An Entity of Type: book, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Cancioneiro da Ajuda (Portuguese pronunciation: [kɐ̃sjuˈnɐjɾu ðaˈʒuðɐ], Galician: [kanθjoˈnejɾʊ ð(ɐ) aˈʃuðɐ]; "Ajuda Songbook") is a collection of Galician-Portuguese lyric poems probably dating from the last quarter of the 13th-century. It is the oldest of the Galician-Portuguese cancioneiros with secular music.

Property Value
dbo:abstract
  • El Cancioneiro da Ajuda és un cançoner medieval copiat entre 1290 i 1330, un dels tres caçoners conservats de la literatura galaicoportuguesa . És un pergamí manuscrit in folio, escrit per una sola persona amb lletra gòtica i nombroses miniatures. Pren el seu nom de la ciutat portuguesa d', propera a Lisboa. Es conserva an la Biblioteca del Palau Reial d'Ajuda. Restà incomplet: apareixen els texts poètics, però no s'acabaren les miniatures ni es copià la música, que té un espai reservat sota els versos de la primera estrofa de cada cantiga. Conté únicament cantigues d'amor, un tipus de composició lírica d'indubtables orígens provençals. Recull un total de 310 cantigues, de les quals 56 són comunes a les del Cancioneiro da Vaticana i 189 a les del Cancioneiro Colocci-Brancuti, ambdós posteriors al d'Ajuda. És el més antic dels tres principales cançoners galaicoportuguesos conservats i el més fiable de tots per estar elaborat en l'època trobadoresca a la cort d'Alfons X de Castella. Les primeres edicions completes daten de 1824 i 1849, encara que l'edició clássica és la realitzada per Carolina Michaëlis de Vasconcelos el 1904. (ca)
  • The Cancioneiro da Ajuda (Portuguese pronunciation: [kɐ̃sjuˈnɐjɾu ðaˈʒuðɐ], Galician: [kanθjoˈnejɾʊ ð(ɐ) aˈʃuðɐ]; "Ajuda Songbook") is a collection of Galician-Portuguese lyric poems probably dating from the last quarter of the 13th-century. It is the oldest of the Galician-Portuguese cancioneiros with secular music. (en)
  • El Cancionero de Ajuda (Cancioneiro da Ajuda) es uno de los cuatro cancioneros conservados de la lírica galaicoportuguesa medieval. Toma su nombre de la localidad portuguesa de Ajuda, cercana a Lisboa. Se conserva en la biblioteca del Palacio Real de Ajuda, donde fue encontrado en la primera década del siglo XIX, junto con una copia del Livro de Linhagens.​ Es un pergamino manuscrito in folio, escrito por una sola persona con letra gótica y numerosas miniaturas. Quedó incompleto: aparecen los textos poéticos, pero no se acabaron las miniaturas ni se copió la música, que tiene un espacio reservado bajo los versos de la primera estrofa de cada cantiga.​ El manuscrito fue copiado a finales del siglo XIII o comienzos del siglo XIV, contiene únicamente cantigas de amor, un tipo de composición lírica de indudables orígenes provenzales. Apenas unas pocas de estas cantigas de amor no están registradas en otros cancioneros. Es el más antiguo de los cuatro cancioneros galaicoportugueses conservados y el más fiable de todos por estar elaborado en la época trovadoresca, Carolina Michaëlis sutúa su elaboración en la corte de Alfonso III o durante los primeros años del reinado de Don Dinís, Giuseppe Tavani sostiene que se realizó en las últimas décadas del siglo XIII en la corte de Alfonso X el Sabio, otros estudiosos como Antonio Resende de Oliveira creen que se copió en un entorno cortesano próximo a Portugal. Su estado actual se debe a una restauración realizada en los laboratorios del Archivo Nacional de la Torre do Tombo entre el año 1999 y el 2000.​ Las primeras ediciones completas datan de 1823 y 1849,​ aunque la edición clásica es la realizada por Carolina Michaëlis de Vasconcellos en 1904. (es)
  • Il Canzoniere di Ajuda (in portoghese Cancioneiro da Ajuda) è uno dei tre canzonieri conservati della lirica galiziano-portoghese medievale. Prende il suo nome dal luogo nel quale è custodito, ovvero la Biblioteca del Palazzo Nazionale di Ajuda, a Lisbona. È un manoscritto in pergamena in folio, scritto da un'unica persona in lettere gotiche e corredato di numerose miniature. Restò incompleto: appaiono i testi poetici, ma le miniature non vennero terminate né venne copiata la musica, che ha uno spazio riservato sotto i versi della prima strofa di ogni cantiga. La sua data più probabile gira intorno all'anno 1280. Contiene unicamente cantigas de amor, un tipo di composizione lirica di evidenti origini provenzali. Raccoglie un totale di 310 cantigas, delle quali 56 sono comuni con il Canzoniere della Biblioteca Vaticana e 189 con il Canzoniere Colocci-Brancuti, entrambi posteriori a quello di Ajuda. È il più antico dei tre principali canzonieri galiziano-portoghesi conservati e il più affidabile di tutti per essere stato redatto in epoca trobadorica alla corte di Alfonso X il Saggio. Le prime edizioni complete risalgono al 1824 e al 1849, sebbene l'edizione classica è quella realizzata da nel 1904. (it)
  • Le Cancioneiro da Ajuda est une collection de poésies médiévales (cantigas) écrites en galaïco-portugais. C'est l'un des trois cancioneiros conservés aujourd'hui. Il tire son nom de la cité portugaise d'Ajuda, proche de Lisbonne. (fr)
  • Cancioneiro de Ajuda (Kancjonarz z pałacu Ajuda) – średniowieczny portugalski . Zawiera 310 tekstów, z czego znaczna część (304 utwory) to pieśni miłosne (cantigas de amor), zebrane w jeden zbiór w XIV w. Nazwa pochodzi od w Lizbonie, w której kancjonarz przechowywany jest od 1832 roku. Ponieważ zbiór połączono kiedyś z tzw. Księgą genealogiczną Dom Pedra, hrabiego de Barcelos (pochodzącą także z XIV wieku), więc całość nazywano także Livro das Cantigas do Conde de Barcelos (Księga hrabiego de Barcelos). W toku badań ustalono, że teksty kancjonału powstawały od XIII do połowy XIV w. Cancioneiro de Ajuda wchodzi w skład trzech wielkich, zachowanych do nowożytnych czasów kancjonarzy portugalskich. Dwa pozostałe to Cancioneiro de Vaticana (Kancjonarz Watykański) i Cancioneiro da Biblioteca Nacional (Kancjonarz z Biblioteki Narodowej). Wszystkie trzy zbiory zawierają bardzo podobne teksty – cechuje je m.in. kunsztowność formy, co świadczy o ich dworskim pochodzeniu. W niektórych utworach widoczny jest wpływ (w okresie późnego średniowiecza stosunki pomiędzy Portugalią a Prowansją były znacznie ożywione, co znalazło swoje odbicie w literaturze). Teksty trzech wielkich kancjonarzy można podzielić na siedem różnych typów: * cantigas de amor, cantigas de amigo – pieśni miłosne, pisane przeważnie z perspektywy dziewczyny, opowiadają o rozłące kochanków, rozważaniu wierności ukochanego itp., * cantigas de escarnbo e maldizer – pieśni szydercze i satyryczne, * tenções – tencony (dialogi), * bailados – pieśni przeznaczone do tańca, * romanse historyczne, kancony, * lais – opowiadania o niewielkiej objętości pochodzenia bretońskiego, * albas – sielanki i serenady. W pieśniach miłosnych dominuje nastrój smutku, melancholii, niepokoju, charakterystyczny dla powstałego później gatunku poezji saudade. (pl)
  • O Cancioneiro da Ajuda é uma coleção de poesias escritas em galego-português datada do final do século XIII, influenciadas pela lírica occitana. Recebe o seu nome por se conservar na biblioteca do Palácio Nacional da Ajuda, em Lisboa. É um códice de pergaminho escrito por uma só pessoa em escrita gótica com miniaturas e que ficou incompleto: aparecem os textos poéticos, mas não se terminaram as miniaturas nem se copiou a música — para a qual há um espaço reservado abaixo dos versos da primeira estrofe de cada cantiga. Trata-se duma coletânea que possui 310 composições poéticas, todas cantigas de amor. As primeiras edições completas datam de 1824 e 1849, embora a edição clássica seja a realizada por Carolina Michaëlis no ano 1904. Dos três cancioneiros conservados até hoje, este, é o menos completo, porque apenas abrange composições anteriores à morte de Afonso X, excluindo, por exemplo a vasta produção de D. Dinis; e porque o seu colecionador exclui os gêneros mais vulgares, isto é, as cantigas de amigo e as de escárnio ou de maldizer. Mas tem a vantagem de seu manuscrito pertencer à época da maioria dos poetas colaboradores, e é um documento valioso pela grafia, pela decoração e pelas iluminuras, que testemunham o caráter cantado e instrumental, embora tenham sido deixados em branco os espaços destinados à notação musical, entre outros sinais de inacabamento. (pt)
  • «Пісенник Ажу́да» (Cancioneiro da Ajuda) — найдавніший з трьох основних, що збереглися, середньовічних збірників світських кантиг галісійсько-португальською мовою кінця XIII століття. Назва пісенника походить від місця його зберігання — бібліотеки палацу Ажуда (Palácio Nacional da Ajuda) у Лісабоні. Ця збірка разом з «Пісенником Національної бібліотеки» (Cancioneiro da Biblioteca Nacional або «Колоччі-Бранкуті») та «Пісенником Ватикана» (Cancioneiro da Vaticana) є одним з головних першоджерел світських кантиг трубадурів Піренейського півострову. З одного боку, збірник являє цінність як рукопис XIII століття, з іншгого — як літературна пам'ятка першої і спільної для іберійських королівств літературної течії новою романською мовою, якою стала лірика галісійсько-португальською мовою. При цьому на сході Піренеїв домінувала поезія провансальською мовою. (uk)
  • «Пе́сенник Ажу́да» (Cancioneiro da Ajuda) — наиболее древний из трёх основных сохранившихся средневековых сборников светских кантиг на галисийско-португальском языке конца XIII века. Название песенника происходит от места его хранения — библиотеки дворца Ажуда (Palácio Nacional da Ajuda) в Лиссабоне. Данное собрание наряду с «Песенником Национальной библиотеки» (Cancioneiro da Biblioteca Nacional или «Колоччи-Бранкути») и «Песенником Ватикана» (Cancioneiro da Vaticana) является одним из основных первоисточников светских кантиг трубадуров Пиренейского полуострова. С одной стороны, сборник представляет собой ценность как рукопись XIII века, с другой — как литературный памятник первого и общего для иберийских королевств литературного течения на новом романском языке, каким стала лирика на галисийско-португальском языке. При этом в восточной части полуострова доминировала поэзия на провансальском языке. (ru)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 13263266 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 3382 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1083561231 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • The Cancioneiro da Ajuda (Portuguese pronunciation: [kɐ̃sjuˈnɐjɾu ðaˈʒuðɐ], Galician: [kanθjoˈnejɾʊ ð(ɐ) aˈʃuðɐ]; "Ajuda Songbook") is a collection of Galician-Portuguese lyric poems probably dating from the last quarter of the 13th-century. It is the oldest of the Galician-Portuguese cancioneiros with secular music. (en)
  • Le Cancioneiro da Ajuda est une collection de poésies médiévales (cantigas) écrites en galaïco-portugais. C'est l'un des trois cancioneiros conservés aujourd'hui. Il tire son nom de la cité portugaise d'Ajuda, proche de Lisbonne. (fr)
  • El Cancioneiro da Ajuda és un cançoner medieval copiat entre 1290 i 1330, un dels tres caçoners conservats de la literatura galaicoportuguesa . És un pergamí manuscrit in folio, escrit per una sola persona amb lletra gòtica i nombroses miniatures. Pren el seu nom de la ciutat portuguesa d', propera a Lisboa. Es conserva an la Biblioteca del Palau Reial d'Ajuda. Restà incomplet: apareixen els texts poètics, però no s'acabaren les miniatures ni es copià la música, que té un espai reservat sota els versos de la primera estrofa de cada cantiga. (ca)
  • El Cancionero de Ajuda (Cancioneiro da Ajuda) es uno de los cuatro cancioneros conservados de la lírica galaicoportuguesa medieval. Toma su nombre de la localidad portuguesa de Ajuda, cercana a Lisboa. Se conserva en la biblioteca del Palacio Real de Ajuda, donde fue encontrado en la primera década del siglo XIX, junto con una copia del Livro de Linhagens.​ Es un pergamino manuscrito in folio, escrito por una sola persona con letra gótica y numerosas miniaturas. Quedó incompleto: aparecen los textos poéticos, pero no se acabaron las miniaturas ni se copió la música, que tiene un espacio reservado bajo los versos de la primera estrofa de cada cantiga.​ (es)
  • Il Canzoniere di Ajuda (in portoghese Cancioneiro da Ajuda) è uno dei tre canzonieri conservati della lirica galiziano-portoghese medievale. Prende il suo nome dal luogo nel quale è custodito, ovvero la Biblioteca del Palazzo Nazionale di Ajuda, a Lisbona. È un manoscritto in pergamena in folio, scritto da un'unica persona in lettere gotiche e corredato di numerose miniature. Restò incompleto: appaiono i testi poetici, ma le miniature non vennero terminate né venne copiata la musica, che ha uno spazio riservato sotto i versi della prima strofa di ogni cantiga. (it)
  • Cancioneiro de Ajuda (Kancjonarz z pałacu Ajuda) – średniowieczny portugalski . Zawiera 310 tekstów, z czego znaczna część (304 utwory) to pieśni miłosne (cantigas de amor), zebrane w jeden zbiór w XIV w. Nazwa pochodzi od w Lizbonie, w której kancjonarz przechowywany jest od 1832 roku. Ponieważ zbiór połączono kiedyś z tzw. Księgą genealogiczną Dom Pedra, hrabiego de Barcelos (pochodzącą także z XIV wieku), więc całość nazywano także Livro das Cantigas do Conde de Barcelos (Księga hrabiego de Barcelos). W toku badań ustalono, że teksty kancjonału powstawały od XIII do połowy XIV w. (pl)
  • O Cancioneiro da Ajuda é uma coleção de poesias escritas em galego-português datada do final do século XIII, influenciadas pela lírica occitana. Recebe o seu nome por se conservar na biblioteca do Palácio Nacional da Ajuda, em Lisboa. É um códice de pergaminho escrito por uma só pessoa em escrita gótica com miniaturas e que ficou incompleto: aparecem os textos poéticos, mas não se terminaram as miniaturas nem se copiou a música — para a qual há um espaço reservado abaixo dos versos da primeira estrofe de cada cantiga. Trata-se duma coletânea que possui 310 composições poéticas, todas cantigas de amor. (pt)
  • «Пісенник Ажу́да» (Cancioneiro da Ajuda) — найдавніший з трьох основних, що збереглися, середньовічних збірників світських кантиг галісійсько-португальською мовою кінця XIII століття. Назва пісенника походить від місця його зберігання — бібліотеки палацу Ажуда (Palácio Nacional da Ajuda) у Лісабоні. Ця збірка разом з «Пісенником Національної бібліотеки» (Cancioneiro da Biblioteca Nacional або «Колоччі-Бранкуті») та «Пісенником Ватикана» (Cancioneiro da Vaticana) є одним з головних першоджерел світських кантиг трубадурів Піренейського півострову. (uk)
  • «Пе́сенник Ажу́да» (Cancioneiro da Ajuda) — наиболее древний из трёх основных сохранившихся средневековых сборников светских кантиг на галисийско-португальском языке конца XIII века. Название песенника происходит от места его хранения — библиотеки дворца Ажуда (Palácio Nacional da Ajuda) в Лиссабоне. (ru)
rdfs:label
  • Cancioneiro da Ajuda (ca)
  • Cancionero de Ajuda (es)
  • Cancioneiro da Ajuda (en)
  • Cancioneiro da Ajuda (fr)
  • Canzoniere di Ajuda (it)
  • Cancioneiro de Ajuda (pl)
  • Cancioneiro da Ajuda (pt)
  • Песенник Ажуда (ru)
  • Пісенник Ажуда (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License