| dbo:abstract
|
- Es coneix per esmocadora una mena d'instrument semblant a unes tisores que servia per mocar, és a dir, per tallar i retirar el ble cremat de les candeles. Durant més de tres-cents anys fou un dels objectes més familiars en la vida domèstica. (ca)
- Kratiknot neboli štipec jsou speciální nůžky určené ke zkracování hořícího knotu u svíček, případně i petrolejových lamp. Pro ten účel mívají především na jedné z čepelí krabičku, do které se zachytí odstřižený kousek hořícího knotu. Kromě toho mívají také malé nožičky, aby je bylo možno odkládat, aniž by čepele špinavé od sazí ušpinily místo, kam jsou pokládány. Kratiknoty patřily mezi standardní vybavení místností a domácností osvětlovaných svíčkami či lampami. Jednoduché knoty obvyklé v době největší rozkvětu svícení svíčkami totiž samy neodhořívaly a jak vosku ubývalo, stále delší knot by měl za následek zvyšující se spotřebu vosku (či v případě lamp oleje). V rámci hospodárnosti provozu tedy bylo nutné vždy po několika minutách, kdy se knot prodloužil, provést jeho přistřižení. Moderní knoty jsou vyrobeny takovým způsobem, aby se současně s prodlužováním ohýbaly a tím odhořívaly. S jejich rozšiřováním od konce 19. století se tedy naopak kratiknoty vytratily a dnes se nepoužívají ani tam, kde je běžné používání svíček (například z liturgických důvodů). (cs)
- Dochtscheren (auch Lichtscheren, Dochtzangen, Lichtputzer, Lichtputzscheren oder Lichtschneuzen; lateinisch (Singular) von emungere „sich die Nase putzen, reinigen“) sind speziell geformte Scheren zum Kürzen eines brennenden Kerzendochts. (de)
- A candle snuffer, candle extinguisher, or douter is an instrument used to extinguish burning candles, consisting of a small cone at the end of a handle. The use of a snuffer helps to avoid problems associated with blowing hot wax and it avoids the smoke and odor of a smoldering wick which results from simply blowing a candle out. Extinguishers are still commonly used in homes and churches. (en)
- Ein Kerzenlöscher (auch Löschhütchen, Löschhut, Lichthut, Löschnapf, Löschhorn, Flammentöter, Eteignoir, Dampfhorn oder Dämpfer genannt) ist ein Gerät aus Metall, mit dem das Licht von Kerzen gelöscht werden kann. Das eigentliche Löschhütchen ist dabei meist an einer Stange angebracht. Wenn das Löschhütchen über die Flamme gestülpt wird, erstickt die Flamme, sobald der im Hütchen enthaltene Sauerstoff verbraucht ist. Gegenüber dem einfachen Ausblasen hat das Löschen mit einem Kerzenlöscher den Vorteil, dass kein heißes Wachs umherspritzen kann und kaum Wachsdampf entsteht. (de)
- Las despabiladeras son unas tijeras que se usan para extinguir velas o candiles encendidos, quitando la pavesa, que es la parte ya quemada de la mecha. Su uso fue difundido desde el siglo XVI hasta la segunda mitad del siglo XIX, cuando el uso de las velas fue desplazado por las lámparas de queroseno y parafina. (es)
- Un mouchoir est un outil dont on se sert pour éteindre les bougies, en les étouffant. De grande taille, il permet d'atteindre les bougies haut placées, par exemple dans les églises. Avec un tel instrument on mouche la mouchette de la bougie, c’est-à-dire qu'on couvre la bougie de façon que la mèche enflammée ne puisse plus s'alimenter en oxygène. Il existe plusieurs mécanismes possibles pour éteindre la mèche. La plus rudimentaire consiste en un chapeau qui couvre la mèche et la prive d'oxygène. Un autre mécanisme est un cylindre qui s'ouvre et se ferme au bout du mouchoir : cela permet d'étouffer la mèche sans risquer de l'écraser. (fr)
- Un éteignoir est un appareil creux en forme de cône en métal ou en céramique, muni ou non d'un élément de prise, qui sert à coiffer les cierges, les bougies ou les torches, pour les éteindre. Se nomme aussi un capucin, un écrase-mèche, ou un mouche (masc.), par analogie avec le métier ancien de moucheur de chandelles, dans les théâtres. Avant la généralisation des lanternes, certains nobles avaient le privilège de posséder, scellés dans le mur de leurs hôtels particuliers, des éteignoirs en tôle destinés à éteindre les torches que portaient leurs laquais pour les éclairer dans les rues, la nuit. (fr)
- ろうそく消し（ろうそくけし）またはキャンドルスナッファー（英語: candle snuffer）は、燃えたろうそくの火を消すための道具。 (ja)
- Een kaarsendover (ook wel kaarsenstok of domper genoemd) is een hulpmiddel om de vlam van een kaars te doven. Het bestaat veelal uit een kegelvormig metalen kapje aan een steel, soms is het klokvormig dan wel een halve bol. Door het kapje dicht boven de vlam te houden dooft de vlam, doordat er een zuurstoftekort ontstaat. Veel kaarsendovers hebben een speciaal fantasie-ontwerp, zelfs in de vorm van bustes, dieren en van verschillend materiaal. De porseleinen hebben meestal geen steel, maar worden de dovers zelf vastgehouden. Daarbij kan men zich afvragen of het meer snuisterijen zijn, vanwege de flinke hitte-ontwikkeling en roetvorming, die het onmogelijk maken het voor meerdere kaarsen te gebruiken, respectievelijk de roet het voorwerp bederft. Het materiaal van het product is vaak koper of brons. In kerken worden kaarsenstokken uitgevoerd met grote kappen - wegens de grootte van de kaarsen - en met soms tot meer dan twee meter lange stelen, wegens de hoge plaatsing van de kaarsen op altaren en bij heiligenbeelden dan wel in kaarsenkronen, ook kroonluchters genoemd. Deze worden tevens als aansteker gebruikt en daartoe is er een kort buisje bevestigd waardoorheen een aansteeklont (katoen met dikke laag kaarsenwas) wordt gestoken, zodat men met de vlam de pit kan bereiken. De lont is vrij lang en wordt spiraalsgewijs om de stok gewikkeld, zodat hij steeds doorgeschoven kan worden. Bij gebruik van dovers ligt voor de hand dat er veel kaarsvet en roet op achterblijven en dat ze vrij vaak schoongemaakt moeten worden. Bij veelvuldig gebruik ontstaat er een waslaag, vermengd met roet van de vlammen die de dover raken, aan de binnenkant van de dover die, indien enigszins te dik, roetvlekken kan veroorzaken doordat de was uit de dover druipt. Roet is zeer moeilijk te verwijderen, vooral uit textiel. Vooral bij altaarkaarsen en -kleden (eerst de beschermdoek erover), die eronder liggen dient men de binnenkant van de dover vaak van de zwarte laag van was met roet te ontdoen en ook het kaarsvet dat aan de rand van de dover achterblijft. Dat blijft daar achter doordat de extra lange steel het wat lastig maakt het kapje op exact de juiste plaats te krijgen en houden en daarbij de kaars zelf niet te raken. Het aansteken is nog lastiger overigens. Een alternatief op het doven van kaarsen met een kaarsendover is door te blazen in de vlam. Er zijn ook kaarsendovers die doven met een klein pompje. Door het in te drukken komt er een luchtstraal uit de kaarsendover waardoor de kaars dooft. Een voordeel daarvan is, is dat de pit minder gaat roken. Een kaars kan tevens gedoofd worden met een kaarsensnuiter en dat is een schaar - veelal op pootjes opdat er geen kaarsvet met roet terechtkomt waar de snuiter neergelegd wordt - met dwars omhoogstaande plaatjes, plus een overkapping aan drie zijden, om het teveel aan pit weg te knippen en niet te laten vallen. (nl)
- Gasidło (gaśnik) – przyrząd służący do gaszenia, czasem też do zapalania świec. Ma postać metalowego lub drewnianego ramienia odpowiedniej długości, na którego szczycie znajduje się metalowy, stożkowy kołpak (kapturek). Po nakryciu kołpakiem płomienia świecy gaśnie on wskutek braku tlenu. Pod kołpakiem może znajdować się nawinięty, nawoskowany knot, po zapaleniu którego podnosi się gaśnik tak, by dotknąć płomieniem knota zapalanej świecy. Gaśniki były dawniej używane w kościołach do zapalania lub gaszenia wysoko umieszczonych świec bez konieczności ich zdejmowania. Bywają w użyciu do dnia dzisiejszego. (pl)
- Ljussläckare är ett redskap som man använder för att släcka levande ljus. De är ofta i metall och kan ha en konformad kupa på ett skaft. Även saxformade ljussläckare förekommer. Benämningar som förekommer för ljussläckare är skäppa eller skeppare[källa behövs]. Det finns också ljussläckare som man trär på ljuset, och där ett litet lock fälls ned över veken när ljuset brunnit ned till den plats på ljuset där ljussläckaren sitter. Brandskyddsföreningen i Sverige varnar för dessa. Ordet "ljussläckare" är belagt i svenska språket sedan 1734. (sv)
- Гаси́ло — пристрій для гасіння свічок, який дозволяє швидко і безпечно погасити полум'я, не торкаючись ґнота. У минулому широко уживався у побуті, особливо значного поширення набув у XIX сторіччі. У сучасному українському побуті практично не відомий, але все ще використовується у церквах. Може мати різну конструкцію: у вигляді простого конічного або дзвоноподібного ковпачка, у вигляді ковпачка на короткому (до 30 см) або довгому держаку, у вигляді щипців, які також могли застосовуватися для поправляння ґнота та зняття нагару. Гасило на довгому держаку використовують переважно в церквах, оскільки деякі літургійні свічки можуть мати значну висоту (до 2 м), крім того, свічки можуть розташовуватись у важкодоступних місцях: канделябрах на підвищенні, панікадилах тощо. Принцип дії гасила заснований на тому, що для підтримки горіння потрібен кисень. Коли полум'я накривають ковпачком, це перешкоджає доступу повітря до ґнота, тому через дефіцит кисню процес горіння миттєво припиняється. Образ гасила використовувався в європейській літературі як алегорія згасаючого життя. (uk)
- Ljussax är ett redskap som förr användes för att snoppa den brinnande veken på levande ljus när veken blev för lång och började osa, vilket var fallet när talgljus användes. Den kunde även användas för att släcka ljuset. Ljussaxen ser ut som en vanlig skänkelsax men har en behållare avsedd för den avklippta veken. Framför denna hade saxen ofta en spets för att räta upp veken med, när ljuset skulle putsas. Saxen vilade på tre små fötter och brukade ligga på en liten avlång bricka. Numera finns inte det praktiska behovet av ljussaxar eftersom dessa användes innan den självförintande veken uppfanns. (sv)
- Свечные щипцы (съёмцы) — металлическое приспособление, которое используется для снятия нагара, поправления пламени свечи или подрезки фитиля. Золотые свечные щипцы и лоток упоминаются уже в Ветхом Завете (Исх. 25:38) как принадлежности меноры. Щипцы для свеч часто можно увидеть на полотнах XVII века в жанре vanitas — как напоминание о бренности человеческого существования. В «Тарасе Бульбе» упоминается «медный светильник на тонкой высокой ножке, с висевшими вокруг её на цепочках щипцами, шпилькой для поправления огня и гасильником». Свечные щипцы продавались вместе со свечами. По сообщению Шрётера (1772), все слуги в дворянских домах должны были иметь при себе щипцы для снятия нагара. Во избежание пожаров в придворных залах, театрах, храмах 1-й половины XIX века за состоянием свечей следили сотни специальных слуг, оснащённых щипцами и гасильниками. На дурно организованном балу, где пренебрегали их услугами, с люстр струился дождь растопленного воска, и смешно было видеть, как люди, которым на лицо или на плечи падала эта жгучая роса, подпрыгивали, делая страшные гримасы. Съёмцам посвящена ода екатерининских времён «Щипцы», которую иногда приписывают Денису Фонвизину. Герой оды всё проиграл в карты. От него ушла возлюбленная, его имущество, вплоть до подсвечников, продано за долги. Он предаётся размышлениям, сидя за столом, на котором лежат свечные щипцы, — единственная вещь, оставшаяся в доме. Остроумно пародируя стихотворные произведения Ломоносова, автор описывает долгий путь щипцов от железной руды из недр Земли до стола проигравшегося картёжника. (ru)
- Гасильник (тушитель) — приспособление для тушения горящих свечей. Как правило, имеет форму конуса (колпачок) с длинной ручкой, которым накрывают пламя свечи. Позволяет избежать разбрызгивания горячего воска и ожогов, к которым может привести обычное задувание. Механизм действия гасильника состоит в перекрытии доступа кислорода, необходимого для горения пламени. Для тушения свечей могут также использоваться специальные шипцы (съёмцы), основное предназначение которых состоит в поправлении огня (подрезке фитиля, снятии нагара). Иногда гасильник и/или щипцы подвешивают непосредственно к подсвечнику. После изобретения в середине XIX века самогаснущего фитиля гасильники постепенно вышли из употребления в жилищах, но они по-прежнему входят в состав церковной утвари (например, используются для тушения свечей на больших рождественских ёлках). Для свечей в стаканах используется тушитель в виде ручки с небольшим крючком на конце, с помощью которого горящий фитиль погружают в расплавленный воск и вытаскивают обратно. При таком способе тушения свеча гаснет сразу, что помогает избежать дыма и неприятного запаха от тлеющего фитиля. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Es coneix per esmocadora una mena d'instrument semblant a unes tisores que servia per mocar, és a dir, per tallar i retirar el ble cremat de les candeles. Durant més de tres-cents anys fou un dels objectes més familiars en la vida domèstica. (ca)
- Dochtscheren (auch Lichtscheren, Dochtzangen, Lichtputzer, Lichtputzscheren oder Lichtschneuzen; lateinisch (Singular) von emungere „sich die Nase putzen, reinigen“) sind speziell geformte Scheren zum Kürzen eines brennenden Kerzendochts. (de)
- A candle snuffer, candle extinguisher, or douter is an instrument used to extinguish burning candles, consisting of a small cone at the end of a handle. The use of a snuffer helps to avoid problems associated with blowing hot wax and it avoids the smoke and odor of a smoldering wick which results from simply blowing a candle out. Extinguishers are still commonly used in homes and churches. (en)
- Ein Kerzenlöscher (auch Löschhütchen, Löschhut, Lichthut, Löschnapf, Löschhorn, Flammentöter, Eteignoir, Dampfhorn oder Dämpfer genannt) ist ein Gerät aus Metall, mit dem das Licht von Kerzen gelöscht werden kann. Das eigentliche Löschhütchen ist dabei meist an einer Stange angebracht. Wenn das Löschhütchen über die Flamme gestülpt wird, erstickt die Flamme, sobald der im Hütchen enthaltene Sauerstoff verbraucht ist. Gegenüber dem einfachen Ausblasen hat das Löschen mit einem Kerzenlöscher den Vorteil, dass kein heißes Wachs umherspritzen kann und kaum Wachsdampf entsteht. (de)
- Las despabiladeras son unas tijeras que se usan para extinguir velas o candiles encendidos, quitando la pavesa, que es la parte ya quemada de la mecha. Su uso fue difundido desde el siglo XVI hasta la segunda mitad del siglo XIX, cuando el uso de las velas fue desplazado por las lámparas de queroseno y parafina. (es)
- Un mouchoir est un outil dont on se sert pour éteindre les bougies, en les étouffant. De grande taille, il permet d'atteindre les bougies haut placées, par exemple dans les églises. Avec un tel instrument on mouche la mouchette de la bougie, c’est-à-dire qu'on couvre la bougie de façon que la mèche enflammée ne puisse plus s'alimenter en oxygène. Il existe plusieurs mécanismes possibles pour éteindre la mèche. La plus rudimentaire consiste en un chapeau qui couvre la mèche et la prive d'oxygène. Un autre mécanisme est un cylindre qui s'ouvre et se ferme au bout du mouchoir : cela permet d'étouffer la mèche sans risquer de l'écraser. (fr)
- ろうそく消し（ろうそくけし）またはキャンドルスナッファー（英語: candle snuffer）は、燃えたろうそくの火を消すための道具。 (ja)
- Gasidło (gaśnik) – przyrząd służący do gaszenia, czasem też do zapalania świec. Ma postać metalowego lub drewnianego ramienia odpowiedniej długości, na którego szczycie znajduje się metalowy, stożkowy kołpak (kapturek). Po nakryciu kołpakiem płomienia świecy gaśnie on wskutek braku tlenu. Pod kołpakiem może znajdować się nawinięty, nawoskowany knot, po zapaleniu którego podnosi się gaśnik tak, by dotknąć płomieniem knota zapalanej świecy. Gaśniki były dawniej używane w kościołach do zapalania lub gaszenia wysoko umieszczonych świec bez konieczności ich zdejmowania. Bywają w użyciu do dnia dzisiejszego. (pl)
- Ljussläckare är ett redskap som man använder för att släcka levande ljus. De är ofta i metall och kan ha en konformad kupa på ett skaft. Även saxformade ljussläckare förekommer. Benämningar som förekommer för ljussläckare är skäppa eller skeppare[källa behövs]. Det finns också ljussläckare som man trär på ljuset, och där ett litet lock fälls ned över veken när ljuset brunnit ned till den plats på ljuset där ljussläckaren sitter. Brandskyddsföreningen i Sverige varnar för dessa. Ordet "ljussläckare" är belagt i svenska språket sedan 1734. (sv)
- Kratiknot neboli štipec jsou speciální nůžky určené ke zkracování hořícího knotu u svíček, případně i petrolejových lamp. Pro ten účel mívají především na jedné z čepelí krabičku, do které se zachytí odstřižený kousek hořícího knotu. Kromě toho mívají také malé nožičky, aby je bylo možno odkládat, aniž by čepele špinavé od sazí ušpinily místo, kam jsou pokládány. (cs)
- Un éteignoir est un appareil creux en forme de cône en métal ou en céramique, muni ou non d'un élément de prise, qui sert à coiffer les cierges, les bougies ou les torches, pour les éteindre. Se nomme aussi un capucin, un écrase-mèche, ou un mouche (masc.), par analogie avec le métier ancien de moucheur de chandelles, dans les théâtres. (fr)
- Een kaarsendover (ook wel kaarsenstok of domper genoemd) is een hulpmiddel om de vlam van een kaars te doven. Het bestaat veelal uit een kegelvormig metalen kapje aan een steel, soms is het klokvormig dan wel een halve bol. Door het kapje dicht boven de vlam te houden dooft de vlam, doordat er een zuurstoftekort ontstaat. Veel kaarsendovers hebben een speciaal fantasie-ontwerp, zelfs in de vorm van bustes, dieren en van verschillend materiaal. De porseleinen hebben meestal geen steel, maar worden de dovers zelf vastgehouden. Daarbij kan men zich afvragen of het meer snuisterijen zijn, vanwege de flinke hitte-ontwikkeling en roetvorming, die het onmogelijk maken het voor meerdere kaarsen te gebruiken, respectievelijk de roet het voorwerp bederft. Het materiaal van het product is vaak koper (nl)
- Ljussax är ett redskap som förr användes för att snoppa den brinnande veken på levande ljus när veken blev för lång och började osa, vilket var fallet när talgljus användes. Den kunde även användas för att släcka ljuset. Ljussaxen ser ut som en vanlig skänkelsax men har en behållare avsedd för den avklippta veken. Framför denna hade saxen ofta en spets för att räta upp veken med, när ljuset skulle putsas. Saxen vilade på tre små fötter och brukade ligga på en liten avlång bricka. (sv)
- Свечные щипцы (съёмцы) — металлическое приспособление, которое используется для снятия нагара, поправления пламени свечи или подрезки фитиля. Золотые свечные щипцы и лоток упоминаются уже в Ветхом Завете (Исх. 25:38) как принадлежности меноры. Щипцы для свеч часто можно увидеть на полотнах XVII века в жанре vanitas — как напоминание о бренности человеческого существования. В «Тарасе Бульбе» упоминается «медный светильник на тонкой высокой ножке, с висевшими вокруг её на цепочках щипцами, шпилькой для поправления огня и гасильником». (ru)
- Гасильник (тушитель) — приспособление для тушения горящих свечей. Как правило, имеет форму конуса (колпачок) с длинной ручкой, которым накрывают пламя свечи. Позволяет избежать разбрызгивания горячего воска и ожогов, к которым может привести обычное задувание. После изобретения в середине XIX века самогаснущего фитиля гасильники постепенно вышли из употребления в жилищах, но они по-прежнему входят в состав церковной утвари (например, используются для тушения свечей на больших рождественских ёлках). (ru)
- Гаси́ло — пристрій для гасіння свічок, який дозволяє швидко і безпечно погасити полум'я, не торкаючись ґнота. У минулому широко уживався у побуті, особливо значного поширення набув у XIX сторіччі. У сучасному українському побуті практично не відомий, але все ще використовується у церквах. Принцип дії гасила заснований на тому, що для підтримки горіння потрібен кисень. Коли полум'я накривають ковпачком, це перешкоджає доступу повітря до ґнота, тому через дефіцит кисню процес горіння миттєво припиняється. Образ гасила використовувався в європейській літературі як алегорія згасаючого життя. (uk)
|
