An Entity of Type: person, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Francis Jean Marcel Poulenc (French: [fʁɑ̃sis ʒɑ̃ maʁsɛl pulɛ̃k]; 7 January 1899 – 30 January 1963) was a French composer and pianist. His compositions include songs, solo piano works, chamber music, choral pieces, operas, ballets, and orchestral concert music. Among the best-known are the piano suite Trois mouvements perpétuels (1919), the ballet Les biches (1923), the Concert champêtre (1928) for harpsichord and orchestra, the Organ Concerto (1938), the opera Dialogues des Carmélites (1957), and the Gloria (1959) for soprano, choir, and orchestra.

Property Value
dbo:abstract
  • فرانسيس جان مارسيل بولينك (بالفرنسية: Francis Poulenc)‏ (7 يناير 1899 - 30 يناير 1963) هو ملحن وعازف بيانو فرنسي. تشمل أعماله الألحان، أعمال البيانو الفردية، موسيقى الحجرة، الأوبرا، البالية وحفلات الأوركسترا. (ar)
  • Francis Poulenc (París, 7 de gener de 1899 - 30 de gener de 1963) fou un compositor francès. Va ser un dels membres del Grup dels Sis, amb Darius Milhaud, Georges Auric, Arthur Honegger, Louis Durey i Germaine Tailleferre. Va englobar els ideals del grup, almenys tal com els va formular Cocteau, i també va ser el més compromès amb l'esperit original de la formació. Poulenc va néixer en una família parisenca acomodada i va créixer al centre de la ciutat, a prop del palau de l'Elisi. El seu pare posseïa la gran empresa farmacèutica de Rhône-Poulenc i la seva mare provenia d'una llarga línia dels parisencs nadius. Poulenc estimà tota la vida París per la seva elegància i energia. Amb només set anys, ja componia peces curtes, i la seva mare, dedicada a la música, encoratjà la seva precoç ambició de tocar el piano. Continuà estudiant aquest instrument de forma més seriosa amb Ricard Viñes, el qual el presentà a Satie, Casella i Auric. Un cop obtingué el diploma al Lycée Condorcet i feu el servei militar durant tres anys, Poulenc estudià amb Koechlin. Com els altres compositors del Grup dels Sis, Poulenc rebutjà el gust contemporani pel Romanticisme i l'Impressionisme i es pronuncia en favor d'un estil popular i ple d'esperit del , tot adoptant Satie i Cocteau com a mestres estètics i espirituals. Malgrat el seu entusiasme inicial pels compositors radicals i rebels de París, i tot i que va fer per ser a Viena el 1921 per trobar-se amb Schönberg, el mateix Poulenc era essencialment un tradicionalista, encara que amb enginy i una sana ratxa d'irreverència. Admirava molt la poesia, en particular la de Guillaume Apollinaire, Max Jacob i Paul Éluard, i acompanyà en els seus nombrosos recitals amb melodies sobre els seus poemes, a la fi dels anys trenta. Les composicions de Poulenc reflecteixen una honestedat i un sentit de la invenció espontània i testimonien sempre una gran independència d'esperit. (ca)
  • Francis Jean Marcel Poulenc (7. ledna 1899 Paříž – 30. ledna 1963 Paříž), byl francouzský skladatel a člen skupiny Pařížská šestka (Les six). (cs)
  • Ο Φρανσίς Ζαν Μαρσέλ Πουλένκ (Francis Poulenc, 7 Ιανουαρίου 1899 – 30 Ιανουαρίου 1963) ήταν Γάλλος συνθέτης, γνωστός για τη συμμετοχή του στην . Έγραψε μουσική για πιάνο, χορωδιακά, μπαλέτα, όπερες και ήταν ένας από τους πρώτους συνθέτες που ευθύνονται για την αναβίωση του τσεμπάλου. (el)
  • Francis Jean Marcel Poulenc [fʀɑ̃ˈsis puˈlɛ̃k] (* 7. Januar 1899 in Paris; † 30. Januar 1963 ebenda) war ein französischer Pianist und Komponist. (de)
  • Francis Jean Marcel POULENC (naskiĝis la 7-an de januaro, 1899, mortis la 30-an de januaro, 1963) estis franca komponisto kaj pianisto. Li estis membro de la grupo „Les Six“ kaj grava reprezentanto de la novklasikismo. Poulenc naskiĝis en Parizo kiel filo de industriisto kaj de pianistino. Lia patrino donis al la sesjara knabo pianolecionojn, kaj baldaŭ li komponis siajn unuajn pecojn en la stilo de sia amataj komponistoj Claude Debussy kaj Igor Stravinski. Dek-kvinjara li iĝis lernanto de la hispana pianisto , kiu konigis al li la verkojn de Erik Satie. Tiuj inspiris la unuan gravan komponaĵon de Poulenc, la Rapsodie nègre por baritono kaj ĉambra ensemblo. La skandalo de ĝia unuafoja prezentado en 1917 famigis Poulenc. Liaj sekvantaj verkoj estis influitaj de la distra muziko, tiel Trois mouvements perpétuels por piano kaj la kantociklo Le bestiaire. 1921-24 Poulenc studis kompanadon ĉe Charles Koechlin. Li aniĝis al „Les Six“, grupo de anti-romantikaj komponistoj, kies aliaj membroj estis , Darius Milhaud, Arthur Honegger, kaj . La aplaŭdegita premiero de lia baleto Les biches en 1925 firmigis lian famon. Pro heredaĵo bonhaviĝita, li aĉetis en 1927 somerdomon en la valo de Luaro. Tie li volonte komponis, ekzemple por la pola pianistino Wanda Landowska la Concert champêtre por klaviceno kaj orkestro. Ekde 1935 li mem interpretis siajn kantojn kune kun la baritono . En 1936 lia amiko, la komponisto , perdis la vivon en aŭtomobila akcidento. Poulenc estis tre afliktita kaj turnis sin al katolikismo. Li verkis nun eklezian muzikon, kiel la Litanies à la vierge noire kaj la meso en Sol-maĵora. La hororo de la dua mondmilito inspiris lin al la kantatoj Un soir de neige kaj Figure humaine laŭ poemoj de la surrealista poeto Paul Éluard, sed samtempe li komponis la surrealistan operon Les mamelles de Tirésias laŭ Guillaume Apollinaire, kiu memorigis la fruajn, senrespektajn verkojn. Post la milito li forlasis definitive sian groteskan kaj ironian stilon; lia muziko iĝis pli lirika kaj romantika. Li skribis siajn plej gravajn ekleziajn verkojn, la Stabat mater (1951) kaj la Gloria (1959), kaj kvazaŭ eklezian operon, la Dialogues de carmélites (1957) laŭ Georges Bernanos. En tiu ĉi opero li rakontas la sorton de dek ses karmelaninoj, kiuj estis ekzekutitaj dum la Franca Revolucio. Lia lasta opero, La voix humaine (1959) laŭ Jean Cocteau, estas granda monologo de virino telefonanta. En 1963 Poulenc mortis en sia naskiĝurbo Parizo. (eo)
  • Francis Jean Marcel Poulenc (París, 7 de enero de 1899 - París, 30 de enero de 1963) fue un compositor francés y miembro del grupo francés Les Six. Compuso música en todos los grandes géneros, entre ellos la música de cámara, el oratorio, la ópera, la música de ballet y la música orquestal. El crítico Claude Rostand, en julio de 1950, en un artículo del Paris-Presse, describe a Poulenc como «mitad un monje, mitad un granuja» ("Le moine et le voyou"), una etiqueta que se adjunta a su nombre para el resto de su carrera. Poulenc dice: "mi obra es la yuxtaposición de lo profano con lo sagrado". (es)
  • Francis Jean Marcel Poulenc (French: [fʁɑ̃sis ʒɑ̃ maʁsɛl pulɛ̃k]; 7 January 1899 – 30 January 1963) was a French composer and pianist. His compositions include songs, solo piano works, chamber music, choral pieces, operas, ballets, and orchestral concert music. Among the best-known are the piano suite Trois mouvements perpétuels (1919), the ballet Les biches (1923), the Concert champêtre (1928) for harpsichord and orchestra, the Organ Concerto (1938), the opera Dialogues des Carmélites (1957), and the Gloria (1959) for soprano, choir, and orchestra. As the only son of a prosperous manufacturer, Poulenc was expected to follow his father into the family firm, and he was not allowed to enrol at a music college. Largely self-educated musically, he studied with the pianist Ricardo Viñes, who became his mentor after the composer's parents died. Poulenc also made the acquaintance of Erik Satie, under whose tutelage he became one of a group of young composers known collectively as Les Six. In his early works Poulenc became known for his high spirits and irreverence. During the 1930s a much more serious side to his nature emerged, particularly in the religious music he composed from 1936 onwards, which he alternated with his more light-hearted works. In addition to his work as a composer, Poulenc was an accomplished pianist. He was particularly celebrated for his performing partnerships with the baritone Pierre Bernac (who also advised him in vocal writing) and the soprano Denise Duval. He toured in Europe and America with both of them, and made a number of recordings as a pianist. He was among the first composers to see the importance of the gramophone, and he recorded extensively from 1928 onwards. In his later years, and for decades after his death, Poulenc had a reputation, particularly in his native country, as a humorous, lightweight composer, and his religious music was often overlooked. In the 21st century, more attention has been given to his serious works, with many new productions of Dialogues des Carmélites and La voix humaine worldwide, and numerous live and recorded performances of his songs and choral music. (en)
  • Francis Jean Marcel Poulenc (Paris, Frantzia, 1889ko urtarrilaren 7a – 1963ko urtarrilaren 30a) musikagilea eta piano-jotzailea izan zen. (eu)
  • Francis Poulenc (/fʁɑ̃.sis pu.lɛ̃k/) est un compositeur et pianiste français, né le 7 janvier 1899 à Paris où il est mort le 30 janvier 1963. (fr)
  • Cumadóir ceoil a rugadh i bPáras ab ea Francis Poulenc (1899-1963). Ceannasach sa ghluaiseacht i gcoinne an impriseanachais. Cáil air as táirgeadh mór amhrán, ina measc na Fêtes Galantes (Féilte Uaisle, 1943). (ga)
  • Francis Poulanc (1899-1963) adalah seorang komposer terkemuka Les Six, kelompok Prancis yang bertujuan untuk mengubah musik impresionisme, formalitas dan intelektualisme. Poulenc juga seorang pianis. Ia sangat suka musik . Musiknya menunjukkan banyak unsur pandiatoniksisme, diperkenalkan sekitar tahun 1920 oleh Stravinsky yang pengaruhnya dapat didengar di beberapa komposisi Poulenc, seperti karya paduan suara agama, Gloria. Poulenc dianggap sebagai salah satu komponis abad kedua puluh yang paling penting dari musik religius dan di ranah lagu Prancis, ia juga orang terpenting pada masanya. Selama perang, Poulenc tetap di Jerman dan menulis musik antiperang atau menantang anti-Nazi, kadang-kadang menulis teks lagu yang dilarang oleh penulis (seperti Lorca). Ia juga menulis Les Animaux Modeles (1940-1941), Sonata untuk biola dan piano (1942-1943) yang didedikasikan untuk Lorca dan Figure Humaine (1943), sebuah nyanyian dalam paduan suara yang merupakan himne untuk kebebasan. Pada tahun-tahun sesudah perang ia membuat Sinfonietta (1947) dan Piano Concerto (1949). Akan tetapi, keduanya tidak terlalu sukses. Lalu, pada periode 1953-1956 Poulenc menghasilkan karyanya yang paling ambisius, yaitu opera Dialogue of The Carmelites. Opera tersebut dianggap sebagai opera Prancis terbesar pada abad ke-20. (in)
  • Francis Jean Marcel Poulenc /fʁɑ̃'sis pu'lɛ̃k/ (Parigi, 7 gennaio 1899 – Parigi, 30 gennaio 1963) è stato un compositore e pianista francese. Fu membro del Gruppo dei Sei, assieme a Darius Milhaud, Georges Auric, Arthur Honegger, Louis Durey e Germaine Tailleferre. (it)
  • フランシス・ジャン・マルセル・プーランク(プランク、Francis Jean Marcel Poulenc フランス語: [fʁɑ̃sis ʒɑ̃ maʁsɛl pulɛ̃k] 発音例,1899年1月7日 - 1963年1月30日)は、フランスの作曲家、ピアニスト。歌曲、ピアノ曲、室内楽曲、合唱曲、オペラ、バレエ、管弦楽曲に作品を残した。とりわけ、ピアノ組曲『3つの無窮動』(1919年)、バレエ『牝鹿』(1923年)、チェンバロ協奏曲『田園のコンセール』(1928年)、『オルガン協奏曲』(1938年)、オペラ『カルメル会修道女の対話』(1957年)、ソプラノ、合唱と管弦楽のための『グローリア』が知られている。その作風の広さは「修道僧と悪童が同居している」と形容される。 ひとり息子として製造業で成功を収めた父から家業の跡取りとして期待をかけられ、音楽学校へ通うことを許されなかった。音楽は大部分を独学で身につけ、ピアニストのリカルド・ビニェスに師事した。ビニェスはプーランクの両親の死後、彼の指導者となった。また、エリック・サティとも面識を得て、彼の貢献の下で若き作曲家集団『6人組』のひとりとなった。初期の作品を通じて、プーランクはその高き精神と不遜さによって知られるようになる。1930年代には彼の性分により強く真剣みを帯びた側面が現れ、中でもそうした傾向が顕著な1936年以降に作曲された宗教音楽は、肩ひじ張らない作品と互い違いに発表されていった。 作曲家としての業績に加え、プーランクは熟達したピアニストでもあった。特にバリトンのピエール・ベルナック(プーランクが声楽作品を書くにあたり助言も与えた)やソプラノのドゥニーズ・デュヴァルとの共演ではその協力関係に称賛が贈られた。この両名を伴ってヨーロッパとアメリカで演奏旅行を行ったほか、ピアニストとして多数の録音を遺した。彼は蓄音機の重要性をいち早く認識した作曲家であり、1928年以降は幅広く録音を行っていた。 晩年、そして死後数十年にわたり、プーランクはとりわけ母国において軽妙洒脱な作曲家との名声を獲得する一方、その宗教音楽はしばしば見逃されてきた。21世紀に入って真剣さのある作品にもこれまで以上の注目が集まっており、世界中で『カルメル会修道女の対話』や『人間の声』の新たな演出が試みられ、演奏会や録音に歌曲、合唱曲が多数取り上げられている。 (ja)
  • 프랑시스 장 마르셀 풀랑크(프랑스어: Francis Jean Marcel Poulenc, 프랑스어 발음: ​[fʁɑ̃sis ʒɑ̃ maʁsɛl pulɛ̃k], 1899년 1월 7일~1963년 1월 30일), 또는 뿔랑은 프랑스 가곡인 멜로디, 피아노 독주곡, 실내악, 합창곡, 오페라, 발레, 관현악곡을 비롯해 수많은 곡들을 남긴 프랑스의 작곡가이자 피아니스트이다. 《세 개의 무궁동 (1919)》, 연가곡 《동물시집 (1919)》, 발레 《암사슴 (1923)》, 피아노와 18악기의 《오바드 (1930)》는 신선한 감각과 간결하고 사랑스러운 매력이 넘치는 풀랑크 초기 대표작이다.이후 1930년대부터 많은 가곡을 작곡하여 《가면무도회 (1932)》, 《미사곡 (1937)》, 《인간의 얼굴 (1943)》, 《스타바트 마테르 (1950)》 등 좋은 작품들을 낳았다. 제2차 세계 대전 후 아폴리네르에 의한 《티레시아스의 유방(乳房) (1944)》, 베르나노스에 의한 《카르멜회 수녀들의 대화 (1957)》, 콕토에 의한 《인간의 목소리 (1958)》 총 3개의 오페라를 작곡하였는데, 클로드 드뷔시 이후로 프랑스에 우수한 오페라 작품이 나타났다는 평가를 받았다. 프랑스 6인조의 일원으로 파리 출신이며 어릴 적부터 모차르트와 드뷔시를 열렬히 사랑하였다고 한다. 초기 작품에서 그 영향을 찾아볼 수 있으며, 전체적으로는 스트라빈스키나 사티의 영향도 엿보인다. 풀랑크는 부유한 공장주인 아버지 밑에서 태어나 가업을 이을 것으로 여겨져 음대에 진학하지 못하였다. 따라서 그는 음악을 독학하다가, 피아니스트 리카르도 비네스의 가르침을 받는데 그는 풀랑크의 부모님이 돌아가신 뒤 그의 멘토가 되어준다. 풀랑크는 또한 에릭 사티와도 일면식이 있어 그의 후견 하에 젊은 프랑스 작곡가의 모임인 6인조(프랑스어: Les Six)의 하나가 된다. 풀랑크의 초기작품들은 활발함과 그 특유의 불손함이 특징이다. 그러나 1930년대에 들어 좀 더 진중한 부분이 계발되는데, 1936년을 시작으로 종교음악들이 가벼운 음악들을 대체해나가는 모습에서 이러한 음악적 전환을 엿볼 수 있다. 풀랑크는 또한 훌륭한 피아니스트이기도 했는데, 특히 성악 고문이었던 바리톤 피에르 베르나크, 소프라노 드니즈 뒤발과 구미를 돌며 피아니스트로서의 명성을 얻었다. 이 때를 비롯해 1928년 이후로 많은 녹음을 남겼는데, 축음기의 중요성을 깨달은 1세대 작곡가들 중 한 명이라고 할 수 있다. 말년부터 큰 명성을 얻기 시작했는데, 처음에는 주로 해학적이고 가벼운 음악들이 사람들의 관심을 받았다. 그러다 21세기에 들어서 《카르멜회 수녀의 대화 (1957)》나 《인간의 얼굴 (1943)》 등 좀 더 무거운 음악들이 주목을 받기 시작했고, 성악곡들과 합창곡들이 많이 연주되기 시작했다. (ko)
  • Francis Jean Marcel Poulenc (Parijs, 7 januari 1899 – Parijs, 30 januari 1963) was een Franse componist. (nl)
  • Francis Poulenc (ur. 7 stycznia 1899 w Paryżu, zm. 30 stycznia 1963 tamże) – francuski kompozytor. Jego wszechstronne zainteresowania kompozytorskie zaowocowały wieloma sonatami na różne instrumenty (m.in. Sonate pour violoncelle et piano), cyklami pieśni (Banalités, Chansons villageoises), operami (Les mamelles de Tirèsias, Dialogi karmelitanek), kantatami (Bal maskowy, Postać ludzka), koncertami zarówno na fortepian, jak i klawesyn, baletem (Łanie w Monte Carlo) oraz wieloma innymi utworami orkiestrowymi, jak i wokalnymi. Tworzył także muzykę filmową. (pl)
  • Francis Jean Marcel Poulenc (Paris, 7 de janeiro de 1899 — Paris, 30 de janeiro de 1963) foi um compositor e pianista francês, membro do grupo Les Six, autor de obras que abarcam a maior parte dos géneros musicais, incluindo canção, música de câmara, , ópera, música para bailado e música orquestral. O crítico , num artigo do Paris-Presse de Julho de 1950, descreveu Poulenc como "meio monge, meio mau rapaz" ("le moine et le voyou"), uma etiqueta que lhe ficou associada para o resto da vida. (pt)
  • Франси́с Жан Марсе́ль Пуле́нк (фр. Francis Jean Marcel Poulenc; 7 января 1899, Париж — 30 января 1963, там же) — французский композитор, пианист, критик, виднейший из участников французской «Шестёрки». (ru)
  • Francis Poulenc, född 7 januari 1899 i Paris, död 30 januari 1963 i Paris, var en fransk tonsättare och pianist. (sv)
  • 法蘭西斯·让·马塞尔·普朗克(法語:Francis Jean Marcel Poulenc,法语:[fʁɑ̃sis ʒɑ̃ maʁsɛl pulɛ̃k];1899年1月7日-1963年1月30日),法国钢琴家、作曲家,六人团成员之一。 (zh)
  • Франсіс Жан Марсель Пулєнк (фр. Francis Jean Marcel Poulenc; 7 січня 1899, Париж, Франція — 30 січня 1963, там же) — французький композитор, піаніст, критик, учасник групи французької шістки. (uk)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 144508 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 89220 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1124180233 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:align
  • left (en)
dbp:bgcolor
  • #FDF0F0 (en)
dbp:colwidth
  • 24 (xsd:integer)
dbp:group
  • n (en)
dbp:quote
  • It's not that I'm consumed by the idea of being a grrrrreat musician, but all the same it has exasperated me to be, for so many people, simply an erotic petit maître. ... From the Stabat Mater to La Voix humaine I must say that it hasn't been all that amusing. (en)
dbp:salign
  • right (en)
dbp:source
  • Poulenc in a 1959 letter (en)
dbp:width
  • 30.0
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • فرانسيس جان مارسيل بولينك (بالفرنسية: Francis Poulenc)‏ (7 يناير 1899 - 30 يناير 1963) هو ملحن وعازف بيانو فرنسي. تشمل أعماله الألحان، أعمال البيانو الفردية، موسيقى الحجرة، الأوبرا، البالية وحفلات الأوركسترا. (ar)
  • Francis Jean Marcel Poulenc (7. ledna 1899 Paříž – 30. ledna 1963 Paříž), byl francouzský skladatel a člen skupiny Pařížská šestka (Les six). (cs)
  • Ο Φρανσίς Ζαν Μαρσέλ Πουλένκ (Francis Poulenc, 7 Ιανουαρίου 1899 – 30 Ιανουαρίου 1963) ήταν Γάλλος συνθέτης, γνωστός για τη συμμετοχή του στην . Έγραψε μουσική για πιάνο, χορωδιακά, μπαλέτα, όπερες και ήταν ένας από τους πρώτους συνθέτες που ευθύνονται για την αναβίωση του τσεμπάλου. (el)
  • Francis Jean Marcel Poulenc [fʀɑ̃ˈsis puˈlɛ̃k] (* 7. Januar 1899 in Paris; † 30. Januar 1963 ebenda) war ein französischer Pianist und Komponist. (de)
  • Francis Jean Marcel Poulenc (París, 7 de enero de 1899 - París, 30 de enero de 1963) fue un compositor francés y miembro del grupo francés Les Six. Compuso música en todos los grandes géneros, entre ellos la música de cámara, el oratorio, la ópera, la música de ballet y la música orquestal. El crítico Claude Rostand, en julio de 1950, en un artículo del Paris-Presse, describe a Poulenc como «mitad un monje, mitad un granuja» ("Le moine et le voyou"), una etiqueta que se adjunta a su nombre para el resto de su carrera. Poulenc dice: "mi obra es la yuxtaposición de lo profano con lo sagrado". (es)
  • Francis Jean Marcel Poulenc (Paris, Frantzia, 1889ko urtarrilaren 7a – 1963ko urtarrilaren 30a) musikagilea eta piano-jotzailea izan zen. (eu)
  • Francis Poulenc (/fʁɑ̃.sis pu.lɛ̃k/) est un compositeur et pianiste français, né le 7 janvier 1899 à Paris où il est mort le 30 janvier 1963. (fr)
  • Cumadóir ceoil a rugadh i bPáras ab ea Francis Poulenc (1899-1963). Ceannasach sa ghluaiseacht i gcoinne an impriseanachais. Cáil air as táirgeadh mór amhrán, ina measc na Fêtes Galantes (Féilte Uaisle, 1943). (ga)
  • Francis Jean Marcel Poulenc /fʁɑ̃'sis pu'lɛ̃k/ (Parigi, 7 gennaio 1899 – Parigi, 30 gennaio 1963) è stato un compositore e pianista francese. Fu membro del Gruppo dei Sei, assieme a Darius Milhaud, Georges Auric, Arthur Honegger, Louis Durey e Germaine Tailleferre. (it)
  • Francis Jean Marcel Poulenc (Parijs, 7 januari 1899 – Parijs, 30 januari 1963) was een Franse componist. (nl)
  • Francis Poulenc (ur. 7 stycznia 1899 w Paryżu, zm. 30 stycznia 1963 tamże) – francuski kompozytor. Jego wszechstronne zainteresowania kompozytorskie zaowocowały wieloma sonatami na różne instrumenty (m.in. Sonate pour violoncelle et piano), cyklami pieśni (Banalités, Chansons villageoises), operami (Les mamelles de Tirèsias, Dialogi karmelitanek), kantatami (Bal maskowy, Postać ludzka), koncertami zarówno na fortepian, jak i klawesyn, baletem (Łanie w Monte Carlo) oraz wieloma innymi utworami orkiestrowymi, jak i wokalnymi. Tworzył także muzykę filmową. (pl)
  • Francis Jean Marcel Poulenc (Paris, 7 de janeiro de 1899 — Paris, 30 de janeiro de 1963) foi um compositor e pianista francês, membro do grupo Les Six, autor de obras que abarcam a maior parte dos géneros musicais, incluindo canção, música de câmara, , ópera, música para bailado e música orquestral. O crítico , num artigo do Paris-Presse de Julho de 1950, descreveu Poulenc como "meio monge, meio mau rapaz" ("le moine et le voyou"), uma etiqueta que lhe ficou associada para o resto da vida. (pt)
  • Франси́с Жан Марсе́ль Пуле́нк (фр. Francis Jean Marcel Poulenc; 7 января 1899, Париж — 30 января 1963, там же) — французский композитор, пианист, критик, виднейший из участников французской «Шестёрки». (ru)
  • Francis Poulenc, född 7 januari 1899 i Paris, död 30 januari 1963 i Paris, var en fransk tonsättare och pianist. (sv)
  • 法蘭西斯·让·马塞尔·普朗克(法語:Francis Jean Marcel Poulenc,法语:[fʁɑ̃sis ʒɑ̃ maʁsɛl pulɛ̃k];1899年1月7日-1963年1月30日),法国钢琴家、作曲家,六人团成员之一。 (zh)
  • Франсіс Жан Марсель Пулєнк (фр. Francis Jean Marcel Poulenc; 7 січня 1899, Париж, Франція — 30 січня 1963, там же) — французький композитор, піаніст, критик, учасник групи французької шістки. (uk)
  • Francis Poulenc (París, 7 de gener de 1899 - 30 de gener de 1963) fou un compositor francès. Va ser un dels membres del Grup dels Sis, amb Darius Milhaud, Georges Auric, Arthur Honegger, Louis Durey i Germaine Tailleferre. Va englobar els ideals del grup, almenys tal com els va formular Cocteau, i també va ser el més compromès amb l'esperit original de la formació. Les composicions de Poulenc reflecteixen una honestedat i un sentit de la invenció espontània i testimonien sempre una gran independència d'esperit. (ca)
  • Francis Jean Marcel POULENC (naskiĝis la 7-an de januaro, 1899, mortis la 30-an de januaro, 1963) estis franca komponisto kaj pianisto. Li estis membro de la grupo „Les Six“ kaj grava reprezentanto de la novklasikismo. Poulenc naskiĝis en Parizo kiel filo de industriisto kaj de pianistino. Lia patrino donis al la sesjara knabo pianolecionojn, kaj baldaŭ li komponis siajn unuajn pecojn en la stilo de sia amataj komponistoj Claude Debussy kaj Igor Stravinski. (eo)
  • Francis Jean Marcel Poulenc (French: [fʁɑ̃sis ʒɑ̃ maʁsɛl pulɛ̃k]; 7 January 1899 – 30 January 1963) was a French composer and pianist. His compositions include songs, solo piano works, chamber music, choral pieces, operas, ballets, and orchestral concert music. Among the best-known are the piano suite Trois mouvements perpétuels (1919), the ballet Les biches (1923), the Concert champêtre (1928) for harpsichord and orchestra, the Organ Concerto (1938), the opera Dialogues des Carmélites (1957), and the Gloria (1959) for soprano, choir, and orchestra. (en)
  • Francis Poulanc (1899-1963) adalah seorang komposer terkemuka Les Six, kelompok Prancis yang bertujuan untuk mengubah musik impresionisme, formalitas dan intelektualisme. Poulenc juga seorang pianis. Ia sangat suka musik . Musiknya menunjukkan banyak unsur pandiatoniksisme, diperkenalkan sekitar tahun 1920 oleh Stravinsky yang pengaruhnya dapat didengar di beberapa komposisi Poulenc, seperti karya paduan suara agama, Gloria. Poulenc dianggap sebagai salah satu komponis abad kedua puluh yang paling penting dari musik religius dan di ranah lagu Prancis, ia juga orang terpenting pada masanya. (in)
  • 프랑시스 장 마르셀 풀랑크(프랑스어: Francis Jean Marcel Poulenc, 프랑스어 발음: ​[fʁɑ̃sis ʒɑ̃ maʁsɛl pulɛ̃k], 1899년 1월 7일~1963년 1월 30일), 또는 뿔랑은 프랑스 가곡인 멜로디, 피아노 독주곡, 실내악, 합창곡, 오페라, 발레, 관현악곡을 비롯해 수많은 곡들을 남긴 프랑스의 작곡가이자 피아니스트이다. 《세 개의 무궁동 (1919)》, 연가곡 《동물시집 (1919)》, 발레 《암사슴 (1923)》, 피아노와 18악기의 《오바드 (1930)》는 신선한 감각과 간결하고 사랑스러운 매력이 넘치는 풀랑크 초기 대표작이다.이후 1930년대부터 많은 가곡을 작곡하여 《가면무도회 (1932)》, 《미사곡 (1937)》, 《인간의 얼굴 (1943)》, 《스타바트 마테르 (1950)》 등 좋은 작품들을 낳았다. 제2차 세계 대전 후 아폴리네르에 의한 《티레시아스의 유방(乳房) (1944)》, 베르나노스에 의한 《카르멜회 수녀들의 대화 (1957)》, 콕토에 의한 《인간의 목소리 (1958)》 총 3개의 오페라를 작곡하였는데, 클로드 드뷔시 이후로 프랑스에 우수한 오페라 작품이 나타났다는 평가를 받았다. (ko)
  • フランシス・ジャン・マルセル・プーランク(プランク、Francis Jean Marcel Poulenc フランス語: [fʁɑ̃sis ʒɑ̃ maʁsɛl pulɛ̃k] 発音例,1899年1月7日 - 1963年1月30日)は、フランスの作曲家、ピアニスト。歌曲、ピアノ曲、室内楽曲、合唱曲、オペラ、バレエ、管弦楽曲に作品を残した。とりわけ、ピアノ組曲『3つの無窮動』(1919年)、バレエ『牝鹿』(1923年)、チェンバロ協奏曲『田園のコンセール』(1928年)、『オルガン協奏曲』(1938年)、オペラ『カルメル会修道女の対話』(1957年)、ソプラノ、合唱と管弦楽のための『グローリア』が知られている。その作風の広さは「修道僧と悪童が同居している」と形容される。 作曲家としての業績に加え、プーランクは熟達したピアニストでもあった。特にバリトンのピエール・ベルナック(プーランクが声楽作品を書くにあたり助言も与えた)やソプラノのドゥニーズ・デュヴァルとの共演ではその協力関係に称賛が贈られた。この両名を伴ってヨーロッパとアメリカで演奏旅行を行ったほか、ピアニストとして多数の録音を遺した。彼は蓄音機の重要性をいち早く認識した作曲家であり、1928年以降は幅広く録音を行っていた。 (ja)
rdfs:label
  • فرانسيس بولنك (ar)
  • Francis Poulenc (ca)
  • Francis Poulenc (cs)
  • Francis Poulenc (en)
  • Francis Poulenc (de)
  • Φρανσίς Πουλένκ (el)
  • Francis Poulenc (eo)
  • Francis Poulenc (es)
  • Francis Poulenc (eu)
  • Francis Poulenc (ga)
  • Francis Poulenc (fr)
  • Francis Poulenc (in)
  • Francis Poulenc (it)
  • フランシス・プーランク (ja)
  • 프랑시스 풀랑크 (ko)
  • Francis Poulenc (nl)
  • Francis Poulenc (pl)
  • Francis Poulenc (pt)
  • Пуленк, Франсис (ru)
  • Francis Poulenc (sv)
  • 弗朗西斯·普朗克 (zh)
  • Франсіс Пуленк (uk)
rdfs:seeAlso
owl:sameAs
skos:exactMatch
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:homepage
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:musicComposer of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:composer of
is dbp:music of
is dbp:premiereConductor of
is dbp:writer of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License