| dbo:abstract
|
- مدرسة شيكاغو المعمارية (بالإنجليزية: Chicago's architecture) أطلقت هذه التسمية على الاتجاه المعماري الذي ساد في وسط الولايات المتحدة الأميركية وغربها، وبالذات في مدينة شيكاغو في أواخر القرن التاسع عشر، وتكمن أهمية هذه المدرسة في أنها قاربتِ الشُّقّة بين الإنشائيين والمعماريين والذين طبع تعاونهم كل المنشآت الجديدة في المدينة بعدما كانت تفصل بينهم هوة واسعة في العصور الماضية، ولقد مهدت «مدرسة شيكاغو» وبجرأةٍ كبيرةٍ الطريق نحو نقاء الأشكال ووحدة التعبير ما بين العمارة والإنشاء. تشتهر العمارة في شيكاغو في جميع أنحاء العالم، ويشار إلى أحد الأساليب المعمارية فيها باسم مدرسة شيكاغو Chicago school، كما يُعرف الكثير من أعمالها المبكرة أيضاً باسم Commercial style النمط التجاري. في تاريخ العمارة كانت «مدرسة شيكاغو الأولى» مدرسةً للمهندسين المعماريين النشطين في شيكاغو في أواخر القرن التاسع عشر، ومطلع القرن العشرين. لقد كانوا من بين الأوائل الذين روّجوا للتقانات الجديدة في بناء الهياكل الفولاذية في المباني التجارية، وطوروا جماليةً مكانيةً تطورت بشكلٍ مشتركٍ مع التطورات الموازية في الحداثة الأوروبية، ثم أثرت فيها. ظهرت «مدرسة شيكاغو الثانية» ذات الجمالية الحداثية في الأربعينات وحتى السبعينات، والتي كانت رائدةً في تقانات البناء الجديدة والأنظمة الهيكلية مثل عمارة الهيكل الأنبوبي (بالإنجليزية: tube-frame Structure). (ar)
- L'Escola de Chicago va ser un estil arquitectònic sorgit al pas del segle xix al xx a la ciutat de Chicago. Va ser pioner en la introducció de nous materials i tècniques per a la construcció de grans edificis comercials i dels primers gratacels. L'Escola de Chicago és fonamental per a la història de la construcció a Amèrica i per a la teoria de l'arquitectura en l'últim terç del segle xix. (ca)
- Chicagská škola nebo chicagský styl je označení stylu skupiny architektů, kteří pracovali v Chicagu a New Yorku koncem 19. století a v první čtvrtině 20. století (zejména v letech 1883 až 1893). Vznik tohoto architektonického směru byl podmíněn několika skutečnostmi. První z nich byla snaha o pravidelnou segregaci pozemků v Chicagu z důvodu využití plochy města. Díky tomu vznikly ve městě bloky, které aby bylo možné využívat, bylo nezbytné zastavět do značné výšky. Jedním z důvodů byla také bezpečnost a odolnost vůči požárům. Konkrétně v Chicagu dva rozsáhlé požáry v letech 1871 a 1874 ve velké míře zdevastovaly město a vyžádaly si tak změnu používaných stavebních materiálů a zavedení používání ochranných vrstev obalující nosnou konstrukci. Nejvýznamnějším znakem chicagské školy byl přechod od nosných stěn ke , který zaručoval pevnost a stabilitu konstrukce i ve výškách do kterých se dosud budovy s omezenou plochou nedostávaly. Skelet byl i významným fasádním prvkem. Byl často přiznáván, rozčlenil fasádu a vytvářel tak jednoduchý a přirozeně působící vzor. Skelet vyplňovala vysoká okna, čímž bylo dosaženo vynikající proslunění prostor. Na fasádách se používaly také ve velké míře rostlinné motivy ovlivněny v Evropě rozšířenou secesí. Postupem času však přestávaly být na nových objektech užívány, čímž vynikl čistě funkční výraz staveb. Jedním ze znaků byla také funkční diferenciace podlaží; na spodních podlažích sloužily pro obchody a služby, na vyšších se potom nacházely kanceláře. (cs)
- Chicago's architecture is famous throughout the world and one style is referred to as the Chicago School. Much of its early work is also known as Commercial Style. In the history of architecture, the first Chicago School was a school of architects active in Chicago in the late 19th, and at the turn of the 20th century. They were among the first to promote the new technologies of steel-frame construction in commercial buildings, and developed a spatial aesthetic which co-evolved with, and then came to influence, parallel developments in European Modernism. A "Second Chicago School" with a modernist aesthetic emerged in the 1940s through 1970s, which pioneered new building technologies and structural systems, such as the tube-frame structure. (en)
- Die Chicagoer Schule (im Sinne von Denkschule) ist eine Architekturstilausprägung, die im Chicago des späten 19. Jahrhunderts entstanden ist und die ersten Hochhäuser, damals englisch skyscraper = Wolkenkratzer genannt, hervorgebracht hat (heute bedeutet der Begriff Wolkenkratzer ein viel höheres Gebäude als damals) und frühe Stahlrahmenkonstruktion beim Bau von Bürogebäuden und Fabriken einsetzte. Seine Ästhetik steht in Einklang mit der klassischen Moderne in Europa. Beim Brand von Chicago im Oktober 1871 wurden große Teile der damals noch überwiegend aus Holz errichteten Stadt vernichtet. Nachdem in den Jahren zuvor die Voraussetzungen für eine neue Hochhausarchitektur entwickelt worden waren (feuergeschützter Stahlskelettbau, verbesserte Gründungsmöglichkeiten und der Sicherheitsfahrstuhl), bot sich den Architekten in Chicago die Möglichkeit, diese hier auf breiter Front einzusetzen. Ein Mitglied der Chicagoer Schule, der Architekt Louis Sullivan gliedert ein Bürohochhaus in drei Bereiche. Im Erdgeschoss befinden sich Läden und die Erschließung der folgenden Büroetagen. Die oberste Etage dient teilweise der Haustechnik. Entsprechend der Nutzung gliedert er die Fassade wie eine klassische Säule in drei Bereiche: Basis, Schaft und Kapitell. Typisch für die Chicagoer Schule wurden große Schaufensterflächen im Erdgeschoss, ermöglicht durch das tragende Eisenskelett und eine Fassadengestaltung im Bürobereich mit großen, reihenartig angeordneten Fenstern unterbrochen von glatten, sachlichen Steinpfeilern ohne Ornamente. Die oberste Etage (Haustechniketage) wurde häufig als Attika ausgeführt. Insbesondere in Chicago und New York City wurden in den folgenden Jahren in immer schnellerer Folge immer höhere Gebäude errichtet, so dass es in den Straßen zunehmend dunkel wurde. Aus diesem Grund schlug der Architekt Ernest Flagg 1898 vor, unmittelbar an der Straße nur noch Gebäudeteile mit einer begrenzten Höhe zuzulassen. In New York wurde dieser Vorschlag 1916 als Zoning Resolution in die Bauordnung aufgenommen und führte in der Folge zu treppenartig von der Straße aus aufsteigenden Hochhäusern. (de)
- Chicagoko eskola arkitektura estiloa da, XIX. mendearen azkeneko laurdenean Chicagon sortu zena, William Le Baron Jenney arkitektoaren eta haren jarraitzaile batzuen bultzadaz, 1871ko sute handiak hiria suntsitu ondoren. Aitzindaria izan zen material eta teknika berrien erabilpenean, saltegi handiak eta lehenbiziko etxe orratzak eraikitzeko. (eu)
- Escuela de Chicago es la denominación histórica de un estilo arquitectónico que se desarrolló en la ciudad de Chicago a finales del siglo XIX y comienzos del siglo XX, pionera en la introducción de nuevos materiales y técnicas para la construcción de grandes edificios comerciales y los primeros rascacielos. (es)
- San ailtireacht, grúpa ailtirí a dhear foirgnimh oifige i Chicago go déanach sa 19ú céad a bhí mar cheannródaithe d'ilstóraigh an 20ú céad. Bhain siad feidhm as creatlach cruach, cumhdaithe le máisiúnachas is fairsinge mhór fuinneog, go minic go dtí airde mhór. Sampla suntasach is ea an Stocmhalartán a dhear Sullivan is Adler. (ga)
- L'École de Chicago (aussi appelé style Chicago ; en anglais : Chicago style, Chicago school) est un mouvement d'architecture et d'urbanisme nommée ainsi car les premières réalisations qui en découlèrent et l'essentiel d'entre elles se firent dans la ville de Chicago (Illinois) entre la fin du XIXe siècle et le début du XXe siècle. La phase d'apogée de ce mouvement est située approximativement entre 1875 et 1910. (fr)
- Mazhab arsitektur Chicago (bahasa Inggris: Chicago School of Architecture) atau gaya arsitektur Chicago merupakan salah satu cabang mazhab pemikiran atau aliran dalam gaya arsitektur bangunan khususnya gedung pencakar langit, yang sesuai namanya berasal dari kota Chicago. Dimulai dari periode pertama mazhab Chicago yang populer pada akhir abad ke-19 hingga paruh pertama abad ke-20, yang awalnya disebut sebagai gaya komersial (commercial style). Gaya arsitektur ini memulai teknologi baru konstruksi rangka baja pada gedung perkantoran, dan kemudian juga salah satu aliran yang memengaruhi perkembangan gaya arsitektur modern. Contoh bangunan terkenal dari gaya periode pertama ini ialah Home Insurance Building, yang dianggap sebagai gedung pencakar langit modern pertama di dunia, karena mengadopsi teknologi kerangka baja yang tahan api di luar dan di dalam bangunan. Arsitek terkenal yang turut mengembangkan periode pertama gaya Chicago ialah Louis Sullivan dan Frank Lloyd Wright. Periode kedua mazhab Chicago muncul pada tahun 1940-an hingga 1980-an, yang memelopori teknologi baru dalam sistem rangka bangunan seperti konstruksi tubular. Contoh bangunan terkenal dari gaya periode kedua ini yaitu Menara Sears dan John Hancock Center yang dirancang oleh Fazlur Rahman Khan, arsitek pelopor teknologi struktur kerangka tabung. (in)
- シカゴ派 (Chicago school) は、1880年代から1890年代に米国イリノイ州シカゴで生じた建築傾向。1871年のシカゴ大火後の再開発と産業の発展を背景に、鉄骨造の高層建築群が設計された。代表的作品にウィリアム・ホラバートとマーティン・ローシュのタコマ・ビルディング（1887年）、ルイス・サリヴァンとダンクマール・アドラーのオーディトリアム・ビルディング（1889年）などがある。20世紀の高層オフィスビルの先駆。 (ja)
- La scuola di Chicago è un movimento e una vera e propria scuola di architettura che si è formata a Chicago tra la fine dell'Ottocento e l'inizio del Novecento. L'ambiente in cui si sviluppò fu quello creatosi dopo l'incendio della città del 1871, e a essa parteciparono due generazioni di architetti e ingegneri di cui la prima era forte delle esperienze maturate durante la Guerra di secessione americana. La scuola, promosse, tra le prime, l'uso della nuova tecnologia delle strutture in acciaio nella costruzione degli edifici commerciali e sviluppò anche nuovi canoni estetici (soprattutto nel disegno ripetitivo dei motivi delle facciate), influenzata anche dal corrispondente evolversi delle avanguardie architettoniche in Europa antecedenti al Movimento Moderno. Alcune delle forme e caratteri distintivi della scuola di Chicago sono l'uso della struttura in acciaio come elemento portante degli edifici con murature di rivestimento in terracotta, larghe aree finestrate e ripetitive e un uso limitato della decorazione esterna. Elementi neoclassici comunque si ritrovano nei grattacieli della scuola di Chicago, molti dei quali si riassumono in un ridisegno di colonne. Il primo piano funziona come base, i piani intermedi come un albero di colonne verticali, mentre la cima dell'edificio è sormontata da una cornice semi-tradizionale. La "Chicago window", la "finestra di Chicago", è nata in questa scuola ed è divisa in tre parti: un largo pannello centrale in vetro affiancato a due più strette aperture dello stesso materiale. Tra gli architetti che hanno associato il loro nome con la Scuola di Chicago è opportuno citare: Daniel Burnham, Dankmar Adler, John Root, , , William LeBaron Jenney e Louis Sullivan. Frank Lloyd Wright iniziò a lavorare nello studio di Adler e Sullivan ma prese ben presto le distanze dalla scuola elaborando un suo stile definito al suo nascere delle Prairie House Style. Ludwig Mies van der Rohe, che arriverà a Chicago dopo la fondamentale esperienza tedesca del Bauhaus, farà un lavoro di ricerca sulla composizione architettonica dei grattacieli, di cui il Seagram Building ne è l'espressione più alta, ed è per questo definito da alcuni come il creatore della seconda Scuola di Chicago. La Home Insurance Building, spesso ricordato come il primo grattacielo del mondo, fu costruito a Chicago nel 1885 e fu demolito nel 1931 nella logica americana del rinnovo e miglioramento dell'ambiente costruito. L'Home Insurance Building, che viene riconosciuto come il primo grattacielo della storia, venne costruito a Chicago nel 1885 e fu demolito nel 1931. Altri importanti progetti della Scuola di Chicago sono:
*
*
* Bayard-Condict Building
* Reliance Building
*
*
*
*
* Leiter I Building
*
*
* Monadnock Building
*
*
* Wainwright Building (it)
- Szkoła chicagowska – w architekturze określenie wczesnomodernistycznych trendów w twórczości architektów działających w Chicago pod koniec XIX i na początku XX w. Wznoszone przez szkołę chicagowską budynki posiadały kubiczną bryłę z płaskim dachem, stalową strukturę, widoczną w podziale elewacji oraz obszerne przeszklenia. Elewacja pokryta była najczęściej fabrycznie produkowaną terakotą, lecz obfitowały w ornamenty, zwłaszcza w postaci wici roślinnych. W Europie w tym samym czasie rozwijała się architektura secesji. (pl)
- De Chicago School is ontstaan in de tweede helft van de 19e eeuw in de Amerikaanse stad Chicago. Toen in Chicago, na de brand van 1871, de hoogbouw opkwam, ontstond er een façade-probleem. Doordat hoogbouw een nieuw fenomeen was in de architectuur, konden architecten geen stijl verzinnen die de hoge gebouwen kon dienen. Er werden verschillende oude stijlen, zoals klassiek, renaissance en gotiek, gebruikt om de gebouwen te decoreren, maar het bleven steeds op elkaar gestapelde gebouwen omdat de proporties niet mochten worden veranderd. Dit persen van nieuwe gebouwen in oude keurslijven werd voor het eerst doorbroken door de architect Louis Sullivan, die de gebouwen de hoogte in trok door hun decoratie. Met zijn Wainwright Building ontwierp hij een geheel nieuwe stijl die de hoogtebeweging van de gebouwen versterkte door het aantal pilasters te verdubbelen ten opzichte van hun raamwerk. Andere grondleggers van de Chicago School waren Daniel Burnham (1846-1912), (1854-1923) en (1853-1927). (nl)
- Чикагская школа (англ. Chicago school) — начальный этап формирования новой американской архитектуры XX века. Возникновение архитектурной школы в городе Чикаго на Среднем Западе США (штат Иллинойс) связано с уникальной ситуацией, сложившейся в результате Великого чикагского пожара 1871 года, уничтожившего значительную часть старого города. В 1880-х годах архитектор Генри Гобсон Ричардсон (1838—1886) возводил в Чикаго конторские и производственные здания в стиле неоренессанса и «романского возрождения». Термин «чикагская школа» предложил в 1930-х годах историк архитектуры Зигфрид Гидион. В иных источниках встречается определение «направление», провозгласившее начало модернизма в американской архитектуре. При этом возникало смешение понятий «модернизм» и «модерн», обычное в англоязычной литературе, но неприемлемое для русскоязычной историографии. Тем не менее, локальность этого явления в территориальном и хронологическом отношениях требует отнесения «чикагского феномена» именно к категории «школа». (ru)
- Chicagoskolan var en riktning inom amerikansk arkitektur i slutet av 1800-talet som utvecklade skyskrapan med stålskelett, stora glasytor (fönster) och med exteriörer i stort sett i avsaknad av utsmyckningar. Skolans byggnader uppfördes främst i Chicago, men några även i Saint Louis och Buffalo. Efter stadsbranden i Chicago 1871 stod det klart att gjutjärnskonstruktioner var olämpliga. En ny konstruktionstyp med bärande stålskelett tillkom 1885 med en byggnad av William Le Baron Jenney, nämligen Home Insurance Building i Chicago. Den har emellertid inslag i exteriören som tagits över från arkitekten H.H. Richardsons formspråk. I Jenneys följande byggnad, Leiter II Building, 1889–1890, är fasaden regelbunden. En högre (61 meter) och smalare byggnad, en skyskrapa, är Reliance Building, Chicago 1890–1894. Den ritades av Daniel Burnham och (den senare efterträddes av ). Efter världsutställningen i Chicago 1893 vändes intresset åter till mer utsmyckade exteriörer bland annat i Beaux-Arts-stil och Chicagoskolans inflytande avtog. (sv)
- Чиказька архітектурна школа — група архітекторів, які працювали переважно у Чикаґо наприкінці XIX ст. Виникнення архітектурної школи в місті Чикаго на Півночі США (штат Іллінойс) пов'язано з унікальною ситуацією, що склалася в результаті пожежі 1871 року знищила значну частину старого міста. У 1880-х рр. архітектор Генрі Гобсон Річардсон (1838—1886) зводив у Чикаго конторські та виробничі будівлі в стилі неоренесансу і «романського відродження». Термін «чиказька школа» запропонував в 1930-х роках історик архітектури Зігфрід Гідіон. Найбільш виразним представником чиказької архітектурної школи став уродженець Чикаго, архітектор Луїс Салліван (1856—1924). Він зумів використати «ситуацію» для реалізації власної раціоналістичної концепції. (uk)
- A Escola de Chicago de arquitectura e urbanismo foi preponderante no desenvolvimento da cidade no final do século XIX. O estilo também é conhecido como estilo Comercial. Representa um estilo de construção que passa a utilizar o ferro na estrutura ao invés da madeira, sendo produzido em série. Por um lado criou uma fachada constante, isto é, sem muitas variações, mais ou menos tal como conhecemos hoje: janelas iguais, aspecto de bloco no edifício. Por outro lado possibilitou um erguimento mais rápido e prático. Além disso, abriu a possibilidade de uma nova divisão do peso da construção, aumentando o gabarito. A escola de Chicago é o base da construção dos arranha-céus. Depois do Grande Incêndio de Chicago a cidade ficou parcialmente destruída. Era necessário reconstruí-la de forma rápida e eficaz. As influências modernistas da Escola de Glasgow e da Secessão Vienense foram uma ajuda preciosa no planejamento de novos edifícios. Foram estudados sistemas de alicerçamento, cimentação, resistência e isolamento. Foi o início da construção em altura, até então um pouco viável devido à inexistência de elevadores elétricos. Utilizaram o método moderno de projectar grandes edifícios — Parede cortina, grandes áreas de parede envidraçadas. A estrutura ortogonal em ferro veio trazer um novo sistema de planeamento das plantas mais flexível, ajudando na colocação de canalizações. Surgiram desta forma os primeiro arranha-céus. A ornamentação era completamente rejeitada, bem ao estilo do Modernismo, constituindo uma das bases fundamentais da Bauhaus e do Estilo Internacional. Um dos mais conhecidos arquitectos desta escola foi Frank Lloyd Wright, que apesar de não ter seguido esta vertente, serviu para impulsionar a arquitectura modernista na cidade de Chicago e nos Estados Unidos. (pt)
- 芝加哥的建筑举世闻名，其中有一种风格被称为芝加哥建筑学派（英語：Chicago school of architecture）。其早期的很多作品也被称为商业风格。 依照时间，又可再细分为第一学派和第二学派。 在建筑史上，“第一芝加哥学派”是由20世纪初在芝加哥活跃的建筑师所带起。 他们是最早在商业建筑中推广钢结构建筑新技术的人，并发展了一种与欧洲现代主义并行发展的空间美学。20世纪40年代至70年代出现了具有现代主义美学的 “第二芝加哥学派”，他们开创了新的建筑技术和结构体系，如筒结构。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- L'Escola de Chicago va ser un estil arquitectònic sorgit al pas del segle xix al xx a la ciutat de Chicago. Va ser pioner en la introducció de nous materials i tècniques per a la construcció de grans edificis comercials i dels primers gratacels. L'Escola de Chicago és fonamental per a la història de la construcció a Amèrica i per a la teoria de l'arquitectura en l'últim terç del segle xix. (ca)
- Chicago's architecture is famous throughout the world and one style is referred to as the Chicago School. Much of its early work is also known as Commercial Style. In the history of architecture, the first Chicago School was a school of architects active in Chicago in the late 19th, and at the turn of the 20th century. They were among the first to promote the new technologies of steel-frame construction in commercial buildings, and developed a spatial aesthetic which co-evolved with, and then came to influence, parallel developments in European Modernism. A "Second Chicago School" with a modernist aesthetic emerged in the 1940s through 1970s, which pioneered new building technologies and structural systems, such as the tube-frame structure. (en)
- Chicagoko eskola arkitektura estiloa da, XIX. mendearen azkeneko laurdenean Chicagon sortu zena, William Le Baron Jenney arkitektoaren eta haren jarraitzaile batzuen bultzadaz, 1871ko sute handiak hiria suntsitu ondoren. Aitzindaria izan zen material eta teknika berrien erabilpenean, saltegi handiak eta lehenbiziko etxe orratzak eraikitzeko. (eu)
- Escuela de Chicago es la denominación histórica de un estilo arquitectónico que se desarrolló en la ciudad de Chicago a finales del siglo XIX y comienzos del siglo XX, pionera en la introducción de nuevos materiales y técnicas para la construcción de grandes edificios comerciales y los primeros rascacielos. (es)
- San ailtireacht, grúpa ailtirí a dhear foirgnimh oifige i Chicago go déanach sa 19ú céad a bhí mar cheannródaithe d'ilstóraigh an 20ú céad. Bhain siad feidhm as creatlach cruach, cumhdaithe le máisiúnachas is fairsinge mhór fuinneog, go minic go dtí airde mhór. Sampla suntasach is ea an Stocmhalartán a dhear Sullivan is Adler. (ga)
- L'École de Chicago (aussi appelé style Chicago ; en anglais : Chicago style, Chicago school) est un mouvement d'architecture et d'urbanisme nommée ainsi car les premières réalisations qui en découlèrent et l'essentiel d'entre elles se firent dans la ville de Chicago (Illinois) entre la fin du XIXe siècle et le début du XXe siècle. La phase d'apogée de ce mouvement est située approximativement entre 1875 et 1910. (fr)
- シカゴ派 (Chicago school) は、1880年代から1890年代に米国イリノイ州シカゴで生じた建築傾向。1871年のシカゴ大火後の再開発と産業の発展を背景に、鉄骨造の高層建築群が設計された。代表的作品にウィリアム・ホラバートとマーティン・ローシュのタコマ・ビルディング（1887年）、ルイス・サリヴァンとダンクマール・アドラーのオーディトリアム・ビルディング（1889年）などがある。20世紀の高層オフィスビルの先駆。 (ja)
- Szkoła chicagowska – w architekturze określenie wczesnomodernistycznych trendów w twórczości architektów działających w Chicago pod koniec XIX i na początku XX w. Wznoszone przez szkołę chicagowską budynki posiadały kubiczną bryłę z płaskim dachem, stalową strukturę, widoczną w podziale elewacji oraz obszerne przeszklenia. Elewacja pokryta była najczęściej fabrycznie produkowaną terakotą, lecz obfitowały w ornamenty, zwłaszcza w postaci wici roślinnych. W Europie w tym samym czasie rozwijała się architektura secesji. (pl)
- 芝加哥的建筑举世闻名，其中有一种风格被称为芝加哥建筑学派（英語：Chicago school of architecture）。其早期的很多作品也被称为商业风格。 依照时间，又可再细分为第一学派和第二学派。 在建筑史上，“第一芝加哥学派”是由20世纪初在芝加哥活跃的建筑师所带起。 他们是最早在商业建筑中推广钢结构建筑新技术的人，并发展了一种与欧洲现代主义并行发展的空间美学。20世纪40年代至70年代出现了具有现代主义美学的 “第二芝加哥学派”，他们开创了新的建筑技术和结构体系，如筒结构。 (zh)
- مدرسة شيكاغو المعمارية (بالإنجليزية: Chicago's architecture) أطلقت هذه التسمية على الاتجاه المعماري الذي ساد في وسط الولايات المتحدة الأميركية وغربها، وبالذات في مدينة شيكاغو في أواخر القرن التاسع عشر، وتكمن أهمية هذه المدرسة في أنها قاربتِ الشُّقّة بين الإنشائيين والمعماريين والذين طبع تعاونهم كل المنشآت الجديدة في المدينة بعدما كانت تفصل بينهم هوة واسعة في العصور الماضية، ولقد مهدت «مدرسة شيكاغو» وبجرأةٍ كبيرةٍ الطريق نحو نقاء الأشكال ووحدة التعبير ما بين العمارة والإنشاء. (ar)
- Chicagská škola nebo chicagský styl je označení stylu skupiny architektů, kteří pracovali v Chicagu a New Yorku koncem 19. století a v první čtvrtině 20. století (zejména v letech 1883 až 1893). Vznik tohoto architektonického směru byl podmíněn několika skutečnostmi. První z nich byla snaha o pravidelnou segregaci pozemků v Chicagu z důvodu využití plochy města. Díky tomu vznikly ve městě bloky, které aby bylo možné využívat, bylo nezbytné zastavět do značné výšky. Jedním z důvodů byla také bezpečnost a odolnost vůči požárům. Konkrétně v Chicagu dva rozsáhlé požáry v letech 1871 a 1874 ve velké míře zdevastovaly město a vyžádaly si tak změnu používaných stavebních materiálů a zavedení používání ochranných vrstev obalující nosnou konstrukci. (cs)
- Die Chicagoer Schule (im Sinne von Denkschule) ist eine Architekturstilausprägung, die im Chicago des späten 19. Jahrhunderts entstanden ist und die ersten Hochhäuser, damals englisch skyscraper = Wolkenkratzer genannt, hervorgebracht hat (heute bedeutet der Begriff Wolkenkratzer ein viel höheres Gebäude als damals) und frühe Stahlrahmenkonstruktion beim Bau von Bürogebäuden und Fabriken einsetzte. Seine Ästhetik steht in Einklang mit der klassischen Moderne in Europa. (de)
- Mazhab arsitektur Chicago (bahasa Inggris: Chicago School of Architecture) atau gaya arsitektur Chicago merupakan salah satu cabang mazhab pemikiran atau aliran dalam gaya arsitektur bangunan khususnya gedung pencakar langit, yang sesuai namanya berasal dari kota Chicago. Dimulai dari periode pertama mazhab Chicago yang populer pada akhir abad ke-19 hingga paruh pertama abad ke-20, yang awalnya disebut sebagai gaya komersial (commercial style). Gaya arsitektur ini memulai teknologi baru konstruksi rangka baja pada gedung perkantoran, dan kemudian juga salah satu aliran yang memengaruhi perkembangan gaya arsitektur modern. Contoh bangunan terkenal dari gaya periode pertama ini ialah Home Insurance Building, yang dianggap sebagai gedung pencakar langit modern pertama di dunia, karena mengado (in)
- La scuola di Chicago è un movimento e una vera e propria scuola di architettura che si è formata a Chicago tra la fine dell'Ottocento e l'inizio del Novecento. L'ambiente in cui si sviluppò fu quello creatosi dopo l'incendio della città del 1871, e a essa parteciparono due generazioni di architetti e ingegneri di cui la prima era forte delle esperienze maturate durante la Guerra di secessione americana. La scuola, promosse, tra le prime, l'uso della nuova tecnologia delle strutture in acciaio nella costruzione degli edifici commerciali e sviluppò anche nuovi canoni estetici (soprattutto nel disegno ripetitivo dei motivi delle facciate), influenzata anche dal corrispondente evolversi delle avanguardie architettoniche in Europa antecedenti al Movimento Moderno. (it)
- A Escola de Chicago de arquitectura e urbanismo foi preponderante no desenvolvimento da cidade no final do século XIX. O estilo também é conhecido como estilo Comercial. Representa um estilo de construção que passa a utilizar o ferro na estrutura ao invés da madeira, sendo produzido em série. Por um lado criou uma fachada constante, isto é, sem muitas variações, mais ou menos tal como conhecemos hoje: janelas iguais, aspecto de bloco no edifício. Por outro lado possibilitou um erguimento mais rápido e prático. Além disso, abriu a possibilidade de uma nova divisão do peso da construção, aumentando o gabarito. A escola de Chicago é o base da construção dos arranha-céus. (pt)
- De Chicago School is ontstaan in de tweede helft van de 19e eeuw in de Amerikaanse stad Chicago. Toen in Chicago, na de brand van 1871, de hoogbouw opkwam, ontstond er een façade-probleem. Doordat hoogbouw een nieuw fenomeen was in de architectuur, konden architecten geen stijl verzinnen die de hoge gebouwen kon dienen. Er werden verschillende oude stijlen, zoals klassiek, renaissance en gotiek, gebruikt om de gebouwen te decoreren, maar het bleven steeds op elkaar gestapelde gebouwen omdat de proporties niet mochten worden veranderd. (nl)
- Chicagoskolan var en riktning inom amerikansk arkitektur i slutet av 1800-talet som utvecklade skyskrapan med stålskelett, stora glasytor (fönster) och med exteriörer i stort sett i avsaknad av utsmyckningar. Skolans byggnader uppfördes främst i Chicago, men några även i Saint Louis och Buffalo. Efter världsutställningen i Chicago 1893 vändes intresset åter till mer utsmyckade exteriörer bland annat i Beaux-Arts-stil och Chicagoskolans inflytande avtog. (sv)
- Чикагская школа (англ. Chicago school) — начальный этап формирования новой американской архитектуры XX века. Возникновение архитектурной школы в городе Чикаго на Среднем Западе США (штат Иллинойс) связано с уникальной ситуацией, сложившейся в результате Великого чикагского пожара 1871 года, уничтожившего значительную часть старого города. В 1880-х годах архитектор Генри Гобсон Ричардсон (1838—1886) возводил в Чикаго конторские и производственные здания в стиле неоренессанса и «романского возрождения». Термин «чикагская школа» предложил в 1930-х годах историк архитектуры Зигфрид Гидион. В иных источниках встречается определение «направление», провозгласившее начало модернизма в американской архитектуре. При этом возникало смешение понятий «модернизм» и «модерн», обычное в англоязычной литер (ru)
- Чиказька архітектурна школа — група архітекторів, які працювали переважно у Чикаґо наприкінці XIX ст. Виникнення архітектурної школи в місті Чикаго на Півночі США (штат Іллінойс) пов'язано з унікальною ситуацією, що склалася в результаті пожежі 1871 року знищила значну частину старого міста. У 1880-х рр. архітектор Генрі Гобсон Річардсон (1838—1886) зводив у Чикаго конторські та виробничі будівлі в стилі неоренесансу і «романського відродження». Термін «чиказька школа» запропонував в 1930-х роках історик архітектури Зігфрід Гідіон. (uk)
|
,_cropped_(18249937699).jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
,_cropped_(18249937699).jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
