| dbo:abstract
|
- الرمز الرسولي (أو العقيدة الرسولية، أو عقيدة الرسل، أو عقيدة تلاميذ المسيح. باللاتينية: Symbolum Apostolorum أو Symbolum Apostolicum) بيان مبكر للمعتقد المسيحي، ويقال «عقيدة» ويقال «رمز». تستعمله بعض الطوائف المسيحية لأغراض ليتورجية (شعائرية) أو تعليمية، أبرزها الكنائس الليتورجية الغربية، ومنها الكنيسة الكاثوليكية واللوثرية والأنجليكية. يستعمله أيضًا المشيخيون والمورافيون والميثوديون والأبرشانيون. الرمز الرسولي ثالوثيّ البنْيان، فيه مقاطع تؤكد الإيمان بالرب الآب والرب الابن والروح القدس. وهو مبني على الفهم اللاهوتي المسيحي للأناجيل القانونية ورسائل العهد الجديد، والعهد القديم بدرجة أقل. والظاهر أن أساسه هو «الرمز الروماني القديم» المعروف أيضًا بالعقيدة الرومانية القديمة. صورته الأصلية مبكرة جدًّا، ومِن ثَم لا يتناول المسائل الكرستولوجية المحدَّدة في «قانون الإيمان» وغيره من الرموز المسيحية. ولذا لا تصريح فيه بشيء عن ألوهية المسيح أو ألوهية الروح القدس، ولا تناوُل لمسائل لاهوتية أخرى كثيرة صارت محل خلاف في القرون اللاحقة. أول استعمال معروف لمصطلح «الرمز الرسولي» كان في خطاب يرجع إلى 390 بعد الميلاد من سينودوسٍ كان في ميلان، وربما كان مرتبطًا باعتقاد أن رسل المسيح الإثني عشر ساهم كل منهم –بوحي من الروح القدس– بفقرة من فقرات الرمز الاثنتي عشرة، وقد كان هذا الاعتقاد منتشرًا مقبولًا في القرن الرابع. (ar)
- Apoštolské vyznání (latinsky Symbolum Apostolicum – Apoštolský symbol) je jedno ze základních vyznání křesťanské víry, které uznávají v podstatě všichni křesťané. Vznikalo mezi 2. a 9. stoletím a dodnes se užívá v liturgii západní církve, ať katolické, anglikánské či evangelické. Zvláště užívané je církví na Západě. Apoštolské vyznání stojí i na začátku modlitby růžence. Trojitá struktura vyznání odráží základní nauku, kterou vyznání tvrdí, totiž v trojici osob v jednom Bohu. Podle legendy apoštolové sepsali toto vyznání desátého dne po Ježíšově nanebevstoupení. Ač lze o původu této legendy pochybovat, přesto jednotlivé body nauky obsažené ve vyznání jsou přítomné v křesťanství již v době apoštolů, takže se lze domnívat, že počátky tohoto vyznání opravdu sahají do doby na konci 1. století. Nejstarší podobou tohoto vyznání je zřejmě otázková křestní podoba tohoto vyznání u Hippolyta Římského (kolem roku 215). Současná podoba kréda pochází ze spisů († 542). Toto vyznání bylo prokazatelně užíváno jako souhrn křesťanského učení pro kandidáty křtu v Římě. Apoštolské a Nicejsko-konstantinopolské vyznání jsou v katolické církvi spojeny s částečnými odpustky. (cs)
- El Credo dels Apòstols - Symbolum Apostolorum o Symbolum Apostolicum (llatí) - de vegades anomenat Símbol dels Apòstols, és una declaració de principis de les creences cristianes, un credo o símbol. És àmpliament utilitzat per un nombre de denominacions cristianes tant per propòsits litúrgics com catequístics, més visible en la litúrgia de les esglésies de tradició occidental, entre els quals l'Església Catòlica Romana, el luteranisme i la comunió Anglicana. També és utilitzat per presbiterians, metodistes, congregationalistes i molts baptistes. El Credo dels Apòstols és trinitari en estructura amb seccions que afirmen la creença en Déu Pare, Jesucrist el seu Fill i l'Esperit Sant. El Credo dels Apòstols es va basar en la comprensió teològica cristiana dels evangelis canònics, les cartes del Nou Testament i, en menor mesura, l'Antic Testament. La seva base sembla l'antiga Creu Romana coneguda també com l'. A causa de l'origen primerenc de la seva forma original, no aborda alguns problemes cristològics definits al Credo de Nicea i altres credos cristians. No diu res explícitament sobre la divinitat de Jesús o de l'Esperit Sant. Això fa que sigui acceptable per a molts arrians i unitaris. Tampoc no aborda moltes altres qüestions teològiques que es van convertir en objectes de conflicte segles més tard. El primer esment de l'expressió "Credo dels Apòstols" apareix en una carta de l'any 390 d'un sínode a Milà i pot haver estat associat a la creença, àmpliament acceptada al segle iv, que, sota la inspiració de l'Esperit Sant, cadascun dels dotze apòstols aportà un article d'un credo. (ca)
- Das apostolische Glaubensbekenntnis, auch Apostolikum genannt, ist eine Form der christlichen Glaubensbekenntnisse, eine fortgebildete Variante des altrömischen Glaubensbekenntnisses. Seine Ursprünge liegen entweder in einer frühen Ausformulierung der Regula fidei oder in einer Weiterentwicklung von Tauffragen. (de)
- The Apostles' Creed (Latin: Symbolum Apostolorum or Symbolum Apostolicum), sometimes titled the Apostolic Creed or the Symbol of the Apostles, is a Christian creed or "symbol of faith". The creed most likely originated in 5th-century Gaul as a development of the Old Roman Symbol, the old Latin creed of the 4th century. It has been in liturgical use in the Latin rite since the 8th century and, by extension, in the various modern branches of Western Christianity, including the modern liturgy and catechesis of the Catholic Church, Lutheranism, Anglicanism, Presbyterianism, Moravianism, Methodism, and Congregational churches. It is shorter than the full Niceno-Constantinopolitan Creed adopted in 381, but it is still explicitly trinitarian in structure, with sections affirming belief in God the Father, God the Son, and God the Holy Spirit. It does not address some Christological issues defined in the Nicene Creed. It thus says nothing explicitly about the divinity of either Jesus or the Holy Spirit. For this reason, it was held to predate the Nicene Creed in medieval Latin tradition. The expression "Apostles' Creed" is first mentioned in a letter from the Synod of Milan dated AD 390, referring to a belief at the time that each of the Twelve Apostles contributed an article to the twelve articles of the creed. (en)
- La Symbolum Apostolorum (Apostola Kredo aŭ la Apostola Kredo-Konfeso) estas kredokonfeso uzata en la kristana okcidento. Ĝi evoluis inter la 1-a jarcento al la 6-a.Ĝi estis starigita kiel la kredo, kiun kristano konfesis antaŭ bapto. Sed kiel oficiala kredo, ĝi estas tro nepreciza, kion montris la herezoj de la 6-a jarcento. Do kiel oficiala kredo, ĝi estis anstataŭigita de la Kredo Nicea. La unua teksto de tiu kredo estas komento pri ĝi de Rufino el Aquileia de la komenco de la 5.a jarcento. La nuna formulado, dirata galikana, troviĝas, preskaŭ integra, ĉe sankta Cezario el Arles. (eo)
- El símbolo de los apóstoles o credo de los apóstoles (en latín: Symbolum Apostolorum o Symbolum Apostolicum) es un credo cristiano o símbolo de la fe, una declaración dogmática de los contenidos de la fe cristiana. Se trata del antiguo símbolo bautismal de la Iglesia de Roma. Su autoridad le viene de este hecho: «Es el símbolo que guarda la Iglesia romana, la que fue sede de Pedro, el primero de los apóstoles, y a la cual él llevó la doctrina común» (S. Ambrosio, symb. 7). El credo se originó más probablemente en la Galia del siglo V como un desarrollo del Antiguo símbolo romano (vetus symbolum romanum) o viejo credo romano, el antiguo credo en latín del siglo IV. Ha estado en uso litúrgico en el rito latino desde el siglo VIII y, por extensión, en las varias ramas modernas del cristianismo occidental, incluyendo la liturgia y catequesis moderna de la Iglesia católica, el luteranismo, el anglicanismo, el presbiterianismo, el moravianismo, el metodismo y las iglesias congregacionales. Si bien es más corto que el Credo niceno-constantinopolitano completo adoptado en el 381, es aún explícitamente trinitario en estructura, y contiene secciones que afirman la creencia en Dios Padre, Dios Hijo y Dios Espíritu Santo.No aborda algunos asuntos cristológicos definidos en el credo niceno. Por lo tanto, no dice nada explícitamente acerca de la divinidad de Jesús o del Espíritu Santo. Es por tal razón que se afirmaba en la tradición medieval latina que era anterior al credo niceno. La expresión «Credo de los apóstoles» se menciona por primera vez en una carta del Sínodo de Milán con fecha de 390, refiriéndose a una creencia en esta época según la cual cada uno de los Doce Apóstoles contribuyó un artículo a los doce artículos del credo. (es)
- Le Symbole des Apôtres est une confession de foi chrétienne en usage en Occident dans les Églises catholique et protestantes. Il est aussi connu sous le nom de Credo (c'est-à-dire « je crois » en latin, la version dans cette langue commençant par ce mot), mais un tel emploi est abusif, le terme Credo désignant à proprement parler le Symbole de Nicée-Constantinople. (fr)
- de chuid na Críostaíochta is ea Cré na nAspal. Creidim i nDia, an tAthair Uilechumhachtach, Cruthaitheoir Nimhe agus Talún,agus i nÍosa Críost a Aonmhac san ár dTiarna,do gabhadh ón Spriod Naomh, do rugadh ó Mhuire ógh,d'fhulaig páis fé Phointeas Píolóid, do céasadh ar an gcrois,fuair bás agus d'adhlacadh, chuaigh síos go hifreann,d'aiséirigh an treas lá ó mhairbh, chuaigh suas ar neamh,tá ina shuí ar dheasláimh Dé an tAthair Uilechumhachtach,as san tiocfaidh ag tabhairt bhreithiúntais ar bheo is ar mhairbh.Creidim sa Spriod Naomh, sa naomh-Eaglais Chaitliceach,i gComaoine na Naomh, i Maithiúnachas na bPeacaí,i nAiséirí na Colla, is sa Bheatha Shíoraí. áiméin. (ga)
- Pengakuan Iman Rasuli atau Syahadat Para Rasul (Latin: Symbolum Apostolorum atau Symbolum Apostolicum), yang disebut juga Kredo Rasuli atau Kredo Para Rasul (bahasa Latin: Credo Apostolorum atau Credo Apostolicum), adalah salah satu rumusan kredo atau pengakuan iman/syahadat yang diakui dalam Kekristenan. Menurut buku liturgi Misale Romawi yang digunakan oleh Gereja Katolik Roma, kredo ini disebut juga Syahadat Pembaptisan Gereja Romawi (bahasa Latin: Symbolum baptismale Ecclesiae Romanae). Bentuk modern dari rumusan kredo ini kemungkinan besar berasal dari tradisi Kristen Galia dari abad ke-5 sebagai pengembangan dari pengakuan iman Romawi yang lebih kuno, yaitu kredo Latin kuno dari abad ke-4. Kredo ini diperkirakan telah digunakan dalam ritus liturgi Latin sejak abad ke-8. Hingga saat ini, kredo tersebut digunakan oleh berbagai Gereja yang termasuk dalam denominasi Kekristenan Barat, terutama dalam liturgi dan katekese modern yang digunakan oleh Gereja Katolik, Gereja Lutheran, Persekutuan Anglikan, Gereja Presbiterian, Gereja Moravian, Gereja Metodis, dan Gereja-Gereja Kongregasional. Rumusan Pengakuan Iman Rasuli lebih pendek dari rumusan Syahadat Nikea-Konstantinopel penuh yang ditetapkan pada tahun 381. Kredo ini memuat unsur-unsur trinitas secara tegas, dengan adanya bagian-bagian yang menyebutkan kepercayaan kepada Allah Bapa, Allah Anak/Putra, dan Allah Roh Kudus. Namun, kredo tersebut tidak menyebutkan beberapa isu kristologis yang disebutkan secara tegas dalam Syahadat Nikea, dengan kata lain kredo ini tidak menegaskan secara eksplisit tentang keilahian Yesus atau Roh Kudus. Untuk alasan itu, Pengakuan Iman Rasuli diyakini dirumuskan sebelum Syahadat Nikea dalam tradisi Gereja Latin abad pertengahan. Istilah "Symbolum Apostorolum" pertama kali muncul dalam sebuah surat yang dikeluarkan oleh Sinode Milan tahun 390 M, yang merujuk pada keyakinan saat itu bahwa Kedua Belas Rasul masing-masing menyumbangkan salah satu dari dua belas "pasal" atau bagian dalam kredo tersebut. Menurut Katekismus Heidelberg, Pengakuan Iman Rasuli terbagi atas tiga bagian utama yaitu pertama mengenai Allah Bapa dan penciptaan dunia. Yang kedua mengenai Allah Anak dan penebusan manusia. Yang ketiga mengenai Allah Roh Kudus dan pengudusan manusia. (in)
- Il Credo o Simbolo degli apostoli (Symbolum apostolorum o Symbolum apostolicum) è un'antichissima formula di fede della religione cristiana. Fino al XV secolo venne attribuito agli stessi apostoli. (it)
- 사도신경(使徒信經, 라틴어: Symbolum Apostolicum) 또는 사도신조는 기독교에서 사용되는 신앙고백의 하나로 주로 서방교회에서 기도문으로 활용한다. '로마신조'에서 유래한 기독교인들의 신앙고백문으로 주기도문(마태복음 6 : 9 ~ 13)과 달리 성경에는 나와 있지 않다. (ko)
- 使徒信条（しとしんじょう、ラテン語: Symbolum Apostolicum, 英語: Apostles' Creed）は、キリスト教のうち、西方教会（カトリック教会、聖公会、プロテスタント）における基本信条のひとつ。使徒信経（しとしんきょう）とも。ラテン語原文の冒頭の語をとってクレド(Credo) とも呼ばれる。東方を含む世界公会議での承認は受けていない。 なお、東方教会（正教会、東方諸教会）では使用されない。東西両教会で使用されるという意味でより広く使われる基本信条には、ニケヤ信条（ニカイア・コンスタンティノポリス信条）がある。 (ja)
- De apostolische geloofsbelijdenis (ook wel (Symbolum) Apostolicum genoemd of De Twaalf Artikelen van het Geloof) is een van de centrale geloofsbelijdenissen uit het christendom. De apostolische geloofsbelijdenis is de eenvoudigste van de geloofsbelijdenissen. De belijdenis is langzaamaan ontstaan uit onder andere verzen in de Bijbel. Rond 170 is de eerste bekende versie op schrift gezet. (nl)
- Apostolski symbol wiary (łac. Symbolum Apostolorum lub Symbolum Apostolicum), w skrócie Symbol Apostolski (potocznie: Skład apostolski, Wierzę w Boga, z łac. credo – wierzę) – najwcześniejsze wyznanie wiary Kościoła katolickiego. Pierwsze pisane świadectwo tekstu sięga początku III wieku. Późniejsza legenda przypisała autorstwo samym Apostołom. Autorytet tego Credo wziął się, po pierwsze, z faktu jego powstania w Rzymie, który od początku cieszył się szczególnym autorytetem wśród innych kościołów lokalnych Zachodu, po drugie, stąd, że jego treść postrzegano jako odbicie apostolskiej tradycji wiary. W symbolu wyrażona jest wiara w Trójcę Świętą, używa go przede wszystkim Zachód chrześcijański: Kościół rzymskokatolicki, Kościoły starokatolickie, anglikanie, liczne wyznania protestanckie. W Kościele rzymskokatolickim odmawiany jest jako modlitwa prywatna, a także publicznie w czasie takich nabożeństw jak różaniec czy koronka do Miłosierdzia Bożego. W różnych wersjach językowych Mszału rzymskiego Symbol Apostolski jest podany jako alternatywny wobec zazwyczaj recytowanego w niedziele Symbolu Nicejsko-Konstantynopolitańskiego, w Mszale polskim nie został jednak ujęty. (pl)
- Апо́стольский си́мвол ве́ры (лат. Symbolum Apostolorum, Credo Apostolorum) — древний христианский символ веры. Восходит к Староримскому Символу веры. Современная форма зафиксирована впервые в VI веке в записи Цезаря Арльского, но не вызывает сомнения его более древнее происхождение, поскольку он с первых веков христианства использовался римской церковью в таинстве крещения. Назван апостольским, поскольку он является одним из древнейших символов веры, и содержит в себе элементы, восходящие к апостольской проповеди. Текст Апостольского Символа был всегда широко распространён в Западной Церкви и используется ныне в богослужении Римско-католической, Англиканской и некоторых иных протестантских, а также православных церквей западного обряда. Также он входит в состав молитвы розария. Про отличие Апостольского Символа веры от Никео-Цареградского Символа веры см. в статье Никео-Цареградский Символ веры. (ru)
- Den apostoliska trosbekännelsen (latin: symbolum Apostolicum eller enbart Apostolicum) är den äldsta av de tre så kallade ekumeniska huvudsymbola. Den har sitt ursprung i den fornkristna församlingen i Rom, 200-talets början, och dess namn är tidigast dokumenterat i ett brev från Ambrosius cirka 390. Det är en längre version av den gammalromerska trosbekännelsen. Den kallas apostolisk, eftersom den anses vara en pålitlig sammanfattning av apostlarnas tro så som den uttrycks i Nya Testamentet. Texten bygger delvis på aposteln Paulus definition av kristen tro i Romarbrevets tionde kapitel, vers 9 från 60-talet: ”Ty om du med din mun bekänner att Jesus är herre, och i ditt hjärta tror att Gud har uppväckt honom från de döda, skall du bli räddad.” Klyftan mellan judendomen och den växande kristna rörelsen blev under 100-talet allt tydligare samtidigt som behovet av en kort sammanfattning av den kristna tron blev allt större bland annat för att tydliggöra avgränsningen mot andra religiösa rörelser som till exempel gnosticismen. Den apostoliska trosbekännelsen behöver inte, till skillnad från Paulus definition i Romarbrevet, den judiska religionens kontext för att vara begriplig för icke-judar. Texten är belagd i ett par varianter, både på latin och koinégrekiska, före år 341 och fick sin slutgiltiga språkliga form under 700-talet. Den är okänd inom östkyrkan, där man enbart använder den Nicaenska trosbekännelsen. I Sverige förekommer två översättningar, en äldre och en nyare. Den nyare används dock inte av alla kyrkosamfund. (sv)
- O Credo dos Apóstolos (em latim: Symbolum Apostolorum ou Symbolum Apostolicum), às vezes chamado de Símbolo dos Apóstolos, é uma profissão de fé cristã, um credo ou um símbolo. É amplamente utilizado por muitas denominações cristãs para propósitos litúrgicos e catequéticos, mais visivelmente pelas igrejas litúrgicas de tradição ocidental, incluindo o Rito latino da Igreja Católica, o Rito oriental das Igrejas Ortodoxas Orientais, o luteranismo, o anglicanismo, o presbiterianismo e o Congregacionalismo. As especificações teológicas desse credo parecem ter sido originalmente formuladas como uma refutação do gnosticismo, uma antiga heresia. Isso pode ser visto em quase toda frase. Por exemplo, o credo afirma que o Cristo, Jesus, nasceu, sofreu e morreu na cruz. Isso parece ser uma afirmação direta contra o ensinamento herético de que o Cristo apenas aparentou ser homem e não sofreu nem morreu de verdade. O Credo dos Apóstolos, da mesma forma que outros credos batismais, é admirado como um exemplo do ensinamento dos apóstolos e uma defesa do Evangelho de Cristo. O nome do Credo origina-se antes da quinta década d.c., de que por inspiração do Espírito Santo, após o Pentecostes, cada um dos Doze Apóstolos ditou uma parte do credo. Ele é tradicionalmente dividido em doze artigos. Como o credo foi originado nos primórdios do cristianismo, ele não abrange alguns assuntos cristológicos definidos no Credo Niceno e em outros credos cristãos. Portanto, nada é dito explicitamente sobre a divindade de Jesus ou do Espírito Santo. Isso o faz aceitável para muitos arianos e unitários. Da mesma forma, ele não abrange muitas outras questões teológicas que se tornaram objetos de disputa séculos após seu surgimento. (pt)
- 使徒信經或宗徒信經（唐朝景教譯作師利海經），是基督宗教三大傳統《信經》之一。使徒信經被視為早期基督教會信仰的敘述，很可能寫於第一或二世紀的「辯士時期」，主要目的是要澄清信仰內容，特別是回應當時已被判为异端的諾斯底主義。《使徒信經》共有12句，分成3部分寫作。第一部分相信全能的天父，用來對抗馬吉安派。第二部分相信耶穌基督是真正的人也是真正的神，用來對抗義子說、幻影說、神格惟一論。第三部分相信聖神、教會、赦免及復活之恩，除了對抗神格惟一論外，也澄清諾斯底派靠知識得救的論點。 根據教會傳統，使徒們最後一次聚集在耶路撒冷，準備到世界各地傳福音，每人寫一條信仰原則，十二個使徒寫完後就握手分別，從此大家沒有機會再見面，一個一個為主殉道，一個一個被殺在遙遠的他鄉。雖然很多人以為使徒信經是由使徒寫成的，但後來證實使徒信經是在最後一位基督使徒聖約翰（或译“聖若望”）亡故後才逐漸編寫成現今的樣本，最早可追溯至250年以前的信仰標準。之所以會被稱為使徒信經，是因其信仰中心是建立在基督使徒的教導上。 而使徒信經這個名詞則至八世紀才出現。現今，此信經通用的文本基本定型於6-7世紀。基本上除了（正教会、东方正统教会和東儀天主教會），大部分基督教教派如天主教會（羅馬大公教會）、拉丁礼正教會、聖公宗（安立甘宗）、信义宗（路德宗）和其他新教教教派都会在儀式裡頌念此經。 此信經並不像後來的《尼西亞信經》以及其他信經那樣進一步探討耶穌基督的本性。故此，在《尼西亞信經》闡明耶穌與父神本質相同此教義前，兩個被視為異端的亞流派和一位论派的許多教會人士也宣稱接受《使徒信經》。 (zh)
- Апо́стольський си́мвол ві́ри (лат. Symbolum Apostolorum) — давній християнський символ віри. Сучасна форма зафіксована вперше в VI столітті в записі Цезаря Арльського, але не викликає сумніву його давніше походження, оскільки він з перших століть християнства використовувався римською церквою в таїнстві хрещення. У IV столітті єпископ Марселій Анкирський писав, що Апостольський Символ віри зустрічається в крещальной формулі часів імператора Антонія Пія (130–167 рр. н.е.). Названий апостольським оскільки він, з одного боку, є найстаршим символом віри, що сходить до апостольських часів, а з іншого боку, як би підсумовує навчання апостолів Текст апостольського символу віри використовується в богослужінні Римо-католицької церкви. Також він входить до складу молитви розарію. Крім того його використовують у богослужіннях англікани і деякі інші протестантські церкви. Православна церква не використовує цей символ віри. По своїй формі та суті Апостольський символ віри є Прославленням, Славослов'ям. Він не містить вимог до людини, а розповідає про те, що зробив для людини Бог, також є стислим сповіданням основних догматів християнської віри. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Das apostolische Glaubensbekenntnis, auch Apostolikum genannt, ist eine Form der christlichen Glaubensbekenntnisse, eine fortgebildete Variante des altrömischen Glaubensbekenntnisses. Seine Ursprünge liegen entweder in einer frühen Ausformulierung der Regula fidei oder in einer Weiterentwicklung von Tauffragen. (de)
- La Symbolum Apostolorum (Apostola Kredo aŭ la Apostola Kredo-Konfeso) estas kredokonfeso uzata en la kristana okcidento. Ĝi evoluis inter la 1-a jarcento al la 6-a.Ĝi estis starigita kiel la kredo, kiun kristano konfesis antaŭ bapto. Sed kiel oficiala kredo, ĝi estas tro nepreciza, kion montris la herezoj de la 6-a jarcento. Do kiel oficiala kredo, ĝi estis anstataŭigita de la Kredo Nicea. La unua teksto de tiu kredo estas komento pri ĝi de Rufino el Aquileia de la komenco de la 5.a jarcento. La nuna formulado, dirata galikana, troviĝas, preskaŭ integra, ĉe sankta Cezario el Arles. (eo)
- Le Symbole des Apôtres est une confession de foi chrétienne en usage en Occident dans les Églises catholique et protestantes. Il est aussi connu sous le nom de Credo (c'est-à-dire « je crois » en latin, la version dans cette langue commençant par ce mot), mais un tel emploi est abusif, le terme Credo désignant à proprement parler le Symbole de Nicée-Constantinople. (fr)
- de chuid na Críostaíochta is ea Cré na nAspal. Creidim i nDia, an tAthair Uilechumhachtach, Cruthaitheoir Nimhe agus Talún,agus i nÍosa Críost a Aonmhac san ár dTiarna,do gabhadh ón Spriod Naomh, do rugadh ó Mhuire ógh,d'fhulaig páis fé Phointeas Píolóid, do céasadh ar an gcrois,fuair bás agus d'adhlacadh, chuaigh síos go hifreann,d'aiséirigh an treas lá ó mhairbh, chuaigh suas ar neamh,tá ina shuí ar dheasláimh Dé an tAthair Uilechumhachtach,as san tiocfaidh ag tabhairt bhreithiúntais ar bheo is ar mhairbh.Creidim sa Spriod Naomh, sa naomh-Eaglais Chaitliceach,i gComaoine na Naomh, i Maithiúnachas na bPeacaí,i nAiséirí na Colla, is sa Bheatha Shíoraí. áiméin. (ga)
- Il Credo o Simbolo degli apostoli (Symbolum apostolorum o Symbolum apostolicum) è un'antichissima formula di fede della religione cristiana. Fino al XV secolo venne attribuito agli stessi apostoli. (it)
- 사도신경(使徒信經, 라틴어: Symbolum Apostolicum) 또는 사도신조는 기독교에서 사용되는 신앙고백의 하나로 주로 서방교회에서 기도문으로 활용한다. '로마신조'에서 유래한 기독교인들의 신앙고백문으로 주기도문(마태복음 6 : 9 ~ 13)과 달리 성경에는 나와 있지 않다. (ko)
- 使徒信条（しとしんじょう、ラテン語: Symbolum Apostolicum, 英語: Apostles' Creed）は、キリスト教のうち、西方教会（カトリック教会、聖公会、プロテスタント）における基本信条のひとつ。使徒信経（しとしんきょう）とも。ラテン語原文の冒頭の語をとってクレド(Credo) とも呼ばれる。東方を含む世界公会議での承認は受けていない。 なお、東方教会（正教会、東方諸教会）では使用されない。東西両教会で使用されるという意味でより広く使われる基本信条には、ニケヤ信条（ニカイア・コンスタンティノポリス信条）がある。 (ja)
- De apostolische geloofsbelijdenis (ook wel (Symbolum) Apostolicum genoemd of De Twaalf Artikelen van het Geloof) is een van de centrale geloofsbelijdenissen uit het christendom. De apostolische geloofsbelijdenis is de eenvoudigste van de geloofsbelijdenissen. De belijdenis is langzaamaan ontstaan uit onder andere verzen in de Bijbel. Rond 170 is de eerste bekende versie op schrift gezet. (nl)
- الرمز الرسولي (أو العقيدة الرسولية، أو عقيدة الرسل، أو عقيدة تلاميذ المسيح. باللاتينية: Symbolum Apostolorum أو Symbolum Apostolicum) بيان مبكر للمعتقد المسيحي، ويقال «عقيدة» ويقال «رمز». تستعمله بعض الطوائف المسيحية لأغراض ليتورجية (شعائرية) أو تعليمية، أبرزها الكنائس الليتورجية الغربية، ومنها الكنيسة الكاثوليكية واللوثرية والأنجليكية. يستعمله أيضًا المشيخيون والمورافيون والميثوديون والأبرشانيون. (ar)
- El Credo dels Apòstols - Symbolum Apostolorum o Symbolum Apostolicum (llatí) - de vegades anomenat Símbol dels Apòstols, és una declaració de principis de les creences cristianes, un credo o símbol. És àmpliament utilitzat per un nombre de denominacions cristianes tant per propòsits litúrgics com catequístics, més visible en la litúrgia de les esglésies de tradició occidental, entre els quals l'Església Catòlica Romana, el luteranisme i la comunió Anglicana. També és utilitzat per presbiterians, metodistes, congregationalistes i molts baptistes. (ca)
- Apoštolské vyznání (latinsky Symbolum Apostolicum – Apoštolský symbol) je jedno ze základních vyznání křesťanské víry, které uznávají v podstatě všichni křesťané. Vznikalo mezi 2. a 9. stoletím a dodnes se užívá v liturgii západní církve, ať katolické, anglikánské či evangelické. Zvláště užívané je církví na Západě. Apoštolské vyznání stojí i na začátku modlitby růžence. Trojitá struktura vyznání odráží základní nauku, kterou vyznání tvrdí, totiž v trojici osob v jednom Bohu. Apoštolské a Nicejsko-konstantinopolské vyznání jsou v katolické církvi spojeny s částečnými odpustky. (cs)
- The Apostles' Creed (Latin: Symbolum Apostolorum or Symbolum Apostolicum), sometimes titled the Apostolic Creed or the Symbol of the Apostles, is a Christian creed or "symbol of faith". The creed most likely originated in 5th-century Gaul as a development of the Old Roman Symbol, the old Latin creed of the 4th century. It has been in liturgical use in the Latin rite since the 8th century and, by extension, in the various modern branches of Western Christianity, including the modern liturgy and catechesis of the Catholic Church, Lutheranism, Anglicanism, Presbyterianism, Moravianism, Methodism, and Congregational churches. (en)
- El símbolo de los apóstoles o credo de los apóstoles (en latín: Symbolum Apostolorum o Symbolum Apostolicum) es un credo cristiano o símbolo de la fe, una declaración dogmática de los contenidos de la fe cristiana. Se trata del antiguo símbolo bautismal de la Iglesia de Roma. Su autoridad le viene de este hecho: «Es el símbolo que guarda la Iglesia romana, la que fue sede de Pedro, el primero de los apóstoles, y a la cual él llevó la doctrina común» (S. Ambrosio, symb. 7). (es)
- Pengakuan Iman Rasuli atau Syahadat Para Rasul (Latin: Symbolum Apostolorum atau Symbolum Apostolicum), yang disebut juga Kredo Rasuli atau Kredo Para Rasul (bahasa Latin: Credo Apostolorum atau Credo Apostolicum), adalah salah satu rumusan kredo atau pengakuan iman/syahadat yang diakui dalam Kekristenan. Menurut buku liturgi Misale Romawi yang digunakan oleh Gereja Katolik Roma, kredo ini disebut juga Syahadat Pembaptisan Gereja Romawi (bahasa Latin: Symbolum baptismale Ecclesiae Romanae). (in)
- Apostolski symbol wiary (łac. Symbolum Apostolorum lub Symbolum Apostolicum), w skrócie Symbol Apostolski (potocznie: Skład apostolski, Wierzę w Boga, z łac. credo – wierzę) – najwcześniejsze wyznanie wiary Kościoła katolickiego. Pierwsze pisane świadectwo tekstu sięga początku III wieku. Późniejsza legenda przypisała autorstwo samym Apostołom. Autorytet tego Credo wziął się, po pierwsze, z faktu jego powstania w Rzymie, który od początku cieszył się szczególnym autorytetem wśród innych kościołów lokalnych Zachodu, po drugie, stąd, że jego treść postrzegano jako odbicie apostolskiej tradycji wiary. W symbolu wyrażona jest wiara w Trójcę Świętą, używa go przede wszystkim Zachód chrześcijański: Kościół rzymskokatolicki, Kościoły starokatolickie, anglikanie, liczne wyznania protestanckie. W K (pl)
- O Credo dos Apóstolos (em latim: Symbolum Apostolorum ou Symbolum Apostolicum), às vezes chamado de Símbolo dos Apóstolos, é uma profissão de fé cristã, um credo ou um símbolo. É amplamente utilizado por muitas denominações cristãs para propósitos litúrgicos e catequéticos, mais visivelmente pelas igrejas litúrgicas de tradição ocidental, incluindo o Rito latino da Igreja Católica, o Rito oriental das Igrejas Ortodoxas Orientais, o luteranismo, o anglicanismo, o presbiterianismo e o Congregacionalismo. (pt)
- Апо́стольский си́мвол ве́ры (лат. Symbolum Apostolorum, Credo Apostolorum) — древний христианский символ веры. Восходит к Староримскому Символу веры. Современная форма зафиксирована впервые в VI веке в записи Цезаря Арльского, но не вызывает сомнения его более древнее происхождение, поскольку он с первых веков христианства использовался римской церковью в таинстве крещения. Назван апостольским, поскольку он является одним из древнейших символов веры, и содержит в себе элементы, восходящие к апостольской проповеди. (ru)
- Den apostoliska trosbekännelsen (latin: symbolum Apostolicum eller enbart Apostolicum) är den äldsta av de tre så kallade ekumeniska huvudsymbola. Den har sitt ursprung i den fornkristna församlingen i Rom, 200-talets början, och dess namn är tidigast dokumenterat i ett brev från Ambrosius cirka 390. Det är en längre version av den gammalromerska trosbekännelsen. (sv)
- Апо́стольський си́мвол ві́ри (лат. Symbolum Apostolorum) — давній християнський символ віри. Сучасна форма зафіксована вперше в VI столітті в записі Цезаря Арльського, але не викликає сумніву його давніше походження, оскільки він з перших століть християнства використовувався римською церквою в таїнстві хрещення. У IV столітті єпископ Марселій Анкирський писав, що Апостольський Символ віри зустрічається в крещальной формулі часів імператора Антонія Пія (130–167 рр. н.е.). (uk)
- 使徒信經或宗徒信經（唐朝景教譯作師利海經），是基督宗教三大傳統《信經》之一。使徒信經被視為早期基督教會信仰的敘述，很可能寫於第一或二世紀的「辯士時期」，主要目的是要澄清信仰內容，特別是回應當時已被判为异端的諾斯底主義。《使徒信經》共有12句，分成3部分寫作。第一部分相信全能的天父，用來對抗馬吉安派。第二部分相信耶穌基督是真正的人也是真正的神，用來對抗義子說、幻影說、神格惟一論。第三部分相信聖神、教會、赦免及復活之恩，除了對抗神格惟一論外，也澄清諾斯底派靠知識得救的論點。 根據教會傳統，使徒們最後一次聚集在耶路撒冷，準備到世界各地傳福音，每人寫一條信仰原則，十二個使徒寫完後就握手分別，從此大家沒有機會再見面，一個一個為主殉道，一個一個被殺在遙遠的他鄉。雖然很多人以為使徒信經是由使徒寫成的，但後來證實使徒信經是在最後一位基督使徒聖約翰（或译“聖若望”）亡故後才逐漸編寫成現今的樣本，最早可追溯至250年以前的信仰標準。之所以會被稱為使徒信經，是因其信仰中心是建立在基督使徒的教導上。 而使徒信經這個名詞則至八世紀才出現。現今，此信經通用的文本基本定型於6-7世紀。基本上除了（正教会、东方正统教会和東儀天主教會），大部分基督教教派如天主教會（羅馬大公教會）、拉丁礼正教會、聖公宗（安立甘宗）、信义宗（路德宗）和其他新教教教派都会在儀式裡頌念此經。 (zh)
|
.png){kind=link}
.png){kind=link}