An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Al-Mundhir ibn al-Nuʿmān (Arabic: المنذر بن النعمان) was the seventh Lakhmid king (418-461). His mother's name was Hind bint Zayd-Manāt ibn Zayd-Allah al-Ghassani, and his father was al-Nu'man I.

Property Value
dbo:abstract
  • المنذر بن النعمان بن امرئ القيس سابع ملوك الحيرة حكم في الفترة (418-462). أمه هي هند بنت زيد مناة بن زيد الله بن عمرو الغساني. وبلغت الحيرة بعهده مبلغا عظيما وصار لها اسم في التاريخ، فقد أجبر كهنة الفرس على تتويج بهرام جور الذي رباه أبوه النعمان على حساب مدع قوي آخر للعرش الفارسي، وكان المنذر قد ربى بهرام حتى بلغ خمس سنين، أحضر له مؤدبين، فعلموه الكتابة والرمي والفقه. وأحضر له حكيمًا من حكماء الفرس، ثم أحضر له معلمي الفروسية، فتعلم الرماية والصيد وركوب الخيل حتى صار من أمهر الناس. وظل هذا شأنه لدى المنذر حتى مات يزدجرد. ففرح الناس بوفاته وقرر الأشراف والموبذان والمرازبة صرف الملك عن أسرة يزدجرد، لسوء سيرته في الناس، ونصبوا شخصًا آخر مكانه. فلما رأى بهرام ذلك، طلب مساعدة المنذر، فأرسل المنذر قوة بقيادة ابنه النعمان، وسار هو على رأس قوة أخرى قوامها ثلاثون ألفًا من فرسان العرب، ومعه بهرام، وبعد مفاوضات وافق الفرس على خلع من نصبوه كسرى عليهم، وتعيين بهرام، وبفضل هذه المساعدة استعاد التاج، وقد شارك في الحروب اتي قامت بين الفرس والروم التي كان سببها اضطهاد المسيحيين في بلاد الفرس وكان بهرام عدوا للنصارى فامتحنهم في بلاد فارس وقتل منهم كثيرين تعيد الكنيسة ذكرا لاستشهادهم وكان المنذر وافقه على آرائه وعاد إلى شرك آبائه القديم، فقد حاصر الروم نصيبين فأسرع بهرام لإنقاذها ومعه المنذر، كما غزا بلاد الروم واحرق وخرب وسبى فيها واتجه للاستيلاء على انطاكية في عام 421 إلا انه لم يحقق في ذلك نصرا حيث تمكن القائد الروماني «فيتيانوس» من صده، وكان هدف المنذر الأساسي هو فتح القسطنطينية، ومني المنذر بهزيمة أخرى في نفس العام أو العام الذي تلاه، وكان قد غرق عدد كبير من جيشه يحددهم المؤرخون السريان عددهم ب70,000 أما المؤرخ سقراط فحددهم ب100,000، انتهت الحرب بعقد الصلح بين الفرس والروم عام 422م، ولكن في عام 457 قام «عرب الفرس» بالهجوم على مدينة «بيت حور» وسبي أهلها. (ar)
  • Al-Múndhir (I) ibn Numan ibn Imri-l-Qays (àrab: المنذر بن النعمان بن امرئ القيس, al-Munḏir b. an-Nuʿmān b. Imrʾ al-Qays) fou rei dels làkhmides d'Aràbia de vers el 431 al 473. Tradicionalment se li assigna un regnat d'uns 44 anys. La seva mare era Hind bint Zayd-Manāt ibn Zayd-Allah al-Ghassani Yazdegerd I que tenia magnífiques relacions amb el seu pare, Numan, li va enviar a aquest al seu fill Bahram Gor (Bahram V) per criar-lo i educar-lo a la seva cort. A la mort de Yezdegerd I la noblesa va reclamar a Bahram i al-Mundhir el va acompanyar a Pèrsia amb 20.000 homes. En arribar a Ctesifont molts nobles se li van unir i va acabar agafant el poder el 421. A causa dels maltractaments dels cristians, els aquemènides i els romans d'Orient van entrar en guerra i Numan va participar en la lluita del 421-422 encara que segurament era només príncep hereu. Al-Mundhir, que havia estat cristià, va donar suport a la persecució dels cristians i es va declarar pagà. Els romans d'Orient assetjaren Nisibin i Bahram i al-Mundhir van anar a la zona per fer aixecar el setge; després es van dirigir a terres romanes d'Orient i van assolar diversos territoris arribant fins a Antioquia on al-Mundhir fou derrotat per Vitià (Vitianus). L'any següent va tornar a creuar l'Eufrates però en el pas moltes de les seves forces es van ofegar (les fonts siríaques diuen que 70.000 homes i Sòcrates parla de 100.000, però la realitat seria inferior). El 422, els aquemènides i els romans d'Orient van signar la pau. El 457 els làkhmides van atacar Beth Hur prop d'Harram, domini romà d'Orient, i van fer presoners els seus habitants. Hauria mort vers el 473 i el va succeir el seu fill al-Àswad ibn al-Múndhir ibn Numan (473-493). (ca)
  • Ο Αλαμούνδαρος Α΄ (αραβικά: αλ-Μουντίρ ιμπν αλ-Νου'μαν) ήταν ηγεμόνας των Σαρακηνών της Περσίας τον 5ο αιώνα μ.Χ. (418-461). Πιο συγκεκριμένα, ήταν ηγεμόνας του αραβικού βασιλείου των Λαχμιδών, που ήταν υποτελές της Αυτοκρατορίας των Σασσανιδών. Υπήρξε από τους σκληρότερους και επικινδυνότερους αντιπάλους των Βυζαντινών, με δράση κατά την περίοδο της βασιλείας του Θεοδοσίου Β΄. Κατά τη διάρκεια αιματηρότατης μάχης με τους Βυζαντινούς ετράπη σε άτακτη φυγή, κατά την οποία περίπου 100.000 Σαρακηνοί στρατιώτες πνίγηκαν στον ποταμό Ευφράτη, επιχειρώντας να διαφύγουν για να αποφύγουν τον ολοκληρωτικό τους σφαγιασμό. (el)
  • Al-Mundhir ibn al-Nuʿmān (Arabic: المنذر بن النعمان) was the seventh Lakhmid king (418-461). His mother's name was Hind bint Zayd-Manāt ibn Zayd-Allah al-Ghassani, and his father was al-Nu'man I. (en)
  • al-Mundhir I o Alamundaro (arabo: al-Mundhir ibn Nuʿmān ibn Imruʾ al-Qays; latino: Alamundarus; ... – ...; fl. 418-462) è stato un sovrano dei Lakhmidi. Figlio di , succedette al padre e regnò sugli Arabi di al-Hira per 44 anni. Nel 421 si schierò con i Sasanidi contro i romani d'Oriente, inviando un contingente per aiutare le truppe di Bahram V (Vararane), ma le sue truppe furono colpite dal panico e gran parte morì affogata attraversando un fiume. (it)
  • Аль-Мунзир I (полное имя — аль-Мунзир I ибн ан-Нуман; также Мундар I и Аламундар I; около 380 — 472 или 473) — царь государства Лахмидов в 428/429 — 472/473 годах. (ru)
dbo:activeYearsEndYear
  • 0461-01-01 (xsd:gYear)
dbo:activeYearsStartYear
  • 0418-01-01 (xsd:gYear)
dbo:parent
dbo:predecessor
dbo:successor
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 26559552 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 3294 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1116202675 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:caption
  • Portrayal of al-Mundhir in the Shahnameh of Shah Tahmasp. (en)
dbp:deathDate
  • after 602 (en)
dbp:father
dbp:mother
  • Hind bint Zayd (en)
dbp:name
  • Al-Mundhir I ibn al-Nu'man (en)
dbp:predecessor
dbp:reign
  • 418 (xsd:integer)
dbp:succession
  • King of the Lakhmids (en)
dbp:successor
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Ο Αλαμούνδαρος Α΄ (αραβικά: αλ-Μουντίρ ιμπν αλ-Νου'μαν) ήταν ηγεμόνας των Σαρακηνών της Περσίας τον 5ο αιώνα μ.Χ. (418-461). Πιο συγκεκριμένα, ήταν ηγεμόνας του αραβικού βασιλείου των Λαχμιδών, που ήταν υποτελές της Αυτοκρατορίας των Σασσανιδών. Υπήρξε από τους σκληρότερους και επικινδυνότερους αντιπάλους των Βυζαντινών, με δράση κατά την περίοδο της βασιλείας του Θεοδοσίου Β΄. Κατά τη διάρκεια αιματηρότατης μάχης με τους Βυζαντινούς ετράπη σε άτακτη φυγή, κατά την οποία περίπου 100.000 Σαρακηνοί στρατιώτες πνίγηκαν στον ποταμό Ευφράτη, επιχειρώντας να διαφύγουν για να αποφύγουν τον ολοκληρωτικό τους σφαγιασμό. (el)
  • Al-Mundhir ibn al-Nuʿmān (Arabic: المنذر بن النعمان) was the seventh Lakhmid king (418-461). His mother's name was Hind bint Zayd-Manāt ibn Zayd-Allah al-Ghassani, and his father was al-Nu'man I. (en)
  • al-Mundhir I o Alamundaro (arabo: al-Mundhir ibn Nuʿmān ibn Imruʾ al-Qays; latino: Alamundarus; ... – ...; fl. 418-462) è stato un sovrano dei Lakhmidi. Figlio di , succedette al padre e regnò sugli Arabi di al-Hira per 44 anni. Nel 421 si schierò con i Sasanidi contro i romani d'Oriente, inviando un contingente per aiutare le truppe di Bahram V (Vararane), ma le sue truppe furono colpite dal panico e gran parte morì affogata attraversando un fiume. (it)
  • Аль-Мунзир I (полное имя — аль-Мунзир I ибн ан-Нуман; также Мундар I и Аламундар I; около 380 — 472 или 473) — царь государства Лахмидов в 428/429 — 472/473 годах. (ru)
  • المنذر بن النعمان بن امرئ القيس سابع ملوك الحيرة حكم في الفترة (418-462). أمه هي هند بنت زيد مناة بن زيد الله بن عمرو الغساني. وبلغت الحيرة بعهده مبلغا عظيما وصار لها اسم في التاريخ، فقد أجبر كهنة الفرس على تتويج بهرام جور الذي رباه أبوه النعمان على حساب مدع قوي آخر للعرش الفارسي، وكان المنذر قد ربى بهرام حتى بلغ خمس سنين، أحضر له مؤدبين، فعلموه الكتابة والرمي والفقه. وأحضر له حكيمًا من حكماء الفرس، ثم أحضر له معلمي الفروسية، فتعلم الرماية والصيد وركوب الخيل حتى صار من أمهر الناس. وظل هذا شأنه لدى المنذر حتى مات يزدجرد. ففرح الناس بوفاته وقرر الأشراف والموبذان والمرازبة صرف الملك عن أسرة يزدجرد، لسوء سيرته في الناس، ونصبوا شخصًا آخر مكانه. فلما رأى بهرام ذلك، طلب مساعدة المنذر، فأرسل المنذر قوة بقيادة ابنه النعمان، وسار هو على رأس قوة أخرى قوامها ثلاثون ألفًا من فرسان العرب، ومعه بهرام، وب (ar)
  • Al-Múndhir (I) ibn Numan ibn Imri-l-Qays (àrab: المنذر بن النعمان بن امرئ القيس, al-Munḏir b. an-Nuʿmān b. Imrʾ al-Qays) fou rei dels làkhmides d'Aràbia de vers el 431 al 473. Tradicionalment se li assigna un regnat d'uns 44 anys. La seva mare era Hind bint Zayd-Manāt ibn Zayd-Allah al-Ghassani El 457 els làkhmides van atacar Beth Hur prop d'Harram, domini romà d'Orient, i van fer presoners els seus habitants. Hauria mort vers el 473 i el va succeir el seu fill al-Àswad ibn al-Múndhir ibn Numan (473-493). (ca)
rdfs:label
  • Al-Mundhir I ibn al-Nu'man (en)
  • المنذر بن النعمان (ar)
  • Al-Múndhir (I) ibn Numan ibn Imri-l-Qays (ca)
  • Αλαμούνδαρος Α΄ (el)
  • Al-Mundhir I (it)
  • Аль-Мунзир I (ru)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Al-Mundhir I ibn al-Nu'man (en)
is dbo:commander of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:commander of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License