| dbo:abstract
|
- La paràlisi cerebral és un terme que engloba a totes les paràlisis no progressives degudes a una lesió cerebral permanent produïda abans, durant o després del naixement. Entre 0,1 i 0,2% dels nadons pateixen alguna forma de paràlisi cerebral; en el cas de nadons prematurs o de baix pes, aquesta xifra augmenta a l'1%. La causa específica de la major part dels casos de paràlisi cerebral és desconeguda. La lesió cerebral pot produir-se abans, durant o al cap de poc del naixement. Els factors prenatals que s'han relacionat són les infeccions maternes (sobretot la rubèola), la radiació, l'anòxia (dèficit d'oxigen), la toxèmia i la . Les causes implicades en el moment del naixement són els parts traumàtics, l'anòxia, els parts prematurs i els parts múltiples (en aquest cas és el bebè nascut en últim lloc el que té més risc). El grup de causes postnatals inclou les infeccions i els tumors cerebrals, els traumatismes cranials, l'anòxia i les lesions vasculars cerebrals. (ca)
- الشلل الدماغي أو الشلل المخي هو مصطلح جامع يشمل مجموعة من الأمراض غير المعدية والتي تسبب اعاقة بدنية تطور الإنسان. الشلل الدماغي (CP) هو مصطلح شامل يتضمن مجموعة من الحالات المرضية الحركية التي لا تتدهور وغير المعدية والتي تسبب عجز جسدي أثناء نمو الإنسان، وذلك في أجزاء مختلفة من الجسم مرتبطة بأداء الوظائف الحركية. وتشير كلمة cerebral إلى المخ؛ وهو الجزء المصاب من الدماغ (على الرغم من أن الخلل الحادث في أغلب الأحيان يتعلق بالاتصالات بين قشرة المخ وأجزاء الدماغ الأخرى مثل المخيخ). أما كلمة palsy، فتشير إلى الاعتلال المرتبط بالحركة. وينشأ الشلل الدماغي نتيجة للتلف الذي يحدث لمراكز التحكم في الحركة داخل الدماغ الذي لا يزال في مرحلة النمو، ويمكن أن يحدث ذلك أثناء الحمل أو أثناء الولادة أو بعد الولادة وحتى العام الثالث من عمر الطفل تقريبًا. ويصف الشلل الدماغي مجموعة من الاضطرابات المستديمة في تطور حركة الجسم ووضعه مما يسبب عجزًا في النشاط يرجع إلى اضطرابات لا تتطور إلى الأسوأ تعرض لها دماغ الجنين قبل أن يخرج إلى الدنيا أو دماغ الطفل الصغير وهو في سنوات عمره الأولى. وعادةً ما يصاحب اضطرابات الحركة التي تحدث لمريض الشلل الدماغي اضطرابات في الإحساس والإدراك الحسي والإدراك المعرفي والتواصل والسلوك. كذلك، يصاحب هذه الاضطرابات مرض الصرع وبعض المشكلات العضلية الهيكلية الثانوية. ولا يوجد علاج معروف لأي نوع من الأنواع المتعددة للشلل الدماغي أو لأنواعه الفرعية. وغالبًا ما يقتصر التدخل الطبي في حالة الإصابة بهذا المرض على الوقاية من حدوث المضاعفات التي تنتج عن تأثيرات الإصابة بالشلل الدماغي، ومحاولة علاج هذه المضاعفات في حالة حدوثها. وقد أوضحت إحدى الدراسات التي تم إجراؤها في عام 2003 أن التكلفة الاقتصادية المرتبطة بالإصابة بالشلل الدماغي في الولايات المتحدة هي 921,000 دولار أمريكي للفرد الواحد؛ ويتضمن ذلك الدخل المهدر نتيجةً للإصابة بهذا المرض. كما أوضحت دراسة أخرى أن معدل حدوث الإصابة بالمرض في ستة من الدول التي تم تقدير نسبة الإصابة فيها كان يتراوح ما بين 2.12 و2.45 لكل ألف مولود من المواليد الأحياء، الأمر الذي يكشف عن زيادة طفيفة في معدلات الإصابة بالمرض في السنوات الأخيرة. وقد ساعدت التطورات التي طرأت على مجال تمريض حديثي الولادة في الحد من أعداد المواليد المصابين بالشلل الدماغي. ومن ناحية أخرى، ازدادت أعداد المواليد ناقصي وزن الولادة بشدة؛ ويعتبر هؤلاء الأطفال هم الأكثر عرضةً للإصابة بالشلل الدماغي. (ar)
- Mozková obrna (zkráceně MO), dříve dětská mozková obrna (zkráceně DMO), je označení pro soubor nenakažlivých a neprogresivních poruch vývoje motorických oblastí mozku nebo jejich jiné poškození v raném stádiu vývoje, jejichž důsledkem jsou zejména poruchy hybnosti. Pod tento pojem se nezahrnují poruchy hybnosti, které jsou způsobené různými onemocněními svalů či periferních nervů. Nesmí se také zaměňovat s dětskou obrnou, virovým infekčním onemocněním. Mozková obrna je nejčastější poruchou pohybu u dětí. Vyskytuje se asi u 2,1 na 1 000 živě narozených. (cs)
- Unter dem Ausdruck infantile Zerebralparese oder Cerebralparese (von lat. cerebrum „Gehirn“ und griech. parese „Lähmung“, häufig abgekürzt ICP oder CP) im engeren Sinn, etwas allgemeiner auch cerebrale Bewegungsstörung genannt, versteht man Bewegungsstörungen, deren Ursache in einer frühkindlichen Hirnschädigung liegt. Die dadurch hervorgerufene Behinderung ist charakterisiert durch Störungen des Nervensystems und der Muskulatur im Bereich der willkürlichen Motorik. Am häufigsten sind spastische Mischformen und eine Muskelhypertonie, aber auch athetotische oder ataktische Formen kommen vor. (de)
- Η εγκεφαλική παράλυση, (cerebral palsy) ή νόσος του Little, είναι πάθηση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ, δηλαδή εγκέφαλος, νωτιαίος μυελός και παρεγκεφαλίδα), και προέρχεται από μη εξελισσόμενη βλάβη αυτών. Η νόσος περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Άγγλο χειρουργό William Little το έτος 1860. Ο ακριβής αγγλικός ορισμός της παθήσεως είναι: «Cerebral palsy (CP) is an umbrella term encompassing a group of non-progressive, non-contagious condition that cause physical disability in human development». Εκδηλώνεται με διάφορες κινητικές διαταραχές (σπαστικότητα, αθέτωση, αταξία, δυσκαμψία, ατονία), και η οποία ενίοτε αλλά όχι πάντα συνοδεύεται από διανοητική καθυστέρηση. Αποτελεί σοβαρό ιατρικό και κοινωνικό πρόβλημα, λόγω της μεγάλης δυσκολίας αν όχι της αδυναμίας, στη θεραπεία αυτής της σοβαρής παθήσεως. Ο κωδικός της παθήσεως στην διεθνή ταξινόμηση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας είναι ICD-10, G80. Στην έκδοση ICD-9 ήταν 343. (el)
- Cerba paralizo (CP) estas grupo de permanentaj movaj misordoj kiuj aperas en frua infanaĝo. Signoj kaj simptomoj varias inter diversaj personoj. Ofte, simptomoj estas malbona mova kunordigo, miskontrolitaj, malfortaj muskoloj kaj korpotremoj. Povas esti problemoj kun senso, vidkapablo, aŭdo, engluto kaj parolo. Ofte beboj kun cerba paralizo ne rulas, sidas, grimpas, aŭ piediras tiom frue kiom aliaj infanoj de sama aĝo. Aliaj simptomoj estas kaptado kaj problemoj ĉe pensado kaj racio, el kiuj ili okazas en ĉirkaŭ unu triono de personoj kun CP. Kvankam la simptomoj povas iĝi pli notindaj laŭlonge de la unuaj jaroj de vivo, la subkuŝaj problemoj ne malboniĝas laŭlonge de la tempo. (eo)
- Cerebral palsy (CP) is a group of movement disorders that appear in early childhood. Signs and symptoms vary among people and over time, but include poor coordination, stiff muscles, weak muscles, and tremors. There may be problems with sensation, vision, hearing, and speaking. Often, babies with cerebral palsy do not roll over, sit, crawl or walk as early as other children of their age. Other symptoms include seizures and problems with thinking or reasoning, which each occur in about one-third of people with CP. While symptoms may get more noticeable over the first few years of life, underlying problems do not worsen over time. Cerebral palsy is caused by abnormal development or damage to the parts of the brain that control movement, balance, and posture. Most often, the problems occur during pregnancy, but they may also occur during childbirth or shortly after birth. Often, the cause is unknown. Risk factors include preterm birth, being a twin, certain infections during pregnancy, such as toxoplasmosis or rubella, exposure to methylmercury during pregnancy, a difficult delivery, and head trauma during the first few years of life, among others. About 2% of cases are believed to be due to an inherited genetic cause. A number of sub-types are classified, based on the specific problems present. For example, those with stiff muscles have spastic cerebral palsy, those with poor coordination in locomotion have ataxic cerebral palsy, and those with writhing movements have dyskinetic cerebral palsy. Diagnosis is based on the child's development over time. Blood tests and medical imaging may be used to rule out other possible causes. Some of the causes of CP are preventable through immunization of the mother, and through efforts to prevent head injuries in children such as through improved safety. There is no known cure for CP, but supportive treatments, medication and surgery may help many individuals. This may include physical therapy, occupational therapy and speech therapy. Medications such as diazepam, baclofen and botulinum toxin may help relax stiff muscles. Surgery may include lengthening muscles and cutting overly active nerves. Often, external braces and other assistive technology are helpful. Some affected children can achieve near normal adult lives with appropriate treatment. While alternative medicines are frequently used, there is no evidence to support their use. Cerebral palsy is the most common movement disorder in children. It occurs in about 2.1 per 1,000 live births. Cerebral palsy has been documented throughout history, with the first known descriptions occurring in the work of Hippocrates in the 5th century BCE. Extensive study of the condition began in the 19th century by William John Little, after whom spastic diplegia was called "Little's disease". William Osler first named it "cerebral palsy" from the German zerebrale Kinderlähmung (cerebral child-paralysis). A number of potential treatments are being examined, including stem cell therapy. However, more research is required to determine if it is effective and safe. (en)
- La parálisis cerebral es un trastorno permanente provocado por un desarrollo anormal del cerebro o daño al cerebro en desarrollo, de carácter no progresivo y que afecta a la psicomotricidad del paciente. En un nuevo consenso internacional, se propone como definición: “La parálisis cerebral describe un grupo de trastornos del desarrollo psicomotor, que causan una limitación de la actividad de la persona, atribuida a problemas en el desarrollo cerebral del feto o del niño. Los trastornos psicomotores de la parálisis cerebral están a menudo acompañados de problemas sensitivos, cognitivos, de comunicación y percepción, y en algunas ocasiones, de trastornos del comportamiento”. Las lesiones cerebrales de la PC ocurren desde el período fetal hasta la edad de 3 años. Los daños cerebrales después de la edad de 3 años hasta el período adulto pueden manifestarse como PC, pero, por definición, estas lesiones no son PC. Hay autores que recomiendan, en determinados casos, no establecer el diagnóstico de PC hasta los 5 años de edad. La incidencia de esta condición en países desarrollados es de aproximadamente 2-2,5 por cada 1000 nacimientos. Esta incidencia no ha bajado en los últimos 60 años a pesar de los avances médicos como la monitorización de las constantes vitales de los fetos, esto no se debe a que con la nueva tecnología no se puede prever ni prevenir la PC, sino que ha aumentado la posibilidad de mantener con vida a bebés prematuros y de bajo peso mucho mejor que hace 60 años, es por eso que, como dice más abajo, la incidencia en estos casos se aumenta 10 veces (del 0,1 % al 1 %). En este sentido es muy interesante el consenso internacional denominado: “A template for defining a causal relation between acute intrapartum events and cerebral palsy: international consensus statement” en español sería: “Un Patrón para Definir una Relación Causal entre los Eventos Agudos Intraparto y la Parálisis Cerebral: Declaración Consensuada Internacional”. La parálisis cerebral no tiene cura conocida; la intervención médica aparece como una ayuda, pero también la intervención médica la puede prevenir en algunos casos, gracias a una mejor tecnología que permite la monitorización de las constantes vitales de los fetos. Estos tratamientos para el desarrollo personal del paciente se introducen en su vida diaria durante toda la vida. La parálisis cerebral es un término que agrupa diferentes condiciones. Hay que tener en cuenta que no hay dos personas con parálisis cerebral con las mismas características o el mismo diagnóstico. La parálisis cerebral está dividida en cuatro tipos, (espástica, atetoide, atáxica y mixta) que describen los problemas de movilidad que presentan. Esta división refleja el área del cerebro que está dañada. (es)
- L'infirmité motrice d'origine cérébrale (IMC ou IMOC) a été définie en 1955 par le professeur Guy Tardieu comme étant une infirmité motrice due à des lésions survenues durant la période périnatale. Aujourd'hui, on utilise plus fréquemment le terme de « paralysie cérébrale ». Les sujets souffrant d'affections neurologiques dégénératives ou de retards moteurs liés à une déficience intellectuelle ne peuvent donc pas être considérés comme IMOC. Il s'agit d'un état pathologique (non évolutif) non héréditaire comportant diverses atteintes neurologiques. Une cause exacte n'est pas toujours retrouvée mais elle est liée à la prématurité, l'hypoxie périnatale, les traumatismes cérébraux et l'ictère néonatal. Le degré d'atteinte neurologique est sévère dans un tiers des cas et modéré dans un sixième des cas. (fr)
- Neamhord is ea pairilis cheirbreach a tharlaíonn mar thoradh ar dhamáiste don inchinn le linn forbartha sa bhroinn nó le linn naíonachta. Tá grúpa riochtaí casta a ghoilleann ar ghluaiseacht agus staidiúir toisc go bhfuil damáiste nó teip ann i bhforbairt chuid den inchinn a rialaíonn gluaiseacht. Tarlaíonn sé seo sula mbeirtear an leanbh, le linn breithe nó le linn luath-óige sula sroicheann fás na hinchinne leibhéal aibíochta áirithe. Meastar go gcuireann pairilis cheirbreach isteach ar 1 as 400 dalta in Éirinn. Ceiliúrtar an Lá Domhanda Feasachta ar Phairilis Cheirbreach ar 6 Deireadh Fómhair. (ga)
- Lumpuh otak (bahasa Inggris: cerebral palsy, spastic paralysis, spastic hemiplegia, spastic diplegia, spastic quadriplegia, CP) adalah suatu kondisi terganggunya fungsi otak dan jaringan saraf yang mengendalikan , laju belajar, pendengaran, penglihatan, dan kemampuan berpikir. Penyebab lumpuh otak sampai saat ini belum dapat dipastikan, banyak orang beranggapan bahwa CP disebabkan oleh karena:
* Bayi lahir sehingga bagian otak belum berkembang dengan sempurna.
* Bayi lahir tidak langsung menangis sehingga otak kekurangan oksigen saat dalam kandungan (bahasa Inggris: hypoxia)
* Adanya cacat tulang belakang dan pendarahan di otak. (in)
- 脳性麻痺（のうせいまひ、英: cerebral palsy, CP）とは、受精から生後4週までの間に、何らかの原因で受けた脳の損傷によって引き起こされる運動機能の障害を指す症候群である。 (ja)
- La paralisi cerebrale infantile è un disturbo persistente, ma non progressivo, della postura e del movimento, dovuto ad alterazioni della funzione cerebrale infantile prima che il sistema nervoso centrale abbia completato il suo sviluppo. Spesso, i sintomi includono scarsa coordinazione, rigidità e debolezza muscolare, e tremori. Potrebbero esserci problemi con i sensi: la vista, l'udito, la deglutizione e il parlare ma la paralisi cerebrale non danneggia il pensiero e il ragionamento. Spesso, i bambini con paralisi cerebrale non si girano, si siedono, strisciano o camminano già come altri bambini della loro età. Altri sintomi includono convulsioni, che si verificano in circa un terzo delle persone con CP. Mentre i sintomi possono diventare più evidenti nei primi anni di vita, i problemi di base non peggiorano nel tempo. (it)
- 뇌성마비 (腦性痲痺, 영어: cerebral palsy, CP)는 중추신경계통 손상에 의한 근육 마비, 협응성 장애, 근육 약화, 기타 운동 기능 장애로 특징 지워지는 이다. 뇌의 기능 장애로 나타나는 신경 결함 증상 중에서 신경 운동 장애가 주로 나타나며 그 손상 정도에 따라 감각, 지각, 청력, 시력, 언어, 인지 능력 및 운동 장애 등의 중복 장애를 동반한다. 만 2세 이전에 발생하는 비진행성인 질환이다. 뇌성마비의 원인에는 선천적 원인과 후천적 원인이 있다. 선천적 원인으로 예전에는 산소 부족으로 알려져 있었으나 최근 들어 풍진 감염, 산모와 태아의 RH 부적합, 조산이나 미숙아, 임신 중 영양 부족, X-레이 과다 노출, 박테리아 등에 있다고 알려졌다. 그러나 뇌성마비의 1/3은 원인이 알려져 있지 않다. 후천적 원인으로는 주로 교통 사고, 낙상, 아동 학대 등에 의한 뇌손상 등이 있다. 대한민국 장애인복지법에서는 뇌성 마비가 있는 당사자를 뇌병변장애의 일부로 간주하고 있다. (ko)
- Mózgowe porażenie dziecięce (MPD, łac. paralysis cerebralis infantum, ang. cerebral palsy) – zespół objawów określający różnorodne zaburzenia ruchu i postawy, wynikające z trwałego, niepostępującego uszkodzenia mózgu we wczesnym stadium rozwoju dziecka. Najczęstsze problemy dotyczą koordynacji ruchowej, różnego stopnia sztywności lub wiotkości mięśni, przełykaniem pokarmów, mówieniem. Jako objawy wyróżnić można jeszcze w niektórych przypadkach obecność drgawek, problemy ze wzrokiem i słuchem. Często dzieci z MPD nabywają zdolności do obracania się, siadania, pełzania i chodzenia w późniejszym wieku niż ich zdrowi rówieśnicy. U około jednej trzeciej dzieci dochodzi do napadów epileptycznych. Symptomy choroby mogą stać się bardziej widoczne w miarę starzenia się organizmu, nie oznacza to jednak, że choroba postępuje. Mózgowe porażenie dziecięce jest spowodowane nieprawidłowościami w rozwoju mózgu lub uszkodzeniem tych jego części, które są odpowiedzialne za koordynację wzrokowo-ruchową, równowagę i postawę. Najczęściej pierwsze sygnały występują już w fazie prenatalnej, aczkolwiek mogą mieć miejsce w fazie perinatalnej i postnatalnej. Przyczyna problemów często jest nieznana. Czynniki ryzyka to przedterminowy poród, ciąża wielopłodowa, niektóre infekcje przebyte podczas ciąży, takie jak toksoplazmoza, różyczka, ekspozycja na metylortęć, oraz uraz głowy przebyty w czasie pierwszych kilku lat życia i inne. Dziecięce porażenie mózgowe dzieli się na cztery postacie, w zależności od objawów chorego. Nadmierne napięcie mięśniowe to rodzaj spastyczny mózgowego porażenia dziecięcego (postać piramidowa), problemy z koordynacją ruchową, niezborność – ataksję (postać móżdżkowa), natomiast jeśli dziecko wykazuje mimowolne, nieskoordynowane ruchy kończyn górnych niezależne od jego woli, wtedy należy mówić o atetozie. Diagnoza medyczna jest stawiana na podstawie poszczególnych etapów rozwoju dziecka. Badania krwi oraz diagnostyka obrazowa mogą być wykorzystywane, by wykluczyć inne przyczyny. Około 2% przypadków z czterokończynowego porażenia mózgowego ma przyczynę w uwarunkowaniach genetycznych. Dziecięcemu porażeniu mózgowemu można częściowo zapobiec poprzez immunizację matki oraz dzięki ostrożności, by zapobiec urazom głowy dziecka. Choroba jest nieuleczalna, aczkolwiek w wielu przypadkach pomóc może korzystanie z rehabilitacji polegającej na fizjoterapii i terapii logopedycznej, a także przyjmowanie leków, takich jak diazepam, baklofen, botulina (znana również jako jad kiełbasiany) – których właściwości mogą obniżyć nadmiernie napięte mięśnie. Pomóc mogą również zabiegi operacyjne, w których wydłuża się mięśnie lub skraca się nerwy nadmiernie wzmożone; stosowane są również ortezy i inne technologie asystujące. Dzieci, które mają zapewnioną odpowiednią rehabilitację mogą w przyszłości prowadzić dorosłe życie podobnie jak zdrowi ludzie. Czasami jest stosowana medycyna naturalna – nie ma jednak naukowych dowodów, że jest ona skuteczna. Mózgowe porażenie dziecięce jest najczęstszym zaburzeniem ruchu u dzieci – występuje w około 2,1 na 1000 żywych urodzeń. Po raz pierwszy chorobę opisał Hipokrates, w V wieku przed naszą erą, natomiast obszerne badania rozpoczął w XIX wieku John William Little, stąd inna nazwa choroby – choroba Little’a. Obecnie (na początku XXI wieku) badane są potencjalne metody leczenia, w tym leczenie komórkami macierzystymi. Światowy Dzień Mózgowego Porażenia Dziecięcego obchodzony jest corocznie 6 października. (pl)
- Hersenverlamming, cerebrale parese of diplegia spastica infantilis is een stoornis die wordt veroorzaakt door schade aan de hersenen tijdens of vóór de geboorte. Naar de Engelse aanduiding wordt het ook wel cerebral(e) palsy genoemd. Een hersenverlamming gaat vaak gepaard met een slechte coördinatie, spraakproblemen en leerproblemen. Hersenverlamming is een van de meest voorkomende aandoeningen die door pediatrische neurologen worden bestudeerd. Een belangrijk probleem dat door zowel werkers in de gezondheidszorg als ouders wordt onderkend, is dat er geen absolute definitie van hersenverlamming bestaat. Veel mensen uit de gezondheidszorg zouden hersenverlamming omschrijven als een afwijking van de motorische functies (in tegenstelling tot de geestelijke functies) die op vroege leeftijd, gewoonlijk voor of tijdens het eerste levensjaar, wordt opgelopen en die toe te schrijven is aan een niet-progressief hersenletsel. Verlamming kan een symptoom zijn, maar dat hoeft niet. Spasticiteit en spasmen komen veel voor. De motorische functie is het vermogen bewegingen uit te voeren en bij te sturen. Hersenletsel is een afwijking in de hersenstructuur of -functie. Het gebruik van de term niet-progressief betekent dat het letsel geen doorgaande verslechtering van de hersenfunctie veroorzaakt. Hersenverlamming treedt op bij ongeveer 1 tot 3 per duizend levendgeborenen. (nl)
- Детские церебральные параличи (ДЦП) — термин, объединяющий группу хронических непрогрессирующих симптомокомплексов двигательных нарушений, вторичных по отношению к поражениям или аномалиям головного мозга, возникающим в перинатальном (околородовом) периоде. Отмечается ложное прогрессирование по мере роста ребёнка. Примерно у 30—50 % людей с ДЦП наблюдается нарушение интеллекта. Затруднения в мышлении и умственной деятельности более распространены среди пациентов со спастической квадриплегией, чем среди страдающих от других видов церебрального паралича. Повреждение мозга может повлиять также на освоение родного языка и речи. ДЦП не является наследственным заболеванием. Но при этом показано, что некоторые генетические факторы участвуют в развитии заболевания (примерно в 14 % случаев). Кроме того, определённую сложность представляет существование множества ДЦП-подобных заболеваний. Распространённость детского церебрального паралича среди новорождённых: 2 к 1000 живорождённых (у мальчиков чаще в 1,33 раза). Причина любых церебральных параличей — патология в коре, подкорковых областях, в капсулах или стволе головного мозга. Принципиальное отличие ДЦП от других параличей — во времени возникновения и связанном с этим нарушении редукции позотонических рефлексов, характерных для новорождённых. Термин «детский церебральный паралич» не следует смешивать с термином «детский паралич» — устаревшим обозначением последствий эпидемического полиомиелита. (ru)
- Paralisia cerebral (PC) é um grupo de perturbações do movimento permanentes que surge durante o início da infância. Os sinais e sintomas variam entre pessoas. Os sintomas mais comuns são má coordenação motora, rigidez muscular, fraqueza muscular e tremores. Podem também verificar-se dificuldades a nível dos sentidos, visão, audição, deglutição e fala. É frequente que os bebés com paralisia cerebral comecem a rebolar, sentar, gatinhar ou caminhar mais tarde do que outras crianças da mesma idade. Em cerca de um terço das pessoas com PC verificam-se dificuldades ao nível da cognição e convulsões epilépticas. Embora os sintomas se possam tornar mais evidentes ao longo dos primeiros anos de vida, os problemas que estão na sua origem não se agravam com o tempo. A paralisia cerebral é causada pelo desenvolvimento anormal ou lesões nas partes do cérebro que controlam o movimento, equilíbrio e postura. Na maior parte dos casos estes problemas ocorrem durante a gravidez. No entanto, podem também ocorrer durante o parto ou imediatamente após o parto. Muitas vezes a causa é desconhecida. Entre os fatores de risco estão, entre outros, o parto prematuro, a ocorrência de gémeos, algumas infeções durante a gravidez como a toxoplasmose ou rubéola congénita, a exposição a metil mercúrio durante a gravidez, complicações no parto e trauma craniano durante os primeiros anos de vida. Acredita-se que cerca de 2% dos casos se devam a causas genéticas hereditárias. Alguns sub-tipos são classificados de acordo com os problemas específicos que se manifestam. Por exemplo, as pessoas com rigidez muscular apresentam paralisia cerebral espástica, as pessoas com má coordenação apresentam paralisia cerebral atáxica e as pessoas com movimentos instáveis apresentam paralisia cerebral atetoide. O diagnóstico tem por base o desenvolvimento da criança ao longo do tempo. É possível o recurso a análises ao sangue e imagiologia médica para descartar outras possíveis causas. A paralisia cerebral é parcialmente evitável através de vacinação da mãe e de cuidados de segurança no sentido de evitar lesões cerebrais nas crianças. Não existe cura para a doença. No entanto, os existem tratamentos de apoio, medicação e cirurgia que podem ajudar muitas das pessoas. Entre estes estão a fisioterapia, terapia ocupacional e terapia da fala. Alguns medicamentos, como o diazepam, o baclofeno e a toxina botulínica, podem ajudar a relaxar os músculos. Entra as opções cirúrgicas estão o alongamento muscular e o corte de nervos hiperativos. Pode ser ainda possível o recurso a ortóteses ou outras tecnologias de apoio. Com tratamento adequado, algumas crianças afetadas conseguem alcançar em adultos uma melhor qualidade de vida. Embora seja comum o recurso a medicina alternativa, não há evidências que apoiem a sua eficácia. A paralisia cerebral é o distúrbio de movimento mais comum em crianças, afetando cerca de 2,1 em cada 1000 natos-vivos. Ao longo da História, têm sido documentados inúmeros casos de paralisia cerebral As primeiras descrições conhecidas são as da obra de Hipócrates do século V a.C. O estudo sistemático da condição teve início no século XIX através de . A denominação da condição foi feita por William Osler, a partir do termo alemão "zerebrale Kinderlähmung" (paralisia cerebral infantil). Estão atualmente a ser investigados uma série de potenciais tratamentos, entre os quais a terapia com células estaminais. No entanto, é ainda necessário aprofundar a investigação de modo a determinar a sua eficácia e segurança. (pt)
- Cerebral pares, förkortat CP, är ett samlingsnamn för en rad störningar av muskelkontrollen, vilka uppstått på grund av en hjärnskada innan hjärnan är färdigutvecklad, det vill säga under fostertiden, under födseln eller under de första två levnadsåren. Cerebral pares betyder förlamning genom hjärnskada. Det är den vanligaste orsaken till rörelsehinder hos barn och ungdomar. (sv)
- 腦性麻痺（英語：Cerebral palsy，縮寫：CP），又稱腦性癱瘓、大腦麻痺，或簡稱腦麻、腦癱，形容的是在幼年早期出現的永久性統稱，徵兆與症狀都因人而異。常見的運動性傷害包括肌肉協調性差、、肌無力、吞嚥及說話困難，以及顫抖等症狀；同時患者也可能會有觸覺、視覺，及聽覺等感官損失。通常患有腦性麻痺的嬰孩不會如相同年紀的幼兒般，會有翻身、端坐、爬行或走路的能力。三分之一罹患腦性麻痺的病人，可能會有認知障礙或是癲癇。雖然這些症狀可能在出生初期就開始出現，但上述的原發性病徵並不會因為年紀增長而變得更嚴重。 腦性麻痺是因腦部發育異常或腦部用來控制移動、平衡和姿勢的部位受損所導致。這些問題最常出現在懷孕時，然而也可能出現在生產或剛生產完的時候，病因大多不明。風險因子包括早產、本身是雙胞胎、懷孕時感染特定疾病如弓蟲症或風疹，懷孕時暴露在甲基汞中、分娩困難及出生前幾年受到頭部創傷等等，約2%的案例據信是因遺傳導致。根據出現特定的病徵，脑性麻痹可以分类成不同的亞型。舉例來說，有僵硬肌肉的病人得的是，協調能力差的是，有扭曲動作的是。診斷結果根據孩童隨時間的發育而定。血液檢驗及醫學影像可用來排除其他可能的病因。 腦性麻痺其實是可以藉由讓孕婦接受疫苗注射來進行預防，而避免幼兒腦部受傷也是可達到預防效果。目前沒有可完全治癒腦性麻痺的方法，但支持性療法、藥物治療以及手術可多少給予不同病況的患者協助。物理治療、職能治療與言語治療都是會考慮使用的醫療手段。藥物如地西泮、，和肉毒桿菌素等能幫助紓緩緊繃的肌肉會進行的手術包含延長肌肉與切除過度活躍的神經。在很多時候，與其他輔具皆是病人的好幫手。只要經過適當的治療，部分的病童可以擁有接近正常成年人的生活常常會有患者選擇使用替代療法，但這些療程都沒有任何研究可支持他們的實用性。 腦性麻痺是孩童中最常見的運動失調症。每1000個新生兒約有2.1個會得到這種病。腦性麻痺從古典時期就有歷史紀錄，最早的描述記錄在西元前5世紀希波克拉底的作品中。對此種疾病症狀的廣泛研究從19世紀的開始，痙攣性雙癱也由他的名字命名為「Little disease」。威廉·奥斯勒則最早將該病命名為「腦性孩童麻痺」（zerebrale Kinderlähmung）現在正在檢視一些可能的治療方式，包括幹細胞療法。然而這種療法安全性及效果仍需更多研究。 (zh)
- Дитя́чий церебра́льний пара́ліч (англ. cerebral palsy, абревіатура — ДЦП) — узагальнений термін для групи стійких непрогресуючих рухових синдромів (гіперкінези, атаксія, парези, паралічі), часто поєднаних з психічними та мовленнєвими порушеннями, рідше — епілептичними нападами, ліквородинамічними зрушеннями, патологією слуху, зору, органів і систем чи без них, які є наслідком органічного ураження центральної нервової системи (ЦНС) в пренатальному, інтранатальному та ранньому неонатальному періоді. Причинами виникнення церебрального паралічу є порушення розвитку мозку або пошкодженням одного чи декількох його відділів, що контролюють м'язовий тонус і моторну активність (рухи). Також ДЦП трактують як поєднання порушень, які впливають на можливість людини адекватно рухатися, зберігати рівновагу і поставу. Термін «церебральний» означає, що це стан, який виникає на рівні головного мозку, а «параліч» — блокування контролю м'язів. Перші прояви ураження нервової системи можуть виявлятися відразу після народження, а прояви формування ДЦП — ще в грудному віці. Малюки з церебральними паралічами переважно відстають у своєму моторному розвитку і пізніше за всіх досягають таких віх моторного розвитку, як перевертання, сидіння, повзання та хода. Для всіх пацієнтів із ДЦП є однаково тяжкими складнощі контролю над власними рухами, координації роботи м'язів. Через це навіть простий рух є складним для виконання при ДЦП. ДЦП з часом не прогресує, проте, деякі прояви здатні змінитися впродовж життя. Якщо не лікувати таку дитину, проблеми стану м'язів можуть збільшитися. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Mozková obrna (zkráceně MO), dříve dětská mozková obrna (zkráceně DMO), je označení pro soubor nenakažlivých a neprogresivních poruch vývoje motorických oblastí mozku nebo jejich jiné poškození v raném stádiu vývoje, jejichž důsledkem jsou zejména poruchy hybnosti. Pod tento pojem se nezahrnují poruchy hybnosti, které jsou způsobené různými onemocněními svalů či periferních nervů. Nesmí se také zaměňovat s dětskou obrnou, virovým infekčním onemocněním. Mozková obrna je nejčastější poruchou pohybu u dětí. Vyskytuje se asi u 2,1 na 1 000 živě narozených. (cs)
- Unter dem Ausdruck infantile Zerebralparese oder Cerebralparese (von lat. cerebrum „Gehirn“ und griech. parese „Lähmung“, häufig abgekürzt ICP oder CP) im engeren Sinn, etwas allgemeiner auch cerebrale Bewegungsstörung genannt, versteht man Bewegungsstörungen, deren Ursache in einer frühkindlichen Hirnschädigung liegt. Die dadurch hervorgerufene Behinderung ist charakterisiert durch Störungen des Nervensystems und der Muskulatur im Bereich der willkürlichen Motorik. Am häufigsten sind spastische Mischformen und eine Muskelhypertonie, aber auch athetotische oder ataktische Formen kommen vor. (de)
- Cerba paralizo (CP) estas grupo de permanentaj movaj misordoj kiuj aperas en frua infanaĝo. Signoj kaj simptomoj varias inter diversaj personoj. Ofte, simptomoj estas malbona mova kunordigo, miskontrolitaj, malfortaj muskoloj kaj korpotremoj. Povas esti problemoj kun senso, vidkapablo, aŭdo, engluto kaj parolo. Ofte beboj kun cerba paralizo ne rulas, sidas, grimpas, aŭ piediras tiom frue kiom aliaj infanoj de sama aĝo. Aliaj simptomoj estas kaptado kaj problemoj ĉe pensado kaj racio, el kiuj ili okazas en ĉirkaŭ unu triono de personoj kun CP. Kvankam la simptomoj povas iĝi pli notindaj laŭlonge de la unuaj jaroj de vivo, la subkuŝaj problemoj ne malboniĝas laŭlonge de la tempo. (eo)
- 脳性麻痺（のうせいまひ、英: cerebral palsy, CP）とは、受精から生後4週までの間に、何らかの原因で受けた脳の損傷によって引き起こされる運動機能の障害を指す症候群である。 (ja)
- 뇌성마비 (腦性痲痺, 영어: cerebral palsy, CP)는 중추신경계통 손상에 의한 근육 마비, 협응성 장애, 근육 약화, 기타 운동 기능 장애로 특징 지워지는 이다. 뇌의 기능 장애로 나타나는 신경 결함 증상 중에서 신경 운동 장애가 주로 나타나며 그 손상 정도에 따라 감각, 지각, 청력, 시력, 언어, 인지 능력 및 운동 장애 등의 중복 장애를 동반한다. 만 2세 이전에 발생하는 비진행성인 질환이다. 뇌성마비의 원인에는 선천적 원인과 후천적 원인이 있다. 선천적 원인으로 예전에는 산소 부족으로 알려져 있었으나 최근 들어 풍진 감염, 산모와 태아의 RH 부적합, 조산이나 미숙아, 임신 중 영양 부족, X-레이 과다 노출, 박테리아 등에 있다고 알려졌다. 그러나 뇌성마비의 1/3은 원인이 알려져 있지 않다. 후천적 원인으로는 주로 교통 사고, 낙상, 아동 학대 등에 의한 뇌손상 등이 있다. 대한민국 장애인복지법에서는 뇌성 마비가 있는 당사자를 뇌병변장애의 일부로 간주하고 있다. (ko)
- Cerebral pares, förkortat CP, är ett samlingsnamn för en rad störningar av muskelkontrollen, vilka uppstått på grund av en hjärnskada innan hjärnan är färdigutvecklad, det vill säga under fostertiden, under födseln eller under de första två levnadsåren. Cerebral pares betyder förlamning genom hjärnskada. Det är den vanligaste orsaken till rörelsehinder hos barn och ungdomar. (sv)
- الشلل الدماغي أو الشلل المخي هو مصطلح جامع يشمل مجموعة من الأمراض غير المعدية والتي تسبب اعاقة بدنية تطور الإنسان. الشلل الدماغي (CP) هو مصطلح شامل يتضمن مجموعة من الحالات المرضية الحركية التي لا تتدهور وغير المعدية والتي تسبب عجز جسدي أثناء نمو الإنسان، وذلك في أجزاء مختلفة من الجسم مرتبطة بأداء الوظائف الحركية. ولا يوجد علاج معروف لأي نوع من الأنواع المتعددة للشلل الدماغي أو لأنواعه الفرعية. وغالبًا ما يقتصر التدخل الطبي في حالة الإصابة بهذا المرض على الوقاية من حدوث المضاعفات التي تنتج عن تأثيرات الإصابة بالشلل الدماغي، ومحاولة علاج هذه المضاعفات في حالة حدوثها. (ar)
- La paràlisi cerebral és un terme que engloba a totes les paràlisis no progressives degudes a una lesió cerebral permanent produïda abans, durant o després del naixement. Entre 0,1 i 0,2% dels nadons pateixen alguna forma de paràlisi cerebral; en el cas de nadons prematurs o de baix pes, aquesta xifra augmenta a l'1%. La causa específica de la major part dels casos de paràlisi cerebral és desconeguda. La lesió cerebral pot produir-se abans, durant o al cap de poc del naixement. Els factors prenatals que s'han relacionat són les infeccions maternes (sobretot la rubèola), la radiació, l'anòxia (dèficit d'oxigen), la toxèmia i la . Les causes implicades en el moment del naixement són els parts traumàtics, l'anòxia, els parts prematurs i els parts múltiples (en aquest cas és el bebè nascut en ú (ca)
- Η εγκεφαλική παράλυση, (cerebral palsy) ή νόσος του Little, είναι πάθηση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ, δηλαδή εγκέφαλος, νωτιαίος μυελός και παρεγκεφαλίδα), και προέρχεται από μη εξελισσόμενη βλάβη αυτών. Η νόσος περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Άγγλο χειρουργό William Little το έτος 1860. Ο ακριβής αγγλικός ορισμός της παθήσεως είναι: «Cerebral palsy (CP) is an umbrella term encompassing a group of non-progressive, non-contagious condition that cause physical disability in human development». Εκδηλώνεται με διάφορες κινητικές διαταραχές (σπαστικότητα, αθέτωση, αταξία, δυσκαμψία, ατονία), και η οποία ενίοτε αλλά όχι πάντα συνοδεύεται από διανοητική καθυστέρηση. Αποτελεί σοβαρό ιατρικό και κοινωνικό πρόβλημα, λόγω της μεγάλης δυσκολίας αν όχι της αδυναμίας, στη θεραπεία αυτής τη (el)
- Cerebral palsy (CP) is a group of movement disorders that appear in early childhood. Signs and symptoms vary among people and over time, but include poor coordination, stiff muscles, weak muscles, and tremors. There may be problems with sensation, vision, hearing, and speaking. Often, babies with cerebral palsy do not roll over, sit, crawl or walk as early as other children of their age. Other symptoms include seizures and problems with thinking or reasoning, which each occur in about one-third of people with CP. While symptoms may get more noticeable over the first few years of life, underlying problems do not worsen over time. (en)
- La parálisis cerebral es un trastorno permanente provocado por un desarrollo anormal del cerebro o daño al cerebro en desarrollo, de carácter no progresivo y que afecta a la psicomotricidad del paciente. En un nuevo consenso internacional, se propone como definición: “La parálisis cerebral describe un grupo de trastornos del desarrollo psicomotor, que causan una limitación de la actividad de la persona, atribuida a problemas en el desarrollo cerebral del feto o del niño. Los trastornos psicomotores de la parálisis cerebral están a menudo acompañados de problemas sensitivos, cognitivos, de comunicación y percepción, y en algunas ocasiones, de trastornos del comportamiento”. Las lesiones cerebrales de la PC ocurren desde el período fetal hasta la edad de 3 años. Los daños cerebrales después (es)
- Neamhord is ea pairilis cheirbreach a tharlaíonn mar thoradh ar dhamáiste don inchinn le linn forbartha sa bhroinn nó le linn naíonachta. Tá grúpa riochtaí casta a ghoilleann ar ghluaiseacht agus staidiúir toisc go bhfuil damáiste nó teip ann i bhforbairt chuid den inchinn a rialaíonn gluaiseacht. Tarlaíonn sé seo sula mbeirtear an leanbh, le linn breithe nó le linn luath-óige sula sroicheann fás na hinchinne leibhéal aibíochta áirithe. Meastar go gcuireann pairilis cheirbreach isteach ar 1 as 400 dalta in Éirinn. (ga)
- Lumpuh otak (bahasa Inggris: cerebral palsy, spastic paralysis, spastic hemiplegia, spastic diplegia, spastic quadriplegia, CP) adalah suatu kondisi terganggunya fungsi otak dan jaringan saraf yang mengendalikan , laju belajar, pendengaran, penglihatan, dan kemampuan berpikir. Penyebab lumpuh otak sampai saat ini belum dapat dipastikan, banyak orang beranggapan bahwa CP disebabkan oleh karena: (in)
- L'infirmité motrice d'origine cérébrale (IMC ou IMOC) a été définie en 1955 par le professeur Guy Tardieu comme étant une infirmité motrice due à des lésions survenues durant la période périnatale. Aujourd'hui, on utilise plus fréquemment le terme de « paralysie cérébrale ». Les sujets souffrant d'affections neurologiques dégénératives ou de retards moteurs liés à une déficience intellectuelle ne peuvent donc pas être considérés comme IMOC. (fr)
- La paralisi cerebrale infantile è un disturbo persistente, ma non progressivo, della postura e del movimento, dovuto ad alterazioni della funzione cerebrale infantile prima che il sistema nervoso centrale abbia completato il suo sviluppo. Spesso, i sintomi includono scarsa coordinazione, rigidità e debolezza muscolare, e tremori. Potrebbero esserci problemi con i sensi: la vista, l'udito, la deglutizione e il parlare ma la paralisi cerebrale non danneggia il pensiero e il ragionamento. (it)
- Mózgowe porażenie dziecięce (MPD, łac. paralysis cerebralis infantum, ang. cerebral palsy) – zespół objawów określający różnorodne zaburzenia ruchu i postawy, wynikające z trwałego, niepostępującego uszkodzenia mózgu we wczesnym stadium rozwoju dziecka. Najczęstsze problemy dotyczą koordynacji ruchowej, różnego stopnia sztywności lub wiotkości mięśni, przełykaniem pokarmów, mówieniem. Jako objawy wyróżnić można jeszcze w niektórych przypadkach obecność drgawek, problemy ze wzrokiem i słuchem. Często dzieci z MPD nabywają zdolności do obracania się, siadania, pełzania i chodzenia w późniejszym wieku niż ich zdrowi rówieśnicy. U około jednej trzeciej dzieci dochodzi do napadów epileptycznych. Symptomy choroby mogą stać się bardziej widoczne w miarę starzenia się organizmu, nie oznacza to jed (pl)
- Hersenverlamming, cerebrale parese of diplegia spastica infantilis is een stoornis die wordt veroorzaakt door schade aan de hersenen tijdens of vóór de geboorte. Naar de Engelse aanduiding wordt het ook wel cerebral(e) palsy genoemd. Een hersenverlamming gaat vaak gepaard met een slechte coördinatie, spraakproblemen en leerproblemen. Hersenverlamming treedt op bij ongeveer 1 tot 3 per duizend levendgeborenen. (nl)
- Детские церебральные параличи (ДЦП) — термин, объединяющий группу хронических непрогрессирующих симптомокомплексов двигательных нарушений, вторичных по отношению к поражениям или аномалиям головного мозга, возникающим в перинатальном (околородовом) периоде. Отмечается ложное прогрессирование по мере роста ребёнка. Примерно у 30—50 % людей с ДЦП наблюдается нарушение интеллекта. Затруднения в мышлении и умственной деятельности более распространены среди пациентов со спастической квадриплегией, чем среди страдающих от других видов церебрального паралича. Повреждение мозга может повлиять также на освоение родного языка и речи. ДЦП не является наследственным заболеванием. Но при этом показано, что некоторые генетические факторы участвуют в развитии заболевания (примерно в 14 % случаев). Кроме (ru)
- Paralisia cerebral (PC) é um grupo de perturbações do movimento permanentes que surge durante o início da infância. Os sinais e sintomas variam entre pessoas. Os sintomas mais comuns são má coordenação motora, rigidez muscular, fraqueza muscular e tremores. Podem também verificar-se dificuldades a nível dos sentidos, visão, audição, deglutição e fala. É frequente que os bebés com paralisia cerebral comecem a rebolar, sentar, gatinhar ou caminhar mais tarde do que outras crianças da mesma idade. Em cerca de um terço das pessoas com PC verificam-se dificuldades ao nível da cognição e convulsões epilépticas. Embora os sintomas se possam tornar mais evidentes ao longo dos primeiros anos de vida, os problemas que estão na sua origem não se agravam com o tempo. (pt)
- 腦性麻痺（英語：Cerebral palsy，縮寫：CP），又稱腦性癱瘓、大腦麻痺，或簡稱腦麻、腦癱，形容的是在幼年早期出現的永久性統稱，徵兆與症狀都因人而異。常見的運動性傷害包括肌肉協調性差、、肌無力、吞嚥及說話困難，以及顫抖等症狀；同時患者也可能會有觸覺、視覺，及聽覺等感官損失。通常患有腦性麻痺的嬰孩不會如相同年紀的幼兒般，會有翻身、端坐、爬行或走路的能力。三分之一罹患腦性麻痺的病人，可能會有認知障礙或是癲癇。雖然這些症狀可能在出生初期就開始出現，但上述的原發性病徵並不會因為年紀增長而變得更嚴重。 腦性麻痺是因腦部發育異常或腦部用來控制移動、平衡和姿勢的部位受損所導致。這些問題最常出現在懷孕時，然而也可能出現在生產或剛生產完的時候，病因大多不明。風險因子包括早產、本身是雙胞胎、懷孕時感染特定疾病如弓蟲症或風疹，懷孕時暴露在甲基汞中、分娩困難及出生前幾年受到頭部創傷等等，約2%的案例據信是因遺傳導致。根據出現特定的病徵，脑性麻痹可以分类成不同的亞型。舉例來說，有僵硬肌肉的病人得的是，協調能力差的是，有扭曲動作的是。診斷結果根據孩童隨時間的發育而定。血液檢驗及醫學影像可用來排除其他可能的病因。 (zh)
- Дитя́чий церебра́льний пара́ліч (англ. cerebral palsy, абревіатура — ДЦП) — узагальнений термін для групи стійких непрогресуючих рухових синдромів (гіперкінези, атаксія, парези, паралічі), часто поєднаних з психічними та мовленнєвими порушеннями, рідше — епілептичними нападами, ліквородинамічними зрушеннями, патологією слуху, зору, органів і систем чи без них, які є наслідком органічного ураження центральної нервової системи (ЦНС) в пренатальному, інтранатальному та ранньому неонатальному періоді. Причинами виникнення церебрального паралічу є порушення розвитку мозку або пошкодженням одного чи декількох його відділів, що контролюють м'язовий тонус і моторну активність (рухи). Також ДЦП трактують як поєднання порушень, які впливають на можливість людини адекватно рухатися, зберігати рівнова (uk)
|
_2008.jpg?width=300)
_2008.jpg){kind=link}