An Entity of Type: language, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Béarnese (endonym bearnés or biarnés) designates the whole of the Occitano-Romance languages of Béarn. Linguistics does not distinguish Béarnese from Gascon; these languages form a homogeneous whole within the Pyrenees-Atlantic-Garonne triangle. The originality of Béarnese lies in the history of Béarn, a viscounty that became a sovereign principality under Gaston Fébus. From the middle of the 13th century until the French Revolution, Béarnese was the institutional language of this territory. The scripta defined by the administrative and judicial acts was adopted outside the limits of Béarn, not only in a part of Gascony, but also in certain Basque territories.

Property Value
dbo:abstract
  • El bearnès o bearnés és el nom que se li dona a l'occità parlat al Bearn. Es tracta d'una variant del gascó, la qual presenta també variants segons l'indret bearnès on es parla. Va ser utilitzat com a llengua administrativa i jurídica al Bearn i a les regions lligades a ell: Regne de Navarra, Zuberoa i Foix. Al Bearn, la seva utilització oficial va entrar en concurrència amb el francès des del Renaixement i, sobretot, a partir de l'Edicte d'integració del Bearn dins del Regne de França el 1620. Tanmateix, el bearnès es va continuar utilitzant als actes oficials i legals fins a la Revolució Francesa, quan el francès va esdevenir llengua oficial. (ca)
  • Béarnese (endonym bearnés or biarnés) designates the whole of the Occitano-Romance languages of Béarn. Linguistics does not distinguish Béarnese from Gascon; these languages form a homogeneous whole within the Pyrenees-Atlantic-Garonne triangle. The originality of Béarnese lies in the history of Béarn, a viscounty that became a sovereign principality under Gaston Fébus. From the middle of the 13th century until the French Revolution, Béarnese was the institutional language of this territory. The scripta defined by the administrative and judicial acts was adopted outside the limits of Béarn, not only in a part of Gascony, but also in certain Basque territories. The French language exerted an increasing influence on Béarn from the middle of the 16th century, due to its annexation as a French province in 1620. The use of Béarnese as an institutional language ended with the Revolution, its use being limited to popular culture. Cyprien Despourrins, Xavier Navarrot and Alexis Peyret, for example, bring Béarnese to life through their works. From the second half of the 19th century to the first half of the 20th century, the Béarnese language was standardized, notably by , Simin Palay and . Béarnese remained the majority language among the Bearnais people in the 18th century. It was not until the second half of the 19th century that its use declined in favor of French. The French school entered into direct conflict with the use of regional languages in the last third of the nineteenth century and until the first half of the twentieth century, causing a clear decline in the transmission of Béarnais within the family from the 1950s. The first Calandreta school was created in Pau in 1980, allowing for the revival of its teaching. The number of speakers of Béarnais is difficult to estimate; a 2008 survey suggests that 8 to 15% of the population speaks Béarnese, depending on the definition chosen. Béarnese/Gascon is classified as endangered by UNESCO. (en)
  • Bearnesa (bearnesez: bearnés edo biarnés), okzitaniera hizkuntzaren barruan, gaskoi dialektoaren azpidialekto bat da, Bearnon (Pirinio Atlantikoak, Frantzia) mintzatua. Zuberoako mugan ere hitz egin izan da, eta etxalde batzuetan oraindik ere badira bearnesaren hiztun gutxi batzuk. Bearnesak izan du okzitanieraren aldaera guztietatik atzerakada gutxien, eta nortasun handikoa da, historikoki Pirinioen testuinguruan Bearnok izandako garrantzi politikoarengatik. (eu)
  • El bearnés o gascón bearnés es un idioma hablado en el Bearne (parte del departamento de Pirineos Atlánticos), al norte de Aragón (y Provincia de Huesca). La lengua bearnesa, que forma parte del gascón, es una de las tres lenguas del grupo lingüístico occitano-románico, junto al occitano y al catalán.​ La lingüística no distingue entre los idiomas bearnés y gascón; estas lenguas forman un conjunto homogéneo dentro del triángulo Pirineos-Atlántico-Garona. A causa de su parentesco con el euskera, se pueden considerar el bearnés y el gascón como , o más bien aquitano-románicos. Los especialistas piensan que tiene su origen en el latín, pero también en el protoeuskera o aquitano. Los bearneses y gascones son los hermanos romanizados de los vascos, descendientes de los vasco aquitanos y no son occitanos. La originalidad del bearnés y su différencia con el gascón radica en la historia de Bearne, un vizcondado que se convirtió en un principado soberano con Gastón Fébus. Desde mediados del siglo XIII hasta la Revolución Francesa, el bearnés fue la lengua institucional de este territorio. La scripta definida por los actos administrativos y judiciales se adoptó fuera de los límites del Bearn, no sólo en parte de Gascuña, sino también en ciertos territorios vascos. La lengua francesa ejerció una influencia creciente en Bearne desde mediados del siglo XVI, y su anexión como provincia francesa en 1620 no hizo sino acelerar este movimiento. El uso del bearnés como lengua institucional terminó con la Revolución, limitándose su uso a la cultura popular. Cyprien Despourrins, Xavier Navarrot y Alexis Peyret, por ejemplo, dan vida a los bearneses a través de sus obras. Desde la segunda mitad del siglo XIX hasta la primera mitad del siglo XX, el bearnés conoció un proceso de estandarización, especialmente por parte de , Simin Palay y . El bearnés siguió siendo la lengua mayoritaria de los bearneses en el siglo XVIII. No fue hasta la segunda mitad del siglo XIX cuando su uso disminuyó en favor del francés. El sistema educativo de Francia entró en conflicto directo con el uso de las lenguas regionales en el último tercio del siglo XIX y hasta la primera mitad del siglo XX, lo que provocó un claro descenso de la transmisión del bearnesa en el seno de la familia a partir de los años 50. En 1980 se creó la primera escuela de calandreta en Pau, lo que permitió recuperar la enseñanza de la lengua. El número de hablantes de bearneses es difícil de estimar. Una encuesta realizada en 2008 arroja la cifra de entre el 8 y el 15% de hablantes, según la definición elegida. El bearnés /gascón está clasificado como en peligro de extinción por la Unesco. (es)
  • Le béarnais (endonyme bearnés ou biarnés) désigne l'ensemble des parlers romans du Béarn. La linguistique ne distingue pas le béarnais du gascon ; ces parlers forment un ensemble homogène au sein du triangle Pyrénées-Atlantique-Garonne. L'originalité du béarnais tient à l'histoire du Béarn, vicomté devenue principauté souveraine sous Gaston Fébus. Du milieu du XIIIe siècle jusqu'à la Révolution française, le béarnais est la langue institutionnelle de ce territoire. La scripta définie par les actes administratifs et judiciaires fut adoptée en dehors des limites du Béarn, non seulement dans une partie de la Gascogne, mais aussi dans certains territoires basques. La langue française exerce une influence croissante sur le Béarn à partir du milieu du XVIe siècle, son annexion comme province française en 1620 ne faisant qu'accélérer ce mouvement. L’utilisation du béarnais comme langue institutionnelle se termine à la Révolution, son usage se bornant depuis à la culture populaire. Cyprien Despourrins, Xavier Navarrot ou Alexis Peyret font par exemple vivre le béarnais à travers leurs œuvres. De la deuxième moitié du XIXe siècle à la première moitié du XXe siècle, le béarnais bénéficie d'un travail de normalisation, notamment par Vastin Lespy, Simin Palay ou encore Jean Bouzet. Le béarnais reste majoritaire auprès des Béarnais au XVIIIe siècle. Il faut attendre la deuxième moitié du XIXe siècle pour voir son usage reculer au profit du français. L'école française entre en conflit direct avec l'usage des langues régionales dans le dernier tiers du XIXe siècle et ce jusqu'à la première moitié du XXe siècle, provoquant le net recul de la transmission du béarnais dans le cadre familial dès les années 1950. La première école Calandreta est créée à Pau en 1980, permettant de relancer son enseignement. La part des béarnophones est difficile à estimer ; une enquête de 2008 avance les chiffres de 8 à 15 % de locuteurs en Béarn, selon la définition choisie. Le béarnais/gascon est classé comme en danger d'extinction par l'Unesco. (fr)
  • O bearnês ou língua bearnesa é um dialeto do occitano gascão falado em Bearne — no departamento dos Pirenéus Atlânticos, sudoeste da França. Como língua escrita, beneficiou-se do fato de Bearne ser um estado independente dos meados do século XIV até 1620. O Bearnês foi utilizado em documentos legais e administrativos muito depois da maioria das outras províncias da Gasconha terem sido incorporadas. Na França, a língua francesa substituiu o Béearnês em documentos legais apenas em 1789, durante a Revolução Francesa). (pt)
  • 贝阿恩方言(贝阿恩方言:bearnés 或 biarnés;法語:béarnais)是加斯科涅语的方言,使用于法国贝阿恩地区。 (zh)
dbo:languageFamily
dbo:spokenIn
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 3577831 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 17885 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1114628601 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:date
  • 2001 (xsd:integer)
dbp:fam
dbp:familycolor
  • Indo-European (en)
dbp:glotto
  • bear1240 (en)
dbp:glottorefname
  • Aranese (en)
dbp:isoexception
  • dialect (en)
dbp:mapcaption
  • Bearnese area. (en)
dbp:minority
dbp:name
  • Bearnese (en)
dbp:nativename
  • (en)
dbp:region
dbp:speakers
  • ca. 55 000 (en)
dbp:states
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • El bearnès o bearnés és el nom que se li dona a l'occità parlat al Bearn. Es tracta d'una variant del gascó, la qual presenta també variants segons l'indret bearnès on es parla. Va ser utilitzat com a llengua administrativa i jurídica al Bearn i a les regions lligades a ell: Regne de Navarra, Zuberoa i Foix. Al Bearn, la seva utilització oficial va entrar en concurrència amb el francès des del Renaixement i, sobretot, a partir de l'Edicte d'integració del Bearn dins del Regne de França el 1620. Tanmateix, el bearnès es va continuar utilitzant als actes oficials i legals fins a la Revolució Francesa, quan el francès va esdevenir llengua oficial. (ca)
  • Bearnesa (bearnesez: bearnés edo biarnés), okzitaniera hizkuntzaren barruan, gaskoi dialektoaren azpidialekto bat da, Bearnon (Pirinio Atlantikoak, Frantzia) mintzatua. Zuberoako mugan ere hitz egin izan da, eta etxalde batzuetan oraindik ere badira bearnesaren hiztun gutxi batzuk. Bearnesak izan du okzitanieraren aldaera guztietatik atzerakada gutxien, eta nortasun handikoa da, historikoki Pirinioen testuinguruan Bearnok izandako garrantzi politikoarengatik. (eu)
  • O bearnês ou língua bearnesa é um dialeto do occitano gascão falado em Bearne — no departamento dos Pirenéus Atlânticos, sudoeste da França. Como língua escrita, beneficiou-se do fato de Bearne ser um estado independente dos meados do século XIV até 1620. O Bearnês foi utilizado em documentos legais e administrativos muito depois da maioria das outras províncias da Gasconha terem sido incorporadas. Na França, a língua francesa substituiu o Béearnês em documentos legais apenas em 1789, durante a Revolução Francesa). (pt)
  • 贝阿恩方言(贝阿恩方言:bearnés 或 biarnés;法語:béarnais)是加斯科涅语的方言,使用于法国贝阿恩地区。 (zh)
  • Béarnese (endonym bearnés or biarnés) designates the whole of the Occitano-Romance languages of Béarn. Linguistics does not distinguish Béarnese from Gascon; these languages form a homogeneous whole within the Pyrenees-Atlantic-Garonne triangle. The originality of Béarnese lies in the history of Béarn, a viscounty that became a sovereign principality under Gaston Fébus. From the middle of the 13th century until the French Revolution, Béarnese was the institutional language of this territory. The scripta defined by the administrative and judicial acts was adopted outside the limits of Béarn, not only in a part of Gascony, but also in certain Basque territories. (en)
  • El bearnés o gascón bearnés es un idioma hablado en el Bearne (parte del departamento de Pirineos Atlánticos), al norte de Aragón (y Provincia de Huesca). La lengua bearnesa, que forma parte del gascón, es una de las tres lenguas del grupo lingüístico occitano-románico, junto al occitano y al catalán.​ La originalidad del bearnés y su différencia con el gascón radica en la historia de Bearne, un vizcondado que se convirtió en un principado soberano con Gastón Fébus. (es)
  • Le béarnais (endonyme bearnés ou biarnés) désigne l'ensemble des parlers romans du Béarn. La linguistique ne distingue pas le béarnais du gascon ; ces parlers forment un ensemble homogène au sein du triangle Pyrénées-Atlantique-Garonne. L'originalité du béarnais tient à l'histoire du Béarn, vicomté devenue principauté souveraine sous Gaston Fébus. Du milieu du XIIIe siècle jusqu'à la Révolution française, le béarnais est la langue institutionnelle de ce territoire. La scripta définie par les actes administratifs et judiciaires fut adoptée en dehors des limites du Béarn, non seulement dans une partie de la Gascogne, mais aussi dans certains territoires basques. (fr)
rdfs:label
  • Occità bearnès (ca)
  • Béarnese dialect (en)
  • Bearnés (es)
  • Bearnes (eu)
  • Béarnais (fr)
  • Língua bearnesa (pt)
  • 贝阿恩方言 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Bearnese (en)
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License