| rdfs:comment
| - Els sal·luvis, sàlies, salis o sàl·lies (llatí: Salluvii, Salyes, Salyi, Sallyes o Sallies; grec antic: Σάλυες segons Esteve de Bizanci) eren un poble gal. El seu nom apareix escrit de moltes maneres, entre elles la forma grega Ligyes (aquí només s'esmenten les quatre principals). El seu territori depenia de Massàlia i era anomenat Ligystice en temps d'Estrabó. El geògraf vol dir que els antics grecs no coneixien el nom de sal·luvis, sinó només el del poble al que pertanyien. Titus Livi diu que quan els foceus van fundar Massàlia, van ser atacats pels sal·luvis. (ca)
- Οι Σάλυες, ή Σαλλούβιοι, (λατινικά Salluvii), ήταν αρχαίος λαός της Ευρώπης, της αρχαίας Γαλατίας, που κατοικούσε μεταξύ του Ροδανού και των Άλπεων, στη σημερινή Προβηγκία. Ο λαός αυτός αρχικά απωθήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες που κατοικούσαν στη Μασσαλία. Το 123 π.Χ. ο Ρωμαίος Σέξτιος Καλβίνος τους πολέμησε και κατατρόπωσε ιδρύοντας στην περιοχή τους την πόλη Άκουαι Σέξτιαι (Aquae Sextiae), (σημερινή Αιξ-αν-Προβάνς}. (el)
- Die Salluvier (lat. Salluvii, in den Quellen auch Salyes (gr. Σάλυες), Sallyes (Σάλλυες) oder Sallui) waren ein Volksstamm, der im Altertum im südöstlichen Gallien siedelte. Die Salluvier, ein keltisch-ligurisches Mischvolk, siedelten zwischen der Rhone und den südfranzösischen Seealpen beim Luberon und der Verdonschlucht. Ihr Hauptort war Entremont. Um 600 v. Chr. gründeten die Phokäer, griechische Siedler, auf dem Gebiet der Salluvier die Stadt Massilia, heute Marseille. Die Salluvier gehörten in der Folgezeit zu den mächtigsten Stämmen Galliens und waren mit einer Vielzahl kleinerer Völker verbündet, darunter die und die . Im 2. Jahrhundert v. Chr. bedrohten sie mehrmals Massilia, das daraufhin schließlich die Römer um Hilfe rief. Diese entsandten 125/124 v. Chr. ihren Konsul Marcus Fu (de)
- Los saluvios o salii (en griego antiguo: Σάλυες, "Salyes"; latino: Salluvĭi o Saluvĭi) fueron una tribu celtoligur que ocupaba la llanura del río Durance en la actual Francia meridional. Se presume que habitaban las zonas entre Ventimiglia y Marsella. Su capital era el oppidum de Entremont, en el cruce entre la ruta interior desde los vados del Durance a los pasos alpino y la vía hacia la costa. Además de su capital, su territorio incluía las ciudades de Tarusco o Tarasco (Tarascon), Arelate (Arlés), Glanum (Saint-Rémy-de-Provence) y Ernaginum (Saint-Gabriel, hoy parte de Tarascon). (es)
- Salubiarrak edo Salii (antzinako grezieraz: Σάλυες, Salyes; latinez: Salluvĭi edo Saluvĭi) egungo hegoaldeko Frantziako Durance ibaiaren lautada okupatzen zuen tribu zelto-ligur bat izan zen. Ventimiglia eta Marseilla artean bizi zirela uste da. Bere hiriburua, Entremonteko oppiduma zen, Duranceko pasabideetatik Alpeetako pasabideetara bitarteko barne ibilbidearen eta kostalderako bidearen arteko bidegurutzean. Hiriburuaz gain, bere lurraldeko hiriak ziren Tarusco edo Tarasco (Tarascon), Arelate (Arles), Glanum (Saint-Rémy-de-Provence) eta Ernaginum (Saint-Gabriel, egun Tarascon barnean). (eu)
- The Salyes or Salluvii (Greek: Σάλυες) were an ancient Celto-Ligurian people dwelling between the Durance river and the Greek colony of Massalia during the Iron Age. Although earlier writers called them 'Ligurian', Strabo used the denomination 'Celto-ligurian', and a Celtic influence is noticeable in their religion, which centred on the cult of the tête coupée ('severed head'). In fact, the Salyes were most likely at the head of a political and military confederation that united both Gallic and Ligurian tribes. (en)
- I Salluvi o Salii (greco antico: Σάλυες, "Salyes"; latino: Salluvĭi o Saluvĭi) erano una tribù ligure, di quella che, anni dopo la loro sconfitta, sarebbe diventata la Gallia narbonense (l'attuale Francia meridionale). Si presume abitassero le zone tra Ventimiglia e Marsiglia. La loro capitale era l'oppidum di Entremont. (it)
- Les Salyens, appelés aussi Salluviens (en latin Salluvii), formaient une confédération localisée dans la majeure partie de la basse-Provence et dont la capitale était Entremont sur l'actuelle commune d'Aix-en-Provence. (fr)
- De Salluviërs (lat. Salluvii, in de bronnen ook Salyes (gr. Σάλυες), Sallyes (Σάλλυες) of Sallui genoemd) waren een Keltische staat of stam die in de oudheid het zuidoosten van Gallië bevolkte. De Salluviërs vormden in feite een Keltisch-Ligurisch mengvolk dat tussen de Rhône en de Zuid-Franse Maritieme Alpen woonde bij de Luberon en de Kloof van de Verdon. Hun hoofdplaats was de oppidum Entremont, die in de 3e eeuw v.Chr. al bestond. Omstreeks 600 v.Chr. hadden de Phocaeërs, een Griekse groep immigranten, de stad Massalia, (het hedendaags Marseille) in dat gebied gesticht. Zij hadden daarvoor de goedkeuring en medewerking van deze Kelten, met wie de Oude Grieken doorgaans goede handelsbetrekkingen onderhielden. De Salluviërs waren toen een van de machtigste stammen van Gallië, die ook bet (nl)
- Салювії (лат. Salluvii), також Салії (дав.-гр. Σάλυες) — кельто-лігурійське плем'я, що жило на півдні античної Галлії від Родану до Приморських Альп. В межі розселення племені входили античні поселення Масалія, Арелат, опідуми Гланум і Антремон. До салювіїв також зараховують менші племена — коммонів, аватиків, оксибіїв, декувіатів, альбієнсів та ін. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)