| rdfs:comment
| - Quintus Fabius Maximus Aemilianus (* um 186 v. Chr.; † um 130 v. Chr.) war ein römischer Adeliger aus dem Geschlecht der Fabier und im Jahr 145 v. Chr. Konsul. (de)
- Quinto Fabio Máximo Emiliano (en latín, Quintus Fabius Q. f. Q. n. Maximus Aemilianus) (189 a. C. - 130 a. C.) fue un político y cónsul de la República de Roma. (es)
- クィントゥス・ファビウス・マクシムス・アエミリアヌス（ラテン語: Quintus Fabius Maximus Aemilianus, 生没年不詳、紀元前2世紀）は、共和政ローマの政治家、軍人。実父はルキウス・アエミリウス・パウルス・マケドニクスであったが、ファビウス氏族の養子に入った。 (ja)
- Quinto Fabio Massimo Emiliano (in latino: Quintus Fabius Maximus Aemilianus; ... – ...; fl. II secolo a.C.) Console nel 145 a.C.. (it)
- Quinto Fábio Máximo Emiliano (em latim: Quintus Fabius Maximus Aemilianus) foi um político da gente Fábia da República Romana eleito cônsul em 145 a.C. com Lúcio Hostílio Mancino. Emiliano era filho biológico de Lúcio Emílio Paulo Macedônico com sua esposa Papíria Masão e foi adotado por um membro da gente Fábia. Era irmão mais velho de Cipião Emiliano, cônsul em 147 e 134 a.C., que foi adotado pelos Cipiões, pai biológico de Quinto Fábio Máximo Alobrógico, cônsul em 121 a.C., e pai adotivo de Quinto Fábio Máximo Serviliano, cônsul em 142 a.C.. (pt)
- Квінт Фа́бій Макси́м Еміліа́н (лат. Quintus Fabius Maximus Aemilianus; 189 до н. е. — 130 до н.е.) — політичний та військовий діяч Римської республіки, консул 145 року до н. е. (uk)
- Quint Fabi Màxim Emilià (en llatí Quintus Fabius Q. F. Q. N. Maximus Emilianus) va ser un magistrat romà. Era fill de Luci Emili Paul·le Macedònic i va ser adoptat per Quint Fabi Màxim Verrugòs, i passà per aquesta adopció, a la gens Fàbia. Fabi Màxim va ser deixeble i patró de l'historiador Polibi, que va enregistrar alguns trets interessants i honorables de la seva conducta filial i fraterna, i de l'afecte que el seu germà petit, Escipió Emilià, li va tenir. (ca)
- Kinto Fabio Maximo Emiliano (latinez Quintus Fabius Q. f. Q. n. Maximus Emilianus) Erromatar Errepublikako politikari eta kontsul bat izan zen. Fabio, adopzioz, Fabia gens patrizioko kidea zen, baina jaiotzaz Luzio Emilio Paulo Mazedonikoren eta honen emazte Papiriaren seme nagusia eta Publio Kornelio Eszipion Emilianoren anaia nagusia zen. Kinto Fabio Maximo Alobrogikoren. Fabio, K.a. 168an, bere aita biologikoaren agindupean aritu zen , eta bere aitak Erromara Pidnan lortutako garaipena iragartzera bidali zuen.
* Datuak: Q459836 (eu)
- Quintus Fabius Maximus Aemilianus was a Roman statesman and consul (145 BC). Fabius was by adoption a member of the patrician gens Fabia, but by birth he was the eldest son of Lucius Aemilius Paullus Macedonicus and Papiria Masonis and the elder brother of Scipio Aemilianus. He was the father of Quintus Fabius Maximus Allobrogicus. Fabius and his brother were the pupils and patrons of the historian Polybius, who recorded the strong fraternal bond between the brothers, even after their adoption into other houses. (en)
- Quintus Fabius Maximus Aemilianus est un homme politique de la Rome antique. Fils du consul Lucius Aemilius Paullus Macedonicus, le vainqueur de Persée et frère de Scipion Émilien En 168 av. J.-C., il sert en Macédoine sous son père, c'est lui qui donne la nouvelle de la victoire de Pydna à Rome. En 149-148 av. J.-C., il est préteur en Sicile. En 145 av. J.-C., il est consul. Après son consulat il est proconsul en Espagne, il bat Viriatus et les Lusitaniens. Mais cette victoire n'est pas totale et la guerre se poursuit encore pendant dix ans et la chute de Numance, prise par son frère. (fr)
- Quintus Fabius Maximus Aemilianus was een Romeins politicus en generaal. Hij was de natuurlijke zoon van Lucius Aemilius Paulus Macedonicus, die tijdens de Derde Macedonische oorlog koning Perseus had verslagen. Aemilius Paulus had vier zonen, die hij niet allemaal in de cursus honorum kon ondersteunen. Daarom liet hij Quintus Fabius adopteren door , zodat zijn zoon lid werd van de oude gens Fabia. (nl)
- Квинт Фабий Максим Эмилиан (лат. Quintus Fabius Maximus Aemilianus; приблизительно 186—130 годы до н. э.) — древнеримский военачальник и политический деятель, консул 145 года до н. э. Был сыном Луция Эмилия Павла Македонского, но по усыновлению перешёл в род Фабиев. Чаще всего находился в тени своего брата Публия Корнелия Сципиона Эмилиана, но тем не менее прошёл cursus honorum до консулата включительно. В юности участвовал в Третьей Македонской войне, дружил с Полибием. Политическую карьеру начал с посольства в Вифинию в 154 году до н. э. В 149 году до н. э. занимал должность претора, в 145 году до н. э. стал консулом и получил в управление провинцию Дальняя Испания. Здесь он смог повысить боеспособность провинциальной армии и разбил лузитанов при Бекоре. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)