| dbo:abstract
|
- Els Arbëreshë són una minoria d'ètnia albanesa que viu a Itàlia. En són uns 100.000, dels quals uns 80.000 encara parlen l'albanès i viuen a 46 comunes de Sicília, Basilicata, Calàbria, Molise, Pulla, Campània i Abruços. Són cristians albanesos i s'hi establiren pels voltants del segle xvi. Tenen un cert reconeixement lingüístic, a diferència dels de Grècia, i darrerament s'han vist reforçats pels nous immigrats albanesos. (ca)
- أربيريشي (بالألبانية:Arbëreshë) هي أقلية لغوية وعرقية ألبانية تعيش في جنوب إيطاليا وخصوصاً مناطق بوليا وبازيليكاتا وموليزي وكالابريا وصقلية. استقروا في جنوب إيطاليا في القرون الخامس عشر وحتى الثامن عشر في عدة موجات من الهجرات، في أعقاب وفاة البطل القومي الألباني جورج كاستريوتي سكاندربيك والفتح التدريجي لألبانيا وأنحاء الإمبراطورية البيزنطية على يد الأتراك العثمانيين. (ar)
- Arberešové (Arbëreshë) nebo také Italoalbánci jsou příslušníci národnostní menšiny žijící na jihu Itálie, tvořené křesťanskými uprchlíky z Albánie, kteří se v oblasti usazovali od 15. století. Počet Arberešů se odhaduje na zhruba sto tisíc a lidí se smíšeným arberešským původem na dva miliony. Žijí převážně v krajích Apulie, Basilicata, Kalábrie, Molise a Sicílie. Hovoří , která se vyvinula ze středověké toskičtiny ovlivněné řečtinou a italštinou. Většina z nich se hlásí k italsko-albánské církvi, užívající byzantský ritus, místní církev tvoří eparchie Lungro, eparchie Piana degli Albanesi a územní opatství Santa Maria di Grottaferrata. Albánský vládce Gjergj Kastrioti Skanderbeg udržoval spojenectví s Neapolským královstvím a vyjednal roku 1459 pro své nejbližší spolubojovníky s rodinami právo usadit se na Apeninském poloostrově, aby po dobytí Albánie Osmanskou říší unikli islamizaci. Následovalo několik dalších emigračních vln; příchozí z Albánie žili v izolovaných vesnicích a většinou se dávali najímat jako žoldnéři. Obývali převážně chudé, neúrodné kraje, což vedlo od druhé poloviny 19. století k masovému vystěhovalectví do zámoří: početné komunity Arberešů žijí v USA, Kanadě, Brazílii a Argentině. Vzhledem k životu v dlouholeté izolaci si Arberešové uchovali svůj jazyk, náboženství a zvyky, od jejich osídlení jsou také odvozeny geografické názvy jako . V Itálii mají rozsáhlou kulturní autonomii: například ve městě se nachází arberešské muzeum a Skanderbegova socha, hlavním střediskem Arberešů je (arberešsky Hora e Arbëreshëvet) na Sicílii, kde se nachází katedrála sv. Demetria ze Soluně a škola s výukou v arbereštině, všechny nápisy v městečku a okolí jsou dvojjazyčné. V obci se každoročně koná festival arberešské hudby (Festivali i Këngës Arbëreshe), v arbereštině vycházejí knihy a vysílá rozhlasová stanice Radio Shpresa. (cs)
- The Arbëreshë (pronounced [aɾbəˈɾɛʃ]; Albanian: Arbëreshët e Italisë; Italian: Albanesi d'Italia), also known as Albanians of Italy or Italo-Albanians, are an Albanian ethnolinguistic group in Southern Italy, mostly concentrated in scattered villages in the region of Calabria and, to a lesser extent, in the regions of Abruzzo, Apulia, Basilicata, Campania, Molise and Sicily. They are the descendants of Albanian refugees who fled Albania, and later some from Morea between the 14th and the 18th centuries following the Ottoman conquest of the Balkans. During the Middle Ages, the Arbëreshë settled in the Kingdom of Naples in several waves of migration, following the establishment of the Kingdom of Albania, the death of the Albanian national hero Gjergj Kastrioti Skënderbeu and the gradual conquest of the Byzantine Empire by the Ottomans. Their culture is determined by the main features that are found in language, Byzantine Rite Catholic religion, traditional costume, customs, art and gastronomy, still zealously preserved, with the awareness of belonging to a specific sociolinguistic group. Over the centuries, the Arbëreshë have managed to maintain and develop their identities, thanks to their cultural value exercised mainly by the two religious communities of the Byzantine Rite based in Calabria, the Corsini College in 1732, then Sant'Adriano Italo-Albanian College of San Benedetto Ullano in 1794, and the Italo-Albanian Seminary of Palermo in 1735, which was then transferred to Piana degli Albanesi in 1945. Nowadays, most of the fifty Arbëreshë communities are adherents to the Italo-Albanian Church, an Eastern Catholic Church. They belong to two eparchies, the Lungro, for the Arbëreshë of Continental Italy, the Piana degli Albanesi, for the Arbëreshë of Sicily, and the Monastery of Grottaferrata, whose Basilian monks come largely from the Albanian settlements of Italy. The church is the most important organization for maintaining the characteristic religious, ethnic, linguistic and traditional identity of the Arbëreshë community. The Arbëreshë speak Arbëresh, a Tosk Albanian variety involving code-mixing with regional Romance languages of Italy. It is of particular interest to students of the modern Albanian language as it retains speech sounds, morphosyntactic and vocabulary elements of the language spoken in pre-Ottoman Albania. In Italy, the Albanian language (and not specifically Arbëresh) is protected by law number 482/99, concerning the protection of the historic linguistic minorities. The Arbëreshë are scattered throughout southern Italy and Sicily and in small numbers also in other parts of Italy. They are in great numbers in North and South America, especially in the US, Brazil, Chile, Argentina, Mexico, Venezuela, Uruguay and Canada, and in the United Kingdom. It is estimated that there are about 100,000 Italo-Albanians (400,000 if including those outside of Italy); they constitute one of the oldest and largest minorities in Italy. Being Italian and Arbëreshë are both central to Italo-Albanians' identity. When speaking about their "nation", Arbëresh use the term Arbëria, a loose geographical term for the scattered villages in southern Italy which use Arbëresh language. They are proud of their Albanian ethnicity, identity and culture, but also identify themselves as Italian nationals, since they have lived in Italy for hundreds of years. In the light of historical events, the secular continuity of the Albanian presence in Italy is exceptional. In 2017, with the Republic of Albania, an official application for inclusion of the Arbëresh people has been submitted to the UNESCO as a living human and social immaterial patrimony of humanity. (en)
- La arbereŝoj (plurale arbëreshë, singulare: arbëresh) estas komunumo albanlingva kiu vivas en la suda parto de Italio. Ofte ili mem sin nomas Arbëria (Albanio). Ili estas la rektaj posteuloj de la albanoj kiuj ekloĝis en la Itala duoninsulo dum la 15a kaj 16a jarcentoj, post la forpaso de la nacia albana heroo, Skanderbego, kaj la laŭgrada konkero de Albanio kaj la tuta bizanca Imperio fare de la Otomanaj turkoj. Ili estas la plimulto en la komunumoj siciliaj Piana degli Albanesi kaj Santa Cristina Gela, en loka lingvo nomataj Hora e Arbëreshëvet kaj Sëndahstina, respektive. Ili estas konsiderinda malplimulto ankaŭ en Kalabrio. (eo)
- Die Arbëresh (IPA: ar'bəreʃ) sind eine alteingesessene albanische ethnische Minderheit in Mittel- und Süditalien und auf der Insel Sizilien, die in Italien durch das Gesetz Nr. 482 „Zum Schutz der historischen Sprachminderheiten“ vom 15. Dezember 1999 geschützt werden. Ihr zerstreutes Siedlungsgebiet wird auf Italienisch „Arbëria“ (auch: Arberia) genannt. Der Begriff Arbëresh bedeutet „Albaner“ und hat seinen Ursprung im Wort Arber/Arbëri, mit dem man die Region des heutigen Albaniens des 15. und 16. Jahrhunderts benannte. Die Arbëresh kamen sporadisch in mehreren kleineren und größeren Migrationswellen in das heutige Italien. Während es am Anfang Söldner (Stratioten) waren, die im Dienst der lokalen Feudalherren und der Könige von Neapel standen, kam es nach dem Tod des albanischen Nationalhelden Skanderbeg (1468) und nach den Eroberungen von Kruja (1478) und von Shkodra (1479) durch die Osmanen zu größeren Flüchtlingswellen. Im 16. und 17. Jahrhundert kam es zu Migrationswellen der albanisch-griechischen Bevölkerung (Arvaniten) aus den zahlreichen albanischen Gemeinden in Thessalien, Euböa, Korinth, Attika und Morea im heutigen Griechenland. 1742 flüchtete die christliche Bevölkerung aus dem Ort Piqeras bei Lukova in der Çamëria nach Italien und 1774 Überlebende der letzten Offensiven des Osmanischen Reiches, die die weiten bereits verlassenen Gebiete in der Nähe der Hafenstadt Brindisi besiedeln sollten. In die neue Heimat brachten die Arbëresh außer ihrer Sprache und ihrer orthodoxen Religion mit Gottesdienst nach dem byzantinischen Ritus, Ikonen, ihre Bräuche und ihre Tracht mit. Nach mehr als fünf Jahrhunderten in der Diaspora spricht ein Teil der in Italien gegründeten albanischen Gemeinden noch heute eine altertümliche vor-osmanische albanische Sprache. (de)
- Los arbëreshë (arbëreshët e Italisë en idioma albanés; singular: arbëresh), a saber los albaneses de Italia, también llamados italo-albaneses, son la comunidad histórica albanoparlante que habita en la zona meridional de Italia. Hablan el llamado dialecto arbëreshë. Son descendientes directos de los albaneses que se instalaron en la península itálica durante los siglos XV y XVI, después de la muerte del héroe nacional albanés Skanderbeg y de la invasión del Imperio otomano sobre Albania. Constituyen la mayoría de la población de las comunas sicilianas de Piana degli Albanesi y Santa Cristina Gela, denominadas en la lengua local como Hora e Arbëreshëve y Sëndashtina, respectivamente. También son una minoría significativa en Calabria (véase: albanocalabreses). Profesan el catolicismo y su dialecto está influido por el italiano y el griego. Con frecuencia se autodenominan como una nación llamada "Arbëria" (albanesa). La madre de Ernesto Sabato, el popular escritor argentino, era de una familia con orígenes arbëreshë, que emigró de Italia a Argentina. (es)
- Arbëreshë (singularra: arbëresh) Italiako hegoaldean bizi diren eta albanieraz mintzatzen direnen komunitatea da. Arbëreshera da haien albaniera-dialektoaren izena. XV. eta XVI. mendeetan Italiako hegoaldean kokatu ziren albaniarren ondorengoak dira. Siziliako Piana degli Albanesi udalerrietan (arbëresheraz, Hora e Arbëreshëvet) arbëreshek gehiengoa osatzen dute. Halaber, Calabrian ere badira hainbat arberesh talde. Erlijioaz den bezainbatean, katolizismoari jarraitzen diote: Italiar-Greziar Eliza Katolikokoak (Erromatar Eliza Katolikoaren barruan autonomia duen eliza bat) dira gehienak, eta Latindar Elizakoak (Erromatar Eliza Katolikoaren barruko eliza autonomorik handiena, Euskal Herrian ere azken mendeotan nagusi dena) gutxiengo bat. (eu)
- Arbëreshë (pengucapan bahasa Albania: ; bahasa Albania: Arbëreshët e Italisë/Shqiptarët e Italisë), juga dikenal sebagai orang Albania dari Italia atau Italia-Albania, adalah kelompok penutur bahasa Albania di Italia Selatan, sebagian besar terkonsentrasi di desa-desa yang tersebar di wilayah Puglia, Basilicata, Calabria, Campania, Molise dan Sisilia. Mereka merupakan keturunan dari pengungsi Albania Tosk, yang melarikan diri dari Albania pada kurun abad ke-14 hingga ke-18 setelah serbuan Turki Utsmani ke Balkan. Selama Abad Pertengahan, Arbëreshë berpindah ke Italia Selatan dalam beberapa gelombang migrasi, setelah berdirinya Kerajaan Albania, kematian pahlawan nasional Albania Gjergj Kastrioti (Skënderbeu) dan penaklukan Albania dan Kekaisaran Bizantium oleh Turki. Kebudayaan mereka yang unik tercermin dalam bentuk bahasa, agama, tradisi, adat istiadat dan seni yang masih terpelihara selama berabad-abad. Saat ini, sebagian besar dari lima puluh komunitas Arbëreshë adalah penganut Gereja Katolik Albania-Italia, yang merupakan bagian dari Gereja Katolik Timur. Jemaat tersebut terbagi dalam dua eparki, Lungro, untuk Arbëreshë di Italia Daratan, dan Piana degli Albanesi, untuk Arbëreshë dari Sisilia. Gereja adalah organisasi yang terpenting untuk mempertahankan ciri khas identitas agama, etnis, bahasa dan kebiasaan komunitas Arbëreshë. Arbëreshë menuturkan bahasa Arbëresh, varian bahasa Albania yang diturunkan dari dialek Tosk di Albania Selatan. Dialek Albania ini menarik perhatian pelajar bahasa Albania karena mempertahankan fitur linguistik dan kata-kata yang digunakan di Albania sebelum pemerintahan Ottoman. Di Italia, Arbëreshë dilindungi oleh Undang-Undang Nomor 482/99 tentang perlindungan bahasa minoritas. Arbëreshë tersebar di seluruh Italia selatan dan Sisilia dan dalam jumlah kecil juga dijumpai di bagian lain Italia. Mereka juga banyak tersebar di Amerika Utara dan Selatan, terutama di Amerika Serikat, Brasil, Chili, Argentina, Meksiko, Venezuela, Uruguay dan Kanada. Diperkirakan ada sekitar 100.000 orang Italia-Albania (400.000 jika termasuk mereka yang berada di luar Italia); mereka merupakan salah satu minoritas tertua dan terbesar di Italia. Ketika berbicara tentang "bangsa" mereka, Arbëresh menggunakan istilah Arbëria, istilah geografis yang merujuk pada desa-desa yang tersebar di Italia selatan yang penduduknya menggunakan bahasa Arbëresh. Mereka bangga dengan etnis, identitas, dan budaya Albania mereka, tetapi juga mengidentifikasi diri mereka sebagai warga Italia, karena mereka telah tinggal di tanah Italia selama ratusan tahun. (in)
- Les Arberèches (en albanais Arbëresh) sont des Albanais vivant depuis la fin du Moyen Âge dans le sud de l’Italie. Ils s’y sont établis aux XVe et XVIe siècles, fuyant l’occupation ottomane à la suite de la mort du héros albanais Skanderbeg. Un second groupe d’émigrés de la région de Himarë les a rejoints après le massacre de 6 000 Albanais qui avaient refusé de se convertir à l’islam, par Ali Pasha Janina Tepelena. Ce groupe s’est établi principalement à Hora e Arbëreshëvet (Piana degli Albanesi en italien) et Sëndahstina (Santa Cristina Gela). Les Arberèches ont conservé depuis cette époque une forte identité albanaise. Ils parlent un dialecte albanais du sud de l'Albanie, toutefois plus influencé par l’italien que l’albanais courant. Les Arberèches appartiennent au rite gréco-catholique datant d'avant l'occupation ottomane des Balkans, un rite catholique dispensé à l'époque en liturgie en langue grecque au sud des pays d'Albanie. Ils désignent eux-mêmes leur groupe par le terme d’Arbëria. (fr)
- Gli arbëreshë (AFI: /aɾˈbəɾɛʃ/, in albanese: arbëreshët e Italisë), ossia gli albanesi d'Italia, detti anche italo-albanesi, sono la minoranza etno-linguistica albanese storicamente stanziata in Italia meridionale e insulare. Bandiera degli Arbëreshë presso il comune di Piana degli Albanesi (PA) Provenienti dall'Albania, dalla storica regione albanese dell'Epiro e dalle numerose comunità albanesi dell'Attica e della Morea, oggi nell'odierna Grecia, si stabilirono in Italia tra il XV e il XVIII secolo, in seguito alla morte dell'eroe nazionale albanese Giorgio Castriota Scanderbeg e alla progressiva conquista dell'Albania e, in generale, di tutti i territori già dell'Impero Bizantino nei Balcani da parte dei turchi-ottomani. La loro cultura è determinata da elementi caratterizzanti, che si rilevano nella lingua, nel rito religioso, nei costumi, nelle tradizioni, negli usi, nell'arte e nella gastronomia, ancora oggi gelosamente conservate, con la consapevolezza di appartenere a uno specifico gruppo etnico. Gli italo-albanesi costituiscono la Chiesa cattolica italo-albanese, una Chiesa sui iuris di tradizione bizantina, composta da tre circoscrizioni ecclesiastiche: ad essa fanno capo due eparchie, quella di Lungro (CS) in Calabria per gli albanesi dell’Italia continentale e quella di Piana degli Albanesi (PA) in Sicilia per gli albanesi dell’Italia insulare, e una abbazia territoriale, il monastero esarchico di Grottaferrata (RM) nel Lazio i cui monaci basiliani provengono in gran parte dagli insediamenti italo-albanesi.Da oltre cinque secoli dalla diaspora la maggior parte della comunità italo-albanese conserva tuttora il rito bizantino d'origine. Il gruppo etno-linguistico albanese è riuscito a mantenere la propria identità avendo nel clero, e le sue istituzioni, il più forte tutore e il fulcro dell'identificazione etnica. L'idioma degli arbëreshë è l'omonima lingua arbëreshe (gluha arbëreshe), che fa parte della macro-lingua albanese e deriva dalla variante tosca (toskë) parlata in Albania meridionale. A seguito della legge n. 482/1999 l'albanese è tra le lingue riconosciute e tutelate in Italia. Si stima che gli albanesi d'Italia siano circa 100.000 e costituiscano una delle maggiori tra le storiche minoranze etno-linguistiche d'Italia. Per definire la loro "nazione" sparsa usano dire Arbëria. Dal 2020, la cultura e i riti della popolazione albanese d'Italia sono candidati formalmente, col titolo "Moti i Madh" (Il “Tempo Grande”), alla lista dei patrimoni orali e immateriali dell'umanità UNESCO, formalizzata in collaborazione e condivisione del Governo della Repubblica d’Albania attraverso il Ministero della Cultura Albanese. (it)
- De Arbëreshë zijn een Albanese minderheid in het zuiden van het Apennijns Schiereiland en Sicilië. Ze kwamen vanaf de 15e eeuw uit Albanië en ze spreken een dialect van het Toskisch. Van de ongeveer 500.000 Albanezen in Italië behoren ruim 100.000 tot de Arbëreshë gemeenschap. Buiten Italië leven er in de Verenigde Staten, Argentinië en Chili ook gemeenschappen Arbërëshe. Hoewel de Arbërëshe gemeenschap ook etnisch Albanees is, onderscheiden zij zich door de aanzienlijke aantallen rooms-katholieken, in tegenstelling tot andere Albanese immigranten die ook de islam en oosters-orthodoxe kerk aanhangen. (nl)
- 아르버레셔인(알바니아어: Arbëreshë), 혹은 알바니아계 이탈리아인은 이탈리아 남부에 거주하는 알바니아인 소수민족으로, 주로 칼라브리아주에 집중적으로 모여 살지만, 일부는 풀리아주, 바실리카타주, 몰리세주, 그리고 시칠리아 주에 몇몇 정착지를 두고 있기도 한다. 이들은 15세기에서 18세기 사이 당시 오스만 제국의 발칸반도 침략에 의해 알바니아를 떠난 토스크 알바니아인들의 후손들이다. 아르버레셔인들은 당시 오스만 왕조의 알바니아 정복 이후, 15세기에서 18세기 동안 여러 차례의 이주를 통하여 이탈리아 남부에 정착하였다. 이들의 문화는 언어, 종교, 전통 의례, 예술, 그리고 식문화에 이르기까지 잘 보존되어 있어, 특정 민족 집단에 귀속되어 있는 독립적 특성을 보이고 있다. 여러 세기 동안, 아르버레셔인들은 자신들의 정체성을 지키기 위해 계속하여 노력해 왔으며, 이는 주로 칼라브리아주에 기반을 둔 2곳의 동방 비잔티움 전례 종교 단체가 주도해왔다. 오늘날, 대부분의 아르버레셔인 집단은 알바니아계 이탈리아 교회, 동방 가톨릭교회와 밀접하게 연관되어 있다. 이들은 각각 룬그로 (이탈리아 대륙에 거주하는 아르버레셔인을 위한) 교구, 그리고 피아나 데기 알바네시 (시칠리아에 거주하는 아르버레셔인을 위한) 교구에 소속되어 있다. 교회는 아르버레셔인 집단의 종교, 민족, 언어, 그리고 전통 사회의 유지와 보존에 있어 가장 중요한 기관이다. 아르버레셔인은 아르버레셔어, 혹은 토스크 알바니아어로 알려져 있는 알바니아의 옛 방언을 사용한다. 아르버레셔인은 오스만 제국의 침략 이전에 쓰였던 중세 알바니아어의 발음, 문법, 그리고 어휘를 담고 있어 현대 알바니아어를 배우는 학생들에게는 중요한 학술 자료로 쓰이고 있다. 이탈리아에서는 법률 n. 482/99, 역사적 가치가 있는 소수 민족 언어를 보호하기 위한 조항에 의해 아르버레셔인을 국가적 차원에서 보호하고 있다. 아르버레셔인은 이탈리아 남부와 시칠리아에 주로 모여사나, 이외의 다른 지역에도 소수가 거주하고 있다. 미국, 브라질, 아르헨티나, 칠레, 우루과이, 그리고 캐나다에도 상당한 수의 아르버레셔인들이 정착하여 살고 있다. 아르버레셔인은 이탈리아에서 가장 큰 소수민족 집단 중 하나이다. 이탈리아의 아르버레셔인들은 이탈리아인, 아르버레셔인의 정체성을 모두 가지고 있다. 자신들의 "나라"를 두고 얘기할 때는, 아르버리아라는 어휘를 사용하는데, 이는 오래된 아르버레셔 방언으로, 이탈리아 남부에 흩어져 있는 자신들의 마을을 지칭한다. 아르버레셔인들은 자신들의 알바니아 정체성에 대해 긍지를 느끼나, 수백년간 이탈리아에 살았던 역사적 요인에 의해, 자신들을 이탈리아 국민이라고도 밝히기도 한다. (ko)
- Arboresze (inne rzadziej używane w języku polskim nazwy: Arbaresze i Arberesze), alb. Arbëreshë – grupa etniczna zamieszkująca głównie Kalabrię we Włoszech. Uważają się za potomków Albańczyków, którzy począwszy od schyłku średniowiecza migrowali z Bałkanów do Italii. Są grekokatolikami (Kościół italo-albański). (pl)
- Os arbëreshë, também conhecidos como arberescos, albaneses da Itália, ou ítalo-albaneses, são um grupo étnico de língua albanesa que vive na Itália meridional. Este povo se estabeleceu na Itália entre os séculos XV e XVIII depois da morte do grande herói albanês Skanderbeg. Os arbëreshë conseguiram manter sua identidade e ainda se autodenominam albaneses. Todavia, à diferença da maior parte dos albaneses, majoritariamente muçulmanos, os arbëreshë são católicos, e sua língua foi influenciada pelo italiano mais do que qualquer outro dialeto albanês. Referem-se à sua nação espalhada por várias regiões pelo termo Arbëria. As migrações da Albânia para a Itália e particularmente para a Sicília foram incessantes desde o século XV e ainda hoje há levas de recém-chegados do Kosovo nas zonas arbëreshë, principalmente em Lungro e San Giorgio Albanese na Calábria e Piana degli Albanesi na Sicília. (pt)
- Arberesjer är en albansk folkgrupp i södra Italien. Folkgruppen kallas också för arbëreshër och flydde till Italien under 1400-talet. Detta efter att Albanien tidigare hade invaderats av det Osmanska riket. Arberesjerna kunde behålla det mesta av sin identitet och kan än idag bli identifierade som albaner, i synnerhet som den albanska prägeln kvarstår i flera områden de bebor. Den italienske statsmannen Francesco Crispi, av arberesjiskt ursprung, gjorde en stor insats för Italiens enande. Påven Clemens XI var av arberesjiskt ursprung. Även den italienske målaren Francesco Albani var av arberesjisk börd. Bland kända adelssläkter i Italien av arberesjiskt ursprung kan nämnas Durazzo och Albani. (sv)
- 阿尔伯雷什人（阿爾巴尼亞語：Arbëreshët e Italisë，發音：[aɾbəˈɾɛʃ]，義大利語：Albanesi d'Italia，英語：Italo-Albanians）是一个分布在意大利南部的一个阿尔巴尼亚族群。族群的形成就是因为逃离奥斯曼帝国的宗教迫害，因此绝大多数的阿尔伯雷什人都是天主教徒。目前为止在意大利有268,000人拥有阿尔伯雷什血统，其中100,000人会说阿尔巴尼亚语的阿尔伯雷什方言。 (zh)
- Арбереші (алб. Arbëreshët, італ. Arbereschi) — одна з двох великих субетнічних ексклавних груп албанського (іллірійського) походження, у Середні століття виділилася з власне албанського етносу Балкан. Схожу історію мають і арнаути — члени іншої ексклавної групи албанців. Сучасні арбереші проживають в основному в сільській місцевості Республіки Італія, особливо на півдні країни (Південна Італія і Сицилія). За віросповіданням — католики. Загальна чисельність людей, які зберігали арбереську самосвідомість — від 40 до 80 тис. осіб (2008 рік, оцінка). Загальне число людей в Італії, що мають повне або часткове арберешсько-албанське походження — понад 2 млн осіб, в основному на півдні країни і у великих містах. Рідна — , основна маса двомовна, використовує італійську мову, а також її регіональні діалекти. (uk)
- Арбереши или Итало-албанцы (алб. Arbëreshët, итал. Arbereschi, сиц. Arbanisi) — одна из двух крупных субэтнических эксклавных групп албанского (иллирийского) происхождения, в Средние века выделившаяся из собственно албанского этноса Балкан. Похожую историю имеют и арнауты — члены другой эксклавной группы албанцев. Современные арбереши проживают в основном в сельской местности Итальянской Республики, особенно на юге страны (Южная Италия и Сицилия). По вероисповеданию — католики. Общая численность людей, сохраняющих арберешское самосознание — от 40 до 80 тыс. человек (2008 год, оценка). Общее число людей в Италии, имеющих полное или частичное арберешско-албанское происхождение — свыше 2 млн человек, в основном на юге страны и в крупных городах. Родной — арберешский язык, основная масса двуязычна, использует итальянский язык, а также его региональные диалекты. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Els Arbëreshë són una minoria d'ètnia albanesa que viu a Itàlia. En són uns 100.000, dels quals uns 80.000 encara parlen l'albanès i viuen a 46 comunes de Sicília, Basilicata, Calàbria, Molise, Pulla, Campània i Abruços. Són cristians albanesos i s'hi establiren pels voltants del segle xvi. Tenen un cert reconeixement lingüístic, a diferència dels de Grècia, i darrerament s'han vist reforçats pels nous immigrats albanesos. (ca)
- أربيريشي (بالألبانية:Arbëreshë) هي أقلية لغوية وعرقية ألبانية تعيش في جنوب إيطاليا وخصوصاً مناطق بوليا وبازيليكاتا وموليزي وكالابريا وصقلية. استقروا في جنوب إيطاليا في القرون الخامس عشر وحتى الثامن عشر في عدة موجات من الهجرات، في أعقاب وفاة البطل القومي الألباني جورج كاستريوتي سكاندربيك والفتح التدريجي لألبانيا وأنحاء الإمبراطورية البيزنطية على يد الأتراك العثمانيين. (ar)
- De Arbëreshë zijn een Albanese minderheid in het zuiden van het Apennijns Schiereiland en Sicilië. Ze kwamen vanaf de 15e eeuw uit Albanië en ze spreken een dialect van het Toskisch. Van de ongeveer 500.000 Albanezen in Italië behoren ruim 100.000 tot de Arbëreshë gemeenschap. Buiten Italië leven er in de Verenigde Staten, Argentinië en Chili ook gemeenschappen Arbërëshe. Hoewel de Arbërëshe gemeenschap ook etnisch Albanees is, onderscheiden zij zich door de aanzienlijke aantallen rooms-katholieken, in tegenstelling tot andere Albanese immigranten die ook de islam en oosters-orthodoxe kerk aanhangen. (nl)
- Arboresze (inne rzadziej używane w języku polskim nazwy: Arbaresze i Arberesze), alb. Arbëreshë – grupa etniczna zamieszkująca głównie Kalabrię we Włoszech. Uważają się za potomków Albańczyków, którzy począwszy od schyłku średniowiecza migrowali z Bałkanów do Italii. Są grekokatolikami (Kościół italo-albański). (pl)
- 阿尔伯雷什人（阿爾巴尼亞語：Arbëreshët e Italisë，發音：[aɾbəˈɾɛʃ]，義大利語：Albanesi d'Italia，英語：Italo-Albanians）是一个分布在意大利南部的一个阿尔巴尼亚族群。族群的形成就是因为逃离奥斯曼帝国的宗教迫害，因此绝大多数的阿尔伯雷什人都是天主教徒。目前为止在意大利有268,000人拥有阿尔伯雷什血统，其中100,000人会说阿尔巴尼亚语的阿尔伯雷什方言。 (zh)
- Arberešové (Arbëreshë) nebo také Italoalbánci jsou příslušníci národnostní menšiny žijící na jihu Itálie, tvořené křesťanskými uprchlíky z Albánie, kteří se v oblasti usazovali od 15. století. Počet Arberešů se odhaduje na zhruba sto tisíc a lidí se smíšeným arberešským původem na dva miliony. Žijí převážně v krajích Apulie, Basilicata, Kalábrie, Molise a Sicílie. Hovoří , která se vyvinula ze středověké toskičtiny ovlivněné řečtinou a italštinou. Většina z nich se hlásí k italsko-albánské církvi, užívající byzantský ritus, místní církev tvoří eparchie Lungro, eparchie Piana degli Albanesi a územní opatství Santa Maria di Grottaferrata. (cs)
- Die Arbëresh (IPA: ar'bəreʃ) sind eine alteingesessene albanische ethnische Minderheit in Mittel- und Süditalien und auf der Insel Sizilien, die in Italien durch das Gesetz Nr. 482 „Zum Schutz der historischen Sprachminderheiten“ vom 15. Dezember 1999 geschützt werden. Ihr zerstreutes Siedlungsgebiet wird auf Italienisch „Arbëria“ (auch: Arberia) genannt. Der Begriff Arbëresh bedeutet „Albaner“ und hat seinen Ursprung im Wort Arber/Arbëri, mit dem man die Region des heutigen Albaniens des 15. und 16. Jahrhunderts benannte. (de)
- The Arbëreshë (pronounced [aɾbəˈɾɛʃ]; Albanian: Arbëreshët e Italisë; Italian: Albanesi d'Italia), also known as Albanians of Italy or Italo-Albanians, are an Albanian ethnolinguistic group in Southern Italy, mostly concentrated in scattered villages in the region of Calabria and, to a lesser extent, in the regions of Abruzzo, Apulia, Basilicata, Campania, Molise and Sicily. They are the descendants of Albanian refugees who fled Albania, and later some from Morea between the 14th and the 18th centuries following the Ottoman conquest of the Balkans. (en)
- La arbereŝoj (plurale arbëreshë, singulare: arbëresh) estas komunumo albanlingva kiu vivas en la suda parto de Italio. Ofte ili mem sin nomas Arbëria (Albanio). Ili estas la rektaj posteuloj de la albanoj kiuj ekloĝis en la Itala duoninsulo dum la 15a kaj 16a jarcentoj, post la forpaso de la nacia albana heroo, Skanderbego, kaj la laŭgrada konkero de Albanio kaj la tuta bizanca Imperio fare de la Otomanaj turkoj. (eo)
- Los arbëreshë (arbëreshët e Italisë en idioma albanés; singular: arbëresh), a saber los albaneses de Italia, también llamados italo-albaneses, son la comunidad histórica albanoparlante que habita en la zona meridional de Italia. Hablan el llamado dialecto arbëreshë. Son descendientes directos de los albaneses que se instalaron en la península itálica durante los siglos XV y XVI, después de la muerte del héroe nacional albanés Skanderbeg y de la invasión del Imperio otomano sobre Albania. (es)
- Arbëreshë (singularra: arbëresh) Italiako hegoaldean bizi diren eta albanieraz mintzatzen direnen komunitatea da. Arbëreshera da haien albaniera-dialektoaren izena. XV. eta XVI. mendeetan Italiako hegoaldean kokatu ziren albaniarren ondorengoak dira. Siziliako Piana degli Albanesi udalerrietan (arbëresheraz, Hora e Arbëreshëvet) arbëreshek gehiengoa osatzen dute. Halaber, Calabrian ere badira hainbat arberesh talde. (eu)
- Arbëreshë (pengucapan bahasa Albania: ; bahasa Albania: Arbëreshët e Italisë/Shqiptarët e Italisë), juga dikenal sebagai orang Albania dari Italia atau Italia-Albania, adalah kelompok penutur bahasa Albania di Italia Selatan, sebagian besar terkonsentrasi di desa-desa yang tersebar di wilayah Puglia, Basilicata, Calabria, Campania, Molise dan Sisilia. Mereka merupakan keturunan dari pengungsi Albania Tosk, yang melarikan diri dari Albania pada kurun abad ke-14 hingga ke-18 setelah serbuan Turki Utsmani ke Balkan. (in)
- Les Arberèches (en albanais Arbëresh) sont des Albanais vivant depuis la fin du Moyen Âge dans le sud de l’Italie. Ils s’y sont établis aux XVe et XVIe siècles, fuyant l’occupation ottomane à la suite de la mort du héros albanais Skanderbeg. Un second groupe d’émigrés de la région de Himarë les a rejoints après le massacre de 6 000 Albanais qui avaient refusé de se convertir à l’islam, par Ali Pasha Janina Tepelena. Ce groupe s’est établi principalement à Hora e Arbëreshëvet (Piana degli Albanesi en italien) et Sëndahstina (Santa Cristina Gela). (fr)
- Gli arbëreshë (AFI: /aɾˈbəɾɛʃ/, in albanese: arbëreshët e Italisë), ossia gli albanesi d'Italia, detti anche italo-albanesi, sono la minoranza etno-linguistica albanese storicamente stanziata in Italia meridionale e insulare. Bandiera degli Arbëreshë presso il comune di Piana degli Albanesi (PA) L'idioma degli arbëreshë è l'omonima lingua arbëreshe (gluha arbëreshe), che fa parte della macro-lingua albanese e deriva dalla variante tosca (toskë) parlata in Albania meridionale. A seguito della legge n. 482/1999 l'albanese è tra le lingue riconosciute e tutelate in Italia. (it)
- 아르버레셔인(알바니아어: Arbëreshë), 혹은 알바니아계 이탈리아인은 이탈리아 남부에 거주하는 알바니아인 소수민족으로, 주로 칼라브리아주에 집중적으로 모여 살지만, 일부는 풀리아주, 바실리카타주, 몰리세주, 그리고 시칠리아 주에 몇몇 정착지를 두고 있기도 한다. 이들은 15세기에서 18세기 사이 당시 오스만 제국의 발칸반도 침략에 의해 알바니아를 떠난 토스크 알바니아인들의 후손들이다. 아르버레셔인들은 당시 오스만 왕조의 알바니아 정복 이후, 15세기에서 18세기 동안 여러 차례의 이주를 통하여 이탈리아 남부에 정착하였다. 이들의 문화는 언어, 종교, 전통 의례, 예술, 그리고 식문화에 이르기까지 잘 보존되어 있어, 특정 민족 집단에 귀속되어 있는 독립적 특성을 보이고 있다. 여러 세기 동안, 아르버레셔인들은 자신들의 정체성을 지키기 위해 계속하여 노력해 왔으며, 이는 주로 칼라브리아주에 기반을 둔 2곳의 동방 비잔티움 전례 종교 단체가 주도해왔다. (ko)
- Os arbëreshë, também conhecidos como arberescos, albaneses da Itália, ou ítalo-albaneses, são um grupo étnico de língua albanesa que vive na Itália meridional. Este povo se estabeleceu na Itália entre os séculos XV e XVIII depois da morte do grande herói albanês Skanderbeg. Os arbëreshë conseguiram manter sua identidade e ainda se autodenominam albaneses. Todavia, à diferença da maior parte dos albaneses, majoritariamente muçulmanos, os arbëreshë são católicos, e sua língua foi influenciada pelo italiano mais do que qualquer outro dialeto albanês. (pt)
- Арбереши или Итало-албанцы (алб. Arbëreshët, итал. Arbereschi, сиц. Arbanisi) — одна из двух крупных субэтнических эксклавных групп албанского (иллирийского) происхождения, в Средние века выделившаяся из собственно албанского этноса Балкан. Похожую историю имеют и арнауты — члены другой эксклавной группы албанцев. Современные арбереши проживают в основном в сельской местности Итальянской Республики, особенно на юге страны (Южная Италия и Сицилия). По вероисповеданию — католики. Общая численность людей, сохраняющих арберешское самосознание — от 40 до 80 тыс. человек (2008 год, оценка). Общее число людей в Италии, имеющих полное или частичное арберешско-албанское происхождение — свыше 2 млн человек, в основном на юге страны и в крупных городах. Родной — арберешский язык, основная масса двуяз (ru)
- Arberesjer är en albansk folkgrupp i södra Italien. Folkgruppen kallas också för arbëreshër och flydde till Italien under 1400-talet. Detta efter att Albanien tidigare hade invaderats av det Osmanska riket. Arberesjerna kunde behålla det mesta av sin identitet och kan än idag bli identifierade som albaner, i synnerhet som den albanska prägeln kvarstår i flera områden de bebor. Den italienske statsmannen Francesco Crispi, av arberesjiskt ursprung, gjorde en stor insats för Italiens enande. (sv)
- Арбереші (алб. Arbëreshët, італ. Arbereschi) — одна з двох великих субетнічних ексклавних груп албанського (іллірійського) походження, у Середні століття виділилася з власне албанського етносу Балкан. Схожу історію мають і арнаути — члени іншої ексклавної групи албанців. Сучасні арбереші проживають в основному в сільській місцевості Республіки Італія, особливо на півдні країни (Південна Італія і Сицилія). За віросповіданням — католики. Загальна чисельність людей, які зберігали арбереську самосвідомість — від 40 до 80 тис. осіб (2008 рік, оцінка). Загальне число людей в Італії, що мають повне або часткове арберешсько-албанське походження — понад 2 млн осіб, в основному на півдні країни і у великих містах. Рідна — , основна маса двомовна, використовує італійську мову, а також її регіональні (uk)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
2.jpg){kind=link}
_panorama.jpeg){kind=link}
_road_sign.jpeg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
2.jpg){kind=link}
_(CS),_Le_Vallje_2009._(5).jpg){kind=link}
_(CS)..jpg){kind=link}
_(CS)._(4).jpg){kind=link}
_panorama.jpeg){kind=link}
_road_sign.jpeg){kind=link}
