| dbo:abstract
|
- El militarisme és una ideologia que pot ser definida amb els següents termes: 1.
* A - Predomini de la classe militar o els seus ideals. B - Exaltació de les virtuts militars i ideals 2.
* Una política de preparació militar agressiva Històricament, el terme es va utilitzar fent referència a estats específics implicats en l'imperialisme, per exemple: Esparta, l'Imperi Japonès, l'Imperi Britànic, l'Imperi Alemany i l'Alemanya nazi, el Primer Imperi Francès, el de Mussolini, la Unió de les Repúbliques Socialistes Soviètiques, Iraq sota Saddam Hussein. Avui es fa servir sovint el terme "militarista" d'una forma una mica informal aplicat als poders anglosaxons liderats pels Estats Units, (juntament amb el Regne Unit i Austràlia), i a altres com la Xina, França, Israel, Corea del Nord, Iran i Síria. (ca)
- النزعة العسكرية (بالإنجليزية: Militarism)هي اعتقاد أو رغبة حكومة أو شعب ما أن على الدولة الاحتفاظ بقدرة عسكرية قوية، واستخدامها (عمومًا) بعدوانية لتوسيع مصالح و/أو قيم الأمة. قد توحي النزعة العسكرية أيضًا بتفوق الجيش ومُثُل الطبقة العسكرية المحترفة وغلبة القوات المسلحة في قيادة أو سياسة الدولة. كانت النزعة العسكرية عاملًا هامًا في الأيديولوجيات التوسعية والإمبريالية لعدد من الأمم على مر التاريخ. تتضمن بعض الحالات الجديرة بالملاحظة الإمبراطورية الآشورية والدولة-المدينة الإغريقية في أسبرطة والإمبراطورية الرومانية وأمة الأزتك والإمبراطورية المغولية ومملكة الزولو ومملكة بروسيا وملكيات هابسبورغ/ هابسبورغ-لورين والإمبراطورية العثمانية والإمبراطورية اليابانية والاتحاد السوفيتي والولايات المتحدة الأمريكية وألمانيا النازية والإمبراطورية الإيطالية تحت حكم بينيتو موسوليني والإمبراطورية الألمانية والإمبراطورية البريطانية والإمبراطورية الفرنسية الأولى تحت حكم نابليون. (ar)
- Militarismus (z lat. militaris, vojenský) je takové pojetí a praxe politiky, v němž stojí na předním místě vojenská síla a armáda. Ve vnitřní politice se projevuje vysokými výdaji na armádu a zbrojení, zdůrazňováním významu armády, vyzvedáním její prestiže, masovými přehlídkami, účastí vysokých důstojníků v politice a zejména válečnickou rétorikou vedoucích představitelů státu. V zahraniční politice znamená tendenci k násilnému řešení sporů, případně i expanzivní a dobyvačnou politiku. (cs)
- Μιλιταρισμός (εκ του militarism), ή κατά τον αντίστοιχο ελληνικό όρο στρατοκρατία, χαρακτηρίζεται γενικά ο υπερτονισμός των στρατιωτικών αξιών, έναντι άλλων κοινωνικών, πολιτικών ακόμα και ηθικών αξιών. Ως όρος πρωτοεμφανίσθηκε στη Γαλλία το 1860. (el)
- La vorto militismo aŭ militarismo havas tri signifajn nuancojn: 1.
* Laŭ la plej ofta difino temas pri ideologio, kiu defendas la opinion ke nur forta armea potenco garantias politikan sekurecon kaj pacon. En sia plej milda formo la ideologio servas por legitimigo de respektive vetarmado, en pli fortaj formoj signifas la pliverŝajnigon de militaj konfliktoj. Post la komenciĝo de la 21-a jarcento la koncepto ofte difiniĝas kiel la malo de pacismo aŭ pacifismo kaj do estas kontraŭaganto al la civitanaj movadoj pri paco kaj malarmado. 2.
* Kontraste al tio la brazila sociologo Willems difinas la vorton tiel, ke tuta socio orientiĝas laŭ armeaj kutimoj kaj valoroj, plej volonte jam vidas infanojn en uniformoj kaj kun ludaj armiloj ktp., sen ke ĝi nepre estu avida je realaj militaj konfliktoj. Malo de tiu koncepto estus kamparana, burĝa aŭ intelektula malŝatego de ĉio armea (iusenca "malmilitismo"). 3.
* Laŭ la difino de la sciencisto Walter Benjamin fine la vorto difiniĝas kiel "devo por ĝenerala apliko de perforto kiel rimedo de ŝtata politiko". (eo)
- Als Militarismus wird die Dominanz militärischer Wertvorstellungen und Interessen in der Politik und im gesellschaftlichen Leben bezeichnet, wie sie etwa durch die einseitige Betonung des Rechts des Stärkeren und die Vorstellung, Kriege seien notwendig oder unvermeidbar, zum Ausdruck kommen oder durch ein strikt hierarchisches, auf Befehl und Gehorsam beruhendes Denken vermittelt werden. (de)
- Militarismoa talde, gobernu zein nazio batean armada eta bestelako indar armatuak euren helburuen lorpenerako eta defentsarako ezinbestekoak direla aldeztu, indar armatu horien garapena bultzatu eta beraien rola goraipatu egiten duen jarrera-multzoa nahiz ideologia politikoa da. Historian zehar, militarismoa inperioak zabaldu eta aginte-sistema tiranikoak sendotzeko erabili da. Ideologia politiko zenbaiten funtsa ere bada, hala nola faxismoan. Guztiz militarismoaren aurkako ideologia politikoak pazifismoa eta anarkismoa dira, besteak beste. Beste zenbait ideologia, berriz, indar armatuak baldintzapean soilik sustatzen dituzte. (eu)
- Militarismo, según el DRAE, es el «predominio de lo militar en la política y el gobierno de una nación». El historiador español Eduardo González Calleja lo ha definido como la «impregnación de la estructura y valores castrenses (centralización de la autoridad, jerarquía, disciplina, conformismo, combatividad, nacionalismo extremado) en el Estado y en la sociedad civil, lo que implica una quiebra, abierta o no, de la supremacía del poder civil por parte de los militares». Su posición más extrema sería el «pretorianismo», es decir, «la insubordinación e influencia inmoderada del Ejército en la toma de decisiones políticas». El militarismo tiende a ser definido en oposición directa con los movimientos por la paz de los tiempos modernos. Históricamente, el término se utilizó haciendo referencia a Estados específicos: Esparta, el Imperio Japonés, el Imperio Británico, Estados Unidos, el Imperio Alemán y la Alemania nazi, el Primer Imperio Francés, la Italia fascista, la Unión Soviética, Irak bajo Saddam Hussein. Un caso específico sería el de Tailandia. En el Reino Unido, y en los Estados Unidos, desde fines del siglo XVIII d. C. hasta hoy, casi siempre fue un civil el secretario de Guerra y el primer lord del Almirantazgo, o secretario de Marina (en Estados Unidos). Durante las guerras contra Francia, desde la Revolución francesa hasta la caída de Napoleón, solo hubo un primer lord del Almirantazgo no civil (el almirante Lord St Vincent) y solo por tres años. Siempre, en esa época y hasta el fin de la Guerra Fría, los secretarios de Guerra (luego de Defensa) fueron civiles. En cambio, en Argentina, desde la Independencia, los ministros de Guerra y Marina (hasta 1898), y luego los ministros de Guerra y los ministros de Marina (hasta mediados de la década de 1940), después los ministros de Ejército, de Marina, de Aeronáutica, y de Defensa fueron casi siempre militares. Una forma de medir el militarismo es el porcentaje del Producto Nacional Bruto que un país emplea en gastos militares. En 2001, Corea del Norte tenía el máximo porcentaje de inversión militar, con un 31,3 %, seguida de Angola (22 % en 1999), Eritrea (19,8 % en 2001), Arabia Saudí (13 % en 2000), Etiopía (12,6 % en 2000), Omán (12,2 % en 2001), Catar (10 % en los años 2000/2001), Israel (8,75 % en 2002), Jordania (8,6 % en 2001) y las Maldivas (8,6 % en 2001). El mayor gasto en términos absolutos, sin embargo, es el realizado por Estados Unidos. (es)
- Militarism is the belief or the desire of a government or a people that a state should maintain a strong military capability and to use it aggressively to expand national interests and/or values. It may also imply the glorification of the military and of the ideals of a professional military class and the "predominance of the armed forces in the administration or policy of the state" (see also: stratocracy and military junta). Militarism has been a significant element of the imperialist or expansionist ideologies of many nations throughout history. Some notable cases include the Ancient Assyrian Empire, the Greek city state of Sparta, the Roman Empire, the Aztec nation, the Mongol Empire, the Zulu Kingdom, the Kingdom of Prussia, the Habsburg/Habsburg-Lorraine Monarchies, the Ottoman Empire, the Empire of Japan, the Russian Empire, Soviet Union, North Korea, the United States of America, Nazi Germany, the Italian Empire during the rule of Benito Mussolini, the German Empire, the British Empire, and the First French Empire under Napoleon. (en)
- Le militarisme est une idéologie politique, ou du moins un courant de pensée, qui prône la primauté de la force militaire dans les relations interétatiques et dans l'organisation intraétatique. Il a connu de nombreuses incarnations au cours de l'histoire. Ses tenants affirment que l'armée est le meilleur instrument au service de la nation. (fr)
- Militerisme adalah suatu pemerintahan yang didasarkan pada jaminan keamanannya terletak pada kekuatan militernya dan mengklaim bahwa perkembangan dan pemeliharaan militernya untuk menjamin kemampuan itu adalah tujuan terpenting dari masyarakat. Sistem ini memberikan kedudukan yang lebih utama kepada pertimbangan-pertimbangan militer dalam kebijakannya daripada kekuatan-kekuatan politik lainnya. Mereka yang terlibat dalam dinas militer pun mendapatkan perlakuan-perlakuan istimewa. Kebijakan tersebut menyebabkan militerisasi di dalam masyarakat. Pengaruh dan kekuatan militer sangat diperhitungkan di dalam pengambilan-pengambilan keputusan dalam bidang sipil sekalipun. Pengaruh-pengaruh ini sangat jelas dalam sejarah berbagai pemerintah, khususnya ketika mereka terlibat di dalam ekspansionisme, misalnya Kekaisaran Jepang, Britania Raya, Jerman Nazi, Kerajaan Italia di bawah Mussolini, ekspansi Republik Sosialis Federasi Soviet Rusia dalam Perang Saudara Rusia sehingga menjadi Uni Republik Sosialis Soviet dan pemerintahan Stalin yang belakangan, Irak di bawah pemerintahan Saddam Hussein, dan Amerika Serikat pada masa Manifest Destiny dan pembaharuan tentaranya. Secara ideologis militerisme terdiri atas , , ekstremisme, proteksionisme-darurat, dan nasionalisme atau bentuknya yang lebih sempit yaitu patriotisme. Dengan pembenaran terhadap penerapan kekerasan, militerisme menekankan bahwa penduduk sipil tergantung - dan karenanya berada dalam posisi yang lebih rendah - pada kebutuhan dan tujuan-tujuan militernya. Doktrin yang umumnya dikembangkan adalah perdamaian melalui kekuatan. Hal ini dianggap sebagai metode yang tepat untuk mengamankan kepentingan-kepentingan masyarakat. Doktrin ini diwujudkan sebagai doktrin yang lebih unggul daripada semua pemikiran lainnya, termasuk pengutamaan hubungan-hubungan diplomatik dan masalah-masalah yang berkaitan dengan kesejahteraan sosial. Militerisme kadang-kadang dikontraskan dengan konsep mengenai dan (soft power) dan (hard power). Pemikiran ini dapat dilihat dari segi ekonomi melalui beberapa cara, antara lain bagaimana negara-negara yang memiliki militer yang modern membutuhkan anggaran yang besar atau relatif lebih besar daripada bangsa-bangsa lain umumnya untuk mempertahankan kekuatan militer yang besar (pada tahun 2005 misalnya Amerika Serikat, Tiongkok, Jepang) atau meningkatkan kekuatan militernya (pada tahun 2005 misalnya Israel, Kuwait, Singapura). Negara-negara tertentu juga menganggarkan dana yang besar dari PDB-nya per kapita untuk mengembangkan militernya (pada tahun 2005 misalnya Korea Utara, Guinea Ekuatorial, Arab Saudi). Dalam sebuah republik yang demokratis, komponen utama dari konstitusinya adalah aturan-aturan mengenai bagaimana kekuasaan militer dapat diterapkan, dan bagaimana kekuasaan tersebut harus dikembalikan kepada pemerintahan yang terpilih. (in)
- Il militarismo è una serie di atteggiamenti politico-ideologici che mirano all'asservimento della vita politica, delle funzioni e dei rapporti socio-culturali ad un potere militare.Il militarismo, dunque, si può considerare come un atteggiamento nazionalistico che ritiene la guerra il mezzo più indispensabile per conseguire dei fini politici. Per raggiungere questo scopo, il militarismo non si limita a trattare le forze armate come dei qualsiasi apparati statali, ma, storicamente, tende a farle diventare i principali strumenti politici. (it)
- 군국주의(軍國主義)는 강한 군사력을 국가의 주된 목표로 삼으려 하는 사상이다. 정부와 국민생활의 최우선 순위를 국방과 전쟁에 두며, 군국주의적 정부는 과거 여러 제국주의 국가들은 물론 현대 여러 독재국가들에서도 나타난다. (ko)
- 軍国主義（ぐんこくしゅぎ、英: militarism, 独: Militarismus）または軍事主義（ぐんじしゅぎ）もしくはミリタリズムとは、外交の手段として戦争を重視し、政治、経済、教育、文化などのあらゆる活動は、軍事力強化のために行わなければならないとする国家体制や思想をいう。 (ja)
- De term militarisme betekent, in culturele zin, een voorliefde voor militair vertoon zoals uniformen, wapens, onderscheidingen, parades, orden, rituelen, hiërarchieën, rangen en titels, vlaggen, heldenverering, discipline en het principe van bevelen en gehoorzamen. Ook het kleden van kinderen in militaire uniformen is in vele ogen een kenmerk van militarisme. Militarisme is een subjectief begrip, wat wel of niet militaristisch is is een persoonlijk oordeel. Als politiek begrip duidt het op de aanwezigheid van een sterk dominante geüniformeerde macht die zich in sommige gevallen zelfs aan politieke en parlementaire controle kan onttrekken.Het begrip "militaristisch" is geen synoniem voor militair. Het begrip militarisme is op zich neutraal; het beschrijft een bepaalde voorliefde. Veelal wordt het door tegenstanders echter als negatief beschouwd: militaristische regimes liggen meestal aan de basis van oorlogszuchtige retoriek. (nl)
- Militaryzm – system, opierający siłę państwa na stałej i możliwie licznej armii. Militaryzm ma trzy powiązane ze sobą znaczenia:
* tendencja w polegająca na rozbudowywaniu potencjału militarnego państwa do rozmiarów przekraczających znacznie rzeczywiste potrzeby obronne, w powiązaniu z przejmowaniem przez koła wojskowe coraz większej kontroli nad całym państwem;
* agresywna polityka zewnętrzna – polegająca na celowym wywoływaniu konfliktów zbrojnych lub dążenie do rozstrzygania dotychczasowych konfliktów metodami siłowymi;
* styl zachowania (społeczny i socjologiczny) – charakteryzujący się na przykład popularnością organizacji paramilitarnych, tworzeniem kultu sił zbrojnych, elementami musztry w szkołach, stosowaniem w cywilnych instytucjach umundurowania i organizacji na wzór wojskowy itp. Militaryzm jest często formą reakcji państwa na zagrożenie, choć często siły dążące do militaryzacji tworzą sztuczne zagrożenia lub rozdmuchują rzeczywiste do przesadnych rozmiarów aby uzasadnić nimi wydatki na . Militaryzacja ma często charakter samonapędzającego się mechanizmu. Pierwotne, rzeczywiste zagrożenie powoduje początkowo racjonalny rozrost wydatków na zbrojenia, co generuje wzrost potęgi politycznej przedsiębiorstw zbrojeniowych oraz samej armii. Po zniknięciu rzeczywistego zagrożenia koła militarno-zbrojeniowe wyszukują szybko nowe zagrożenia, aby uzasadnić nimi utrzymanie lub nawet wzrost wydatków na zbrojenia, co z kolei powoduje dalsze wzmacnianie wpływu tych kół na gospodarkę i politykę. Ma także istotny wpływ na kształtowanie życia, mentalności i stosunków społecznych, na przykład poprzez rozbudzanie w społeczeństwie agresji, propagowanie idei ekspansji, jak w państwach totalitarnych XX wieku; bądź w powiązaniach oficera-przedstawiciela grupy uprzywilejowanej z żołnierzem-przedstawicielem warstwy niższej (jak to było w Prusach). Szczególnym przypadkiem militaryzmu był wyścig zbrojeń – podczas zimnej wojny – pomiędzy blokami wojskowymi kierowanymi przez Stany Zjednoczone i Związek Radziecki. Choć państwa te zbroiły się, poświęcały znaczne środki na rozwój nowych technik wojskowych i rozwiązywały konflikty metodami siłowymi (w wojnach lokalnych), to doprowadził on do równowagi sił i uchronił świat przez III wojną (przede wszystkim dzięki posiadaniu przez obie strony broni atomowej). Obie potęgi wzajemnie oskarżały się o militaryzm. Od militaryzmu trzeba wyraźnie odróżnić przestawienie wielu gałęzi produkcji i mobilizację społeczeństwa podczas wojny, która miała miejsce na przykład w czasie drugiej wojny światowej w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych czy Związku Radzieckim. (pl)
- Militarismo ou ideologia militarista é uma ideologia que defende que a sociedade é mais bem servida (ou servida de maneira mais eficiente) quando governada ou guiada por conceitos ou pessoas oriundos da cultura, doutrina e sistema militares. Militaristas sustentam que a segurança é a mais alta prioridade social, e alegam que o desenvolvimento e a manutenção do aparato militar assegura essa segurança. (pt)
- Militarism, tänkesätt och åtgärder som hör samman med en målsättning att ha en stark militär makt och beredvillighet att på ett aggressivt sätt använda den för att skydda eller gynna sina nationella intressen. En militaristisk världsåskådning involverar inte sällan glorifiering av militären och militära medel och bruk därav utanför de traditionella ramarna för en nationell försvarsmakt, t.ex. dess aktiva inblandning i politiken (jämför militärjunta). I väst förknippas militarism ofta med icke-demokratiska, totalitära regimer. Exempel på sådana vilka nämnts som exempel på militaristiska dito är Tyskland under det nazistiska Tredje riket (1933–1945), Italien under Mussolini och Japan under Stillahavskriget (1937–1945). Andra exempel är Sovjetunionen och USA där upphöjande av militären och dess otvetydiga högsta prioritet hos ledande politiker ständigt intensifierades och ifrågasättande av militärens ställning med hand blev politiskt oacceptabelt. (sv)
- Милитари́зм (новолат., фр. militarisme, от лат. militaris — военный) — идеология и политика активного наращивания и использования военной мощи государства в экспансионистских целях; доминирование военных и военизированных органов и институтов в государственной и общественной жизни. Милитаризму свойственна гонка вооружений, воинская повинность, рост военных расходов бюджета государства, наращивание военного присутствия с политическими целями за рубежом (военные базы), военное силовое вмешательство в дела других суверенных государств (как со стороны держав-агрессоров, так и со стороны агрессивных военно-политических блоков), усиление влияния военно-промышленного комплекса в экономике страны и её внешней и внутренней политике. (ru)
- 軍國主義（英語：Militarism），是軍隊在政治、經濟、教育、文化等各領域具備強大影響力，而在一國的政治及行政層級上採取軍事優先的政治社會體制或意識形態； 或是認為國家應保有強大軍事力量用以侵略、防衛或提升國家利益的意識形態。戴季陶在《日本論》中定義軍國主義是「是以军事组织的力量，作政权的重心，一切政治的势力，都附从在军事势力之下，一切政治的组织，都附从在军国组织之下」的國家體制。中文“軍國”一詞來自日文漢字「軍国主義（ぐんこくしゅぎ）」。 (zh)
- Мілітари́зм (фр. militarisme, від лат. militaris — військовий) — державна ідеологія, направлена на виправдання політики постійного нарощування військової міці держави і, одночасно з цим, допустимості використання військової сили при вирішенні міжнародних і внутрішніх конфліктів. Мілітаризму властиві перегони озброєнь, зростання військових витрат бюджету держави, нарощування військової присутності з політичними цілями за кордоном, військове силове втручання в справи інших суверенних держав (як з боку держав-агресорів, так і з боку агресивних військово-політичних блоків), посилення впливу військово-промислового комплексу в економіці країни і її зовнішній і внутрішній політиці, і, частіше, як наслідок всього цього - наростання ознак внутрішньої економічної кризи, що виражається в збагаченні привілейованої військово-політичної еліти країни, а також у виснаженні бюджетних ресурсів самої мілітаристичної держави, падінні внутрішніх економічних його показників, особливо життєвого рівня основної маси населення, відставання держави в області соціальної сфери, особливо в частині загальнодоступної освіти і охорони здоров'я. Це політика нарощування військової сили і активізація військових приготувань. Як самостійний напрям вперше термін використано у другій половині ХІХ ст. у Франції для характеристики політики уряду Наполеона. Розрізняють мілітаризм внутрішній та зовнішній. Перший передбачає, що державна влада організована і діє всередині держави, спираючись на військову силу. У своїй праці “До соціології партій у сучасних демократіях” Р. Міхельс звертає увагу на те, що теоретики соціалізму (особливо Бебель та Енгельс) у своїх працях заповзятливо використовують військовий лексикон. Ця теоретична одержимість до “воєнізованої” мови згодом перейшла в практику “соціалістичного будівництва” і остаточно втілилася, як про це пізніше писав Коен, у сталінській “стратегії мілітаризації”. Абсолютизація мілітаризму у вирішенні конкретних соціальних проблем вилилась у конструювання моделі так званого мілітаристського соціалізму. Внутрішній мілітаризм – характерна ознака авторитарних політичних режимів. Яскравим прикладом такого типу режиму є правління “чорних полковників” (1967-1974) у Греції та режим генерала А. Піночета у Чилі. Зовнішній мілітаризм означає використання збройних сил або погрози їх застосування у зовнішній політиці. Приклади такої політики – діяльність урядів Німеччини та Японії перед Другою світовою війною. Антиподом мілітаризму є пацифізм. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Militarismus (z lat. militaris, vojenský) je takové pojetí a praxe politiky, v němž stojí na předním místě vojenská síla a armáda. Ve vnitřní politice se projevuje vysokými výdaji na armádu a zbrojení, zdůrazňováním významu armády, vyzvedáním její prestiže, masovými přehlídkami, účastí vysokých důstojníků v politice a zejména válečnickou rétorikou vedoucích představitelů státu. V zahraniční politice znamená tendenci k násilnému řešení sporů, případně i expanzivní a dobyvačnou politiku. (cs)
- Μιλιταρισμός (εκ του militarism), ή κατά τον αντίστοιχο ελληνικό όρο στρατοκρατία, χαρακτηρίζεται γενικά ο υπερτονισμός των στρατιωτικών αξιών, έναντι άλλων κοινωνικών, πολιτικών ακόμα και ηθικών αξιών. Ως όρος πρωτοεμφανίσθηκε στη Γαλλία το 1860. (el)
- Als Militarismus wird die Dominanz militärischer Wertvorstellungen und Interessen in der Politik und im gesellschaftlichen Leben bezeichnet, wie sie etwa durch die einseitige Betonung des Rechts des Stärkeren und die Vorstellung, Kriege seien notwendig oder unvermeidbar, zum Ausdruck kommen oder durch ein strikt hierarchisches, auf Befehl und Gehorsam beruhendes Denken vermittelt werden. (de)
- Militarismoa talde, gobernu zein nazio batean armada eta bestelako indar armatuak euren helburuen lorpenerako eta defentsarako ezinbestekoak direla aldeztu, indar armatu horien garapena bultzatu eta beraien rola goraipatu egiten duen jarrera-multzoa nahiz ideologia politikoa da. Historian zehar, militarismoa inperioak zabaldu eta aginte-sistema tiranikoak sendotzeko erabili da. Ideologia politiko zenbaiten funtsa ere bada, hala nola faxismoan. Guztiz militarismoaren aurkako ideologia politikoak pazifismoa eta anarkismoa dira, besteak beste. Beste zenbait ideologia, berriz, indar armatuak baldintzapean soilik sustatzen dituzte. (eu)
- Le militarisme est une idéologie politique, ou du moins un courant de pensée, qui prône la primauté de la force militaire dans les relations interétatiques et dans l'organisation intraétatique. Il a connu de nombreuses incarnations au cours de l'histoire. Ses tenants affirment que l'armée est le meilleur instrument au service de la nation. (fr)
- Il militarismo è una serie di atteggiamenti politico-ideologici che mirano all'asservimento della vita politica, delle funzioni e dei rapporti socio-culturali ad un potere militare.Il militarismo, dunque, si può considerare come un atteggiamento nazionalistico che ritiene la guerra il mezzo più indispensabile per conseguire dei fini politici. Per raggiungere questo scopo, il militarismo non si limita a trattare le forze armate come dei qualsiasi apparati statali, ma, storicamente, tende a farle diventare i principali strumenti politici. (it)
- 군국주의(軍國主義)는 강한 군사력을 국가의 주된 목표로 삼으려 하는 사상이다. 정부와 국민생활의 최우선 순위를 국방과 전쟁에 두며, 군국주의적 정부는 과거 여러 제국주의 국가들은 물론 현대 여러 독재국가들에서도 나타난다. (ko)
- 軍国主義（ぐんこくしゅぎ、英: militarism, 独: Militarismus）または軍事主義（ぐんじしゅぎ）もしくはミリタリズムとは、外交の手段として戦争を重視し、政治、経済、教育、文化などのあらゆる活動は、軍事力強化のために行わなければならないとする国家体制や思想をいう。 (ja)
- Militarismo ou ideologia militarista é uma ideologia que defende que a sociedade é mais bem servida (ou servida de maneira mais eficiente) quando governada ou guiada por conceitos ou pessoas oriundos da cultura, doutrina e sistema militares. Militaristas sustentam que a segurança é a mais alta prioridade social, e alegam que o desenvolvimento e a manutenção do aparato militar assegura essa segurança. (pt)
- 軍國主義（英語：Militarism），是軍隊在政治、經濟、教育、文化等各領域具備強大影響力，而在一國的政治及行政層級上採取軍事優先的政治社會體制或意識形態； 或是認為國家應保有強大軍事力量用以侵略、防衛或提升國家利益的意識形態。戴季陶在《日本論》中定義軍國主義是「是以军事组织的力量，作政权的重心，一切政治的势力，都附从在军事势力之下，一切政治的组织，都附从在军国组织之下」的國家體制。中文“軍國”一詞來自日文漢字「軍国主義（ぐんこくしゅぎ）」。 (zh)
- النزعة العسكرية (بالإنجليزية: Militarism)هي اعتقاد أو رغبة حكومة أو شعب ما أن على الدولة الاحتفاظ بقدرة عسكرية قوية، واستخدامها (عمومًا) بعدوانية لتوسيع مصالح و/أو قيم الأمة. قد توحي النزعة العسكرية أيضًا بتفوق الجيش ومُثُل الطبقة العسكرية المحترفة وغلبة القوات المسلحة في قيادة أو سياسة الدولة. (ar)
- El militarisme és una ideologia que pot ser definida amb els següents termes: 1.
* A - Predomini de la classe militar o els seus ideals. B - Exaltació de les virtuts militars i ideals 2.
* Una política de preparació militar agressiva (ca)
- La vorto militismo aŭ militarismo havas tri signifajn nuancojn: 1.
* Laŭ la plej ofta difino temas pri ideologio, kiu defendas la opinion ke nur forta armea potenco garantias politikan sekurecon kaj pacon. En sia plej milda formo la ideologio servas por legitimigo de respektive vetarmado, en pli fortaj formoj signifas la pliverŝajnigon de militaj konfliktoj. Post la komenciĝo de la 21-a jarcento la koncepto ofte difiniĝas kiel la malo de pacismo aŭ pacifismo kaj do estas kontraŭaganto al la civitanaj movadoj pri paco kaj malarmado. 2.
* Kontraste al tio la brazila sociologo Willems difinas la vorton tiel, ke tuta socio orientiĝas laŭ armeaj kutimoj kaj valoroj, plej volonte jam vidas infanojn en uniformoj kaj kun ludaj armiloj ktp., sen ke ĝi nepre estu avida je realaj militaj konflik (eo)
- Militarismo, según el DRAE, es el «predominio de lo militar en la política y el gobierno de una nación». El historiador español Eduardo González Calleja lo ha definido como la «impregnación de la estructura y valores castrenses (centralización de la autoridad, jerarquía, disciplina, conformismo, combatividad, nacionalismo extremado) en el Estado y en la sociedad civil, lo que implica una quiebra, abierta o no, de la supremacía del poder civil por parte de los militares». Su posición más extrema sería el «pretorianismo», es decir, «la insubordinación e influencia inmoderada del Ejército en la toma de decisiones políticas». (es)
- Militarism is the belief or the desire of a government or a people that a state should maintain a strong military capability and to use it aggressively to expand national interests and/or values. It may also imply the glorification of the military and of the ideals of a professional military class and the "predominance of the armed forces in the administration or policy of the state" (see also: stratocracy and military junta). (en)
- Militerisme adalah suatu pemerintahan yang didasarkan pada jaminan keamanannya terletak pada kekuatan militernya dan mengklaim bahwa perkembangan dan pemeliharaan militernya untuk menjamin kemampuan itu adalah tujuan terpenting dari masyarakat. Sistem ini memberikan kedudukan yang lebih utama kepada pertimbangan-pertimbangan militer dalam kebijakannya daripada kekuatan-kekuatan politik lainnya. Mereka yang terlibat dalam dinas militer pun mendapatkan perlakuan-perlakuan istimewa. Kebijakan tersebut menyebabkan militerisasi di dalam masyarakat. Pengaruh dan kekuatan militer sangat diperhitungkan di dalam pengambilan-pengambilan keputusan dalam bidang sipil sekalipun. Pengaruh-pengaruh ini sangat jelas dalam sejarah berbagai pemerintah, khususnya ketika mereka terlibat di dalam ekspansionism (in)
- Militaryzm – system, opierający siłę państwa na stałej i możliwie licznej armii. Militaryzm ma trzy powiązane ze sobą znaczenia:
* tendencja w polegająca na rozbudowywaniu potencjału militarnego państwa do rozmiarów przekraczających znacznie rzeczywiste potrzeby obronne, w powiązaniu z przejmowaniem przez koła wojskowe coraz większej kontroli nad całym państwem;
* agresywna polityka zewnętrzna – polegająca na celowym wywoływaniu konfliktów zbrojnych lub dążenie do rozstrzygania dotychczasowych konfliktów metodami siłowymi;
* styl zachowania (społeczny i socjologiczny) – charakteryzujący się na przykład popularnością organizacji paramilitarnych, tworzeniem kultu sił zbrojnych, elementami musztry w szkołach, stosowaniem w cywilnych instytucjach umundurowania i organizacji na wzór wojskow (pl)
- De term militarisme betekent, in culturele zin, een voorliefde voor militair vertoon zoals uniformen, wapens, onderscheidingen, parades, orden, rituelen, hiërarchieën, rangen en titels, vlaggen, heldenverering, discipline en het principe van bevelen en gehoorzamen. Ook het kleden van kinderen in militaire uniformen is in vele ogen een kenmerk van militarisme. (nl)
- Милитари́зм (новолат., фр. militarisme, от лат. militaris — военный) — идеология и политика активного наращивания и использования военной мощи государства в экспансионистских целях; доминирование военных и военизированных органов и институтов в государственной и общественной жизни. (ru)
- Мілітари́зм (фр. militarisme, від лат. militaris — військовий) — державна ідеологія, направлена на виправдання політики постійного нарощування військової міці держави і, одночасно з цим, допустимості використання військової сили при вирішенні міжнародних і внутрішніх конфліктів. (uk)
- Militarism, tänkesätt och åtgärder som hör samman med en målsättning att ha en stark militär makt och beredvillighet att på ett aggressivt sätt använda den för att skydda eller gynna sina nationella intressen. En militaristisk världsåskådning involverar inte sällan glorifiering av militären och militära medel och bruk därav utanför de traditionella ramarna för en nationell försvarsmakt, t.ex. dess aktiva inblandning i politiken (jämför militärjunta). (sv)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
