About: Adlecti

An Entity of Type: Thing, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

During the Roman Kingdom, Roman Republic and later, adlecti, or allecti were those who were chosen to fill up a vacancy in any office or collegium, and especially those who were chosen to fill up the proper number of the senate. As these would be generally equites, Festus defines the adlecti to be equites added to the senate: and he appears in this passage to make a distinction between the adlecti and the conscripti. This distinction is supported by the summons form used to call the senate which reads pares and conscripti beginning in 509 BC. Others argue that they were the same; for in another passage, Festus gives the same definition of the conscripti as he had done of the adlecti, and Livy (ii.1) says conscriptos in novum senatum appellabant lectos.

Property Value
dbo:abstract
  • Adlecte o Al·lecte (en llatí Adlectus, plural Adlecti) és el nom que es donava a l'antiga Roma als que cobrien les vacants d'algun ofici o col·legi, com el col·legi de pontífexs o d'àugurs, a les magistratures i especialment al senat romà. Com que generalment eren equites, Sext Pompeu Fest defineix els adlectes com els equites que s'afegien al senat per cobrir vacants, i diu que es feien distincions entre els patres conscripti i els adlecti des de l'any 509 aC. Durant l'Imperi Romà es va donar aquest nom a les persones que eren admeses a un lloc entre els senadors que havien ocupat càrrecs de pretor, qüestor, edil o altres oficis públics segons el determini de l'emperador. S'anomenaven adlecti inter consulares, praetorios, tribunicios o quaestorios. La forma completa del títol, en ús fins i tot en temps de Claudi, era adlectus in senatum et inter tribunicios relatus. Adlecte era també el nom que s'aplicava als que eren admesos per decret del consell d'un municipi o colònia a un seient d'aquest consell, i de vegades aquesta admissió comportava càrregues pecuniàries. (ca)
  • During the Roman Kingdom, Roman Republic and later, adlecti, or allecti were those who were chosen to fill up a vacancy in any office or collegium, and especially those who were chosen to fill up the proper number of the senate. As these would be generally equites, Festus defines the adlecti to be equites added to the senate: and he appears in this passage to make a distinction between the adlecti and the conscripti. This distinction is supported by the summons form used to call the senate which reads pares and conscripti beginning in 509 BC. Others argue that they were the same; for in another passage, Festus gives the same definition of the conscripti as he had done of the adlecti, and Livy (ii.1) says conscriptos in novum senatum appellabant lectos. The adelecti were also those persons under the empire who were admitted to the privileges and honours of the praetorship, quaestorship, aedileship, and other public offices, without having any duties to perform (Historia Augusta, "Helvius Pertinax", 6). In inscriptions we constantly find, adlectus inter tribunos, inter quaestores, inter praetores, etc. (en)
  • La adlectio era un procedimiento jurídico​ y político particular del sistema institucional de la Antigua Roma con el que una persona era admitida a formar parte de un organismo político, administrativo, militar o religioso, mediante el nombramiento del nuevo cargo por parte de un magistrado, un emperador o el senado. En el período republicano, con una mayoría compuesta por patricios, los senadores de origen plebeyo fueron designados como 'adlecti',​ y, posteriormente, los senadores designados por hechos excepcionales, ​​ incluso excediendo el número establecido de miembros de la asamblea senatorial. En la época imperial, la adlectio se usaba no solo para permitir que un ciudadano se uniera al senado, sino también para promover a un senador a un cargo superior. El censor era el magistrado que durante la época republicana, con la adlectio, podía nombrar directamente un senador, insertándolo entre los de menor rango. Por esta razón, incluso el emperador, a quien se le atribuía el cargo de censor, podía hacer nombramientos directos por voluntad propia. Cuando Domiciano fue nombrado censor vitalicio, este poder fue reconocido a todos los emperadores que lo siguieron, sin asumir el título de censor. La nominación imperial, en comparación con la senatorial, también permitió el paso a una clase superior,​ como si el nuevo senador ya hubiera cubierto en parte el cursus honorum. En las asambleas de los municipios o colonias la adlectio provenía a menudo de los decuriones, que de esta forma, atribuían el puesto de decurión a quienes eran ajenos a la comunidad local, pero que ya disfrutaban de la ciudadanía romana,​ y también les hacía adquirir la ciudadanía local.​ También se utilizó el instrumento de la adlectio para el nombramiento de miembros de los seviratos Augustales, un colegio formado por los ciudadanos más ricos de las provincias o colonias que habían erigido templos o santuarios para el culto del emperador y de la diosa Roma, demostrando así su lealtad al gobierno central.​ En la colonia de Narbo Martius (Narbona), en una inscripción de dedicación del ara Augusti (año 2)​ se informa la prescripción según la que, cada año, seis ciudadanos plebeyos del lugar, caballeros romanos, eran elegidos para el cargo de seviri augustales con la obligación de ofrecer un sacrificio en honor del emperador y distribuir incienso y vino gratis a todos los habitantes del lugar. Durante el siglo I y hasta mediados del II, en el Imperio, los seviri augustales en los municipios constituyeron una magistratura propia de un año, que posteriormente se convirtió en un ordo religioso, donde se admitían nuevos miembros por adlectio, para formar parte de él de por vida, con la obligación de ofrecer espectáculos públicos gratuitos al pueblo. El título también podría ser asignado como un simple reconocimiento honorífico, pero en este caso, se lo denominó simplemente como Augustales. En épocas posteriores, el cargo llegó a ser forzado. El proceso llegó a ser muy arbitrario a veces. Julio César lo utilizó para aumentar él número de senadores y los emperadores continuaron la tradición con cierta prudencia al principio, como el caso de Augusto y Claudio, pero Domiciano, Macrino y otros lo utilizaron a discreción. ​ (es)
  • L’adlectio désigne, sous l'Empire romain, la concession à un citoyen, en dehors des règles ordinaires, du droit de prendre place dans un collège, particulièrement celui de siéger au Sénat. (fr)
  • L'adlectio era una particolare procedura giuridica e politica del sistema istituzionale dell'antica Roma con la quale si era ammessi a far parte di un corpo politico, amministrativo, militare o religioso tramite la nomina alla nuova carica da parte di un magistrato, di un imperatore o del senato. Nel periodo repubblicano, a maggioranza composto da patrizi, venivano designati come "adlecti" i senatori di origine plebea, e, più tardi, i senatori nominati in occasione di eventi eccezionali e in soprannumero anche superando cioè il numero stabilito dei membri dell'assemblea senatoria. Nell'età imperiale l'adlectio veniva usata non solo per consentire a un cittadino di entrare a far parte del senato ma anche per promuovere un senatore ad una carica più alta. Il censore era il magistrato che durante l'età repubblicana con l'adlectio poteva nominare direttamente un senatore inserendolo tra quelli di rango più basso. Per questo motivo anche l'imperatore, a cui era attribuita la carica di censore, poteva effettuare a suo arbitrio nomine dirette. Quando Domiziano venne nominato a vita censore, questo potere fu riconosciuto a tutti gli imperatori che a lui seguirono senza che assumessero il titolo di censore. La nomina imperiale, rispetto a quella senatoria, in più permetteva il passaggio a una classe più elevata, come se il nuovo senatore avesse già in parte percorso il cursus honorum. Nei senati dei municipi o delle colonie l'adlectio proveniva spesso dai decurioni, che in questo modo, attribuendo la carica di decurione a chi era estraneo alla comunità del luogo, ma che godesse già della cittadinanza romana, gli facevano acquisire anche la cittadinanza locale. Lo strumento dell'adlectio fu usato anche per la nomina a membro degli Augustales, un collegio formato dai cittadini più facoltosi delle province o delle colonie che avessero eretto templi o sacelli per il culto dell'imperatore e della dea Roma dimostrando così la loro fedeltà al governo centrale. Nella colonia di Narbo Martius (Narbonne), un'iscrizione per la dedica dell'ara Augusti (2 d.C.) riporta la prescrizione secondo la quale ogni anno sei cittadini plebei del luogo, cavalieri romani, fossero scelti per la carica di seviri augustales con l'obbligo di offrire un sacrificio in onore dell'imperatore e di distribuire gratuitamente incenso e vino a tutti gli abitanti del luogo. Durante il I e oltre la metà del II secolo dell'Impero i seviri augustales nei municipi costituirono una vera e propria magistratura dalla durata annuale che successivamente divenne un ordo religioso al quale i nuovi membri venivano ammessi tramite adlectio a farne parte a vita con l'obbligo di offrire spettacoli pubblici gratuiti al popolo. Il titolo poteva essere assegnato anche come semplice riconoscimento onorifico ma in questo caso si veniva denominati semplicemente come Augustales. In epoca più tarda la carica divenne forzata. (it)
  • Adlectio – łac. dobranie – włączenie w skład instytucji osób nie spełniających kryteriów, jakie są wymagane od jej członków. W czasach Cesarstwa Rzymskiego dokooptowanie w skład senatu osób nie piastujących tradycyjnych urzędów. Po raz pierwszy tą metodą kreował nowych senatorów Cezar, a w czasie cesarstwa pierwsze znane przypadki adlectio pochodzą z okresu panowania Klaudiusza. W 182 r. po raz pierwszy zaliczono osobę nie będącą senatorem do najwyższych rangą senatorów (łac. inter consulares); początkowo adlectio stosowano rzadko, w późnym cesarstwie nagminnie. (pl)
  • Адлекты (лат. Adlecti) — у древних римлян название выборных лиц для пополнения какой-либо коллегии служащих, например, преторов, эдилей, трибунов, декурионов и пр.; также члены сената, выбранные для пополнения его состава. Потому как эти дополнительные члены выбирались большей частью из среды всадников (знати), то название адлектов могло отличать их от «patres conscripti», то есть старинных сенаторских родов. (ru)
dbo:wikiPageID
  • 11160073 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 2342 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1086758000 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
rdfs:comment
  • L’adlectio désigne, sous l'Empire romain, la concession à un citoyen, en dehors des règles ordinaires, du droit de prendre place dans un collège, particulièrement celui de siéger au Sénat. (fr)
  • Adlectio – łac. dobranie – włączenie w skład instytucji osób nie spełniających kryteriów, jakie są wymagane od jej członków. W czasach Cesarstwa Rzymskiego dokooptowanie w skład senatu osób nie piastujących tradycyjnych urzędów. Po raz pierwszy tą metodą kreował nowych senatorów Cezar, a w czasie cesarstwa pierwsze znane przypadki adlectio pochodzą z okresu panowania Klaudiusza. W 182 r. po raz pierwszy zaliczono osobę nie będącą senatorem do najwyższych rangą senatorów (łac. inter consulares); początkowo adlectio stosowano rzadko, w późnym cesarstwie nagminnie. (pl)
  • Адлекты (лат. Adlecti) — у древних римлян название выборных лиц для пополнения какой-либо коллегии служащих, например, преторов, эдилей, трибунов, декурионов и пр.; также члены сената, выбранные для пополнения его состава. Потому как эти дополнительные члены выбирались большей частью из среды всадников (знати), то название адлектов могло отличать их от «patres conscripti», то есть старинных сенаторских родов. (ru)
  • Adlecte o Al·lecte (en llatí Adlectus, plural Adlecti) és el nom que es donava a l'antiga Roma als que cobrien les vacants d'algun ofici o col·legi, com el col·legi de pontífexs o d'àugurs, a les magistratures i especialment al senat romà. Com que generalment eren equites, Sext Pompeu Fest defineix els adlectes com els equites que s'afegien al senat per cobrir vacants, i diu que es feien distincions entre els patres conscripti i els adlecti des de l'any 509 aC. (ca)
  • During the Roman Kingdom, Roman Republic and later, adlecti, or allecti were those who were chosen to fill up a vacancy in any office or collegium, and especially those who were chosen to fill up the proper number of the senate. As these would be generally equites, Festus defines the adlecti to be equites added to the senate: and he appears in this passage to make a distinction between the adlecti and the conscripti. This distinction is supported by the summons form used to call the senate which reads pares and conscripti beginning in 509 BC. Others argue that they were the same; for in another passage, Festus gives the same definition of the conscripti as he had done of the adlecti, and Livy (ii.1) says conscriptos in novum senatum appellabant lectos. (en)
  • La adlectio era un procedimiento jurídico​ y político particular del sistema institucional de la Antigua Roma con el que una persona era admitida a formar parte de un organismo político, administrativo, militar o religioso, mediante el nombramiento del nuevo cargo por parte de un magistrado, un emperador o el senado. En la época imperial, la adlectio se usaba no solo para permitir que un ciudadano se uniera al senado, sino también para promover a un senador a un cargo superior. (es)
  • L'adlectio era una particolare procedura giuridica e politica del sistema istituzionale dell'antica Roma con la quale si era ammessi a far parte di un corpo politico, amministrativo, militare o religioso tramite la nomina alla nuova carica da parte di un magistrato, di un imperatore o del senato. Nel periodo repubblicano, a maggioranza composto da patrizi, venivano designati come "adlecti" i senatori di origine plebea, e, più tardi, i senatori nominati in occasione di eventi eccezionali e in soprannumero anche superando cioè il numero stabilito dei membri dell'assemblea senatoria. (it)
rdfs:label
  • Adlecte (ca)
  • Adlecti (en)
  • Adlectio (es)
  • Adlectio (it)
  • Adlectio (fr)
  • Adlectio (pl)
  • Адлекты (ru)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License