| dbo:abstract
|
- كانت حرب الاستقلال التشيلية هي حرب بين الكريوليين التشيليين المؤيدين للاستقلال، الذين يبحثون عن الاستقلال السياسي والاقتصادي عن إسبانيا، والكريوليين الملكيين الذين يدعمون استمرار الولاء للقيادة العامة في التشيلي وعضوية الإمبراطورية الإسبانية. تقليديًا، يعود تاريخ بداية الحرب إلى 18 سبتمبر 1810. بناءً على بنود الاتفاقات المُبرمة لتحديد نهايتها، استمرّت حتى عام 1821، عندما هزم خوسيه دي سان مارتن القوّات الملكية. أو حتى عام 1826، عندما استسلمت آخر القوّات الإسبانية وجرى دمج أرخبيل التشيلي ضمن جمهورية التشيلي. أصدرت التشيلي رسميًا إعلان الاستقلال في 12 فبراير 1818 واعترفت به إسبانيا رسميًا في عام 1844، عندما أُقيمت علاقات دبلوماسية خالصة. كانت حرب الاستقلال التشيلية جزءًا من حروب الاستقلال الأمريكية الإسبانية الأكثر إثارة. لم يحظ الاستقلال بالإجماع بين التشيليين، الذين كانوا منقسمين بين أنصار الاستقلال والملكيين. ما بدأ كحركة سياسية بين النخب ضد القوّة الاستعمارية، انتهى به المطاف إلى حربٍ أهلية شاملة. تقليديًا، تنقسم العملية إلى ثلاث مراحل: الوطن الأم القديم، (1810-1814)؛ واستعادة الأراضي (1814-1817)؛ والوطن الأم الجديد (1817-1823). (ar)
- The Chilean War of Independence (Spanish: Guerra de la Independencia de Chile, 'War of Independence of Chile') was a military and political event that allowed the emancipation of Chile from the Spanish Monarchy, ending the colonial period and initiating the formation of an independent republic. It developed in the context of the Spanish American Wars of independence, a military and political process that began after the formation of self-government juntas in the Spanish-American colonies, in response to the capture of King Ferdinand VII of Spain by Napoleonic forces in 1808. The First Government Junta of Chile was formed for that purpose. But then, it began to gradually radicalize, which caused a military struggle between Patriots, who were looking for a definitive separation from the Spanish Crown; and Royalists, who sought to maintain unity with her. Traditionally, Chilean historiography covers this period between the establishment of the First Government Junta of Chile (September 18, 1810) and the resignation of Bernardo O'Higgins as Supreme Director of Chile (January 28, 1823). It is also subdivided into three stages: the Patria Vieja (1810–1814), Reconquista (1814–1817) and the Patria Nueva (1817–1823). Although the war began in 1812, the year in which the first hostile actions took place, and lasted until 1826, when the last royalist forces were defeated in Chiloé Archipelago. A declaration of independence was officially issued by Chile on February 12, 1818 and formally recognized by Spain in 1844, when full diplomatic relations were established. (en)
- Der Chilenische Unabhängigkeitskrieg war ein bewaffneter Konflikt zu Beginn des 19. Jahrhunderts zwischen chilenischen Unabhängigkeitsbefürwortern einerseits und den spanischen Kolonialherren und chilenischen Royalisten andererseits. Der Krieg war ein Teil der südamerikanischen Unabhängigkeitskriege und endete mit der Unabhängigkeit Chiles von Spanien. Der Konflikt begann im September 1810 mit der Bildung einer der spanischen Monarchie gegenüber loyalen Junta als Übergangsregierung, die mit dem von Napoleon Bonaparte eingesetzten neuen König von Spanien, Joseph Bonaparte, nicht einverstanden war und die Rückkehr Ferdinands VII. auf den spanischen Thron erwartete. Dies begünstigte jedoch auch die patriotisch und extremistisch eingestellten Politiker, die große Reformen und weitgehende Unabhängigkeit forderten sowie mit der Zeit auch militärische Mittel einsetzten, womit sich der Konflikt als Unabhängigkeitsbewegung auf das ganze Land ausweitete – und dabei die Meinung in der Bevölkerung spaltete. Nach einer ersten Phase der liberalen Reformen, Wahlen zu einem Kongress und bereits einiger, wenn auch königstreuer, Revolten von 1810 bis 1814, bekannt als Patria Vieja (Altes Vaterland), errangen zunächst die Spanier – mit restaurierter Monarchie unter Ferdinand VII. – in der Reconquista (Rückeroberung) zwischen 1814 und 1817 wieder die Macht zurück, bevor die chilenischen Unabhängigkeitsführer, mit argentinischer Hilfe, ab 1817 in der Patria Nueva (Neues Vaterland) Chile bis 1821 bzw. 1826 endgültig befreien konnten, jedoch noch lange innere Konflikte auszufechten hatten. (de)
- La Guerra de la Independencia de Chile corresponde al proceso histórico que permitió la emancipación de dicho país de la Monarquía española, acabó con el periodo colonial e inició la conformación de una república independiente. Se desarrolló en el contexto de la emancipación de Hispanoamérica, proceso iniciado con la formación de juntas del comunismo en las colonias hispanoamericanas en respuesta a la captura del rey Fernando VII por las fuerzas napoleónicas en 1808. La primera junta de gobierno en Chile buscó, en un primer momento, mantener lealtad al rey cautivo. Sin embargo, el proceso iniciado comenzó a radicalizarse gradualmente hasta buscar una separación definitiva de España y la adopción de ideas republicanas por parte de los líderes del proceso Tradicionalmente, la historiografía chilena ha definido este periodo como aquel comprendido entre el establecimiento de la Primera Junta Nacional de Gobierno (18 de septiembre de 1810) y la renuncia de Bernardo O'Higgins al cargo de director supremo (28 de enero de 1823). Además, este periodo es subdividido en tres etapas: la Patria Vieja (1810-1814), la Reconquista o Restauración Monárquica (1814-1817) y la Patria Nueva (1817-1823). Dentro de ellas, la guerra de emancipación chilena comenzó formalmente en 1812, cuando el virrey del Perú realizó las primeras acciones hostiles, y se prolongó hasta 1826, cuando se produjo la caída del último reducto realista en Chiloé. La independencia de Chile fue declarada a través del acta de independencia, oficialmente proclamada y jurada en Santiago el 12 de febrero de 1818, y reconocida por España el 24 de abril de 1844. (es)
- Txileko Independentzia Gerra Espainiako monarkiarekiko herrialde horren emantzipazioa ahalbidetu zuen prozesu historikoari dagokio, garai kolonialarekin amaitu zuen eta errepublika independente bat eratzen hasi zuen.
* Datuak: Q1072889
* Multimedia: Chilean War of Independence (eu)
- La guerre d'indépendance du Chili se déroule de 1813 jusqu'en 1826, opposant les patriotes chiliens aux royalistes espagnols. En résulte l'indépendance du pays. Depuis 1609, des gouverneurs militaires et civils s’enrichissaient aux dépens des colons et des autochtones. La Couronne espagnole levait l'impôt, mobilisait des hommes et achetait des métaux précieux à la colonie qu'elle approvisionnait en biens manufacturés et produits exotiques, comme le sucre, tabac ou cacao, consommés par l'élite locale. L'économie chilienne reposait sur la petite activité minière, sur l'élevage et la culture de céréales. Les autochtones et les métis travaillaient sur des terres de propriétaires espagnols, principalement composés de l'élite administrative et militaire du pays ainsi que des créoles espagnols. Ces derniers ainsi que les colons, insatisfaits de cette situation, ont donc voulu avoir une liberté et s’affirmer en tant que pays. Parmi les facteurs les plus décisifs du déclenchement de la guerre, on peut citer le vif mécontentement des créoles demandant des réformes politiques, mais l'invasion de la péninsule Ibérique par Napoléon eut un impact significatif sur les colonies d'Amérique latine à partir de laquelle les pays sud-américains purent s'émanciper avec notamment la création de l'empire du Brésil. (fr)
- De Chileense Onafhankelijkheidsoorlog (Spaans: Guerra de Independencia Chilena) werd uitgevochten van 1810 tot 1818, en leidde tot de onafhankelijkheid van Chili van Spanje. De roep naar onafhankelijkheid bestond al enige tijd in Chili. De Franse bezetting van het moederland en het autoritair optreden van de impopulaire gouverneur zouden de aanleiding vormen tot het uitroepen van de onafhankelijkheid. Nadat García Carrasco in 1810 betrokken was bij een corruptieschandaal werd hij afgezet en vervangen door . Deze gaf toe aan de roep tot onafhankelijkheid en droeg op 18 september de macht over aan een regeringsjunta. Hoewel de politieke onrust groot was, met twisten tussen monarchisten en republikeinen, creolen en Spanjaarden, gematigden en radicalen, werden er in 1811 Congresverkiezingen uitgeschreven en stelde het Congres dat in die verkiezingen gekozen was een jaar later de eerste grondwet op, met een duidelijk liberaal karakter. werd tot dictator uitgeroepen. Deze periode staat in Chili bekend als het , het 'oude vaderland'. De onderkoning van Peru stuurde in 1813 een leger naar Chili om de rebellerende kolonie tot de orde te roepen. Militaire nederlagen leidden tot de val van Carrera en zijn vervanging door Bernardo O'Higgins. Deze tekende een verdrag met de Spanjaarden waar geen van beide partijen zich aan wenste te houden, zodat de oorlog weer opnieuw losbarstte. Wegens het niet arriveren van hulptroepen werd O'Higgins in 1814 overweldigend verslagen door de royalistische generaal in de ''. Hiermee was de Reconquista van Chili voorlopig een feit, en werden de leden van de junta van 1810 door de Spaanse autoriteiten naar de Juan Fernández-archipel verbannen. Wegens de politieke heksenjacht vluchtten de meeste onafhankelijkheidsstrijders de Andes over naar het al wel onafhankelijke Argentinië. Hier werden zij opgevangen door de bevrijder van Argentinië, José de San Martín. Zij slaagden erin een leger te vormen, en San Martín en O'Higgins trokken in 1817 de Andes weer over naar Chili. In Chacabuco, ten noorden van Santiago, kwam het tot een treffen tussen de onafhankelijkheidspartij en de Spanjaarden, dat uitliep op een nederlaag voor de Spanjaarden. O'Higgins werd uitgeroepen tot 'opperste directeur' van Chili. In 1818 was het grootste deel van het land bevrijd. San Martín, beseffende dat de onafhankelijkheid van Chili en Argentinië in gevaar zou blijven zolang de Spanjaarden nog gebied bleven controleren in Amerika, zette de oorlog in het noorden voort, en bevrijdde in 1824 met Simón Bolívar Peru. De laatste Spaanse bezitting in Chili, het eiland Chiloé, viel in 1826 in Chileense handen. (nl)
- Chiles självständighet från Spanien blev officiell den 12 februari 1818.Men självständighetsprocessen förlängdes från 1808-1810 till 1817-1823 beroende på vilken definition man använder för början och slutet. Traditionellt är perioden indelad i tre faser: Patria Vieja. Reconquista och Patria Nueva. utfärdades den 18 februari 1818, och erkändes formellt av Spanien 1844 då fulla diplomatiska förbindelser upptogs. (sv)
- Чилийская война за независимость (1810—1821) — вооружённая борьба чилийских креолов против испанского колониального господства, приведшая к независимости Чили от Испании. Была частью войны за независимость испанских колоний в Америке. Традиционно начало войны датируется 18 сентября 1810 года. В зависимости от того, какие события берут за условную точку окончания войны, указываются даты 1821 год, когда роялистские силы были побеждены Хосе де Сан-Мартином, или 1826 год, когда последние испанские войска сдались, а архипелаг Чилоэ был включён в Чилийскую республику. Декларация независимости Чили была официально опубликована 12 февраля 1818 года и официально признана Испанией в 1844 году, когда между двумя странами были установлены дипломатические отношения. Независимость не получила единодушной поддержки чилийцев, которые были разделены за сторонников независимости и роялистов. То, что началось как политическое движение среди элиты против колониальной зависимости, закончилось как полноценная гражданская война. Традиционно война делится на три этапа: Patria Vieja' (1810—1814); Реконкиста (1814—1817); Patria Nueva (1817—1823). (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Txileko Independentzia Gerra Espainiako monarkiarekiko herrialde horren emantzipazioa ahalbidetu zuen prozesu historikoari dagokio, garai kolonialarekin amaitu zuen eta errepublika independente bat eratzen hasi zuen.
* Datuak: Q1072889
* Multimedia: Chilean War of Independence (eu)
- Chiles självständighet från Spanien blev officiell den 12 februari 1818.Men självständighetsprocessen förlängdes från 1808-1810 till 1817-1823 beroende på vilken definition man använder för början och slutet. Traditionellt är perioden indelad i tre faser: Patria Vieja. Reconquista och Patria Nueva. utfärdades den 18 februari 1818, och erkändes formellt av Spanien 1844 då fulla diplomatiska förbindelser upptogs. (sv)
- كانت حرب الاستقلال التشيلية هي حرب بين الكريوليين التشيليين المؤيدين للاستقلال، الذين يبحثون عن الاستقلال السياسي والاقتصادي عن إسبانيا، والكريوليين الملكيين الذين يدعمون استمرار الولاء للقيادة العامة في التشيلي وعضوية الإمبراطورية الإسبانية. (ar)
- The Chilean War of Independence (Spanish: Guerra de la Independencia de Chile, 'War of Independence of Chile') was a military and political event that allowed the emancipation of Chile from the Spanish Monarchy, ending the colonial period and initiating the formation of an independent republic. A declaration of independence was officially issued by Chile on February 12, 1818 and formally recognized by Spain in 1844, when full diplomatic relations were established. (en)
- Der Chilenische Unabhängigkeitskrieg war ein bewaffneter Konflikt zu Beginn des 19. Jahrhunderts zwischen chilenischen Unabhängigkeitsbefürwortern einerseits und den spanischen Kolonialherren und chilenischen Royalisten andererseits. Der Krieg war ein Teil der südamerikanischen Unabhängigkeitskriege und endete mit der Unabhängigkeit Chiles von Spanien. (de)
- La Guerra de la Independencia de Chile corresponde al proceso histórico que permitió la emancipación de dicho país de la Monarquía española, acabó con el periodo colonial e inició la conformación de una república independiente. La independencia de Chile fue declarada a través del acta de independencia, oficialmente proclamada y jurada en Santiago el 12 de febrero de 1818, y reconocida por España el 24 de abril de 1844. (es)
- La guerre d'indépendance du Chili se déroule de 1813 jusqu'en 1826, opposant les patriotes chiliens aux royalistes espagnols. En résulte l'indépendance du pays. Depuis 1609, des gouverneurs militaires et civils s’enrichissaient aux dépens des colons et des autochtones. La Couronne espagnole levait l'impôt, mobilisait des hommes et achetait des métaux précieux à la colonie qu'elle approvisionnait en biens manufacturés et produits exotiques, comme le sucre, tabac ou cacao, consommés par l'élite locale. L'économie chilienne reposait sur la petite activité minière, sur l'élevage et la culture de céréales. Les autochtones et les métis travaillaient sur des terres de propriétaires espagnols, principalement composés de l'élite administrative et militaire du pays ainsi que des créoles espagnols. C (fr)
- De Chileense Onafhankelijkheidsoorlog (Spaans: Guerra de Independencia Chilena) werd uitgevochten van 1810 tot 1818, en leidde tot de onafhankelijkheid van Chili van Spanje. De roep naar onafhankelijkheid bestond al enige tijd in Chili. De Franse bezetting van het moederland en het autoritair optreden van de impopulaire gouverneur zouden de aanleiding vormen tot het uitroepen van de onafhankelijkheid. Nadat García Carrasco in 1810 betrokken was bij een corruptieschandaal werd hij afgezet en vervangen door . Deze gaf toe aan de roep tot onafhankelijkheid en droeg op 18 september de macht over aan een regeringsjunta. Hoewel de politieke onrust groot was, met twisten tussen monarchisten en republikeinen, creolen en Spanjaarden, gematigden en radicalen, werden er in 1811 Congresverkiezingen u (nl)
- Чилийская война за независимость (1810—1821) — вооружённая борьба чилийских креолов против испанского колониального господства, приведшая к независимости Чили от Испании. Была частью войны за независимость испанских колоний в Америке. (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
