| dbo:abstract
|
- Barthold Heinrich Brockes (Hamburg, 1680 - 1747) fou un poeta alemany. (ca)
- بارتولد هاينريش بروكس (بالألمانية: Barthold Heinrich Brockes)، هو شاعر ألماني، ولد في 1680 في هامبورغ. وينتمي بروكس إلى عائلة تجار غنية. درس الحقوق وقام بالعديد من الرحلات. وفي عام 1716 أسس (الجماعة الوطنية) وفي الفترة من 1724 حتى 1726 أصدر الصحيفة الأسبوعية (الوطني)، توفي في 1747 «Der Patriot». (ar)
- Barthold Heinrich Brockes (September 22, 1680 – January 16, 1747) was a German poet. He was born in Hamburg and educated at the Gelehrtenschule des Johanneums. He studied jurisprudence at Halle, and after extensive travels in Italy, France and the Netherlands, settled in Hamburg in 1704. In 1720 he was appointed a member of the Hamburg senate, and entrusted with several important offices. Six years (from 1735 to 1741) he spent as Amtmann (bailiff) at Ritzebüttel. He died in Hamburg. Brockes' poetic works were published in a series of nine volumes under the fantastic title Irdisches Vergnügen in Gott (1721–1748); he also translated Giambattista Marino's La Strage degli innocenti (1715), Alexander Pope's Essay on Man (1740) and James Thomson's The Seasons (1745). His poetry has small intrinsic value, but it is symptomatic of the change which came over German literature at the beginning of the 18th century. His libretto Der für die Sünden der Welt gemarterte und sterbende Jesus (1712), also known as the Brockes Passion, was one of the first passion oratorios—a free, poetic meditation on the passion. It was quite popular and was set to music by Reinhard Keiser (1712), Georg Philipp Telemann (1716), George Frideric Handel (1716), Johann Mattheson (1718), Johann Friedrich Fasch (1723), Gottfried Heinrich Stölzel (1725), and Johann Caspar Bachofen (1759), among others. He was one of the first German poets to substitute for the bombastic imitations of Marini, to which he himself had begun by contributing, a clear and simple diction. He was also a pioneer in directing the attention of his countrymen to the new poetry of nature which originated in England. His verses, artificial and crude as they often are, express a reverential attitude towards nature and a religious interpretation of natural phenomena which was new to German poetry and prepared the way for Klopstock. (en)
- Barthold Heinrich Brockes (auch: Bertold Hinrich Brockes), gesprochen: Brook[e]s, (geboren 22. September 1680 in Hamburg; gestorben 16. Januar 1747 ebenda) war ein deutscher Schriftsteller und Dichter der frühen deutschen Aufklärung. Sein Hauptwerk ist die naturlyrische Gedichtsammlung Irdisches Vergnügen in Gott, in der die Natur in ihrer Schönheit und Nützlichkeit als Mittler zwischen Mensch und Gott reflektiert wird. (de)
- Barthold Heinrich Brockes (22 de septiembre de 1680 – 16 de enero de 1747) fue un poeta alemán. (es)
- Barthold Heinrich Brockes, prononcé : Brook[e]s, est un poète allemand né le 22 septembre 1680 et mort le 16 janvier 1747. (fr)
- Barthold Heinrich Brockes (Amburgo, 22 settembre 1680 – Amburgo, 16 gennaio 1747) è stato un poeta tedesco. (it)
- Бартольд Генрих Брокес (нем. Barthold Heinrich Brockes, также Bertold Hinrich Brockes; 22 сентября 1680, Гамбург, — 16 января 1747, там же) — немецкий писатель, прозаик и поэт эпохи немецкого раннего Просвещения, переводчик, либреттист, юрист. Наиболее известным его произведением является натурфилософское собрание стихотворений «Земное наслаждение в Боге» (Irdisches Vergnügen in Gott), в котором природа в своём совершенстве и полезности является посредником в отношениях между человеком и богом. (ru)
- Barthold Heinrich Brockes (Hamburg, 22 september 1680 - Hamburg, 16 januari 1747) was een Duits dichter uit de periode van de Verlichting.Brockes werd bekend doordat zowel Telemann, Händel als Bach teksten van hem gebruikten in hun muziekwerken. Ook Picander (de tekstschrijver van onder andere de Koffiecantate, de Matthäus-Passion en het Weihnachtsoratorium van Bach) putte inspiratie uit de teksten van Brockes. De dichter Salomo Franck heeft Brockes ook gekend.In 1716 verscheen de naar Brockes genoemde Brockes-Passion, een Passie-oratorium van Telemann op teksten van Brockes. (nl)
- Barthold Heinrich Brockes (ur. 1680, zm. 1747) – niemiecki poeta okresu późnego baroku. Związany był przez większość życia z Hamburgiem. Tworzył poematy heroiczne. Napisał też liczne libretta do oper i oratoriów. Z jego tekstów korzystali między innymi Georg Friedrich Händel i Johann Balthasar Christian Freißlich. (pl)
- Barthold Heinrich Brockes, född 22 september 1680, död 16 januari 1747, var en tysk poet. Brockes var senator i Hamburg och kejserlig pfalzgreve. Han skrev en större diktsamling, Irdisches Vergnügen in Gott (nio band, 1721–1748), där naturfenomenen tolkas som sinnebilder för det gudomliga. Brockes översatte dikter av Marini, Pope och Thomson samt författade ett passionsoratorium. På svenska finns det senare, "Jesu Kristi lidande och död rimvis betrachtadt och sångvis uppfördt" (1731). (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Barthold Heinrich Brockes (Hamburg, 1680 - 1747) fou un poeta alemany. (ca)
- بارتولد هاينريش بروكس (بالألمانية: Barthold Heinrich Brockes)، هو شاعر ألماني، ولد في 1680 في هامبورغ. وينتمي بروكس إلى عائلة تجار غنية. درس الحقوق وقام بالعديد من الرحلات. وفي عام 1716 أسس (الجماعة الوطنية) وفي الفترة من 1724 حتى 1726 أصدر الصحيفة الأسبوعية (الوطني)، توفي في 1747 «Der Patriot». (ar)
- Barthold Heinrich Brockes (auch: Bertold Hinrich Brockes), gesprochen: Brook[e]s, (geboren 22. September 1680 in Hamburg; gestorben 16. Januar 1747 ebenda) war ein deutscher Schriftsteller und Dichter der frühen deutschen Aufklärung. Sein Hauptwerk ist die naturlyrische Gedichtsammlung Irdisches Vergnügen in Gott, in der die Natur in ihrer Schönheit und Nützlichkeit als Mittler zwischen Mensch und Gott reflektiert wird. (de)
- Barthold Heinrich Brockes (22 de septiembre de 1680 – 16 de enero de 1747) fue un poeta alemán. (es)
- Barthold Heinrich Brockes, prononcé : Brook[e]s, est un poète allemand né le 22 septembre 1680 et mort le 16 janvier 1747. (fr)
- Barthold Heinrich Brockes (Amburgo, 22 settembre 1680 – Amburgo, 16 gennaio 1747) è stato un poeta tedesco. (it)
- Бартольд Генрих Брокес (нем. Barthold Heinrich Brockes, также Bertold Hinrich Brockes; 22 сентября 1680, Гамбург, — 16 января 1747, там же) — немецкий писатель, прозаик и поэт эпохи немецкого раннего Просвещения, переводчик, либреттист, юрист. Наиболее известным его произведением является натурфилософское собрание стихотворений «Земное наслаждение в Боге» (Irdisches Vergnügen in Gott), в котором природа в своём совершенстве и полезности является посредником в отношениях между человеком и богом. (ru)
- Barthold Heinrich Brockes (Hamburg, 22 september 1680 - Hamburg, 16 januari 1747) was een Duits dichter uit de periode van de Verlichting.Brockes werd bekend doordat zowel Telemann, Händel als Bach teksten van hem gebruikten in hun muziekwerken. Ook Picander (de tekstschrijver van onder andere de Koffiecantate, de Matthäus-Passion en het Weihnachtsoratorium van Bach) putte inspiratie uit de teksten van Brockes. De dichter Salomo Franck heeft Brockes ook gekend.In 1716 verscheen de naar Brockes genoemde Brockes-Passion, een Passie-oratorium van Telemann op teksten van Brockes. (nl)
- Barthold Heinrich Brockes (ur. 1680, zm. 1747) – niemiecki poeta okresu późnego baroku. Związany był przez większość życia z Hamburgiem. Tworzył poematy heroiczne. Napisał też liczne libretta do oper i oratoriów. Z jego tekstów korzystali między innymi Georg Friedrich Händel i Johann Balthasar Christian Freißlich. (pl)
- Barthold Heinrich Brockes, född 22 september 1680, död 16 januari 1747, var en tysk poet. Brockes var senator i Hamburg och kejserlig pfalzgreve. Han skrev en större diktsamling, Irdisches Vergnügen in Gott (nio band, 1721–1748), där naturfenomenen tolkas som sinnebilder för det gudomliga. Brockes översatte dikter av Marini, Pope och Thomson samt författade ett passionsoratorium. På svenska finns det senare, "Jesu Kristi lidande och död rimvis betrachtadt och sångvis uppfördt" (1731). (sv)
- Barthold Heinrich Brockes (September 22, 1680 – January 16, 1747) was a German poet. He was born in Hamburg and educated at the Gelehrtenschule des Johanneums. He studied jurisprudence at Halle, and after extensive travels in Italy, France and the Netherlands, settled in Hamburg in 1704. In 1720 he was appointed a member of the Hamburg senate, and entrusted with several important offices. Six years (from 1735 to 1741) he spent as Amtmann (bailiff) at Ritzebüttel. He died in Hamburg. (en)
|
