An Entity of Type: classical music composition, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Syrinx, L. 129, is a piece of music for solo flute which Claude Debussy wrote in 1913. It generally takes three minutes or less to perform. It was the first significant piece for solo flute after the Sonata in A minor composed by C. P. E. Bach over 150 years before (1747), and it is the first such solo composition for the modern Böhm flute, developed in 1847. The piece is commonly performed off stage, as it is thought when Debussy dedicated the piece to the flutist Louis Fleury, it was for him to play during the interval of one of Debussy's ballets.

Property Value
dbo:abstract
  • Syrinx, que en català es podria traduir com a Siringa, és una composició musical per a flauta solista que Claude Debussy va escriure el 1913. És considerada com una obra indispensable del repertori de qualsevol flautista. Alguns historiadors musicals creuen que Syrinx ha jugat un paper fonamental en el desenvolupament de la música per a flauta sola de principis del segle xx, ja que dona un espai generós als artistes per a la interpretació i l'emoció. Debussy va escriure Syrinx com a música incidental a l'obra incompleta Psyché de . Estava pensada per ser interpretada entre bastidors durant l'obra, i s'anomenava originalment Flauta de Pan. Però com que una de les de Debussy ja tenia aquest títol, tanmateix, es va escollir el seu nom final amb referència al mite de la recerca amorosa per part del déu Pan de la nàiade o nimfa Siringa. La peça està dedicada al flautista Louis Fleury. (ca)
  • Syrinx, L. 129, ist eine Komposition für Querflöte solo des französischen Komponisten Claude Debussy (1862–1918). (de)
  • Syrinx es una pieza musical compuesta exclusivamente para solos de flauta, escrita por Claude Debussy en noviembre de 1913 (L. 129) e interpretada por primera vez el 1 de diciembre de 1913 por Louis Fleury en la casa de en París. Es considerada como una de las piezas fundamentales e indispensables en el repertorio de un flautista. Muchos historiadores de música creen que Syrinx, que da una gran libertad en cuanto a su interpretación, su emoción y sus sentimientos, es un punto de gran trascendencia en el desarrollo de los solos de flauta a principios del siglo XX. Syrinx es dedicada al flautista Louis Fleury, que guarda el manuscrito de la pieza durante años y logra mucho éxito con la pieza en muchos países. Más tarde, el flautista Marcel Moyse prepara la edición de la obra. Tiene una duración de unos tres minutos. La pieza, escrita en compás 3/4 y tono de re Bemol Mayor; tiene una forma en sección ternaria típica: AA´BA, pero la duración de sus compases son irregulares (8, 7, 10 y 10 compases, respectivamente. Su ritmo es irregular: "Si tocásemos este ritmo en un tambor seria incoherente, irreconocible; la pulsación subyacente marcada en un tambor demostraría que apenas sí hay dos tiempos que tengan duración igual"​l. Syrinx es escrita como música incidental para la obra incompleta del escritor francés . Concretamente, para acompañar la muerte de Pan. En julio de 1907 Gabriel Mourey le da a Debussy el libreto de una ópera basada en la historia de Tristán e Isolda. Ambos creen que el proyecto les llevaría años, pero ya hacia 1913 vieron que no llegarían a nada. Por tanto, Mourey pidió a Debussy que componga en su lugar música incidental para una nueva obra dramática en tres actos basada en la antigua historia de Psyche. Según el libreto de esta otra obra, Syrinx representa "la última canción de Pan antes de morir". Gabriel Mourey le dice a Debussy que Syrinx era "una verdadera joya de sentimiento y emoción contenida, tristeza, belleza plástica y discreta ternura y poesía". Syrinx estaba pensada para tocarse fuera del escenario durante la obra y en un principio se llamaba "Flûte de Pan". Como una de las Chansons de Bilitis de Debussy ya tenía ese mismo nombre, al final se le dio el nombre en referencia al mito griego de la ninfa Siringa (Syrinx), perseguida por el dios Pan, que se había enamorado de ella. Siringa se lanzó al río Ladón y sus compañeras la convirtieron en un cañaveral para que se librara de su perseguidor. A Pan le encantó el sonido del viento entre las cañas y de ahí viene el nombre de la flauta de Pan. (es)
  • Syrinx (à l'origine La Flûte de Pan) est une pièce pour solo de flûte traversière en un mouvement composée par Claude Debussy (L. 129 - CD. 137) en novembre 1913 et publiée de manière posthume en 1927; elle est dédiée à Louis Fleury qui en assure la création à Paris le 1er décembre 1913 et garde l'exclusivité d'exécution jusqu'à sa mort en 1926. La création eut lieu dans le théâtre privé de l'industriel Louis Mors, célèbre constructeur des automobiles Mors, rue des Marronniers à Paris, dans le cadre des spectacles du « Masque ». (fr)
  • Syrinx, L. 129, is a piece of music for solo flute which Claude Debussy wrote in 1913. It generally takes three minutes or less to perform. It was the first significant piece for solo flute after the Sonata in A minor composed by C. P. E. Bach over 150 years before (1747), and it is the first such solo composition for the modern Böhm flute, developed in 1847. Syrinx is commonly considered to be an indispensable part of any flutist's repertoire. Many musical historians believe that "Syrinx", which gives the performer generous room for interpretation and emotion, played a pivotal role in the development of solo flute music in the early twentieth century. Some say Syrinx was originally written by Debussy without barlines or breath marks. The flutist Marcel Moyse may have later added these, and most publishers publish Moyse's edition. The piece is commonly performed off stage, as it is thought when Debussy dedicated the piece to the flutist Louis Fleury, it was for him to play during the interval of one of Debussy's ballets. Syrinx was written as part of incidental music to the play Psyché by Gabriel Mourey, and was originally called "Flûte de Pan". It was given its final name in reference to the myth of the amorous pursuit of the nymph Syrinx by the god Pan, in which Pan falls in love with Syrinx, however, as Syrinx does not return the love to Pan, she turns herself into a water reed and hides in the marshes. Pan cuts the reeds to make his pipes, in turn killing his love. Syrinx has also been transposed and performed on the saxophone and other instruments. It quickly became a piece of standard literature for the saxophone, and has been recorded on both the alto and soprano saxophones. It is also a track on Caprice [1] by the trumpeter Alison Balsom [2]. (en)
  • 『シランクス』(フランス語: Syrinx)は、クロード・ドビュッシーにより1913年に作曲された無伴奏フルート作品。19世紀末から20世紀前半に活躍したフランスの名フルート奏者、ルイ・フルーリーに献呈された。 当初は、ガブリエル・ムーレの未完の劇『プシシェ』(Psychéフランス語でプシュケを意味する)の付随音楽として、舞台袖で演奏すべき小品として作曲された。当初は『パンの笛』(Flûte de Pan)と名付けられたが、すでにドビュッシーの連作歌曲『ビリティスの歌』(Chansons de Bilitis)に同名の作品があることから、混同を避けて『シランクス』と改名された。 シランクスとは、ギリシャ神話のニンフにしてアルテミスの従者、シュリンクスの名をフランス語読みにしたものである。彼女は牧神パンに一目惚れされてにじり寄られ、恐怖に駆られて逃げ惑ううちにラドン川のほとりで逃げ場を失い、川の妖精に祈って葦に姿を変えたと言い伝えられている。葦になったシランクスの声に聴き惚れたパンは「少なくとも、あなたの声と共にいることができた。」と喜び、その葦を手折って葦笛シュリンクスパンフルートを作り、自らのトレードマークとした。 (ja)
  • Syrinx è una composizione di Claude Debussy per flauto solo del 1913. (it)
  • Syrinx (L 129) is een compositie voor solo dwarsfluit van de Franse componist Claude Debussy. Debussy schreef het werk in 1913 voor de fluitist Louis Fleury. Het stuk maakt deel uit van het standaardrepertoire voor fluit. Debussy schreef Syrinx oorspronkelijk zonder maatstrepen of ademtekens. Deze werden later door de fluitist Marcel Moyse toegevoegd. De meeste uitgevers gebruiken Moyses uitgave. Het muziekstuk duurt drie minuten. De première werd gespeeld op 1 december 1913 door Louis Fleury, als toneelmuziek voor het stuk Psyché van om de dood van Pan in dit stuk te begeleiden. De oorspronkelijk titel was dan ook Flûte de Pan. Omdat een van Debussy's ook al deze titel had, kreeg het muziekstuk later de titel Syrinx, refererend aan de mythe van de amoureuze achtervolging van van de Griekse nimf Syrinx door de god Pan. Toen Syrinx zichzelf in riet veranderde om aan Pan te kunnen ontsnappen, sneed Pan een fluit van dit riet om zijn verdriet te kunnen bezingen: de panfluit. Syrinx is tekenend voor de impressionistische muziek van Debussy. In het stuk probeert Debussy als het ware de Klassieke Oudheid uit te beelden. Dit gebeurt bijvoorbeeld door het gebruik van trillers en . (nl)
dbo:soundRecording
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 1467890 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 4349 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1109434101 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:basedOn
dbp:caption
  • The beginning (en)
dbp:catalogue
  • L. 129 (en)
dbp:cname
  • Syrinx (en)
dbp:composer
dbp:description
  • Performed by Sarah Bassingthwaighte (en)
dbp:filename
  • Debussy - Syrinx.ogg (en)
dbp:format
dbp:imageUpright
  • 1.300000 (xsd:double)
dbp:name
  • Syrinx (en)
dbp:scoring
  • flute (en)
dbp:title
  • Syrinx (en)
dbp:type
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:work
  • Syrinx_ (en)
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Syrinx, L. 129, ist eine Komposition für Querflöte solo des französischen Komponisten Claude Debussy (1862–1918). (de)
  • Syrinx (à l'origine La Flûte de Pan) est une pièce pour solo de flûte traversière en un mouvement composée par Claude Debussy (L. 129 - CD. 137) en novembre 1913 et publiée de manière posthume en 1927; elle est dédiée à Louis Fleury qui en assure la création à Paris le 1er décembre 1913 et garde l'exclusivité d'exécution jusqu'à sa mort en 1926. La création eut lieu dans le théâtre privé de l'industriel Louis Mors, célèbre constructeur des automobiles Mors, rue des Marronniers à Paris, dans le cadre des spectacles du « Masque ». (fr)
  • 『シランクス』(フランス語: Syrinx)は、クロード・ドビュッシーにより1913年に作曲された無伴奏フルート作品。19世紀末から20世紀前半に活躍したフランスの名フルート奏者、ルイ・フルーリーに献呈された。 当初は、ガブリエル・ムーレの未完の劇『プシシェ』(Psychéフランス語でプシュケを意味する)の付随音楽として、舞台袖で演奏すべき小品として作曲された。当初は『パンの笛』(Flûte de Pan)と名付けられたが、すでにドビュッシーの連作歌曲『ビリティスの歌』(Chansons de Bilitis)に同名の作品があることから、混同を避けて『シランクス』と改名された。 シランクスとは、ギリシャ神話のニンフにしてアルテミスの従者、シュリンクスの名をフランス語読みにしたものである。彼女は牧神パンに一目惚れされてにじり寄られ、恐怖に駆られて逃げ惑ううちにラドン川のほとりで逃げ場を失い、川の妖精に祈って葦に姿を変えたと言い伝えられている。葦になったシランクスの声に聴き惚れたパンは「少なくとも、あなたの声と共にいることができた。」と喜び、その葦を手折って葦笛シュリンクスパンフルートを作り、自らのトレードマークとした。 (ja)
  • Syrinx è una composizione di Claude Debussy per flauto solo del 1913. (it)
  • Syrinx, que en català es podria traduir com a Siringa, és una composició musical per a flauta solista que Claude Debussy va escriure el 1913. És considerada com una obra indispensable del repertori de qualsevol flautista. Alguns historiadors musicals creuen que Syrinx ha jugat un paper fonamental en el desenvolupament de la música per a flauta sola de principis del segle xx, ja que dona un espai generós als artistes per a la interpretació i l'emoció. La peça està dedicada al flautista Louis Fleury. (ca)
  • Syrinx es una pieza musical compuesta exclusivamente para solos de flauta, escrita por Claude Debussy en noviembre de 1913 (L. 129) e interpretada por primera vez el 1 de diciembre de 1913 por Louis Fleury en la casa de en París. Es considerada como una de las piezas fundamentales e indispensables en el repertorio de un flautista. Muchos historiadores de música creen que Syrinx, que da una gran libertad en cuanto a su interpretación, su emoción y sus sentimientos, es un punto de gran trascendencia en el desarrollo de los solos de flauta a principios del siglo XX. Syrinx es dedicada al flautista Louis Fleury, que guarda el manuscrito de la pieza durante años y logra mucho éxito con la pieza en muchos países. (es)
  • Syrinx, L. 129, is a piece of music for solo flute which Claude Debussy wrote in 1913. It generally takes three minutes or less to perform. It was the first significant piece for solo flute after the Sonata in A minor composed by C. P. E. Bach over 150 years before (1747), and it is the first such solo composition for the modern Böhm flute, developed in 1847. The piece is commonly performed off stage, as it is thought when Debussy dedicated the piece to the flutist Louis Fleury, it was for him to play during the interval of one of Debussy's ballets. (en)
  • Syrinx (L 129) is een compositie voor solo dwarsfluit van de Franse componist Claude Debussy. Debussy schreef het werk in 1913 voor de fluitist Louis Fleury. Het stuk maakt deel uit van het standaardrepertoire voor fluit. Debussy schreef Syrinx oorspronkelijk zonder maatstrepen of ademtekens. Deze werden later door de fluitist Marcel Moyse toegevoegd. De meeste uitgevers gebruiken Moyses uitgave. (nl)
rdfs:label
  • Syrinx (Debussy) (ca)
  • Syrinx (Debussy) (de)
  • Syrinx (Debussy) (es)
  • Syrinx (Debussy) (fr)
  • Syrinx (it)
  • シランクス (ja)
  • Syrinx (Debussy) (nl)
  • Syrinx (Debussy) (en)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License