| dbo:abstract
|
- اندرياس سنيسن (حوالي 1167 – 1228) كان رئيس أساقفة دنماركي في لوند ، سكانيا ، من 21 مارس 1201 ، عند وفاة أبسالون ، حتى وفاته عام 1228. وهو مؤلف الترجمة اللاتينية لقانون سكانيان وكان منخرطًا طوال حياته في دمج وجهة نظر مسيحية للعالم في الهيئة التشريعية القديمة. تمكن من إدخال العشور (الضرائب التي تعود بالفائدة على الكنيسة) على الرغم من المقاومة التي واجهها هذا الإجراء من سكان سكانيا خلال فترة أبسالون ، ولكن جهوده لإقناع الكهنة في عصره بمزايا العزوبة كانت تعتمد في الغالب على مثال خاص واعتمد على الخطابة بدلاً من المناورة القانونية. لتثقيف الكهنة وتوجيه أفكارهم ، خاصة حول التكامل بين الكنيسة والدولة ، كتب قصيدة تعليمية ، هيكسايمون ، تتكون من 8,040 بيتًا من مقياس سداسي لاتيني. ابن شقيق أبسالون وعضو في النخبة الدينية والسياسية ، وقد تلقى تعليمه في اللاهوت والفلسفة في باريس ، فرنسا ، وتعليمه القانوني في بولونيا بإيطاليا وأكسفورد بإنجلترا. تم دمج مواجهته بأفكار من القارة الأوروبية حول الحروب الصليبية المسيحية في تفكيره. قاد حملة صليبية ضد الفنلنديين في عام 1202 مع شقيقه وضغط على البابا لشن حملة صليبية ضد دول البلطيق . حصل في النهاية على إذن لتثبيت أسقف في ريفال ( تالين الحديثة) ، وفي عام 1219 ، رافق فالديمار الثاني في حربه ضد إستونيا . وفقًا للأسطورة الدنماركية القديمة الداعمة للتوسع الإمبراطوري الدنماركي ، ظهر العلم الدنماركي Dannebrog في السماء وسقط في يد فالديمار الثاني عندما رفع سنيسن ذراعيه وصلى من أجل النصر الدنماركي خلال المعركة الحاسمة. عاش سنواته الأخيرة في شمال شرق سكانيا ، حيث توفي عام 1228 في جزيرة إيفو في بحيرة إيفو ، أكبر بحيرة في سكانيا. وقد تم التكهن بأن وفاته ربما كانت بسبب الجذام . دفن في تابوت في كاتدرائية لوند . (ar)
- Anders Sunesen (auch Andreas Sunesen, * ca. 1167; † 24. Juni 1228 auf Ivö) war Erzbischof von Lund, Heerführer und Berater des Dänenkönigs Waldemar II. (de)
- Anders Sunesen (also Andreas, Suneson, Sunesøn, Latin: Andreas Sunonis) (c. 1167 – 1228) was a Danish archbishop of Lund, Scania, from 21 March 1201, at the death of Absalon, to his own death in 1228. He is the author of the Latin translation of the Scanian Law and was throughout his life engaged in integrating a Christian worldview into the old legislature. He managed to introduce tithe (taxation benefiting the church) despite the resistance this measure had met from the population of Scania during Absalon's time, but his efforts to convince the priests of his day about the merits of celibacy was based mostly on his own example and relied on oratory rather than legal maneuvering. To educate the priests and to forward his ideas, especially about the integration between church and state, he wrote a didactic poem, , consisting of 8,040 verses of Latin hexameter. A nephew of Absalon and a member of the religious and political elite, Sunesen was well-traveled, having received his education in theology and philosophy in Paris, France, and his legal education in Bologna, Italy and at Oxford, England. His encounter with ideas from the European continent about Christian Crusades were incorporated into his thinking. He led a crusade against Finns in 1202 with his brother and lobbied the Pope for a crusade against Estonians, Livonians and Baltic peoples. He eventually received permission to install a bishop in Reval (Tallinn), and in 1219, he accompanied Valdemar II in his war against Estonia. According to an old Danish myth supportive of Danish expansionism, the Danish flag (Dannebrog) appeared in the sky and fell into the hands of Valdemar II as Sunesen raised his arms and prayed for a Danish victory during the decisive battle. He lived his last years in northeastern Scania, where he died in 1228 on Ivö Island in Ivö Lake, Scania's largest lake. It has been speculated that his death may have been attributed to leprosy. He is buried in a sarcophagus in Lund Cathedral. (en)
- Anders Sunesen (nommé également Andreas, Suneson, Sunesøn, Latin: Andreas Sunonis) (né vers 1167 mort en 1228) est archevêque danois de Lund, en Scanie, du 21 mars 1201, après la disparition d' Absalon, jusqu'à ce qu'il résigne cette fonction 1223. (fr)
- Anders Sunesen anche Andreas, Suneson, Sunesøn, in lingua latina Andreas Sunonis, (1167c. – 1228) è stato un arcivescovo cattolico danese, titolare della antica arcidiocesi di Lund dal 21 marzo 1201 (morte di Absalon) alla sua morte. (it)
- Anders Sunesen (± 1167 – 1228) was van 21 maart 1201 tot zijn dood de aartsbisschop van Lund (Skåne län). Hij heeft een Latijnse vertaling gemaakt van de (de oudste provinciale wet van Denemarken en een van de oudste provinciale wetten van de Noordse landen). Ook probeerde hij gedurende zijn hele leven in de wetgeving een christelijke visie door te voeren. Ondanks de weerstand die er onder zijn neef en voorganger Absalon geweest was, voerde Sunesen de tiende als belastingvorm door. Ook had hij uitgesproken ideeën over het celibaat, waarvan hij vooral de voordelen zag. Om zijn ideeën over andere de integratie tussen kerk en staat kracht bij te zetten schreef Sunesen een didactisch gedicht, . Anders Sunesen had veel gereisd en behoorde tot de religieuze en politieke elite. Hij had in Parijs theologie en filosofie gestudeerd en rechten in Bologna en Oxford. Rond 1200 lobbyde hij bij de paus voor een christelijke kruistocht tegen de Baltische staten. Sunesen kreeg toestemming om in Tallinn (dat destijds door velen Reval werd genoemd) een bisschop te installeren, en in 1219 vergezelde hij koning Waldemar II tijdens een oorlog tegen Estland. Volgens een imperialistische Deense mythe zou tijdens een beslissende veldslag in deze oorlog de vlag van Denemarken aan de hemel zijn verschenen en in de handen van de koning zijn gevallen, op het moment dat Sunesen zijn armen ophief en om een Deense overwinning smeekte. Sunesen bracht zijn laatste jaren door in het noordoosten van Skåne. Hij stierf op een eilandje in het meer Ivösjön en werd begraven in de Dom van Lund. Volgens sommige bronnen zou Sunesen tijdens zijn laatste dagen aan lepra hebben geleden. (nl)
- Anders Sunesen (także Andreas, Suneson, Sunesøn, łacina Andreas Sunonis) (około 1167–1228) – duński arcybiskup Lund od śmierci Absalona, czyli od 21 marca 1201 aż do swojej śmierci w 1228. Studiował we Francji, Anglii i we Włoszech od lat 80. do początku lat 90. XI wieku, jeszcze przed zakończeniem studiów podejmując się nauczania przyszłych misjonarzy. Po ukończeniu studiów, według Kroniki Henryka Łotysza na przełomie 1206 i 1207 roku nauczał w Rydze teologii i przystąpił do wysyłania księży na misję wśród okolicznych pogan. Przez kolejne lata przebywał na świeżo zdobytych przez chrześcijan terenach, co wskazuje na jego zaangażowanie w misję ich nawracania. Między innymi, w latach 1219-1221 rezydował w północnej Estonii. Wpływ na zaangażowanie w misje mogło mieć jego pochodzenie z duńskiej rodziny magnackiej, jego przodkowie ze strony ojca uczestniczyli w wyprawach krzyżowych do Ziemi Świętej. Ostatnie lata życia spędził na północnym wschodzie Skanii, gdzie zmarł na wyspie Ivön na jeziorze Ivösjön w 1228. Niektórzy naukowcy spekulują, że przyczyną jego śmierci mógł być trąd. (pl)
- Anders Sunesen, Andreas Sunonis av Lund, född omkring 1167, död 24 juni 1228, var medlem i den danska Hvideätten och ärkebiskop i Lunds stift 1201–1222. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Anders Sunesen (auch Andreas Sunesen, * ca. 1167; † 24. Juni 1228 auf Ivö) war Erzbischof von Lund, Heerführer und Berater des Dänenkönigs Waldemar II. (de)
- Anders Sunesen (nommé également Andreas, Suneson, Sunesøn, Latin: Andreas Sunonis) (né vers 1167 mort en 1228) est archevêque danois de Lund, en Scanie, du 21 mars 1201, après la disparition d' Absalon, jusqu'à ce qu'il résigne cette fonction 1223. (fr)
- Anders Sunesen anche Andreas, Suneson, Sunesøn, in lingua latina Andreas Sunonis, (1167c. – 1228) è stato un arcivescovo cattolico danese, titolare della antica arcidiocesi di Lund dal 21 marzo 1201 (morte di Absalon) alla sua morte. (it)
- Anders Sunesen, Andreas Sunonis av Lund, född omkring 1167, död 24 juni 1228, var medlem i den danska Hvideätten och ärkebiskop i Lunds stift 1201–1222. (sv)
- اندرياس سنيسن (حوالي 1167 – 1228) كان رئيس أساقفة دنماركي في لوند ، سكانيا ، من 21 مارس 1201 ، عند وفاة أبسالون ، حتى وفاته عام 1228. وهو مؤلف الترجمة اللاتينية لقانون سكانيان وكان منخرطًا طوال حياته في دمج وجهة نظر مسيحية للعالم في الهيئة التشريعية القديمة. تمكن من إدخال العشور (الضرائب التي تعود بالفائدة على الكنيسة) على الرغم من المقاومة التي واجهها هذا الإجراء من سكان سكانيا خلال فترة أبسالون ، ولكن جهوده لإقناع الكهنة في عصره بمزايا العزوبة كانت تعتمد في الغالب على مثال خاص واعتمد على الخطابة بدلاً من المناورة القانونية. لتثقيف الكهنة وتوجيه أفكارهم ، خاصة حول التكامل بين الكنيسة والدولة ، كتب قصيدة تعليمية ، هيكسايمون ، تتكون من 8,040 بيتًا من مقياس سداسي لاتيني. (ar)
- Anders Sunesen (also Andreas, Suneson, Sunesøn, Latin: Andreas Sunonis) (c. 1167 – 1228) was a Danish archbishop of Lund, Scania, from 21 March 1201, at the death of Absalon, to his own death in 1228. He is the author of the Latin translation of the Scanian Law and was throughout his life engaged in integrating a Christian worldview into the old legislature. He managed to introduce tithe (taxation benefiting the church) despite the resistance this measure had met from the population of Scania during Absalon's time, but his efforts to convince the priests of his day about the merits of celibacy was based mostly on his own example and relied on oratory rather than legal maneuvering. To educate the priests and to forward his ideas, especially about the integration between church and state, he (en)
- Anders Sunesen (± 1167 – 1228) was van 21 maart 1201 tot zijn dood de aartsbisschop van Lund (Skåne län). Hij heeft een Latijnse vertaling gemaakt van de (de oudste provinciale wet van Denemarken en een van de oudste provinciale wetten van de Noordse landen). Ook probeerde hij gedurende zijn hele leven in de wetgeving een christelijke visie door te voeren. (nl)
- Anders Sunesen (także Andreas, Suneson, Sunesøn, łacina Andreas Sunonis) (około 1167–1228) – duński arcybiskup Lund od śmierci Absalona, czyli od 21 marca 1201 aż do swojej śmierci w 1228. Studiował we Francji, Anglii i we Włoszech od lat 80. do początku lat 90. XI wieku, jeszcze przed zakończeniem studiów podejmując się nauczania przyszłych misjonarzy. Po ukończeniu studiów, według Kroniki Henryka Łotysza na przełomie 1206 i 1207 roku nauczał w Rydze teologii i przystąpił do wysyłania księży na misję wśród okolicznych pogan. Przez kolejne lata przebywał na świeżo zdobytych przez chrześcijan terenach, co wskazuje na jego zaangażowanie w misję ich nawracania. Między innymi, w latach 1219-1221 rezydował w północnej Estonii. Wpływ na zaangażowanie w misje mogło mieć jego pochodzenie z duńskie (pl)
|
