| rdfs:comment
| - Performativita (z lat. performāre – ztvárnit, stvořit) je specifickým druhem performance (vystoupení), zabývající se jazykem (verbálním i neverbálním) jako schopností realizovat myšlenky a názory, neboli převést ideu v čin. Performativita se soustředí na čirou přítomnost (spojeno s originalitou, neopakovatelností). Jedná se o singulární zkušenost, kterou nelze převést na pravidelnost kódu. S pojmem performativita pracuje mnoho vědních oborů, např. sociologie, filosofie, psychologie, antropologie, ale také lingvistika či divadelní věda. (cs)
- Performativität ist ein Begriff der Sprechakttheorie und bezeichnet einen besonderen Zusammenhang zwischen Sprechen und Handeln. Der normale Zusammenhang zwischen Sprechen und Handeln wird als Sprechhandlung bezeichnet – womit verdeutlicht wird, dass „Sprechen“ eine absichtliche Tat ist. Performativ ist die Sprechhandlung, wenn sie ausgeführt oder konkretisiert wird (Beispiele: das tun, was man sagt, oder einen konkreten Entscheidungszeitpunkt nennen). Performativität bezeichnet also die Ausführung oder Konkretisierung des gesprochenen Wortes. (de)
- Hizkuntzaren filosofian eta hizkuntza ekintzan, esaldi gauzatzailea da errealitate jakin bat deskribatzeaz gain, deskribatzen ari den errealitate soziala aldatzen duen esaldia. Esaldi gauzatzaileetan, adierazten den ideia, hura adierazte hutsagatik, gauzatu egiten da. Hizkuntzaren filosofo John Langshaw Austinek proposatu zuen kontzeptua How to Do Things with Words lanean, hizkuntza ekintzen teoria garatu zuenean. Esaldi gauzatzaileen zenbait adibide:
* "Harrikoa egingo dudala hitzematen dut"
* "Zure barkamen eskaera onartzen dut"
* "Itsasontzi honen izena Txapela izango da" (eu)
- In the philosophy of language and speech acts theory, performative utterances are sentences which not only describe a given reality, but also change the social reality they are describing. In a 1955 lecture series, later published as How to Do Things with Words, J. L. Austin argued against a positivist philosophical claim that the utterances always "describe" or "constate" something and are thus always true or false. After mentioning several examples of sentences which are not so used, and not truth-evaluable (among them nonsensical sentences, interrogatives, directives and "ethical" propositions), he introduces "performative" sentences or illocutionary act as another instance. (en)
- Por «enunciados performativos» —calco del inglés performative, ‘realizativo’— o actos de habla realizativos, se conoce a uno de los tipos posibles de enunciados descritos por John Langshaw Austin, filósofo del lenguaje en su obra Cómo hacer cosas con palabras, en la que se recogía de modo póstumo su teoría de los actos de habla. Austin traza una tipología de los enunciados performativos:
* se refiere a la frase dicha en sí misma.
* es la intención de la frase.
* es la conducta que se produce como efecto de la frase. (es)
- La performativité est le fait, pour un signe linguistique (énoncé, phrase, verbe, etc.) de réaliser lui-même ce qu'il énonce ; on dit alors que le signe est « performatif ». Le fait d'utiliser un de ces signes fait advenir une réalité. Émile Benveniste note qu'il s'agit avant tout de pragmatique, la performativité dépendant du locuteur et des circonstances et non de la langue seule. (fr)
- L'atto performativo fa parte della teoria degli atti linguistici elaborata da John Langshaw Austin. Si tratta di un'asserzione che non descrive un certo stato delle cose, non espone un qualche fatto, bensì permette al parlante di compiere una vera e propria azione. Tramite un atto performativo si compie quello che si dice di fare e conseguentemente si produce immediatamente un fatto reale. «Il nome deriva, ovviamente, da perform [eseguire], il verbo usuale con il sostantivo 'azione'» (Austin). Esempi di atti performativi: «Battezzo questa nave Queen Elizabeth»; «Io prendo te come mia sposa». (it)
- Wypowiedzi performatywne (performatywy) (inaczej: wypowiedzi dokonawcze, dokonujące, sprawcze) - wywołują poprzez ich wyartykułowanie jakiś skutek lub skutki w świecie konwencji. Przyjęta w danym środowisku konwencja nakazuje w ich przypadku wiązać z faktem wypowiedzenia lub napisania pewnych słów (zwrotów, zdań) w określonych okolicznościach pewne konsekwencje konwencjonalne – np. powiedzenie słowa „przyrzekam” lub „obiecuje” powoduje, że ktoś ma tego, co poprzedzało lub następowało po tym słowie, później dotrzymać. Jest to szczególny rodzaj aktów mowy, będących zarazem działaniami. (pl)
- Een performatief werkwoord of ook performatief is in de pragmatiek een werkwoord dat tot doel heeft een verandering in de wereld teweeg te brengen door het te representeren als zijnde veranderd. Performatieven behoren tot het type illocutionaire taalhandeling dat J.R. Searle het declaratieve illocutionaire punt noemt. Het idee Performatief werkwoord is ontsproten aan de theorieën van John Austin en John Searle, die een overkoepelend model van taalhandelingen uitwerkten, waarbij een onderscheid tussen de uiting (locutie) en de onderliggende inhoud (illocutie) werd gemaakt. Enkele voorbeelden: (nl)
- Em linguística e filosofia da linguagem, enunciado performativo é o conceito que designa sentenças que não apenas descrevem a realidade, mas também a modificam, isto é, são sentenças que, por si só, fazem uma ação. Os verbos prometer, jurar e aceitar, por exemplo, são considerados performativos pois a própria ação que significam é acionada no momento da enunciação: quando o falante enuncia Eu prometo, a ação de prometer ocorre no próprio ato de dizer. (pt)
- Перформати́в (лат. performo — «создаю», «образовываю») — речевые акты, равноценные поступку. В широкое употребление этот термин ввел Джон Остин, разделявший высказывания на перформативные и констатирующие. Примерами перформативов являются клятвы, обещания, предупреждения, приказания. Перформативы обладают следующими свойствами: (ru)
- Performativitet betecknar handlingsaspekten hos språkliga yttranden eller andra symboliska uttrycksformer (till exempel rituella eller teatrala uppföranden). När man frågar efter ett yttrandes (eller ett uppförandes) performativitet frågar man efter dess effekt eller verkan. Man vänder uppmärksamheten mot det som yttrandet (uppförandet) gör eller uträttar, inte mot det som det betyder. (sv)
- Перформати́в (середньолат. Performo — дію) — висловлювання, еквівалентне дії, вчинку; повідомлення, препозитивна складова якого не може бути оцінена в межах категорій істинності/неістинності. За Остіном, саме перформативи складають операційну базу мови: «Насправді, мова має небагато, якщо взагалі має, експліцитних конвенцій, і в ній взагалі немає різких обмежень у сферах дії її правил, між семантичним і синтаксичним», де під «експліцитними конвенціями» він має на увазі правила вживання. Джон Остін виділяє в досліджуваному об'єкті такі групи: (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)