An Entity of Type: societal event, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Battle of Brandywine, also known as the Battle of Brandywine Creek, was fought between the American Continental Army of General George Washington and the British Army of General Sir William Howe on September 11, 1777, as part of the American Revolutionary War (1775–1783). The forces met near Chadds Ford, Pennsylvania. More troops fought at Brandywine than any other battle of the American Revolution. It was also the second longest single-day battle of the war, after the Battle of Monmouth, with continuous fighting for 11 hours.

Property Value
dbo:abstract
  • La batalla de Brandywine va ser una de les confrontacions bèl·liques de la Guerra d'Independència dels Estats Units, va tenir lloc l'11 de setembre de 1777 prop de , Pennsilvània i el riu Brandywine. (ca)
  • Bitva u Brandywine, také známá jako bitva o Brandywine Creek, byla svedena mezi americkou kontinentální armádou generála George Washingtona a britskou armádou generála sira Williama Howea dne 11. září 1777 jako součást americké revoluční války (1775–1783). Síly se setkaly poblíž Chadds Ford v Pensylvánii, když se Howe přesunul se svou armádu do Filadelfie, hlavního města. „Červenokabátníci“ britské armády porazili americké rebely a přinutili je stáhnout se na severovýchod směrem k Filadelfii. V bitvě u Brandywine bojovalo více vojáků než v jakékoli jiné bitvě americké revoluce. Byla to také nejdelší jednodenní bitva s nepřetržitým bojem, trvala 11 hodin. (cs)
  • دارت معركة برانديواين، المعروفة أيضًا باسم معركة برانديواين كريك، بين الجيش الأمريكي القاري بقيادة الجنرال جورج واشنطن والجيش البريطاني بقيادة الجنرال السير ويليام هاو في 11 سبتمبر 1777، كجزء من حرب الاستقلال الأمريكية (1775 – 1783). تجمعت القوات بالقرب من شادز فورد، بنسلفانيا، عندما تحرك هاو للسيطرة على فيلادلفيا، ثم على العاصمة الأمريكية. هزمت القوات البريطانية الجيش القاري وأجبرته على الانسحاب، إلى مدينة تشيستر، بنسلفانيا، ثم باتجاه الشمال الشرقي باتجاه فيلادلفيا. تعتبر معركة برانديواين أطول معركة ليوم واحد خلال حرب الاستقلال الأمريكية، إذ استمر القتال لمدة 11 ساعة. غادر جيش هاو من ساندي هوك، نيو جيرسي، عبر خليج نيويورك من مدينة نيويورك المحتلة على الطرف الجنوبي لجزيرة مانهاتن في 23 يوليو 1777، وهبط بالقرب من إلكتون، ماريلاند عند نهر إلك على الطرف الشمالي لخليج تشيسابيك عند المصب الجنوبي لنهر سسكويهانا. زحف الجيش البريطاني شمالًا، وتجاهل القوات الأمريكية باستثناء بعض المناوشات. ركز الجنرال واشنطن جيشه خلف برانديواين كريك، قبالة نهر كريستينا. التفَّ الجزء الأكبر من جيش هاو حول الجناح الأيمن لواشنطن، وبسبب ضعف الكشافة، لم يكتشف الأمريكيون قوات هاو حتى وصلت إلى مؤخرة جناحهم الأيمن، وعندها كان الأوان قد فات. اخترقت قوات هاو الجناح الأيمن الأمريكي الذي انتشر على عدة تلال بعد قتال عنيف، وهاجم الجنرال فيلهلم فون كنيفهاوزن القوات الأمريكية في شادز فورد ودمر الجناح الأيسر الأمريكي. انسحب جيش واشنطن، وعملت عناصر من فرقة الجنرال غرين على إيقاف جيش هاو لفترة كافية للسماح لجيش واشنطن بالانسحاب إلى الشمال الشرقي. أدت الهزيمة والمناورات اللاحقة لسيطرة البريطانيين على فيلادلفيا بعد أسبوعين في 26 سبتمبر، واستمرت تحت السيطرة البريطانية لمدة تسعة أشهر (حتى يونيو من عام 1778). (ar)
  • The Battle of Brandywine, also known as the Battle of Brandywine Creek, was fought between the American Continental Army of General George Washington and the British Army of General Sir William Howe on September 11, 1777, as part of the American Revolutionary War (1775–1783). The forces met near Chadds Ford, Pennsylvania. More troops fought at Brandywine than any other battle of the American Revolution. It was also the second longest single-day battle of the war, after the Battle of Monmouth, with continuous fighting for 11 hours. As Howe moved to take Philadelphia, then the American capital, the British forces routed the Continental Army and forced them to withdraw, first, to the City of Chester, Pennsylvania, and then northeast toward Philadelphia. Howe's army departed from Sandy Hook, New Jersey, across New York Bay from the occupied town of New York City on the southern tip of Manhattan Island, on July 23, 1777, and landed near present-day Elkton, Maryland, at the point of the "Head of Elk" by the Elk River at the northern end of the Chesapeake Bay, at the southern mouth of the Susquehanna River. Marching north, the British Army brushed aside American light forces in a few skirmishes. General Washington offered battle with his army posted behind Brandywine Creek, off the Christina River. While part of his army demonstrated in front of Chadds Ford, Howe took the bulk of his troops on a long march that crossed the Brandywine far beyond Washington's right flank. Due to poor scouting, the Americans did not detect Howe's column until it reached a position in rear of their right flank. Belatedly, three divisions were shifted to block the British flanking force at Birmingham Friends Meetinghouse and School, a Quaker meeting house. After a stiff fight, Howe's wing broke through the newly formed American right wing, which was deployed on several hills. At this point Lieutenant General Wilhelm von Knyphausen attacked Chadds Ford and crumpled the American left wing. As Washington's army streamed away in retreat, he brought up elements of General Nathanael Greene's division, which held off Howe's column long enough for his army to escape to the northeast. Polish General Casimir Pulaski defended Washington's rear, assisting in his escape. The defeat and subsequent maneuvers left Philadelphia vulnerable. The British captured it two weeks later on September 26, resulting in the city falling under British control for nine months, until June of 1778. (en)
  • Die Schlacht von Brandywine war eine Schlacht im Amerikanischen Unabhängigkeitskrieg, die am 11. September 1777 bei am Brandywine Creek, Delaware County, Pennsylvania ausgefochten wurde. Die Schlacht endete mit einem größeren Sieg der britischen Streitkräfte und ermöglichte es ihnen, Philadelphia einzunehmen. Nach einem 34-tägigen Seetransport von Sandy Hook an der Küste von New Jersey landeten 17.000 britische Soldaten unter dem Kommando von General William Howe an der Mündung von Marylands , am nördlichen Ufer der Chesapeake Bay. Das Ausladen der Truppen erwies sich angesichts des seichten und sumpfigen Flussufers als sehr schwierig. General George Washington hatte die amerikanischen Truppen zwischen der Mündung des Elk und dem etwa 70 km entfernten Philadelphia in Stellung gebracht. Sie konnten die britische Landung vom etwa 14 km nordwestlich gelegenen aus beobachten. Washington ließ wegen der verzögerten Ausschiffung der Briten kein eigentliches Lager errichten, sondern stieß mit seinen Truppen schnell vor und unterließ die genaue Ausforschung der gegnerischen Truppenstärke. Er entschied sich für die Hochlage an der Furt bei Chadds Fort als Verteidigungsstellung, da man von hier sicher über den Brandywine an der Straße von Baltimore nach Philadelphia gelangen konnte. Am 9. September stellte Washington Wacheinheiten an anderen Furten oberhalb und unterhalb Chadds Ford auf, da er hoffte, die Schlacht an dieser Stelle erzwingen zu können und die Gegend für sicher hielt. Die Briten zogen ihre Truppen bei Kennett Square zusammen, wobei sich ein Teil der Streitkräfte nach Chadds Ford aufmachte, um Washington zu treffen. Die anderen Truppen gingen nach Norden zu einer Furt, die Washington übersehen hatte, und marschierten anschließend nach Süden in die Flanke der amerikanischen Truppen. Am Morgen des 11. September legte sich dichter Nebel über die Landschaft, der den Briten Deckung gab. Washington erhielt widersprüchliche Meldungen über die gegnerischen Truppenbewegungen, ging aber weiterhin davon aus, dass sich das Gros der Briten zum Angriff auf Chadds Ford aufmachte. Als dann die Briten an der rechten Flanke seiner Truppen auftauchten, war es für eine Reaktion zu spät, und er musste den Rückzug nach Chester befehlen. In den anschließenden Tagen lavierten die britischen und amerikanischen Truppen, und es gab nur kleinere Treffen, wie beim in der Nacht des 20. auf den 21. September. Der Kontinentalkongress verließ Philadelphia, zunächst nach Lancaster und dann nach York. Die militärischen Versorgungsgüter wurden von Philadelphia nach Reading gebracht. Am 26. September 1777 marschierten die Briten ungehindert in Philadelphia ein. (de)
  • La batalla de Brandywine fue una de las confrontaciones bélicas de la guerra de Independencia estadounidense, ocurrida el 11 de septiembre de 1777 en los aledaños de , Pensilvania y el . El general británico William Howe trató de apoderarse del estado de Pensilvania, pero involucró a las tropas del general George Washington, atrayéndolas sobre el a 40 kilómetros de Filadelfia. La batalla fue una victoria decisiva para las tropas británicas, quienes dejaron Filadelfia, capital del bando revolucionario, desprotegida. Finalmente, los británicos conquistarían la ciudad el 26 de septiembre. (es)
  • La bataille de Brandywine est une bataille de la guerre d'indépendance des États-Unis qui s'est déroulée le 11 septembre 1777, en Pennsylvanie. Cette bataille s'est déroulée un peu après le siège de Fort Stanwix (2-22 août 1777) et un peu avant la bataille de Saratoga (19 septembre et 7 octobre 1777) . (fr)
  • ブランディワインの戦い、またはブランディワイン川の戦い(英: Battle of Brandywine)は、アメリカ独立戦争中のフィラデルフィア方面作戦の一部として、1777年9月11日にペンシルベニア州デラウェア郡チャズフォード近辺とブランディワイン川で行われた大陸軍とイギリス軍との間の戦闘である。戦いはイギリス軍の大勝に終わり、アメリカ革命政府の首都であるフィラデルフィア市の防御がなくなった。イギリス軍は9月26日にフィラデルフィアを占領し、それは1778年6月まで続くことになった (ja)
  • La battaglia di Brandywine fu una delle battaglie della guerra d'indipendenza americana e vide la vittoria delle truppe britanniche di fronte a quelle statunitensi. Questo scontro fu combattuto nel corso della campagna di Filadelfia (1777-1778). (it)
  • 브랜디와인 전투(Battle of Brandywine 또는 브랜디와인 강의 전투)는 미국 독립 전쟁 중 필라델피아 방면 전략의 일환으로 1777년 9월 11일에 펜실베이니아 델라웨어 카운티 채즈 포드 주변과 브랜디와인 강에서 벌어진 대륙군과 영국군 간의 전투이다. 전투는 영국군의 승리로 끝나고, 미국 혁명 정부의 수도인 필라델피아 시의 방어가 붕괴되었다. 영국군은 1777년 9월 26일 필라델피아를 점령했고, 그것은 이듬해 1778년 6월까지 계속되었다. (ko)
  • De Slag bij Brandywine was een veldslag tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog die op 11 september 1777 plaatsvond. De veldslag vond ongeveer gelijktijdig plaats met de slag bij Saratoga in het noorden van de staat New York en deze van Fort Stanwick. De slag vond plaats aan de Brandywine Creek in Delaware County en eindigde met een belangrijke overwinning van de Britten waardoor deze vervolgens Philadelphia konden veroveren. In de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog stonden de Amerikaanse opstandelingen, die waren samengesteld uit milities en uit een Continentaal Leger onder leiding van George Washington, tegen de Britten, geholpen door Hessische huurlingen. Vanaf 1775 wonnen de Amerikanen een aantal veldslagen (Lexington en Concord, , slag bij Trenton), maar leden ook een aantal nederlagen (invasie van Canada , slag bij Long Island). Nadat de Britse troepen van generaal zich meester hadden gemaakt van New York in 1776, beslisten zij ook de stad Philadelphia in Pennsylvania in te nemen. De stad was toen de zetel van het Continentaal Congres en de facto de hoofdstad van de Verenigde Staten. De Amerikanen verloren 300 man bij de veldslag, tegenover 89 voor de Britten. Door de Amerikaanse nederlaag diende het Continentaal Congres Philadelphia te ontvluchten en trok naar Lancaster en nadien naar York. Het oorlogsmaterieel werd verhuisd naar Reading. De vijandelijkheden in de streek hielden een week aan. Na de inname van Philadelphia in september 1777, trokken de Britten hun troepen samen in Germantown, op 8 km ten noorden van Philadelphia. De slag bij Brandywine is ook bekend omdat het de eerste veldslag was van de 20-jarige markies de La Fayette, die gewond raakte aan zijn been, maar de bewondering opwekte van George Washington. Verder is ook opmerkelijk doordat de Quebecois aan de slag deelnamen, het "Congress Own Regiment" van Moses Hazen. Hoewel de Amerikanen de slag verloren, liet de deling van de Britse troepen die erop volgde aan toe om te bekampen nabij Albany in de slag bij Saratoga, waardoor ook Frankrijk in de oorlog betrokken raakte en de Britten verslagen werden in Yorktown in 1781. (nl)
  • Bitwa nad Brandywine – bitwa w trakcie kampanii filadelfijskiej podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych pomiędzy brytyjskimi siłami Williama Howe’a a oddziałami regularnymi i milicją Jerzego Waszyngtona. Przegrana patriotów zadecydowała o upadku Filadelfii. (pl)
  • A Batalha de Brandywine, também conhecida como Batalha de Brandywine Creek, foi uma batalha que fez parte da campanha para conquistar a cidade de Filadélfia durante a Guerra da Independência dos Estados Unidos e aconteceu em 11 de setembro de 1777. A luta ocorreu perto de Chadds Ford na Pensilvânia no rio Brandywine. O resultado da batalha, que foi uma importante vitória tática dos ingleses, deixou a Filadélfia, a então capital do país, praticamente indefesa. Os britânicos capturaram a cidade em 26 de setembro, ocupando-a militarmente até junho de 1778. (pt)
  • Сраже́ние при Брендива́йне, Битва при Брэндиуайне, Битва при Брендиуайне, Брэндиуайнское сражение, Брандивайнское сражение (англ. Battle of Brandywine) — сражение Филадельфийской кампании войны за независимость США, в ходе которого британские войска генерала Уильяма Хау нанесли поражение американской Континентальной армии Джорджа Вашингтона на реке Брендивайн (Пенсильвания) 11 сентября 1777 года. В том сражении было задействовано больше войск, чем в любом другом сражении той войны, и оно стало вторым после сражения при Монмуте по длительности боёв. Генерал Хау перебросил свою армию из Нью-Йорка в устье реки Саскуэханна и начал наступать на Филадельфию, изредка вступая в перестрелки с американскими отрядами. Вашингтон разместил армию на оборонительной позиции на берегу реки Брендивайн. Хау частью войск провёл демонстрацию с фронта, у селения , а основные силы отправил в обходной марш, переправил через Брендивайн далеко за правым флангом армии Вашингтона и вышел противнику во фланг и тыл. Из-за неудачной разведки американцы не смогли вовремя распознать этот манёвр. Обнаружив противника у себя на фланге, Вашингтон развернул вправо три дивизии, которые заняли позицию у . Хау атаковал американские дивизии, а в это время генерал начал наступление с фронта у Чаддс-Форд и опрокинул левый фланг армии. Американская армия обратилась в бегство. Дивизия Натаниэля Грина смогла сдержать несколько атак британцев и прикрыть отход армии. Разгром при Брендивайне оставил Филадельфию без защиты, и британская армия вошла в город две недели спустя, 26 сентября. Оккупация Филадельфии продлилась 9 месяцев. (ru)
  • Slaget vid Brandywine, även känt som Slaget vid Brandywine Creek, stod mellan den amerikanska armén under befäl av general George Washington och den brittiska armén under befäl av general Sir William Howe den 11 september 1777. Britterna besegrade amerikanerna och tvingade dem att dra sig tillbaka mot den amerikanska huvudstaden Philadelphia. Striden ägde rum nära i Pennsylvania under Howes fälttåg att inta Philadelphia, en del av det amerikanska frihetskriget. (sv)
  • 布兰迪万河战役(英語:Battle of Brandywine Creek)是在1777年9月11日美国独立战争期间,北美大陆军与英军在宾夕法尼亚州特拉華縣附近的布兰迪万河發生的一场战役。此役结果英军获胜,北美大陆议会被迫放弃费城。 (zh)
dbo:causalties
  • 488 wounded
  • 6 missing
  • 93 killed
dbo:combatant
  • Hesse-Kassel
dbo:commander
dbo:date
  • 1777-09-11 (xsd:date)
dbo:isPartOfMilitaryConflict
dbo:place
dbo:result
  • British victory
dbo:strength
  • 14,600
  • 15,500
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 157363 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 31974 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1119126960 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:campaignbox
  • Philadelphia (en)
dbp:caption
  • Hessian map of the Philadelphia campaign (en)
dbp:casualties
  • 6 (xsd:integer)
  • 93 (xsd:integer)
  • 250 (xsd:integer)
  • 400 (xsd:integer)
  • 488 (xsd:integer)
  • 600 (xsd:integer)
dbp:combatant
  • Hesse-Kassel (en)
dbp:commander
  • Casimir Pulaski (en)
  • George Washington (en)
  • John Sullivan (en)
  • William Alexander (en)
  • Adam Stephen (en)
  • Anthony Wayne (en)
  • Charles Cornwallis (en)
  • Nathanael Greene (en)
  • William Howe (en)
  • Marquis de Lafayette (en)
  • Wilhelm Knyphausen (en)
dbp:date
  • 1777-09-11 (xsd:date)
  • 2013-04-26 (xsd:date)
dbp:imageSize
  • 300 (xsd:integer)
dbp:notes
  • 0001-03-18 (xsd:gMonthDay)
dbp:partof
  • the American Revolutionary War (en)
dbp:place
dbp:result
  • British victory (en)
dbp:strength
  • 14600 (xsd:integer)
  • 15500 (xsd:integer)
dbp:url
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:wordnet_type
dcterms:subject
rdf:type
rdfs:comment
  • La batalla de Brandywine va ser una de les confrontacions bèl·liques de la Guerra d'Independència dels Estats Units, va tenir lloc l'11 de setembre de 1777 prop de , Pennsilvània i el riu Brandywine. (ca)
  • Bitva u Brandywine, také známá jako bitva o Brandywine Creek, byla svedena mezi americkou kontinentální armádou generála George Washingtona a britskou armádou generála sira Williama Howea dne 11. září 1777 jako součást americké revoluční války (1775–1783). Síly se setkaly poblíž Chadds Ford v Pensylvánii, když se Howe přesunul se svou armádu do Filadelfie, hlavního města. „Červenokabátníci“ britské armády porazili americké rebely a přinutili je stáhnout se na severovýchod směrem k Filadelfii. V bitvě u Brandywine bojovalo více vojáků než v jakékoli jiné bitvě americké revoluce. Byla to také nejdelší jednodenní bitva s nepřetržitým bojem, trvala 11 hodin. (cs)
  • La batalla de Brandywine fue una de las confrontaciones bélicas de la guerra de Independencia estadounidense, ocurrida el 11 de septiembre de 1777 en los aledaños de , Pensilvania y el . El general británico William Howe trató de apoderarse del estado de Pensilvania, pero involucró a las tropas del general George Washington, atrayéndolas sobre el a 40 kilómetros de Filadelfia. La batalla fue una victoria decisiva para las tropas británicas, quienes dejaron Filadelfia, capital del bando revolucionario, desprotegida. Finalmente, los británicos conquistarían la ciudad el 26 de septiembre. (es)
  • La bataille de Brandywine est une bataille de la guerre d'indépendance des États-Unis qui s'est déroulée le 11 septembre 1777, en Pennsylvanie. Cette bataille s'est déroulée un peu après le siège de Fort Stanwix (2-22 août 1777) et un peu avant la bataille de Saratoga (19 septembre et 7 octobre 1777) . (fr)
  • ブランディワインの戦い、またはブランディワイン川の戦い(英: Battle of Brandywine)は、アメリカ独立戦争中のフィラデルフィア方面作戦の一部として、1777年9月11日にペンシルベニア州デラウェア郡チャズフォード近辺とブランディワイン川で行われた大陸軍とイギリス軍との間の戦闘である。戦いはイギリス軍の大勝に終わり、アメリカ革命政府の首都であるフィラデルフィア市の防御がなくなった。イギリス軍は9月26日にフィラデルフィアを占領し、それは1778年6月まで続くことになった (ja)
  • La battaglia di Brandywine fu una delle battaglie della guerra d'indipendenza americana e vide la vittoria delle truppe britanniche di fronte a quelle statunitensi. Questo scontro fu combattuto nel corso della campagna di Filadelfia (1777-1778). (it)
  • 브랜디와인 전투(Battle of Brandywine 또는 브랜디와인 강의 전투)는 미국 독립 전쟁 중 필라델피아 방면 전략의 일환으로 1777년 9월 11일에 펜실베이니아 델라웨어 카운티 채즈 포드 주변과 브랜디와인 강에서 벌어진 대륙군과 영국군 간의 전투이다. 전투는 영국군의 승리로 끝나고, 미국 혁명 정부의 수도인 필라델피아 시의 방어가 붕괴되었다. 영국군은 1777년 9월 26일 필라델피아를 점령했고, 그것은 이듬해 1778년 6월까지 계속되었다. (ko)
  • Bitwa nad Brandywine – bitwa w trakcie kampanii filadelfijskiej podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych pomiędzy brytyjskimi siłami Williama Howe’a a oddziałami regularnymi i milicją Jerzego Waszyngtona. Przegrana patriotów zadecydowała o upadku Filadelfii. (pl)
  • A Batalha de Brandywine, também conhecida como Batalha de Brandywine Creek, foi uma batalha que fez parte da campanha para conquistar a cidade de Filadélfia durante a Guerra da Independência dos Estados Unidos e aconteceu em 11 de setembro de 1777. A luta ocorreu perto de Chadds Ford na Pensilvânia no rio Brandywine. O resultado da batalha, que foi uma importante vitória tática dos ingleses, deixou a Filadélfia, a então capital do país, praticamente indefesa. Os britânicos capturaram a cidade em 26 de setembro, ocupando-a militarmente até junho de 1778. (pt)
  • Slaget vid Brandywine, även känt som Slaget vid Brandywine Creek, stod mellan den amerikanska armén under befäl av general George Washington och den brittiska armén under befäl av general Sir William Howe den 11 september 1777. Britterna besegrade amerikanerna och tvingade dem att dra sig tillbaka mot den amerikanska huvudstaden Philadelphia. Striden ägde rum nära i Pennsylvania under Howes fälttåg att inta Philadelphia, en del av det amerikanska frihetskriget. (sv)
  • 布兰迪万河战役(英語:Battle of Brandywine Creek)是在1777年9月11日美国独立战争期间,北美大陆军与英军在宾夕法尼亚州特拉華縣附近的布兰迪万河發生的一场战役。此役结果英军获胜,北美大陆议会被迫放弃费城。 (zh)
  • دارت معركة برانديواين، المعروفة أيضًا باسم معركة برانديواين كريك، بين الجيش الأمريكي القاري بقيادة الجنرال جورج واشنطن والجيش البريطاني بقيادة الجنرال السير ويليام هاو في 11 سبتمبر 1777، كجزء من حرب الاستقلال الأمريكية (1775 – 1783). تجمعت القوات بالقرب من شادز فورد، بنسلفانيا، عندما تحرك هاو للسيطرة على فيلادلفيا، ثم على العاصمة الأمريكية. هزمت القوات البريطانية الجيش القاري وأجبرته على الانسحاب، إلى مدينة تشيستر، بنسلفانيا، ثم باتجاه الشمال الشرقي باتجاه فيلادلفيا. تعتبر معركة برانديواين أطول معركة ليوم واحد خلال حرب الاستقلال الأمريكية، إذ استمر القتال لمدة 11 ساعة. (ar)
  • The Battle of Brandywine, also known as the Battle of Brandywine Creek, was fought between the American Continental Army of General George Washington and the British Army of General Sir William Howe on September 11, 1777, as part of the American Revolutionary War (1775–1783). The forces met near Chadds Ford, Pennsylvania. More troops fought at Brandywine than any other battle of the American Revolution. It was also the second longest single-day battle of the war, after the Battle of Monmouth, with continuous fighting for 11 hours. (en)
  • Die Schlacht von Brandywine war eine Schlacht im Amerikanischen Unabhängigkeitskrieg, die am 11. September 1777 bei am Brandywine Creek, Delaware County, Pennsylvania ausgefochten wurde. Die Schlacht endete mit einem größeren Sieg der britischen Streitkräfte und ermöglichte es ihnen, Philadelphia einzunehmen. In den anschließenden Tagen lavierten die britischen und amerikanischen Truppen, und es gab nur kleinere Treffen, wie beim in der Nacht des 20. auf den 21. September. (de)
  • De Slag bij Brandywine was een veldslag tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog die op 11 september 1777 plaatsvond. De veldslag vond ongeveer gelijktijdig plaats met de slag bij Saratoga in het noorden van de staat New York en deze van Fort Stanwick. De slag vond plaats aan de Brandywine Creek in Delaware County en eindigde met een belangrijke overwinning van de Britten waardoor deze vervolgens Philadelphia konden veroveren. (nl)
  • Сраже́ние при Брендива́йне, Битва при Брэндиуайне, Битва при Брендиуайне, Брэндиуайнское сражение, Брандивайнское сражение (англ. Battle of Brandywine) — сражение Филадельфийской кампании войны за независимость США, в ходе которого британские войска генерала Уильяма Хау нанесли поражение американской Континентальной армии Джорджа Вашингтона на реке Брендивайн (Пенсильвания) 11 сентября 1777 года. В том сражении было задействовано больше войск, чем в любом другом сражении той войны, и оно стало вторым после сражения при Монмуте по длительности боёв. (ru)
rdfs:label
  • Battle of Brandywine (en)
  • معركة برانديواين (ar)
  • Batalla de Brandywine (ca)
  • Bitva u Brandywine (cs)
  • Schlacht von Brandywine (de)
  • Batalla de Brandywine (es)
  • Battaglia di Brandywine (it)
  • Bataille de Brandywine (fr)
  • ブランディワインの戦い (ja)
  • 브랜디와인 전투 (ko)
  • Slag bij Brandywine (nl)
  • Bitwa nad Brandywine (pl)
  • Сражение при Брендивайне (ru)
  • Batalha de Brandywine (pt)
  • Slaget vid Brandywine (sv)
  • 布兰迪万河战役 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:battle of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:battles of
is dbp:shipNamesake of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License