| dbo:abstract
|
- Ο Βερνάρδος Α΄ Μπάλλιολ (Bernard Balliol, πέθανε μεταξύ 1154 - 1162) ο δεύτερος γνωστός κυβερνήτης από τον Οίκο του Μπάλλιολ ήταν Άγγλος βαρόνος με καταγωγή από την Γαλλική Πικαρδία που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην βόρεια Αγγλία και στο Αμπβίλ στην βόρεια Γαλλία. Ο Βερνάρδος ήταν ανιψιός και διάδοχος του Γκυ Α΄ Μπάλλιολ του πρώτου λόρδου του Μπάλλιολ στην Αγγλία.Ο Βερνάρδος διαδέχθηκε τον θείο του την περίοδο 1130 - 1133, το 1135 έδωσε όρκο υποτέλειας στον Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας που κατείχε το μεγαλύτερο τμήμα της βόρειας Αγγλίας στο όνομα της ανιψιάς του Αυτοκράτειρας Ματθίλδης και του γιου του Ερρίκου της Σκωτίας διαδόχου και διεκδικητή της κομητείας της Νορθουμβρίας. Στην διάρκεια της εκστρατείας του Δαυίδ Α΄ (1138) και πριν την μάχη του Στάνταρντ ο Βερνάρδος και ο Ροβέρτος Α΄ Μπρους στάλθηκαν για διαπραγματεύσεις με τον Δαυίδ Α΄, όταν απέτυχαν ο Βερνάρδος Μπάλλιολ αποκήρυξε την υποτέλεια του στον Δαυίδ. Άν και οι όροι ήταν ευνοϊκοί για τον Βερνάρδο μετά την μάχη τρία χρόνια αργότερα ηττήθηκε στην μάχη του Λίνκολν από τον Στέφανο της Αγγλίας. Τα επόμενα χρόνια ο Βερνάρδος Α΄ Μπάλλιολ υπέφερε συνεχώς από τις επιδρομές των Σκωτσέζων οι οποίοι είχαν την υποστήριξη του Γουίλλιαμ Κόμυν επισκόπου του Ντάραμ την περίοδο 1141 - 1144. Ο Βερνάρδος ίδρυσε τις νέες εγκαταστάσεις στο κάστρο του Μπάρναρντ που πήρε το όνομα του αν και οι πρώτες Νορμανδικές κατασκευές φαίνεται ότι προηγήθηκαν το 1130. Ο Βερνάρδος είχε τουλάχιστον τέσερεις αδελφούς τους : Ραλφ, Ίνγκραμ, Ούγο και Γιοσκελίν, με την σύζυγο του Μάο είχε τουλάχιστον τέσσερις γιους τους : Ίνγκραμ, Γκυ, Ευστάθιο, Βερνάρδο και μια κόρη την Αουίς, ο Ίνγκραμ πέθανε πριν από τον ίδιο και τον διαδέχθηκε ο δεύτερος γιος του Γκυ Β΄ Μπάλλιολ. (el)
- Bernard I de Balliol (died 1154 x 1162), the second-known-ruling Balliol of his line, was a twelfth-century Anglo-Picard baron based for much of his time in the north of England, as well as at Bailleul-en-Vimeu close to Abbeville in northern France. He was the nephew and next known successor of Guy I de Balliol, the first Balliol in England. Bernard had succeeded to the lordships of his uncle by 1130 × 1133; during the Anarchy, perhaps in 1135, he appears to have sworn homage to David I, King of the Scots, who had taken over much of northern England in the name of his niece, Matilda, and in the name of his son, Henry, heir and claimant to the earldom of Northumbria. During David's campaign in 1138, and before the Battle of the Standard, Bernard and Robert I de Brus were sent to try to negotiate with David; after failing, Balliol allegedly renounced his homage to King David. Although Balliol and his cause were successful in that battle, Bernard experienced defeat three years later fighting alongside King Stephen at the Battle of Lincoln (1141). In the years following Balliol continued to suffer as his lands were repeatedly attacked by the Scots, and the Scottish-backed William Comyn, who was installed as Bishop of Durham between 1141 and 1144. Bernard appears to have founded the new settlement and Castle of Barnard in County Durham, named after him; despite being named after him, however, the earliest Norman ring work there appears to predate 1130. Bernard had at least four younger brothers, Radulf (Ralph), Enguerrand (Ingram), Hugh and Joscelin, and by his wife Maud (Matilda) fathered four sons, Enguerrand (Ingram), Guy, Eustace and Bernard, and one daughter, Hawise; Enguerrand predeceased him, and he was succeeded by Guy. (en)
- Bernard de Balliol (Bernard de Balliol senior) († zwischen 1154 und 1162) war ein anglonormannischer Adliger. Er war der führende Vertreter der zweiten Generation der Familie Balliol in England. (de)
- Bernardo I de Balliol (f. 1154 o 1162), segundo . Pasó mucho de su tiempo en el del norte de Inglaterra, así como en Bailleul-en-Vimeu cerca de Abbeville en el norte de Francia. Sobrino y sucesor de Guy I de Balliol, el primer Balliol en Inglaterra. Bernardo había accedido a los señoríos de su tío; durante la anarquía inglesa, quizás en 1135, aparece para dar homenaje jurado a David I, rey de Escocia, quien había tomado el norte de Inglaterra en el nombre de su sobrina, Matilde, y en el nombre de su hijo, Enrique, heredero al condado de Northumbria. Durante la campaña de David en 1138, y antes de la Batalla del Estandarte, Bernardo y Roberto I de Brus fueron enviados para negociar con David; después de fallar, Balliol presuntamente renunció a su homenaje al rey David. A pesar de que su causa fue exitosa en aquella batalla, Bernardo experimentó una derrota tres años más tarde luchando al lado del rey Esteban en la Batalla de Lincoln (1141). En los años que siguen Balliol continuó padeciendo, ya que sus tierras eran repetidamente atacadas por los escoceses, y el escocés William Comyn fue nombrado Obispo de Durham entre 1141 y 1144. Bernardo aparece para fundar el nuevo asentamiento y el Castillo de Barnard en el Condado de Durham. Bernardo tuvo al menos cuatro hermanos más jóvenes, Radulf (Ralph), Enguerrand (Ingram), Hugh, y Joscelin, y por su mujer Maud (Matilda) cuatro hijos, Enguerrand (Ingram), Guy, Eustace y Bernard, y una hija, Hawise; Enguerrand le sucedió, y esté fue sucedido por Guy. (es)
- Бернард I де Баллиол Старший (англ. Bernard de Balliol; умер между 1154 и 1162) — феодальный барон , племянник Ги I де Баллиола, наследовавший ему после смерти. Во время гражданской войны в Англии Бернард был верным сторонником короля Стефана Блуаского. В 1138 году он накануне битвы Штандартов вместе с Робертом I Брюсом безуспешно пытался убедить шотландского короля Давида I отступить. В 1141 году он принимал участие в проигранной Стефаном битве при Линкольне. В честь Бернарда был назван замок Барнард, который начал строить ещё его дядя. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Bernard de Balliol (Bernard de Balliol senior) († zwischen 1154 und 1162) war ein anglonormannischer Adliger. Er war der führende Vertreter der zweiten Generation der Familie Balliol in England. (de)
- Бернард I де Баллиол Старший (англ. Bernard de Balliol; умер между 1154 и 1162) — феодальный барон , племянник Ги I де Баллиола, наследовавший ему после смерти. Во время гражданской войны в Англии Бернард был верным сторонником короля Стефана Блуаского. В 1138 году он накануне битвы Штандартов вместе с Робертом I Брюсом безуспешно пытался убедить шотландского короля Давида I отступить. В 1141 году он принимал участие в проигранной Стефаном битве при Линкольне. В честь Бернарда был назван замок Барнард, который начал строить ещё его дядя. (ru)
- Ο Βερνάρδος Α΄ Μπάλλιολ (Bernard Balliol, πέθανε μεταξύ 1154 - 1162) ο δεύτερος γνωστός κυβερνήτης από τον Οίκο του Μπάλλιολ ήταν Άγγλος βαρόνος με καταγωγή από την Γαλλική Πικαρδία που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην βόρεια Αγγλία και στο Αμπβίλ στην βόρεια Γαλλία. Ο Βερνάρδος ήταν ανιψιός και διάδοχος του Γκυ Α΄ Μπάλλιολ του πρώτου λόρδου του Μπάλλιολ στην Αγγλία.Ο Βερνάρδος διαδέχθηκε τον θείο του την περίοδο 1130 - 1133, το 1135 έδωσε όρκο υποτέλειας στον Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας που κατείχε το μεγαλύτερο τμήμα της βόρειας Αγγλίας στο όνομα της ανιψιάς του Αυτοκράτειρας Ματθίλδης και του γιου του Ερρίκου της Σκωτίας διαδόχου και διεκδικητή της κομητείας της Νορθουμβρίας. Στην διάρκεια της εκστρατείας του Δαυίδ Α΄ (1138) και πριν την μάχη του Στάνταρντ ο Βερνάρδος και ο Ροβέρτος (el)
- Bernard I de Balliol (died 1154 x 1162), the second-known-ruling Balliol of his line, was a twelfth-century Anglo-Picard baron based for much of his time in the north of England, as well as at Bailleul-en-Vimeu close to Abbeville in northern France. He was the nephew and next known successor of Guy I de Balliol, the first Balliol in England. (en)
- Bernardo I de Balliol (f. 1154 o 1162), segundo . Pasó mucho de su tiempo en el del norte de Inglaterra, así como en Bailleul-en-Vimeu cerca de Abbeville en el norte de Francia. Sobrino y sucesor de Guy I de Balliol, el primer Balliol en Inglaterra. (es)
|
