| dbo:abstract
|
- نصوص الإعدام، التي يشار إليها أيضًا باسم قوائم المحظورات، هي نصوص هيراطيقية مصرية قديمة، تُدرج أعداء الملك المصري، وهم في الغالب أعداء الدولة المصرية أو جيران أجانب مزعجون. غالبًا ما كانت النصوص مكتوبة على تماثيل صغيرة لأجانب أو أوعية أو كتل من الطين أو الحجر، والتي تم تدميرها لاحقًا. كان القصد من العملية الاحتفالية المتمثلة في كسر الأسماء ودفنها أن تكون نوعًا من السحر التعاطفي الذي قد يؤثر على الأشخاص أو الكيانات المذكورة في النصوص. كانت الشظايا توضع عادة بالقرب من المقابر أو مواقع الطقوس. كانت هذه الممارسة أكثر شيوعًا في أوقات الصراع مع الجيران الآسيويين لمصر.كور (النوبة) (ar)
- Als Ächtungstexte bezeichnet man hieratische bzw. hieroglyphische Beschriftungen auf altägyptischen Tongefäßen und Tonfiguren, die teils mit einzelnen, teils mit zu Listen zusammengefassten Namen verfeindeter Personen, Städte und Länder beschriftet wurden, um diese rituell zu entmachten. Auf diese Weise stellen sie gleichzeitig eine wichtige Quelle zu den politischen und sprachlichen Verhältnissen in Palästina und Nubien dar. (de)
- Tekstoj de malbeno estas difinitaj esprimoj, opiniataj magiaj, adresataj kontraŭ malamikoj aŭ ĝenerale proksimuloj juĝataj danĝeraj. Tiujn tekstojn oni skribis ĝenerale sur vitreroj aŭ , kies fragmentojn oni situigis ĉe tombejoj kaj en porritaj lokoj. Ili similas, almenaŭ en la efikoj, la proskribaj listoj. Tiu praktiko floris ĉe diversaj kulturoj; sed la plej konata estas tiu egipta, kiu plisvarmadis en epokoj de konfliktoj kun la aziaj najbaraj landoj. Tiuj tekstoj foje estis laŭte legataj en ceremoniaj magiaj kuntekstoj; foje ili similas al preĝoj, en kiu estas malpli evidenta la aŭtomatecon de la malbeno. Ĝuste rilate Egiption esploristoj elfosis, en la 19-a jarcento tri grupojn de malbenaj tekstoj, dateblaj en la epoko de la 12-a dinastio, el kiuj eblas koni historiajn eventojn de la rilatoj de Egiptoj kun Azianoj en la 2-a kaj 19-a, kaj 18-a jarcentoj. La unua publikigaĵo de tiaj tekstoj de malbeno (dirita “tekstoj de Berlino"), gravuritaj sur ceramiko, estis aranĝita de en 1926: ili entenas ĉirkaŭ 20 ladnomojn de Kanaano kaj Fenicio, kaj la nomojn de ĉirkaŭ 30 ĉefoj de tiuj popoloj. En kelkaj el ili oni legas citaĵon, unuafojon eble, de la urbo Jerusalemo. (dua publikigaĵo, dirita “tekstoj de Bruselo”) aldonis alian similajn tekstojn (1957); trian grupon aperigis en 1990 (dirita “Mirgissaj tekstoj”). Spuro de pormalbenaj tekstoj (preĝoj) troviĝas ankaŭ en la Biblio, kvankam nedisemitaj ekstere de la libraj dokumentoj. Vidu la psalmon 136/137, 8-9: "Ho ruiniĝema filino de Babel! Bone estos al tiu, Kiu repagos al vi por la faro, kiun vi faris al ni.Bone estos al tiu, Kiu prenos kaj frakasos viajn infanojn sur la ŝtono". (eo)
- Execration texts, also referred to as proscription lists, are ancient Egyptian hieratic texts, listing enemies of the pharaoh, most often enemies of the Egyptian state or troublesome foreign neighbors. The texts were most often written upon statuettes of bound foreigners, bowls, or blocks of clay or stone, which were subsequently destroyed. The ceremonial process of breaking the names and burying them was intended to be a sort of sympathetic magic that would affect the persons or entities named in the texts. The fragments were usually placed near tombs or ritual sites. This practice was most common during times of conflict with the Asiatic neighbors of Egypt. (en)
- Los textos de execración, también conocidos a veces como listas de proscripción son antiguos textos hieráticos egipcios, donde se listaban los enemigos del faraón, los enemigos del estado egipcio o vecinos extranjeros problemáticos. Los textos con los nombres de los enemigos se solían escribir en estatuillas que representaban a extranjeros, cuencos de cerámica o bloques de arcilla o piedra, que eran destruidas posteriormente. El proceso de romper los nombres y enterrarlos estaba destinado a ser una especie de magia empática que debía afectar a las personas o lugares mencionadas en los textos, su poder sería quebrantado y el enemigo podría sufrir hasta dolor. Los fragmentos se colocaban generalmente cerca de lugares de enterramiento o de sitios rituales. Esta práctica fue más común en tiempos de conflicto con los vecinos asiáticos de Egipto, sobre todo durante el reinado de Sesostris III y años posteriores. (es)
- Un texte d'exécration est un texte à vocation magique qui tente d'attirer le malheur sur les ennemis de l'État pharaonique, qu'il s'agisse de potentiels rebelles égyptiens ou d'étrangers. Les noms de villes et de leurs dirigeants sont inscrits, accompagnés de malédictions, sur des ostraca qui sont ensuite brisés et dont les fragments sont placés près des tombes ou des sites rituels. Cette pratique est plus fréquente en période de conflit avec les voisins asiatiques de l'Égypte. Il existe trois ensembles de textes, découverts au XIXe siècle, datant de l'époque de la XIIe dynastie. Ces textes permettent d'avoir connaissance des noms de pays et de dirigeants du Proche-Orient ancien entre le XXe siècle et le XVIIIe siècle avant notre ère. La première publication de textes d'exécration (les textes de Berlin) a été faite par Kurt Sethe en 1926 ; Georges Posener en a publié un peu plus en 1957 (les textes de Bruxelles). Le groupe dit « Mirgissa texts » est publié par Yvan Koenig en 1990. (fr)
- Naskah Eksekrasi ("Teks Kebencian", Execration Texts), juga disebut sebagai Daftar Proskripsi (Proscription Lists), adalah teks keramat (hieratik) Mesir kuno, memuat daftar musuh-musuh Firaun, yang paling sering adalah musuh negara Mesir atau negara-negara tetangga asing yang merepotkan. Teks-teks ini paling sering tertulis di atas patung orang asing yang terikat, mangkuk, atau blok tanah liat atau blok batu, yang kemudian dihancurkan. Proses seremonial penghancuran nama-nama dan penguburannya dimaksudkan untuk menjadi semacam sihir simpatik yang akan mempengaruhi orang atau entitas yang disebut dalam teks. Fragmen itu biasanya ditempatkan di dekat makam atau tempat ritual. Praktik ini paling umum selama masa konflik dengan negara-negara tetangga Mesir di Asia. (in)
- I testi di esecrazione sono espressioni verbali con le quali nell'antico Egitto si intendeva allontanare, danneggiare o eliminare il nemico o il concittadino o, magari, il vicino di casa diventato dannoso o pericoloso. Tali testi generalmente venivano scritti su vetri o su cocci di argilla o ceramica che poi, a volte, venivano infranti e dispersi in luoghi frequentati o destinati a riti religiosi. Più che atti religiosi, tuttavia, assomigliano ad atti di magia comune o di magia simpatica che avrebbero dovuto produrre il loro effetto automaticamente; qualcuno anzi li paragona a liste di proscrizione. L'Antico Egitto è la fonte più ricca di questi testi di esecrazione, che tendevano ad aumentare nei momenti di crisi nei rapporti con i paesi vicini; ma questa pratica non è estranea anche ad alcune altre culture. Relativamente all'Egitto gli archeologi si sono imbattuti in diversi gruppi di tali testi, databili soprattutto all'epoca della XII dinastia, cioè prevalentemente al XIX secolo a.C.. I testi in questo caso lanciano scongiuri ed esecrazioni contro gli asiatici del Medio Oriente con i quali gli egizi erano frequentemente in guerra. Un primo gruppo (detto ‘testi di Berlino’) venne pubblicato da Kurt Sethe nel 1926. Essi contengono circa 20 nomi di località di Canaan e Fenicia, e nomi di circa 30 persone investite di autorità presso quei popoli; in essi, forse per la prima volta secondo qualche studioso, si fa menzione di Gerusalemme. ne pubblicò un secondo gruppo (detto ‘testi di Bruxelles’) nel 1957. Un terzo gruppo (detto ‘testi di Margissa’) apparve nel 1990 per opera di . Testi di esecrazione, Medio Regno. Provenienza Saqqara Alcuni esegeti individuano tracce di testi di esecrazione anche nella Bibbia. Sarebbe il caso, ad esempio, del salmo 136/137, 8-9: “ Figlia di Babilonia devastatrice,beato chi ti renderà quanto ci hai fatto. Beato chi afferrerà i tuoi piccolie li sbatterà contro la pietra. " (it)
- Teksty złorzeczące – określenie na egipski zbiór dokumentów, pochodzących z XX–XVIII wieku p.n.e., tj. z okresu Średniego Państwa. Zbiór składa się z glinianych skorup i figurek, na których widnieją imiona panujących, nazwy miejscowości i ludów oraz klątwy, które rzucono na te podmioty. Według wierzeń, jeśli taki przedmiot z inskrypcją zbić i zakopać, to odpowiednio wróg faraona, wymieniony na nim, doświadczy przypisanego doń nieszczęścia. (pl)
- Textos de execração é a designação dada a textos de carácter mágico inscritos em óstracos de cerâmica, recipientes ou figurinhas de argila, cujo propósito era eliminar uma pessoa, grupo de pessoas ou localidade que os antigos Egípcios consideravam como inimigos. Os textos de execração mais antigos que se conhecem datam da época do Império Antigo. As inscrições eram feitas a tinta vermelha e continham os nomes dos povos, tribos, líderes políticos, assim como de localidades da Núbia, Líbia e Síria e Palestina. Alguns destes textos nomeiam também egípcios, na sua maioria funcionários, que provavelmente estariam envolvidos em conspirações contra o país. Os textos "funcionavam" quando se partia o objecto numa cerimónia ritual na qual participava o faraó, acompanhado por vezes pela rainha e pela corte. Numa vala perto da fortaleza de Mirgissa, na Núbia, encontraram-se fragmentos de cerâmica e cerca de 350 figurinhas que estariam relacionadas com este ritual. As figurinhas, que por vezes não tinham braços ou tinham os braços atados nas costas, eram queimadas e depois enterradas. Durante o reinado de Ramessés III, um grupo de cortesãos e soldados tentou matar o faraó. O plano dos conspiradores não foi executado com sucesso, tendo estes sido presos e julgados. Contudo, os registos do processo revelam que um dos conspiradores conseguiu arranjar um livro de magia da biblioteca real, tendo utilizado os ensinamentos contidos na obra para criar figurinhas com inscrições que ele esperava serem capazes de incapacitar a guarda pessoal do faraó. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- نصوص الإعدام، التي يشار إليها أيضًا باسم قوائم المحظورات، هي نصوص هيراطيقية مصرية قديمة، تُدرج أعداء الملك المصري، وهم في الغالب أعداء الدولة المصرية أو جيران أجانب مزعجون. غالبًا ما كانت النصوص مكتوبة على تماثيل صغيرة لأجانب أو أوعية أو كتل من الطين أو الحجر، والتي تم تدميرها لاحقًا. كان القصد من العملية الاحتفالية المتمثلة في كسر الأسماء ودفنها أن تكون نوعًا من السحر التعاطفي الذي قد يؤثر على الأشخاص أو الكيانات المذكورة في النصوص. كانت الشظايا توضع عادة بالقرب من المقابر أو مواقع الطقوس. كانت هذه الممارسة أكثر شيوعًا في أوقات الصراع مع الجيران الآسيويين لمصر.كور (النوبة) (ar)
- Als Ächtungstexte bezeichnet man hieratische bzw. hieroglyphische Beschriftungen auf altägyptischen Tongefäßen und Tonfiguren, die teils mit einzelnen, teils mit zu Listen zusammengefassten Namen verfeindeter Personen, Städte und Länder beschriftet wurden, um diese rituell zu entmachten. Auf diese Weise stellen sie gleichzeitig eine wichtige Quelle zu den politischen und sprachlichen Verhältnissen in Palästina und Nubien dar. (de)
- Execration texts, also referred to as proscription lists, are ancient Egyptian hieratic texts, listing enemies of the pharaoh, most often enemies of the Egyptian state or troublesome foreign neighbors. The texts were most often written upon statuettes of bound foreigners, bowls, or blocks of clay or stone, which were subsequently destroyed. The ceremonial process of breaking the names and burying them was intended to be a sort of sympathetic magic that would affect the persons or entities named in the texts. The fragments were usually placed near tombs or ritual sites. This practice was most common during times of conflict with the Asiatic neighbors of Egypt. (en)
- Naskah Eksekrasi ("Teks Kebencian", Execration Texts), juga disebut sebagai Daftar Proskripsi (Proscription Lists), adalah teks keramat (hieratik) Mesir kuno, memuat daftar musuh-musuh Firaun, yang paling sering adalah musuh negara Mesir atau negara-negara tetangga asing yang merepotkan. Teks-teks ini paling sering tertulis di atas patung orang asing yang terikat, mangkuk, atau blok tanah liat atau blok batu, yang kemudian dihancurkan. Proses seremonial penghancuran nama-nama dan penguburannya dimaksudkan untuk menjadi semacam sihir simpatik yang akan mempengaruhi orang atau entitas yang disebut dalam teks. Fragmen itu biasanya ditempatkan di dekat makam atau tempat ritual. Praktik ini paling umum selama masa konflik dengan negara-negara tetangga Mesir di Asia. (in)
- Teksty złorzeczące – określenie na egipski zbiór dokumentów, pochodzących z XX–XVIII wieku p.n.e., tj. z okresu Średniego Państwa. Zbiór składa się z glinianych skorup i figurek, na których widnieją imiona panujących, nazwy miejscowości i ludów oraz klątwy, które rzucono na te podmioty. Według wierzeń, jeśli taki przedmiot z inskrypcją zbić i zakopać, to odpowiednio wróg faraona, wymieniony na nim, doświadczy przypisanego doń nieszczęścia. (pl)
- Tekstoj de malbeno estas difinitaj esprimoj, opiniataj magiaj, adresataj kontraŭ malamikoj aŭ ĝenerale proksimuloj juĝataj danĝeraj. Tiujn tekstojn oni skribis ĝenerale sur vitreroj aŭ , kies fragmentojn oni situigis ĉe tombejoj kaj en porritaj lokoj. Ili similas, almenaŭ en la efikoj, la proskribaj listoj. Tiu praktiko floris ĉe diversaj kulturoj; sed la plej konata estas tiu egipta, kiu plisvarmadis en epokoj de konfliktoj kun la aziaj najbaraj landoj. "Ho ruiniĝema filino de Babel! Bone estos al tiu, Kiu repagos al vi por la faro, kiun vi faris al ni.Bone estos al tiu, (eo)
- Los textos de execración, también conocidos a veces como listas de proscripción son antiguos textos hieráticos egipcios, donde se listaban los enemigos del faraón, los enemigos del estado egipcio o vecinos extranjeros problemáticos. (es)
- Un texte d'exécration est un texte à vocation magique qui tente d'attirer le malheur sur les ennemis de l'État pharaonique, qu'il s'agisse de potentiels rebelles égyptiens ou d'étrangers. Les noms de villes et de leurs dirigeants sont inscrits, accompagnés de malédictions, sur des ostraca qui sont ensuite brisés et dont les fragments sont placés près des tombes ou des sites rituels. Cette pratique est plus fréquente en période de conflit avec les voisins asiatiques de l'Égypte. (fr)
- I testi di esecrazione sono espressioni verbali con le quali nell'antico Egitto si intendeva allontanare, danneggiare o eliminare il nemico o il concittadino o, magari, il vicino di casa diventato dannoso o pericoloso. Tali testi generalmente venivano scritti su vetri o su cocci di argilla o ceramica che poi, a volte, venivano infranti e dispersi in luoghi frequentati o destinati a riti religiosi. Più che atti religiosi, tuttavia, assomigliano ad atti di magia comune o di magia simpatica che avrebbero dovuto produrre il loro effetto automaticamente; qualcuno anzi li paragona a liste di proscrizione. (it)
- Textos de execração é a designação dada a textos de carácter mágico inscritos em óstracos de cerâmica, recipientes ou figurinhas de argila, cujo propósito era eliminar uma pessoa, grupo de pessoas ou localidade que os antigos Egípcios consideravam como inimigos. (pt)
|
