| dbo:abstract
|
- إعلان القاهرة لحقوق الإنسان في الإسلام هو إعلان تم إجازته من قبل مجلس وزراء خارجية منظمة التعاون الإسلامي، القاهرة، 5 أغسطس 1990. (ar)
- Káhirská deklarace lidských práv v islámu je deklarace přijatá v roce 1990 v Káhiře členskými státy Organizace islámské spolupráce. Je reakcí na Všeobecnou deklaraci lidských práv přijatou v roce 1948, kterou muslimské země vnímaly jako příliš západní, a definuje islámské představy o lidských právech v kontextu šaríi, islámského právního systému. (cs)
- La Deklaracio de homaj rajtoj en islamo (aŭ mallonge Deklaracio de Kairo) estis adoptita en Kairo je la 5-a de aŭgusto 1990 de Organizaĵo de Islama Konferenco (kiu iĝis Organizaĵo de Islama Kunlaboro je la 28-a de junio 2011), kaj estas konsenta esprimo de homaj rajtoj laŭ la perspektivo de islamo; ĝi asertas, ke la islama ŝario estas ĝia nura fonto. Tia adapto reflektas fortan religian influon kaj kondukas al certaj modifoj de la Universala Deklaracio de Homaj Rajtoj de 1948; aparte, malpermesante la liberecon ŝanĝi sian religion kaj atribuante al virinoj malsamajn rajtojn ol al viroj. Ratifis ĝin 57 islamaj ŝtatoj, inkludante inter aliaj la sekvajn: Albanio, Turkio, Sauda Arabio, Egiptio, Indonezio kaj Pakistano.Inter la plej polemikaj artikoloj (signante malprogreson rilate al la universaleco de la homaj rajtoj, kiel ili estis elmontritaj en la antaŭa deklaracio de 1948) troviĝas : artikolo 24: "Ĉiuj rajtoj kaj liberecoj difinitaj en tiu ĉi Deklaracio submetiĝas al la islama ŝario"; artikolo 16: "Ĉiu rajtas ĝui la fruktojn de sia scienca, literatura, arta aŭ teknika produktado, li havas la rajton konservi la moralajn kaj financajn interesojn ekestantajn de ĝi, kondiĉe ke lia produktado ne estas kontraŭa al la normoj de la ŝario; artikolo 19:"Neniu krimo, neniu puno, krom tiuj difinitaj en la ŝario". Tamen la sekvantaj ŝtatoj subskribis kaj la Deklaracion de homaj rajtoj en islamo kaj la Universalan deklaracion de homaj rajtoj de 1948: Afganio, Egiptio, Irano, Irako, Libano, Pakistano, Sirio kaj Turkio. (eo)
- The Cairo Declaration on Human Rights in Islam (CDHRI) is a declaration of the member states of the Organisation of Islamic Cooperation (OIC) first adopted in Cairo, Egypt, on 5 August 1990, (Conference of Foreign Ministers, 9–14 Muharram 1411H in the Islamic calendar), and later revised in 2020 and adopted on 28 November 2020 (Council of Foreign Ministers at its 47th session in Niamey, Republic of Niger). It provides an overview on the Islamic perspective on human rights. The 1990 version affirms Islamic sharia as its sole source, whereas the 2020 version doesn't specifically invoke sharia. The focus of this article is the 1990 version of the CDHRI. The CDHRI declares its purpose to be "general guidance for Member States [of the OIC] in the field of human rights". This declaration is widely acknowledged as an Islamic response to the United Nations' Universal Declaration of Human Rights (UDHR), adopted in 1948. It guarantees some, but not all, of the UDHR and serves as a living document of human rights guidelines prescribed for all members of the OIC to follow, but restricts them explicitly to the limits set by the sharia. Because of this limit, the CDHRI has been criticized as an attempt to shield OIC member states from international criticism for human rights violations, as well as for failing to guarantee freedom of religion, justifying corporal punishment and allowing discrimination against non-Muslims and women. (en)
- Die Kairoer Erklärung der Menschenrechte im Islam (arabisch إعلان القاهرة حول حقوق الإنسان في الإسلام, DMG Iʿlān al-Qāhira ḥaula ḥuqūq al-insān fī l-Islām) ist eine 1990 beschlossene Erklärung der Mitgliedsstaaten der Organisation der Islamischen Konferenz (heute Organisation für Islamische Kooperation, OIC), welche die Scharīʿa als alleinige Grundlage von Menschenrechten definiert. Die Erklärung wird als muslimisches Gegenstück zur Allgemeinen Erklärung der Menschenrechte gesehen. (de)
- La Declaración de los Derechos Humanos en el Islam (DDHI), también conocida como Declaración de El Cairo (1990), es una declaración por parte de los estados miembro de la Organización de la Conferencia Islámica que proporciona una visión general de la perspectiva musulmana sobre los derechos humanos y fija la Sharia como su fuente principal. La DDHI declara que su objetivo es ser una guía para los estados miembro de la OCI en el campo de los derechos humanos. Generalmente, esta declaración se considera como homóloga y respuesta[cita requerida] a la Declaración Universal de los Derechos Humanos redactada por Naciones Unidas en 1948.[cita requerida] (es)
- Ar an 5 Lúnasa 1990, ghlac an Eagraíocht um Chomhar Ioslamach (Eagraíocht na Comhdhála Ioslamaí roimhe seo) le Dearbhú Chaireo maidir le Cearta an Duine san Ioslam. (ga)
- La Déclaration des droits de l’homme en islam, adoptée au Caire le 5 août 1990 par l'Organisation de la coopération islamique, est une adaptation particulière de la Déclaration universelle des droits de l'homme aux pays musulmans. Cinquante-sept États l'ont ratifiée. (fr)
- Deklarasi Kairo tentang Hak Asasi Manusia dalam Islam adalah deklarasi hak asasi manusia yang diadakan di Kairo, Ibu kota Mesir pada 1990 oleh Organisasi Konferensi Islam (OKI) dan diakui oleh Perserikatan Bangsa-Bangsa (PBB). Deklarasi ini merumuskan poin-poin hak asasi manusia dalam perspektif nilai-nilai ajaran Islam. Dalam deklarasi ini, terdapat sekitar 25 pasal yang sebagian besar mengutip dari Al-Qur’an, sebagai dasar acuan dan sumber ajaran nilai-nilai Islam. (in)
- De Caïro-verklaring van de mensenrechten in de islam (Verklaring van Caïro) is een verklaring van de lidstaten van de Organisatie voor Islamitische Samenwerking (OIS) over de mensenrechten vanuit islamitisch perspectief. In deze verklaring is de islamitische wetgeving (de sharia) het uitgangspunt. De Verklaring van Caïro werd op 5 augustus 1990 door 45 ministers van buitenlandse zaken van de lidstaten van de OIS ondertekend. De OIS beschouwt de verklaring als een richtsnoer voor haar leden op het gebied van de mensenrechten; de verklaring heeft echter geen volkenrechtelijke status. De Verklaring van Caïro wordt gezien als het islamitische antwoord op de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) die in 1948 door de Verenigde Naties zijn aangenomen. De Verklaring van Caïro wijkt op essentiële punten af van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Voorbeelden zijn:
* De vrijheid van meningsuiting komt bijvoorbeeld terug in artikel 22 en wordt hier beperkt tot meningsuitingen die in overeenstemming zijn met de sharia;
* Er zijn zeer ongelijke rechten voor mannen en vrouwen. Artikel 6 vermeldt dat de vrouw haar eigen rechten en plichten heeft en dat de man voor het onderhoud van de familie dient te zorgen;
* Er is geen vrijheid van godsdienst. Artikel 10 verbiedt expliciet het beoefenen van of bekeren tot een andere godsdienst dan de Islam; artikelen 19 en 22 bespreken straffen voor afvalligen. De laatste 2 artikelen (24 en 25) van de verklaring geven aan dat àlle artikelen in de verklaring volledig ondergeschikt zijn aan de sharia:
* Art. 24: 'Alle rechten en vrijheden genoemd in deze Verklaring zijn ondergeschikt aan de Islamitische sharia.'
* Art. 25: 'De Islamitische sharia is de enige referentiebron ter uitleg en verduidelijking van alle artikelen van deze Verklaring.' (nl)
- Kairodeklarationen om de mänskliga rättigheterna i Islam är en deklaration som förmedlar en muslimsk syn på mänskliga rättigheter. Deklarationen antogs av Islamiska konferensorganisationen i Kairo 1990 och förmedlar en muslimsk syn på mänskliga rättigheter samt slår fast sharia som deras enda grund. Flera muslimska länder ansåg att FN:s deklaration om de mänskliga rättigheterna inte tog hänsyn till kulturella och religiösa förhållanden. Exempelvis har Saudiarabien, som ratificerat ett flertal FN-deklarationer med förbehållet att landet endast anser sig bundet av åtagandena i konventionerna i den mån de inte strider mot landets religiösa lagstiftning sharia enligt Koranen. Konflikter mellan islam och de mänskliga rättigheterna finns när det gäller kvinnans ställning, religionsfriheten, yttrandefriheten, samt homosexuellas rättigheter, områden där Kairodeklarationen skiljer sig från den av FN antagna motsvarigheten. Grunden till denna reserverade inställning till den av FN antagna deklarationen om de mänskliga rättigheterna är att denna vilar på en outtalad sekulär syn på rättigheterna, medan den syn som länder med islam som grund har Koranen som källa, vilken muslimer tror är given av Gud och därför inte kan ändras av människan. Den traditionella islamiska rätten sharia utgår således från att det ska råda åtskillnad mellan män och kvinnor i olika avseende såsom ekonomi, vittnesgillhet, straffsatser, storlek på skadestånd, skilsmässa, vårdnad om barn med mera. En annan väsentlig skillnad mellan det synsätt som FN-deklarationen bygger på och den syn som islam vilar på är synen på individen. Enligt islam är familjen den grund som samhället vilar på och inte individen såsom FN-deklarationen utgår från i sitt sätt att definiera rättigheter. Likaså är frågan om religionsfrihet kontroversiell när man jämför FN-deklarationens artikel 18 med traditionell syn enligt islam. Enligt denna är avfall från islam förbjuden. Enligt Kairodeklarationen är det således i praktiken förbjudet att konvertera från Islam. Vidare får yttrandefriheten inte användas mot religionen. I artikel 22 A i Kairodeklarationen sägs att ”var och en har rätt att uttrycka sin åsikt fritt på ett sådant sätt som inte skulle strida mot principerna i sharia. Under 2015 har FN:s råd för mänskliga rättigheter genomdrivit kravet att jämställa kritik av religioner med diskriminering av människor. (sv)
- A Declaração dos Direitos Humanos no Islã (DDHI) também conhecida como a Declaração de Cairo (1990), é uma declaração por parte dos estados membros da Organização para a Cooperação Islâmica que proporciona uma visão geral da perspectiva muçulmana dos direitos humanos, e tem a Charia como fonte principal. A DDHI declara que seu objetivo é ser um guia para os estados membros da OCI no campo dos direitos humanos. De maneira geral, esta declaração é considerada uma resposta para a Declaração Universal dos Direitos Humanos das Nações Unidas. Contudo, no seu Artigo 24 afirma: "Todos os direitos e liberdades estipulados nesta Declaração estão sujeitos à Xaria (lei islâmica)". (pt)
- Kairska Deklaracja Praw Człowieka w Islamie – międzynarodowy dokument podpisany 5 sierpnia 1990 roku przez 45 ministrów spraw zagranicznych reprezentujących kraje zrzeszone w Organizacji Konferencji Islamskiej, określający podstawy prawodawstwa w zakresie praw człowieka w krajach islamskich z szariatem jako podstawą. Łącznie w Deklaracji znajduje się 25 artykułów. W związku z przyjęciem w dokumencie islamu jako nienaruszalnej podstawy systemu prawnego dokument ten jest w istocie sprzeczny z przyjętymi w zachodnim świecie prawami człowieka. Według muzułmanów, dokument reprezentuje stanowisko ugodowego, a nie radykalnego, islamu i jest „komplementarny” do Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, której wiele z krajów islamskich nie przyjęło. (pl)
- Каи́рская деклара́ция о права́х челове́ка в исла́ме (сокр. КДПЧИ) (араб. إعلان القاهرة لحقوق الإنسان في الإسلام) — декларация государств-членов Организации исламского сотрудничества (ОИС), принятая в Каире в 1990 году. Декларация представляет исламскую точку зрения на права человека, и утверждает исламское законодательство (шариат) в качестве единственного источника. КДПЧИ ставит цель выработать «общие указания для государств-членов ОИС в области прав человека». (ru)
- Каїрська декларація прав людини в ісламі — регіональний теоцентричний міжнародно-правовий документ у сфері прав людини. Каїрська декларація прав людини прийнята 5 серпня 1990 р. в Каїрі, після схвалення на 19-й конференції міністрів закордонних справ держав-членів Організації Ісламського співробітництва. У теоцентричних концепціях права́ людини найтіснішим чином пов'язані з божественною силою. Їх прихильники вважають, що Бог не тільки створив людину, а й наділив її певними правами і свободами. Перелік і опис цих прав містять як релігійні доктрини, так і священні книги. У 1981 році ісламськими богословами був розроблений документ під назвою «Права́ людини в ісламі», який ліг в основу прийнятої 1990 року Каїрської декларації прав людини в ісламі. Каїрська декларація заснована на принципах ісламу та ісламського права і проголошує рівність людей незалежно від раси, кольору шкіри, статі, релігійних переконань, соціального статусу та ін. Основні положення Декларації:
* Всі люди утворюють одну сім'ю, члени якої об'єднані покорою Господу і є нащадками Адама.
* Всі люди є слуги Господні, і найбільш улюблені ним ті, які найбільш корисні іншим його слугам, і ніхто не має переваги над іншими людьми, хіба що в благочесті і добрих справах.
* Життя є даром Господа, і право на життя гарантовано кожному.
* Жінка рівноправна з чоловіком в людській гідності й наділена як правами, так і обов'язками; вона має свій самостійний цивільний статус і фінансову незалежність, а також право зберігати своє ім'я та рід. Чоловік відповідає за добробут і благополуччя родини.
* Здобуття знань є обов'язком, а забезпечення освіти — зобов'язанням суспільства і держави.
* Іслам — релігія первозданної чистоти.
* Лихварство (араб. ربا ribā) суворо заборонено.
* Всі люди рівні перед законом без якої-то не було б різниці між правителями і керованими.
* Не може бути злочину чи покарання, якщо тільки вони не передбачені в шаріаті.
* Кожен має право на вільне вираження своєї думки таким чином, щоб це не суперечило принципам шаріату.
* Влада — це довіра; і зловживання нею або умисне її використання абсолютно неприпустимі в інтересах забезпечення гарантій основних прав людини.
* Ісламський шаріат є єдиним джерелом для тлумачення або пояснення будь-яких статей цієї Декларації. Іншими ісламськими документами в галузі прав людини є: Загальна ісламська декларація прав людини (1981), Арабська хартія прав людини (1994), Пакт про права дитини в ісламі (2005). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- إعلان القاهرة لحقوق الإنسان في الإسلام هو إعلان تم إجازته من قبل مجلس وزراء خارجية منظمة التعاون الإسلامي، القاهرة، 5 أغسطس 1990. (ar)
- Káhirská deklarace lidských práv v islámu je deklarace přijatá v roce 1990 v Káhiře členskými státy Organizace islámské spolupráce. Je reakcí na Všeobecnou deklaraci lidských práv přijatou v roce 1948, kterou muslimské země vnímaly jako příliš západní, a definuje islámské představy o lidských právech v kontextu šaríi, islámského právního systému. (cs)
- Die Kairoer Erklärung der Menschenrechte im Islam (arabisch إعلان القاهرة حول حقوق الإنسان في الإسلام, DMG Iʿlān al-Qāhira ḥaula ḥuqūq al-insān fī l-Islām) ist eine 1990 beschlossene Erklärung der Mitgliedsstaaten der Organisation der Islamischen Konferenz (heute Organisation für Islamische Kooperation, OIC), welche die Scharīʿa als alleinige Grundlage von Menschenrechten definiert. Die Erklärung wird als muslimisches Gegenstück zur Allgemeinen Erklärung der Menschenrechte gesehen. (de)
- La Declaración de los Derechos Humanos en el Islam (DDHI), también conocida como Declaración de El Cairo (1990), es una declaración por parte de los estados miembro de la Organización de la Conferencia Islámica que proporciona una visión general de la perspectiva musulmana sobre los derechos humanos y fija la Sharia como su fuente principal. La DDHI declara que su objetivo es ser una guía para los estados miembro de la OCI en el campo de los derechos humanos. Generalmente, esta declaración se considera como homóloga y respuesta[cita requerida] a la Declaración Universal de los Derechos Humanos redactada por Naciones Unidas en 1948.[cita requerida] (es)
- Ar an 5 Lúnasa 1990, ghlac an Eagraíocht um Chomhar Ioslamach (Eagraíocht na Comhdhála Ioslamaí roimhe seo) le Dearbhú Chaireo maidir le Cearta an Duine san Ioslam. (ga)
- La Déclaration des droits de l’homme en islam, adoptée au Caire le 5 août 1990 par l'Organisation de la coopération islamique, est une adaptation particulière de la Déclaration universelle des droits de l'homme aux pays musulmans. Cinquante-sept États l'ont ratifiée. (fr)
- Deklarasi Kairo tentang Hak Asasi Manusia dalam Islam adalah deklarasi hak asasi manusia yang diadakan di Kairo, Ibu kota Mesir pada 1990 oleh Organisasi Konferensi Islam (OKI) dan diakui oleh Perserikatan Bangsa-Bangsa (PBB). Deklarasi ini merumuskan poin-poin hak asasi manusia dalam perspektif nilai-nilai ajaran Islam. Dalam deklarasi ini, terdapat sekitar 25 pasal yang sebagian besar mengutip dari Al-Qur’an, sebagai dasar acuan dan sumber ajaran nilai-nilai Islam. (in)
- A Declaração dos Direitos Humanos no Islã (DDHI) também conhecida como a Declaração de Cairo (1990), é uma declaração por parte dos estados membros da Organização para a Cooperação Islâmica que proporciona uma visão geral da perspectiva muçulmana dos direitos humanos, e tem a Charia como fonte principal. A DDHI declara que seu objetivo é ser um guia para os estados membros da OCI no campo dos direitos humanos. De maneira geral, esta declaração é considerada uma resposta para a Declaração Universal dos Direitos Humanos das Nações Unidas. Contudo, no seu Artigo 24 afirma: "Todos os direitos e liberdades estipulados nesta Declaração estão sujeitos à Xaria (lei islâmica)". (pt)
- Каи́рская деклара́ция о права́х челове́ка в исла́ме (сокр. КДПЧИ) (араб. إعلان القاهرة لحقوق الإنسان في الإسلام) — декларация государств-членов Организации исламского сотрудничества (ОИС), принятая в Каире в 1990 году. Декларация представляет исламскую точку зрения на права человека, и утверждает исламское законодательство (шариат) в качестве единственного источника. КДПЧИ ставит цель выработать «общие указания для государств-членов ОИС в области прав человека». (ru)
- La Deklaracio de homaj rajtoj en islamo (aŭ mallonge Deklaracio de Kairo) estis adoptita en Kairo je la 5-a de aŭgusto 1990 de Organizaĵo de Islama Konferenco (kiu iĝis Organizaĵo de Islama Kunlaboro je la 28-a de junio 2011), kaj estas konsenta esprimo de homaj rajtoj laŭ la perspektivo de islamo; ĝi asertas, ke la islama ŝario estas ĝia nura fonto. artikolo 24: "Ĉiuj rajtoj kaj liberecoj difinitaj en tiu ĉi Deklaracio submetiĝas al la islama ŝario"; artikolo 19:"Neniu krimo, neniu puno, krom tiuj difinitaj en la ŝario". (eo)
- The Cairo Declaration on Human Rights in Islam (CDHRI) is a declaration of the member states of the Organisation of Islamic Cooperation (OIC) first adopted in Cairo, Egypt, on 5 August 1990, (Conference of Foreign Ministers, 9–14 Muharram 1411H in the Islamic calendar), and later revised in 2020 and adopted on 28 November 2020 (Council of Foreign Ministers at its 47th session in Niamey, Republic of Niger). It provides an overview on the Islamic perspective on human rights. The 1990 version affirms Islamic sharia as its sole source, whereas the 2020 version doesn't specifically invoke sharia. The focus of this article is the 1990 version of the CDHRI. (en)
- Kairska Deklaracja Praw Człowieka w Islamie – międzynarodowy dokument podpisany 5 sierpnia 1990 roku przez 45 ministrów spraw zagranicznych reprezentujących kraje zrzeszone w Organizacji Konferencji Islamskiej, określający podstawy prawodawstwa w zakresie praw człowieka w krajach islamskich z szariatem jako podstawą. Łącznie w Deklaracji znajduje się 25 artykułów. (pl)
- De Caïro-verklaring van de mensenrechten in de islam (Verklaring van Caïro) is een verklaring van de lidstaten van de Organisatie voor Islamitische Samenwerking (OIS) over de mensenrechten vanuit islamitisch perspectief. In deze verklaring is de islamitische wetgeving (de sharia) het uitgangspunt. De Verklaring van Caïro werd op 5 augustus 1990 door 45 ministers van buitenlandse zaken van de lidstaten van de OIS ondertekend. De Verklaring van Caïro wijkt op essentiële punten af van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Voorbeelden zijn: (nl)
- Kairodeklarationen om de mänskliga rättigheterna i Islam är en deklaration som förmedlar en muslimsk syn på mänskliga rättigheter. Deklarationen antogs av Islamiska konferensorganisationen i Kairo 1990 och förmedlar en muslimsk syn på mänskliga rättigheter samt slår fast sharia som deras enda grund. Flera muslimska länder ansåg att FN:s deklaration om de mänskliga rättigheterna inte tog hänsyn till kulturella och religiösa förhållanden. Exempelvis har Saudiarabien, som ratificerat ett flertal FN-deklarationer med förbehållet att landet endast anser sig bundet av åtagandena i konventionerna i den mån de inte strider mot landets religiösa lagstiftning sharia enligt Koranen. Konflikter mellan islam och de mänskliga rättigheterna finns när det gäller kvinnans ställning, religionsfriheten, yttr (sv)
- Каїрська декларація прав людини в ісламі — регіональний теоцентричний міжнародно-правовий документ у сфері прав людини. Каїрська декларація прав людини прийнята 5 серпня 1990 р. в Каїрі, після схвалення на 19-й конференції міністрів закордонних справ держав-членів Організації Ісламського співробітництва. У теоцентричних концепціях права́ людини найтіснішим чином пов'язані з божественною силою. Їх прихильники вважають, що Бог не тільки створив людину, а й наділив її певними правами і свободами. Перелік і опис цих прав містять як релігійні доктрини, так і священні книги. (uk)
|
