About: Ankou

An Entity of Type: mythological figure, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Ankou (Breton: /ɑːnkuː/ an Ankoù) is a servant of death in Breton, Cornish (an Ankow in Cornish), Welsh (yr Angau in Welsh) and Norman French folklore.

Property Value
dbo:abstract
  • L'Ankú (Ankou en francès i Ankoù en bretó) és la personificació de la mort en la Baixa Bretanya i és un personatge emprat molt sovint en la història oral i en els contes bretons. La figura de l'Ankú també aparéix en Gal·les (Anghau) i a Cornualla (Ancow). (ca)
  • Der Ankou (Bretonisch: Ankoù) gilt nach bretonischer Überlieferung als personifizierter Tod. Er ist aber auch ein Geist, der über Friedhofsgräber wacht und stellvertretend für die Toten erscheint. Er muss umgehen und die Gräber vor unerwünschten Eindringlingen schützen. Daher auch seine Bezeichnung Friedhofswächter. Manche sehen in ihm einen Untoten, ein Gespenst oder einen Dämon. Er ist die Personifizierung des Todes oder ein Todesbote, in jedem Fall aber sucht er die Nähe der Menschen. Er wird auch "König der Toten" oder "Père Ankou" genannt, wobei letzteres sich wohl später als "Gevatter Tod" durchsetzte. Nach einigen Vorstellungen wird der erste Tote, den man zu Beginn des Jahres beerdigt, zum Ankou. Einem anderen Volksglauben nach wird zum Ankou, wer lebendig als erster auf einem neuen Friedhof begraben wird, dafür soll es manchmal sogar Auswahlen gegeben haben, wer dies sein soll. Der Ankou zeigt sich den Todgeweihten, zumeist alte und kranke Menschen, in einer Vielzahl von Gestalten und Formen in Träumen und Visionen oder auf materieller Ebene. Seine bekanntesten Manifestationen sind: * ein Skelett, das nachts auf einem quietschenden Wagen fährt, mit einer Sense * ein Tier * ein riesiger, schattenhafter Mann in dunklem Mantel, der die Toten auf seinen Karren lädt Darstellungen des Ankou sind häufig in den "Beinhäusern" anzutreffen. Der Glaube an diesen Totengeist wird manchmal auf den Brauch zurückgeführt, in der Vergangenheit heldenhaften Toten große Megalith-Bauten zum Grabe zu errichten. Ankou empfängt die Toten im Augenblick ihres Verscheidens und begleitet sie in die Unterwelt. Deren kalter, in Nebelschwaden gehüllter Eingang soll sich, so heißt es, in in den Bergen der befinden. Wenn man den Ankou erblickt, ist der bevorstehende Tod unausweichlich. Über den Ankou gibt es auch eine Sage aus der bretonischen Ortschaft Quimper. Ein reicher Gutsbesitzer soll alle Dorfbewohner zu einem großen Schlachtfest eingeladen haben. Er gibt die Einladung nach der Kirche auf dem Friedhof bekannt. Da fragt die Stimme eines Unsichtbaren, ob auch er geladen sei. Zur Feier erscheint dann ein verspäteter, den Geruch von Fäulnis verströmender Gast in zerlumpter Kleidung, der zu niemandem spricht. Als das Fest beendet ist und die Gäste gehen wollen, erhebt der befremdliche Gast sein Gesicht und man sieht, dass es ein Totenschädel ist. Danach wirft er die Lumpen ab und ein Skelett kommt zum Vorschein. Der Geist erklärt, dass er ein Ankou sei, und sein Gastgeber nur noch acht Tage auf Erden zu leben habe. Er sage ihm das, damit er Zeit habe, seine Angelegenheiten zu ordnen und eines ruhigen Todes sterben könne. Der reiche Gutsbesitzer befolgt den Ratschlag, beichtet und kommuniziert und stirbt acht Tage später. Er soll auch häufig an Allerheiligen gesehen worden sein. Im Volksglauben heißt es auch, dass der Ankou jeden, der die Ruhe der Toten stört – egal ob dieser tot oder lebendig ist – abschreckt. Dies soll der Grund dafür sein, dass man sich auf Friedhöfen manchmal unwohl fühlt. (Diese Ansicht ist zumindest in England verbreitet.) (de)
  • Ankou (Breton: /ɑːnkuː/ an Ankoù) is a servant of death in Breton, Cornish (an Ankow in Cornish), Welsh (yr Angau in Welsh) and Norman French folklore. (en)
  • Ankou, kondairazko Bretainiar mitologiaren pertsonai garrantzitsu bat da. Heriotzaren pertsonifizioa da. (eu)
  • El Ankou es un personaje legendario de la mitología popular de la Baja Bretaña, en Francia. Es la personificación de la muerte. (es)
  • L'Ankou (en breton : an Ankoù) est une personnification spectrale de la communauté des morts. Son nom vient d’un dérivé en -awos sur l'indo-européen *n̥ku- « la mort » / « le mort », moyen gallois angheu, en cornique : ankow, vieil irlandais éc. Il est associé à la mort en Basse-Bretagne, dans le cadre lignager ou paroissial, comme son serviteur (obererour ar maro). C'est un personnage de premier plan dans la mythologie bretonne, revenant souvent dans la tradition orale et les contes bretons. Il est représenté soit par un vieil homme très grand et très mince soit par un squelette recouvert d'un linceul, tenant dans sa main une faux montée à l'envers pour trancher les âmes. Il collecte ces âmes dans sa charrette ou sur son bateau quand il est sur le littoral. L'Ankou est parfois, à tort, confondu avec le diable, très présent aussi dans la mythologie bretonne. (fr)
  • Ankou o Ankoù è, nella mitologia bretone, la personificazione della morte, personaggio principale di riti e leggende, rappresentato come uno scheletro con una falce. Fa da "traghettatore" nel mondo dei morti, a cui si giunge attraverso una porta localizzata a , nei Monts d'Arrée. In Bretagna, si ritrova spesso raffigurata anche negli e nei calvari, all'interno degli enclos paroissiaux, i complessi parrocchiali recintati del XVI – XVII secolo.. (it)
  • Ankou (Bretons: Ankoù), ook wel koning der doden of Père Ankou genoemd, is een wezen uit de Keltische mythologie die, volgens de Bretonse overleveringen, een verpersoonlijking is van de Dood of een boodschapper van de Dood voorstelt. (nl)
  • Ankou – uosobienie śmierci w kulturze Bretanii. Według tamtejszych wyobrażeń, odbiera on dusze zmarłych i pomaga im w podróży do następnego świata, używając swojego starego, zniszczonego wozu. Wóz ten ciągną dwa konie, jeden stary i chudy, drugi młody i silny (czasami mowa jest o czterech czarnych koniach o niesprecyzowanym wieku). Zgodnie z legendami, Ankou jest wysoki, nosi kapelusz z szerokim rondem oraz długi płaszcz. Niektóre opowieści mówią także o kościotrupach, biegnących za wozem. Według innych, Ankou, to pierwsze dziecko Adama i Ewy. (pl)
  • Анку (брет. ankoù) — образ смерти в бретонской мифологии. В фольклоре жителей полуострова Бретань предвестник смерти. Обычно Анку становится человек, умерший в том или ином поселении последним в году. Также существует версия, что он — первый похороненный на кладбище. Является Анку в облике высокого измождённого человека с длинными белыми волосами и пустыми глазницами; он одет в чёрный плащ и чёрную широкополую шляпу. Этот человек везёт похоронную повозку, запряженную скелетами лошадей (по другой версии — жёлтой тощей кобылой). Иногда Анку принимает облик скелета. Он достаточно опасен — согласно легенде, тот, кто встретит Анку, умрёт через два года; человек, встретивший Анку в полночь, умрёт в течение месяца. Также предвещает смерть скрип телеги Анку. В отличие от известной во всей Франции и многих других европейских странах смерти в образе костлявой старухи с косой, Анку всегда представлялся мужчиной. О том, что фигура его не заимствована, может свидетельствовать также и то, что этот персонаж с тем же именем встречается в корнских (Ankow) и валлийских (Anghau) пьесах народного театра, многие сцены которых были созданы под влиянием устной народной литературы. На театральной сцене актёр, игравший Анку, традиционно был одет в белую простыню. (ru)
  • Анку (брет. ankou) — образ смерті у міфології та фольклорі бретонців. У фольклорі жителів півострова Бретань Анку є провісником смерті. Зазвичай на Анку перетворюється людина, яка померла в тому чи іншому поселенні останньою за ліком у році. Зазвичай Анку бретонці уявляли у вигляді високого чоловіка з довгим білим волоссям, що тягне з собою поховальний візок, а по обидва боки його супроводжують двоє підручних. Подеколи в людській уяві у бретонських народних казках Анку прибирав образ скелета. (uk)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageID
  • 946731 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 4671 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1117896383 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • L'Ankú (Ankou en francès i Ankoù en bretó) és la personificació de la mort en la Baixa Bretanya i és un personatge emprat molt sovint en la història oral i en els contes bretons. La figura de l'Ankú també aparéix en Gal·les (Anghau) i a Cornualla (Ancow). (ca)
  • Ankou (Breton: /ɑːnkuː/ an Ankoù) is a servant of death in Breton, Cornish (an Ankow in Cornish), Welsh (yr Angau in Welsh) and Norman French folklore. (en)
  • Ankou, kondairazko Bretainiar mitologiaren pertsonai garrantzitsu bat da. Heriotzaren pertsonifizioa da. (eu)
  • El Ankou es un personaje legendario de la mitología popular de la Baja Bretaña, en Francia. Es la personificación de la muerte. (es)
  • Ankou o Ankoù è, nella mitologia bretone, la personificazione della morte, personaggio principale di riti e leggende, rappresentato come uno scheletro con una falce. Fa da "traghettatore" nel mondo dei morti, a cui si giunge attraverso una porta localizzata a , nei Monts d'Arrée. In Bretagna, si ritrova spesso raffigurata anche negli e nei calvari, all'interno degli enclos paroissiaux, i complessi parrocchiali recintati del XVI – XVII secolo.. (it)
  • Ankou (Bretons: Ankoù), ook wel koning der doden of Père Ankou genoemd, is een wezen uit de Keltische mythologie die, volgens de Bretonse overleveringen, een verpersoonlijking is van de Dood of een boodschapper van de Dood voorstelt. (nl)
  • Ankou – uosobienie śmierci w kulturze Bretanii. Według tamtejszych wyobrażeń, odbiera on dusze zmarłych i pomaga im w podróży do następnego świata, używając swojego starego, zniszczonego wozu. Wóz ten ciągną dwa konie, jeden stary i chudy, drugi młody i silny (czasami mowa jest o czterech czarnych koniach o niesprecyzowanym wieku). Zgodnie z legendami, Ankou jest wysoki, nosi kapelusz z szerokim rondem oraz długi płaszcz. Niektóre opowieści mówią także o kościotrupach, biegnących za wozem. Według innych, Ankou, to pierwsze dziecko Adama i Ewy. (pl)
  • Анку (брет. ankou) — образ смерті у міфології та фольклорі бретонців. У фольклорі жителів півострова Бретань Анку є провісником смерті. Зазвичай на Анку перетворюється людина, яка померла в тому чи іншому поселенні останньою за ліком у році. Зазвичай Анку бретонці уявляли у вигляді високого чоловіка з довгим білим волоссям, що тягне з собою поховальний візок, а по обидва боки його супроводжують двоє підручних. Подеколи в людській уяві у бретонських народних казках Анку прибирав образ скелета. (uk)
  • Der Ankou (Bretonisch: Ankoù) gilt nach bretonischer Überlieferung als personifizierter Tod. Er ist aber auch ein Geist, der über Friedhofsgräber wacht und stellvertretend für die Toten erscheint. Er muss umgehen und die Gräber vor unerwünschten Eindringlingen schützen. Daher auch seine Bezeichnung Friedhofswächter. Manche sehen in ihm einen Untoten, ein Gespenst oder einen Dämon. Er ist die Personifizierung des Todes oder ein Todesbote, in jedem Fall aber sucht er die Nähe der Menschen. Wenn man den Ankou erblickt, ist der bevorstehende Tod unausweichlich. (de)
  • L'Ankou (en breton : an Ankoù) est une personnification spectrale de la communauté des morts. Son nom vient d’un dérivé en -awos sur l'indo-européen *n̥ku- « la mort » / « le mort », moyen gallois angheu, en cornique : ankow, vieil irlandais éc. Il est associé à la mort en Basse-Bretagne, dans le cadre lignager ou paroissial, comme son serviteur (obererour ar maro). C'est un personnage de premier plan dans la mythologie bretonne, revenant souvent dans la tradition orale et les contes bretons. L'Ankou est parfois, à tort, confondu avec le diable, très présent aussi dans la mythologie bretonne. (fr)
  • Анку (брет. ankoù) — образ смерти в бретонской мифологии. В фольклоре жителей полуострова Бретань предвестник смерти. Обычно Анку становится человек, умерший в том или ином поселении последним в году. Также существует версия, что он — первый похороненный на кладбище. Является Анку в облике высокого измождённого человека с длинными белыми волосами и пустыми глазницами; он одет в чёрный плащ и чёрную широкополую шляпу. Этот человек везёт похоронную повозку, запряженную скелетами лошадей (по другой версии — жёлтой тощей кобылой). Иногда Анку принимает облик скелета. Он достаточно опасен — согласно легенде, тот, кто встретит Анку, умрёт через два года; человек, встретивший Анку в полночь, умрёт в течение месяца. Также предвещает смерть скрип телеги Анку. (ru)
rdfs:label
  • Ankou (en)
  • Ankú (ca)
  • Ankou (de)
  • Ankou (eu)
  • Ankou (es)
  • Ankou (fr)
  • Ankou (it)
  • Ankou (nl)
  • Ankou (pl)
  • Анку (ru)
  • Анку (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License