| dbo:abstract
|
- RDF , és un acrònim de l'anglès " Ràdio Direction Finding ", "Cerca de direcció per ràdio", és l'original denominació que la RAF i el seu Consell Aeronàutic per a la Recerca i Desenvolupament establir per a denominar un sistema de detecció electrònica de llarg abast, més tard anomenat radar ( ra dio d etection a nd r anging). Un dels seus majors desenvolupadors, i amo de la patent des 1935, va ser i el seu ús, encara que no exclusiu, per al Comandament de Caces de la RAF en la Batalla d'Anglaterra, va ser una de les seves primeres aplicacions útils i amb cert èxit fins a aquesta data. Fins a la seva posada en funcionament en la RAF, l'ulterior radar no passava encara de mers experiments. També és un acrònim de l'anglès " Resource Description Framework ", "Marc de descripció de recursos", serveix per a definir metadades per a la web i ha estat desenvolupat per la W3C (ca)
- Funkpeilung (englisch – radio direction-finding) ist – entsprechend Artikel 1.12 der Vollzugsordnung für den Funkdienst (VO Funk) der Internationalen Fernmeldeunion (ITU) – definiert als „Funkortung, die den Empfang von Funkwellen zur Bestimmung der Richtung benutzt, in der sich eine Funkstelle oder ein Gegenstand befindet“. Peilfunkstellen verhalten sich rein passiv und werten nur Wellen aus, die an anderer Stelle von anderen Geräten abgestrahlt werden. Zur Funkpeilung sind ein Empfänger und eine oder mehrere Richtantennen erforderlich. Anwendung ist unter anderem der Radiokompass. (de)
- Direction finding (DF), or radio direction finding (RDF), is – in accordance with International Telecommunication Union (ITU) – defined as radio location that uses the reception of radio waves to determine the direction in which a radio station or an object is located. This can refer to radio or other forms of wireless communication, including radar signals detection and monitoring (ELINT/ESM). By combining the direction information from two or more suitably spaced receivers (or a single mobile receiver), the source of a transmission may be located via triangulation. Radio direction finding is used in the navigation of ships and aircraft, to locate emergency transmitters for search and rescue, for tracking wildlife, and to locate illegal or interfering transmitters. RDF was important in combating German threats during both the World War II Battle of Britain and the long running Battle of the Atlantic. In the former, the Air Ministry also used RDF to locate its own fighter groups and vector them to detected German raids. RDF systems can be used with any radio source, although very long wavelengths (low frequencies) require very large antennas, and are generally used only on ground-based systems. These wavelengths are nevertheless used for marine radio navigation as they can travel very long distances "over the horizon", which is valuable for ships when the line-of-sight may be only a few tens of kilometres. For aerial use, where the horizon may extend to hundreds of kilometres, higher frequencies can be used, allowing the use of much smaller antennas. An automatic direction finder, which could be tuned to radio beacons called non-directional beacons or commercial AM radio broadcasters, was until recently, a feature of most aircraft, but is now being phased out For the military, RDF is a key tool of signals intelligence. The ability to locate the position of an enemy transmitter has been invaluable since World War I, and played a key role in World War II's Battle of the Atlantic. It is estimated that the UK's advanced "huff-duff" systems were directly or indirectly responsible for 24% of all U-boats sunk during the war. Modern systems often used phased array antennas to allow rapid beamforming for highly accurate results, and are part of a larger electronic warfare suite. Early radio direction finders used mechanically rotated antennas that compared signal strengths, and several electronic versions of the same concept followed. Modern systems use the comparison of phase or doppler techniques which are generally simpler to automate. Early British radar sets were referred to as RDF, which is often stated was a deception. In fact, the Chain Home systems used large RDF receivers to determine directions. Later radar systems generally used a single antenna for broadcast and reception, and determined direction from the direction the antenna was facing. (en)
- Radiogoniometría o RDF ( acrónimo del inglés "'Radio Direction Finding"), o "Búsqueda por Radio Dirección", es la original denominación que la RAF y su Consejo Aeronáutico para la Investigación y Desarrollo establecieron para denominar un sistema de detección electrónica de largo alcance, más tarde denominado radar (radio detection and ranging). Uno de sus mayores desarrolladores, y dueño de la patente desde 1935, fue Robert Watson-Watt y su uso, aunque no exclusivo, para el Mando de Caza de la RAF en la Batalla de Inglaterra, fue una de sus primeras aplicaciones útiles y con cierto éxito hasta esa fecha. Hasta su puesta en funcionamiento en la RAF, el ulterior radar no pasaba aún de meros experimentos. (es)
- La radiogoniométrie est la détermination de la direction d'arrivée d'une onde électromagnétique. La radiogoniométrie a deux applications principales :
* en navigation : la radiogoniométrie d'un émetteur fixe et connu (un radiophare ou une radiobalise) permet de déterminer un lieu de position pour le récepteur et par conséquent une position en relevant au moins deux émetteurs , elle peut également être utilisée (avec un seul émetteur) pour rejoindre un port équipé d'un radiophare (technique dite de (en), retour à la maison) ;
* en guerre électronique : la radiogoniométrie d'une émission hostile (radar, radio et autodirecteur de missile) permet de localiser cet émetteur soit en employant plusieurs récepteurs en des positions différentes, soit par calcul en fonction de la cinématique propre du récepteur. (fr)
- 方向探知（ほうこうたんち 英語:Direction finding, DF）または、無線方向探知（むせんほうこうたんち 英語:Radio direction finding, RDF）または、無線測位（むせんそくい 英語:Wireless positioning）とは、電波が発射されている物標（物）や電波を発信している無線局の方向を測定する方法。測定器を含んだ総称として方向探知機（Direction finder）や、航空機で使用される無線方向探知機（Radio direction finder, RDF）、船舶で使用される無線方位測定機（RDF）などとも表記される。主に電波を発射する無線機器の方向探知に用いられ、高周波方向探知機となるレーダー（RAdio Detection And Ranging 電波探知測距）などからの得られる電子情報（ELINT/ESM）の検出や監視なども包括する。 (ja)
- Радиопеленгация (беззапросная, пассивная радиолокация. Подслушивание): определение направления (пеленга) на источник радиоизлучения, его координаты и др.. Радиопеленгацию осуществляют при помощи радиопеленгаторов. Радиопеленгатор состоит из антенной системы и приёмно-индикаторного устройства. Радиопеленгация может быть в различной степени автоматизирована, в т.ч. автоматическое уничтожение вражеских обьектов. (ru)
- Radionamierzanie (radiopelengacja, radiogoniometria) – rodzaj radiolokacji polegający na wyznaczaniu położenia obiektu poprzez wykorzystanie prostoliniowego rozchodzenia się fal radiowych. Radionamiaru dokonuje się za pomocą radionamierników (radiogoniometrów). Wynikiem radionamierzania jest wyznaczenie na mapie prostych, których punkt przecięcia określa położenie obiektu lokalizowanego.W żegludze najczęściej radionamiernik jest zamontowany na statku. Chcąc określić pozycję należy:
* wybrać z odpowiedniej publikacji, radiolatarnie najbliższe pozycji statku
* dostroić odbiornik radionamiernika do częstotliwości pierwszej z wybranych radiolatarni
* odczytać radionamiar
* powtórzyć czynności dla pozostałych radiolatarni
* wykreślić radionamiary Punkt przecięcia się linii radionamiarów jest pozycją obserwowaną.Przy większych odległościach od radiolatarni do wykreślania radionamiarów trzeba użyć specjalnych map sporządzonych w odwzorowaniu azymutalnym.Innym sposobem wykorzystania radionamierzania jest użycie radionamierników o znanej pozycji. W takim systemie statek lub samolot nadaje sygnał, a stałe stacje określają namiar i ewentualnie pozycję.Przed wprowadzeniem elektronicznych systemów nawigacji , Loran, Omega) i systemów satelitarnych radionamierzanie było jedynym sposobem określenia pozycji w nawigacji pełnomorskiej, który nie zależał od pogody. Z tego względu posiadanie radionamiernika było obowiązkowe dla statków morskich. Ponieważ pozycja z radionamiarów może być obarczona dużym błędem, po wprowadzeniu systemów elektronicznych jej znaczenie spadało. Obecnie radionamierniki nie są obowiązkowe a radiolatarnie są likwidowane. We wrześniu 2007 w nawigacji morskiej pozostały trzy z kilkuset czynnych jeszcze w latach 90. XX wieku. Radionamierzanie pozostało ważnym elementem akcji poszukiwawczo-ratowniczych. Jeżeli jednostka w niebezpieczeństwie nie może określić swojej pozycji, nadaje sygnał na określonej częstotliwości i jednostki ratownicze mogą odczytać kierunek do jednostki w niebezpieczeństwie, a przy odpowiednim rozmieszczeniu stacji namierzających - także pozycję. (pl)
- Radiogoniometria é o método que tem por objetivo determinar, mediante o emprego de sinais radioelétricos, a direção entre duas estações, uma transmissora e uma receptora. O equipamento utilizado a bordo para efetuar essa determinação denomina-se radiogoniômetro. A origem do método data da primeira década do século XX e seu emprego se mantém até hoje, em que pese o grande desenvolvimento ultimamente alcançado por outros sistemas de Navegação eletrônica. Os radiogoniômetros instalados a bordo permitem a obtenção de marcações de radiofaróis, outros navios, aviões e, até mesmo, de emissoras de radiodifusão comerciais. As marcações radiogoniométricas adquirem um grande valor em ocasiões de visibilidade restrita, quando não podem ser realizadas observações astronômicas ou visuais. (pt)
- Радіопеленгація (радіопеленгування) — процес визначення напрямку (пеленга) від спостерігача на джерело випромінювання радіохвиль за допомогою радіопеленгатора — приймача з антеною спрямованої дії. У «полюванні на лисиць» застосовуються амплітудні пеленгатори; напрямок визначається порівнянням е.р.с., що «наводяться» в антені при різних її положеннях у просторі. При пеленгації антену з відомою діаграмою спрямованості повертають у просторі до отримання певного значення е.р.с. (максимального або мінімального), зареєстрованого індикатором. Аналізуючи інформацію про напрямки прийнятих сигналів від двох або більше просторово рознесених приймачів (або ж одного мобільного приймача), джерело передачі може локалізовуватися у просторі з використанням методу тріангуляції. Радіопеленгування застосовується у навігації морських і повітряних суден, для встановлення місцезнаходження аварійних передавачів пошуку і порятунку, для відстеження у дикій природі, а також, щоб знаходити несанкціоновані передавачі або ті які створюють суттєві завади. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Funkpeilung (englisch – radio direction-finding) ist – entsprechend Artikel 1.12 der Vollzugsordnung für den Funkdienst (VO Funk) der Internationalen Fernmeldeunion (ITU) – definiert als „Funkortung, die den Empfang von Funkwellen zur Bestimmung der Richtung benutzt, in der sich eine Funkstelle oder ein Gegenstand befindet“. Peilfunkstellen verhalten sich rein passiv und werten nur Wellen aus, die an anderer Stelle von anderen Geräten abgestrahlt werden. Zur Funkpeilung sind ein Empfänger und eine oder mehrere Richtantennen erforderlich. Anwendung ist unter anderem der Radiokompass. (de)
- 方向探知（ほうこうたんち 英語:Direction finding, DF）または、無線方向探知（むせんほうこうたんち 英語:Radio direction finding, RDF）または、無線測位（むせんそくい 英語:Wireless positioning）とは、電波が発射されている物標（物）や電波を発信している無線局の方向を測定する方法。測定器を含んだ総称として方向探知機（Direction finder）や、航空機で使用される無線方向探知機（Radio direction finder, RDF）、船舶で使用される無線方位測定機（RDF）などとも表記される。主に電波を発射する無線機器の方向探知に用いられ、高周波方向探知機となるレーダー（RAdio Detection And Ranging 電波探知測距）などからの得られる電子情報（ELINT/ESM）の検出や監視なども包括する。 (ja)
- Радиопеленгация (беззапросная, пассивная радиолокация. Подслушивание): определение направления (пеленга) на источник радиоизлучения, его координаты и др.. Радиопеленгацию осуществляют при помощи радиопеленгаторов. Радиопеленгатор состоит из антенной системы и приёмно-индикаторного устройства. Радиопеленгация может быть в различной степени автоматизирована, в т.ч. автоматическое уничтожение вражеских обьектов. (ru)
- RDF , és un acrònim de l'anglès " Ràdio Direction Finding ", "Cerca de direcció per ràdio", és l'original denominació que la RAF i el seu Consell Aeronàutic per a la Recerca i Desenvolupament establir per a denominar un sistema de detecció electrònica de llarg abast, més tard anomenat radar ( ra dio d etection a nd r anging). També és un acrònim de l'anglès " Resource Description Framework ", "Marc de descripció de recursos", serveix per a definir metadades per a la web i ha estat desenvolupat per la W3C (ca)
- Direction finding (DF), or radio direction finding (RDF), is – in accordance with International Telecommunication Union (ITU) – defined as radio location that uses the reception of radio waves to determine the direction in which a radio station or an object is located. This can refer to radio or other forms of wireless communication, including radar signals detection and monitoring (ELINT/ESM). By combining the direction information from two or more suitably spaced receivers (or a single mobile receiver), the source of a transmission may be located via triangulation. Radio direction finding is used in the navigation of ships and aircraft, to locate emergency transmitters for search and rescue, for tracking wildlife, and to locate illegal or interfering transmitters. RDF was important in co (en)
- Radiogoniometría o RDF ( acrónimo del inglés "'Radio Direction Finding"), o "Búsqueda por Radio Dirección", es la original denominación que la RAF y su Consejo Aeronáutico para la Investigación y Desarrollo establecieron para denominar un sistema de detección electrónica de largo alcance, más tarde denominado radar (radio detection and ranging). (es)
- La radiogoniométrie est la détermination de la direction d'arrivée d'une onde électromagnétique. La radiogoniométrie a deux applications principales :
* en navigation : la radiogoniométrie d'un émetteur fixe et connu (un radiophare ou une radiobalise) permet de déterminer un lieu de position pour le récepteur et par conséquent une position en relevant au moins deux émetteurs , elle peut également être utilisée (avec un seul émetteur) pour rejoindre un port équipé d'un radiophare (technique dite de (en), retour à la maison) ;
* en guerre électronique : la radiogoniométrie d'une émission hostile (radar, radio et autodirecteur de missile) permet de localiser cet émetteur soit en employant plusieurs récepteurs en des positions différentes, soit par calcul en fonction de la cinématique propr (fr)
- Radionamierzanie (radiopelengacja, radiogoniometria) – rodzaj radiolokacji polegający na wyznaczaniu położenia obiektu poprzez wykorzystanie prostoliniowego rozchodzenia się fal radiowych. Radionamiaru dokonuje się za pomocą radionamierników (radiogoniometrów). Wynikiem radionamierzania jest wyznaczenie na mapie prostych, których punkt przecięcia określa położenie obiektu lokalizowanego.W żegludze najczęściej radionamiernik jest zamontowany na statku. Chcąc określić pozycję należy: (pl)
- Radiogoniometria é o método que tem por objetivo determinar, mediante o emprego de sinais radioelétricos, a direção entre duas estações, uma transmissora e uma receptora. O equipamento utilizado a bordo para efetuar essa determinação denomina-se radiogoniômetro. A origem do método data da primeira década do século XX e seu emprego se mantém até hoje, em que pese o grande desenvolvimento ultimamente alcançado por outros sistemas de Navegação eletrônica. (pt)
- Радіопеленгація (радіопеленгування) — процес визначення напрямку (пеленга) від спостерігача на джерело випромінювання радіохвиль за допомогою радіопеленгатора — приймача з антеною спрямованої дії. У «полюванні на лисиць» застосовуються амплітудні пеленгатори; напрямок визначається порівнянням е.р.с., що «наводяться» в антені при різних її положеннях у просторі. При пеленгації антену з відомою діаграмою спрямованості повертають у просторі до отримання певного значення е.р.с. (максимального або мінімального), зареєстрованого індикатором. (uk)
|
