| dbo:abstract
|
- الاعتماد هو إجراء تقوم به سلطة مخوّلة بمنح الاعتراف الرسمي بأن هيئة أو شخص ما كفؤ ومؤهل لأن يقوم بمهمة محددة. واعتماد المختبرات هو اعتراف رسمي يحصل عليه المختبر بأنه كفؤ لأن يمارس نشاط الفحص أو المعايرة لكن في مجال محدد، وبناءً عليه يمكن القول بأن أركان الاعتماد ما يلي:1)) مجال فحص أو معايرة محدد2)) اعتراف رسمي من قبل سلطة مخولة وحيادية3)) كفاءة المختبر عملية الاعتماد هي إجراءات شفافة وغير تمييزية ويمكن لأي مختبر يوفي بمتطلبات الاعتماد الحصول عليه مهما كان مجال الفحص أو المعايرة وسواء كان المختبر يتبع لمؤسسة إنتاجية تقوم بفحص نوعية الإنتاج(طرف أول) أو مؤسسة تقوم بفحص ما تشتريه (طرف ثاني) أو مختبر مستقل (طرف ثالث).ولعله من الضروري التمييز بين الاعتماد Accreditation والمصادقة Certification، المصادقة تعني الالتزام بمقياس أو مواصفة كما هو الحال عند تنفيذ المواصفة ISO 9001:2008 والتي يتم فيها استخدام مدققين للتاكد من الالتزام بما هو مطلوب بالمواصفة وليس هنالك مجال محدد وتتعامل مع نظام الإدارة في المؤسسة في حين نجد أن الاعتماد عبارة عن «تقييم» فني للمعرفة والمهارات والأشخاص ويتم استخدام المقيمين الفنيين لمشاهدة والحكم على طريقة أداء الفحص أو المعايرة. (ar)
- Der Begriff Akkreditierung (lateinisch accredere, „Glauben schenken“) wird in verschiedenen Fachgebieten benutzt, um den Umstand zu beschreiben, dass eine allgemein anerkannte Organisation einer anderen Organisation oder Personen eine spezifische Kompetenz bescheinigt. (de)
- Akreditace (z franc. accréditer, z mettre à crédit, ověřit důvěryhodnost) znamená oprávnění k určité činnosti nebo ověření a uznání takového oprávnění. Často to může být synonymum pro získání licence. Akreditaci jako oprávnění uděluje takzvaná akreditační autorita, která tím může někdy pověřit i firmu nebo agenturu. (cs)
- Accreditation is the independent, third-party evaluation of a conformity assessment body (such as certification body, inspection body or laboratory) against recognised standards, conveying formal demonstration of its impartiality and competence to carry out specific conformity assessment tasks (such as certification, inspection and testing). Accreditation bodies are established in many economies with the primary purpose of ensuring that conformity assessment bodies are subject to oversight by an authoritative body. Accreditation bodies, that have been peer evaluated as competent, sign regional and international arrangements to demonstrate their competence. These accreditation bodies then assess and accredit conformity assessment bodies to the relevant standards. An authoritative body that performs accreditation is called an 'accreditation body'. The International Accreditation Forum (IAF) and International Laboratory Accreditation Cooperation (ILAC) provide international recognitions to accreditation bodies. There are many internationally recognized accreditation bodies approved by the IAF and ILAC. The Emirates International Accreditation Centre (EIAC) is the largest accreditation body in Middle East region, whereas in South Asia the Pakistan National Accreditation Council (PNAC) and National Accreditation Board for Testing and Calibration Laboratories (NABL), Quality Council of India (QCI) are the largest. In East Asia, the China National Accreditation Board is the largest, while the United Kingdom Accreditation Service (UKAS) is the largest in Europe. The National Association of Testing Authorities (NATA) and the Joint Accreditation System of Australia and New Zealand (JAS-ANZ) being the largest in the Oceania region, with the South African National Accreditation System being the largest in Africa. For most of the accreditation schemes, international standards issued by the International Organization for Standardization (ISO) are used. (en)
- La acreditación es un proceso voluntario mediante el cual una organización es capaz de medir la calidad de servicios o productos, y el rendimiento de los mismos frente a estándares reconocidos a nivel nacional o internacional. El proceso de acreditación implica la autoevaluación de la organización, así como una evaluación en detalle por un equipo de expertos externos. Las definiciones específicas pueden variar levemente dependiendo a qué tipo de organización se refieren: 1.
* Salud:La acreditación es un proceso voluntario mediante el cual una organización de salud es capaz de medir la calidad de sus servicios y el rendimiento de los mismos frente a estándares reconocidos a nivel nacional o internacional. El proceso de acreditación implica la autoevaluación de la organización, así como una evaluación en detalle por un equipo de expertos externos. 2.
* Instituciones educativas:Definición de Acreditación. Proceso para garantizar la calidad de una institución o de un programa educativo. El proceso es llevado a cabo por una agencia externa a las instituciones de educación superior. La acreditación reconoce la calidad de los programas o de la institución acreditada. Existe también acreditación internacional realizada por agencias de otros países. Supone la evaluación respecto de estándares y criterios de calidad establecidos previamente por una agencia u organismo acreditador. El procedimiento incluye una autoevaluación de la propia institución, así como una evaluación por un equipo de expertos externos. Las agencias u organismos acreditadores son a su vez acreditadas regularmente. En todos los casos es una validación temporal, por una serie de años. Se basa en un conjunto de principios, relativamente básicos y homogéneos, aunque la diversidad de modelos es extensa. (Glosario de RIACES) 3.
* Laboratorios:Es un proceso de participación voluntaria para mejorar la calidad de los servicios de laboratorio a través de una revisión profesional por pares, educación, y el cumplimiento de estándares de desempeño establecidos. (es)
- Dans le domaine de la gestion de la qualité, l’accréditation est une reconnaissance d’un organisme dans un domaine donné. Elle peut être une démarche volontaire, pour mettre en valeur sa compétence ou rendue obligatoire dans le cadre d'une réglementation. Dans certaines réglementations les pouvoirs publics accordent une reconnaissance temporaire afin de donner à l'accréditeur l'opportunité d'évaluer le savoir-faire (la compétence) des organismes demandeurs durant 12 ou 24 mois. Elle s’appuie sur un définissant des exigences en termes de compétence technique et de mise en œuvre d'un . (fr)
- Is é is ciall le creidiúnú ná an próiseas ina gcuirtear , , nó i láthair. Eagraíochtaí a eisíonn nó a dheimhníonn tríú páirtithe i gcomparáid le caighdeáin oifigiúla, bíonn orthu féin dul faoi phróiseas foirmiúil creidiúnaithe ag comhlachtaí creidiúnaithe (mar shampla Bord Náisúnta na hÉireann um Chreidiúnú (BNÉC)). Dá bhrí sin, tugtar de ghnáth "comhlachtaí deimhniúcháin creidiúnaithe" orthu. Cinntíonn an próiseas creidiúnaithe go bhfuil a gcleachtais deimhniúcháin inghlactha, de ghnáth, ciallaíonn seo go bhfuil siad inniúil le haghaidh an tríú páirtí a thástáil agus a dheimhniú, go n-iompraíonn siad iad féin go heiticiúil agus go n-úsáideann siad dearbhú oiriúnach cáilíochta. (ga)
- Akreditasi dalam ISO/IEC 17011:2017 adalah penetapan dari pihak ketiga berkaitan dengan pembuktian formal bahwa suatu lembaga penilaian kesesuaian memiliki kompetensi untuk melakukan tugas penilaian kesesuaian tertentu. Lembaga yang melakukan akreditasi disebut dengan badan akreditasi. Menurut ISO/IEC 17000:2020, penilaian kesesuaian adalah pembuktian bahwa persyaratan acuan yang berkaitan dengan produk, proses, sistem, personel atau lembaga telah terpenuhi. Termasuk dalam penilaian kesesuaian adalah pengujian, kalibrasi, inspeksi, sertifikasi dan akreditasi. Lembaga yang melakukan penilaian kesesuaian disebut lembaga penilaian kesesuaian (LPK), namun, sesuai dengan definisi pada ISO/IEC 17000, badan akreditasi tidak disebut sebagai lembaga penilaian kesesuaian. (in)
- L'accreditamento è un'attestazione della capacità di operare che un soggetto di riconosciuta autorità rilascia nei confronti di chi svolge un ruolo rilevante in un determinato contesto sociale. Più concretamente, l'accreditamento è l'attestazione della competenza, indipendenza e imparzialità degli organismi di certificazione, ispezione e verifica; in sede regolamentata, è il meccanismo che abilita un operatore ad asseverare o dichiarare l'idoneità di qualcuno rispetto a certi requisiti. L'accreditamento contribuisce a dare fiducia nel mercato e favorisce la libera circolazione dei beni e dei servizi sottoposti a valutazione da parte dei soggetti accreditati. In sede regolamentata, l'accreditamento fa sì che i risultati dei controlli eseguiti dall'accreditato siano ritenuti validi a fini di utilità pubblica. In generale, il soggetto che opera in un campo particolarmente importante (sanità, sicurezza sociale, educazione, transazioni commerciali, attività di laboratorio e certificazioni), dove è necessaria competenza, indipendenza, onestà, capacità organizzativa, rispetto di standard elevati, viene ritenuto “custode” della qualità delle prestazioni fornite. L'accreditamento attribuisce (o attesta) la credibilità di chi dichiara la conformità ad una norma (di qualità, ambientale, di igiene, di sicurezza, ecc.) o, in generale, ad una qualsiasi prescrizione (schema di valutazione). Come la certificazione o altre forme di attestazione, l'accreditamento è sempre specifico (settore, attività o servizio o prodotto, ambito normativo, zona/sede e scadenza temporale). Anche un ente di accreditamento è sottoposto a valutazione di idoneità da parte di un soggetto di ordine superiore (pubblico o privato che sia): ad esempio, un ministero o una regione, da una parte, IAF o organizzazioni analoghe, dall'altra. (it)
- アクレディテーション（英語: Accreditation）とは、、公的機関、教育機関から能力を持つことを保証する認定、認定資格である。 (ja)
- Met accreditatie wordt in het algemeen een procedure bedoeld waarbij een derde partij een geschreven garantie geeft dat een product, proces, dienst of persoon beantwoordt aan specifieke vereisten. De term 'accreditatie' is op zichzelf echter niet beschermd en kan vrijelijk door iedere persoon of instantie worden gebruikt. (nl)
- Akredytacja (z fr. accréditer, „upełnomocnić”) – udzielenie pełnomocnictwa. Ogólnie termin akredytacja oznacza postępowanie, w którym upoważniona jednostka wydaje oświadczenie, że określony podmiot jest kompetentny do wykonywania określonych zadań. Wiąże się to z inspekcją dotyczącą postępowania i jakości usług wykonywanych przez akredytowany podmiot. W prawie międzynarodowym akredytacja może oznaczać ustanowienie danej osoby szefem misji dyplomatycznej przy głowie państwa przyjmującego, ministrze spraw zagranicznych lub organizacji międzynarodowej lub oficjalne uznanie przedstawiciela dyplomatycznego (nie tylko szefa misji, ale także członka personelu dyplomatycznego) państwa wysyłającego za pełniącego swoje funkcje w państwie przyjmującym. W Polsce zgodnie z normą PN-EN ISO/IEC 17000:2006 akredytacja jest to „atestacja przez stronę trzecią, dotycząca jednostki oceniającej zgodność, służąca formalnemu wykazaniu jej kompetencji do wykonywania określonych zadań w zakresie oceny zgodności”. Upoważnioną jednostką akredytującą jest Polskie Centrum Akredytacji. PCA udziela akredytacji: jednostkom certyfikującym (systemom, wyrobom, personelowi), laboratoriom (badawczym, wzorcującym, medycznym) oraz innym jednostkom oceniającym zgodność (jednostkom inspekcyjnym, weryfikatorom EMAS i GHG, organizatorom badań biegłości). W polskim szkolnictwie wyższym akredytacja to uznanie przez jednostkę zewnętrzną kompetencji szkoły wyższej do prowadzenia studiów na określonym kierunku. Taka akredytacja ma charakter cykliczny. Akredytacją uczelni wyższych zajmuje się Polska Komisja Akredytacyjna oraz komisje środowiskowe – przykładem jest komisja dla kierunków ekonomicznych – Komisja Akredytacyjna Fundacji Promocji i Akredytacji Kierunków Ekonomicznych. (pl)
- Ackreditering är ett bemyndigande eller befullmäktigande att utföra en viss uppgift. Begreppet används inom en mängd olika områden. Några exempel:
* Vid en ackreditering överlämnar en nyligen utsedd ambassadör ett kreditivbrev till statschefen i den stat han/hon är ambassadör till. Därmed har han/hon tillträtt sin befattning.
* Ackreditering (kvalitetssäkring). SWEDAC och andra prövar kompetens och rutiner hos verksamheter som utför analys, , kalibrering, certifiering, kontroll och besiktning. Om resultatet är godkänt ackrediterar de verksamheten. Ackrediteringen är ett bevis på att aktuella kvalitetskrav uppfylls och kontrolleras regelbundet enligt fastställda intervaller på mellan 12 och 16 månader.
* Ackreditering är den process där journalister och andra från massmedia kan ges tillträde till evenemang där deltagarantalet eller tillträdet är begränsat.
* Ackreditering är ett begrepp inom den svenska Försvarsmakten som godkänner ett IT-system ur IT-säkerhetssynpunkt. (sv)
- Acreditação é o processo voluntário que mede a qualidade de serviços ou produtos (reconhecimento formal), por uma organizações independentes especializadas em normas técnicas de um determinado setor, de uma instituição que atende a requisitos previamente definidos (normas nacionais ou internacionais). O processo de acreditação, é revisto periodicamente para estimular a melhoria contínua, envolve a auto-avaliação da organização, bem como uma avaliação detalhada por uma equipe de especialistas externos. Uma organização especializada, como a ONA, AMBA e, EQUIS certificam que a instituição possui competência técnica para realizar atividades ou prestar serviços com segurança. As organizações especializadas que emitem credenciais ou certificam terceiros de acordo com os padrões oficiais, são oficializadas por organismos de acreditação (como UKAS ou IAS); portanto, eles são conhecidos como "organismos de certificação credenciados". De acordo com a norma internacional ISO/IEC 17011:2005 acreditação é "atestação de terceira-parte relacionada a um organismo de avaliação da conformidade, comunicando a demonstração formal da sua competência para realizar tarefas específicas de avaliação da conformidade"; significa que organismos independentes (organismos acreditadores) executam uma verificação imparcial da competência dos OACs para executarem atividades de avaliação da conformidade, transmitindo confiança para o comprador e às autoridades reguladoras sobre os produtos, processos ou serviços avaliados. As acreditações na área da saúde certificam as instituições que demonstram possuir ações/processos que priorizem a segurança e qualidade no atendimento ao paciente baseados nas melhores práticas internacionais vigentes. A mais antiga e respeitada acreditadora em saúde é a Joint Commission International (JCI), representada no Brasil pelo (CBA). O Brasil tem sua própria certificação em saúde, a Organização Nacional de Acreditação (ONA). (pt)
- Аккредитация (лат. accredo, «доверять») — процедура официального подтверждения (свидетельства) соответствия претендента на аккредитацию установленным критериям, показателям, требованиям (стандарту). Наиболее распространена в сфере оказания профессиональных услуг, для оценки качества которых потребитель услуг, как правило, не обладает достаточными компетенциями. Де-факто различают аккредитацию национальным органом по аккредитации в национальной системе аккредитации (Федеральный закон от 28.12.2013 № 412-ФЗ), ведомственные системы обязательной сертификации, образованные различными федеральными органами исполнительной власти и организациями, осуществляющими полномочия по аккредитации с подтверждением соответствия (нормируется подзаконными НПА в соответствие с Распоряжением Правительства Российской Федерации от 12.10.2010 № 1760-р и на основании Федерального закона "О техническом регулировании"). и аккредитацию в рамках отраслевых НПА ведомств. Аккредитуются:
* организации (вузы, СМИ и др.);
* услуги, для оценки качества которых потребитель не обладает достаточной компетенцией. К аккредитуемым услугам относят: услуги по образованию, услуги по проведению испытаний (испытательные лаборатории), услуги по клинической диагностике (медицинские лаборатории), услуги по калибровке (калибровочные лаборатории), услуги по сертификации (органы по сертификации) и т. п. Как правило, аккредитацию проводят органы по аккредитации, которые осуществляют свою деятельность по определённым правилам и процедурам. (ru)
- Акредитація (лат. accredo, «довіряти») — процедура, у ході якої національний орган з акредитації документально засвідчує компетентність юридичної особи чи органу з оцінки відповідності. Акредитація — сукупність дій, пов'язаних з призначенням і вступом у дію (на посаду) постійного представника держави, глави дипломатичного представництва у певній державі чи міжнародній організації. 1.
* У журналістській практиці — офіційно надане журналістам право брати участь у пресконференціях, бути спостерігачами на конференціях, зборах, з'їздах, сесіях парламенту тощо. 2.
* У митній справі, акредитація на митниці — це процедура реєстрації та обліку юридичних осіб та фізичних осіб - підприємців на митниці, в результаті якої, Ви отримуєте обліковий номер особи ЗЕД. Акредитація - це одноразова процедура. Однак, якщо у суб'єкта ЗЕД відбулися зміни, зазначені в картці обліку, така особа зобов'язана звернутися до митних органів з метою внесення змін до картки обліку. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Der Begriff Akkreditierung (lateinisch accredere, „Glauben schenken“) wird in verschiedenen Fachgebieten benutzt, um den Umstand zu beschreiben, dass eine allgemein anerkannte Organisation einer anderen Organisation oder Personen eine spezifische Kompetenz bescheinigt. (de)
- Akreditace (z franc. accréditer, z mettre à crédit, ověřit důvěryhodnost) znamená oprávnění k určité činnosti nebo ověření a uznání takového oprávnění. Často to může být synonymum pro získání licence. Akreditaci jako oprávnění uděluje takzvaná akreditační autorita, která tím může někdy pověřit i firmu nebo agenturu. (cs)
- Dans le domaine de la gestion de la qualité, l’accréditation est une reconnaissance d’un organisme dans un domaine donné. Elle peut être une démarche volontaire, pour mettre en valeur sa compétence ou rendue obligatoire dans le cadre d'une réglementation. Dans certaines réglementations les pouvoirs publics accordent une reconnaissance temporaire afin de donner à l'accréditeur l'opportunité d'évaluer le savoir-faire (la compétence) des organismes demandeurs durant 12 ou 24 mois. Elle s’appuie sur un définissant des exigences en termes de compétence technique et de mise en œuvre d'un . (fr)
- Is é is ciall le creidiúnú ná an próiseas ina gcuirtear , , nó i láthair. Eagraíochtaí a eisíonn nó a dheimhníonn tríú páirtithe i gcomparáid le caighdeáin oifigiúla, bíonn orthu féin dul faoi phróiseas foirmiúil creidiúnaithe ag comhlachtaí creidiúnaithe (mar shampla Bord Náisúnta na hÉireann um Chreidiúnú (BNÉC)). Dá bhrí sin, tugtar de ghnáth "comhlachtaí deimhniúcháin creidiúnaithe" orthu. Cinntíonn an próiseas creidiúnaithe go bhfuil a gcleachtais deimhniúcháin inghlactha, de ghnáth, ciallaíonn seo go bhfuil siad inniúil le haghaidh an tríú páirtí a thástáil agus a dheimhniú, go n-iompraíonn siad iad féin go heiticiúil agus go n-úsáideann siad dearbhú oiriúnach cáilíochta. (ga)
- アクレディテーション（英語: Accreditation）とは、、公的機関、教育機関から能力を持つことを保証する認定、認定資格である。 (ja)
- Met accreditatie wordt in het algemeen een procedure bedoeld waarbij een derde partij een geschreven garantie geeft dat een product, proces, dienst of persoon beantwoordt aan specifieke vereisten. De term 'accreditatie' is op zichzelf echter niet beschermd en kan vrijelijk door iedere persoon of instantie worden gebruikt. (nl)
- الاعتماد هو إجراء تقوم به سلطة مخوّلة بمنح الاعتراف الرسمي بأن هيئة أو شخص ما كفؤ ومؤهل لأن يقوم بمهمة محددة. واعتماد المختبرات هو اعتراف رسمي يحصل عليه المختبر بأنه كفؤ لأن يمارس نشاط الفحص أو المعايرة لكن في مجال محدد، وبناءً عليه يمكن القول بأن أركان الاعتماد ما يلي:1)) مجال فحص أو معايرة محدد2)) اعتراف رسمي من قبل سلطة مخولة وحيادية3)) كفاءة المختبر (ar)
- Accreditation is the independent, third-party evaluation of a conformity assessment body (such as certification body, inspection body or laboratory) against recognised standards, conveying formal demonstration of its impartiality and competence to carry out specific conformity assessment tasks (such as certification, inspection and testing). For most of the accreditation schemes, international standards issued by the International Organization for Standardization (ISO) are used. (en)
- La acreditación es un proceso voluntario mediante el cual una organización es capaz de medir la calidad de servicios o productos, y el rendimiento de los mismos frente a estándares reconocidos a nivel nacional o internacional. El proceso de acreditación implica la autoevaluación de la organización, así como una evaluación en detalle por un equipo de expertos externos. Las definiciones específicas pueden variar levemente dependiendo a qué tipo de organización se refieren: (es)
- Akreditasi dalam ISO/IEC 17011:2017 adalah penetapan dari pihak ketiga berkaitan dengan pembuktian formal bahwa suatu lembaga penilaian kesesuaian memiliki kompetensi untuk melakukan tugas penilaian kesesuaian tertentu. Lembaga yang melakukan akreditasi disebut dengan badan akreditasi. Menurut ISO/IEC 17000:2020, penilaian kesesuaian adalah pembuktian bahwa persyaratan acuan yang berkaitan dengan produk, proses, sistem, personel atau lembaga telah terpenuhi. Termasuk dalam penilaian kesesuaian adalah pengujian, kalibrasi, inspeksi, sertifikasi dan akreditasi. (in)
- L'accreditamento è un'attestazione della capacità di operare che un soggetto di riconosciuta autorità rilascia nei confronti di chi svolge un ruolo rilevante in un determinato contesto sociale. Più concretamente, l'accreditamento è l'attestazione della competenza, indipendenza e imparzialità degli organismi di certificazione, ispezione e verifica; in sede regolamentata, è il meccanismo che abilita un operatore ad asseverare o dichiarare l'idoneità di qualcuno rispetto a certi requisiti. L'accreditamento contribuisce a dare fiducia nel mercato e favorisce la libera circolazione dei beni e dei servizi sottoposti a valutazione da parte dei soggetti accreditati. In sede regolamentata, l'accreditamento fa sì che i risultati dei controlli eseguiti dall'accreditato siano ritenuti validi a fini di (it)
- Akredytacja (z fr. accréditer, „upełnomocnić”) – udzielenie pełnomocnictwa. Ogólnie termin akredytacja oznacza postępowanie, w którym upoważniona jednostka wydaje oświadczenie, że określony podmiot jest kompetentny do wykonywania określonych zadań. Wiąże się to z inspekcją dotyczącą postępowania i jakości usług wykonywanych przez akredytowany podmiot. (pl)
- Acreditação é o processo voluntário que mede a qualidade de serviços ou produtos (reconhecimento formal), por uma organizações independentes especializadas em normas técnicas de um determinado setor, de uma instituição que atende a requisitos previamente definidos (normas nacionais ou internacionais). O processo de acreditação, é revisto periodicamente para estimular a melhoria contínua, envolve a auto-avaliação da organização, bem como uma avaliação detalhada por uma equipe de especialistas externos. (pt)
- Ackreditering är ett bemyndigande eller befullmäktigande att utföra en viss uppgift. Begreppet används inom en mängd olika områden. Några exempel:
* Vid en ackreditering överlämnar en nyligen utsedd ambassadör ett kreditivbrev till statschefen i den stat han/hon är ambassadör till. Därmed har han/hon tillträtt sin befattning.
* Ackreditering (kvalitetssäkring). SWEDAC och andra prövar kompetens och rutiner hos verksamheter som utför analys, , kalibrering, certifiering, kontroll och besiktning. Om resultatet är godkänt ackrediterar de verksamheten. Ackrediteringen är ett bevis på att aktuella kvalitetskrav uppfylls och kontrolleras regelbundet enligt fastställda intervaller på mellan 12 och 16 månader.
* Ackreditering är den process där journalister och andra från massmedia kan ges till (sv)
- Аккредитация (лат. accredo, «доверять») — процедура официального подтверждения (свидетельства) соответствия претендента на аккредитацию установленным критериям, показателям, требованиям (стандарту). Наиболее распространена в сфере оказания профессиональных услуг, для оценки качества которых потребитель услуг, как правило, не обладает достаточными компетенциями. Де-факто различают аккредитацию национальным органом по аккредитации в национальной системе аккредитации (Федеральный закон от 28.12.2013 № 412-ФЗ), ведомственные системы обязательной сертификации, образованные различными федеральными органами исполнительной власти и организациями, осуществляющими полномочия по аккредитации с подтверждением соответствия (нормируется подзаконными НПА в соответствие с Распоряжением Правительства Росси (ru)
- Акредитація (лат. accredo, «довіряти») — процедура, у ході якої національний орган з акредитації документально засвідчує компетентність юридичної особи чи органу з оцінки відповідності. Акредитація — сукупність дій, пов'язаних з призначенням і вступом у дію (на посаду) постійного представника держави, глави дипломатичного представництва у певній державі чи міжнародній організації. (uk)
|
