| rdfs:comment
| - The galliard (/ˈɡæljərd/; French: gaillarde; Italian: gagliarda) was a form of Renaissance dance and music popular all over Europe in the 16th century. It is mentioned in dance manuals from England, Portugal, France, Spain, Germany, and Italy. (en)
- ガイヤルド、またはガリアルダ、ガリアード（仏語：gaillarde、伊語：gagliarda、英語：galliard）は、ルネサンス時代にヨーロッパで普及した舞曲。急速な3拍子の跳ね踊りで、緩やかな踏み踊りであるパヴァーヌとしばしば組み合わされる。 元来は大衆舞曲であったが、15世紀末までにヨーロッパの数多くの宮廷に採用された。16世紀の舞踏指南書には、この舞曲のたくさんのバリエーションが記されている。 ガイヤルドは、ひとりで踊ることも、またパートナーと一緒に踊ることもできるが、宮廷社会においては常にパートナーと踊るものとされた。イングランドのエリザベス1世は熱狂的なガイヤルドの踊り手として有名で、同女王の寵臣エセックス伯爵のテクストによるダウランドのリュート歌曲《彼女は許してくれようか Can shee excuse》は、ガイヤルドのリズムが使われている。 (ja)
- 가야르드(이탈리아어: gagliarda, 프랑스어: gaillarde)는 16세기 유럽에서 유행한 춤곡이었다. (ko)
- De gaillarde is een levendige renaissancedans van Italiaanse herkomst. Het is een sprongdans die vaak samen genomen werd met een rustigere, geschreden dans. Als danspaar met de pavaan is de gaillarde vaak onderdeel van een suite, later overgenomen door de courante.Van oorsprong een volksdans verbreidde de gaillarde zich na 1400 in Frankrijk en vandaar aan het eind van de 15e eeuw aan tal van Europese hoven. In de 16e eeuw was hij populair in heel West-Europa. In 16e-eeuwse dansboeken, zoals die van Pierre Attaingnant en Thoinot Arbeau, werden talrijke variaties op deze dans beschreven. (nl)
- La gagliarda (gaillarde in lingua francese) fu una danza rinascimentale molto popolare, in tutta Europa, nel corso del XVI secolo. Essa è citata nei manuali di danza di Inghilterra, Francia, Spagna, Germania, Italia ed altri paesi. (it)
- A galharda é uma dança de movimento vivo e carácter alegre, com compasso de 3/4. Na antiga suite era geralmente dançada a seguir à pavana, esta de movimento mais comedido, solene, a dois tempos. De origem cortesã italiana ou francesa, e cheia de vivacidade, esteve muito generalizada nos século XVI e no século XVII. O ritmo vivo e animado obrigava os dançarinos a movimentos galhardos, daqui talvez a origem da sua designação, e ela disputou popularidade com a dança pavana, ambas tinham movimentos alegres e rápidos. Ela era uma dança que todas as classes sociais podem podiam executar, embora ela fosse feita para as classes mais altas. (pt)
- Гальярда (итал. gagliarda, фр. gaillarde — буквально «весёлая», «бодрая») — старинный танец итальянского происхождения, распространённый в Европе в конце XV—XVII вв., а также музыка к этому танцу. (ru)
- Galliard, gaillard, gaillarde (på italienska: gagliarda; på franska: gaillarde) är en dans från 1500-talet. Dansen går i 3/4-takt och dess karaktär är livlig med många hopp (ordet betyder "munter" eller "rask"). Den kallades även saltarello och efter sitt romerska ursprung romanesca. Galliarden dansades ofta som efterdans till den högtidliga, i jämn takt gående pavanen och blomstrade liksom denna under 1500- och förra hälften av 1600-talet, även i instrumentalkompositionen. Musikaliskt påminner galliarden om volta. (sv)
- Галья́рда (італ. gagliarda — весела, бадьора) — старовинний парний, інколи сольний танець, поширений в Європі в XV–XVII ст. Темп — помірно швидкий, розмір — 3/4; відзначається акордовим складом, діатонікою, пунктирним або синкопованим ритмомгеміолою. Гальярду виконували після павани, з якою вона утворювала двочастинну танцювальну сюїту. В XVII — XVIII ст. гальярда збереглась лише як частина інструментальної сюїти з повільним темпом та поліфонічною фактурою (В. Берд, О. Гіббонс, М. Франк та ін.). (uk)
- Galliarda (francouzsky gaillarde, italsky gagliarda) je renesanční tanec v 6/4 rytmu. Jedná se o tanec rychlý a skočný, typickým prvkem je čtveřice kroků následovaná delším skokem na poslední dvě doby. V 16. století byla galliarda velmi populární po celé Evropě, údajně ji ráda tancovala i anglická královna Alžběta I.. (cs)
- Galjardo (france: galliarde; itale. gagliarda) estis danco en rapida triotakto disvastigita ekde 1400 en Francio, kiel saltodanco ofte kombinita kun pli malrapida paŝodanco. Kiel dancoparo pavano - galjardo kerna movimento de la instrumenta suito ĝi poste estis anstataŭita de la korento. Famaj kaj fervoraj galjardodancantoj estis ekz. reĝino Elizabeto la 1-a de Anglio kaj Juan José de Austria. (eo)
- Die Gaillarde oder Galliarde (zu französisch gaillard, ‚fröhlich‘, ‚munter‘; bzw. als italienisch Gagliarda, eingedeutscht Gagliarde, zu italienisch gagliardo, ‚kraftvoll‘; spanisch Gallarda, englisch Galliard) war ein ab dem 15. Jahrhundert in Frankreich verbreiteter Tanz im schnelleren Dreiertakt, als Springtanz und (meist) fröhlicher, lebhafter Nachtanz (vgl. Allemande) häufig in Kombination mit einem langsameren Schreittanz (vgl. Pavane) bzw. Reigentanz in geradem Takt gepaart. Als Tanzpaar Pavane – Galliarde ein Kernsatz der instrumentalen Suite (seit dem 17. Jahrhundert), wurde sie später von der Courante dort abgelöst. (de)
- La gallarda (inglés: galliard, francés: gaillarde) fue una forma musical y danza del Renacimiento, popular en toda Europa en el Siglo XVI. Se la menciona en manuales de danza de Inglaterra, Francia, España, Alemania e Italia, entre otros. Los ejemplos más antiguos de esta danza se conservan en la ciudad de París aunque su origen es italiano. En cuanto al compás decir que es principalmente un compás binario compuesto, es decir, un 6/8, aunque puede haber casos en los que encontremos la intercalación de este compás con compases en hemiolia. Los ejemplos más antiguos que conservamos son: [1] (es)
- La gaillarde est une danse de couple à trois temps (en mesure , ou ) apparue en Lombardie vers 1480. Face à la solennelle basse danse, elle gagne rapidement du terrain et devient une danse de bal très appréciée au XVIe siècle, suivant ordinairement la pavane dans les suites de danses. En 1589, Thoinot Arbeau donne l'air et la description de plusieurs gaillardes dans son Orchésographie : on y trouve La traditore mi fa morire, Anthoinette, Baisons-nous belle, Si j'aime ou non, La fatigue, La Milanaise, J'aimerais mieux dormir seulette et L'ennui qui me tourmente. (fr)
- Galiarda (wł. gagliardo) – renesansowy taniec dworski oraz forma muzyczna stosowana w muzyce późnego renesansu i baroku. Galiarda pochodzi z Włoch lub Francji. Zazwyczaj posiada metrum trójdzielne, szybkie tempo, jest tańcem żywym i skocznym. Ma również budowę trzyczęściową (rzadziej dwu-), prostą fakturę akordową i nieskomplikowany rytm. Zgodnie z praktyką łączenia tańców, wywodzącą się jeszcze z muzyki ludowej, galiarda następowała po tańcach w parzystym metrum (takich jak pavana, passamezzo czy basse danse) i pełniła funkcje podobną jak saltarello. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)