| rdfs:comment
| - Anton Adamovitch (en biélorusse Антон Адамовіч), né le 26 juin 1909 à Minsk et mort le 12 juin 1998 à New York, est un historien et théoricien de la littérature biélorusse. (fr)
- Анто́н Евста́фьевич Адамо́вич (26 июня 1909, Минск — 12 июня 1998, Нью-Йорк, США) — белорусский литературовед, филолог, историк, журналист, редактор, публицист, прозаик, издатель, педагог, доктор филологии. Активист белорусского культурно-национального движения. (ru)
- Антон Адамович (26 червня 1909, Мінськ, Мінська губернія, Північно-Західний край, Російська імперія, нині — Білорусь — 12 червня 1998, США) — білоруський літературознавець, історик, прозаїк. (uk)
- Anton Adamovič (Belarusian: Антон Адамовіч, 26 June 1909 – 12 June 1998) was a literary critic, novelist, publicist and historian. Adamovič was born in Minsk into a middle-class family. He finished a local teachers college and in 1928 enrolled at the Literature and Linguistics department of the Belarusian State University. In 1930, Adamovič was arrested by the Soviet security services on the trumped-up charges of belonging to the Union for the Liberation of Belarus and exiled for 8 years to the city of Glazov in the Russian republic of Udmurtia, and then transferred to Vyatka. (en)
- Anton Adamowicz (biał. Антон Адамовіч; ur. 26 czerwca 1909 w Mińsku, zm. 12 czerwca 1998 w Nowym Jorku) – białoruski literaturoznawca, publicysta, krytyk literacki, prozaik, wydawca i działacz kulturalno-narodowy. (pl)
|
| has abstract
| - Anton Adamovič (Belarusian: Антон Адамовіч, 26 June 1909 – 12 June 1998) was a literary critic, novelist, publicist and historian. Adamovič was born in Minsk into a middle-class family. He finished a local teachers college and in 1928 enrolled at the Literature and Linguistics department of the Belarusian State University. In 1926, he started working as a literary critic – his reviews of works of many Belarusian writers, including Marakoŭ, Harecki, Kolas, Bahdanovič, , Barščeŭski were published in the magazine Uzvyšša (High Ground), where he became the youngest contributor, and Čyrvony Sejbit (Red Sower). In 1930, Adamovič was arrested by the Soviet security services on the trumped-up charges of belonging to the Union for the Liberation of Belarus and exiled for 8 years to the city of Glazov in the Russian republic of Udmurtia, and then transferred to Vyatka. During World War II under German occupation, he worked in several Belarusian newspapers publishing many articles on Belarusian national revival, journalistic and literary studies, including his best known articles Uzvyšša as Belarusian National Ideology in which he discussed issues of Belarusian national ideology and education and Our National Emblems, which told the story of the Belarusian coat of arms Pahonia and white-red-white flag. He headed a publishing department created under the Minsk City Administration and was the editor-in-chief of the publishing house of the Belarusian Academic Society. After the war, Adamovič lived in camps for displaced persons in West Germany where he was engaged in educational projects for Belarusian exiles, literature and journalism editing and contributing to several emigree newspapers and magazines. He became actively involved with the Munich Institute for the Study of the USSR and Radio Liberty. In 1950, he moved to New York, worked as a professor of history at Columbia University and became one of the most active figures of the Belarusian diaspora, ideological leader of the Belarusian Democratic Republic in exile and vice-president of its Council (Rada). In 1951, he took part in the foundation of the Belarusian Institute of Science and Art (BINIM) and assisted the development of the Belarusian literary movement in exile by contributing to the publication of works of a number of Belarusian emigrant writers. In his publications, Adamovič advocated Belarusian national revival and rejection of Soviet ideology and exposed the destruction of the Belarusian creative elite during Stalin's purges and the widespread Russification carried out by communist authorities in Belarus. He criticised the dogmas of socialist realism, which limited creative freedoms, and tried to develop a new concept of the history of Belarusian literature. The most famous work of Adamovič, Resistance to Sovietisation in Belarusian literature, was published in Munich in 1956. Adamovič died in 1998 in New York and is buried in the Belarusian cemetery in New Brunswick, New Jersey. His works were published in Belarus after his death. (en)
- Anton Adamovitch (en biélorusse Антон Адамовіч), né le 26 juin 1909 à Minsk et mort le 12 juin 1998 à New York, est un historien et théoricien de la littérature biélorusse. (fr)
- Анто́н Евста́фьевич Адамо́вич (26 июня 1909, Минск — 12 июня 1998, Нью-Йорк, США) — белорусский литературовед, филолог, историк, журналист, редактор, публицист, прозаик, издатель, педагог, доктор филологии. Активист белорусского культурно-национального движения. (ru)
- Anton Adamowicz (biał. Антон Адамовіч; ur. 26 czerwca 1909 w Mińsku, zm. 12 czerwca 1998 w Nowym Jorku) – białoruski literaturoznawca, publicysta, krytyk literacki, prozaik, wydawca i działacz kulturalno-narodowy. W latach 20. zaczął pisać o białoruskiej literaturze, w tym monografie białoruskich pisarzy. W 1926 została opublikowana pierwsza książka jego autorstwa. W 1928 ukończył mińskie technikum, po czym studiował na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym w Mińsku. Współpracował ze stowarzyszeniem literackim "Uzwyszsza". W lipcu 1930 został aresztowany w sprawie Związku Wyzwolenia Białorusi i skazany na karę 5 lat więzienia. Odbywał ją w obwodzie kirowskim. W czerwcu 1937 ponownie aresztowało go NKWD, ale już w 1938 powrócił do Mińska. Ukończył studia i rozpoczął pracę nauczyciela w szkole średniej. Po zajęciu Białorusi przez wojska niemieckie podjął współpracę z okupantami. Stanął na czele oddziału wydawniczego administracji miejskiej Mińska. Redagował pismo "Biełaruskaja Hazeta". Był głównym redaktorem wydawnictwa "Miensk". Kierował Białoruskim Towarzystwem Naukowym. Od lata 1942 wchodził w skład Rady Głównej Białoruskiej Samopomocy Ludowej. Jednocześnie objął funkcję referenta ds. propagandy i prasy przy gauleiterze Wilhelmie Kube. W październiku 1943 wyjechał do Berlina, gdzie zaczął pracować w redakcji pisma "Ranica". Po zakończeniu wojny do 1949 przebywał w obozach dla przesiedleńców. Wydawał w nich pisma "Wiedamki", "Baćkauszczyna", "Konadni" і "Sakawik". Zajmował się też działalnością polityczną. W 1960 wyjechał do USA, gdzie kontynuował działalność kulturalno-wydawniczą. Był autorem recenzji literackich, przedmów do książek białoruskich autorów, referatów i artykułów dotyczących historii, kultury i literatury białoruskiej. Pracował w radiostacji "Swaboda". Został członkiem Rady Białoruskiej Republiki Ludowej na uchodźstwie. (pl)
- Антон Адамович (26 червня 1909, Мінськ, Мінська губернія, Північно-Західний край, Російська імперія, нині — Білорусь — 12 червня 1998, США) — білоруський літературознавець, історик, прозаїк. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
