| dbo:abstract
|
- André Campra (Ais de Provença, 4 de desembre de 1660 – Versalles, 29 de juny de 1744) fou un compositor francès, famós en el període comprès entre Lully i Rameau. Conegut per ser l'introductor del gust italià en la música francesa. Feu els primers estudis musicals sota la direcció de Guillaume Poitevin, beneficiat de l'església metropolitana del Salvador; molt jove encara, fou mestre de capella de la catedral de Toló (1679), més tard de la d'Arle (1681) i finalment de la de Tolosa de Llenguadoc (1683), el 1694 es traslladà a París per desenvolupar idèntiques funcions a l'església dels jesuïtes i poc després a la catedral de Nôtre-Dame. Com que aquest càrrec li impedia dedicar-se a la composició i direcció d'òperes renuncià a ell, després d'haver-ne estrenat dues amb gran èxit, emprant el nom del seu germà Josep. El 1722 va obtenir el nomenament de mestre director de la capella reial i a partir de llavors va escriure sobretot obres religioses. Entre les seves òperes més notables citarem:
* (1697)
* (1699)
* (1700)
* (1701)
* (1701)
* (1703)
* (1704)
* (1704)
* (1705)
* (1708)
* (1710), en aquesta òpera debutà en el ballet la jove ballarina .
* (1712)
* (1713)
* (1717)
* (1718)
* Achille et Déidamie (1736). En elles destaca principalment com a compositor inspirat en les escenes idíl·liques, ratllant a gran altura en les circumstàncies passionals, que brillen especialment en Idomenée. Amb L'Europe galante presentà un nou gènere de composicions que participava de l'òpera i el ball, i que es va anomenar òpera-ballet. Les seves composicions, fàcils i elegants, són un model de l'art delicat i lleuger del segle xviii. A més de les òperes citades se li deuen gran nombre de composicions destinades en la seva major part a les festes que celebrava la cort a Versalles, de les quals malgrat que se n'han perdut moltes, es publicaren tres llibres de cantates (1708-28), cinc llibres de motets (1695-1720) i quatre misses (1700). Entre les obres més notables en aquest gènere que se li deuen hi figuren: Venus (1698); Le Destin du nouveau siècle (1700); Les fêtes de Corinthe (1717); Le Génie de la Bourgogne (1732) i Les noces de Venus (1740). També destaca el seu . Algunes de les òperes de Campra figuren en la col·lecció dels Chefs d'oeuvre de l'Opéra français, de Michaelis. (ca)
- André Campra (4. prosince 1660, Aix-en-Provence – 29. června 1744, Versailles) byl francouzský skladatel a dirigent. (cs)
- André Campra (getauft am 4. Dezember 1660 in Aix-en-Provence; † 29. Juni 1744 in Versailles) war ein französischer Komponist. (de)
- Ο Αντρέ Καμπρά (André Campra, βαπτίστηκε στις 4 Δεκεμβρίου 1660 – 29 Ιουνίου 1744) ήταν Γάλλος συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας. Έγραψε αρκετές όπερες, θρησκευτική μουσική, ενώ θεωρείται ο «πατέρας» της όπερας-μπαλέτου. (el)
- André Campra (French: [kɑ̃pʁa]; baptized 4 December 1660 – 29 June 1744) was a French composer and conductor of the Baroque era. The leading French opera composer in the period between Jean-Baptiste Lully and Jean-Philippe Rameau, Campra wrote several tragédies en musique and opéra-ballets that were extremely well received. He also wrote three books of cantatas as well as religious music, including a requiem. (en)
- André Campra (Aix-en-Provence, 4 de diciembre de 1660 - Versalles, 29 de junio de 1744) fue un compositor francés. Cronológicamente situado entre Jean-Baptiste Lully y Jean-Philippe Rameau, participó en la renovación de la ópera francesa. (es)
- André Campra est un compositeur français de la période baroque, baptisé à Aix-en-Provence le 4 décembre 1660 et mort à Versailles le 29 juin 1744. Chronologiquement situé entre Jean-Baptiste Lully et Jean-Philippe Rameau, il a participé au renouveau de l'opéra français. Après avoir été formé à la cathédrale Saint-Sauveur à Aix-en-Provence, il accède, en quelques années, au poste prestigieux de maître de musique de Notre-Dame de Paris, après l'avoir été successivement à la cathédrale Notre-Dame-de-la-Seds de Toulon, à la cathédrale Saint-Trophime d'Arles (devenue, et restée jusque maintenant, simple église Saint-Trophime) et à la cathédrale Saint-Étienne de Toulouse. Il devient ensuite « batteur de mesure » à l'Académie royale de musique (l'Opéra de Paris), dont il deviendra l'inspecteur général. Il dirigera aussi les musiciens et les pages de la Chapelle royale (essentiellement des chanteurs - des chantres - adultes et des garçons en cours de formation) et en sera un des deux compositeurs « ordinaires », jusqu'à ce qu'il se retire en 1735 pour des raisons de santé. Il est l'auteur de nombreuses œuvres profanes, notamment dans le domaine de l'opéra-ballet (dont il a été le vrai créateur). Il composera un nombre également important de partitions religieuses. Certains de ses grands motets sont restés célèbres (en particulier son Requiem).Au faîte de sa gloire sous la Régence (période qui court de 1715 à 1723), Campra était encore adulé dans les dernières années de sa vie. Il meurt à Versailles le 29 juin 1744, à l'âge de 83 ans. Assez curieusement, son testament le montre pauvre, infirme, isolé dans un petit appartement versaillais, en compagnie de ses deux domestiques. Lorsqu'il mourut, son œuvre, bien vivante et largement diffusée en province, se maintint encore au répertoire pendant plus de vingt ans. (fr)
- André Campra (Aix-en-Provence, 4 dicembre 1660 – Versailles, 29 giugno 1744) è stato un compositore e direttore d'orchestra francese di musica barocca, autore di vari melodrammi. Svolse la sua attività artistica nel periodo compreso fra Jean-Baptiste Lully e Jean-Philippe Rameau, contribuendo sensibilmente al rinnovo dell'opera francese del periodo. (it)
- 앙드레 캉프라(André Campra, 1660년 12월 4일~1744년 6월 29일)는 프랑스의 작곡가 겸 지휘자이다. 남프랑스 엑상 프로방스에서 태어나 아를, 투르, 파리 노트르담 대성당의 악장을 역임하는 등 처음에는 종교(교회)음악을 주로 하여 미사나 칸타타, 모테토를 작곡하였으나 1697년의 오페라 발레 <멋진 유럽>이 륄리 이후로 큰 성공을 거둔 뒤 20곡이 넘는 극장음악을 작곡하여 륄리와 함께 초기 프랑스 오페라의 대표작곡가로 불리었다. 그 음악은 프랑스와 이탈리아를 종합하였다는 평을 들으며 남부 프랑스 출신의 감성(感性)다운 활기에 가득찬 멜로디의 창의와 유연한 리듬, 대담한 화성을 보여 1710년 이후의 것은 오페라 코미크를 예고한다고도 한다. 만년의 모테토는 밝고도 장대하며 때로는 비극적인 심각성마저 자아내고 있다. 제자인 (1672-1749)도 극장음악을 주로 작곡하였으며 그의 작품 <>(1697)는 색다른 화성으로서 루이 14세로 하여금 "륄리가 죽은 후 이처럼 재미있는 오페라는 처음이다"라고까지 말하게 하였다고 한다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- André Campra (Aix-en-Provence, gedoopt 4 december 1660 – Versailles, 29 juni 1744) was een Frans componist en sous-maître van de Chapelle royale, een van de drie afdelingen van het Franse hof, dat verantwoordelijk was voor de Musique du roi. Campra's vader was afkomstig uit Piëmont, zijn moeder uit Aix. André Campra begon zijn muzikale opleiding als koorknaap in de Saint-Saveur van Aix-en-Provence o.l.v. . Vanaf mei 1668 richtte hij zich op een kerkelijke loopbaan, maar in 1681 werd hij benoemd tot maître de chapelle (hoofd muziek) in de Saint-Trophime te Arles. Hij bekleedde dat ambt tot 1683 en nam vervolgens dezelfde functie op van de Saint-Étienne te Toulouse. In 1694 ging Campra voor een verblijf van vier maanden naar Parijs. Hij bleef echter in Parijs, waar hij maître de chapelle werd van de Notre Dame als vervanger van Jean Mignon. Deze benoeming, die een bewijs is van zijn connecties, verkreeg hij mogelijk door tussenkomst van de Abbé de Saint-Sever, raadsheer van het Parlement van Parijs; aan hem droeg Campra zijn eerste boek motetten op. Tegelijkertijd schijnt hij voor het collège Louis-le-Grand muziek voor latijnse tragedies te hebben gecomponeerd. In elk geval werd hij door o.a. Filips van Orléans (de toekomstige ) aangemoedigd om voor het theater te schrijven. Dit was echter niet met zijn positie als priester te combineren. Het werk Carnaval de Venise verscheen als een compositie van Campra de jongere, André Campra's broer Joseph, die gambist was in de Académie royale de musique. Zijn beroemde L'Europe galante en het Vénus, Feste galante verschenen zonder vermelding van de componist. L'Europe galante wordt als de eerste opéra-ballet beschouwd; Campra baseerde zich duidelijk op Colasse' Ballet des saisons (elke acte een ander onderwerp), maar hij gebruikte contemporaine situaties en stereotypen en geen allegorieën of mythologische figuren. Het publiek liet zich echter niet misleiden en het was uiteindelijk een publiek geheim dat André Campra de componist was van muziekdrama's: "Quand notre Campra Archevesque scaura/L'Auteur du nouvel opéra/Da sa cathédrale Campra/Décampera" (Als onze aartsbisschop Campra de auteur zal zijn van de nieuwe opera, dan zal Campra uit zijn kathedraal de benen nemen). Hetgeen Campra ook deed: op 13 oktober 1700 nam hij ontslag in de Notre-Dame om zich te kunnen wijden aan de opera.
* Saint-Sauveur te Aix-en-provence
* Saint-Trophime te Arles
* Saint-Étienne te Toulouse Vanaf 1695 publiceerde hij een boek met voor 1, 2 en 3 stemmen en een polyfonische mis; uit deze tijd stamt ook zijn beroemde Messe des morts (dodenmis).Campra bezette geen enkele officiële post en leefde van de opbrangst van zijn oeuvre; in 170 verwierf hij een om zijn werken 12 jaar te kunnen laten drukken.Door zijn vriendschap met Louis d'Orleáns, de zoon van de Filips van Orléans, kwam hij in contact met (bijgenaamd Baptistin of Batistin), en . Als 'batteur de musique' (concertmeester/dirigent) leidde hij in de Académie royale de musique zijn eigen werken, die een groot succes hadden: Hésione, Aréthuse, Tancrède, Les Muses en Iphigénie en Tauride (gecomponeerd samen met Henry Desmarest). Campra was tussen 1705 en 1722 zeer productief: naast motetten, cantates (Livre I in 1708 en Livre II in 1714), opera's (Alcine, Hippodamie, Les Fêtes venetiennes, Idoménée, Camille en Les Ages) kregen eerdere werken heruitvoeringen. In 1718 ontving Campra een jaargeld als beloning voor zijn werk en in 1722 werd hij directeur muziek voor de Prins De Conti, voor wie hij schreef (die verloren zijn gegaan). De laatste fase van Campra's leven, van 1722 tot 1744, werd bepaald door een tweetal activiteiten: de Académie royale de musique en de Chapelle royale. Delalande had in 1722 zijn taken neergelegd voor drie van de vier kwartalen (eigenlijk waren er vier sous-maîtres voor de Chapelle royale die de verantwoordelijkheid hadden voor één kwartaal; Delalande had al de vier posten weten te verwerven). De Régent benoemde voor de vrijgekomen kwartalen , Nicolas Bernier en Campra. Na de dood van Delalande in 1726 en Bernier in 1734 bleven Gervais en Campra verantwoordelijk voor ieder een half jaar in de Chapelle royale, totdat in 1738 en Blanchard opvolgden. Voor de Chapelle royale componeerde Campra zijn psalmzettingen voor groot koor. Gezondheidsredenen noopten hem om in 1735 zijn onderwijsfuncties voor de koorknapen te staken. Vanaf 1730 waren zijn taken al zwaarder geworden met zijn benoeming tot inspecteur-generaal van de Académie royale de musique, als vervanger van Destouches. Campra had nog maar weinig tijd voor opera. Campra werd als componist zeer gewaardeerd. Die waardering bleek niet uit de wijze waarop Campra zijn laatste jaren moest doorbrengen: hij stierf hulpbehoevend, eenzaam, verwaarloosd en arm in een klein appartement in Versailles. Zijn werken werden tot lang na zijn dood nog uitgevoerd. (nl)
- アンドレ・カンプラ（André Campra, 1660年12月4日 エクス＝アン＝プロヴァンス - 1744年6月29日 ヴェルサイユ）は、フランスの作曲家・指揮者・聖職者。ジャン＝バティスト・リュリとジャン＝フィリップ・ラモーの中間世代にあたる。フランス後期バロック音楽の宗教曲と歌劇を代表する作曲家として名高い。とりわけ《死者のためのミサ曲》は、ジャン・ジルの作品と並び立つ存在である。 エクス＝アン＝プロヴァンスの聖ソヴール大聖堂にて宗教教育と音楽教育を受け、1678年に司祭に叙階される。トゥーロン、アルル、トゥールーズの教会楽長を歴任した後、1694年から1700年までパリのノートルダム大聖堂の楽長に就任。 1697年からひそかに劇音楽の作曲に着手。コンティ公の宮廷楽長に任命され、1730年にオペラ座の指揮者に就任する。《優雅なヨーロッパ L'Europe galante》の作曲によって、コメディ＝バレの天才と持て囃されるに至った。 ルイ14世の死後は、王立音楽アカデミーやヴェルサイユの宮廷礼拝堂に勤めた。1720年ごろから再び宗教界に復帰し、多くの時間を宗教曲の作曲に費やした。 (ja)
- Андре́ Кампра́ (фр. André Campra; 4 декабря 1660, Экс-ан-Прованс — 29 июня 1744, Версаль) — французский композитор эпохи барокко. (ru)
- André Campra (ochrz. 4 grudnia 1660 w Aix-en-Provence, zm. 29 czerwca 1744 w Wersalu) – francuski kompozytor włoskiego pochodzenia. (pl)
- André Campra, född 4 december 1660 och död 29 juni 1744, var en fransk tonsättare. Campra var kyrkomusiker i Toulon och Toulouse, från 1722 operakapellmästare i Paris. Campra har skrivit operorna Idoménée, L'Europe galante, Tancrède, Iphigénie en Tauride, Télémaque, Les Fêtes vénitiennes med flera. (sv)
- 安德烈·坎普拉（法語：André Campra；1660年12月4日－1744年6月29日），生于普罗旺斯，逝世於凡尔赛宫，法国作曲家和指挥。 坎普拉的活动时间在吕利和拉莫之间，他参与了法国歌剧的改革。 (zh)
- Андре Кампра (фр. André Campra; 4 грудня 1660, Екс-ан-Прованс — 29 червня 1744, Версаль) — французький композитор епохи бароко. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- André Campra (4. prosince 1660, Aix-en-Provence – 29. června 1744, Versailles) byl francouzský skladatel a dirigent. (cs)
- André Campra (getauft am 4. Dezember 1660 in Aix-en-Provence; † 29. Juni 1744 in Versailles) war ein französischer Komponist. (de)
- Ο Αντρέ Καμπρά (André Campra, βαπτίστηκε στις 4 Δεκεμβρίου 1660 – 29 Ιουνίου 1744) ήταν Γάλλος συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας. Έγραψε αρκετές όπερες, θρησκευτική μουσική, ενώ θεωρείται ο «πατέρας» της όπερας-μπαλέτου. (el)
- André Campra (French: [kɑ̃pʁa]; baptized 4 December 1660 – 29 June 1744) was a French composer and conductor of the Baroque era. The leading French opera composer in the period between Jean-Baptiste Lully and Jean-Philippe Rameau, Campra wrote several tragédies en musique and opéra-ballets that were extremely well received. He also wrote three books of cantatas as well as religious music, including a requiem. (en)
- André Campra (Aix-en-Provence, 4 de diciembre de 1660 - Versalles, 29 de junio de 1744) fue un compositor francés. Cronológicamente situado entre Jean-Baptiste Lully y Jean-Philippe Rameau, participó en la renovación de la ópera francesa. (es)
- André Campra (Aix-en-Provence, 4 dicembre 1660 – Versailles, 29 giugno 1744) è stato un compositore e direttore d'orchestra francese di musica barocca, autore di vari melodrammi. Svolse la sua attività artistica nel periodo compreso fra Jean-Baptiste Lully e Jean-Philippe Rameau, contribuendo sensibilmente al rinnovo dell'opera francese del periodo. (it)
- アンドレ・カンプラ（André Campra, 1660年12月4日 エクス＝アン＝プロヴァンス - 1744年6月29日 ヴェルサイユ）は、フランスの作曲家・指揮者・聖職者。ジャン＝バティスト・リュリとジャン＝フィリップ・ラモーの中間世代にあたる。フランス後期バロック音楽の宗教曲と歌劇を代表する作曲家として名高い。とりわけ《死者のためのミサ曲》は、ジャン・ジルの作品と並び立つ存在である。 エクス＝アン＝プロヴァンスの聖ソヴール大聖堂にて宗教教育と音楽教育を受け、1678年に司祭に叙階される。トゥーロン、アルル、トゥールーズの教会楽長を歴任した後、1694年から1700年までパリのノートルダム大聖堂の楽長に就任。 1697年からひそかに劇音楽の作曲に着手。コンティ公の宮廷楽長に任命され、1730年にオペラ座の指揮者に就任する。《優雅なヨーロッパ L'Europe galante》の作曲によって、コメディ＝バレの天才と持て囃されるに至った。 ルイ14世の死後は、王立音楽アカデミーやヴェルサイユの宮廷礼拝堂に勤めた。1720年ごろから再び宗教界に復帰し、多くの時間を宗教曲の作曲に費やした。 (ja)
- Андре́ Кампра́ (фр. André Campra; 4 декабря 1660, Экс-ан-Прованс — 29 июня 1744, Версаль) — французский композитор эпохи барокко. (ru)
- André Campra (ochrz. 4 grudnia 1660 w Aix-en-Provence, zm. 29 czerwca 1744 w Wersalu) – francuski kompozytor włoskiego pochodzenia. (pl)
- André Campra, född 4 december 1660 och död 29 juni 1744, var en fransk tonsättare. Campra var kyrkomusiker i Toulon och Toulouse, från 1722 operakapellmästare i Paris. Campra har skrivit operorna Idoménée, L'Europe galante, Tancrède, Iphigénie en Tauride, Télémaque, Les Fêtes vénitiennes med flera. (sv)
- 安德烈·坎普拉（法語：André Campra；1660年12月4日－1744年6月29日），生于普罗旺斯，逝世於凡尔赛宫，法国作曲家和指挥。 坎普拉的活动时间在吕利和拉莫之间，他参与了法国歌剧的改革。 (zh)
- Андре Кампра (фр. André Campra; 4 грудня 1660, Екс-ан-Прованс — 29 червня 1744, Версаль) — французький композитор епохи бароко. (uk)
- André Campra (Ais de Provença, 4 de desembre de 1660 – Versalles, 29 de juny de 1744) fou un compositor francès, famós en el període comprès entre Lully i Rameau. Conegut per ser l'introductor del gust italià en la música francesa. Com que aquest càrrec li impedia dedicar-se a la composició i direcció d'òperes renuncià a ell, després d'haver-ne estrenat dues amb gran èxit, emprant el nom del seu germà Josep. El 1722 va obtenir el nomenament de mestre director de la capella reial i a partir de llavors va escriure sobretot obres religioses. Entre les seves òperes més notables citarem: (ca)
- André Campra est un compositeur français de la période baroque, baptisé à Aix-en-Provence le 4 décembre 1660 et mort à Versailles le 29 juin 1744. Chronologiquement situé entre Jean-Baptiste Lully et Jean-Philippe Rameau, il a participé au renouveau de l'opéra français. Après avoir été formé à la cathédrale Saint-Sauveur à Aix-en-Provence, il accède, en quelques années, au poste prestigieux de maître de musique de Notre-Dame de Paris, après l'avoir été successivement à la cathédrale Notre-Dame-de-la-Seds de Toulon, à la cathédrale Saint-Trophime d'Arles (devenue, et restée jusque maintenant, simple église Saint-Trophime) et à la cathédrale Saint-Étienne de Toulouse. Il devient ensuite « batteur de mesure » à l'Académie royale de musique (l'Opéra de Paris), dont il deviendra l'inspecteur gé (fr)
- 앙드레 캉프라(André Campra, 1660년 12월 4일~1744년 6월 29일)는 프랑스의 작곡가 겸 지휘자이다. 남프랑스 엑상 프로방스에서 태어나 아를, 투르, 파리 노트르담 대성당의 악장을 역임하는 등 처음에는 종교(교회)음악을 주로 하여 미사나 칸타타, 모테토를 작곡하였으나 1697년의 오페라 발레 <멋진 유럽>이 륄리 이후로 큰 성공을 거둔 뒤 20곡이 넘는 극장음악을 작곡하여 륄리와 함께 초기 프랑스 오페라의 대표작곡가로 불리었다. 그 음악은 프랑스와 이탈리아를 종합하였다는 평을 들으며 남부 프랑스 출신의 감성(感性)다운 활기에 가득찬 멜로디의 창의와 유연한 리듬, 대담한 화성을 보여 1710년 이후의 것은 오페라 코미크를 예고한다고도 한다. 만년의 모테토는 밝고도 장대하며 때로는 비극적인 심각성마저 자아내고 있다. 제자인 (1672-1749)도 극장음악을 주로 작곡하였으며 그의 작품 <>(1697)는 색다른 화성으로서 루이 14세로 하여금 "륄리가 죽은 후 이처럼 재미있는 오페라는 처음이다"라고까지 말하게 하였다고 한다. (ko)
- André Campra (Aix-en-Provence, gedoopt 4 december 1660 – Versailles, 29 juni 1744) was een Frans componist en sous-maître van de Chapelle royale, een van de drie afdelingen van het Franse hof, dat verantwoordelijk was voor de Musique du roi.
* Saint-Sauveur te Aix-en-provence
* Saint-Trophime te Arles
* Saint-Étienne te Toulouse Campra werd als componist zeer gewaardeerd. Die waardering bleek niet uit de wijze waarop Campra zijn laatste jaren moest doorbrengen: hij stierf hulpbehoevend, eenzaam, verwaarloosd en arm in een klein appartement in Versailles. (nl)
|
