An Entity of Type: classical music composition, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

In 1776, Wolfgang Amadeus Mozart composed three piano concertos, one of which was the Concerto for three pianos and orchestra in F major, No. 7, K. 242. He originally finished it in February 1776 for three pianos; however, when he eventually recomposed it for himself and another pianist in 1780 in Salzburg, he rearranged it for two pianos, and that is how the piece is often performed today. The concerto is often nicknamed "Lodron" because it was commissioned by Countess Antonia Lodron to be played with her two daughters Aloysia and Giuseppa. The third piano part, intended for the younger daughter, is more moderate in its technical demands.

Property Value
dbo:abstract
  • El Concert per a tres pianos núm. 7 en fa major, K. 242, conegut com a Concert Lodron, és una composició de Wolfgang Amadeus Mozart del 1776. Aquest mateix any va compondre dos altres concerts per a piano. El concert sovint és conegut amb el sobrenom de «Lodron» perquè va ser compost per a ser interpretat per ell mateix i les dues filles de la Comtessa Antonia Lodron: Aloysia i Giuseppa. Originalment, Mozart va finalitzar aquest concert per a tres pianos el febrer de 1776. L'any 1780, el va revisar per poder-lo interpretar a Salzburg en un concert amb un altre pianista; va fer un arranjament per a dos pianos que és com se sol interpretar actualment. (ca)
  • Das 7. Klavierkonzert in F-Dur, KV 242, ist ein Klavierkonzert für drei Klaviere von Wolfgang Amadeus Mozart. In einer abweichenden Zählung der reinen Klavierkonzerte Mozarts wird es nicht mitgezählt. (de)
  • El Concierto para tres pianos y orquesta n.º 7 en fa mayor, K. 242, conocido como "Lodron", fue compuesto en 1776 por Wolfgang Amadeus Mozart, ese mismo año compuso otros dos conciertos para piano. Originalmente, Mozart finalizó el KV 242 para tres en febrero de 1776. No obstante, cuando él lo recompuso eventualmente para él mismo y otro pianista en 1780 en Salzburgo, lo arregló de nuevo para dos pianos, y así es como se interpreta en la actualidad. El concierto es con frecuencia conocido con el sobrenombre de "Lodron" porque fue compuesto por Mozart para ser interpretado por él mismo y las dos hijas de la Condesa , Aloysia y Giuseppa. (es)
  • In 1776, Wolfgang Amadeus Mozart composed three piano concertos, one of which was the Concerto for three pianos and orchestra in F major, No. 7, K. 242. He originally finished it in February 1776 for three pianos; however, when he eventually recomposed it for himself and another pianist in 1780 in Salzburg, he rearranged it for two pianos, and that is how the piece is often performed today. The concerto is often nicknamed "Lodron" because it was commissioned by Countess Antonia Lodron to be played with her two daughters Aloysia and Giuseppa. The third piano part, intended for the younger daughter, is more moderate in its technical demands. The concerto is scored for 2 oboes, 2 horns, 3 solo pianos and strings. It has 3 movements: 1. * Allegro 44 2. * Adagio in B-flat major 44 3. * Rondo: Tempo di minuetto 34 Girdlestone, in his Mozart and his Piano Concertos, describes the concerto and compares one of the themes of its slow movement to similar themes that turn up in later concertos – especially No. 25, K. 503 – in more developed forms. The first British performance was given by the New Queen's Hall Orchestra at The Proms, Queen's Hall on 12 September 1907. The soloists were Henry Wood, York Bowen and Frederick Kiddle, under the baton of Henri Verbrugghen. (en)
  • Lodron Le Concerto pour piano no 7 en fa majeur K. 242 "Lodron" est un concerto pour trois pianos de Mozart, composé en février 1776 à la demande de la comtesse (it), sœur du prince archevêque Hieronymus Colloredo, qui voulait une œuvre spéciale qu'elle jouerait avec ses deux filles Aloisia et Josepha. (fr)
  • Il concerto per tre pianoforti e orchestra (Lodron-Konzert) fu composto da Mozart per la contessa Antonia Lodron, sorella del conte , primo camerlengo di Salisburgo, e le sue figlie Aloisia e Giuseppina. Questo concerto a tre cembali è stato concepito per tre musicisti con differenti capacità musicali: se infatti al primo ed al secondo solista appartiene una scrittura più complessa, lo stesso non si può dire per il terzo che ha una parte di minore difficoltà. Risale invece ad una fase successiva l'accomodamento a due, che Mozart preparò forse per ragioni di praticità, in cui la parte del terzo solista viene assorbita dalle altre due. La presenza di tre strumenti solisti ha influito molto sulla struttura del concerto: l'orchestra è impiegata in maniera minima, come sostegno sonoro ad una già potente capacità sonora, che nasce dalla sovrapposizione di più strumenti a tastiera. Non si conosce, tuttavia, l'originario intento di Mozart nella disposizione degli strumenti solisti, cosa che avrebbe permesso di approfondire le sonorità offerte da questo tipo di soluzione. Il risultato è quello di un'opera dalle sonorità scorrevoli, non troppo spinta nel virtuosismo: * il primo movimento presenta una struttura molto semplice, l'orchestra mantiene sempre un ruolo dimesso e la vivacità è ottenuta attraverso l'intreccio dei tre strumenti solisti; * più interessante sicuramente l'adagio, in forma sonata, con sviluppo dai toni molto drammatici; * il rondò finale, nella forma del minuetto, ricalca motivi francesi, la cui resa è facilitata dalla presenza dei tre pianoforti; inoltre è presente in esso una ricerca di unità della composizione realizzata per mezzo di ricercate affinità con il primo movimento, non solo dal punto di vista tematico, ma anche ritmico. Importanti sono le due cadenze, del primo e secondo movimento, che rappresentano il modello cui Mozart si ispirerà sempre, anche nei concerti più "maturi": il ricorrere alla rievocazione di alcuni spunti tematici dell'esposizione e dello sviluppo, e il loro intreccio libero, privo di tecnicismo. Dopo la prima esecuzione del compositore del 22 ottobre 1777 ad Augusta viene eseguito da Wolfgang il 12 marzo 1778 nella residenza di Christian Cannabich a Mannheim. (it)
  • 《세 대의 피아노를 위한 협주곡 7번 F 장조 “로드론”》(K. 242)은 볼프강 아마데우스 모차르트가 1776년에 잘츠부르크에서 작곡한 피아노 협주곡이다. 그는 그 해 2월에 이 작품을 완성했는데, 1780년에자신과 또 다른 한 명의 피아노 연주가를 위해 두 대의 피아노로 연주할 수 있도록 편곡을 했으며, 현재에도 두 대의 피아노로 연주되는 경우가 종종 있다. 이 작품의 “로드론”(Lodron)이라는 별명은 모차르트가 그의 후원자였던 마리아 안토니아 로드론 백작 부인과 그녀의 딸들을 위해 작곡했던 사실로부터 유래한다. 다음과 같은 세 악장으로 구성되어 있다. 1. * Allegro 2. * Adagio 3. * Rondo : Tempo di Minuetto “Mozart and his Piano Concertos”(오클라호마 대학교 출반부)의 저자 거들스톤은 두 번째 악장의 주제 중의 하나는 나중에 더 발전된 형식으로 모차르트의 후기 협주곡-특히 25번 협주곡(K.503)-에 등장하는 것들과 비슷하다고 이야기한다. (ko)
  • Pianoconcert nr. 7 of Lodronconcert in F majeur, KV 242, is een pianoconcert van Wolfgang Amadeus Mozart. Hij voltooide het stuk in februari 1776 in de zeldzame bezetting voor drie piano's, in opdracht van Antonia Lodron, die het samen met haar twee dochters wilde spelen. In 1780 herschreef Mozart het stuk, voor zichzelf en een andere pianist, met twee piano's. (nl)
  • 3台のピアノのための協奏曲 ヘ長調 K. 242 は、ヴォルフガング・アマデウス・モーツァルトが1776年に作曲した3台のピアノを独奏楽器とした協奏曲で、通し番号を付けて『ピアノ協奏曲第7番』とも呼ばれる。また、一般に『ロドロン』(または『ロードゥローン』、Lodron)の愛称で親しまれている。 (ja)
  • VII Koncert na 3 fortepiany F-dur KV 2427 Koncert na 3 fortepiany (w dzisiejszych czasach często wykonywany na 2 instrumentach) z towarzyszeniem orkiestry. Mozart stworzył go w lutym 1776 roku, w Salzburgu. Jego części: 1. * Allegro (około 8 minut) 2. * Adagio (około 8 minut) 3. * Rondo: Tempo di Menuetto (około 6 minut) (pl)
  • Концерт для фортепіано з оркестром № 7 (KV 242) Вольфганга Амадея Моцарта, написаний 1776 року у Відні. Первісно твір було написано для трьох фортепіано з оркестром, однак 1780 року Моцарта переаранжував його для двох фортепіано з оркестром. Складається з трьох частин: 1. * Allegro 2. * Adagio 3. * Rondo : Tempo di Minuetto (uk)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 4005755 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 4371 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1114179975 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:alt
  • A fortepiano from the period (en)
dbp:caption
  • Pianoforte by Johann Andreas Stein – Berlin, Musikinstrumenten-Museum (en)
dbp:catalogue
  • K. 242 (en)
dbp:class
  • composition (en)
dbp:cname
  • Piano Concerto No. 7 (en)
dbp:composed
  • , rev. 1780 (en)
dbp:composer
dbp:first
  • Michael (en)
dbp:id
  • mc0002357114 (en)
dbp:imageUpright
  • 0.900000 (xsd:double)
dbp:key
dbp:label
  • Concerto for 3 pianos & orchestra in F major , K. 242 (en)
dbp:last
  • Morrison (en)
dbp:movements
  • Three (en)
dbp:name
  • (en)
  • Concerto for three pianos (en)
dbp:scoring
  • 3 (xsd:integer)
  • (en)
  • orchestra (en)
dbp:subtitle
  • No. 7 "Lodron" (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:work
  • Piano Concerto No.7 in F major, K.242 (en)
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Das 7. Klavierkonzert in F-Dur, KV 242, ist ein Klavierkonzert für drei Klaviere von Wolfgang Amadeus Mozart. In einer abweichenden Zählung der reinen Klavierkonzerte Mozarts wird es nicht mitgezählt. (de)
  • El Concierto para tres pianos y orquesta n.º 7 en fa mayor, K. 242, conocido como "Lodron", fue compuesto en 1776 por Wolfgang Amadeus Mozart, ese mismo año compuso otros dos conciertos para piano. Originalmente, Mozart finalizó el KV 242 para tres en febrero de 1776. No obstante, cuando él lo recompuso eventualmente para él mismo y otro pianista en 1780 en Salzburgo, lo arregló de nuevo para dos pianos, y así es como se interpreta en la actualidad. El concierto es con frecuencia conocido con el sobrenombre de "Lodron" porque fue compuesto por Mozart para ser interpretado por él mismo y las dos hijas de la Condesa , Aloysia y Giuseppa. (es)
  • Lodron Le Concerto pour piano no 7 en fa majeur K. 242 "Lodron" est un concerto pour trois pianos de Mozart, composé en février 1776 à la demande de la comtesse (it), sœur du prince archevêque Hieronymus Colloredo, qui voulait une œuvre spéciale qu'elle jouerait avec ses deux filles Aloisia et Josepha. (fr)
  • 《세 대의 피아노를 위한 협주곡 7번 F 장조 “로드론”》(K. 242)은 볼프강 아마데우스 모차르트가 1776년에 잘츠부르크에서 작곡한 피아노 협주곡이다. 그는 그 해 2월에 이 작품을 완성했는데, 1780년에자신과 또 다른 한 명의 피아노 연주가를 위해 두 대의 피아노로 연주할 수 있도록 편곡을 했으며, 현재에도 두 대의 피아노로 연주되는 경우가 종종 있다. 이 작품의 “로드론”(Lodron)이라는 별명은 모차르트가 그의 후원자였던 마리아 안토니아 로드론 백작 부인과 그녀의 딸들을 위해 작곡했던 사실로부터 유래한다. 다음과 같은 세 악장으로 구성되어 있다. 1. * Allegro 2. * Adagio 3. * Rondo : Tempo di Minuetto “Mozart and his Piano Concertos”(오클라호마 대학교 출반부)의 저자 거들스톤은 두 번째 악장의 주제 중의 하나는 나중에 더 발전된 형식으로 모차르트의 후기 협주곡-특히 25번 협주곡(K.503)-에 등장하는 것들과 비슷하다고 이야기한다. (ko)
  • Pianoconcert nr. 7 of Lodronconcert in F majeur, KV 242, is een pianoconcert van Wolfgang Amadeus Mozart. Hij voltooide het stuk in februari 1776 in de zeldzame bezetting voor drie piano's, in opdracht van Antonia Lodron, die het samen met haar twee dochters wilde spelen. In 1780 herschreef Mozart het stuk, voor zichzelf en een andere pianist, met twee piano's. (nl)
  • 3台のピアノのための協奏曲 ヘ長調 K. 242 は、ヴォルフガング・アマデウス・モーツァルトが1776年に作曲した3台のピアノを独奏楽器とした協奏曲で、通し番号を付けて『ピアノ協奏曲第7番』とも呼ばれる。また、一般に『ロドロン』(または『ロードゥローン』、Lodron)の愛称で親しまれている。 (ja)
  • VII Koncert na 3 fortepiany F-dur KV 2427 Koncert na 3 fortepiany (w dzisiejszych czasach często wykonywany na 2 instrumentach) z towarzyszeniem orkiestry. Mozart stworzył go w lutym 1776 roku, w Salzburgu. Jego części: 1. * Allegro (około 8 minut) 2. * Adagio (około 8 minut) 3. * Rondo: Tempo di Menuetto (około 6 minut) (pl)
  • Концерт для фортепіано з оркестром № 7 (KV 242) Вольфганга Амадея Моцарта, написаний 1776 року у Відні. Первісно твір було написано для трьох фортепіано з оркестром, однак 1780 року Моцарта переаранжував його для двох фортепіано з оркестром. Складається з трьох частин: 1. * Allegro 2. * Adagio 3. * Rondo : Tempo di Minuetto (uk)
  • El Concert per a tres pianos núm. 7 en fa major, K. 242, conegut com a Concert Lodron, és una composició de Wolfgang Amadeus Mozart del 1776. Aquest mateix any va compondre dos altres concerts per a piano. El concert sovint és conegut amb el sobrenom de «Lodron» perquè va ser compost per a ser interpretat per ell mateix i les dues filles de la Comtessa Antonia Lodron: Aloysia i Giuseppa. (ca)
  • In 1776, Wolfgang Amadeus Mozart composed three piano concertos, one of which was the Concerto for three pianos and orchestra in F major, No. 7, K. 242. He originally finished it in February 1776 for three pianos; however, when he eventually recomposed it for himself and another pianist in 1780 in Salzburg, he rearranged it for two pianos, and that is how the piece is often performed today. The concerto is often nicknamed "Lodron" because it was commissioned by Countess Antonia Lodron to be played with her two daughters Aloysia and Giuseppa. The third piano part, intended for the younger daughter, is more moderate in its technical demands. (en)
  • Il concerto per tre pianoforti e orchestra (Lodron-Konzert) fu composto da Mozart per la contessa Antonia Lodron, sorella del conte , primo camerlengo di Salisburgo, e le sue figlie Aloisia e Giuseppina. Questo concerto a tre cembali è stato concepito per tre musicisti con differenti capacità musicali: se infatti al primo ed al secondo solista appartiene una scrittura più complessa, lo stesso non si può dire per il terzo che ha una parte di minore difficoltà. Risale invece ad una fase successiva l'accomodamento a due, che Mozart preparò forse per ragioni di praticità, in cui la parte del terzo solista viene assorbita dalle altre due. (it)
rdfs:label
  • Concert per a piano núm. 7 (Mozart) (ca)
  • 7. Klavierkonzert (Mozart) (de)
  • Concierto para piano n.º 7 (Mozart) (es)
  • Concerto pour piano no 7 de Mozart (fr)
  • Concerto per tre pianoforti e orchestra (Mozart) (it)
  • 세 대의 피아노를 위한 협주곡 7번 (모차르트) (ko)
  • 3台のピアノのための協奏曲 (モーツァルト) (ja)
  • Pianoconcert nr. 7 (Mozart) (nl)
  • Piano Concerto No. 7 (Mozart) (en)
  • VII koncert na 3 fortepiany (KV 242) (pl)
  • Концерт для фортепіано з оркестром № 7 (Моцарт) (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License