| dbo:abstract
|
- أدولف فريدريش فون شاك الجراف أدولف فريدريش فون شاك Graf Adolf Friedrich von Schack (ولد في 2 أغسطس 1815 في بروزيفيتس قرب شفيرين - ومات في 14 أبريل 1894 في روما) هو شاعر ومؤرخ أدبي وفني ألماني. (ar)
- Adolf Friedrich, comte von Schack des de 1876 (*, prop de Schwerin, 2 d'agost de 1815 - † Roma, 14 d'abril de 1894) fou un escriptor, arabista, hispanista i i d'art alemany. Entre 1834 i 1838 estudià jurisprudència a Bonn, Heidelberg i Berlín. Acabats els seus estudis entrà al servei de l'estat alemany de Mecklenburg i del Kammergericht, el tribunal superior de Berlín. Feu viatges per motius de treball a Itàlia, Egipte i Espanya, i se sentí atret per la cort del , al que acompanyà en un viatge a l'est. Al seu retorn entrà al servei d'Oldenburg i el 1849 fou enviat a Berlín. Estudià el teatre de Shakespeare i la literatura sànscrit; traduí a l'alemany els poemes de Firdusi; feu un viatge a Espanya el 1852 per a estudiar les restes de la civilització àrab i des de llavors es transformà en un hispanista fervorós. El 1855 s'establí a Munic, on es feu membre de l'Acadèmia d'Arts i Ciències i reuní una impressionant col·lecció de pintures que incloïa obres mestres de , Anselm Feuerbach, Moritz von Schwind, Arnold Böcklin i entre d'altres. Escrigué Poesie und Kunst der Araber in Spanien und Sizilien (1865), obra que Juan Valera y Alcalá Galiano traduí al castellà el 1881 amb el títol Poesía y arte de los árabes en España y Sicilia. El seu llibre més important en relació amb la literatura espanyola fou Geschichte der dramatischen Literatur und Kunst in Spanien (1845-1846). Entre les seves traduccions hi ha Spanisches Theater i el Romancero español y portugués (1860). (ca)
- Adolf Friedrich, Graf von Schack (2 August 1815 – 14 April 1894) was a German poet, historian of literature and art collector. (en)
- Adolf Friedrich von Schack, seit 1876 Adolf Friedrich Graf von Schack (* 2. August 1815 in Schwerin; † 14. April 1894 in Rom), war ein deutscher Dichter, Kunst- und Literaturhistoriker. (de)
- Adolf Friedrich von Schack (Brüsewitz, cerca de Schwerin, 2 de agosto de 1815 - Roma, 14 de abril de 1894) fue un escritor, erudito, arabista, mecenas e hispanista alemán. Fue conde de Schack (título con el que es conocido) a partir de 1876. En España también fue publicado y conocido como Adolfo Federico, conde de Schack. (es)
- Le comte Adolf Friedrich von Schack (né le 2 août 1815 à Schwerin et mort le 14 avril 1894 à Rome) est un poète et historien de l'art et de la littérature allemand qui fut un grand collectionneur ; sa collection a été léguée à la Couronne à sa mort en 1894. C'est l'origine de la Schackgalerie de Munich. (fr)
- Il conte Adolf Friedrich von Schack (Brüsewitz, 2 agosto 1815 – Roma, 14 aprile 1894) è stato uno scrittore e poeta tedesco. (it)
- Adolf Friedrich Graf von Schack (Brüsewitz, 2 augustus 1815) - Rome, 14 april 1894) was een Duitse aristocraat. Hij was een kenner van het Moorse Spanje en liet een grote kunstverzameling na in nog steeds in de Schackgalerie in München tentoon wordt gesteld. In 1944 was een andere een van de samenzweerders bij de staatsgreep van de 20e juni tegen Adolf Hitler. Dit artikel behandelt de kunstenaar en wetenschapper Adolf Friedrich Graf von Schack. Adolf Friedrich Schack studeerde Rechten in Bonn, Heidelberg en Berlijn. Hij trad in dienst van de Pruisische regering maar de baan bij de Rechtbank in Berlijn beviel hem niet. Hij nam in 1840 weer ontslag. Na reizen naar Egypte, Spanje en Italië trad Schack in dienst van de Groothertog van Oldenburg. Hij vergezelde de vorst op een reis naar het Midden-Oosten. Hij werd in 1849 gezant van de Groothertog van Mecklenburg-Schwerin bij het Parlement van de Duitse Bond in Frankfurt. In 1852 trok hij zich terug op zijn landgoed in Mecklenburg. Na 1852 ging Graaf Schack zich wijden aan een studie van de Reconquista, de herovering van Spanje op de Moren. Graaf Schack maakte naam als dichter, kunsthistoricus en Literatuurhistoricus. Schack was lid van het dichtergenootschap "Gesellschaft der Krokodile". In 1855 ging Schack op uitnodiging van de kunstminnende Beierse koning Maximilian II naar München, indertijd een op cultureel gebied toonaangevende stad. Hij bouwde een bijzondere schilderijenverzameling met werk van moderne Duitse schilders op en werd in 1856 tot Erelid van de Bayerische Akademie der Wissenschaften benoemd en werd Ereburger van München. De collectie van de Schackgalerie bevat vooral werken uit de Romantiek, waaronder , Arnold Böcklin, Moritz von Schwind, Franz von Lenbach, Carl Spitzweg, , Anselm Feuerbach en verder werken van Duitse landschaps- en historieschilders. Adolf Friedrich Schack werd in 1876 als graaf von Schack in de adelstand verheven. De Schacks waren van Noord-Europese oeradel en behoorden in verschillende geslachten tot de Deense en Duitse adel. Adolf Friedrich von Schack stamde uit de linie Zülow en was Fideikommissherr op Zülow. Hij was Groothertogelijk Mecklenburg-Schweriner Kamerheer en Geheime Legatieraad. De op 22 november 1876 in Berlijn getekende verheffing tot Graaf met opvolging in de primogenitur en een bepaling dat de grafelijke titel van de ongehuwde en kinderloze Adolf Friedrich von Schack zou vererven op zijn broer Rudolf von Schack op Brüsewitz. De grafelijke titel was verbonden aan het bezit van de Fideikommiss Zülow. De Groothertog van Mecklenburg-Schwerin erkende de verheffing op 28 december 1876. Schack schreef een "Gothic tale" over het bloedrecht in de vorm van een ballade met als titel "Das Bahrrecht". Zijn Poesie und Kunst der Araber in Spanien und Sicilien staat bekend als zijn belangrijkste werk. Hij publiceerde in 1886 een "verzameld werk"in zes delen en 1887 verscheen zijn autobiografie, Ein halbes Jahrhundert, Erinnerungen and Aufzeichnungen. In 1896 verschenen nog postuum enige "Nachgelassene Dichtungen". Adolf Friedrich von Schack werd opgenomen in meerdere ridderorden en droeg onder meer Pruisische, Spaanse, Franse, Turkse, Hessische en Beierse orden. Graaf Schack liet zijn schilderijenverzameling en de Schackgallerie in München na aan de Duitse Keizer, Wilhelm II. Graaf Schack werd in Stralendorf bij Schwerin begraven. Het in 2003 gerestaureerde mausoleum is te bezichtigen. (nl)
- Adolf Friedrich von Schack (Schwerin, 2 de agosto de 1815 — Roma, 14 de abril de 1894) foi um poeta alemão e historiador da literatura. (pt)
- Adolf Friedrich von Schack, född den 2 augusti 1815 i Schwerin, död den 14 april 1894 i Rom, var en tysk greve, litteraturhistoriker och skald. Schack hade i sin ungdom anställning vid kammarrätten i Berlin, som kammarherre hos storhertigen av Mecklenburg-Schwerin och som attaché vid beskickningen vid , men tillbragte sin mesta tid med lärda studier och långsträckta resor. År 1852 tog han som geheime legationsråd avsked ur statstjänsten, och några år därefter bosatte han sig i München, på inbjudan av kung Maximilian. Schacks främsta arbeten är: Geschichte der dramatischen Litteratur und Kunst in Spanien (3 band, 1845-46; 2:a upplagan 1854; Nachträge 1855), Poesie und Kunst der Araber in Spanien und Sicilien (1865; 2:a upplagan 1877), Geschichte der Normannen in Sizilien (2 band, 1889), liksom en samling eleganta och tankerika Gedichte (1867, flera upplagor), vartill kommer Spanisches Theater (1854), som innehåller förträffliga översättningar från spanska dramatiker, översättningar från persiska (från Firdausi 1851 och 1853, flera upplagor), indiska, portugisiska, engelska med flera verk. Det bifall, som hans diktsamling rönte, föranledde honom att efter hand utge en mängd skaldeverk, såväl episka och dramatiska som lyriska, till stor del författade i hans yngre dagar. De visar stor formell skicklighet, mycken kultur, en aristokratiskt liberal världsåskådning och varm övertygelse om mänsklighetens framåtskridande, men ringa poetisk ursprunglighet: nämnas kan Nächte des Orients (1874; flera upplagor), historiskt filosofiska dikter, och eposet Die Plejaden (1881). Hans Dramatische Dichtungen utgavs i 2 band 1879, hans Gesammelte Werke i 6 band 1882-83 (3:e upplagan 1897–1899). År 1876 upphöjdes Schack i tyskt grevligt stånd, och sedermera utnämndes han till mecklenburgskt verkligt geheimeråd. Hans betydande tavelgalleri i München, samlat under verksamt understöd av betydande tyska målare, övergick genom testamente 1894 i tyske kejsarens ägo. Schack skrev en självbiografi Ein halbes Jahrhundert (3 band, 1887; 3:e upplagan 1894). Karikerad som oförstående konstvän, är Schack huvudpersonen i Adolf von Wilbrandts "Hermann Isinger". (sv)
- Адольф Фридрих фон Шак (нем. Adolf Friedrich von Schack; 2 августа 1815, Брюзевиц — 14 апреля 1894, Рим) — граф, немецкий поэт, писатель и историк литературы и искусства, меценат, основатель галереи Шака. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- أدولف فريدريش فون شاك الجراف أدولف فريدريش فون شاك Graf Adolf Friedrich von Schack (ولد في 2 أغسطس 1815 في بروزيفيتس قرب شفيرين - ومات في 14 أبريل 1894 في روما) هو شاعر ومؤرخ أدبي وفني ألماني. (ar)
- Adolf Friedrich, Graf von Schack (2 August 1815 – 14 April 1894) was a German poet, historian of literature and art collector. (en)
- Adolf Friedrich von Schack, seit 1876 Adolf Friedrich Graf von Schack (* 2. August 1815 in Schwerin; † 14. April 1894 in Rom), war ein deutscher Dichter, Kunst- und Literaturhistoriker. (de)
- Adolf Friedrich von Schack (Brüsewitz, cerca de Schwerin, 2 de agosto de 1815 - Roma, 14 de abril de 1894) fue un escritor, erudito, arabista, mecenas e hispanista alemán. Fue conde de Schack (título con el que es conocido) a partir de 1876. En España también fue publicado y conocido como Adolfo Federico, conde de Schack. (es)
- Le comte Adolf Friedrich von Schack (né le 2 août 1815 à Schwerin et mort le 14 avril 1894 à Rome) est un poète et historien de l'art et de la littérature allemand qui fut un grand collectionneur ; sa collection a été léguée à la Couronne à sa mort en 1894. C'est l'origine de la Schackgalerie de Munich. (fr)
- Il conte Adolf Friedrich von Schack (Brüsewitz, 2 agosto 1815 – Roma, 14 aprile 1894) è stato uno scrittore e poeta tedesco. (it)
- Adolf Friedrich von Schack (Schwerin, 2 de agosto de 1815 — Roma, 14 de abril de 1894) foi um poeta alemão e historiador da literatura. (pt)
- Адольф Фридрих фон Шак (нем. Adolf Friedrich von Schack; 2 августа 1815, Брюзевиц — 14 апреля 1894, Рим) — граф, немецкий поэт, писатель и историк литературы и искусства, меценат, основатель галереи Шака. (ru)
- Adolf Friedrich, comte von Schack des de 1876 (*, prop de Schwerin, 2 d'agost de 1815 - † Roma, 14 d'abril de 1894) fou un escriptor, arabista, hispanista i i d'art alemany. Entre 1834 i 1838 estudià jurisprudència a Bonn, Heidelberg i Berlín. Acabats els seus estudis entrà al servei de l'estat alemany de Mecklenburg i del Kammergericht, el tribunal superior de Berlín. Feu viatges per motius de treball a Itàlia, Egipte i Espanya, i se sentí atret per la cort del , al que acompanyà en un viatge a l'est. Al seu retorn entrà al servei d'Oldenburg i el 1849 fou enviat a Berlín. Estudià el teatre de Shakespeare i la literatura sànscrit; traduí a l'alemany els poemes de Firdusi; feu un viatge a Espanya el 1852 per a estudiar les restes de la civilització àrab i des de llavors es transformà en u (ca)
- Adolf Friedrich Graf von Schack (Brüsewitz, 2 augustus 1815) - Rome, 14 april 1894) was een Duitse aristocraat. Hij was een kenner van het Moorse Spanje en liet een grote kunstverzameling na in nog steeds in de Schackgalerie in München tentoon wordt gesteld. In 1944 was een andere een van de samenzweerders bij de staatsgreep van de 20e juni tegen Adolf Hitler. Dit artikel behandelt de kunstenaar en wetenschapper Adolf Friedrich Graf von Schack. Schack schreef een "Gothic tale" over het bloedrecht in de vorm van een ballade met als titel "Das Bahrrecht". (nl)
- Adolf Friedrich von Schack, född den 2 augusti 1815 i Schwerin, död den 14 april 1894 i Rom, var en tysk greve, litteraturhistoriker och skald. Schack hade i sin ungdom anställning vid kammarrätten i Berlin, som kammarherre hos storhertigen av Mecklenburg-Schwerin och som attaché vid beskickningen vid , men tillbragte sin mesta tid med lärda studier och långsträckta resor. År 1852 tog han som geheime legationsråd avsked ur statstjänsten, och några år därefter bosatte han sig i München, på inbjudan av kung Maximilian. (sv)
|
