| dbo:abstract
|
- Joan Lluís Vives i March (València, 6 de març de 1492 – Bruges, 6 de maig de 1540), també conegut com a Lluís Vives o bé Ioannes Lodovicus Vives (en llatí), fou un dels màxims representants de l'humanisme europeu, destacant en diversos àmbits del pensament i de la cultura. Vives es formà en l'humanisme hispà, que amb profundes arrels a l'edat mitjana, mantenia l'escolasticisme mentre rebia el Renaixement. Aquesta combinació era necessàriament eclèctica, perquè pretenia harmonitzar elements aparentment contradictoris i, al mateix temps, tenia un caràcter pràctic perquè les noves idees anaven més enllà d'una expressió teòrica i possibilitaven la transformació personal. També rebé influències de l'humanisme nord-europeu, que promovia amb major vehemència la reforma de la vida social i cultural. Amb aquest bagatge, Vives desenvolupa una activitat intel·lectual en nombrosos camps com la literatura, l'antropologia, la filosofia, la pedagogia, la teologia, el dret, les qüestions socials i la psicologia. I per a realitzar aquesta tasca, en la qual prevalen els seus principis morals i espirituals, utilitza els autors grecollatins, aprofitant els seus valors humanístics però rebutjant el seu paganisme. Teòric de l'educació, es va oposar a l'escolàstica i fou un dels defensors més influents de l'aprenentatge humanístic al segle xvi. Vives ha estat qualificat de pedagog d'Europa, una expressió que reflecteix no només el marc geogràfic en què es va desenvolupar, sinó també el seu intent apassionat per dibuixar una nova Europa. La seva obra avui en dia encara reflecteix uns valors que són plenament vàlids. També ha estat qualificat com el 'pare' de la psicologia moderna. Fill de conversos perseguits per la Inquisició, la seva obra i la correspondència conservada mai indiquen explícitament aquesta condició social. De fet, sols a mitjan segle xx, els estudiosos assenyalen la seva condició de convers. Implícitament, una vegada coneguda la seva ascendència jueva i el calvari que patiren els seus familiars més propers, algunes actituds de Vives –la negativa a tornar a Espanya– i alguns comentaris epistolars –la preocupació per la seva família i el desànim d'algunes ocasions–, es poden entendre amb més claredat. (ca)
- Juan Luis Vives (katalánsky Joan Lluís Vives, německy Johannes Ludwig Vives, latinsky Ioannes Lodovicus Vives, 6. března 1493 Valencie – 6. května 1540 Bruggy) byl španělský humanista, filosof a teoretik pedagogiky. (cs)
- Joan Lluís VIVES i MARCH (6-a de marto 1492 - 6-a de majo 1540) (latine: Johannes Ludovicus Vives, hispane: Juan Luis Vives), estis jud-kataluna humanisto, kiu okupiĝis ankaŭ pri internacia komunikado. (eo)
- Juan Luis Vives (valencianisch und katalanisch Joan Lluís Vives, deutsch Johannes Ludwig Vives, lateinisch Ioannes Lodovicus Vives; * 6. März 1492 in Valencia; † 6. Mai 1540 in Brügge) war ein spanischer Humanist, Philosoph und Lehrer. (de)
- Joan Luis Vives (latinez: Ioannes Lodovicus Vives; valentzieraz: Joan Lluís Vives; Valentzia, Aragoiko Koroa, 1492ko martxoaren 6a - Brujas, 1540ko maiatzaren 6a) Pizkundeko humanista eta filosofo handienetako bat izan zen. (eu)
- Juan Luis Vives March (Latin: Joannes Lodovicus Vives, lit. 'Juan Luis Vives'; Catalan: Joan Lluís Vives i March; Dutch: Jan Ludovicus Vives; 6 March 1493 – 6 May 1540) was a Spanish (Valencian) scholar and Renaissance humanist who spent most of his adult life in the Southern Netherlands. His beliefs on the soul, insight into early medical practice, and perspective on emotions, memory and learning earned him the title of the "father" of modern psychology. Vives was the first to shed light on some key ideas that established how psychology is perceived today. (en)
- Juan Luis Vives (en valenciano, Joan Lluís Vives; en latín, Ioannes Lodovicus Vives; Valencia, 6 de marzo de 1492-Brujas, 6 de mayo de 1540) fue un humanista, filósofo y pedagogo español del Reino de Valencia. (es)
- Juan Luis Vives (Jean Louis Vivès en français, Joan Lluís Vives en valencien, Ioannes Lodovicus Vives en latin), né à Valence (royaume de Valence) le 6 mars 1492, mort à Bruges (Pays-Bas bourguignons), le 6 mai 1540, est un théologien, un philosophe et un pédagogue espagnol. Juif converti au catholicisme, il livra des réflexions neuves sur l'organisation de la société et fut avec Érasme et Budé, l'un des plus grands représentants de l’humanisme chrétien nordique mais aussi l'un des philosophes espagnols les plus érudits et profonds, porté par une morale de l'action concrète à la politique, dont l'œuvre exerça son influence pendant plusieurs siècles. Il est reconnu « personnalité la plus européenne du Siècle d'or espagnol ». (fr)
- Juan Luis de Vives y March (Valencia, 6 marzo 1492 – Bruges, 6 maggio 1540) è stato un filosofo e umanista spagnolo. (it)
- 후안 비베스(Juan Luis Vives, 1494년 3월 6일 ~ 1540년 5월 6일)는 스페인인 학자이자 르네상스 인문주의자이다. 성인 생활 중 대부분을 에서 보냈다. 영혼에 대한 믿음, 초기 의료적 관습에 관한 시야, 그리고 감정, 기억, 학습에 관한 관점은 그에게 현대의 심리학 아버지의 칭호를 부여하였다. 비베스는 오늘날의 심리학을 확립한 일부 중요 개념들에 빛을 보게 한 최초의 인물이었다. 발렌시아에서 유대교에서 기독교로 개종한 가정에서 태어났다. (ko)
- フアン・ルイス・ビベス（Juan Luís Vives,日本語訳では、『ヴィヴェス』。1492年3月6日 - 1540年5月6日）は、スペインのバレンシア生まれの人文主義者で、教育者。彼は、異端審問の訴追を恐れてスペインを逃れ、1509年から1512年までパリで学び、1519年からベルギーのルーヴァンのカトリック大学で教育に携わった。友人エラスムスの助力を得て、アウグスティヌスの『神の国』（De Civitate Dei）の膨大な注釈本をつくり上げ、これは1522年に刊行された。そのすぐ後、彼はイギリスのヘンリー8世から宮廷に招聘され、その娘メアリー1世の教育を任された。1523年、彼女のために『キリスト教女性の教育』（De ratione studii puerilis epistolae duae、1532年）を著している。イギリスでは彼はオックスフォード大学の中のコープス・クリスティ学寮に寄宿した。彼はここで彼の法学の学位論文を書き上げ、哲学の講義も行った。彼は、国王にアラゴンのカタリナとの決別を説き、これによって王の機嫌をそこね、その保護を失うことになり、6週間の間大学の牢に幽閉される。 その後、ブリュッセルに移り、その死に至るまでそこに留まった。亡くなったのは、ブルッヘにおいてである。彼は、数多くの著書を残しているが、その大半は、当時支配的であった教育観を批判するものであった。今日、彼の最も重要な著作は、De Causis Corruptarum Artium（「諸学芸堕落の原因」） といわれている。これは、フランシス・ベーコンの『ノウム・オルガヌム』（新器官論）に匹敵する業績とみなされた。 (ja)
- Juan Luis Vives of Johannes Ludovicus Vives (Valencia, 6 maart 1493 – Brugge, 6 mei 1540) was een Spaanse geleerde die vrijwel zijn hele actieve leven in de Nederlanden woonde. Hij was de oudste van vijf kinderen van het echtpaar Vives, bekeerde, intellectuele joden. (nl)
- Juan Luis Vives (Joan Lluís Vives, ur. 6 marca 1492 w Walencji, zm. 6 maja 1540 w Brugii) – hiszpański humanista, pedagog okresu odrodzenia. Pochodził z dobrze sytuowanej rodziny kupieckiej. Jego rodzice byli wyznawcami judaizmu, a potem zmienili wyznanie na chrześcijańskie. Do 12 roku życia uczęszczał do szkoły podstawowej i średniej w Walencji. Tutaj rozpoczął też studia uniwersyteckie. Ukończył 2-letni kurs gramatyki i 3-letni kurs sztuki. W 1508 r. udał się do Paryża, gdzie kontynuował studia na Sorbonie na wydziale sztuki. Zgłębiał wiedzę z zakresu logiki. Na uczelni panował jednak bardzo scholastyczny system edukacji. Aczkolwiek poza murami Sorbony działały koła entuzjastów humanizmu, między innymi Braci Zwykłego Życia, na które zwrócił uwagę, ponieważ nie podobał mu się scholastyczny sposób nauczania. W 1514 r. Vives opuścił Paryż i udał się do Brugii. W mieście tym mieszkało wiele zamożnych rodzin, w związku z czym, mógł on znaleźć tu pracę jako prywatny nauczyciel. Rozpoczął nauczanie w rodzinie Bernarda Valdaury, po kilku latach w 1524 r. poślubił jego córkę Małgorzatę. W czasie pobytu w mieście nawiązał też kontakt z Erazmem z Rotterdamu, który był wówczas ogromnym autorytetem i przedstawicielem północnego humanizmu. Dzięki tej znajomości otrzymał stanowisko preceptora osiemnastoletniego Wilhelma Croya, desygnowanego kardynała i arcybiskupa Toledo, w związku z czym przeniósł się do Lowanium. W mieście tym mieścił się uniwersytet, objął stanowisko profesora. „Vives, wielki humanista i teolog klasycznych studiów, wykładał rano Pliniusza Historię naturalną, wieczorem zaś Georgiki Wergiliusza. Ale jego imię nie pojawia się na liście nauczycieli. Przypuszczalnie oferował swoje usługi jako zapraszany gościnnie wykładowca, którego prestiż pozwalał na prowadzenie wykładów na dowolnie przez siebie wybrane tematy.” W proteście przeciwko słabej edukacji i scholastycznemu sposobowi nauczania napisał w 1519 r. pamflet Przeciwko pseudodialektykom. Vives podupadł w tym czasie trochę na zdrowiu, zmarł też jego uczeń Wilhelm Croy. Z tego powodu miał problemy finansowe, jednak nie poprzestał pisać. Stworzył traktat w trzech księgach O wychowaniu niewiasty chrześcijanki. Poświęcił go królowej Katarzynie Aragońskiej żonie Henryka VIII, która widząc jego kiepską sytuację, zaczęła mu wypłacać pensję. Otrzymał też zaproszenie na dwór angielski i przebywał tam w latach 1523-1529. Pełnił funkcję nauczyciela królewny Marii i był doradcą królewskim. W Anglii kontynuował działalność akademicką jako profesor prawa i literatury łacińskiej w Collegium Corpus Christi w Oksfordzie. W tym czasie napisał Elementarz mądrości, Plan nauki dziecięcej i Straż ducha. Na uczelni panowała surowa dyscyplina. Dzień rozpoczynał się o 5 rano mszą, podczas posiłków czytano biblijne teksty, reguły wymagały by wystrzegać się tego co mogłoby rzucić cień na całą społeczność. W 1520] r. Vives poznał słynnego angielskiego humanistę Tomasza More’a. Od tego czasu jego dzieła miały charakter humanistyczny z religijnym zabarwieniem. Obaj zostali wplątani w rozwód Henryka VIII i Katarzyny Aragońskiej. Ponieważ chcieli pozostać bezstronni w tym sporze zostali wtrąceni do więzienia, a Vives w 1529 r. powrócił do Brugii, do swojej żony Małgorzaty. Potem próbował nawiązać ponownie kontakt z Erazmem z Rotterdamu, który był właśnie u szczytu kariery, jednak przyjaźń uległa ochłodzeniu. W 1531 r. napisał słynny traktat O umiejętnościach, a w 1538 O życiu duszy. Zmarł w 1540, a pośmiertnie ukazało się jeszcze jego dzieło, które zdążył ukończyć, tj. O prawdzie religii chrześcijańskiej. „Był autorem ogromnej liczby prac naukowych, obejmujących tematykę pedagogiczną, polityczną, gospodarczą, historyczną, filozoficzną, moralną, chrześcijańską, i jednym z najbardziej poczytnych autorów XVI w. Oprócz prac autorskich pozostawił po sobie wiele wstępów do wybitnych dzieł, komentarzy, prelekcji. Był erudytą, znał wiele języków, którymi biegle się posługiwał. We wszystkich pracach wyraźnie odzwierciedlała się jego chrześcijańska postawa życiowa oraz humanistyczne i pacyfistyczne poglądy (ukształtowały się pod wpływem ruchu Braci Zwykłego Życia, którego członkowie dążyli do odrodzenia ducha pierwszego Kościoła, prowadzili życie moralne i religijne, nie zajmowali się pustymi jałowymi dysputami).” (pl)
- Хуáн Луи́с Ви́вес (исп. Joan Lluís Vives; 6 марта 1492, Валенсия, — 6 мая 1540, Брюгге) — испанский богослов, философ, гуманист и педагог. "Выдающийся представитель европейского гуманизма XVI века", - как называет его Дж. Мокир. (ru)
- Juan Luis Vives, född i Valencia 6 mars 1492, död i Barcelona 6 maj 1540.Spansk humanist. Studerade i Sorbonne och undervisade i bland annat Paris och Oxford. Var lärare åt Katarina av Aragonien och Mary Tudor. Juan Vives var en framträdande person under renässansen, han var vän till Erasmus av Rotterdam som fått inflytande på hans verk. Han kritiserade skolastikernas angrepp på Aristoteles filosofi. Vives ville återställa de klassiska värdena, utan att frångå kristendomen. Han skrev på latin inom många ämnen, de främsta verken behandlar undervisning, moral samt sociala och psykologiska frågeställningar. Asteroiden 11363 Vives är uppkallad efter honom. (sv)
- Juan Luis Vives (em catalão: Joan Lluís Vives March) e (em latim: Ioannes Lodovicus Vives) (Valência, 6 de março de 1493 — Bruges, 6 de maio de 1540), foi um humanista de origem judaica nascido em Valência. Tendo vivido na Flandres, foi contemporâneo e amigo do holandês Erasmo de Roterdão, do inglês Thomas More e do português Damião de Góis. (pt)
- Хуáн Луїс Вівес (ісп. Joan Lluís Vives; 6 жовтня 1492, Валенсія, — 6 травня 1540, Брюгге) — іспанський філософ, гуманіст і педагог. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Juan Luis Vives (katalánsky Joan Lluís Vives, německy Johannes Ludwig Vives, latinsky Ioannes Lodovicus Vives, 6. března 1493 Valencie – 6. května 1540 Bruggy) byl španělský humanista, filosof a teoretik pedagogiky. (cs)
- Joan Lluís VIVES i MARCH (6-a de marto 1492 - 6-a de majo 1540) (latine: Johannes Ludovicus Vives, hispane: Juan Luis Vives), estis jud-kataluna humanisto, kiu okupiĝis ankaŭ pri internacia komunikado. (eo)
- Juan Luis Vives (valencianisch und katalanisch Joan Lluís Vives, deutsch Johannes Ludwig Vives, lateinisch Ioannes Lodovicus Vives; * 6. März 1492 in Valencia; † 6. Mai 1540 in Brügge) war ein spanischer Humanist, Philosoph und Lehrer. (de)
- Joan Luis Vives (latinez: Ioannes Lodovicus Vives; valentzieraz: Joan Lluís Vives; Valentzia, Aragoiko Koroa, 1492ko martxoaren 6a - Brujas, 1540ko maiatzaren 6a) Pizkundeko humanista eta filosofo handienetako bat izan zen. (eu)
- Juan Luis Vives March (Latin: Joannes Lodovicus Vives, lit. 'Juan Luis Vives'; Catalan: Joan Lluís Vives i March; Dutch: Jan Ludovicus Vives; 6 March 1493 – 6 May 1540) was a Spanish (Valencian) scholar and Renaissance humanist who spent most of his adult life in the Southern Netherlands. His beliefs on the soul, insight into early medical practice, and perspective on emotions, memory and learning earned him the title of the "father" of modern psychology. Vives was the first to shed light on some key ideas that established how psychology is perceived today. (en)
- Juan Luis Vives (en valenciano, Joan Lluís Vives; en latín, Ioannes Lodovicus Vives; Valencia, 6 de marzo de 1492-Brujas, 6 de mayo de 1540) fue un humanista, filósofo y pedagogo español del Reino de Valencia. (es)
- Juan Luis de Vives y March (Valencia, 6 marzo 1492 – Bruges, 6 maggio 1540) è stato un filosofo e umanista spagnolo. (it)
- 후안 비베스(Juan Luis Vives, 1494년 3월 6일 ~ 1540년 5월 6일)는 스페인인 학자이자 르네상스 인문주의자이다. 성인 생활 중 대부분을 에서 보냈다. 영혼에 대한 믿음, 초기 의료적 관습에 관한 시야, 그리고 감정, 기억, 학습에 관한 관점은 그에게 현대의 심리학 아버지의 칭호를 부여하였다. 비베스는 오늘날의 심리학을 확립한 일부 중요 개념들에 빛을 보게 한 최초의 인물이었다. 발렌시아에서 유대교에서 기독교로 개종한 가정에서 태어났다. (ko)
- Juan Luis Vives of Johannes Ludovicus Vives (Valencia, 6 maart 1493 – Brugge, 6 mei 1540) was een Spaanse geleerde die vrijwel zijn hele actieve leven in de Nederlanden woonde. Hij was de oudste van vijf kinderen van het echtpaar Vives, bekeerde, intellectuele joden. (nl)
- Хуáн Луи́с Ви́вес (исп. Joan Lluís Vives; 6 марта 1492, Валенсия, — 6 мая 1540, Брюгге) — испанский богослов, философ, гуманист и педагог. "Выдающийся представитель европейского гуманизма XVI века", - как называет его Дж. Мокир. (ru)
- Juan Luis Vives (em catalão: Joan Lluís Vives March) e (em latim: Ioannes Lodovicus Vives) (Valência, 6 de março de 1493 — Bruges, 6 de maio de 1540), foi um humanista de origem judaica nascido em Valência. Tendo vivido na Flandres, foi contemporâneo e amigo do holandês Erasmo de Roterdão, do inglês Thomas More e do português Damião de Góis. (pt)
- Хуáн Луїс Вівес (ісп. Joan Lluís Vives; 6 жовтня 1492, Валенсія, — 6 травня 1540, Брюгге) — іспанський філософ, гуманіст і педагог. (uk)
- Joan Lluís Vives i March (València, 6 de març de 1492 – Bruges, 6 de maig de 1540), també conegut com a Lluís Vives o bé Ioannes Lodovicus Vives (en llatí), fou un dels màxims representants de l'humanisme europeu, destacant en diversos àmbits del pensament i de la cultura. (ca)
- Juan Luis Vives (Jean Louis Vivès en français, Joan Lluís Vives en valencien, Ioannes Lodovicus Vives en latin), né à Valence (royaume de Valence) le 6 mars 1492, mort à Bruges (Pays-Bas bourguignons), le 6 mai 1540, est un théologien, un philosophe et un pédagogue espagnol. (fr)
- フアン・ルイス・ビベス（Juan Luís Vives,日本語訳では、『ヴィヴェス』。1492年3月6日 - 1540年5月6日）は、スペインのバレンシア生まれの人文主義者で、教育者。彼は、異端審問の訴追を恐れてスペインを逃れ、1509年から1512年までパリで学び、1519年からベルギーのルーヴァンのカトリック大学で教育に携わった。友人エラスムスの助力を得て、アウグスティヌスの『神の国』（De Civitate Dei）の膨大な注釈本をつくり上げ、これは1522年に刊行された。そのすぐ後、彼はイギリスのヘンリー8世から宮廷に招聘され、その娘メアリー1世の教育を任された。1523年、彼女のために『キリスト教女性の教育』（De ratione studii puerilis epistolae duae、1532年）を著している。イギリスでは彼はオックスフォード大学の中のコープス・クリスティ学寮に寄宿した。彼はここで彼の法学の学位論文を書き上げ、哲学の講義も行った。彼は、国王にアラゴンのカタリナとの決別を説き、これによって王の機嫌をそこね、その保護を失うことになり、6週間の間大学の牢に幽閉される。 (ja)
- Juan Luis Vives (Joan Lluís Vives, ur. 6 marca 1492 w Walencji, zm. 6 maja 1540 w Brugii) – hiszpański humanista, pedagog okresu odrodzenia. Pochodził z dobrze sytuowanej rodziny kupieckiej. Jego rodzice byli wyznawcami judaizmu, a potem zmienili wyznanie na chrześcijańskie. Do 12 roku życia uczęszczał do szkoły podstawowej i średniej w Walencji. Tutaj rozpoczął też studia uniwersyteckie. Ukończył 2-letni kurs gramatyki i 3-letni kurs sztuki. W 1508 r. udał się do Paryża, gdzie kontynuował studia na Sorbonie na wydziale sztuki. Zgłębiał wiedzę z zakresu logiki. Na uczelni panował jednak bardzo scholastyczny system edukacji. Aczkolwiek poza murami Sorbony działały koła entuzjastów humanizmu, między innymi Braci Zwykłego Życia, na które zwrócił uwagę, ponieważ nie podobał mu się scholastyczn (pl)
- Juan Luis Vives, född i Valencia 6 mars 1492, död i Barcelona 6 maj 1540.Spansk humanist. Studerade i Sorbonne och undervisade i bland annat Paris och Oxford. Var lärare åt Katarina av Aragonien och Mary Tudor. Juan Vives var en framträdande person under renässansen, han var vän till Erasmus av Rotterdam som fått inflytande på hans verk. Han kritiserade skolastikernas angrepp på Aristoteles filosofi. Vives ville återställa de klassiska värdena, utan att frångå kristendomen. Asteroiden 11363 Vives är uppkallad efter honom. (sv)
|
_Madrid_01.jpg){kind=link}
_Madrid_01.jpg){kind=link}