An Entity of Type: person, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Agostino Steffani (25 July 1654 – 12 February 1728) was an Italian ecclesiastic, diplomat and composer.

Property Value
dbo:abstract
  • Agostino Steffani (Castelfranco Veneto, República de Venècia, 25 de juliol de 1654 - Frankfurt del Main, Sacre Imperi Romanogermànic, 12 de febrer de 1728) fou un compositor italià. Va viure des dels tretze anys a Alemanya, tret de tres anys, on va romandre a les corts de Munic, Hannover i Düsseldorf. Steffani és un personatge curiós que va ser cantor, probablement un castrato, i després compositor operístic d'èxit a Alemanya, diplomàtic per la Santa Seu, bisbe titular, nunci apostòlic a la Cort protestant del Nord, i fins i tot espia i ordidor de matrimonis reials. La música de Steffani podria considerar-se un pont entre Monteverdi i Bach i Händel, dels quals en fou una mena d'avantsala. Duets de cambra, òperes (generalment escrites en l'estil belcanto), i obres sagrades constitueixen les seves millors contribucions a la música. (ca)
  • Agostino Steffani (* 25. Juli 1654 in Castelfranco Veneto, Venetien; † 12. Februar 1728 in Frankfurt am Main) war ein italienischer Komponist, Diplomat und katholischer Titularbischof. (de)
  • Agostino Steffani (25 July 1654 – 12 February 1728) was an Italian ecclesiastic, diplomat and composer. (en)
  • Agostino Steffani (naskita je la 25-a de julio 1654 en Castelfranco Veneto; mortinta je la 12-a de februaro 1728 en Frankfurto ĉe Majno) estis Itala komponisto, diplomato kaj katolika titulara episkopo. (eo)
  • Agostino Steffani (né le 25 juillet 1654 à Castelfranco Veneto, dans la province de Trévise, en Vénétie – mort le 12 février 1728 à Francfort-sur-le-Main) est un compositeur, diplomate et évêque auxiliaire italien. Musicien quasiment oublié, or Alfred Einstein qualifiait ce personnage le plus grand compositeur italien entre Giacomo Carissimi et Domenico Scarlatti. (fr)
  • Agostino Steffani (Castelfranco Véneto, 25 de julio de 1654-Fráncfort del Meno, 12 de febrero de 1728) fue un cantante, compositor, organista, diplomático, y obispo titular de la Italia católica. (es)
  • Agostino Steffani (Castelfranco, 25 luglio 1655 – Francoforte sul Meno, 12 febbraio 1728) è stato un vescovo cattolico e compositore italiano. (it)
  • Agostino Steffani (ur. 25 lipca 1654 w Castelfranco Veneto, zm. 12 lutego 1728 we Frankfurcie) – włoski kompozytor, kapłan katolicki i biskup, dyplomata. Steffani był muzykiem barokowym z pokolenia poprzedzającego pokolenie wielkich mistrzów dojrzałego baroku (Antonio Vivaldi, Georg Philipp Telemann, Georg Friedrich Händel, Johann Sebastian Bach etc.); współczesnymi Steffaniemu byli m.in. Arcangelo Corelli, Johann Pachelbel, Henry Purcell i Alessandro Scarlatti. Steffani stworzył formę włoskiego duetu kameralnego (kantaty kameralnej), zajmującą miejsce pośrednie pomiędzy ścisłą polifonią pochodzącą od Giovanni Palestriny i rozwijaną przez kompozytorów barokowych, a nowym stylem harmonicznym z basso continuo. Salonowe duety odznaczały się techniką kontrapunktyczną i wyrafinowanym warsztatem wokalnym. Pod wpływem muzyki Steffaniego tworzyli wszyscy kompozytorzy włoskiego i niemieckiego baroku. Agostino Steffani od wczesnej młodości żył i działał w Niemczech, gdzie był uczniem Johanna Kaspara Kerlla. Steffani napisał 18 oper w stylu wywodzącym się od przedstawicieli opery weneckiej (Giovanni Legrenzi i Carlo Pallavicino), który rozwinął muzycznie i tematycznie; w Paryżu zapoznał się też z operami Jean-Baptiste Lully. Oprócz tematyki antycznej Steffani posługiwał się historycznymi tradycjami germańskimi, a w sferze muzycznej dokonał syntezy osiągnięć włoskich, francuskich i niemieckich. Przykładami oper są Marco Aurelio (1681), Alarico il Baltha (1687), Niobe (1688), Henrico Leone (1689), La superbia d’Alessandro (1690), Orlando generoso (1696), Arminio (1707), Amor vien dal destino i Tassilone (1709). W operach Steffaniego, zgodnie z włoską tradycją, eksponowana jest liryczna melodyka, a w technicznie karkołomnych popisowych ariach wokalista konkuruje nieraz z solistami instrumentalnymi. Steffani był głównym w Niemczech kompozytorem oper; w szeregu przypadków libretta były współcześnie tłumaczone na język niemiecki i opery były lokalnie wystawiane w tym języku. Concerto grosso jest jedną z form instrumentalnych stosowanych przez tego kompozytora. W latach 1681–1688 Steffani był zatrudniony jako kapelmistrz na dworze bawarskim w Monachium, gdzie skomponował pięć oper, wśród nich Servio Tullio (1686) na okazję ślubu Maksymiliana II Emanuela i Marii Antoniny. Wiele istotnych dzieł, w tym osiem oper (libretta napisał ) powstało, kiedy Steffani pełnił funkcję kapelmistrza na dworze elektora w Hanowerze (1688–1703), gdzie książę Ernest August założył stałą operę włoską. W tym czasie Steffani również sfinalizował formę duetu kameralnego i tworzył popularne dawniej madrygały bez akompaniamentu. Działalność polityczno-dyplomatyczna zawsze zakłócała pracę Steffaniego jako kompozytora; nie pisał z tego powodu oper w okresie 1696–1707. Muzyczne innowacje i synteza stylów dokonane przez Steffaniego miały szczególne znaczenie jako punkt wyjściowy dla twórczości Georga Friedricha Händla, który naśladował m.in. kilkuczęściowe duety-kantaty liryczne i rozwijał technikę polifoniczną włosko-niemieckiego poprzednika. (pl)
  • アゴスティーノ・ステッファーニ(Agostino Steffani, 1653年7月25日–1728年2月12日)はイタリア盛期バロック音楽の作曲家・オルガン奏者で外交官およびカトリックの聖職者。バイエルンを中心にドイツで活躍した。 (ja)
  • Агостино Стеффани или Стефани (итал. Agostino Steffani, Stefani, Stephani, Staffani, Steffano, 1654—1728) — итальянский композитор, теоретик музыки, дипломат. Жил и работал преимущественно в Германии. (ru)
  • Agostino Steffani, född 25 juli 1654 i Castelfranco Veneto, död 12 februari 1728 i Frankfurt am Main (under en resa), var en italiensk ecklesiolog, diplomat och kompositör. Steffani fick som skyddsling till kurfursten av Bayern sin musikaliska utbildning av Johann Caspar von Kerll och Ercole Bernabei i München och Rom, blev 1674 kammarmusiker vid hovet i München och lärde känna Jean-Baptiste Lullys musik i Paris 1678–79. Han prästvigdes 1680, blev 1681 kammarmusikdirektör hos kurfursten, flyttade 1689 som hovkapellmästare till Hannover, reste 1692–1702 i diplomatiska uppdrag för Hannovers räkning, utnämndes 1703 till geheimeråd i Düsseldorf, adlades samt blev 1706 titulärbiskop och 1709 apostolisk vikarie för Nordtyskland. Steffani var en av sin tids främsta tonsättare. I flera operor förenade han den venetianska och den franska skolan och ansågs ouppnådd såväl i det elegiska och det tragiska som i den instrumentala tekniken. Hans tidigaste opera, Marco Aurelio (1681), följdes av ett tjugotal, bland annat Servio Tullio (1686), Alarico (1687; nyutgiven av Hugo Riemann), Niobe (1688), Enrico Leone (1689), Arminio (1707) och Tassilone (1709). Steffanis kammarduetter utgör mönsterverk av italiensk sång (16 av dem utgavs i "Denkmäler der Tonkunst in Bayern", 1905, jämte en biografi över Steffani av Alfred Einstein). Även hans Stabat mater tillhör främsta verk. Han komponerade dessutom trestämmiga motetter, andliga kantater, madrigaler och sonater. Efter biskopsutnämningen signerade han sina tonverk med sin sekreterare Gregorio Pivas namn. Den unge Georg Friedrich Händel var starkt influerad av Steffani och fick 1710 överta hans kapellmästarplats i Hannover. Steffani uppträdde även som musikskriftställare, med ett försvar för tonkonstens värde. (sv)
  • Agostino Steffani (Castelfranco Veneto, 25 de julho de 1654 — Frankfurt am Main, 12 de fevereiro de 1728) foi um cantor, compositor, organista, diplomata e bispo-titular católico da Itália. Nasceu no seio de uma família pobre. Cresceu e foi educado em Pádua. Iniciou sua carreira musical como cantor do coro da Basílica de São Marcos em Veneza, e dali foi contratado pelo conde Tattenbach, indo para Munique, onde sua educação foi completada às expensas do eleitor Fernando Maria da Baviera (1636 - 1679), para quem trabalharia depois, como músico da corte. Após receber uma instrução adicional de Johann Kaspar Kerll, o mestre de capela da corte, que também garantia seu sustento, Steffani transfere-se para Roma em 1672, a fim de estudar com o organista e compositor , o qual, mais tarde, seria apontado como o sucessor de Kerll em Munique. Nessa época compôs, entre outros trabalhos, seis motetos, cujos manuscritos originais se encontram atualmente no Fitzwilliam Museum, em Cambridge. Na sua volta a Munique, em 1674, publica sua primeira obra, Psalmodia vespertina, parte da qual seria republicada no Saggio di contrappunto, de Giovanni Battista Martini, em 1774. Em 1675, Steffani é nomeado organista da corte e, provavelmente em 1680, é ordenado padre. Isso não impediu que Steffani voltasse sua atenção para a música de teatro, escrevendo óperas, num estilo claramente influenciado por Legrenzi e por compositores venezianos, excercendo significativa influência sobre toda a música dramática do período. De sua primeira ópera, Marco Aurelio, escrita para o carnaval de Munique, em 1681, existe apenas uma cópia manuscrita conhecida, que se encontra na biblioteca do Palácio de Buckingham. A essa primeira ópera, seguiram-se Solone, em 1685; Audacia e rispetto, Prerogative d'amore e Servio Tulio, em 1686; Alarico em 1687, e Niobe, regina di Tebe, em 1688. Não obstante a deferência com que era tratado pelo eleitor , em 1688 Steffani aceita a nomeação de mestre de capela na corte de Hanover, onde rapidamente estreitou uma relação que datava de 1681 com Ernesto Augusto, duque de Brunswick-Lüneburg (Celle; depois eleitor de Hanover), estabelecendo também uma relação amigável com a filha de Ernesto Augusto, Sofia Carlota (depois Eleitora de Brandemburgo e Rainha da Prússia), e também com o filósofo Leibniz, o libretista e com muitas outras personalidades, incluindo o jovem Händel (1685 — 1759), que conheceu em 1710, quando este apenas iniciava a sua gloriosa carreira. Em Hanover, Steffani obteve uma longa série de êxitos como compositor. Para a abertura do novo teatro de ópera em 1689, compôs Enrico Leone, inspirada na vida de Henrique, o Leão, cuja produção grandiosa lhe rendeu excelente reputação. Para o mesmo teatro, compôs La Lotta d'Ercole con Achilleo, em 1689, La Superbia d'Alessandro, em 1690; Orlando generoso, em 1691; Le Rivali concordi, em 1692; La Liberia contenta, em 1693; I trionfi del fato e I Baccanali, em 1695, e Briseide (também atribuída a ), com libretto de , em 1696. Em 1688 aceitou uma colocação em Hanover e assumiu a função de mestre de capela, sendo favoravelmente recebido na corte. Inicia então uma longa série de triunfos musicais na ópera local. Em 1692 é enviado a diversos principados alemães na condição de diplomata, e saiu-se tão bem que o Papa Inocêncio XI o sagrou Bispo de Spiga (atual ). Em 1698, é mais uma vez enviado em missão diplomática a Bruxelas, e, após a morte de seu patrono, no mesmo ano, passou a trabalhar para o Eleitor do Palatinato em Dusseldorf, ocupando os cargos de conselheiro privado e protonotário apostólico da Santa Sé. Nestas altas funções já não podia apresentar óperas sem quebra no decoro, mas usando o nome de seu secretário continuou a produzir obras dramáticas. Em 1724 a Academia de Música Antiga de Londres o elegeu membro honorário vitalício, e em agradecimento ele lhes enviou um grande Stabat Mater e três madrigais, que exibem características vanguardistas. Visitou a Itália pela última vez em 1727, e logo após seu retorno à Alemanha faleceu em Frankfurt. Além de várias óperas, deixou composições sacras, obras câmara, coros e peças orquestrais. Steffani fez muito pela popularização da ópera no norte da Europa, combinando o estilo veneziano com elementos do estilo francês de Lully. (pt)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 604507 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 11271 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1112699293 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:pages
  • 869 (xsd:integer)
dbp:volume
  • 25 (xsd:integer)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:wstitle
  • Steffani, Agostino (en)
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Agostino Steffani (* 25. Juli 1654 in Castelfranco Veneto, Venetien; † 12. Februar 1728 in Frankfurt am Main) war ein italienischer Komponist, Diplomat und katholischer Titularbischof. (de)
  • Agostino Steffani (25 July 1654 – 12 February 1728) was an Italian ecclesiastic, diplomat and composer. (en)
  • Agostino Steffani (naskita je la 25-a de julio 1654 en Castelfranco Veneto; mortinta je la 12-a de februaro 1728 en Frankfurto ĉe Majno) estis Itala komponisto, diplomato kaj katolika titulara episkopo. (eo)
  • Agostino Steffani (né le 25 juillet 1654 à Castelfranco Veneto, dans la province de Trévise, en Vénétie – mort le 12 février 1728 à Francfort-sur-le-Main) est un compositeur, diplomate et évêque auxiliaire italien. Musicien quasiment oublié, or Alfred Einstein qualifiait ce personnage le plus grand compositeur italien entre Giacomo Carissimi et Domenico Scarlatti. (fr)
  • Agostino Steffani (Castelfranco Véneto, 25 de julio de 1654-Fráncfort del Meno, 12 de febrero de 1728) fue un cantante, compositor, organista, diplomático, y obispo titular de la Italia católica. (es)
  • Agostino Steffani (Castelfranco, 25 luglio 1655 – Francoforte sul Meno, 12 febbraio 1728) è stato un vescovo cattolico e compositore italiano. (it)
  • アゴスティーノ・ステッファーニ(Agostino Steffani, 1653年7月25日–1728年2月12日)はイタリア盛期バロック音楽の作曲家・オルガン奏者で外交官およびカトリックの聖職者。バイエルンを中心にドイツで活躍した。 (ja)
  • Агостино Стеффани или Стефани (итал. Agostino Steffani, Stefani, Stephani, Staffani, Steffano, 1654—1728) — итальянский композитор, теоретик музыки, дипломат. Жил и работал преимущественно в Германии. (ru)
  • Agostino Steffani (Castelfranco Veneto, República de Venècia, 25 de juliol de 1654 - Frankfurt del Main, Sacre Imperi Romanogermànic, 12 de febrer de 1728) fou un compositor italià. Va viure des dels tretze anys a Alemanya, tret de tres anys, on va romandre a les corts de Munic, Hannover i Düsseldorf. Steffani és un personatge curiós que va ser cantor, probablement un castrato, i després compositor operístic d'èxit a Alemanya, diplomàtic per la Santa Seu, bisbe titular, nunci apostòlic a la Cort protestant del Nord, i fins i tot espia i ordidor de matrimonis reials. La música de Steffani podria considerar-se un pont entre Monteverdi i Bach i Händel, dels quals en fou una mena d'avantsala. Duets de cambra, òperes (generalment escrites en l'estil belcanto), i obres sagrades constitueixen les (ca)
  • Agostino Steffani (ur. 25 lipca 1654 w Castelfranco Veneto, zm. 12 lutego 1728 we Frankfurcie) – włoski kompozytor, kapłan katolicki i biskup, dyplomata. Steffani był muzykiem barokowym z pokolenia poprzedzającego pokolenie wielkich mistrzów dojrzałego baroku (Antonio Vivaldi, Georg Philipp Telemann, Georg Friedrich Händel, Johann Sebastian Bach etc.); współczesnymi Steffaniemu byli m.in. Arcangelo Corelli, Johann Pachelbel, Henry Purcell i Alessandro Scarlatti. Steffani stworzył formę włoskiego duetu kameralnego (kantaty kameralnej), zajmującą miejsce pośrednie pomiędzy ścisłą polifonią pochodzącą od Giovanni Palestriny i rozwijaną przez kompozytorów barokowych, a nowym stylem harmonicznym z basso continuo. Salonowe duety odznaczały się techniką kontrapunktyczną i wyrafinowanym warsztatem (pl)
  • Agostino Steffani (Castelfranco Veneto, 25 de julho de 1654 — Frankfurt am Main, 12 de fevereiro de 1728) foi um cantor, compositor, organista, diplomata e bispo-titular católico da Itália. Nasceu no seio de uma família pobre. Cresceu e foi educado em Pádua. Iniciou sua carreira musical como cantor do coro da Basílica de São Marcos em Veneza, e dali foi contratado pelo conde Tattenbach, indo para Munique, onde sua educação foi completada às expensas do eleitor Fernando Maria da Baviera (1636 - 1679), para quem trabalharia depois, como músico da corte. Após receber uma instrução adicional de Johann Kaspar Kerll, o mestre de capela da corte, que também garantia seu sustento, Steffani transfere-se para Roma em 1672, a fim de estudar com o organista e compositor , o qual, mais tarde, seria apo (pt)
  • Agostino Steffani, född 25 juli 1654 i Castelfranco Veneto, död 12 februari 1728 i Frankfurt am Main (under en resa), var en italiensk ecklesiolog, diplomat och kompositör. Steffani fick som skyddsling till kurfursten av Bayern sin musikaliska utbildning av Johann Caspar von Kerll och Ercole Bernabei i München och Rom, blev 1674 kammarmusiker vid hovet i München och lärde känna Jean-Baptiste Lullys musik i Paris 1678–79. Han prästvigdes 1680, blev 1681 kammarmusikdirektör hos kurfursten, flyttade 1689 som hovkapellmästare till Hannover, reste 1692–1702 i diplomatiska uppdrag för Hannovers räkning, utnämndes 1703 till geheimeråd i Düsseldorf, adlades samt blev 1706 titulärbiskop och 1709 apostolisk vikarie för Nordtyskland. (sv)
rdfs:label
  • Agostino Steffani (ca)
  • Agostino Steffani (de)
  • Agostino Steffani (eo)
  • Agostino Steffani (en)
  • Agostino Steffani (es)
  • Agostino Steffani (it)
  • Agostino Steffani (fr)
  • アゴスティーノ・ステッファーニ (ja)
  • Agostino Steffani (pl)
  • Стеффани, Агостино (ru)
  • Agostino Steffani (pt)
  • Agostino Steffani (sv)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License