З точки зору техніки методи цинь на поділяються на чотири типи: 1.
* феньцзинь (розділення м'язів); 2.
* цогу (розтягнення кісток); 3.
* біци (перекриття шляху ци) або дуаньмо (перекриття каналів); 4.
* дяньсюе (вплив на точки). З точки зору застосування, техніки циньна діляться на три категорії. (uk)
|
