| dbo:abstract
|
- L'acupuntura (del llatí acus, 'agulla', i punctura, 'punció') és un tipus de medicina alternativa basada en l'estimulació de de la pell del cos amb mètodes diversos, com ara la penetració d'agulles fines o l'aplicació d'escalfor, pressió o llum làser. És un component clau de la medicina tradicional xinesa (MTC). La pràctica i la teoria de la MTC no estan basades en el coneixement científic, i l'acupuntura és considerada una pseudociència. Nascuda a la Xina abans de l'aplicació del mètode científic, proclama ser capaç de curar mitjançant l'aplicació d'agulles en punts estratègics del cos pels quals passa suposadament l'energia. (ca)
- Akupunktura je léčebná metoda vycházející z tradiční čínské medicíny, během které se do tzv. akupunkturních bodů pacienta nabodávají jehly. Podle tradiční nauky leží tyto body na akupunkturních drahách neboli drahách energie, tzv. . Těmi podle této nauky proudí životní energie čchi a jsou spojeny s jednotlivými orgány. Akupunktura se snaží předcházet nerovnováze v toku této hypotetické energie a odstraňovat ji. Výsledky klinických studií sledující účinek akupunktury se však liší a závěry jsou stále nejednoznačné. (cs)
- الوخز بالإبر (بالإنجليزية: Acupuncture) هو نوع من أنواع الطب البديل، وإحدى الطرق في العلاج الصيني التقليدي. الوخز بالإبر غير مبني على معلومات غير علمية. العلاج بالإبر هو علم زائف. هناك مجموعة متنوعة من النظريات المتعلقة بالوخز بالإبر وذلك باختلاف الفلسفات التي تنظر لهذا الموضوع. وتختلف كذلك تقنيات الوخز باختلاف البلد. ويستعمل لتخفيف الآلام بإدخال الإبر في مناطق معينة في الجسم. تقول الفلسفة الصينية إن الوخز بالإبر يؤثر على قوة الحياة لدى الفرد وقنوات الطاقة التي تدور في الجسد. يدخل الواخز الإبرة في مناطق القنوات والأماكن المؤلمة في الجسد.الاستنتاج العلمي للعديد من البحوث والدراسات والتجارب العملية والتي تناولت موضوع الوخز بالإبر انها متضاربة وغير متناسقة إلى حد كبير. وفي بحث لمؤسسة كوكرين اتضح ان الوخز بالإبر طريقة غير فعالة لمعالجة العديد من الأمراض. وربما يكون له دور في علاج الاستفراغ المتعلق بالأدوية الكيماوية السرطانية أو الاستفراغ مابعد العمليات الجراحية أو الصداع المزمن. وفي مراجعة منهجية وجدت أن دور الوخز بالإبر طفيف جدًا في علاج الألم. كما تشير الأدلة إلى عدم وجود أي أثر طويل الأمد للعلاج بالوخز. يعزو بعض العلماء التأثير الطفيف إلى مفهوم العلاج بالإيحاء. نتائج العديد من التجارب والمراجعات المنهجية للوخز بالإبر غير متناسقة، ما يشير إلى أنها ليست فعالة. وجدت لمحة عامة عن مراجعات كوكرين عدم فعالية الوخز بالإبر في مجموعة واسعة من الظروف. وجدت مراجعة منهجية أجراها علماء الطب في جامعتي إكستر وبليموث القليل من الأدلة على فعالية الوخز بالإبر في علاج الألم. وعمومًا، تشير الأدلة إلى عدم إنتاج العلاج بالإبر على المدى القصير فوائد طويلة الأمد. وتشير بعض نتائج الأبحاث أن الوخز بالإبر يمكن أن يخفف بعض أشكال آلام الظهر، على الرغم من أن معظم الأبحاث تشير إلى عدم وجود آثار واضحة للوخز بالإبر على العلاج نفسه. وخلص استعراض منهجي أن تأثير التسكين للوخز بالإبر يبدو أنه يفتقر إلى الأهمية السريرية ولا يمكن تمييزه عن التحيز بوضوح. وجد تحليل تلوي واحد مساعدة الوخز بالإبر في تقديم الرعاية لآلام الظهر المزمنة ووجدوه معياريًا من حيث التكلفة، في حين وجدت مراجعة منهجية منفصلة أدلة كافية لمردودية الوخز بالإبر لعلاج آلام الظهر المزمنة. الوخز بالإبر آمن عمومًا عند ممارسته من قبل ممارسين مدربين بشكل مناسب باستخدام إبرة نظيفة وتستخدم لمرة واحدة. عندما يُطبق بشكل صحيح، فله نسبة منخفضة من الآثار الجانبية. لا تحدث حوادث أو إصابات عادة، وترتبط الحوادث غالبًا مع إهمال الممارس، لا سيما عند تطبيق تقنيات معقمة. جاء في الاستعراض الذي أجري في عام 2013 أن تقارير انتقال العدوى زادت بشكل ملحوظ في العقد السابق. وكانت الأحداث السلبية الأكثر تكرارًا عبارة عن استرواح الصدر والالتهابات. طالما بقيت الأحداث السلبية الخطيرة التي يتعين الإبلاغ عنها مستمرة، فمن المستحسن تدريب ممارسي تقنية الوخز بالإبر بشكل كاف من أجل الحد من هذه المخاطر. لم يجد البحث العلمي أي دليل نسيجي أو فسيولوجي للمفاهيم التقليدية الصينية مثل مفهوم تشي، ومفهوم خطوط الطول ونقاط الوخز بالإبر، ولم يعد العديد من الممارسين الحديثين يعتمدون على وجود طاقة قوة الحياة (تشي) أو خطوط الطول، الذي كان جزءًا رئيسيًا من النظم والمزاعم السابقة. يعتقد أن تقنية الوخز بالإبر قد نشأت في الصين نحو 100 قبل الميلاد، أي في وقت نشر كلاسيكية الإمبراطور الاصفر في الطب الباطني (هوانغدي نيجين)، على الرغم من إشارة بعض الخبراء إلى أنه ربما جرت ممارسته في وقت سابق. مع مرور الوقت، تضاربت المزاعم والمعتقدات التي ظهرت حول تأثير دورات القمر -السماوية والأرضية- وطاقات اليين واليانغ، و«إيقاع الجسم» على فعالية العلاج. وتذبذبت شعبية الوخز بالإبر في الصين بسبب التغيرات في القيادة السياسية للبلاد وتفضيل استخدام العقلانية، أو الطب الغربي. انتشرت تقنية الوخز بالإبر لأول مرة في كوريا في القرن السادس الميلادي، ثم في اليابان عن طريق البعثات الطبية، ومن ثم إلى أوروبا، بدءًا من فرنسا، في القرن العشرين، وامتدت أيضًا إلى الولايات المتحدة والدول الغربية، وهُجرت العناصر الروحانية للوخز بالإبر المتعارضة مع المعتقدات الغربية في بعض الأحيان إذ استخُدمت تقنية الوخز بالإبر ببساطة في نقاط الوخز (كتقنية طبية دون المدلولات الروحية). (ar)
- Βελονισμός ονομάζεται μια μέθοδος εναλλακτικής ιατρικής η οποία κατατάσσεται στις ψευδοεπιστήμες. (el)
- Acupuncture is a form of alternative medicine and a component of traditional Chinese medicine (TCM) in which thin needles are inserted into the body. Acupuncture is a pseudoscience; the theories and practices of TCM are not based on scientific knowledge, and it has been characterized as quackery. There is a range of acupuncture variants which originated in different philosophies, and techniques vary depending on the country in which it is performed, but can be divided into two main foundational philosophical applications and approaches, the first being the modern standardized form called eight principles TCM and the second an older system that is based on the ancient Daoist wuxing, better known as the five elements or phases in the West. Acupuncture is most often used to attempt pain relief, though acupuncturists say that it can also be used for a wide range of other conditions. Acupuncture is generally used only in combination with other forms of treatment. The global acupuncture market was worth US$24.55 billion in 2017. The market was led by Europe with a 32.7% share, followed by Asia-Pacific with a 29.4% share and the Americas with a 25.3% share. It is estimated that the industry will reach a market size of $55bn by 2023. The conclusions of trials and systematic reviews of acupuncture are inconsistent, which suggests that it is not effective. An overview of Cochrane reviews found that acupuncture is not effective for a wide range of conditions. A systematic review conducted by medical scientists at the universities of Exeter and Plymouth found little evidence of acupuncture's effectiveness in treating pain. Overall, the evidence suggests that short-term treatment with acupuncture does not produce long-term benefits. Some research results suggest that acupuncture can alleviate some forms of pain, though the majority of research suggests that acupuncture's apparent effects are not caused by the treatment itself. A systematic review concluded that the analgesic effect of acupuncture seemed to lack clinical relevance and could not be clearly distinguished from bias. One meta-analysis found that acupuncture for chronic low back pain was cost-effective as an adjunct to standard care, while a separate systematic review found insufficient evidence for the cost-effectiveness of acupuncture in the treatment of chronic low back pain. Acupuncture is generally safe when done by appropriately trained practitioners using clean needle technique and single-use needles. When properly delivered, it has a low rate of mostly minor adverse effects. Accidents and infections do occur, though, and are associated with neglect on the part of the practitioner, particularly in the application of sterile techniques. A review conducted in 2013 stated that reports of infection transmission increased significantly in the preceding decade. The most frequently reported adverse events were pneumothorax and infections. Since serious adverse events continue to be reported, it is recommended that acupuncturists be trained sufficiently to reduce the risk. Scientific investigation has not found any histological or physiological evidence for traditional Chinese concepts such as qi, meridians, and acupuncture points, and many modern practitioners no longer support the existence of life force energy (qi) or meridians, which was a major part of early belief systems. Acupuncture is believed to have originated around 100 BC in China, around the time The Inner Classic of Huang Di (Huangdi Neijing) was published, though some experts suggest it could have been practiced earlier. Over time, conflicting claims and belief systems emerged about the effect of lunar, celestial and earthly cycles, yin and yang energies, and a body's "rhythm" on the effectiveness of treatment. Acupuncture fluctuated in popularity in China due to changes in the country's political leadership and the preferential use of rationalism or Western medicine. Acupuncture spread first to Korea in the 6th century AD, then to Japan through medical missionaries, and then to Europe, beginning with France. In the 20th century, as it spread to the United States and Western countries, spiritual elements of acupuncture that conflicted with Western beliefs were sometimes abandoned in favor of simply tapping needles into acupuncture points. (en)
- Die Akupunktur (von lateinisch acus = Nadel, und punctura < pungere = das Stechen/stechen; chinesisch 針灸 / 针灸, Pinyin zhēnjiǔ, Jyutping zam1gau3) ist eine Behandlungsmethode der traditionellen chinesischen Medizin (TCM). Bei ihr soll eine therapeutische Wirkung durch Nadelstiche an bestimmten Punkten des Körpers erzielt werden. Eine therapeutische Wirksamkeit über den Placeboeffekt hinaus konnte nicht wissenschaftlich signifikant gezeigt werden. Bei der traditionellen Form der seit dem 2. Jahrhundert v. Chr. in China und Japan praktizierten Akupunktur wird von einer „Lebensenergie des Körpers“ (Qi) ausgegangen, die auf definierten Leitbahnen beziehungsweise Meridianen zirkulieren und einen steuernden Einfluss auf alle Körperfunktionen haben soll. Ein gestörter Energiefluss soll Erkrankungen verursachen und durch Stiche in auf den Meridianen liegende Akupunkturpunkte soll die Störung im Fluss des Qi wieder behoben werden. Das gleiche Therapieziel haben die Akupressur durch Ausüben von stumpfem Druck und die Moxibustion durch Wärmezufuhr an Akupunkturpunkten. Die bisher umfangreichsten klinischen Untersuchungen der Akupunktur waren die GERAC-Studien. Bei ihnen wurde bei chronischem Kreuzschmerz und chronischem Knieschmerz bei Gonarthrose im nicht verblindeten Vergleich mit der leitlinienorientierten Standardtherapie eine bessere Wirkung der Akupunktur und Scheinakupunktur gefunden. Eine Wirkung, die Akupunktur von der Scheinakupunktur (Vergleichsgruppe) unterscheidet, konnte nicht nachgewiesen werden. Auch andere Studien zeigen, dass Shamakupunktur (eine oberflächliche Akupunktur, ohne Nadelstimulation, an falschen Punkten) den gleichen Effekt hat wie eine nach traditionellen Regeln durchgeführte Akupunktur. Akupunktur wird zur Behandlung zahlreicher weiterer Beschwerden eingesetzt, doch gibt es nur bei wenigen Anwendungen schwache Belege für die Wirksamkeit. In der EU gab es im Jahr 2012 schätzungsweise 96.380 registrierte Anwender von Akupunktur, davon 80.000 Ärzte. (de)
- 'Akupunkturo [de la latina 'akus'=pinglo kaj pungere'=piki] estas maniero de kuracado per malprofundaj pikoj ĉe precizaj lokoj de la korpo, kiuj vivigas nervojn, streĉigas aŭ malstreĉigas la muskolojn, kaj movigas la propran korpan kuracadon. Tiele la korpo mem kuracas sin. (La pikoj ne eltiremas sangon). Ekzemple, ekzistas muskolo ĉe la okuloj kiu premadas; se ĉi tiu muskolo premas tro multe, la formo de la okulo tro longas kaj la vidpovo de la homo iĝas pli malbona (tiam la homo bone vidus nur proksimajn objektojn). Se oni pikus tion, la muskolo malpli aŭ pli premus la okulon, kaj tiel la korpo mem riparus la vidpovon. Alia ekzemplo: kelkaj malsanoj okazas, ĉar la hepato ne bone funkcias. Piki proksime al la hepato vekiĝus la korpan kuracadon kaj pli sanigus la hepaton. Akupunkturo estas uzata al korpaj malsanoj (ekz. kapdoloro), cerbaj malsanoj (ekz. deprimo), kaj kunnaskaj problemoj (ekz. astmo, kolorblindeco). Eĉ al surdaj kaj blindaj homoj, foje nur kelkaj pikoj riparegas la aŭdon kaj vidokapablon, tamen ofte estas bezonata pli multaj pikmasaĝoj dum kelkaj semajnoj. Aliflanke, foje nur kelkaj pikoj riparus la nervojn de sensenta homo. Ekzemple: Usona homo komencis kun nur kvar elcente (4%) da vidpovo, kaj post kelkaj pikmasaĝoj, li atingis dudek elcenta (20%) vidkapablo . Do eble akupunkturo ne plen kuracas, sed ĝi estas pli sana kaj pli bona kuracometodo ol eĉ kelkaj kirugioj. (eo)
- Akupuntura medikuntza alternatibo mota bat da, gorputzaren leku jakinetan orratz meheak sartzean oinarritzen dena. Puntu horietan orratz finak sartzen dira azal azpiko ehunetan, hezurrei eta tendoiei kalte egin gabe. Txinako medikuntza tradizionalaren terapeutika da, eta ez da ezagutza zientifikoan oinarritzen; horregatik, sasizientziatzat jotzen da. (eu)
- La acupuntura (del latín acus, ‘aguja’, y punctura, ‘pinchazo’) es una forma de medicina alternativa y un componente clave de la medicina tradicional china (MTC) que implica la inserción de agujas finas en el cuerpo en los puntos acupunturales. Puede asociarse a la aplicación de calor, presión o láser de luz en estos mismos puntos. La acupuntura se utiliza comúnmente para el alivio del dolor, aunque también se utiliza para una amplia gama de otras enfermedades. La práctica clínica varía dependiendo del país. Existe un amplio espectro de enfoques acupuntores, que involucran diferentes filosofías. El método usado en MTC parece ser el más ampliamente adoptado en Estados Unidos. Rara vez se utiliza sola, sino más bien junto a otras formas de tratamiento. La teoría y la práctica de la MTC no se basan en el conocimiento científico, y la acupuntura se ha descrito como un tipo de pseudociencia. Las conclusiones de muchos ensayos y numerosas revisiones sistemáticas de la acupuntura son en gran medida inconsistentes. Una revisión de la Colaboración Cochrane encontró que la acupuntura no es efectiva para una amplia gama de enfermedades y que sugieren que podría ser eficaz solo para náuseas/vómitos inducidos por la quimioterapia o el postoperatorio náuseas y el dolor de cabeza idiopático. Una revisión de las revisiones Cochrane de alta calidad sugiere que puede aliviar ciertos tipos de dolor. Una revisión sistemática de las revisiones sistemáticas encontró que para reducir el dolor, la acupuntura real no es mejor que la acupuntura simulada y concluyeron que hay poca evidencia de que la acupuntura sea un tratamiento efectivo para reducir el dolor. La evidencia sugiere que el tratamiento acupuntor a corto plazo no produce beneficios a largo plazo. Algunos resultados de la investigación indican que la acupuntura puede aliviar el dolor, aunque la mayoría de los estudios sugieren que sus efectos se deben principalmente al efecto placebo. Una revisión sistemática concluyó que su efecto analgésico parecía carecer de relevancia clínica y no podía distinguirse claramente del sesgo. Generalmente es segura cuando es realizada por un profesional debidamente capacitado que usa la técnica de aguja limpia y de un solo uso. Cuando se ejerce correctamente, tiene una baja tasa de efectos adversos, principalmente menores. Los accidentes e infecciones están asociadas con infracciones de la técnica estéril o negligencia del acupuntor. Una revisión indicó que los informes de transmisión de infecciones aumentaron significativamente en la década anterior. Los acontecimientos adversos notificados más frecuentemente fueron el neumotórax y las infecciones. Ya que se siguen reportando eventos adversos graves, se recomienda que los acupunturistas sean suficientemente entrenados para reducir los riesgos. Un metaanálisis encontró que, en relación con el dolor lumbar crónico, la acupuntura era como complemento de la atención estándar, mientras que una revisión sistemática halló insuficiente evidencia para la relación coste-eficacia en dicha enfermedad. La investigación científica no ha encontrado ninguna prueba histológica o fisiológica para los conceptos tradicionales chinos como el qi, los meridianos o los puntos de acupuntura, y muchos practicantes modernos ya no apoyan la existencia del flujo de energía vital (qi) a través de los meridianos, el que era una parte importante de los sistemas de creencias tempranos. Se cree que se originó alrededor de 100 a. C. en China, en la época en que se publicó The Yellow Emperor's Classic of Internal Medicine (Huangdi Neijing), aunque hay algunas pruebas de que podría haberse practicado desde antes. Con el tiempo, surgieron afirmaciones y sistemas de creencias contradictorias sobre el efecto de los ciclos lunares, celestiales y terrenales, las energías yin y yang y un "ritmo" del cuerpo en la efectividad del tratamiento. La acupuntura creció y disminuyó en popularidad en China en varias ocasiones, dependiendo de la dirección política del país y la preferencia del racionalismo o la medicina occidental. Se extendió primero a Corea al inicio del siglo VI, luego a Japón a través de médicos misioneros y luego a Europa, empezando por Francia. En la década de 1900, ya que se extendió a los Estados Unidos y los países occidentales, los elementos espirituales de la acupuntura que están en conflicto con las creencias occidentales fueron abandonados en favor de golpetear agujas en los nervios. El ministerio de sanidad español, la incluyó en el año 2019 en un listado para su estudio y posible clasificación como pseudociencia. (es)
- Modh ársa Síneach chun pian a mhúchadh, cóir leighis ar ghalair áirithe is ea snáthaidpholladh. Glactar go fairsing anois leis ar fud an Domhain. Le húsáid in ionad ainéistéisigh le linn obráidí. Slí amháin chun snáthaidpholladh a dhéanamh is ea snáthaidí tanaí a instealladh faoin gcraiceann ar éigin ag ionaid ar leith de na céadta ionad caighdeánach snáthaidphollta sa cholainn. Tá na hionaid seo sainiúil do gach galar ar leith, ar líonraí néarógacha ar leith, na méaracha coise, na lámha, an aghaidh, is bog na cluaise. Baineann na hionaid seo le hathbhunú na cothromaíochta idir prionsabail an yin is an yang, agus le qi chun é seo a bhaint amach. Rothlaítear na snáthaidí, nó uaireanta ritear sruth leictreach beag tríothu isteach sa cholainn. Ní fios fós cén fáth go múchann snáthaidpholladh pian, ach meastar go spreagann an próiseas soláthar sa cholainn. (ga)
- L’acupuncture ou acuponcture (du latin médical du XVIIe siècle « acupunctura » formé de acus, « aiguille » et punctura, « piqûre ») est une pseudo-médecine dont les origines historiques sont liées à la tradition médicale chinoise. L'acupuncture ne s'est pas construite sur le savoir scientifique et ses fondements sont donc considérés comme relevant de la pseudo-science. Les travaux de chercheurs tendent à montrer que l’acuponcture n’a pas d’efficacité dépassant celle de l'effet placébo. L'acupuncture consiste en une stimulation de zones précises de l'épiderme : les « points d’acupuncture ». Les techniques de stimulation des points d’acupuncture sont effectuées avec des moyens divers : des aiguilles le plus souvent, mais aussi d'autres moyens physiques (mécaniques, électriques, magnétiques, thermiques, lumineux) ou physico-chimiques, voire d'autres méthodes alternatives dangereuses (apipuncture, apithérapie avec des piqûres d'abeille). Le risque d'iatrogénie existe, notamment par la transmission d'agents pathogènes si les conditions d'asepsie sont insuffisantes. L'utilisation de l'acupuncture a été critiquée sur le plan éthique lorsqu'elle se fait au détriment de traitements efficaces. La pratique de l'acupuncture est attestée depuis plusieurs millénaires en Asie (en particulier en Inde, Chine, Corée et Japon), même si son succès a beaucoup fluctué avec le temps. Du fait de ses racines historiques, géographiques et culturelles, de ses conditions d’implantation en Occident, l’acupuncture n'intéresse pas seulement la médecine mais aussi l'anthropologie, l'histoire des sciences, l'épistémologie, la sociologie et ce depuis son introduction en Europe au XVIIe siècle. L'UNESCO l'a inscrite au patrimoine culturel immatériel de l'humanité le 16 novembre 2010. (fr)
- Akupuntur atau tusuk jarum (Bahasa Inggris: acupuncture; Bahasa Latin: acus, "jarum" (k benda), dan pungere, "tusuk" (k kerja)) atau dalam , zhēn jiǔ (針灸 arti harfiah: jarum - moxibustion) adalah teknik memasukkan atau memanipulasi jarum ke dalam "" tubuh. Menurut ajaran ilmu akupunktur, ini akan memulihkan kesehatan dan kebugaran, dan khususnya sangat baik untuk mengobati rasa sakit. Definisi serta karakterisasi titik-titik ini di-standardisasi-kan oleh Organisasi Kesehatan Dunia (WHO) [1]. Akupunktur berasal dari Tiongkok dan pada umumnya dikaitkan dengan . Bermacam-macam jenis akupuntur (Jepang, Korea, dan Tiongkok klasik) dipraktikkan dan diajarkan di seluruh dunia. (in)
- 鍼灸（しんきゅう）とは、身体に鍼や灸を用いた刺激を与えることで、多様な疾病への治療的な介入や健康増進を目的とする民間療法である。中国医学系伝統医学で用いられる治療法の一つで、補完・代替医療とみなされることもある。諸子百家の時代の文献に鍼灸治療が見られる。理論が体系化されたのは、戦国から後漢（B.C.5世紀〜A.D.3世紀）にかけてであり、最初の理論体系として後漢末(200年前後)に成立した『黄帝内経』（生理学ないし一般病理学についての『素問』と鍼灸理論が扱われた『霊枢』）と『黄帝八十八難経』（『難経』）がある。 身体へ加えた様々な物理刺激による治療的経験則の数世紀に亘る集積であり、これを技術論として構築した技法を「鍼灸」と呼ぶ。近世まで、生薬方と共に東アジア各国の主要な医療技術として発展した。特に17-19世紀の日本において鍼灸は独自の発展を遂げ、現在世界的に活用される鍼灸技法の基盤を形成した。日本では「医師」の他「はり師」「きゅう師」がこれを行える。20世紀後半よりは欧米においても有用な医療技術として認識されて活用されるようになり（英語ではAcupuncture and Moxibustionと訳される）、これを受ける形で、世界保健機関（WHO）は、1996年10月28日-11月1日にセルビアで“鍼に関する会議”を開催し、1999年には、鍼治療の基礎教育と安全性に関するガイドラインを提示した。 UNESCOは「伝統中国医学としての鍼灸」(Acupuncture and moxibustion of traditional Chinese medicine)を、2010年11月16日に無形文化遺産に指定した。 (ja)
- 침술(鍼術)이란 가늘고 예민한 바늘(또는 유사도구)로 인체의 일정한 부위에 자극을 주어 인체의 기혈을 조절하고 질병을 치료해주는 기술을 말한다. (ko)
- Acupunctuur (vereenvoudigd Chinees: 针灸; traditioneel Chinees: 針灸; pinyin: zhēn jiǔ; Kantonees: Cham Kauw; Latijn acus = naald en pungere = steken) is een onderdeel van een behandelmethode in de traditionele Chinese geneeskunde. Hierbij worden naalden op zogenaamde acupunctuurpunten in het lichaam gestoken. Acupunctuur is een pseudowetenschap; de theorie en het gebruik van traditionele Chinese geneeskunde is niet gebaseerd op wetenschap, en is beschreven als kwakzalverij. De methode bestaat beweerdelijk meer dan 2500 jaar en is nauw verbonden met Chinese filosofie. Sinds de bronstijd worden metalen naalden gebruikt. Voor die tijd gebruikte men vermoedelijk naalden van botsplinters of steen. De eerste Europese verhandeling over acupunctuur is in 1683 geschreven door Willem ten Rhijne, die enkele jaren op Dejima verbleef. Daar maakte hij kennis met een eeuwenoud handboek dat gebruikt werd door Japanse acupuncturisten. De effectiviteit van een behandeling met acupunctuur is controversieel. De conclusies van onderzoeken en gestructureerd uitgevoerde literatuuronderzoeken is inconsistent, wat suggereert dat de methode niet werkzaam is. Wetenschappelijk onderzoek wijst erop dat er een placebo-effect van toepassing is bij behandelingen. Een overzicht van Cochrane, een internationaal netwerk van gezondheidswerkers en onderzoekers, stellen dat acupunctuur niet werkzaam is voor een breed scala van aandoeningen. In een systematisch onderzoek uitgevoerd door Britse wetenschappers wordt geen bewijs gevonden voor de effectiviteit van acupunctuur tegen het behandelen van pijn. Ook is aangetoond dat korte behandelingen met acupunctuur geen langdurige voordelen biedt. Uit sommige onderzoeken blijkt dat acupunctuur tegen bepaalde vormen van pijn helpt, maar in een meerderheid van de onderzoeken wordt gesteld dat de schijnbare werking van acupunctuur enkel door het placebo effect komt, en niet door de behandeling zelf. In een later systematisch onderzoek wordt gesteld dat de pijnstillende werking van acupunctuur onvoldoende klinisch aangetoond is en niet te onderscheiden is van vooroordelen. In een meta-analyse stellen onderzoekers dat acupunctuur een kosten-effectieve methode is tegen chronische lumbago wanneer uitgevoerd naast reguliere zorg, terwijl een tweede onderzoek juist stelt dat hier onvoldoende bewijs voor is. Vanaf 2020 zijn er 1,31 therapeuten die acupunctuur aanbieden voor elke 100.000 inwoners in hun thuisland. Volgens een studie uit 2021 heeft ongeveer 1,5% van de bevolking in de VS de methode minstens één keer in hun leven ervaren. Voor Europa is een vergelijkbaar cijfer van 1,4% gedocumenteerd voor gebruik in de afgelopen 12 maanden. (nl)
- Akupunktura (z łac. acus „igła”, punctura „(u)kłucie”; chiń. 針灸 zhēnjiǔ) – technika leczenia wywodząca się z Dalekiego Wschodu (Chiny, Japonia, Mongolia). Jest obecnie uznawana w wielu krajach jako uzupełnienie medycyny konwencjonalnej, chociaż nie ma naukowych dowodów na jej skuteczność, a analizy badań klinicznych wskazują na silną stronniczość tych, które są prowadzone w krajach Dalekiego Wschodu. Akupunktura (także termopunktura) to metoda polegająca na stymulowaniu akupunktów (miejsc na skórze lub tkance podskórnej) lub pewnych części ciała przy pomocy metalowych igieł, które wg mitologii dalekowschodniej mają udrożniać meridiany (kanały energetyczne) oraz pobudzać krążenie krwi i wzmacniać energię qi. Nie ma żadnych naukowych dowodów na istnienie tego mechanizmu. Od ponad stulecia witalizm w debatach naukowych jest wykluczony. Stosujący akupunkturę twierdzą, że przynosi następujące skutki:
* przywraca normalną równowagę fizjologiczną ciała;
* wzmacnia funkcje układu immunologicznego (np. funkcje ruchome układu siateczkowo-śródbłonkowego);
* pobudza układ krwionośny i łagodzi ból;
* naprawia tkanki. Badania kliniczne wykazują, że równie dobre lub lepsze wyniki niż „prawdziwa” akupunktura ma w testach „udawana”, gdzie igły nie są rzeczywiście wbijane w skórę, bądź umieszczane w losowych punktach na ciele. W Chińskiej Republice Ludowej akupunktura jest gałęzią tradycyjnej medycyny chińskiej. Jest ona znana pod angielskim skrótem TCM – Traditional Chinese Medicine. (pl)
- L'agopuntura (針刺T, 针刺S, zhēncìP, in cinese) è una medicina alternativa, non scientifica e non verificata, che fa uso dell'inserzione di aghi in specifici punti del corpo umano, al fine di promuovere la salute e il benessere dell'individuo: secondo la medicina tradizionale cinese, stimolando questi punti si possono correggere gli squilibri nel flusso del qi attraverso canali conosciuti come "meridiani". L'origine dell'agopuntura in Cina è incerta. I primi riferimenti bibliografici a questa pratica sono presenti nell'antico testo cinese Huangdi Neijing, il leggendario Canone di Medicina Interna dell'Imperatore che fu compilato tra il 305 e il 204 a.C.. Prima di ciò, è ipotizzabile che venissero utilizzati strumenti in pietra o in osso, e quindi assolutamente lontani dalla visione che abbiamo oggi della pratica. La pratica si diffuse secoli fa in molte parti dell'Asia; essa è inclusa nel corpo teorico-pratico della medicina tradizionale cinese, di cui costituisce una delle sue 5 componenti (insieme a dieta, fitoterapia, massoterapia e le ginnastiche psicofisiche quali Qi Gong e Tai Chi); alcune sue forme sono anche descritte nella letteratura della medicina tradizionale coreana, in cui viene chiamata yakchim) come pure in India. (it)
- Акупункту́ра (также иглорефлексотерапи́я, рефлексотерапи́я, иглотерапи́я, иглоука́лывание; от лат. acus — игла и лат. punctura (pungo, pungere) — колоть, жалить) — форма альтернативной медицины и ключевой компонент традиционной китайской медицины (ТКМ), в котором тонкие иглы вводятся под кожу. Сторонники акупунктуры считают, что акупунктурные точки, в которые вводятся иглы, находятся на так называемых меридианах, по которым движется гипотетическая «жизненная энергия» ци, и что манипуляции с иглами воздействуют на циркуляцию ци и тем самым помогают снимать боли и лечить болезни. Акупунктура не является эффективным лечением, не имеет научного обоснования и представляет собой манипуляцию-плацебо. Теории и практики акупунктуры, как и традиционной китайской медицины в целом, являются псевдонаучными, поскольку не основаны на научных знаниях. Нередко также характеризуются как шарлатанство. Научные исследования не нашли гистологических и физиологических подтверждений традиционным китайским концепциям существования ци, меридианов и акупунктурных точек. Широко используется также оригинальный, более широкий китайский термин — терапия чжэнь-цзю (кит. 針灸 — укалывание и прижигание). Термин «чжэнь-цзю терапия» пришёл в СССР в период «великой дружбы с Китаем». Тепловое воздействие на точки акупунктуры («цзю», игнипунктура, моксотерапия, moxibustion) проводится с помощью глубокого прогревания («прижигания»), с использованием мини-«сигарет», обычно из высушенной полыни. В настоящее время акупунктура, как часть традиционной китайской медицины, сохраняет своё распространение в Китае, где преобладает мнение о её научности. В западных странах акупунктура получила заметное распространение в XX веке в качестве альтернативной медицины. В систематических обзорах клинических исследований делается вывод о том, что эффективность акупунктуры не выше, чем эффект плацебо. Одной из разновидностей акупунктуры является иглорефлексотерапия (англ. dry needling), широко распространённая в России, однако в клинических испытаниях последнего времени эффективность этого вида иглоукалывания во всех областях медицины также не подтверждена. Представления и понятия, лежащие в теоретическом основании акупунктуры — учения об инь и ян, о пяти элементах, о жизненной энергии ци и её движении по меридианам — носят донаучный и метафизический характер, что не соответствует современным требованиям научности и доказательности. Лежащие в основе акупунктуры архаичные представления, учитывая сомнения в её клинической эффективности, вызывают широкую критику, вплоть до рассмотрения акупунктуры как псевдонауки. Согласно меморандуму ВОЗ о стратегии развития альтернативной медицины, акупунктура, как и прочие методы нетрадиционной медицины, должна соответствовать критериям доказательной медицины. В 2010 году ЮНЕСКО включил акупунктуру и игнипунктуру в Список нематериального культурного наследия человечества. (ru)
- Acupuntura (português brasileiro) ou acupunctura (português europeu) (do latim acus - agulha e punctura - colocação) é uma forma de medicina alternativa e um ramo da medicina tradicional chinesa (MTC) no qual finas agulhas são inseridas no corpo do paciente. A medicina tradicional chinesa é uma pseudociência, pois suas teorias e práticas são baseadas em crenças contrárias ao conhecimento científico. A acupuntura foi declarada Patrimônio Cultural Intangível da Humanidade pela Unesco (Organização das Nações Unidas para a Educação, a Ciência e a Cultura) em 19 de novembro de 2010. As conclusões dos principais estudos e revisões sistemáticas da acupuntura são inconsistentes, sugerindo que ela não é eficaz. Análise das revisões Cochrane mostra que a acupuntura não é eficaz para a maioria das condições médicas para as quais é usada, havendo apenas evidência de baixa qualidade sugerindo que talvez possa ser útil no tratamento de alguns tipos de dor crônica, mas sem ter efeito na origem da dor, e o efeito aparente provavelmente não é causado pelo tratamento. Existem vários ramos de acupuntura, que tradicionalmente podem ser divididos em dois ramos principais: o que se baseia nos oito princípios da medicina tradicional chinesa, e o que se baseia na teoria dos cinco elementos. Ela é geralmente usada para alívio da dor, embora os acupunturistas digam que ela pode ser usada para tratar inúmeras outras doenças. Geralmente, a acupuntura é usada em combinação com outras formas de tratamento. A acupuntura é geralmente segura quando praticada adequadamente por profissionais treinados usando agulhas esterilizadas ou de uso único. Quando aplicada corretamente, apresenta baixo grau de efeitos colaterais. Acidentes e infecções, no entanto, podem ocorrer, e costumam estar associadas a negligência do profissional, particularmente na esterilização da agulha. Um estudo de 2013 apontou que as infeções haviam aumentado na década precedente. Os mais frequentes efeitos adversos registrados foram pneumotórax e infecções. Como efeitos adversos sérios continuam a ser registrados, é recomendado que os acupunturistas sejam suficientemente treinados para reduzir esse risco. A investigação científica não encontrou evidências histológicas ou fisiológicas para conceitos tradicionais chineses como qi, meridianos e pontos de acupuntura, e muitos praticantes modernos não apoiam mais a existência de uma energia vital qi ou de meridianos, os quais eram fundamentais nos sistemas iniciais de acupuntura. Acredita-se que a acupuntura surgiu por volta do ano 100 a.C. na China, quando foi publicado o "Clássico interno de Huang Di", embora alguns especialistas sugiram que ela possa ter sido praticada anteriormente. Ao longo do tempo, emergiram sistemas conflitantes de acupuntura no tocante aos efeitos do Céu, da Lua, da Terra, das energias yin-yang e dos ritmos corporais na efetividade do tratamento. A popularidade da acupuntura flutuou na China devido a mudanças na liderança política do país, e ao uso preferencial do racionalismo ou da medicina ocidental. Inicialmente, a acupuntura se difundiu para a Coreia no século VI. Em seguida para o Japão através de médicos missionários. Depois, para a Europa, inicialmente através da França. No século XX, conforme se expandiu para os Estados Unidos e países ocidentais, elementos espirituais da acupuntura que conflitavam com crenças ocidentais foram, ocasionalmente, abandonados em prol da simples colocação das agulhas nos acupontos. O tratamento acupunterápico consiste no diagnóstico (igualmente baseado em ensinamentos clássicos da Medicina Tradicional Chinesa) e na aplicação de agulhas em pontos definidos do corpo - chamados de "Pontos de Acupuntura" ou "Acupontos" - que se distribuem principalmente sobre linhas chamadas "meridianos" ou "canais de energia", para obter diferentes efeitos terapêuticos conforme o caso tratado. Também são utilizadas outras formas de estimulação, estando entre as mais conhecidas a moxabustão (aplicação de calor sobre os acupontos ou meridianos). A estreita relação entre o uso das agulhas e da moxa, na acupuntura, fica evidente na tradução literal da expressão que, em chinês, designa acupuntura (Zhen Jiú - 针灸), sendo Zhen (针) agulha e Jiú (灸) fogo (ação de cauterizar). O leque de opções do acupunturista, entretanto, costuma ser bem mais amplo, podendo-se estimular os acupontos e meridianos com os dedos (do-in), instrumentos específicos semelhantes a um pente de osso ou jade (gua sha), ventosas (ventosaterapia), massagens (tui na) e outras técnicas como, por exemplo, a sangria. A acupuntura chinesa, por seu histórico milenar, acabou por desenvolver escolas específicas em países próximos da China, dando origem ao shiatsu (espécie de massagem) no Japão e a estimulação nos denominados microssistemas do corpo a exemplo da auriculoterapia. Com as tecnologias modernas, a acupuntura vem agregando recursos como a eletricidade (eletroacupuntura, ryodoraku), estimulação com laser, agulhas mais seguras e práticas, cristais stiper (Stimulation and Permanency - Estimulação Permanente), esferas banhadas a ouro, prata e novos materiais (substituindo as raras agulhas destes metais) ou estimulação com a sucção de ventosas de vidro, material plástico ou acrílico com válvulas de pressão ou ventosas de borracha, porém sempre observando os mesmos princípios da Medicina Tradicional Chinesa. O raciocínio que se desenvolve na verificação e tratamento dos problemas práticos apresentados nos consultórios é baseado em conceitos ultrapassados e incompatíveis com o conhecimento científico atual,. como os cinco elementos (Wu Xing), o Tao (道), o equilíbrio entre yin e yang, o fluxo de chi ("氣") (a grosso modo traduzido como energia vital) e xué (a grosso modo traduzido como sangue), zang (traduzido como "órgão" por inexistência de palavra adequada) e fu (literalmente "oco", mas geralmente traduzido como "víscera"). Por outro lado, os maiores entraves à sua compreensão como ciência são exatamente essas crenças tradicionais, para as quais ainda não há consenso quanto às formas de investigação experimental, além da sua referida descrição e pesquisa histórico-antropológica de práticas e textos tradicionais. As aplicações mais específicas vêm se desenvolvendo com o uso da acupuntura nos diversos campos da área de saúde. No Brasil, é uma prática livre, autorizada pelo Ministério da Saúde, para ser integrado em Práticas Integrativas e Complementares em Saúde (PICS), sendo obrigatório apenas o título de Formação ou de Especialização, segundo o reconhecimento de cada conselho profissional. (pt)
- Akupunktur (av latinets acus, ’nål’, och punctura, ’stick’) är en form av alternativ medicin där tunna nålar sticks in i kroppen. Klassisk akupunktur utgör en viktig del inom traditionell kinesisk medicin men står i konflikt med evidensbaserad vetenskap och kategoriseras därför som pseudovetenskap. I vissa studier har positiva resultat påvisats, men placeboeffekten kan ha spelat in i dessa studier. Det finns en mängd akupunkturteorier och tekniker som baserar sig på olika filosofier och regionala tekniker. Akupunktur används främst för smärtlindring, men även för en rad andra åkommor. Akupunktur används i allmänhet endast i kombination med andra former av behandling. (sv)
- 針灸是針法和灸法的合体，起源於古代的砭石。中醫學中採用針刺或火灸人體穴位來治療疾病，是联合国教科文组织认定的人类非物质文化遗产代表作。根据中医学理论，通过刺激穴位可以改善经络中的气的流向。现代科学从组织学和生理学上尚未发现气、经络或者穴位的存在，且部分当代针灸使用者并非依据传统理论体系进行实践。因为缺乏足够的现代医学实验证实其疗效，针灸常在部分国家被视作替代疗法或者伪科学。中医的理论和实践并非以西医研究理论为基础，以部分西方西医的观点被定性为庸医。研究显示针灸的效用及理論不足以建立临床关系，以及針灸實驗安慰劑效應訂定的困難，例如針刺疼痛感會引起針灸效果或，然而要怎麼製造假的針灸對照組是個問題，多半假針灸組(安慰劑組)的設計被認為有問題，造成難以明確分別安慰劑效果，因此针灸有效果的研究结论可能是安慰剂效应、不完全双盲实验或发表偏倚的结果。然而近幾年德國等歐美國家發表了多篇針灸臨床效果之論文，解剖列車一書中亦發現筋膜與針灸經絡有非常多相同之處，不少研究開始認為筋膜是針灸傳遞訊號的媒介，以及美國大型醫院增加中醫針灸科別加強研究等，都表明了針灸的原理與臨床效果仍需更多研究方法的介入。 科學研究沒有發現任何關於氣、經、穴等中國傳統概念的組織學或生理學證據，許多現代從業者不再支持生命能量（氣）或經絡的存在，這是早期的主要組成部分。信仰體系。針灸被認為起源於公元前100年左右的中國，大約在《黃帝內經》出版時，儘管一些專家認為它本可以更早進行。隨著時間的推移，關於月球、天體和地球週期、陰陽能量以及身體“節奏”對治療效果的影響出現了相互矛盾的主張和信仰體系。由於國家政治領導層的變化以及對理性主義或西藥的優先使用，針灸在中國的流行程度有所波動。針灸在公元6世紀首先傳播到韓國，然後通過醫療傳教士傳播到日本，然後從法國開始傳播到歐洲。20世紀，隨著針灸傳播到美國和西方國家，與西方信仰相衝突的針灸精神元素有時被摒棄，取而代之的是簡單地將針刺入穴位。 (zh)
- Акупункту́ра (лат. acus — голка та лат. punctura — укол) — лікувальний метод, що полягає у подразненні периферичних нервових розгалужень за допомогою уколів у певні точки тіла (всього таких точок налічується понад 600[джерело?]). Акупунктура належить до основних методів китайської народної медицини; у Китаї відома з II століття до н. е. Не є визнаним ученими методом лікування[джерело?]. З найбільшим ефектом методом акупунктури лікують захворювання периферичної нервової системи — радикуліт, ішіас та ін., а також ревматизм. Вибір точок зумовлюється характером захворювання; у вибрані точки на встановлену глибину вводять спеціальні голки, які залишають в тілі впродовж 5—15 хвилин. В даний час акупунктура[коли?], як частина традиційної китайської медицини, зберігає своє поширення в Китаї, де переважає думка про її науковість. У західних країнах акупункутра отримала помітне поширення в XX столітті як альтернативна медицина. Про ефективність акупунктури заявили ряд організацій в галузі охорони здоров'я та ветеринарії (WHO, NIH, NCCAM, NHS, AVMA). Дослідники критикують ці заяви як засновані на перекручених даних і некоректній методології, на зацікавленості цих організацій. У систематичних оглядах 2005-2010 рр. клінічних досліджень були висновки про те, що ефективність акупунктури не вище, ніж ефект плацебо. проте, поява пізніх наукових досліджень (2015-2020 рр.) щодо акупунктури відсунула критику на друге місце та відновила наукову дискусію. Одним з різновидів акупунктури є голкорефлексотерапія (англ. dry needling), широко поширена в Україні, проте в клінічних випробуваннях 2009-2011 рр. ефективність цього виду голковколювання у всіх галузях медицини не була підтверджена. Станом на 2022 питання ефективності дискутується в медичних наукових колах. Уявлення та поняття, що лежать в теоретичній основі акупунктури — вчення про їнь і ян, про п'ять елементів, про життєву енергію ці і її рух по меридіанах — носять донауковий і метафізичний характер, що не відповідає сучасним вимогам науковості, доказовості. Лежачі в основі акупунктури архаїчні уявлення, а також сумніви в її клінічній ефективності викликають широкий диспут та критику, аж до розгляду акупунктури як псевдонауки. Згідно з меморандумом ВООЗ про стратегію розвитку альтернативної медицини, акупунктура, як і інші методи нетрадиційної медицини, повинні відповідати критеріям доказової медицини.[джерело?] У 2010 році ЮНЕСКО включило акупунктуру до Списку нематеріальної культурної спадщини людства. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- L'acupuntura (del llatí acus, 'agulla', i punctura, 'punció') és un tipus de medicina alternativa basada en l'estimulació de de la pell del cos amb mètodes diversos, com ara la penetració d'agulles fines o l'aplicació d'escalfor, pressió o llum làser. És un component clau de la medicina tradicional xinesa (MTC). La pràctica i la teoria de la MTC no estan basades en el coneixement científic, i l'acupuntura és considerada una pseudociència. Nascuda a la Xina abans de l'aplicació del mètode científic, proclama ser capaç de curar mitjançant l'aplicació d'agulles en punts estratègics del cos pels quals passa suposadament l'energia. (ca)
- Akupunktura je léčebná metoda vycházející z tradiční čínské medicíny, během které se do tzv. akupunkturních bodů pacienta nabodávají jehly. Podle tradiční nauky leží tyto body na akupunkturních drahách neboli drahách energie, tzv. . Těmi podle této nauky proudí životní energie čchi a jsou spojeny s jednotlivými orgány. Akupunktura se snaží předcházet nerovnováze v toku této hypotetické energie a odstraňovat ji. Výsledky klinických studií sledující účinek akupunktury se však liší a závěry jsou stále nejednoznačné. (cs)
- Βελονισμός ονομάζεται μια μέθοδος εναλλακτικής ιατρικής η οποία κατατάσσεται στις ψευδοεπιστήμες. (el)
- Akupuntura medikuntza alternatibo mota bat da, gorputzaren leku jakinetan orratz meheak sartzean oinarritzen dena. Puntu horietan orratz finak sartzen dira azal azpiko ehunetan, hezurrei eta tendoiei kalte egin gabe. Txinako medikuntza tradizionalaren terapeutika da, eta ez da ezagutza zientifikoan oinarritzen; horregatik, sasizientziatzat jotzen da. (eu)
- Akupuntur atau tusuk jarum (Bahasa Inggris: acupuncture; Bahasa Latin: acus, "jarum" (k benda), dan pungere, "tusuk" (k kerja)) atau dalam , zhēn jiǔ (針灸 arti harfiah: jarum - moxibustion) adalah teknik memasukkan atau memanipulasi jarum ke dalam "" tubuh. Menurut ajaran ilmu akupunktur, ini akan memulihkan kesehatan dan kebugaran, dan khususnya sangat baik untuk mengobati rasa sakit. Definisi serta karakterisasi titik-titik ini di-standardisasi-kan oleh Organisasi Kesehatan Dunia (WHO) [1]. Akupunktur berasal dari Tiongkok dan pada umumnya dikaitkan dengan . Bermacam-macam jenis akupuntur (Jepang, Korea, dan Tiongkok klasik) dipraktikkan dan diajarkan di seluruh dunia. (in)
- 침술(鍼術)이란 가늘고 예민한 바늘(또는 유사도구)로 인체의 일정한 부위에 자극을 주어 인체의 기혈을 조절하고 질병을 치료해주는 기술을 말한다. (ko)
- Akupunktur (av latinets acus, ’nål’, och punctura, ’stick’) är en form av alternativ medicin där tunna nålar sticks in i kroppen. Klassisk akupunktur utgör en viktig del inom traditionell kinesisk medicin men står i konflikt med evidensbaserad vetenskap och kategoriseras därför som pseudovetenskap. I vissa studier har positiva resultat påvisats, men placeboeffekten kan ha spelat in i dessa studier. Det finns en mängd akupunkturteorier och tekniker som baserar sig på olika filosofier och regionala tekniker. Akupunktur används främst för smärtlindring, men även för en rad andra åkommor. Akupunktur används i allmänhet endast i kombination med andra former av behandling. (sv)
- الوخز بالإبر (بالإنجليزية: Acupuncture) هو نوع من أنواع الطب البديل، وإحدى الطرق في العلاج الصيني التقليدي. الوخز بالإبر غير مبني على معلومات غير علمية. العلاج بالإبر هو علم زائف. هناك مجموعة متنوعة من النظريات المتعلقة بالوخز بالإبر وذلك باختلاف الفلسفات التي تنظر لهذا الموضوع. وتختلف كذلك تقنيات الوخز باختلاف البلد. ويستعمل لتخفيف الآلام بإدخال الإبر في مناطق معينة في الجسم. تقول الفلسفة الصينية إن الوخز بالإبر يؤثر على قوة الحياة لدى الفرد وقنوات الطاقة التي تدور في الجسد. يدخل الواخز الإبرة في مناطق القنوات والأماكن المؤلمة في الجسد.الاستنتاج العلمي للعديد من البحوث والدراسات والتجارب العملية والتي تناولت موضوع الوخز بالإبر انها متضاربة وغير متناسقة إلى حد كبير. وفي بحث لمؤسسة كوكرين اتضح ان الوخز بالإبر طريقة غير فعالة لمعالجة العديد من الأمراض. وربما يكون له دور في علاج الاستفراغ ا (ar)
- Acupuncture is a form of alternative medicine and a component of traditional Chinese medicine (TCM) in which thin needles are inserted into the body. Acupuncture is a pseudoscience; the theories and practices of TCM are not based on scientific knowledge, and it has been characterized as quackery. There is a range of acupuncture variants which originated in different philosophies, and techniques vary depending on the country in which it is performed, but can be divided into two main foundational philosophical applications and approaches, the first being the modern standardized form called eight principles TCM and the second an older system that is based on the ancient Daoist wuxing, better known as the five elements or phases in the West. Acupuncture is most often used to attempt pain relie (en)
- 'Akupunkturo [de la latina 'akus'=pinglo kaj pungere'=piki] estas maniero de kuracado per malprofundaj pikoj ĉe precizaj lokoj de la korpo, kiuj vivigas nervojn, streĉigas aŭ malstreĉigas la muskolojn, kaj movigas la propran korpan kuracadon. Tiele la korpo mem kuracas sin. (La pikoj ne eltiremas sangon). Alia ekzemplo: kelkaj malsanoj okazas, ĉar la hepato ne bone funkcias. Piki proksime al la hepato vekiĝus la korpan kuracadon kaj pli sanigus la hepaton. (eo)
- Die Akupunktur (von lateinisch acus = Nadel, und punctura < pungere = das Stechen/stechen; chinesisch 針灸 / 针灸, Pinyin zhēnjiǔ, Jyutping zam1gau3) ist eine Behandlungsmethode der traditionellen chinesischen Medizin (TCM). Bei ihr soll eine therapeutische Wirkung durch Nadelstiche an bestimmten Punkten des Körpers erzielt werden. Eine therapeutische Wirksamkeit über den Placeboeffekt hinaus konnte nicht wissenschaftlich signifikant gezeigt werden. In der EU gab es im Jahr 2012 schätzungsweise 96.380 registrierte Anwender von Akupunktur, davon 80.000 Ärzte. (de)
- La acupuntura (del latín acus, ‘aguja’, y punctura, ‘pinchazo’) es una forma de medicina alternativa y un componente clave de la medicina tradicional china (MTC) que implica la inserción de agujas finas en el cuerpo en los puntos acupunturales. Puede asociarse a la aplicación de calor, presión o láser de luz en estos mismos puntos. La acupuntura se utiliza comúnmente para el alivio del dolor, aunque también se utiliza para una amplia gama de otras enfermedades. La práctica clínica varía dependiendo del país. Existe un amplio espectro de enfoques acupuntores, que involucran diferentes filosofías. El método usado en MTC parece ser el más ampliamente adoptado en Estados Unidos. Rara vez se utiliza sola, sino más bien junto a otras formas de tratamiento. La teoría y la práctica de (es)
- L’acupuncture ou acuponcture (du latin médical du XVIIe siècle « acupunctura » formé de acus, « aiguille » et punctura, « piqûre ») est une pseudo-médecine dont les origines historiques sont liées à la tradition médicale chinoise. L'acupuncture ne s'est pas construite sur le savoir scientifique et ses fondements sont donc considérés comme relevant de la pseudo-science. Les travaux de chercheurs tendent à montrer que l’acuponcture n’a pas d’efficacité dépassant celle de l'effet placébo. (fr)
- Modh ársa Síneach chun pian a mhúchadh, cóir leighis ar ghalair áirithe is ea snáthaidpholladh. Glactar go fairsing anois leis ar fud an Domhain. Le húsáid in ionad ainéistéisigh le linn obráidí. Slí amháin chun snáthaidpholladh a dhéanamh is ea snáthaidí tanaí a instealladh faoin gcraiceann ar éigin ag ionaid ar leith de na céadta ionad caighdeánach snáthaidphollta sa cholainn. Tá na hionaid seo sainiúil do gach galar ar leith, ar líonraí néarógacha ar leith, na méaracha coise, na lámha, an aghaidh, is bog na cluaise. Baineann na hionaid seo le hathbhunú na cothromaíochta idir prionsabail an yin is an yang, agus le qi chun é seo a bhaint amach. Rothlaítear na snáthaidí, nó uaireanta ritear sruth leictreach beag tríothu isteach sa cholainn. Ní fios fós cén fáth go múchann snáthaidpholladh (ga)
- 鍼灸（しんきゅう）とは、身体に鍼や灸を用いた刺激を与えることで、多様な疾病への治療的な介入や健康増進を目的とする民間療法である。中国医学系伝統医学で用いられる治療法の一つで、補完・代替医療とみなされることもある。諸子百家の時代の文献に鍼灸治療が見られる。理論が体系化されたのは、戦国から後漢（B.C.5世紀〜A.D.3世紀）にかけてであり、最初の理論体系として後漢末(200年前後)に成立した『黄帝内経』（生理学ないし一般病理学についての『素問』と鍼灸理論が扱われた『霊枢』）と『黄帝八十八難経』（『難経』）がある。 UNESCOは「伝統中国医学としての鍼灸」(Acupuncture and moxibustion of traditional Chinese medicine)を、2010年11月16日に無形文化遺産に指定した。 (ja)
- L'agopuntura (針刺T, 针刺S, zhēncìP, in cinese) è una medicina alternativa, non scientifica e non verificata, che fa uso dell'inserzione di aghi in specifici punti del corpo umano, al fine di promuovere la salute e il benessere dell'individuo: secondo la medicina tradizionale cinese, stimolando questi punti si possono correggere gli squilibri nel flusso del qi attraverso canali conosciuti come "meridiani". (it)
- Akupunktura (z łac. acus „igła”, punctura „(u)kłucie”; chiń. 針灸 zhēnjiǔ) – technika leczenia wywodząca się z Dalekiego Wschodu (Chiny, Japonia, Mongolia). Jest obecnie uznawana w wielu krajach jako uzupełnienie medycyny konwencjonalnej, chociaż nie ma naukowych dowodów na jej skuteczność, a analizy badań klinicznych wskazują na silną stronniczość tych, które są prowadzone w krajach Dalekiego Wschodu. Stosujący akupunkturę twierdzą, że przynosi następujące skutki: (pl)
- Acupunctuur (vereenvoudigd Chinees: 针灸; traditioneel Chinees: 針灸; pinyin: zhēn jiǔ; Kantonees: Cham Kauw; Latijn acus = naald en pungere = steken) is een onderdeel van een behandelmethode in de traditionele Chinese geneeskunde. Hierbij worden naalden op zogenaamde acupunctuurpunten in het lichaam gestoken. Acupunctuur is een pseudowetenschap; de theorie en het gebruik van traditionele Chinese geneeskunde is niet gebaseerd op wetenschap, en is beschreven als kwakzalverij. (nl)
- Acupuntura (português brasileiro) ou acupunctura (português europeu) (do latim acus - agulha e punctura - colocação) é uma forma de medicina alternativa e um ramo da medicina tradicional chinesa (MTC) no qual finas agulhas são inseridas no corpo do paciente. A medicina tradicional chinesa é uma pseudociência, pois suas teorias e práticas são baseadas em crenças contrárias ao conhecimento científico. A acupuntura foi declarada Patrimônio Cultural Intangível da Humanidade pela Unesco (Organização das Nações Unidas para a Educação, a Ciência e a Cultura) em 19 de novembro de 2010. (pt)
- Акупункту́ра (также иглорефлексотерапи́я, рефлексотерапи́я, иглотерапи́я, иглоука́лывание; от лат. acus — игла и лат. punctura (pungo, pungere) — колоть, жалить) — форма альтернативной медицины и ключевой компонент традиционной китайской медицины (ТКМ), в котором тонкие иглы вводятся под кожу. Сторонники акупунктуры считают, что акупунктурные точки, в которые вводятся иглы, находятся на так называемых меридианах, по которым движется гипотетическая «жизненная энергия» ци, и что манипуляции с иглами воздействуют на циркуляцию ци и тем самым помогают снимать боли и лечить болезни. (ru)
- 針灸是針法和灸法的合体，起源於古代的砭石。中醫學中採用針刺或火灸人體穴位來治療疾病，是联合国教科文组织认定的人类非物质文化遗产代表作。根据中医学理论，通过刺激穴位可以改善经络中的气的流向。现代科学从组织学和生理学上尚未发现气、经络或者穴位的存在，且部分当代针灸使用者并非依据传统理论体系进行实践。因为缺乏足够的现代医学实验证实其疗效，针灸常在部分国家被视作替代疗法或者伪科学。中医的理论和实践并非以西医研究理论为基础，以部分西方西医的观点被定性为庸医。研究显示针灸的效用及理論不足以建立临床关系，以及針灸實驗安慰劑效應訂定的困難，例如針刺疼痛感會引起針灸效果或，然而要怎麼製造假的針灸對照組是個問題，多半假針灸組(安慰劑組)的設計被認為有問題，造成難以明確分別安慰劑效果，因此针灸有效果的研究结论可能是安慰剂效应、不完全双盲实验或发表偏倚的结果。然而近幾年德國等歐美國家發表了多篇針灸臨床效果之論文，解剖列車一書中亦發現筋膜與針灸經絡有非常多相同之處，不少研究開始認為筋膜是針灸傳遞訊號的媒介，以及美國大型醫院增加中醫針灸科別加強研究等，都表明了針灸的原理與臨床效果仍需更多研究方法的介入。 (zh)
- Акупункту́ра (лат. acus — голка та лат. punctura — укол) — лікувальний метод, що полягає у подразненні периферичних нервових розгалужень за допомогою уколів у певні точки тіла (всього таких точок налічується понад 600[джерело?]). Акупунктура належить до основних методів китайської народної медицини; у Китаї відома з II століття до н. е. Не є визнаним ученими методом лікування[джерело?]. З найбільшим ефектом методом акупунктури лікують захворювання периферичної нервової системи — радикуліт, ішіас та ін., а також ревматизм. (uk)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}