| rdfs:comment
| - The Master of the Legend of Saint Catherine (or the Master of the Saint Catherine Legend) is the Notname for an unknown late 15th century Early Netherlandish painter. He was named after a painting with Scenes from the Legend of Saint Catherine, now kept in the Royal Museums of Fine Arts of Belgium. He was active between c. 1470 and c. 1500, probably around Brussels. (en)
- Mistrz Legendy św. Katarzyny – flamandzki malarz czynny w Brukseli w latach 1470-1500 lub 1460-1510). (pl)
- Με το συμβατικό όνομα Δάσκαλος του Θρύλου της Αγίας Αικατερίνης (fl. 1470-1500) είναι γνωστός Φλαμανδός ζωγράφος που δραστηριοποιήθηκε κατά τα τέλη του 15ου αιώνα και τις αρχές του 16ου, κατά πάσα πιθανότητα στις Βρυξέλλες. Ονομάστηκε έτσι από τον ιστορικό της τέχνης Μαξ Γιάκομπ Φριντλέντερ, ο οποίος τον ταύτισε με το δημιουργό ενός πάνελ με σκηνές από το Θρύλο της Αγίας Αικατερίνης (Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών του Βελγίου, Βρυξέλλες), που αποτελούσε πιθανόν κεντρικό τμήμα ενός τρίπτυχου ή μέρος μιας σειράς σκηνών. Άλλα έργα που αποδίδονται στον ίδιο ζωγράφο είναι το τρίπτυχο Μυστικός Δείπνος (περ. 1475-85, Grootseminarie, Μπρυζ), το κεντρικό τμήμα του Τρίπτυχου με τα Θαύματα του Χριστού (περ. 1492-5, Εθνική Πινακοθήκη Βικτώριας, Μελβούρνη), ο πίνακας Η Παρθένος και το βρέφος με την Αγία (el)
- Maestro de la Leyenda de Santa Catalina es la denominación convencional con la que se conoce a un pintor anónimo flamenco activo en Bruselas en el último cuarto del siglo XV, seguidor de Rogier van der Weyden. Debe su nombre a una tabla con escenas de la leyenda de santa Catalina de Alejandría conservada en los Musées Royaux des Beaux-Arts de Belgique (Bruselas), en torno a la que se ha reunido un número relativamente abundante de pinturas religiosas y un par de retratos de problemática atribución. (es)
- De Meester van de Catharinalegende is de noodnaam die gegeven werd aan een anoniem gebleven Vlaamse Primitief uit de eerste generatie na Rogier van der Weyden. Uit de aan hem toegewezen werken blijkt dat hij de stijl van Rogier als voorbeeld gebruikt heeft en dat zijn beroemde voorganger ook de inspiratiebron was voor zijn werken. De navolging van Rogier van der Weyden was vrij algemeen bij de kleine meesters van de volgende generatie, maar de meester van de Catharinalegende was een van de trouwste navolgers, die de composities van Van der Weyden gewoon overnam. De meester wordt gesitueerd in Brussel tussen 1470 en 1510. (nl)
|
| has abstract
| - Με το συμβατικό όνομα Δάσκαλος του Θρύλου της Αγίας Αικατερίνης (fl. 1470-1500) είναι γνωστός Φλαμανδός ζωγράφος που δραστηριοποιήθηκε κατά τα τέλη του 15ου αιώνα και τις αρχές του 16ου, κατά πάσα πιθανότητα στις Βρυξέλλες. Ονομάστηκε έτσι από τον ιστορικό της τέχνης Μαξ Γιάκομπ Φριντλέντερ, ο οποίος τον ταύτισε με το δημιουργό ενός πάνελ με σκηνές από το Θρύλο της Αγίας Αικατερίνης (Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών του Βελγίου, Βρυξέλλες), που αποτελούσε πιθανόν κεντρικό τμήμα ενός τρίπτυχου ή μέρος μιας σειράς σκηνών. Άλλα έργα που αποδίδονται στον ίδιο ζωγράφο είναι το τρίπτυχο Μυστικός Δείπνος (περ. 1475-85, Grootseminarie, Μπρυζ), το κεντρικό τμήμα του Τρίπτυχου με τα Θαύματα του Χριστού (περ. 1492-5, Εθνική Πινακοθήκη Βικτώριας, Μελβούρνη), ο πίνακας Η Παρθένος και το βρέφος με την Αγία Βαρβάρα και την Αγία Αικατερίνη (περ. 1490, Capilla Real, Γρανάδα), ορισμένες σκηνές από το το ρετάμπλ του Ιώβ , μια Σταύρωση (περ. 1475-85, Μουσείο του Πράδο), τα έργα Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και Υπαπαντή , η Προσκύνηση των Μάγων (Ελβετία, ιδιωτική συλλογή) και η Γέννηση (περ. 1491-1500, Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών του Βελγίου, Βρυξέλλες). Η σκηνή του πολλαπλασιασμού των άρτων και των ιχθύων που φιλοτέχνησε για το τρίπτυχο της Μελβούρνης διακρίνεται για ορισμένα τυπικά χαρακτηριστικά του Δασκάλου. Το ύφος του είναι έντονα επηρεασμένο από την τεχνοτροπία του Ρόχιερ φαν ντερ Βάιντεν, και ειδικότερα η φιγούρα της γυναίκας στο αριστερό άκρο πιθανόν αποτελεί αντίγραφο της Μαρίας Μαγδαληνής από τον Θρήνο για τον Χριστό (περ. 1460-64, Μαουριτσχάους, Χάγη) του φαν ντερ Βάιντεν. Τριγωνικού σχήματος πρόσωπα, με αμυγδαλωτά μάτια και υπερμεγέθη αυτιά, συνιστούν τυπικά γνωρίσματα της μορφολογίας του, ενώ και η παρουσία σκυλιών ως πρόσθετα διακοσμητικά στοιχεία της σύνθεσης θεωρείται ενδεικτική έργων του Δασκάλου, καθώς το ίδιο μοτίβο συναντάται και σε άλλες δημιουργίες του, όπως στο πάνελ του Θρύλου της Αγίας Αικατερίνης και στον Μυστικό Δείπνο. Οι μορφές στους πίνακές του αντλούν από τον φαν ντερ Βάιντεν, απεικονίζονται όμως γενικά πιο δύσκπαμπτες. Στη σκηνή για το τρίπτυχο της Μελβούρνης, ιδιαίτερη φροντίδα δίνεται σε διακοσμητικές λεπτομέρειες, καθώς και στην απεικόνιση των φυτών και γενικότερα του τοπίου στο βάθος της σύνθεσης. Τόσο για το τρίπτυχο της Μελβούρνης όσο και για το ρετάμπλ του Ιώβ, συνεργάστηκε με τον . Οι εμφανείς αναφορές στο έργο του φαν ντερ Βάιντεν οδήγησε τον Φριντλέντερ στην ταύτισή του με τον γιο του, Πιέτερ φαν ντερ Βάιντεν, ο οποίος ανέλαβε το εργαστήριο του πατέρα του. Το γεγονός πως υπάρχουν ομοιότητες στο έργο του Δασκάλου με χαρακτηριστικά από ολόκληρη σχεδόν τη δημιουργική περίοδο του φαν ντερ Βάιντεν καθιστά πιο πιθανή την υπόθεση να ήταν κάποιο συγγενικό του πρόσωπο, γιος ή κληρονόμος, παρά κάποιος από τους μαθητές του που πιθανότατα θα είχε επηρεαστεί από μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο του έργου του φαν ντερ Βάιντεν. (el)
- Maestro de la Leyenda de Santa Catalina es la denominación convencional con la que se conoce a un pintor anónimo flamenco activo en Bruselas en el último cuarto del siglo XV, seguidor de Rogier van der Weyden. Debe su nombre a una tabla con escenas de la leyenda de santa Catalina de Alejandría conservada en los Musées Royaux des Beaux-Arts de Belgique (Bruselas), en torno a la que se ha reunido un número relativamente abundante de pinturas religiosas y un par de retratos de problemática atribución. Característica de su trabajo es la utilización de tipos y composiciones tomados de Rogier van der Weyden, como se advierte en el disperso retablo de la Adoración de los Magos, procedente de la cartuja de Miraflores, inspirado en el tríptico de Santa Columba de la Alte Pinakothek de Múnich, o en la Crucifixión del Museo del Prado, cuyas figuras principales tomó de la tabla central del tríptico del Calvario del Kunsthistorisches Museum de Viena, si bien estandarizando y acartonando los rostros, que se van a caracterizar por los ojos rasgados, las orejas desmesuradamente grandes y la ausencia de expresión. Estas mismas características se encuentran en dos tablas procedentes de un tríptico conservadas en la Capilla Real de Granada por voluntad de la reina Isabel la Católica a cuya colección pertenecieron, con la Virgen con el Niño, santa Catalina y santa Bárbara ante un bien ordenado jardín y la Misa de san Gregorio, asunto repetido en un tríptico del Metropolitan Museum of Art de Nueva York. Por su relación con Rogier van der Weyden se ha propuesto identificarlo con un hijo del maestro, Pieter van der Weyden, de quien se tienen noticias de su actividad a partir de 1450 en el taller paterno, pero del que ninguna obra documentada o firmada se ha conservado. En obras como el tríptico de la historia de Job y escenas de la vida de san Pedro del Wallraf-Richartz Museum de Colonia podría además haber colaborado con otros artistas como el y Aert van den Bossche. (es)
- The Master of the Legend of Saint Catherine (or the Master of the Saint Catherine Legend) is the Notname for an unknown late 15th century Early Netherlandish painter. He was named after a painting with Scenes from the Legend of Saint Catherine, now kept in the Royal Museums of Fine Arts of Belgium. He was active between c. 1470 and c. 1500, probably around Brussels. (en)
- De Meester van de Catharinalegende is de noodnaam die gegeven werd aan een anoniem gebleven Vlaamse Primitief uit de eerste generatie na Rogier van der Weyden. Uit de aan hem toegewezen werken blijkt dat hij de stijl van Rogier als voorbeeld gebruikt heeft en dat zijn beroemde voorganger ook de inspiratiebron was voor zijn werken. De navolging van Rogier van der Weyden was vrij algemeen bij de kleine meesters van de volgende generatie, maar de meester van de Catharinalegende was een van de trouwste navolgers, die de composities van Van der Weyden gewoon overnam. De meester wordt gesitueerd in Brussel tussen 1470 en 1510. De werken van deze meester werden voor de eerste maal gegroepeerd door Friedrich Winkler die hem de Meester van de Melbourne Multiplication of the Loaves (vermenigvuldiging van de broden) het middenpaneel van de triptiek van de Mirakels van Christus die zich in de National Gallery of Victoria te Melbourne bevindt. Max Jakob Friedländer voegde in 1926 een aantal werken aan de groep toe en gaf de anonymus zijn huidige naam naar de Taferelen uit de Legende van de Heilige Catharina in de Koninklijke Musea van Schone Kunsten te Brussel, het werk dat hij als basis genomen had voor zijn studie. Friedländer vond de gelijkenis in de compositie van de werken zo treffend dat hij de mening opperde dat deze meester misschien kon geduid worden als de zoon van Rogier van der Weyden, Pieter van der Weyden, maar hierover werd tot op vandaag geen consensus bereikt tussen de kunsthistorici, noch in de ene noch in de andere zin. (nl)
- Mistrz Legendy św. Katarzyny – flamandzki malarz czynny w Brukseli w latach 1470-1500 lub 1460-1510). (pl)
|
_Episoden_uit_het_leven_van_de_H._Catharina_KMSKB_29-01-2019.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
