An Entity of Type: book, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Paleoethnobotany (also spelled palaeoethnobotany), or archaeobotany, is the study of past human-plant interactions through the recovery and analysis of ancient plant remains. Both terms are synonymous, though paleoethnobotany (from the Greek words palaios [παλαιός] meaning ancient, ethnos [έθνος] meaning race or ethnicity, and votano [βότανο] meaning plants) is generally used in North America and acknowledges the contribution that ethnographic studies have made towards our current understanding of ancient plant exploitation practices, while the term archaeobotany (from the Greek words archaios [αρχαίος] meaning ancient and votano) is preferred in Europe and emphasizes the discipline's role within archaeology.

Property Value
dbo:abstract
  • L'arqueobotànica, en el context de la investigació arqueològica, es refereix a la disciplina que enfoca l'estudi de les interrelacions de les poblacions humanes antigues amb el món vegetal. S'ocupa de la recuperació i estudi de les restes de vegetals amb la finalitat d'obtenir informació sobre l'ambient, l'economia i la cronologia absoluta de les societats del passat. L'arqueobotànica inclou, també, les anàlisis realitzades en dipòsits naturals (torberes, llacs, fons marí, etc.) i que poden correlacionar-se amb els obtinguts en jaciments arqueològics per mitjà de dates radiomètriques o relatives. Les seves branques més importants són l'antracologia o estudi dels carbons, l'estudi de les fustes, la paleocarpologia o estudi de fruites i llavors, la palinologia o estudi del pol·len, i l'estudi dels fitòlits o components minerals de les plantes. (ca)
  • Archeobotanika je vědecká disciplína zabývající se vyhledáváním, separací a vyhodnocením rostlinných makrozbytků z různých nálezových prostředí. Předmětem jsou tedy kulturní vrstvy a výplně archeologických objektů na běžných „suchých“ nalezištích. Sem patří pravěká a středověká sídliště a pohřebiště, nebo také výplně trvale zamokřených lokalit a objektů (studní, jímek, vodovodů, jezer). Vlhké prostředí těchto prostor je pro zachování makrozbytků více než vhodné. Objekty zájmu archeobotaniky jsou především semena rostlin nebo části plodů. Na základě nalezené druhové skladby rostlin je pak možné zjistit, jaké hlavní užitkové rostliny (obilniny, luštěniny, ovoce, zelenina, koření, technické plodiny) byly na lokalitě pěstovány či sbírány. Informace vytěžené za pomoci archeobotaniky jsou pro archeology velice hodnotné. Na základě rozboru makrozbytků užitkových rostlin lze například sledovat procesy domestikace hlavních druhů obilnin a luštěnin v průběhu pravěku nebo vývoj zemědělských systémů. Zprostředkovaně také způsob zemědělství a proměny krajiny. Na větších nalezištích umožňuje prostorová analýza lokalizovat určité činnosti, například mlácení obilí. Vzorky půdy se zpravidla odebírají do plastikových pytlů. Poté jsou proplaveny na sítech a usušeny. Nakonec jsou v těchto zbytcích vybrány a determinovány rostlinné makrozbytky za pomoci stereoskopické lupy. Základní technika separace je plavení. Velký rozdíl je však v koncentraci rostlinných makrozbytků na určitou objemovou jednotku sedimentu. V pravěkých objektech "suchých" lokalit se musí proplavit velký objem půdy, abychom dostali relevantní vzorek makrozbytků (doporučeným minimem je analýza asi 100 litrů). U takto velkých objemů je třeba využít flotační metodu. Jejím principem je rozplavení a naředění materiálu uloženiny ve větších nádobách (rostlinné makrozbytky poté vyplavou k vodní hladině). Tento roztok se poté přelévá přes sadu sít. Naopak u některých výplní zejména středověkých a novověkých objektů, se s vysokou pravděpodobností bude vyskytovat vysoké množství rostlinných makrozbytků. Proto je v tomto případě vhodné použít jiné separační metody založené na soustavě sít, pomocí kterých se studovaný sediment roztřídí na rozměrové frakce a rozebírá se pod mikroskopem. V těchto případech zpravidla stačí asi 2 až 5 litrů materiálu. (cs)
  • Die Archäobotanik versucht als Mischgebiet der Archäologie und Botanik die Vegetations- und Agrargeschichte mit Hilfe von Funden pflanzlichen Ursprungs zu rekonstruieren. Neben den Makroresten (Früchte, Samen, Holzreste) geben auch Mikroreste (Pollen, Sporen) Hinweise auf die Vegetation vergangener Zeiten und lassen auf die Ernährungsgewohnheiten, Anbaumethoden, Siedlungsgeschichte und Klima dieser Zeit rückschließen. Zusammen mit der Archäozoologie und der Biologischen Anthropologie bildet sie die bzw. Bioarchäologie. Die Paläoethnobotanik, nicht zu verwechseln mit der Paläobotanik in der Paläontologie, beschäftigt sich als Mischgebiet der Ethnobotanik mit der und legt dabei ein spezielles Augenmerk auf Zusammenhänge zwischen Vegetation und Besiedlung und die Ausbreitung von Pflanzen durch den Menschen (Hemerochorie). (de)
  • L’archéobotanique est un ensemble de disciplines qui s’intéressent aux vestiges d’origine végétale et animal faisant partie des archéosciences naturelles. Leurs objets d’étude consistent en pollens, charbons de bois, sections d’arbres, objets en bois, feuilles et bourgeons ou encore éléments microscopiques issus de la décomposition des végétaux dans le sol, comme les phytolithes. Au-delà des dernières glaciations, on ne parle plus d’archéobotanique, mais de paléobotanique. (fr)
  • La paleoetnobotánica, también conocida como arqueoetnobotánica, es una subdisciplina de frontera ubicada entre la arqueología y la botánica. Su objetivo principal es estudiar las interacciones antiguas entre los seres humanos y el mundo vegetal. La paleoetnobotánica es el estudio de restos botánicos encontrados como evidencia arqueológica en un yacimiento.​En términos amplios la paleoetnobotánica se interesa en comprender cómo los seres humanos han recurrido históricamente a las plantas alimenticias, cómo se crearon las condiciones culturales-naturales que propiciaron la selección de unas plantas sobre otras para satisfacer distintas necesidades (alimenticias, medicinales, rituales, etc.) y cómo, en ciertos casos, las plantas fueron modificadas intencionalmente e insertadas en diversos sistemas de producción para el aprovechamiento humano. En el transcurso de los procesos antes mencionados, algunas de las plantas útiles fueron investidas con significados mágico-religiosos, supra-terrenales, y se integraron así en la cosmovisión de determinadas culturas. Es el caso del maíz en algunas de las muchas culturas mesoamericanas. Las plantas, en este y en otros ámbitos, dejaron de ser plantas estrictamente naturales para convertirse en seres divinos, en objetos culturales creadores de vida. Es así que los contextos arqueológicos, revelados casi siempre por medio de la investigación arqueológica formal, permiten generar y aplicar técnicas con las cuales se recuperan restos botánicos antiguos agrupados en dos grandes categorías: restos microbotánicos y restos macrobotánicos. Estos últimos son las semillas, los segmentos de ellas, los raquis, los pedúnculos, los frutos y otros fragmentos que muchas veces se pueden ver a simple vista. Dentro de los restos microbotánicos, por su parte, se encuentran principalmente los granos de polen, los fitolitos y los almidones, siendo los últimos los que recientemente han proporcionado valiosísima información directa y confiable sobre el uso de plantas en la prehistoria de los trópicos a escala mundial. Además de su importancia para la arqueología y la antropología, la paleoetnobotánica proporciona información a otras disciplinas como la botánica, la genética y la ecología (e.g. ecología moderna y paleoecología). A raíz de los resultados que se pueden obtener con la aplicación de investigaciones paleoetnobotánicas, es posible generar mapas y distribuciones geográficas de las diferentes especies en el tiempo, así como interrelaciones culturales micro y macroregionales. (es)
  • Paleoethnobotany (also spelled palaeoethnobotany), or archaeobotany, is the study of past human-plant interactions through the recovery and analysis of ancient plant remains. Both terms are synonymous, though paleoethnobotany (from the Greek words palaios [παλαιός] meaning ancient, ethnos [έθνος] meaning race or ethnicity, and votano [βότανο] meaning plants) is generally used in North America and acknowledges the contribution that ethnographic studies have made towards our current understanding of ancient plant exploitation practices, while the term archaeobotany (from the Greek words archaios [αρχαίος] meaning ancient and votano) is preferred in Europe and emphasizes the discipline's role within archaeology. As a field of study, paleoethnobotany is a subfield of environmental archaeology. It involves the investigation of both ancient environments and human activities related to those environments, as well as an understanding of how the two co-evolved. Plant remains recovered from ancient sediments within the landscape or at archaeological sites serve as the primary evidence for various research avenues within paleoethnobotany, such as the origins of plant domestication, the development of agriculture, paleoenvironmental reconstructions, subsistence strategies, paleodiets, economic structures, and more. Paleoethnobotanical studies are divided into two categories: those concerning the Old World (Eurasia and Africa) and those that pertain to the New World (the Americas). While this division has an inherent geographical distinction to it, it also reflects the differences in the flora of the two separate areas. For example, maize only occurs in the New World, while olives only occur in the Old World. Within this broad division, paleoethnobotanists tend to further focus their studies on specific regions, such as the Near East or the Mediterranean, since regional differences in the types of recovered plant remains also exist. (en)
  • Archeobotanie is een wetenschappelijke discipline die plantaardige resten bestudeert ter ondersteuning van archeologisch onderzoek. Specialisaties zijn onder andere pollenanalyse, macrorestenonderzoek (zaden, vruchten, en dergelijke), diatomeeënonderzoek en hout- en houtskoolonderzoek. Archeobotanisch onderzoek kan bestaan uit pollenanalyses of macro-botanisch onderzoek, afhankelijk van de vraagstelling. Uitkomsten uit pollenanalyses geven een regionaal beeld van de vegetatie en de opkomst en het verdwijnen hiervan over een langere periode. De procedures voor pollenanalytisch onderzoek en voor macro-botanisch onderzoek zijn totaal verschillend. (nl)
  • La paletnobotanica, o archeobotanica, è lo studio delle passate interazioni umanità-piante attraverso il recupero e l'analisi di antichi resti vegetali. Entrambi i termini sono sinonimi, sebbene paleoetnobotanica è generalmente usato in Nord America (inglese: paleoethnobotany o palaeoethnobotany) e riconosce il contributo che gli studi etnografici hanno verso la nostra attuale comprensione delle pratiche di sfruttamento delle piante antiche, mentre il termine archeobotanica (francese: archéobotanique) è preferito in Europa e sottolinea il ruolo della disciplina all'interno dell'archeologia. Come campo di studio, la paleoetnobotanica è un sottocampo dell'archeologia ambientale. Implica l'indagine sia degli ambienti antichi che delle attività umane relative a quegli ambienti, nonché la comprensione della loro co-evoluzione. I resti vegetali recuperati da antichi sedimenti all'interno del paesaggio o in siti archeologici servono come prova primaria per vari percorsi di ricerca all'interno della paleoetnobotanica, come le origini della domesticazione delle piante, lo sviluppo dell'agricoltura, le ricostruzioni paleoambientali, le strategie di sussistenza, le paleodiete, le strutture economiche e altro. Gli studi paleoetnobotanici si dividono in due categorie: quelli riguardanti il Vecchio Mondo (Eurasia e Africa) e quelli che riguardano il Nuovo Mondo (le Americhe). Sebbene questa divisione abbia una distinzione geografica intrinseca, riflette anche le differenze nella flora delle due aree. Ad esempio, il mais si trova solo nel Nuovo Mondo, mentre le olive si trovano solo nel Vecchio Mondo. All'interno di questa ampia divisione, i paleoetnobotanici tendono a concentrare ulteriormente i loro studi su regioni specifiche, come il Vicino Oriente o il Mediterraneo, poiché esistono anche differenze regionali nei tipi di resti vegetali recuperati. (it)
  • Paleoetnobotânica, também conhecida como arqueobotânica nos círculos acadêmicos da Europa, é uma sub-área arqueológica que estuda remanescentes botânicos em sítios arqueológicos. Baseado na recuperação e identificação de vestígios botânicos e na informação ecológica e cultural existente nas plantas modernas, muitos temas de pesquisas focam no uso de plantas selvagens, a origem da agricultura, domesticação e coevolução na interação humano-planta. Paleoetnobotânicos usam uma variedade de métodos para recuperar e identificar os vestígios botânicos. Um método utilizado para recuperar macrovestígios (objetos maiores que 100 µm, mas menores que 10 cm) é peneirar o material escavado em recipiente com água, permitindo que o material orgânico flutue. Esse método é conhecido como flotação. A matriz (solo de uma possível ) é adicionada lentamente na água agitada. O solo, areia e outros materiais pesados, conhecidos como fração pesada, ficaram depositados no fundo do recipiente. Os materiais orgânicos menos densos, como sementes carbonizadas, madeiras e ossos tenderão a flutuar na superfície. O material que flutua no topo, chamado de fração leve, é recolhido com uma peneira. A partir de então, ambas as frações serão levadas ao laboratório onde poderão passar por um exame mais detalhado. Na identificação de macrovestígios o material é analisado em um microscópio, usando feições morfológicas como forma e características da superfície no caso de sementes ou microanatomia no caso de madeira ou carvão. A bibliografia para a identificação, assim como a comparação com uma coleção de plantas modernas são cruciais para um resultado confiável. Depende do tipo do material, e sua condição, como também de outros métodos de análise que podem ser aplicados como a lâmina delgada ou o Microscópio eletrônico de varredura. Paleoetnobotânicos também recuperam e analisam microvestígios (como os e pólen, excrementos humanos e de animais ou impressões de plantas nos fragmentos cerâmicos e argila (como na argamassa). Palinologia é uma disciplina científica distinta que estuda pólen, geralmente visando a reconstrução de um ambiente do passado. Dendrocronologia, o estudo do crescimento dos anéis nas árvores também está relacionado ao estudo do passado ambiental, sendo uma disciplina científica distinta e muito utilizada na paleoetnobotânica. (pt)
  • Archeobotanika – nauka z pogranicza botaniki i archeologii, zaliczana jako dziedzina . Przedmiotem badań są szczątki roślinne znajdowane na stanowiskach archeologicznych. Pozwala na opisywanie w ujęciu historycznym związków pomiędzy roślinami a człowiekiem. Wydobyte, udokumentowane i opracowane dane na temat szczątków roślinnych pozwalają naukowcom na interpretację, jaką rolę odgrywały dane rośliny w życiu człowieka znajdujące się w badanej próbie. Archeobotanika dostarcza cennych informacji na temat flory np. osad miejskich i ich najbliższego otoczenia, co pozwala odtworzyć kierunki przemieszczania i ewolucji gatunków uprawnych. Ponadto wyniki badań archeobotaników uzupełniają wiedzę w zakresie kultury materialnej i duchowej badanych stanowisk. W badaniach archeobotanicznych stosuje się nie tylko wiedzę z zakresu anatomii i taksonomii roślin, ale także wykorzystywane są badania biochemiczne i genetyczne. (pl)
  • Arkeobotanik är studiet av växtrester knutna till arkeologiska lämningar, varigenom information om till exempel odling, matkultur, medicin och foderhantering inom forna kulturer kan erhållas. Oftast studeras rester av fröer/frukter (förkolnade eller bevarade i subfossilt tillstånd), men även studier av andra växtdelar (till exempel pollen, ved, rötter eller fibrer) förekommer. Synonymt med arkeobotanik används ibland termen paleoetnobotanik. Arkeobotaniken kan också beskrivas som en gren av ämnena vegetationshistoria och paleoekologi. (sv)
  • Палеоетноботаніка — наука, що займається вивченням решток культурних рослин в археологічних матеріалах. (uk)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 327940 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 54969 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1122632859 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • L’archéobotanique est un ensemble de disciplines qui s’intéressent aux vestiges d’origine végétale et animal faisant partie des archéosciences naturelles. Leurs objets d’étude consistent en pollens, charbons de bois, sections d’arbres, objets en bois, feuilles et bourgeons ou encore éléments microscopiques issus de la décomposition des végétaux dans le sol, comme les phytolithes. Au-delà des dernières glaciations, on ne parle plus d’archéobotanique, mais de paléobotanique. (fr)
  • Arkeobotanik är studiet av växtrester knutna till arkeologiska lämningar, varigenom information om till exempel odling, matkultur, medicin och foderhantering inom forna kulturer kan erhållas. Oftast studeras rester av fröer/frukter (förkolnade eller bevarade i subfossilt tillstånd), men även studier av andra växtdelar (till exempel pollen, ved, rötter eller fibrer) förekommer. Synonymt med arkeobotanik används ibland termen paleoetnobotanik. Arkeobotaniken kan också beskrivas som en gren av ämnena vegetationshistoria och paleoekologi. (sv)
  • Палеоетноботаніка — наука, що займається вивченням решток культурних рослин в археологічних матеріалах. (uk)
  • L'arqueobotànica, en el context de la investigació arqueològica, es refereix a la disciplina que enfoca l'estudi de les interrelacions de les poblacions humanes antigues amb el món vegetal. S'ocupa de la recuperació i estudi de les restes de vegetals amb la finalitat d'obtenir informació sobre l'ambient, l'economia i la cronologia absoluta de les societats del passat. (ca)
  • Archeobotanika je vědecká disciplína zabývající se vyhledáváním, separací a vyhodnocením rostlinných makrozbytků z různých nálezových prostředí. Předmětem jsou tedy kulturní vrstvy a výplně archeologických objektů na běžných „suchých“ nalezištích. Sem patří pravěká a středověká sídliště a pohřebiště, nebo také výplně trvale zamokřených lokalit a objektů (studní, jímek, vodovodů, jezer). Vlhké prostředí těchto prostor je pro zachování makrozbytků více než vhodné. (cs)
  • Die Archäobotanik versucht als Mischgebiet der Archäologie und Botanik die Vegetations- und Agrargeschichte mit Hilfe von Funden pflanzlichen Ursprungs zu rekonstruieren. Neben den Makroresten (Früchte, Samen, Holzreste) geben auch Mikroreste (Pollen, Sporen) Hinweise auf die Vegetation vergangener Zeiten und lassen auf die Ernährungsgewohnheiten, Anbaumethoden, Siedlungsgeschichte und Klima dieser Zeit rückschließen. Zusammen mit der Archäozoologie und der Biologischen Anthropologie bildet sie die bzw. Bioarchäologie. (de)
  • La paleoetnobotánica, también conocida como arqueoetnobotánica, es una subdisciplina de frontera ubicada entre la arqueología y la botánica. Su objetivo principal es estudiar las interacciones antiguas entre los seres humanos y el mundo vegetal. La paleoetnobotánica es el estudio de restos botánicos encontrados como evidencia arqueológica en un yacimiento.​En términos amplios la paleoetnobotánica se interesa en comprender cómo los seres humanos han recurrido históricamente a las plantas alimenticias, cómo se crearon las condiciones culturales-naturales que propiciaron la selección de unas plantas sobre otras para satisfacer distintas necesidades (alimenticias, medicinales, rituales, etc.) y cómo, en ciertos casos, las plantas fueron modificadas intencionalmente e insertadas en diversos sis (es)
  • Paleoethnobotany (also spelled palaeoethnobotany), or archaeobotany, is the study of past human-plant interactions through the recovery and analysis of ancient plant remains. Both terms are synonymous, though paleoethnobotany (from the Greek words palaios [παλαιός] meaning ancient, ethnos [έθνος] meaning race or ethnicity, and votano [βότανο] meaning plants) is generally used in North America and acknowledges the contribution that ethnographic studies have made towards our current understanding of ancient plant exploitation practices, while the term archaeobotany (from the Greek words archaios [αρχαίος] meaning ancient and votano) is preferred in Europe and emphasizes the discipline's role within archaeology. (en)
  • La paletnobotanica, o archeobotanica, è lo studio delle passate interazioni umanità-piante attraverso il recupero e l'analisi di antichi resti vegetali. Entrambi i termini sono sinonimi, sebbene paleoetnobotanica è generalmente usato in Nord America (inglese: paleoethnobotany o palaeoethnobotany) e riconosce il contributo che gli studi etnografici hanno verso la nostra attuale comprensione delle pratiche di sfruttamento delle piante antiche, mentre il termine archeobotanica (francese: archéobotanique) è preferito in Europa e sottolinea il ruolo della disciplina all'interno dell'archeologia. (it)
  • Archeobotanika – nauka z pogranicza botaniki i archeologii, zaliczana jako dziedzina . Przedmiotem badań są szczątki roślinne znajdowane na stanowiskach archeologicznych. Pozwala na opisywanie w ujęciu historycznym związków pomiędzy roślinami a człowiekiem. (pl)
  • Archeobotanie is een wetenschappelijke discipline die plantaardige resten bestudeert ter ondersteuning van archeologisch onderzoek. Specialisaties zijn onder andere pollenanalyse, macrorestenonderzoek (zaden, vruchten, en dergelijke), diatomeeënonderzoek en hout- en houtskoolonderzoek. (nl)
  • Paleoetnobotânica, também conhecida como arqueobotânica nos círculos acadêmicos da Europa, é uma sub-área arqueológica que estuda remanescentes botânicos em sítios arqueológicos. Baseado na recuperação e identificação de vestígios botânicos e na informação ecológica e cultural existente nas plantas modernas, muitos temas de pesquisas focam no uso de plantas selvagens, a origem da agricultura, domesticação e coevolução na interação humano-planta. Palinologia é uma disciplina científica distinta que estuda pólen, geralmente visando a reconstrução de um ambiente do passado. (pt)
rdfs:label
  • Arqueobotànica (ca)
  • Archeobotanika (cs)
  • Archäobotanik (de)
  • Paleoetnobotánica (es)
  • Paleoethnobotany (en)
  • Archéobotanique (fr)
  • Paletnobotanica (it)
  • Archeobotanie (nl)
  • Archeobotanika (pl)
  • Paleoetnobotânica (pt)
  • Arkeobotanik (sv)
  • Палеоетноботаніка (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:homepage
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:academicDiscipline of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:fields of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License