| rdfs:comment
| - In music for bowed string instruments, col legno, or more precisely col legno battuto (pronounced [kol ˈleɲɲo batˈtuːto], Italian for '"with the wood [being hit]"'), is an instruction to strike the string with the stick of the bow across the strings. (en)
- Col legno (en italiano, "con la madera") es una técnica de interpretación musical que deben aplicar los instrumentos de cuerda frotada cuando aparece la indicación correspondiente en una partitura. Generalmente consiste en golpear o rozar la cuerda con el dorso del arco, aunque existen más variantes. (es)
- コル・レーニョ（イタリア語: col legno、『木で』の意）は、ヴァイオリン属などの弓で弾く弦楽器（擦弦楽器）における特殊奏法の一つで、弓の毛ではなく、木製の棹の部分を用いて音を出す奏法を指す。 (ja)
- Nella notazione musicale, l'espressione col legno è usata per indicare i passaggi in cui le corde di uno strumento ad arco devono essere suonate con la bacchetta e non con i crini. Si distingue col legno battuto, quando le corde vengono colpite con la bacchetta verticalmente, e col legno tratto quando vengono strofinate orizzontalmente dalla bacchetta. L'indicazione arco è usata dopo un passo col legno per tornare a suonare usualmente con i crini. (it)
- Col legno – sposób smyczkowania w grze na instrumencie smyczkowym, który polega na uderzaniu (col legno battuto) lub pocieraniu drzewcem smyczka o struny. (pl)
- Col legno (do italiano "batida na madeira") ou battuto col legno , é um efeito sonoro realizado em instrumentos de arco e cordas como a viola e o violino onde o músico golpeia a corda com a vara do arco, ao invés de deslizar o fio do arco sobre as cordas. (pt)
- Col legno är en typ av som innebär att en stråkmusiker inte använder stråkens tagel mot strängen, utan i stället slår på strängen med stråkens trä. Finns med i Hector Berlioz stycke, Symphonie Fantastique. Denna musikrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- En una partitura musical l'anotació col legno, o més explícitament col legno Battuto (en italià colpejar amb la fusta) indica per als instruments de corda fregada que ha de colpejar o fregar-se la corda amb el dors de l'arquet en lloc de fer-ho amb les fibres, produint un so suau però audible i molt peculiar. Alguns intèrprets objecten l'ús de «col legno» adduint que pot danyar l'arc: molts utilitzen un arc substitut, de menor qualitat, per a tals passatges, o per obres musicals que requereixen l'aplicació continuada d'aquesta tècnica. (ca)
- Col legno (italsky doslova znamená „dřevem)“ je pojem hudebního názvosloví, kterým se označuje vzácný způsob hry na smyčcové nástroje, kdy se strun dotýká hráč pevnou částí („dřevem“, „prutem“) smyčce místo žíněmi. Stručným col legno se obvykle rozumí col legno battuto, kdy se do strun dřevem udeří. Kromě toho je používáno také col legno tratto, kdy se prut táhne přes struny. Přechod k normálnímu hraní se nazývá coll’arco či krátce arco („smyčcem“) nebo ord. či ordinario („normálně“). (cs)
- Col legno (ital. „mit dem Holz“) ist eine Spielanweisung für Streichinstrumente, die einen spröden, perkussiven Klang zum Ziel hat. Die Saiten werden nicht mit den Haaren des Bogens, sondern mit dessen hölzerner Stange entweder leicht geschlagen (col legno battuto, das ursprüngliche col legno) oder gestrichen (col legno tratto). Als bizarrer Effekt erscheint das col legno bereits im 17. Jahrhundert, bis zur Spätromantik ist es eher selten, seither wird es häufig verwendet. Die Neue Musik setzt es nicht mehr mit der Absicht eines Verfremdenden oder Grotesken ein. (de)
- Col legno (it. per la ligno) estas por arĉinstrumentoj, kiu aperis kiel bizara efekto jam en la 17-a jarcento. Unuafoje postulis la teknikon en unu el siaj verkoj, ankaŭ en „Capriccio Stravagante“ de ĝi aperas. La Nova muziko tamen ofte uzas ĝin. La ludinstrukcio arco aŭ ord. (ordinare) nuligas la instrukcion per ligno. (eo)
- Dans la musique pour instruments à cordes frottées, col legno, ou plus précisément col legno battuto (prononciation italienne: [kɔl ˈleɲɲo batˈtuːto], en italien pour "frapper avec le bois"), est une indication pour attaquer la corde avec le bois de l'archet, plutôt qu'avec les crins de l'archet posés sur les cordes. (fr)
- Col legno (Italiaans voor "met het hout") is een muziekterm die aangeeft dat de snaren van strijkinstrumenten in plaats van met de haren, met het hout van de strijkstok worden bespeeld. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen col legno battuto ("met het hout geslagen") en col legno tratto ("met het hout gestreken"). Hoewel de techniek al vanaf de 17e eeuw bekend is, komt hij vooral vanaf de late 19e eeuw voor. Een vroeg voorbeeld van door een componist voorgeschreven col legno kan men vinden aan het einde van het Adagio deel van Joseph Haydns 67ste symfonie uit 1779. (nl)
|
| has abstract
| - En una partitura musical l'anotació col legno, o més explícitament col legno Battuto (en italià colpejar amb la fusta) indica per als instruments de corda fregada que ha de colpejar o fregar-se la corda amb el dors de l'arquet en lloc de fer-ho amb les fibres, produint un so suau però audible i molt peculiar. La secció orquestral de corda toca «col legno» al «Sabbath del son de les bruixes», cinquè i últim moviment de la de Berlioz, i també a «Mart, portador de la guerra», primer moviment d'«Els planetes» de Gustav Holst. El percussiu so de «col legno Battuto» té un clar factor tonal determinat per la distància entre el punt de contacte de l'arc amb les cordes i el pont de l'instrument. Atès que un conjunt d'intèrprets mai copegen la corda exactament en el mateix lloc, el so d'una secció de violins tocant col legno Battuto és dramàticament diferent del d'un violí solista. La fusta de l'arc també pot ser arrossegada sobre la cordes, una tècnica pròpiament anomenada col legno Tratto, molt menys comú, al punt que la indicació «col legno» sense additaments és entesa unànimement com a «battuto». El so produït per col legno Tratto és molt suau, amb un embolcall de soroll blanc, encara que el to de terminació de la nota es pot sentir clarament. Alguns intèrprets objecten l'ús de «col legno» adduint que pot danyar l'arc: molts utilitzen un arc substitut, de menor qualitat, per a tals passatges, o per obres musicals que requereixen l'aplicació continuada d'aquesta tècnica. (ca)
- Col legno (italsky doslova znamená „dřevem)“ je pojem hudebního názvosloví, kterým se označuje vzácný způsob hry na smyčcové nástroje, kdy se strun dotýká hráč pevnou částí („dřevem“, „prutem“) smyčce místo žíněmi. Stručným col legno se obvykle rozumí col legno battuto, kdy se do strun dřevem udeří. Kromě toho je používáno také col legno tratto, kdy se prut táhne přes struny. Přechod k normálnímu hraní se nazývá coll’arco či krátce arco („smyčcem“) nebo ord. či ordinario („normálně“). Nejstarší doložená použití jsou u anglického skladatele v 17. století, ve stejné době použil tuto techniku i italský skladatel . (cs)
- Col legno (it. per la ligno) estas por arĉinstrumentoj, kiu aperis kiel bizara efekto jam en la 17-a jarcento. Unuafoje postulis la teknikon en unu el siaj verkoj, ankaŭ en „Capriccio Stravagante“ de ĝi aperas. La Nova muziko tamen ofte uzas ĝin. La kordoj ne estas arĉitaj per la haroj de la arĉo, sed per ties ligna stango aŭ malforte batataj (it.: col legno battuto, la origina col legno) aŭ arĉitaj (col legno tratto). – Precipe en granda simfoniorkestro ĉi tiu perkuta efekto atingas bonan rezulton (ekz. Gustav Mahler: 2-a simfonio, 1-a movimento, takto 304 kaj sekvantaj). Multaj ludantoj tamen rifuzas la realigon de ĉi tiu arĉouzon aŭ akiras por ĉi tiu celo duan arĉon, ĉar je ĉi tiu tekniko la ligno aŭ la verniso de la arĉostango povas esti damaĝita. La ludinstrukcio arco aŭ ord. (ordinare) nuligas la instrukcion per ligno. (eo)
- In music for bowed string instruments, col legno, or more precisely col legno battuto (pronounced [kol ˈleɲɲo batˈtuːto], Italian for '"with the wood [being hit]"'), is an instruction to strike the string with the stick of the bow across the strings. (en)
- Col legno (ital. „mit dem Holz“) ist eine Spielanweisung für Streichinstrumente, die einen spröden, perkussiven Klang zum Ziel hat. Die Saiten werden nicht mit den Haaren des Bogens, sondern mit dessen hölzerner Stange entweder leicht geschlagen (col legno battuto, das ursprüngliche col legno) oder gestrichen (col legno tratto). Als bizarrer Effekt erscheint das col legno bereits im 17. Jahrhundert, bis zur Spätromantik ist es eher selten, seither wird es häufig verwendet. Die Neue Musik setzt es nicht mehr mit der Absicht eines Verfremdenden oder Grotesken ein. Erstmals forderte Tobias Hume diese Technik in einem seiner Werke, auch im Capriccio Stravagante von Carlo Farina kommt sie vor. Im letzten Satz von Mozarts Violinkonzert Nr. 5 charakterisiert das col legno das sogenannte „türkische Thema“. Joseph Haydn verlangt im 2. Satz seiner Symphonie Nr. 67 das Col-legno-Spiel mit Dämpfer. Auch Antonio Salieri verwendet in seinen Opern gelegentlich Col-legno-Effekte. So beispielsweise in der Szene „E voi da buon marito … Non vo’ gia che vi suonino“ aus La Cifra. Im groß besetzten Sinfonieorchester kommt das Col legno besonders eindrücklich zur Geltung, etwa in Chopins Klavierkonzerten, Franz Liszts Mazeppa, Gustav Mahlers Zweite Sinfonie (1. Satz, Takt 304 ff.), Holsts Die Planeten (am Anfang von „Mars, the Bringer of War“), Arthur Honeggers La Danse macabre oder Arnold Schönbergs Moses und Aron. Manche Instrumentalisten verweigern die Ausführung dieser Strichart oder legen sich für diesen Zweck einen Zweitbogen zu, da bei dieser Technik das Holz der Bogenstange zu Schaden kommen kann. Die Spielanweisung col legno wird durch arco oder ord. (ordinario) rückgängig gemacht. (de)
- Dans la musique pour instruments à cordes frottées, col legno, ou plus précisément col legno battuto (prononciation italienne: [kɔl ˈleɲɲo batˈtuːto], en italien pour "frapper avec le bois"), est une indication pour attaquer la corde avec le bois de l'archet, plutôt qu'avec les crins de l'archet posés sur les cordes. La première utilisation connue de l'indication col legno dans la musique occidentale se trouve dans une pièce intitulée Harke, Harke, dans la première partie des Ayres de Tobias Hume, où il indique au gambiste « drum this with the backe of your bow ». Un exemple plus récent peut être trouvé dans le mouvement final du Concerto pour piano no 2 de Frédéric Chopin. Cet exemple a été précédé par une utilisation plus célèbre dans le Songe d'une nuit de sabbat, le dernier mouvement de la Symphonie fantastique de Berlioz. On la trouve également dans le premier mouvement « Mars, celui qui apporte la guerre » des Planètes de Holst, le premier mouvement de la Symphonie no 2 de Mahler, et Une nuit sur le mont Chauve de Moussorgski. Un autre exemple est trouvé dans la Symphonie no 7 de Chostakovitch. Un autre excellent exemple est la danse mexicaine de Billy the Kid d'Aaron Copland, où le col legno procure une sensation de danse joyeuse à la musique. Le son de percussion du col legno battuto comporte un élément de hauteur bien déterminée par la distance de l'archet du chevalet au point de contact. Comme un groupe d'instrumentistes ne frappe jamais la corde exactement au même endroit, le son d'une section de violons col legno battuto est radicalement différent du son d'un violon seul. Le bois de l'archet peut également être frotté en travers de la corde ; la technique se dit alors col legno tratto. Cela est beaucoup moins fréquent, et l'indication col legno est invariablement interprétée comme signifiant battuto plutôt que tratto. Le son produit par le col legno tratto est très faible, avec une superposition de bruit blanc, mais la hauteur de la note peut être clairement entendue. Si le son est trop faible, l'archet peut être légèrement penché de sorte que quelques crins touchent la corde ainsi, conduisant à un son un peu moins "aéré". Col legno tratto est utilisé dans les premier et troisième mouvements de Quatre Pièces pour violon et piano de Webern, ainsi que dans l'ouverture de la deuxième scène de l'opéra de Berg Wozzeck. Certains instrumentistes s'opposent à jouer col legno, car cela peut endommager l'archet. Beaucoup d'instrumentistes ont un archet moins cher qu'ils utilisent pour les passages col legno, ou pour des pièces qui nécessitent des passages prolongés de col legno. Certains frappent les cordes avec des crayons au lieu d'archets, produisant une nouvelle percussion et un son plus léger. (fr)
- Col legno (en italiano, "con la madera") es una técnica de interpretación musical que deben aplicar los instrumentos de cuerda frotada cuando aparece la indicación correspondiente en una partitura. Generalmente consiste en golpear o rozar la cuerda con el dorso del arco, aunque existen más variantes. (es)
- コル・レーニョ（イタリア語: col legno、『木で』の意）は、ヴァイオリン属などの弓で弾く弦楽器（擦弦楽器）における特殊奏法の一つで、弓の毛ではなく、木製の棹の部分を用いて音を出す奏法を指す。 (ja)
- Col legno (Italiaans voor "met het hout") is een muziekterm die aangeeft dat de snaren van strijkinstrumenten in plaats van met de haren, met het hout van de strijkstok worden bespeeld. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen col legno battuto ("met het hout geslagen") en col legno tratto ("met het hout gestreken"). Bij col legno battuto tikt de speler met het hout van de strijkstok op de snaar, wat resulteert in een kort en droog geluid. Vaak laat men de strijkstok meerdere malen op de snaren stuiteren in ritmische patronen. Deze techniek wordt bijvoorbeeld toegepast in het vijfde deel van Hector Berlioz' Symphonie Fantastique en in de opening van het deel "Mars" uit Gustav Holsts The Planets. Bij het relatief weinig gebruikte col legno tratto wordt met het hout van de strijkstok over de snaren gestreken, wat een dun en ijzig geluid geeft. Dit effect kan bijvoorbeeld worden ingezet in tremoli, zoals in het openingsdeel van Also Sprach Zarathustra van Richard Strauss, maar ook in legato passages, zoals in het eerste deel van Arnold Schönbergs Strijktrio opus 45. Col legno kan op alle strijkinstrumenten worden gespeeld, maar wordt vrij zelden toegepast. Het wordt al dan niet met de toevoeging "battuto" (geslagen) of "tratto" (gestreken) aangegeven boven de partij die col legno moet worden gespeeld. In de muzieknotatie wordt col legno opgeheven door het noteren van arco, normale, of col crine ("met de haren"). Er zijn echter nog meer termen in gebruik. Hoewel de techniek al vanaf de 17e eeuw bekend is, komt hij vooral vanaf de late 19e eeuw voor. Een vroeg voorbeeld van door een componist voorgeschreven col legno kan men vinden aan het einde van het Adagio deel van Joseph Haydns 67ste symfonie uit 1779. Het col legno spelen veroorzaakt slijtage aan de strijkstok. Daarom gebruiken spelers voor col legno passages ook wel een goedkopere strijkstok. Voor col legno battuto passages wordt soms een ander houten object zoals een potlood gebruikt. Col legno spelen gaat gepaard met bijgeluiden die samenhangen met de positie van de strijkstok op de snaar. Wanneer meerdere strijkinstrumenten dezelfde partij spelen, zoals in een orkest, wordt het geluid gelijkmatiger. Om het geluid voller te maken kan een speler het hout van de stijkstok naar de kam toe draaien waardoor de zijkant van de beharing contact maakt met de snaar. (nl)
- Nella notazione musicale, l'espressione col legno è usata per indicare i passaggi in cui le corde di uno strumento ad arco devono essere suonate con la bacchetta e non con i crini. Si distingue col legno battuto, quando le corde vengono colpite con la bacchetta verticalmente, e col legno tratto quando vengono strofinate orizzontalmente dalla bacchetta. L'indicazione arco è usata dopo un passo col legno per tornare a suonare usualmente con i crini. (it)
- Col legno – sposób smyczkowania w grze na instrumencie smyczkowym, który polega na uderzaniu (col legno battuto) lub pocieraniu drzewcem smyczka o struny. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
