| dbo:abstract
|
- Baron Antoine-Jean Gros (16 de març de 1771 – 25 de juny de 1835), també conegut com a Jean-Antoine Gros, va ser un pintor de temes històrics neoclàssic. (ca)
- Antoine-Jean Gros (16. března 1771 Paříž – 25. června 1835 Meudon) byl francouzský malíř portrétů, bitevních a mytologických scén období klasicismu a preromantismu. Proslavil se jako dvorní malíř Napoleona Bonaparta a byl povýšen do šlechtického stavu. Stal se vzorem pro následující generaci francouzských malířů romantismu, Théodora Géricaulta a Eugèna Delacroixe. (cs)
- أنطوان جان قروس (بالفرنسية: Antoine-Jean Gros) (16 مارس 1771- 25 يونيو 1835)، لُقِّب ببارون قروس عام 1824، هو رسام فرنسي، تمحور فنه حول التاريخ والرسم الكلاسيكي الحديث. تعلم على يد جاك لوي دافيد في باريس وبدأ حياته المهنية الفنية بشكل مستقل أثناء الثورة الفرنسية. ولأنه أُجبر على مغادرة فرنسا، انتقل إلى جنوة وشهد معركة أركولي القريبة عام (1796). ألهمه أحد الأحداث في المعركة ليرسم لوحة للقائد الفرنسي نابليون بونابرت، ومن بعده لوحة لجنرال ترقى حديثًا. لفتت اللوحة انتباه الشعب إلى قروس وعاش في كنف نابليون. بعد السفر مع جيش نابليون لعدة سنوات، عاد إلى باريس عام 1799. رسم قروس عدة لوحات كبيرة لمعارك وأحداث أخرى في حياة نابليون. كانت معظمها تتبع النمط الكلاسيكي الحديث، لكن لوحة نابليون في معركة إيلاو صورت فظائع الحرب بطريقة أكثر واقعية. رسم قروس لوحات لضباط في الجيش الفرنسي وأفراد في المجتمع الفرنسي الراقي. وبعد سقوط نابليون، حوَّل تركيزه الفني ورسم لوحات تاريخية أكثر اعتبرها المؤرخون الفنيون أقل إبهارًا من أعماله السابقة. (ar)
- Ο Αντουάν-Ζαν Γκρο (γαλλικά: Antoine-Jean Gros), βαρόνος Γκρο από το 1824, γεννήθηκε το 1771 στο Παρίσι και πέθανε το 1835 στο Μεντόν, ήταν Γάλλος νεοκλασικός και προ-ρομαντικός ζωγράφος. (el)
- Antoine-Jean Gros (* 16. März 1771 in Paris; † 26. Juni 1835 bei Meudon) war ein französischer Maler des Klassizismus. Gros ist bekannt für seine historischen Gemälde, mit denen er den Aufstieg Napoleons I. festhielt. (de)
- Antoine-Jean Gros (French pronunciation: [ɑ̃twanʒɑ̃ gʁo]; 16 March 1771 – 25 June 1835) was a French painter of historical subjects. He was given title of Baron Gros in 1824. Gros studied under Jacques-Louis David in Paris and began an independent artistic career during the French Revolution. Forced to leave France, Gros moved to Genoa. His portrait of the French commander Napoleon Bonaparte at the Battle of Arcole (1796) brought Gros to public attention and gained the patronage of Napoleon. After traveling with Napoleon's army for several years, he returned to Paris in 1799. In addition to producing several large paintings of battles and other events in Napoleon's life, Gros was a successful portraitist. (en)
- Antoine-Jean GROS (16-a de marto 1771 – 25-a de junio 1835) estis franca pentristo naskiĝinta en Parizo. Li dediĉis sin al pentrado de portretoj de generaloj kaj aliaj militistoj kaj gravuloj, bataloj, okazaĵoj gravaj por la historio de Francio, pro kio ili estas konsiderindaj fontoj por ties studo. Li en 1808 kreis faman pentraĵon pri la batalo de Eylau, kiu nun troviĝas en la pariza muzeo de Luvro (Louvre). (eo)
- Antoine-Jean Gros (Paris, 1771ko martxoaren 16a - Meudon, 1835eko ekainaren 25a) frantziar margolaria izan zen. Haren lanak estilo neoklasikoan ezar baditzakegu ere, agerikoak dira erromantizismorako ezaugarriak: indar eta espresibitatea bete-betea. Jacques-Louis David margolaria lagun eta maisu izan zuen Grosek. (eu)
- Antoine-Jean, barón Gros (16 de marzo de 1771 - 25 de junio de 1835), fue un pintor francés y miembro de la nobleza (barón). Su pintura inicialmente neoclásica se acercó luego al romanticismo atraído por su fuerza y expresividad dramática. Su maestro fue el pintor y amigo Jacques-Louis David. Es conocido por sus pinturas históricas en las que Napoleón aparece frecuentemente como protagonista. (es)
- Antoine-Jean Gros, baron Gros, né le 16 mars 1771 à Paris et mort le 25 juin 1835 à Meudon, est un peintre français néoclassique et préromantique. Il dessina aussi deux lithographies en 1817. (fr)
- 앙투안장 그로(Antoine-Jean Gros, 1771년 3월 16일∼1835년 6월 25일)는 프랑스의 신고전주의 화가인 동시에 낭만주의의 선구자이다. 초상화가로 특히 전쟁화에 독보적인 명성을 나타내고 있다. (ko)
- アントワーヌ＝ジャン・グロ（Antoine-Jean Gros, 1771年3月16日 - 1835年6月25日）は、フランスの画家。 (ja)
- Antoine-Jean Gros (Parigi, 16 marzo 1771 – Parigi, 25 giugno 1835) è stato un pittore francese. Napoleone al ponte di Arcole1801 Allievo di Jacques-Louis David, si orienta al contrario del maestro verso una pittura di storia drammatica e spesso antieroica. (it)
- Antoine-Jean Gros, baron Gros (Parijs, 16 maart 1771 – Meudon, 25 juni 1835), was een Frans kunstschilder, werkend in de traditie van het heersende neoclassicisme, maar met een hang naar de romantiek. Hij vervaardigde portretten en historische taferelen, met name de veldslagen en overwinningen van Napoleon Bonaparte, waarmee hij grote faam verwierf. Gros was een zoon van de miniatuurschilder Jean-Antoine Gros. Hij leerde al op jeugdige leeftijd tekenen. Al in 1785 werd hij leerling van Jacques-Louis David, met wie hij bevriend raakte en die hem sterk beïnvloedde. In 1787 ging hij naar de Parijse École de L'Académie de Peinture. Het vak gaf hij later door aan kunstenaars als Dominicus Franciscus du Bois. In 1793 ontvluchtte Gros met hulp van David de troebelen van de aan de gang zijnde Revolutie. Hij ging naar Italië, waar hij verbleef in Genua en enige tijd in Florence. Hij bestudeerde er het werk van onder meer Anthony van Dyck en Peter Paul Rubens. In Genua ontmoette hij Joséphine de Beauharnais, de vrouw van Napoleon. Zij bracht hem in contact met de aanstaande keizer, die hem de opdracht gaf voor wat zijn eerste grote werk zou worden: Bonaparte bij de brug van Arcole. Het (geromantiseerde) werk viel zeer in de smaak bij Napoleon en deze gaf hem de functie van 'inspecteur aux revues', waardoor hij Napoleon kon volgen op zijn veldtochten en tevens kunstwerken kon selecteren voor opname in het Louvre. In 1802 kreeg hij de prijs voor de schilderkunst voor zijn werk Slag bij Nazareth. Het werk Bonaparte bij de pestlijders van Jaffa werd tentoongesteld in de Salon van 1804 en bezorgde hem veel succes. Het hier afgebeelde werk over de slag bij Eylau bezorgde hem de functie van portrettist van de keizerlijke familie. In 1811 kreeg hij de opdracht de koepel van het Panthéon te beschilderen. Dit werk voltooide hij pas in 1824. Na de val van Napoleon nam Gros de studio van de uitgeweken David over. Hij werd hofschilder van de Bourbons, die na de val van de keizer in ere waren hersteld. Hij verwierf daarbij de titel van baron. Zijn romantische touch verruilde hij voor de klassieke van David. Afgezien van enkele opvallende portretten, schilderde hij nog mythologische taferelen en grote werken als de beschildering van het plafond in de Egyptische kamer in het Louvre (1824). Als gevolg van toenemende kritiek, ook van David, geraakte Gros in een depressie en uiteindelijk pleegde hij zelfmoord door zich te verdrinken in een zijrivier van de Seine. (nl)
- Antoine-Jean Gros (ur. 16 marca 1771 w Paryżu, zm. 25 czerwca 1835 w Meudon) – francuski malarz neoklasycystyczny, prekursor romantyzmu. W 1827 roku otrzymał tytuł barona. Urodził się w rodzinie malarza miniaturzysty, później studiował w pracowni Davida. W 1793 wyjechał do Włoch i w 1796 poznał Napoleona Bonaparte. Wstąpił do armii francuskiej i został jej oficjalnym malarzem. Obrazy z tego okresu zaliczane są do jego najlepszych, m.in. Bonaparte na moście pod Arcole, Napoleon odwiedza zadżumionych w Jaffie, Napoleon na polu bitwy pod Pruską Iławą i Bitwa pod Abukirem. Prace te odznaczają się dramatyczną kompozycją, realistyczną formą i bogatą kolorystyką świadczącą o inspiracji pracami Rubensa. Po upadku Napoleona artysta zachował swoją wysoką pozycję, w 1815 został członkiem Académie des Beaux-Arts, a w 1816 przejął pracownię Davida, który udał się na wygnanie. W roku 1824 wykończył dekorację kopuły Panteonu w Paryżu, w tym czasie powrócił do malarstwa neoklasycystycznego, jednak bez powodzenia. Malował też cenione portrety, również Polaków – m.in. Stanisława Małachowskiego i Juliana Ursyna Niemcewicza. Pod koniec życia był ostro krytykowany za konserwatyzm, co doprowadziło go do samobójstwa w 1835. Antoine-Jean Gros uważany jest obecnie za prekursora romantyzmu w malarstwie. Wywarł wpływ na wielu twórców, m.in. Théodore’a Géricaulta, Eugène’a Delacroix i Richarda Parkesa Boningtona. Do jego uczniów należeli Rafał Hadziewicz, Jan Kanty Szwedkowski i J. Maliński. (pl)
- Antoine-Jean Gros, född 16 mars 1771 i Paris, död 25 juni 1835 i Sèvres, var en fransk målare. Från 1793 vistades Gros i Italien, där han i Milano kom i kontakt med Napoleon och målade honom i spetsen för grenadjärerna , det första hjälteporträttet av Napoleon. Han fick därefter uppdraget av för statens räkning välja ut konstverk i Italien för Louvren. 1801 återvände han till Paris och ägnade sig åt den samtida historiebilden och målade uteslutande motiv från Napoleons fälttåg såsom Napoleon besöker de pestsmittade i Jaffa (1804, Louvren) och Slaget vid Aboukir (1806) och Napoleon på slagfältet vid Eylau (1808). I dessa målningar bröt han med Davidskolans kompositionsschema och visade en ny, realistisk uppfattning och en kraftig färggivning. Han kom härigenom att få stor betydelse för den kommande konstutvecklingen. På höjden av sitt konstnärliga skapande står han i målningar som Frans I och Karl V i Saint Denis (1812, Louvren) och Hertiginnans av Angoulême flykt (1819, Bordeaux) samt i en rad utmärkta porträtt, bland annat av Joachim Murat. I Panthéons kupol målade han fresker. Hans konst visade mot slutet av hans liv en avmattning i kreativitet och utsattes för kritik av yngre konstnärer. I sorg däröver dränkte Gros sig i Seine. Wikimedia Commons har media relaterad till Antoine-Jean Gros. (sv)
- Antoine-Jean Gros (Paris, 16 de Março de 1771 - Meudon, 25 de Junho de 1835) foi um pintor francês que antecipou algumas características de estilo do que viria a se tornar o Romantismo na pintura. Iniciou sua formação com o pai, um pintor de miniaturas, mas aos 17 anos, começou a estudar com David, que seria seu mestre e o crítico mais severo ao longo de toda a sua carreira. Seus primeiros quadros foram retratos e cenas mitológicas, algo que, com toda a certeza, tinha sido decisão do mestre. Depois da Revolução Francesa, fugiu para a Itália, acusado de monarquista. Em Milão foi apresentado a Bonaparte por Josefina de Beauharnais. Em 1801 ganhou o primeiro prêmio no concurso organizado por Napoleão com o quadro A Batalha de Nazaré, no qual o pintor revela a grande admiração que tinha pelo militar. Seu estilo a essa altura se diferencia do de David. A cena é dinâmica, dramática, cheia de vida. A cor tem predominância sobre o traço, e a perspectiva orienta o olhar do espectador para todo o campo de batalha. É esta obra que precede o romantismo mais puro de Delacroix e Géricault. O mesmo acontece com seus quadros Campo de Batalha de Eylau, ou Napoleão visitando as vítimas da peste de Jafa. A realidade e o mito compartilham a cena, convivem de maneira escandalosa, traduzindo a contradição da própria vida - a mesma contradição que levou Gros a pôr fim à vida nas águas do Sena. Em 25 de junho 1835 ele foi encontrado afogado nas margens do Sena em Meudon, perto de Sèvres. A partir de um papel que ele havia colocado em seu chapéu, tornou-se conhecido que "cansado da vida, e traído por últimos faculdades que torna suportável, ele tinha resolvido acabar com ela." Infelicidade no casamento e fracasso profissional são apontados como causas do suicídio. (pt)
- Антуа́н-Жан Гро (фр. Antoine-Jean Gros; 16 марта 1771, Париж — 26 июня 1835, Мёдон) — французский художник-академист, который снискал известность изображениями побед наполеоновской армии и внёс, таким образом, заметный вклад в формирование героического мифа о Наполеоне. (ru)
- Антуан-Жан Гро (фр. Antoine-Jean Gros 16 березня, 1771, Париж — 25 червня, 1835, Медон) — французький художник першої третини XIX ст. (uk)
- 安托万-让·格罗（Antoine-Jean Gros，1771年3月16日－1835年6月25日），法国新古典主义画家。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Baron Antoine-Jean Gros (16 de març de 1771 – 25 de juny de 1835), també conegut com a Jean-Antoine Gros, va ser un pintor de temes històrics neoclàssic. (ca)
- Antoine-Jean Gros (16. března 1771 Paříž – 25. června 1835 Meudon) byl francouzský malíř portrétů, bitevních a mytologických scén období klasicismu a preromantismu. Proslavil se jako dvorní malíř Napoleona Bonaparta a byl povýšen do šlechtického stavu. Stal se vzorem pro následující generaci francouzských malířů romantismu, Théodora Géricaulta a Eugèna Delacroixe. (cs)
- Ο Αντουάν-Ζαν Γκρο (γαλλικά: Antoine-Jean Gros), βαρόνος Γκρο από το 1824, γεννήθηκε το 1771 στο Παρίσι και πέθανε το 1835 στο Μεντόν, ήταν Γάλλος νεοκλασικός και προ-ρομαντικός ζωγράφος. (el)
- Antoine-Jean Gros (* 16. März 1771 in Paris; † 26. Juni 1835 bei Meudon) war ein französischer Maler des Klassizismus. Gros ist bekannt für seine historischen Gemälde, mit denen er den Aufstieg Napoleons I. festhielt. (de)
- Antoine-Jean GROS (16-a de marto 1771 – 25-a de junio 1835) estis franca pentristo naskiĝinta en Parizo. Li dediĉis sin al pentrado de portretoj de generaloj kaj aliaj militistoj kaj gravuloj, bataloj, okazaĵoj gravaj por la historio de Francio, pro kio ili estas konsiderindaj fontoj por ties studo. Li en 1808 kreis faman pentraĵon pri la batalo de Eylau, kiu nun troviĝas en la pariza muzeo de Luvro (Louvre). (eo)
- Antoine-Jean Gros (Paris, 1771ko martxoaren 16a - Meudon, 1835eko ekainaren 25a) frantziar margolaria izan zen. Haren lanak estilo neoklasikoan ezar baditzakegu ere, agerikoak dira erromantizismorako ezaugarriak: indar eta espresibitatea bete-betea. Jacques-Louis David margolaria lagun eta maisu izan zuen Grosek. (eu)
- Antoine-Jean, barón Gros (16 de marzo de 1771 - 25 de junio de 1835), fue un pintor francés y miembro de la nobleza (barón). Su pintura inicialmente neoclásica se acercó luego al romanticismo atraído por su fuerza y expresividad dramática. Su maestro fue el pintor y amigo Jacques-Louis David. Es conocido por sus pinturas históricas en las que Napoleón aparece frecuentemente como protagonista. (es)
- Antoine-Jean Gros, baron Gros, né le 16 mars 1771 à Paris et mort le 25 juin 1835 à Meudon, est un peintre français néoclassique et préromantique. Il dessina aussi deux lithographies en 1817. (fr)
- 앙투안장 그로(Antoine-Jean Gros, 1771년 3월 16일∼1835년 6월 25일)는 프랑스의 신고전주의 화가인 동시에 낭만주의의 선구자이다. 초상화가로 특히 전쟁화에 독보적인 명성을 나타내고 있다. (ko)
- アントワーヌ＝ジャン・グロ（Antoine-Jean Gros, 1771年3月16日 - 1835年6月25日）は、フランスの画家。 (ja)
- Antoine-Jean Gros (Parigi, 16 marzo 1771 – Parigi, 25 giugno 1835) è stato un pittore francese. Napoleone al ponte di Arcole1801 Allievo di Jacques-Louis David, si orienta al contrario del maestro verso una pittura di storia drammatica e spesso antieroica. (it)
- Антуа́н-Жан Гро (фр. Antoine-Jean Gros; 16 марта 1771, Париж — 26 июня 1835, Мёдон) — французский художник-академист, который снискал известность изображениями побед наполеоновской армии и внёс, таким образом, заметный вклад в формирование героического мифа о Наполеоне. (ru)
- Антуан-Жан Гро (фр. Antoine-Jean Gros 16 березня, 1771, Париж — 25 червня, 1835, Медон) — французький художник першої третини XIX ст. (uk)
- 安托万-让·格罗（Antoine-Jean Gros，1771年3月16日－1835年6月25日），法国新古典主义画家。 (zh)
- أنطوان جان قروس (بالفرنسية: Antoine-Jean Gros) (16 مارس 1771- 25 يونيو 1835)، لُقِّب ببارون قروس عام 1824، هو رسام فرنسي، تمحور فنه حول التاريخ والرسم الكلاسيكي الحديث. تعلم على يد جاك لوي دافيد في باريس وبدأ حياته المهنية الفنية بشكل مستقل أثناء الثورة الفرنسية. ولأنه أُجبر على مغادرة فرنسا، انتقل إلى جنوة وشهد معركة أركولي القريبة عام (1796). ألهمه أحد الأحداث في المعركة ليرسم لوحة للقائد الفرنسي نابليون بونابرت، ومن بعده لوحة لجنرال ترقى حديثًا. لفتت اللوحة انتباه الشعب إلى قروس وعاش في كنف نابليون. (ar)
- Antoine-Jean Gros (French pronunciation: [ɑ̃twanʒɑ̃ gʁo]; 16 March 1771 – 25 June 1835) was a French painter of historical subjects. He was given title of Baron Gros in 1824. Gros studied under Jacques-Louis David in Paris and began an independent artistic career during the French Revolution. Forced to leave France, Gros moved to Genoa. His portrait of the French commander Napoleon Bonaparte at the Battle of Arcole (1796) brought Gros to public attention and gained the patronage of Napoleon. (en)
- Antoine-Jean Gros, baron Gros (Parijs, 16 maart 1771 – Meudon, 25 juni 1835), was een Frans kunstschilder, werkend in de traditie van het heersende neoclassicisme, maar met een hang naar de romantiek. Hij vervaardigde portretten en historische taferelen, met name de veldslagen en overwinningen van Napoleon Bonaparte, waarmee hij grote faam verwierf. Als gevolg van toenemende kritiek, ook van David, geraakte Gros in een depressie en uiteindelijk pleegde hij zelfmoord door zich te verdrinken in een zijrivier van de Seine. (nl)
- Antoine-Jean Gros (ur. 16 marca 1771 w Paryżu, zm. 25 czerwca 1835 w Meudon) – francuski malarz neoklasycystyczny, prekursor romantyzmu. W 1827 roku otrzymał tytuł barona. Urodził się w rodzinie malarza miniaturzysty, później studiował w pracowni Davida. W 1793 wyjechał do Włoch i w 1796 poznał Napoleona Bonaparte. Wstąpił do armii francuskiej i został jej oficjalnym malarzem. Obrazy z tego okresu zaliczane są do jego najlepszych, m.in. Bonaparte na moście pod Arcole, Napoleon odwiedza zadżumionych w Jaffie, Napoleon na polu bitwy pod Pruską Iławą i Bitwa pod Abukirem. Prace te odznaczają się dramatyczną kompozycją, realistyczną formą i bogatą kolorystyką świadczącą o inspiracji pracami Rubensa. (pl)
- Antoine-Jean Gros (Paris, 16 de Março de 1771 - Meudon, 25 de Junho de 1835) foi um pintor francês que antecipou algumas características de estilo do que viria a se tornar o Romantismo na pintura. Iniciou sua formação com o pai, um pintor de miniaturas, mas aos 17 anos, começou a estudar com David, que seria seu mestre e o crítico mais severo ao longo de toda a sua carreira. Seus primeiros quadros foram retratos e cenas mitológicas, algo que, com toda a certeza, tinha sido decisão do mestre. (pt)
- Antoine-Jean Gros, född 16 mars 1771 i Paris, död 25 juni 1835 i Sèvres, var en fransk målare. Från 1793 vistades Gros i Italien, där han i Milano kom i kontakt med Napoleon och målade honom i spetsen för grenadjärerna , det första hjälteporträttet av Napoleon. Han fick därefter uppdraget av för statens räkning välja ut konstverk i Italien för Louvren. 1801 återvände han till Paris och ägnade sig åt den samtida historiebilden och målade uteslutande motiv från Napoleons fälttåg såsom Napoleon besöker de pestsmittade i Jaffa (1804, Louvren) och Slaget vid Aboukir (1806) och Napoleon på slagfältet vid Eylau (1808). I dessa målningar bröt han med Davidskolans kompositionsschema och visade en ny, realistisk uppfattning och en kraftig färggivning. Han kom härigenom att få stor betydelse för den (sv)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
