| dbo:abstract
|
- La comunicació cel·lular forma part d'un sistema complex de comunicació que governa les activitats cel·lulars bàsiques i coordina les accions de la cèl·lula. L'habilitat de les cèl·lules de percebre i respondre correctament als seus microhàbitats és la base del desenvolupament, la reparació de teixit, i la immunitat com també de l'homeòstasi de teixit normal. Els errors en el processament d'informació cel·lular són els responsables de malalties com el càncer, l'autoimmunitat, i la diabetis. La feina tradicional en biologia s'ha centrat a estudiar parts individuals de les seqüències de la comunicació cel·lular. La recerca en biologia de sistemes ens ajuda a entendre l'estructura subjacent de les xarxes de comunicació cel·lular i com els canvis en aquestes xarxes poden afectar la transmissió i el cabal d'informació. Tals xarxes són sistemes complexos en la seva organització i poden exhibir gran nombre de propietats emergents incloent-hi la biestabilitat i la ultrasensitivitat. La regulació al·lostèrica de llarg abast sovint és un component significatiu dels actes de comunicació cel·lular. (ca)
- تأشير الخلية هي أحد أجزاء نظام معقد للتواصل بين الخلايا يحكم الفعاليات الخلوية الأساسية والأفعال الخلوية الموجهة - فهي عمليا تبادل الإشارات بين الخلايا . قابلية الخلايا لتلقي والاستجابة بشكل صحيح لبيئتها المصغرة هو أساس النمو، ترميم الانسجة وإصلاحها، وأيضا المناعة بالإضافة للتوازن النسيجي الداخلي. أي خطأ في إجرائيات المعلومات الخلوية يكون مسؤولا عن أمراض خطيرة مثل السرطان وأمراض المناعة الذاتية وداء السكري. لذلك يحتل فهم عمليات التأشير الخلوي أهمية خاصة لمعالجة الإعالة لهذه الأمراض، أيضا قد يساعد هذا في بناء نسج صناعية. ركز العمل الكلاسيكي من علم الأحياء الخلوي والجزيئي على دراسة أجزاء مفردة من شبكات التأشير الخلوي ومساراته. لكن باحثو علم أحياء النظم حاليا يساعدون في فهم البنية التحتية لشبكات التأشير الخلوي وكيف يؤثر التغير في هذه الشبكات على نقل المعلومات بين الخلايا والنسج المختلفة. يبدأ نقل الإشارة بتحويل (أو تنبيغ) الإشارة إلى إشارة كيميائية، والتي يمكن أن تنشط مباشرة قناة أيونية (مستقبل أيونوتروبي) أو يبدأ تسلسل الإرسال الثانوي بنشر لإشارة عبر الخلية. يمكن لأنظمة الإرسال الثانويّة تضخيم الإشارة، حيث يؤدي تنشيط عدد قليل من المستقبلات إلى تنشيط عدة مراسيل ثانوية، وبالتالي تضخيم الإشارة الأولية (المرسال الأول). قد تتضمن التأثيرات النهائية لمسارات الإشارات هذه أنشطة إنزيمية إضافية مثل انشطار محلّات البروتين، والفسفرة، والمثيلة، واليوبيكويتين. برمجت كل خلية للاستجابة لجزيئات إشارة خارج خلويّة، وهي أساس التطور وإصلاح الأنسجة والمناعة والتوازن الداخلي. قد تسبب الأخطاء في تفاعلات الإشارات أمراضًا مثل السرطان والمناعة الذاتية والسكري. (ar)
- Buněčná signalizace je souhrn všech prostředků, jež používají buňky ke vzájemné komunikaci. V typickém případě je jednou buňkou vylučována jistá signální molekula, například na jejím povrchu nebo přímo do volného mimobuněčného prostoru, zatímco druhá buňka přijímá signál, a to zpravidla skrz tzv. receptor. Z receptorů vedou různé signalizační kaskády dovnitř buňky, kde ovlivňují různé buněčné procesy včetně změn v expresi genů. Signálními molekulami mohu být jak různé bílkoviny na membráně, tak i různé cytokiny, hormony, neurotransmitery, růstové faktory a podobně. (cs)
- Ĉela signalado estas parto de iu komunikada procezo kiu regas bazajn agadojn de ĉeloj kaj kunordigas ĉiujn ĉelajn agojn. La kapablo de ĉeloj percepti kaj ĝuste respondi al sia mikromedio estas la bazo de disvolviĝo, riparado de histoj kaj imuneco, same kiel normala homeostazo de histoj. Eraroj pri signalado de interagoj kaj prilaborado de ĉelaj informoj respondecas pri malsanoj kiel kancero, kaj diabeto. Per kompreno de ĉela signalado, malsanoj povas esti traktataj pli efike kaj, teorie, artefaritaj histoj povas esti kreitaj. La studas la subestajn strukturojn de ĉelaj signalaj retoj kaj, kiel ŝanĝoj en ĉi tiuj retoj povas influi la dissendon kaj fluon de informoj. Tiaj retoj estas kompleksaj sistemoj en sia organizo kaj povas montri kelkajn emerĝajn propraĵojn inkluzive de dustabileco kaj ultrasenseco. Analizo de ĉelaj signalaj retoj postulas kombinon de eksperimentaj kaj teoriaj aliroj, inkluzive la evoluon kaj analizon de simuladoj kaj modelado. Longdistanca ofte estas grava ero de ĉela signalado de eventoj. (eo)
- In biology, cell signaling (cell signalling in British English) or cell communication is the ability of a cell to receive, process, and transmit signals with its environment and with itself. Cell signaling is a fundamental property of all cellular life in prokaryotes and eukaryotes. Signals that originate from outside a cell (or extracellular signals) can be physical agents like mechanical pressure, voltage, temperature, light, or chemical signals (e.g., small molecules, peptides, or gas). Cell signaling can occur over short or long distances, and as a result can be classified as autocrine, juxtacrine, intracrine, paracrine, or endocrine. Signaling molecules can be synthesized from various biosynthetic pathways and released through passive or active transports, or even from cell damage. Receptors play a key role in cell signaling as they are able to detect chemical signals or physical stimuli. Receptors are generally proteins located on the cell surface or within the interior of the cell such as the cytoplasm, organelles, and nucleus. Cell surface receptors usually bind with extracellular signals (or ligands), which causes a conformational change in the receptor that leads it to initiate enzymic activity, or to open or close ion channel activity. Some receptors do not contain enzymatic or channel-like domains but are instead linked to enzymes or transporters. Other receptors like nuclear receptors have a different mechanism such as changing their DNA binding properties and cellular localization to the nucleus. Signal transduction begins with the transformation (or transduction) of a signal into a chemical one, which can directly activate an ion channel (ligand-gated ion channel) or initiate a second messenger system cascade that propagates the signal through the cell. Second messenger systems can amplify a signal, in which activation of a few receptors results in multiple secondary messengers being activated, thereby amplifying the initial signal (the first messenger). The downstream effects of these signaling pathways may include additional enzymatic activities such as proteolytic cleavage, phosphorylation, methylation, and ubiquitinylation. Each cell is programmed to respond to specific extracellular signal molecules, and is the basis of development, tissue repair, immunity, and homeostasis. Errors in signaling interactions may cause diseases such as cancer, autoimmunity, and diabetes. (en)
- La comunicación celular es la capacidad que tienen todas las células, de intercambiar información fisicoquímica con el medio ambiente y con otras células. La comunicación celular es un mecanismo homeostático, que tiene como objetivo mantener las condiciones fisicoquímicas internas adecuadas para la vida frente a los cambios en Las células procariotas (como las bacterias) y las células eucariotas (como los protozoos), viven en un medio acuoso del que reciben múltiples estímulos fisicoquímicos como la luz, temperatura, salinidad, acidez, concentración de otras sustancias, a los que responden generalmente con movimiento, llamado taxia (quimiotaxis, fototaxia). Los organismos unicelulares captan de su microambiente estímulos y procesan la información que reciben a través de una vía de transducción de señales, que controla la dirección del movimiento, de sus pseudópodos, flagelos o cilios. Los seres unicelulares móviles se adaptan al estado físico y químico de su entorno y pueden aproximarse o alejarse de varios estímulos, como un medio de competir para la supervivencia. Estos organismos unicelulares también producen sustancias parecidas a las hormonas, que son captadas invaluablemente por individuos de su misma especie mediante receptores celulares de membrana específicos. Este intercambio de información les sirve para el intercambio genético, principalmente (conjugación bacteriana). (es)
- La signalisation cellulaire est un système complexe de communication qui régit les processus fondamentaux des cellules et coordonne leur activité. La capacité des cellules à percevoir leur micro-environnement et à y répondre correctement est à la base de leur développement et de celui des organismes multicellulaires, de la cicatrisation et du système immunitaire, ainsi que de l'homéostasie tissulaire normale. Des dysfonctionnements dans le traitement de l'information cellulaire peuvent être responsables de maladies telles que le cancer, les maladies auto-immunes et le diabète. L'allostérie à grande distance est souvent un aspect important de ces processus. L'approche traditionnelle de la biologie a mis l'accent sur l'étude des aspects spécifiques aux différentes voies de signalisation cellulaire, tandis que les recherches en biologie des systèmes visent à mieux comprendre la structure sous-jacente aux réseaux de signalisation cellulaire et l'impact des modifications de ces réseaux sur la transmission et le traitement de l'information. Ces réseaux constituent en effet des systèmes complexes faisant apparaître des propriétés émergentes telles que la bistabilité et l'ultrasensibilité. (fr)
- Persinyalan sel (bahasa Inggris: Cell signaling) adalah bagian sebuah sistem komunikasi yang sangat kompleks pada tingkat seluler yang mengatur aktivitas dan koordinasi antar sel. Sebagai contoh, budding pada khamir Saccharomyces cerevisiae. Sel-sel khamir yyberkomunikasi dengan sel lainnya untuk perkawinan dengan mensekresikan beberapa macam peptida pendek. Molekul peptida tersebut merupakan isyarat ekstraseluler fungsional pada jarak dekat maupun jauh, dengan pencerap yang spesifik. Pada umumnya proses isyarat seluler terdiri dari tiga tahap yaitu:
* Transduksi; menimbulkan perubahan konfrontasi pada pencerap yang menyebabkan interaksi antara pencerap dengan molekul intraselular. Transduksi juga dapat menyebabkan perubahan konformasi/struktural pada protein seluler lainnya, misalnya aktivasi enzim.
* Pencerap; mirip dengan mekanisme reaksi kimiawi antara enzim dengan substrat yang membentuk kompleks enzim-substrat, seperti analogi kunci dan gembok. Molekul ligan yang biasanya bersifat hidrofilik hanya dikenali oleh satu pencerap protein yang terikat dengan membran sel.
* Respon; berupa aktivitas seluler, sebagai katalisis enzim atau penyusunan kembali sitoskeleton atau aktivitas gen yang bersifat spesifik. (in)
- 세포 신호전달(細胞信號傳達, 영어: cell signaling)은 세포의 기본적인 활동을 수행하고 세포를 통합하는 의사소통의 복잡한 시스템 중 하나이다. 감지하고 정확히 환경에 반응하는 세포의 능력은 생장과 조직 수리, 면역의 기본이 된다. 세포 정보의 오류는 암, 당뇨병, 자가면역질환을 유도한다. 세포 신호에 대해 이해함으로써, 질병을 더 효과적으로 치료하는 것이 가능하며, 이론적으로는 인공적인 조직도 만들 수 있다. (ko)
- Intercellulaire communicatie(IC) is, in de fysiologie, de communicatie tussen twee of meer cellen, hetzij door middel van elektrische signalen (synaptische transmissie tussen zenuwcellen), door transport van moleculen (signaalstoffen), of door direct, fysiek contact. Intercellulaire communicatie is belangrijk bij de coördinatie van cellulaire processen in een meercellig organisme. Intercellulaire communicatie kan, bij cellen die naast elkaar in een endotheelweefsel liggen, plaatsvinden via de zogenaamde gap junctions. Gap junctions vormen kanalen door de celmembraan heen, waarlangs selectief stoffen kunnen worden getransporteerd. Communicatie tussen cellen die op grotere afstand van elkaar liggen, kan plaatsvinden doordat de ene cel signaalstoffen uitscheidt die de andere cel detecteert, door middel van receptoren. Dergelijke intercellularie signalen worden parakriene signalen genoemd. (nl)
- La segnalazione cellulare (cell signalling in inglese) fa parte di qualsiasi processo di comunicazione che regola le attività di base delle cellule e coordina tutte le azioni cellulari. La capacità delle cellule di percepire e rispondere correttamente al loro microambiente è alla base dello sviluppo, della riparazione dei tessuti, dell'immunità e dell'omeostasi dei tessuti normali. Gli errori nelle interazioni di segnalazione e nell'elaborazione delle informazioni cellulari sono responsabili di malattie come il cancro, l'autoimmunità e il diabete. Comprendendo la segnalazione cellulare, le malattie possono essere trattate più efficacemente e, teoricamente, si possono creare tessuti artificiali. La biologia dei sistemi studia la struttura di base delle reti di segnalazione cellulare e come i cambiamenti in queste reti possono influenzare la trasmissione e il flusso di informazioni (trasduzione del segnale). Tali reti sono sistemi complessi nella loro organizzazione e possono presentare una serie di proprietà emergenti tra cui bistabilità e ultrasensibilità. L'analisi delle reti di segnalazione cellulare richiede una combinazione di approcci sperimentali e teorici, compreso lo sviluppo e l'analisi di simulazioni e modellazione. (it)
- A sinalização celular faz parte de um complexo sistema de comunicação que governa e coordena as atividades e funções celulares. A habilidade que as células possuem em perceber e correctamente responder ao seu ambiente envolvente, forma a base do desenvolvimento, da reparação de tecidos, da imunidade e de outras funções de homeostasia em tecidos. Erros existentes no processamento de informação celular são responsáveis por doenças como o cancro, a autoimunidade e diabetes. Ao se entenderem melhor os processos de sinalização celular, muitas doenças poderão ser tratadas de maneira mais eficaz e, em teoria, tecidos artificiais poderão ser fabricados. A linha tradicional de investigação em biologia tem-se focado em estudar partes das vias de sinalização celular. O estudo de sistemas biológicos ajuda na compreensão da estrutura subjacente das redes de sinalização e em perceber como as mudanças nessas redes afectam a transmissão de informação. (pt)
- Cellsignalering är de processer då celler känner av sin omgivning samt signalerar till andra celler. Cellsignalering bygger på att celler uttrycker receptorer av olika slag, som överför en extracellulär signal till ett intracellulärt svar. Receptorn ändrar den intracellulära miljön när den aktiveras genom en process som kallas signaltransduktion, som är en kaskad av händelser som påverkar cellens funktion. Liganderna som används i cellsignalering är ofta peptider eller andra stora, hydrofila molekyler. Dessa kan inte ta sig över cellmembranets hydrofoba miljö, och därför behövs receptorer för att överföra signalen från den extracellulära miljön till den cellens insida, där förändringarna äger rum. Vissa ligander är dock såpass små, eller tillräckligt fettlösliga för att kunna diffundera över cellmembranet av sig själva. Dessa ligander binder till så kallade . Exempel på sådana ligander är NO, samt olika steroider såsom kortisol eller testosteron. Dessa förändringar delas ofta in i två grupper:
* Snabba förändringar, som ofta beror på förändrade nivåer av kalciumjoner, eller fosforylering av metabola enzymer. Dessa förändringar kallas metabola förändringar. En annan förändring av cellens funktion är inducering av funktioner som har med cellmotilitet att göra, receptorsignalering kan alltså få cellen att börja röra på sig i signalämnets riktning.
* Långsamma förändringar, som har med förändring i cellens genuttryck att göra. Detta innebär att transkriptionen av olika gener kan öka eller minska, vilket i regel tar längre tid än de snabba, metabola förändringarna. Celldifferentiering, det vill säga processen då celler specialiseras till en speciell celltyp, beror på receptorstimulering som ger långsiktiga förändringar i cellens genuttryck. Ligand som påverkar transkriptionen av gener och celldifferentiering kallas ofta tillväxtfaktorer. Cellsignalering i form av kommunikation mellan olika celler kan ske på många olika sätt, men oftast sker det genom att avsändarcellen skickar ut ligander av olika former, som sedan binder till receptorer på målcellernas yta eller i deras cellkärna. Det finns flera olika sorters signalering:
* Autokrin signalering, där cellen utsöndrar ligander som stimulerar receptorer som uttrycks på cellens egna yta.
* Parakrin signalering, där cellen utsöndrar ligander som stimulerar receptorer på närliggande cellers yta.
* Endokrin signalering, där cellen utsöndrar ligander som förs med blodet till celler belägna runtom i kroppen.
* signalering, en specialform av parakrin signalering, som sker då nervceller utsöndrar ligander över en synaps.
* signalering, en specialform av parakrin signalering. Avsändarcellen uttrycker proteiner på cellytan, som fungerar som ligand. Endast när avsändarcellen får fysisk kontakt med en målcell som uttrycker receptorn för liganden kommer receptorn att stimuleras. (sv)
- Sygnalizacja komórkowa – część złożonego systemu komunikacji, który reguluje procesy zachodzące w komórkach i koordynuje ich aktywność. Organizmy jednokomórkowe zmieniają swoje zachowanie w odpowiedzi na różne zmiany w środowisku. Choć generalnie komórki bakterii czy drożdży są indywidualnymi organizmami, potrafią się ze sobą komunikować i wpływać na siebie. Przykładowo komórki drożdży produkują specjalne czynniki, które dla sąsiednich komórek przeciwnego typu płciowego są sygnałem, by przygotowały się do koniugacji. Bakterie komunikują się ze sobą w zależności od zagęszczenia populacji – zjawisko to określane jest mianem quorum sensing. Komórki wielokomórkowych organizmów wykrywają i odpowiadają na niezliczoną ilość wewnątrz- i zewnątrzkomórkowych sygnałów. Mechanizmy komunikacji komórek takich organizmów wykazują ogromną złożoność. Komórki potrafią odbierać, selekcjonować, analizować i odpowiadać na sygnały ze środowiska oraz od innych komórek. W komunikacji między komórkami takich organizmów często pośredniczą pozakomórkowe cząsteczki sygnałowe. Cząsteczki służące do komunikacji między różnymi osobnikami w obrębie gatunku nazywane są feromonami. Organizm o rozbudowanym systemie komunikacji musi koordynować procesy, które w nim zachodzą. Sygnały komórkowe kontrolują m.in. wzrost komórki, apoptozę, różnicowanie, ruch, zdolność do adaptacji i już na wczesnym etapie rozwoju komórki determinują jej przyszłą rolę oraz funkcję. Bodźcami wyzwalającymi odpowiedź komórkową mogą być małe cząsteczki (np. jony), większe cząsteczki (np. hormony, cytokiny, czynniki wzrostu, toksyny, alergeny), a także takie zjawiska jak kontakt komórka-komórka, adhezja komórkowa do składników macierzy międzykomórkowej, deformacje komórki bądź jej uszkodzenie. (pl)
- Сигна́льні систе́ми кліти́н (трансдукція сигналу, також сигнальний шлях, англ. Cell signaling) — набір механізмів, за допомогою яких клітина переводить один тип сигналів в інший та координує роботу систем, що відповідають за відповідь клітини. Здатність клітин помітити та правильно відповісти на зміни умов навколишнього середовища — основа розвитку, регенерації тканини і імунітету, також як і нормальному гомеостазу тканини. Помилки в сигнальних системах відповідають за такі хвороби як рак, діабет, автоімунні хвороби. Розуміння системи клітинних сигналів також важливо для створення штучних тканин та пересадки клітин та органів. Більшість процесів передачі клітинних сигналів включають упорядковані послідовності біохімічних реакцій усередині клітини, що здійснюються ферментами, що у свою чергу активуються іншими ферментами або , утворюють шляхи передачі сигналів — каскади біохімічних реакцій. Ці процеси часто відносно швидкі, від мілісекунд для зміни електричної напруги при відкритті іонних каналів до хвилин у випадку активації білків кіназними каскадами та від десятків хвилин до багатьох годин, якщо задіяна транскрипція. Число молекул білків та інших молекул, задіяних в передачі сигналу, часто швидко збільшується в процесі підсилення або ампліфікації сигналу. (uk)
- 细胞信号传送（英語：cell signaling）又称细胞信息传递，是一個主管細胞基本活動並協調細胞行為的複雜溝通系統。細胞對周遭微環境進行感知與正確回應的能力是其發展、修復組織、免疫以及體內正常動態平衡的基礎。癌症、自體免疫疾病與糖尿病等病症均可歸咎於細胞在信息處理上的錯誤。了解细胞信息传递帮助人们能研究治療疾病的途径，並使製造成为可能。 系統生物學研究細胞內信號網絡的基本架構，以及網絡內的變化是如何影響信號的傳遞以及信息的流動的（即信號轉導）。這些往往是復雜的網絡組織在壹起，表現出壹些雙穩態（bistability）和超敏性（ultrasensitivity）的特征。對細胞內信號通路的分析需要將實驗和理論結合起來，也包括新工具的開發和模擬建模的分析。大範圍的酶變構效應（Long-range allostery）是信號通路裏面的重要事件。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Buněčná signalizace je souhrn všech prostředků, jež používají buňky ke vzájemné komunikaci. V typickém případě je jednou buňkou vylučována jistá signální molekula, například na jejím povrchu nebo přímo do volného mimobuněčného prostoru, zatímco druhá buňka přijímá signál, a to zpravidla skrz tzv. receptor. Z receptorů vedou různé signalizační kaskády dovnitř buňky, kde ovlivňují různé buněčné procesy včetně změn v expresi genů. Signálními molekulami mohu být jak různé bílkoviny na membráně, tak i různé cytokiny, hormony, neurotransmitery, růstové faktory a podobně. (cs)
- 세포 신호전달(細胞信號傳達, 영어: cell signaling)은 세포의 기본적인 활동을 수행하고 세포를 통합하는 의사소통의 복잡한 시스템 중 하나이다. 감지하고 정확히 환경에 반응하는 세포의 능력은 생장과 조직 수리, 면역의 기본이 된다. 세포 정보의 오류는 암, 당뇨병, 자가면역질환을 유도한다. 세포 신호에 대해 이해함으로써, 질병을 더 효과적으로 치료하는 것이 가능하며, 이론적으로는 인공적인 조직도 만들 수 있다. (ko)
- 细胞信号传送（英語：cell signaling）又称细胞信息传递，是一個主管細胞基本活動並協調細胞行為的複雜溝通系統。細胞對周遭微環境進行感知與正確回應的能力是其發展、修復組織、免疫以及體內正常動態平衡的基礎。癌症、自體免疫疾病與糖尿病等病症均可歸咎於細胞在信息處理上的錯誤。了解细胞信息传递帮助人们能研究治療疾病的途径，並使製造成为可能。 系統生物學研究細胞內信號網絡的基本架構，以及網絡內的變化是如何影響信號的傳遞以及信息的流動的（即信號轉導）。這些往往是復雜的網絡組織在壹起，表現出壹些雙穩態（bistability）和超敏性（ultrasensitivity）的特征。對細胞內信號通路的分析需要將實驗和理論結合起來，也包括新工具的開發和模擬建模的分析。大範圍的酶變構效應（Long-range allostery）是信號通路裏面的重要事件。 (zh)
- تأشير الخلية هي أحد أجزاء نظام معقد للتواصل بين الخلايا يحكم الفعاليات الخلوية الأساسية والأفعال الخلوية الموجهة - فهي عمليا تبادل الإشارات بين الخلايا . قابلية الخلايا لتلقي والاستجابة بشكل صحيح لبيئتها المصغرة هو أساس النمو، ترميم الانسجة وإصلاحها، وأيضا المناعة بالإضافة للتوازن النسيجي الداخلي. أي خطأ في إجرائيات المعلومات الخلوية يكون مسؤولا عن أمراض خطيرة مثل السرطان وأمراض المناعة الذاتية وداء السكري. لذلك يحتل فهم عمليات التأشير الخلوي أهمية خاصة لمعالجة الإعالة لهذه الأمراض، أيضا قد يساعد هذا في بناء نسج صناعية. (ar)
- La comunicació cel·lular forma part d'un sistema complex de comunicació que governa les activitats cel·lulars bàsiques i coordina les accions de la cèl·lula. L'habilitat de les cèl·lules de percebre i respondre correctament als seus microhàbitats és la base del desenvolupament, la reparació de teixit, i la immunitat com també de l'homeòstasi de teixit normal. Els errors en el processament d'informació cel·lular són els responsables de malalties com el càncer, l'autoimmunitat, i la diabetis. (ca)
- In biology, cell signaling (cell signalling in British English) or cell communication is the ability of a cell to receive, process, and transmit signals with its environment and with itself. Cell signaling is a fundamental property of all cellular life in prokaryotes and eukaryotes. Signals that originate from outside a cell (or extracellular signals) can be physical agents like mechanical pressure, voltage, temperature, light, or chemical signals (e.g., small molecules, peptides, or gas). Cell signaling can occur over short or long distances, and as a result can be classified as autocrine, juxtacrine, intracrine, paracrine, or endocrine. Signaling molecules can be synthesized from various biosynthetic pathways and released through passive or active transports, or even from cell damage. (en)
- Ĉela signalado estas parto de iu komunikada procezo kiu regas bazajn agadojn de ĉeloj kaj kunordigas ĉiujn ĉelajn agojn. La kapablo de ĉeloj percepti kaj ĝuste respondi al sia mikromedio estas la bazo de disvolviĝo, riparado de histoj kaj imuneco, same kiel normala homeostazo de histoj. Eraroj pri signalado de interagoj kaj prilaborado de ĉelaj informoj respondecas pri malsanoj kiel kancero, kaj diabeto. Per kompreno de ĉela signalado, malsanoj povas esti traktataj pli efike kaj, teorie, artefaritaj histoj povas esti kreitaj. (eo)
- La comunicación celular es la capacidad que tienen todas las células, de intercambiar información fisicoquímica con el medio ambiente y con otras células. La comunicación celular es un mecanismo homeostático, que tiene como objetivo mantener las condiciones fisicoquímicas internas adecuadas para la vida frente a los cambios en Las células procariotas (como las bacterias) y las células eucariotas (como los protozoos), viven en un medio acuoso del que reciben múltiples estímulos fisicoquímicos como la luz, temperatura, salinidad, acidez, concentración de otras sustancias, a los que responden generalmente con movimiento, llamado taxia (quimiotaxis, fototaxia). Los organismos unicelulares captan de su microambiente estímulos y procesan la información que reciben a través de una vía de transduc (es)
- La signalisation cellulaire est un système complexe de communication qui régit les processus fondamentaux des cellules et coordonne leur activité. La capacité des cellules à percevoir leur micro-environnement et à y répondre correctement est à la base de leur développement et de celui des organismes multicellulaires, de la cicatrisation et du système immunitaire, ainsi que de l'homéostasie tissulaire normale. Des dysfonctionnements dans le traitement de l'information cellulaire peuvent être responsables de maladies telles que le cancer, les maladies auto-immunes et le diabète. L'allostérie à grande distance est souvent un aspect important de ces processus. (fr)
- Persinyalan sel (bahasa Inggris: Cell signaling) adalah bagian sebuah sistem komunikasi yang sangat kompleks pada tingkat seluler yang mengatur aktivitas dan koordinasi antar sel. Sebagai contoh, budding pada khamir Saccharomyces cerevisiae. Sel-sel khamir yyberkomunikasi dengan sel lainnya untuk perkawinan dengan mensekresikan beberapa macam peptida pendek. Molekul peptida tersebut merupakan isyarat ekstraseluler fungsional pada jarak dekat maupun jauh, dengan pencerap yang spesifik. Pada umumnya proses isyarat seluler terdiri dari tiga tahap yaitu: (in)
- La segnalazione cellulare (cell signalling in inglese) fa parte di qualsiasi processo di comunicazione che regola le attività di base delle cellule e coordina tutte le azioni cellulari. La capacità delle cellule di percepire e rispondere correttamente al loro microambiente è alla base dello sviluppo, della riparazione dei tessuti, dell'immunità e dell'omeostasi dei tessuti normali. Gli errori nelle interazioni di segnalazione e nell'elaborazione delle informazioni cellulari sono responsabili di malattie come il cancro, l'autoimmunità e il diabete. Comprendendo la segnalazione cellulare, le malattie possono essere trattate più efficacemente e, teoricamente, si possono creare tessuti artificiali. (it)
- Intercellulaire communicatie(IC) is, in de fysiologie, de communicatie tussen twee of meer cellen, hetzij door middel van elektrische signalen (synaptische transmissie tussen zenuwcellen), door transport van moleculen (signaalstoffen), of door direct, fysiek contact. Intercellulaire communicatie is belangrijk bij de coördinatie van cellulaire processen in een meercellig organisme. (nl)
- Sygnalizacja komórkowa – część złożonego systemu komunikacji, który reguluje procesy zachodzące w komórkach i koordynuje ich aktywność. Organizmy jednokomórkowe zmieniają swoje zachowanie w odpowiedzi na różne zmiany w środowisku. Choć generalnie komórki bakterii czy drożdży są indywidualnymi organizmami, potrafią się ze sobą komunikować i wpływać na siebie. Przykładowo komórki drożdży produkują specjalne czynniki, które dla sąsiednich komórek przeciwnego typu płciowego są sygnałem, by przygotowały się do koniugacji. Bakterie komunikują się ze sobą w zależności od zagęszczenia populacji – zjawisko to określane jest mianem quorum sensing. (pl)
- A sinalização celular faz parte de um complexo sistema de comunicação que governa e coordena as atividades e funções celulares. A habilidade que as células possuem em perceber e correctamente responder ao seu ambiente envolvente, forma a base do desenvolvimento, da reparação de tecidos, da imunidade e de outras funções de homeostasia em tecidos. Erros existentes no processamento de informação celular são responsáveis por doenças como o cancro, a autoimunidade e diabetes. Ao se entenderem melhor os processos de sinalização celular, muitas doenças poderão ser tratadas de maneira mais eficaz e, em teoria, tecidos artificiais poderão ser fabricados. (pt)
- Cellsignalering är de processer då celler känner av sin omgivning samt signalerar till andra celler. Cellsignalering bygger på att celler uttrycker receptorer av olika slag, som överför en extracellulär signal till ett intracellulärt svar. Receptorn ändrar den intracellulära miljön när den aktiveras genom en process som kallas signaltransduktion, som är en kaskad av händelser som påverkar cellens funktion. Dessa förändringar delas ofta in i två grupper: (sv)
- Сигна́льні систе́ми кліти́н (трансдукція сигналу, також сигнальний шлях, англ. Cell signaling) — набір механізмів, за допомогою яких клітина переводить один тип сигналів в інший та координує роботу систем, що відповідають за відповідь клітини. Здатність клітин помітити та правильно відповісти на зміни умов навколишнього середовища — основа розвитку, регенерації тканини і імунітету, також як і нормальному гомеостазу тканини. Помилки в сигнальних системах відповідають за такі хвороби як рак, діабет, автоімунні хвороби. Розуміння системи клітинних сигналів також важливо для створення штучних тканин та пересадки клітин та органів. (uk)
|
