| rdfs:comment
| - كلمة لاو سبيكر (بالإنجليزية: lawspeaker) والتي تعني بالعربية المتحدث باسم القانون. (لاو سبيكر باللغة السويدية (lagman), والسويديون القدماء يقولون (laghmaþer أو laghman), الدنماركيين (laghmaþer أو laghman), النرويجية (lagmann), الآيسلندية (lög(sögu)maður), والفارويون يقولون (løgmaður)). هو مكتب الشؤون القانونية الإسكندنافية الفريد من نوعه. الذي كان تقليد جرماني مشترك فيما بين الشعوب الجرمانية يتناقل بالمشافهة، عندما طلب من الحكماء قراءة القانون شفويا. وكان من بين هؤلاء الحكماء رجل يدعى سنوري سترلسون. (ar)
- Un lagman era l'encarregat de recitar, transmetre i aplicar les lleis entre les comunitats medievals a Escandinàvia. Un dels més famosos fou Snorri Sturluson. Actuava alhora com a jutge, advocat i secretari als plets locals de la zona sota la seva jurisdicció i havia de demostrar la seva vàlua recitant de memòria els codis tradicionals en assemblees formades per a l'ocasió. Inicialment qualsevol persona que pogués accedir a aquest coneixement podia ser un lagman, però posteriorment va ser un càrrec restringit a la noblesa. (ca)
- Der Lögsögumaður war der Gesetzessprecher im alten Island. Seine Aufgabe war es, jährlich ein Drittel der Gesetze zu rezitieren. Dazu stand er auf dem Gesetzesfelsen (Lögberg) in der Allmännerschlucht (Almannagjá). Durch die besondere Akustik in der Schlucht konnte man ihn weithin hören. Er war kein Richter. Jedoch leitete er die alljährlichen Alþingstreffen in Þingvellir. Dieses Amt wurde 930 bei der Gründung des Alþings eingeführt. Der Gesetzessprecher wurde für eine Amtszeit von drei Jahren gewählt. (de)
- Un lagman, hombre de leyes o letrado (del nórdico antiguo: lǫgsǫgumaðr; en sueco moderno: lagman; en sueco antiguo: laghmaþer o laghman; en noruego: lagmann e islandés: lög(sögu)maðr), es un cargo legal único en Escandinavia. Tiene sus bases en la tradición germana común, donde los hombres sabios eran consultados para que reciten la ley. Solo en Escandinavia esta función evolucionó hasta llegar a ser un cargo. Dos de los más famosos lagman son Snorri Sturluson y Þorgnýr. (es)
- Un lögsögumad (en vieux norrois : laghmaþer ou laghman - en suédois : lagman - en norvégien : lagmann - en finnois : laamanni - en islandais : lög(sögu)maður), littéralement « Celui qui dit la loi », est une fonction légale uniquement présente dans les pays scandinaves. Elle prend ses racines plus généralement dans la tradition germanique, où on demandait aux sages de réciter la loi, mais seuls les pays scandinaves la firent évoluer en un poste bien réel. Deux des lögsögumad les plus fameux furent Snorri Sturluson et . Un terme pratique utilisé au sujet des lögsögumad scandinaves du Moyen Âge est celui de justicier, provenant du terme latin justitiarum, « homme juste » ou « juge ». (fr)
- Nella storia delle culture scandinave antiche il lögsögumadur (pl. lögsögumenn, islandese: lög(sögu)maður; antico svedese: laghmaþer o laghman; svedese: lagman; norvegese: lagmann) era colui che nel thing recitava, con l'aiuto della poesia, tutte le regole, le leggi e le consuetudini. L'assemblea aveva luogo nel Lögberg. Questa figura giuridico-politica aveva una base nelle tradizioni comuni a tutti i popoli germanici ma solo nei paesi scandinavi divenne un vero e proprio ufficio. (it)
- 로그마드(고대 노르드어: lǫgmaðr, 아이슬란드어: lögmaður, 스웨덴어: lagman, 덴마크어: lagmand, 노르웨이어: lagmann, 페로어: løgmaður, 핀란드어: laamanni, 영어: lawspeaker)는 스칸디나비아 특유의 공직이다. 게르만족의 구전 전통에서 비롯된 것으로서, 법을 외우고 있는 현명한 이에게 필요할 때 법을 읊도록 하는 것에서 유래했다. 그러나 이것이 공직으로서 존재한 것은 스칸디나비아 특유의 일이다. 유명한 로그마드로는 아이슬란드의 스노리 스투를루손과 토르그뉘르 로그마드가 있다. (ko)
- Lögsögumaður (lögsögumaðr isl. głosiciel praw) - w dawnej Islandii urzędnik stojący na czele Althingu. Był wybierany na trzyletnią kadencję. Do jego kompetencji należało komentowanie ustaw oraz recytowanie z pamięci całego zbioru praw na początku każdego posiedzenia parlamentu. W szkołach lögsögumaðrów uczono dzieci w zapamiętywaniu sag. (pl)
- Een wetspreker (Zweeds: lagman, Oudzweeds: laghmaþer of laghman, Deens: lagmand, Noors: lagmann, IJslands: lög(sögu)maður, Faeröers: løgmaður) is een unieke Scandinavische rechtsinstelling. Zij heeft haar basis in een gemeenschappelijke Germaanse mondelinge overlevering, waarin wijze mannen werd gevraagd om de wet te reciteren, maar alleen in Scandinavië ontwikkelde de functie zich tot een ambt. Twee van de meest beroemde wetsprekers zijn Snorri Sturluson en Thorgeir. (nl)
- Lagman är en nordisk ämbetsmannatitel som använts bland annat i Sverige, Norge, Island, Finland och Färöarna. I äldre tid var lagmannen vanligtvis den främste ämbetsmannen inom landskapet. En viktig uppgift var att leda tinget, till exempel alltinget på Island. I modern tid är lagman en tjänstetitel inom domstolsväsendet i Sverige, Finland och Norge. På Färöarna är løgmaður titeln för regeringschefen allt sedan 1947 då öarna erhållit självstyre. I Danmark har titeln lagman aldrig använts för officiella ämbeten. (sv)
- Legífero (em latim: legiferus) ou homem de leis (em sueco: lagman; em sueco antigo: laghmaþer ou laghman; em norueguês: lagmann; em islandês: lög(sögu)maður; em inglês: lawspeaker, pl. lagmän) foi um ofício legal particular da Escandinávia e da Islândia. Dois dos maiores legíferos foram o islandês Snorri Sturluson e o sueco . (pt)
- Законоговоритель (швед. lagman, норв. lagmann, исл. lögsögumaður) — в раннесредневековой Скандинавии знаток обычного права, судья, председатель тинга. В Исландии X—XIII вв. — председатель альтинга, на Фарерских островах — председатель лёгтинга. Обладал реальной властью, законоговоритель — единственный формальный государственный пост в Исландии эпохи народовластия. (ru)
- Закономовець, лагман (швед. lagman, норв. lagmann, ісл. lögsögumaður) — у ранньосередньовічній Скандинавії знавець звичаєвого права, суддя, голова Тінгу. В Ісландії X–XIII століть — голова альтінгу і фактичний глава держави (див. Ісландська Вільна держава). (uk)
- A lawspeaker or lawman (Swedish: lagman, Old Swedish: laghmaþer or laghman, Danish: lovsigemand, Norwegian: lagmann, Icelandic: lög(sögu)maður [ˈlœɣ(ˌsœːɣʏ)ˌmaːðʏr̥], Faroese: løgmaður, Finnish: laamanni, Greenlandic: inatsitinuk) is a unique Scandinavian legal office. It has its basis in a common Germanic oral tradition, where wise people were asked to recite the law, but it was only in Scandinavia that the function evolved into an office. At first, lawspeakers represented the people, and their duties and authority were connected to the assemblies (things). For most of the last thousand years, however, they were part of the king's administration. (en)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)