| dbo:abstract
|
- طلقة المدفع المستديرة هي قذيفة صلبة كروية الشكل غير متفجرة كانت تطلق من المدافع في القرون الحديثة الأولى. كان قطر تلك الطلقات أقل بشكل طفيف من عيار سبطانة المدفع، وكانت تحشر في فوهة السبطانة، إلى أن تصل إلى الحشوة المنفجرة في المدفع. كان الجيش الفرنسي أول من ابتكر فكرة هذه الطلقات أثناء حربه ضد الجيش البريطاني في أواسط القرن الخامس عشر. كانت الطلقات في البداية مصنوعة من الحجارة، ولكن مع تطور تركيبات الحشوات المتفجرة في المدافع أصبحت تصنع من الحديد الصب. (ar)
- Dělová koule je zastaralý druh projektilu, který byl používán v kanónech. Původně byly dělové koule vyráběny z kamene, od 17. století ze železa. Byly používány zejména při dobývání opevněných staveb, ale i ve válkách v otevřeném poli. V současné době se dělové koule již nepoužívají, byly nahrazeny projektily s větší účinností (například dělostřeleckými granáty). Hmotnost dělových koulí se v minulosti používala také k určování ráže děl. Například osmnáctiliberní dělo bylo dělo s takovým vnitřním průměrem hlavně, že jím prošla železná dělová koule o hmotnosti právě 18 liber. (cs)
- Bei einer Kanonenkugel handelte es sich ursprünglich um eine großkalibrige Steinkugel, die mit Hilfe von Schwarzpulver aus dem Rohr der Steinbüchse abgefeuert wurde. Im Laufe des 15. Jahrhunderts setzten sich gegossene Eisenkugeln durch, doch fanden Steinkugeln als Munition für Schiffskanonen bis weit in die Frühe Neuzeit hinein weiterhin Verwendung. Die Kanonen wurden ursprünglich nicht nach dem Kaliber, sondern nach dem Gewicht ihrer Kugeln eingeteilt, vom 6-Pfünder („6-pfdg“) bis zu 32-Pfünder und mehr. (de)
- La bola de cañón es un proyectil simple sin carga explosiva que se dispara con un cañón. Como indica su nombre, la bola de cañón es esférica y su diámetro debe ser ligeramente inferior que el ánima del arma que lo dispara. (es)
- A round shot (also called solid shot or simply ball) is a solid spherical projectile without explosive charge, launched from a gun. Its diameter is slightly less than the bore of the barrel from which it is shot. A round shot fired from a large-caliber gun is also called a cannonball. The cast iron cannonball was introduced by a French artillery engineer Samuel J. Besh after 1450; it had the capacity to reduce traditional English castle wall fortifications to rubble. French armories would cast a tubular cannon body in a single piece, and cannonballs took the shape of a sphere initially made from stone material. Advances in gunpowder manufacturing soon led the replacement of stone cannonballs with cast iron ones. Round shot was made in early times from dressed stone, referred to as gunstone (Middle English gunneston, from gonne, gunne gun + stoon, ston stone), but by the 17th century, from iron. It was used as the most accurate projectile that could be fired by a smoothbore cannon, used to batter the wooden hulls of opposing ships, fortifications, or fixed emplacements, and as a long-range anti-personnel weapon. However, masonry stone forts designed during the early modern period (known as star forts) were almost impervious to the effects of round shot. In land battles, round shot would often plough through many ranks of troops, causing multiple casualties. Unlike the fake gunpowder explosions representing roundshot in movies, roundshot was more like a bouncing bowling ball that would not stop after the initial impact, but continue and tear through anything in its path. It could bounce when it hit the ground, striking men at each bounce. The casualties from round shot were extremely gory; when fired directly into an advancing column, a cannonball was capable of passing straight through up to forty men. Even when most of its kinetic energy is expended, a round shot still has enough momentum to knock men over and cause gruesome injury. A round shot would not even have to make contact to create casualties; a near miss could cause internal injury or concussion, sometimes fatal, without leaving a mark on the victim, a condition known as "wind of a ball". When attacking wooden ships or land structures that would be damaged by fire, the cannonball could be heated to red hot. This was called a "heated shot". (On the shot called "the single deadliest cannon shot in American history", see Negro Fort.) Round shot has the disadvantage of not being tightly fitted into the bore (to do so would cause jamming). This causes the shot to "rattle" down the gun barrel and leave the barrel at an angle, unless wadding or a discarding sabot is used. This difference in shot and bore diameter is called "windage". Round shot has been totally replaced by modern shells. Round shot is used in historical recreations and historical replica weapons. In the 1860s, some round shots were equipped with winglets to benefit from the rifling of cannons. Such round shot would benefit from gyroscopic stability, thereby improving their trajectory, until the advent of the ogival shell. At the Battle of Bosworth there is an exhibition displaying where they found numerous lead cannon balls or rather its correct term, round shot, when the archaeologists did some metal detection in the fields around the Bosworth Field. At Cragend Farm, Northumberland, similar lead round shot was found in the Silo Field, using metal detection that appears to be from the same era.Harry Hotspur owned the farm, and so this would tie in with the dates of the find. The shot was determined to consist of 98% lead, which would suggest that it has a stone within. (en)
- Le boulet de canon, ou boulet, est un projectile d'artillerie sphérique en pierre ou en métal. (fr)
- La palla di cannone era un tipo di proiettile utilizzato nei primi cannoni, privo di carica esplosiva interna (al contrario delle granate), sparato da armi individuali o da cannoni, bombarde e mortai. Come dice il nome, la palla di cannone è di forma sferica; il suo diametro è leggermente minore di quello del calibro dell'arma da cui viene sparato. Il cannone era principalmente fatto di rame. (it)
- 포환(砲丸, 영어: cannonball)은 캐넌을 이용해 발사되는, 폭발하지 않는 구형의 사출물이다. (ko)
- Kula armatnia (krócej: kula) – używany w przeszłości pełny pocisk bez ładunku wybuchowego, wystrzeliwany z działa. Przed wynalezieniem lufy gwintowanej, nadającej pociskowi ruch obrotowy, miała ona kształt sferyczny (na co wskazuje sama nazwa) a jej średnica była nieco mniejsza niż przekrój lufy działa, z którego miała być wystrzelona. Kule mniejszych kalibrów wykorzystywane były do strzelania z broni strzeleckiej (arkebuz, muszkiet, pistolet). Kule były pierwotnie sporządzane z gładzonego kamienia, jednak wraz z nadejściem wieku XVI do ich produkcji zaczęto wykorzystywać żeliwo. Ze względu na swój kształt były najbardziej precyzyjnymi pociskami, jakie mogły być wystrzeliwane z gładkolufowych dział w celu kruszenia drewnianych burt statków, murów i obwałowań fortyfikacji, a także jako broń przeciwpiechotna dalekiego zasięgu. Podobnie jak śrut i lotki kartacza, kule były jednym z wykorzystywanych do XIX wieku pocisków broni palnej. Były używane w działach okrętowych przez większość statków z napędem żaglowym, a wyparły je dopiero pociski stożkowate, wynalezione w połowie XIX wieku. Podczas bitew na lądzie kula armatnia mogła powalić bądź nawet rozczłonkować wielu żołnierzy stojących jeden za drugim w ciasnych szeregach. Gdy uderzyła o ziemię, mogła zacząć się odbijać, zabijając lub raniąc ludzi przy każdym odbiciu. Niedoskonałość kuli polegała na tym, że nie mogła być (dla uniknięcia zakleszczenia i rozerwania działa) zbyt dobrze dopasowana do przekroju lufy, co powodowało utratę części gazów powstałych przy spalaniu prochu i mogło skutkować odbijaniem się pocisku o wewnętrzne ściany lufy, opuszczając ją pod dowolnym kątem, nie zawsze zamierzonym przez kanonierów. Zapobiegło temu wprowadzenie do użycia przybitki. Kule zostały całkowicie wyparte przez współczesne pociski, tak w broni osobistej jak i w artylerii. Są jednak nadal używane w replikach broni historycznej. Do dzisiaj w strzelbach używa się jednak śrutu. (pl)
- Пу́шечное ядро́ — старинный артиллерийский снаряд, в виде шарообразного литого (первоначально — обточенного каменного) тела. Ядра являлись наиболее удобными снарядами для стрельбы из гладкоствольных пушек и использовались для поражения живой силы противника, разрушения полевых и городских (крепостных) сооружений (стен, ворот, фортов и так далее) и деревянных корпусов кораблей. Наряду с дробью и картечью, ядра были одними из первых снарядов, используемых в огнестрельном оружии. Сферический сплошной снаряд весом свыше 1 фунта (0,4095 кг) считался ядром, а менее 1 фунта — пулей. (ru)
- Pelouro era a designação dos projécteis das antigas peças de artilharia. Esta bala não possuía carga explosiva no seu interior e era dispara por canhões e seus derivados. O seu diâmetro era ligeiramente inferior ao do cano da boca de fogo. (pt)
- Ядро́ — артилерійський боєприпас у формі литої кулі. Наприкінці XIV ст. кам'яні ядра починає витіснятися залізними. Їх виковували з цільної криці на спеціальних ковадлах, після чого загладжували метал точилом. До середини XVI століття в артилерії використовували кам'яні, свинцеві або чавунні ядра, але поступово за основу було прийнято вагу чавунного ядра, котре при діаметрі два дюйми (5,08 см) важило один фунт, названий артилерійським (близько 491 г). Саме він надовго став одиницею вимірювання артилерійських калібрів. Ядро в три артилерійських фунти мало діаметр близько 7,6 см, ядро в шість фунтів — 9,5 см; ядро в 12 фунтів — 12 см тощо. У XVII столітті з'являються порожнисті ядра, начинені порохом і споряджені гранатною трубкою — бомби (вагою понад 1 пуд) і гранати (вагою до пуда). Вони призначаються для стрільби з мортир, гаубиць, єдинорогів і спеціальних гранатних гармат. З середини XIX століття ядра починають виходити з ужитку, замінюючись видовженими циліндро-конічними снарядами. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- طلقة المدفع المستديرة هي قذيفة صلبة كروية الشكل غير متفجرة كانت تطلق من المدافع في القرون الحديثة الأولى. كان قطر تلك الطلقات أقل بشكل طفيف من عيار سبطانة المدفع، وكانت تحشر في فوهة السبطانة، إلى أن تصل إلى الحشوة المنفجرة في المدفع. كان الجيش الفرنسي أول من ابتكر فكرة هذه الطلقات أثناء حربه ضد الجيش البريطاني في أواسط القرن الخامس عشر. كانت الطلقات في البداية مصنوعة من الحجارة، ولكن مع تطور تركيبات الحشوات المتفجرة في المدافع أصبحت تصنع من الحديد الصب. (ar)
- Dělová koule je zastaralý druh projektilu, který byl používán v kanónech. Původně byly dělové koule vyráběny z kamene, od 17. století ze železa. Byly používány zejména při dobývání opevněných staveb, ale i ve válkách v otevřeném poli. V současné době se dělové koule již nepoužívají, byly nahrazeny projektily s větší účinností (například dělostřeleckými granáty). Hmotnost dělových koulí se v minulosti používala také k určování ráže děl. Například osmnáctiliberní dělo bylo dělo s takovým vnitřním průměrem hlavně, že jím prošla železná dělová koule o hmotnosti právě 18 liber. (cs)
- Bei einer Kanonenkugel handelte es sich ursprünglich um eine großkalibrige Steinkugel, die mit Hilfe von Schwarzpulver aus dem Rohr der Steinbüchse abgefeuert wurde. Im Laufe des 15. Jahrhunderts setzten sich gegossene Eisenkugeln durch, doch fanden Steinkugeln als Munition für Schiffskanonen bis weit in die Frühe Neuzeit hinein weiterhin Verwendung. Die Kanonen wurden ursprünglich nicht nach dem Kaliber, sondern nach dem Gewicht ihrer Kugeln eingeteilt, vom 6-Pfünder („6-pfdg“) bis zu 32-Pfünder und mehr. (de)
- La bola de cañón es un proyectil simple sin carga explosiva que se dispara con un cañón. Como indica su nombre, la bola de cañón es esférica y su diámetro debe ser ligeramente inferior que el ánima del arma que lo dispara. (es)
- Le boulet de canon, ou boulet, est un projectile d'artillerie sphérique en pierre ou en métal. (fr)
- La palla di cannone era un tipo di proiettile utilizzato nei primi cannoni, privo di carica esplosiva interna (al contrario delle granate), sparato da armi individuali o da cannoni, bombarde e mortai. Come dice il nome, la palla di cannone è di forma sferica; il suo diametro è leggermente minore di quello del calibro dell'arma da cui viene sparato. Il cannone era principalmente fatto di rame. (it)
- 포환(砲丸, 영어: cannonball)은 캐넌을 이용해 발사되는, 폭발하지 않는 구형의 사출물이다. (ko)
- Пу́шечное ядро́ — старинный артиллерийский снаряд, в виде шарообразного литого (первоначально — обточенного каменного) тела. Ядра являлись наиболее удобными снарядами для стрельбы из гладкоствольных пушек и использовались для поражения живой силы противника, разрушения полевых и городских (крепостных) сооружений (стен, ворот, фортов и так далее) и деревянных корпусов кораблей. Наряду с дробью и картечью, ядра были одними из первых снарядов, используемых в огнестрельном оружии. Сферический сплошной снаряд весом свыше 1 фунта (0,4095 кг) считался ядром, а менее 1 фунта — пулей. (ru)
- Pelouro era a designação dos projécteis das antigas peças de artilharia. Esta bala não possuía carga explosiva no seu interior e era dispara por canhões e seus derivados. O seu diâmetro era ligeiramente inferior ao do cano da boca de fogo. (pt)
- A round shot (also called solid shot or simply ball) is a solid spherical projectile without explosive charge, launched from a gun. Its diameter is slightly less than the bore of the barrel from which it is shot. A round shot fired from a large-caliber gun is also called a cannonball. When attacking wooden ships or land structures that would be damaged by fire, the cannonball could be heated to red hot. This was called a "heated shot". (On the shot called "the single deadliest cannon shot in American history", see Negro Fort.) (en)
- Kula armatnia (krócej: kula) – używany w przeszłości pełny pocisk bez ładunku wybuchowego, wystrzeliwany z działa. Przed wynalezieniem lufy gwintowanej, nadającej pociskowi ruch obrotowy, miała ona kształt sferyczny (na co wskazuje sama nazwa) a jej średnica była nieco mniejsza niż przekrój lufy działa, z którego miała być wystrzelona. Kule mniejszych kalibrów wykorzystywane były do strzelania z broni strzeleckiej (arkebuz, muszkiet, pistolet). (pl)
- Ядро́ — артилерійський боєприпас у формі литої кулі. Наприкінці XIV ст. кам'яні ядра починає витіснятися залізними. Їх виковували з цільної криці на спеціальних ковадлах, після чого загладжували метал точилом. У XVII столітті з'являються порожнисті ядра, начинені порохом і споряджені гранатною трубкою — бомби (вагою понад 1 пуд) і гранати (вагою до пуда). Вони призначаються для стрільби з мортир, гаубиць, єдинорогів і спеціальних гранатних гармат. З середини XIX століття ядра починають виходити з ужитку, замінюючись видовженими циліндро-конічними снарядами. (uk)
|
