| dbo:abstract
|
- معركة أندروس (بالإنجليزية: Battle of Andros) وقعت في 22 أغسطس 1696 جنوب شرق جزيرة أندروس اليونانية بين اساطيل جمهورية البندقية والولايات البابوية تحت قيادة بارتولوميو كونتاريني من جانب والبحرية العثمانية تحت قيادة ميزو مورتو حسين باشا وكانت معركة غير حاسمة ولم يفقد اى سفن من الجانبين وهي جزء من حرب موريان . (ar)
- The Battle of Andros took place on 22 August 1696 southeast of the Greek island of Andros between the fleets of the Republic of Venice and the Papal States under Bartolomeo Contarini on the one side and the Ottoman Navy, under Mezzo Morto Hüseyin Pasha, and allied Barbary forces on the other. The encounter was indecisive, and no vessels were lost on either side. (en)
- Bitwa morska pod Andros miała miejsce 22 sierpnia 1696 podczas wojny wenecko-tureckiej 1683-1699. Ta nierozstrzygnięta bitwa stoczona została na południowy wschód od wyspy Andros. Flota wenecko-papieska pod wodzą Contariniego starła się z flotą turecką dowodzoną przez słynnego algierskiego korsarza . Żaden z okrętów biorących udział w bitwie nie został zniszczony, zatopiony lub zdobyty przez którąś ze stron. Contarini mając 22 żaglowce opuścił Porto Poro 28 czerwca i przybył do , na zachodnim wybrzeżu wyspy Andros, 3 sierpnia, podczas gdy galery pod wodzą Molina szły do (miasto położone w Grecji na lądzie stałym), gotowe do ataku na Teby. Dnia 6 sierpnia turecka flota złożona z 20 tureckich okrętów oraz 15 afrykańsich została dostrzeżona na północ od Andros. Turcy żeglowali wokół Gavrion by sprowokować Contariniego, jednak ponieważ wiatr wiał z północy, Contarini wydał rozkaz, by nie ruszać do bitwy do momentu zmiany kierunku wiatru na korzystny. Nawet gdy Turcy wysłali galioty z wojskami desantowymi, wszystko co uczynił to wysłanie małego statku w celu ich wyparcia. Turcy odpłynęli i zakotwiczyli na zachodzie. Przez 10 dni nic się nie działo, oprócz tego, że francuski statek handlowy wpłynął do zatoki i dostał się pod ostrzał floty weneckiej, która wzięła go za brander wysłany przez Turków. Dnia 20 sierpnia północny wiatr osłabł i o godzinie 17:00 Turcy ponownie się zjawili z dala od miasta i otworzyli ogień, jednak z niewielkim skutkiem, następnie na noc schronili się przed wiatrem na południu. Następnego dnia wiatr znów wiał z północy i Contarini, widząc swą szansę, spróbował wypłynąć, lecz wiatr nagle ucichł o około 12:00. Udał się więc na południowy wschód od wyspy Andros i tam rankiem 22 sierpnia połączył się z galerami, które właśnie przybyły z zachodu. Słaby wschodni wiatr dał Contariniemu kolejną szansę, i pożeglował na zachód, wykorzystując galery, by te pociągnęły za sobą żaglowce w kierunku południowego końca floty nieprzyjacielskiej, która uszykowana była w ten sposób, że na wschodzie była linia okrętów tureckich, a na zachodzie – linia okrętów afrykańskich. Następnie skręcił na północ idąc wzdłuż nieprzyjacielskich szyków z pierwszymi 7 żaglowcami (Tigre, Rosa, San Andrea, San Lorenzo Giustinian (okręt flagowy), San Domenico, Fede Guerriera i San Sebastiano) i rozpoczynając atak około 12:00.Około godziny 14:00 okręty wiosłowe odłączyły się i sformowały linię na południe od Turków. Żaglowce obu stron sformowały się mniej więcej w linie bojowe, doszło do walki podczas której Turcy stopniowo, ale wyraźnie byli wypierani.O godzinie 16:00 wiatr osłabł i weneckie wiosłowce, które przebiły się przez linię nieprzyjaciela, wróciły i zaatakowały Turków bezpośrednio, ustawione w linię. Turcy wycofali się po około 2 godzinach, ruszając na południe w pobliże wyspy , podczas gdy Wenecjanie pożeglowali z powrotem do Port Gavrion. Aż do 1 grudnia Wenecjanie patrolowali okolice w poszukiwaniu Turków. W końcu dowiedzieli się że nieprzyjaciel wrócił do Dardaneli niemal miesiąc wcześniej.Flota wenecko-papieska straciła 56 zabitych i 125 rannych na żaglowcach oraz 19 ofiar na wiosłowcach. (pl)
|
