| dbo:abstract
|
- Guillaume-Marie-Anne Brune (13. března 1763, Brive-la-Gaillarde, Corrèze – 2. srpna 1815, Avignon, zavražděn) byl maršál Francie doby Prvního císařství. (cs)
- ويليام برون هو عسكري ودبلوماسي وسياسي فرنسي، ولد في 13 مارس 1763 في بريف لا غايارد في فرنسا، وتوفي في 2 أغسطس 1815 في أفينيون في فرنسا. انتخب Peer of France وانتخب سفير (1802 – 1806). (ar)
- Guillaume-Marie-Anne Brune (* 13. März 1763 in Brive-la-Gaillarde, Corrèze; † 2. August 1815 in Avignon ermordet) war ein Maréchal d’Empire. (de)
- Guillaume Marie Anne Brune (Brive-la-Gaillarde, 13 de marzo de 1763-Aviñón, 2 de agosto de 1815), I conde de Brune, fue un militar francés que alcanzó el grado de Mariscal de Francia. (es)
- Guillaume Marie-Anne Brune, 1st Count Brune (French pronunciation: [ɡijom maʁi an bʁyn], 13 March 1764 – 2 August 1815) was a French military commander, Marshal of the Empire, and political figure who served during the French Revolutionary Wars and the Napoleonic Wars. (en)
- Guillaume Marie Anne Brune (13 Maret 1763—2 Agustus 1815) adalah seorang tentara Prancis dan juga figur politik yang akhirnya menjadi marsekal Prancis. Brune tinggal di Paris sebelum Revolusi Prancis, belajar hukum dan kemudian menjadi seorang jurnalis politik. Selama Revolusi Prancis dia bergabung dengan kelompok dan berteman dengan . Pada tahun 1793, ia diangkat sebagai Brigadir Jenderal dan turut ambil bagian dalam pertempuran menumpas pemberontakan tentara kerajaan di Paris. Pada tahun 1796 ia ikut bertempur bersama Napoleon dalam ekspedisi ke Italia, dan dipromosikan sebagai Jenderal Divisi karena kemampuannya yang handal. Ia menjadi komandan tentara Prancis saat merebut Swiss tahun 1798 dan membentuk Republik Helvetic. Tahun berikutnya ia menjadi komandan tentara Prancis dalam menjaga pertahanan di Belanda melawan tentara gabungan Anglo-Rusia dibawa pimpinan Adipati York, dan ia menjalankan tugas ini dengan sempurna dengan mengalahkan para penyerang tersebut pada pertempuran Castricum dan memaksa mereka mundur dan balik lagi ke kapal perang. Dia juga sangat berperan dalam medan tempur di Vendee dan di semenanjung Italia selama tahun 1799-1801. (in)
- Guillaume Marie-Anne Brune, né le 13 mars 1763 à Brive-la-Gaillarde et mort assassiné le 2 août 1815 à Avignon, est un maréchal d'Empire. Tenu à l'écart des hautes fonctions administratives et militaires par Napoléon Ier en raison de son républicanisme, il commande néanmoins les armées du camp de Boulogne en 1805, et est fait gouverneur des villes hanséatiques en 1806, puis pair de France et comte de l'Empire en 1815. (fr)
- Guillaume Marie Anne Brune (Brive-la-Gaillarde, 13 maggio 1763 – Avignone, 2 agosto 1815) è stato un generale francese, poi Maresciallo dell'Impero ed infine ambasciatore. (it)
- 기욤 마리안 브륀(Guillaume Marie-Anne Brune, 1763년 3월 13일 프랑스 브리브라가야르드 ~ 1815년 8월 2일 프랑스 아비뇽)은 프랑스 나폴레옹 시대의 원수로 처음에 문필활동에 뜻을 두어 프랑스 파리에서 혁명지도자 조르주 당통과 친교를 맺고 소책자를 내주었다. 뒤이어 북부군 숙청작업 책임위원이 되었고 공포정치체제의 관리들을 보르도로 이송하는 임무를 맡았다. 1792년 왕비 마리 앙투아네트의 절친한 친구 랑발 부인 살해사건에 연관되어 죽임을 당하는 이유가 되었다. 파리에서 폴 바라스 및 나폴레옹 보나파르트와 함께 일했고 1797년 이탈리아에서 3개월간 복무한 후 사단장이 되었다. 바라스는 브륀의 힘을 빌어 헬베티아 공화국과 주기 , 바타비아 공화국을 프랑스에 복속시켰다. 1799년 9 ~ 10월에는 네덜란드 와 에서 영국-러시아 동맹군을 무찔렀다. 1800년 12월에는 이탈리아에서 오스트리아와 전쟁을 벌였고 1804년 원수가 되었다. 1807년 슈트랄준트에서 스웨덴을 몰아냈고 1815년 백일천하 때에는 프로방스를 지켰다. 그러나 백일천하의 사태 평정 후 아비뇽에서 성난 군중들에게 습격을 받아 암살당했다. (ko)
- ギヨーム・マリ＝アンヌ・ブリュヌ（仏: Guillaume Marie-Anne Brune, 1763年3月13日 - 1815年8月2日）は、フランス第一帝政期に活躍した軍人・政治家。元帥。帝国伯爵。ナポレオン1世によって任命された26人の元帥の1人。 (ja)
- Guillaume Marie Anne Brune (Brive-la-Gaillarde, 13 maart 1763 - Avignon, 2 augustus 1815) was een Franse generaal tijdens de Franse Revolutie en veldmaarschalk in het keizerrijk van Napoleon. Brune wordt geboren in Brive-la-Gaillarde in 1763 als de zoon van een advocaat. Hij gaat rechten studeren in Parijs en wordt daarna politiek verslaggever. Na de Franse Revolutie in 1789 wordt hij actief as jacobijn. Hij is lid van de Cordeliers en een vriend van Georges Danton. In 1791 begint zijn militaire carrière als majoor van een bataillon van vrijwilligers. In 1793 wordt hij benoemd tot brigadegeneraal. Hij neemt deel aan de Slag bij Hondschote en vecht samen met Napoleon tegen de royalisten (aanhangers van het Huis Bourbon) die in 1795 in opstand komen (de opstand in Parijs van 13 Vendémiaire). In 1796 vecht hij onder Napoleon in de Italiaanse veldtocht tegen de Oostenrijkers en krijgt een promotie naar generaal. In 1798 heeft hij het bevel over de Franse troepen die Zwitserland bezetten, en roept de Helvetische Republiek uit. Het jaar daarop, in 1799, heeft hij het bevel over de Franse-Bataafse leger dat een Brits-Russische invasie van Noord-Holland terugslaat (zie Brits-Russische expeditie naar Noord-Holland). Na zich verder te bewijzen tegen de rebellen in de Vendée in 1799 - 1800 en als bevelhebber van het leger in Italië in 1800 - 1801 wordt Brune in 1802 door Napoleon naar Constantinopel gestuurd als Franse ambassadeur in het Ottomaanse Rijk. Tijdens zijn twee jaar als diplomaat initieert hij diplomatische relaties tussen Frankrijk en Perzië. In 1804 wordt Brune door Napoleon (die zichzelf net tot keizer had uitgeroepen) benoemd tot maarschalk van Frankrijk. Hij heeft het commando over troepen in de veldtocht tegen Pruisen in 1807 en bezet Zweeds Pommeren. Daarna wordt Brune echter door Napoleon aan de zijlijn geschoven. Zijn republicanisme en een ontmoeting tussen hem en Gustaaf IV Adolf van Zweden wekt het wantrouwen van Napoleon, die Brune geen bevel meer geeft. Pas in 1815, tijdens de Honderd Dagen, wordt hij weer door Napoleon ingezet. Hij krijgt het bevel over de Franse troepen in het departement Var en verdedigt het zuiden van Frankrijk tegen de Oostenrijkers. Nadat Napoleon wordt verslagen in de Slag bij Waterloo, wordt Brune op 2 augustus 1815 vermoord door royalisten in Avignon. Zijn lichaam wordt in de Rhône gesmeten, maar later teruggevonden en begraven in een piramidevormige tombe in Saint-Just-Sauvage.
*
*
* (nl)
- Guillaume Maria Anna Brune (ur. 13 marca 1763 w Brive-la-Gaillarde, zm. 2 sierpnia 1815 w Awinionie) – marszałek Cesarstwa Francuskiego. Początkowo miał być adwokatem, tak jak jego ojciec, jednak on wolał nauki humanistyczne, zwłaszcza literaturę piękną. Stąd zrodziły się jego późniejsze dzieła (m.in. Podróż malownicza i sentymentalna w kilku prowincjach zachodniej Francji). W czasie rewolucji zaciągnął się do paryskiej gwardii narodowej, utworzonej po wypadkach lipcowych 1789. Dostarczał też artykuły do gazet, a w 1790 założył nawet drukarnię, którą jednak w rok później musiał zamknąć z powodu nieprzewidzianych wypadków. Gdy drukarnia nie wypaliła, Brune zaciągnął się do 2. batalionu Sekwany i Oazy. Dnia 18 października mianowany został adiutantem majorem. W dwa lata później mianowany komisarzem wojennym – miał czuwać nad tworzeniem nowych batalionów, przesyłką broni, utrzymaniem kontaktów militarnych między departamentami. Niedługo potem wyprosił członkostwo w sztabie głównym armii walczącej z Prusakami w Szampanii i tam się udał. Udało mu się tam dokonać kilku ważniejszych dla tej wyprawy czynów, zarówno militarnych, jak i politycznych lub organizacyjnych. Potem otrzymał dowództwo oddziału przy armii w Gironde. W Bordeaux objął dowództwo dywizji. Uczestniczył potem aktywnie w sprawach militarnych, aż do 1796, kiedy to walczył we Włoszech pod wodzą Napoleona Bonaparte. Jako generał brygady został dołączony do dywizji Massény. Na czele 75. pułku grenadierów odparł Austriaków pod St. Michel, walczył pod Rivoli. Po skończonej wyprawie włoskiej otrzymał dowództwo armii Szwajcarii. Wyprawa przebiegła szybko i sprawnie. W 1799 dowodził w Holandii, gdzie pokonał Anglików pod , zmusił księcia York do kapitulacji w Alkmaarze. Dowodził w 1800 we Włoszech, gdzie przeszedł Mincio, w 1801 przeszedł Adygę, obsadził Vicenzę i Rovereto, wymusił rozejm w Treviso. W 1802 wyruszył z poselstwem do Stambułu, gdzie pozostał do 1806. Po powrocie otrzymał dowództwo części Armii Oceanu, potem armii przeznaczonej przeciw królowi szwedzkiemu. Wyprawa przebiegła pomyślnie, jednak tuż po zawarciu pokoju został odwołany i pozostał bezczynny aż do upadku Cesarstwa. Przez to, gdy Ludwik XVIII wrócił na tron, Brune natychmiast się za nim opowiedział. Jednak gdy Napoleon wrócił do Francji, Brune postanowił dla niego walczyć. Po Waterloo otrzymał rozkaz powrotu do Paryża. Po drodze jednak napadnięto go w Aix, udało mu się jednak ocalić. Dopadnięto go natomiast w Awinionie, gdzie zginął. 2 sierpnia 1815 napadnięto go w domu zajezdnym i zastrzelono. W czasie pogrzebu motłoch wyrwał ciało z rąk tragarzy i wrzucił je do Rodanu. Guillaume Brune był podobny do Soulta: mierny dowódca, świetny organizator i administrator. Dodatkowo obdarzony był duszą artysty, dzięki czemu spod jego pióra wyszło tyle (mało znanych) utworów. Lepiej czuł się, siedząc na stołku i mając przed sobą stół z górą papierów, niż na koniu, patrząc na nieprzyjacielskie kolumny. (pl)
- Guillaume Marie-Anne Brune (Brive-la-Gaillarde, 13 de março de 1763 - Avinhão, 2 de agosto de 1815) foi um comandante militar francês, Marechal do Império e figura política que serviu durante as Guerras Revolucionárias Francesas e as Guerras Napoleônicas. (pt)
- Guillaume Anne Marie Brune, född 13 mars 1763, död 2 augusti 1815, var en fransk militär. Brune var vid franska revolutionens början verksam som journalist i Paris och stod i nära förbindelse med Danton. År 1791 inträdde han i armén, blev redan 1793 generaladjutant och överste, deltog 1795 i kuvandet av och sändes 1796 till Italien. Här utmärkte sig Brune särskilt vid och blev generallöjtnant 1797. År 1798 grundade Brune i Schweiz Helvetiska republiken, 1799 slog han de i Holland landstigna engelsmännen samt bidrog därpå till återställandet av lugnet i västra Frankrike. Efter slaget vid Marengo kommenderade Brune med framgång i Italien och var 1802-1805 ambassadör i Konstantinopel. År 1804 utnämndes han till fältmarskalk, och fick i början av 1807 befälet över de trupper, som opererade mot svenskarna, och intog Pommern samt slöt med Johan Christopher Toll en kapitulation 7 september 1807, varigenom svenska armén utrymde Rügen men fritt fick återvända till Sverige. Vid ett sammanträffande, som Brune haft med Gustav IV Adolf i nära Anklam och där kungen försökt vinna Brune för bourbonerna, väckte emellertid Napoleon I:s misstankar. Detta i kombination med Brunes försumlighet att upprätthålla kontinentalblockaden bragte honom i onåd hos Napoleon, och han måste dra sig tillbaka till privatlivet. År 1814 hyllade Brune Ludvig XVIII men slöt sig under de hundra dagarna till Napoleon och fick av honom befälet i det rojalistiska södra Frankrike. Fastän Brune inte syns ha gått särskilt hårt fram och efter Waterloo valde att kapitulera, var förbittringen mot honom stark, och på väg till Paris mördades han av en rojalistisk pöbel. Brune har i allmänhet setts som en duglig militär och aktningsvärd människa och var respekterad även av sina fiender. (sv)
- Гийом Мари-Анн Брюн (фр. Guillaume Marie-Anne Brune; 13 марта 1763, Брив-ла-Гайард (ныне — департамент Коррез) — 2 августа 1815, Авиньон, департамент Воклюз) — военачальник революционной Франции, произведённый Наполеоном в маршалы (19 мая 1804 года). Пал жертвой белого террора. (ru)
- 纪尧姆·马里-安纳·布律纳（法語：Guillaume Marie-Anne Brune，法语发音：[ɡijom maʁi an bʁyn]，1763年3月13日－1815年8月2日），法国军人和政治人物，法国元帅。 (zh)
- Гійом Марі-Анн Брюн (фр. Guillaume Marie-Anne Brune, 13 березня 1763 —†2 серпня 1815) — французький військовик часів Першої імперії, маршал Франції. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Guillaume-Marie-Anne Brune (13. března 1763, Brive-la-Gaillarde, Corrèze – 2. srpna 1815, Avignon, zavražděn) byl maršál Francie doby Prvního císařství. (cs)
- ويليام برون هو عسكري ودبلوماسي وسياسي فرنسي، ولد في 13 مارس 1763 في بريف لا غايارد في فرنسا، وتوفي في 2 أغسطس 1815 في أفينيون في فرنسا. انتخب Peer of France وانتخب سفير (1802 – 1806). (ar)
- Guillaume-Marie-Anne Brune (* 13. März 1763 in Brive-la-Gaillarde, Corrèze; † 2. August 1815 in Avignon ermordet) war ein Maréchal d’Empire. (de)
- Guillaume Marie Anne Brune (Brive-la-Gaillarde, 13 de marzo de 1763-Aviñón, 2 de agosto de 1815), I conde de Brune, fue un militar francés que alcanzó el grado de Mariscal de Francia. (es)
- Guillaume Marie-Anne Brune, 1st Count Brune (French pronunciation: [ɡijom maʁi an bʁyn], 13 March 1764 – 2 August 1815) was a French military commander, Marshal of the Empire, and political figure who served during the French Revolutionary Wars and the Napoleonic Wars. (en)
- Guillaume Marie-Anne Brune, né le 13 mars 1763 à Brive-la-Gaillarde et mort assassiné le 2 août 1815 à Avignon, est un maréchal d'Empire. Tenu à l'écart des hautes fonctions administratives et militaires par Napoléon Ier en raison de son républicanisme, il commande néanmoins les armées du camp de Boulogne en 1805, et est fait gouverneur des villes hanséatiques en 1806, puis pair de France et comte de l'Empire en 1815. (fr)
- Guillaume Marie Anne Brune (Brive-la-Gaillarde, 13 maggio 1763 – Avignone, 2 agosto 1815) è stato un generale francese, poi Maresciallo dell'Impero ed infine ambasciatore. (it)
- 기욤 마리안 브륀(Guillaume Marie-Anne Brune, 1763년 3월 13일 프랑스 브리브라가야르드 ~ 1815년 8월 2일 프랑스 아비뇽)은 프랑스 나폴레옹 시대의 원수로 처음에 문필활동에 뜻을 두어 프랑스 파리에서 혁명지도자 조르주 당통과 친교를 맺고 소책자를 내주었다. 뒤이어 북부군 숙청작업 책임위원이 되었고 공포정치체제의 관리들을 보르도로 이송하는 임무를 맡았다. 1792년 왕비 마리 앙투아네트의 절친한 친구 랑발 부인 살해사건에 연관되어 죽임을 당하는 이유가 되었다. 파리에서 폴 바라스 및 나폴레옹 보나파르트와 함께 일했고 1797년 이탈리아에서 3개월간 복무한 후 사단장이 되었다. 바라스는 브륀의 힘을 빌어 헬베티아 공화국과 주기 , 바타비아 공화국을 프랑스에 복속시켰다. 1799년 9 ~ 10월에는 네덜란드 와 에서 영국-러시아 동맹군을 무찔렀다. 1800년 12월에는 이탈리아에서 오스트리아와 전쟁을 벌였고 1804년 원수가 되었다. 1807년 슈트랄준트에서 스웨덴을 몰아냈고 1815년 백일천하 때에는 프로방스를 지켰다. 그러나 백일천하의 사태 평정 후 아비뇽에서 성난 군중들에게 습격을 받아 암살당했다. (ko)
- ギヨーム・マリ＝アンヌ・ブリュヌ（仏: Guillaume Marie-Anne Brune, 1763年3月13日 - 1815年8月2日）は、フランス第一帝政期に活躍した軍人・政治家。元帥。帝国伯爵。ナポレオン1世によって任命された26人の元帥の1人。 (ja)
- Guillaume Marie-Anne Brune (Brive-la-Gaillarde, 13 de março de 1763 - Avinhão, 2 de agosto de 1815) foi um comandante militar francês, Marechal do Império e figura política que serviu durante as Guerras Revolucionárias Francesas e as Guerras Napoleônicas. (pt)
- Гийом Мари-Анн Брюн (фр. Guillaume Marie-Anne Brune; 13 марта 1763, Брив-ла-Гайард (ныне — департамент Коррез) — 2 августа 1815, Авиньон, департамент Воклюз) — военачальник революционной Франции, произведённый Наполеоном в маршалы (19 мая 1804 года). Пал жертвой белого террора. (ru)
- 纪尧姆·马里-安纳·布律纳（法語：Guillaume Marie-Anne Brune，法语发音：[ɡijom maʁi an bʁyn]，1763年3月13日－1815年8月2日），法国军人和政治人物，法国元帅。 (zh)
- Гійом Марі-Анн Брюн (фр. Guillaume Marie-Anne Brune, 13 березня 1763 —†2 серпня 1815) — французький військовик часів Першої імперії, маршал Франції. (uk)
- Guillaume Marie Anne Brune (13 Maret 1763—2 Agustus 1815) adalah seorang tentara Prancis dan juga figur politik yang akhirnya menjadi marsekal Prancis. Brune tinggal di Paris sebelum Revolusi Prancis, belajar hukum dan kemudian menjadi seorang jurnalis politik. Selama Revolusi Prancis dia bergabung dengan kelompok dan berteman dengan . Pada tahun 1793, ia diangkat sebagai Brigadir Jenderal dan turut ambil bagian dalam pertempuran menumpas pemberontakan tentara kerajaan di Paris. (in)
- Guillaume Marie Anne Brune (Brive-la-Gaillarde, 13 maart 1763 - Avignon, 2 augustus 1815) was een Franse generaal tijdens de Franse Revolutie en veldmaarschalk in het keizerrijk van Napoleon. Brune wordt geboren in Brive-la-Gaillarde in 1763 als de zoon van een advocaat. Hij gaat rechten studeren in Parijs en wordt daarna politiek verslaggever. Na de Franse Revolutie in 1789 wordt hij actief as jacobijn. Hij is lid van de Cordeliers en een vriend van Georges Danton.
*
*
* (nl)
- Guillaume Maria Anna Brune (ur. 13 marca 1763 w Brive-la-Gaillarde, zm. 2 sierpnia 1815 w Awinionie) – marszałek Cesarstwa Francuskiego. Początkowo miał być adwokatem, tak jak jego ojciec, jednak on wolał nauki humanistyczne, zwłaszcza literaturę piękną. Stąd zrodziły się jego późniejsze dzieła (m.in. Podróż malownicza i sentymentalna w kilku prowincjach zachodniej Francji). Po skończonej wyprawie włoskiej otrzymał dowództwo armii Szwajcarii. Wyprawa przebiegła szybko i sprawnie. W 1799 dowodził w Holandii, gdzie pokonał Anglików pod , zmusił księcia York do kapitulacji w Alkmaarze. (pl)
- Guillaume Anne Marie Brune, född 13 mars 1763, död 2 augusti 1815, var en fransk militär. Brune var vid franska revolutionens början verksam som journalist i Paris och stod i nära förbindelse med Danton. År 1791 inträdde han i armén, blev redan 1793 generaladjutant och överste, deltog 1795 i kuvandet av och sändes 1796 till Italien. Här utmärkte sig Brune särskilt vid och blev generallöjtnant 1797. År 1798 grundade Brune i Schweiz Helvetiska republiken, 1799 slog han de i Holland landstigna engelsmännen samt bidrog därpå till återställandet av lugnet i västra Frankrike. Efter slaget vid Marengo kommenderade Brune med framgång i Italien och var 1802-1805 ambassadör i Konstantinopel. År 1804 utnämndes han till fältmarskalk, och fick i början av 1807 befälet över de trupper, som opererade m (sv)
|
.jpg?width=300)
.jpg?width=300){kind=link}
.jpg){kind=link}
