rdfs:comment
| - Alala (starořecky: Ἀλαλά (alalá); „bojový pokřik“ nebo „válečný pokřik“) je v řecké mytologii personifikace a bohyně válečného pokřiku. Podle básníka Pindara je dcerou válečného boha . Její teta je válečná bohyně Enýó a strýc bůh války Arés. Je jednou která doprovází boha Área na bitevní pole, mimo jiné s Fobem a Deimem, Eris, , , , , se Zasetými a Kérami. (cs)
- Alala (altgriechisch Ἀλαλά Alalá) ist in der griechischen Mythologie die Personifikation des gleichlautenden Schlachtrufs. Als Personifikation erscheint sie in einem Fragment aus den Dithyramben Pindars, wo sie die Tochter des personifizierten Krieges Polemos genannt wird. (de)
- En la mitología griega, Alalá (en griego antiguo Ἀλαλά, de ἄλαλος alalos, ‘mudo’) era la personificación del grito de guerra, por lo que se la puede identificar como una de las Macas. Solía formar parte del séquito de Ares, dios olímpico de la guerra, cuyo grito de guerra era su nombre. Según Píndaro, era hija de Pólemo, un dios menor de la guerra. (es)
- Alala (bahasa Yunani: Ἀλαλά; "teriakan perang"), dalam mitologi Yunani, adalah dewi dan personifikasi dari teriakan dan seruan dalam perang. Alala adalah anak dari Polemos. Alala adalah pengawal dewa perang utama, Ares. Dalam pertempuran, Ares sering meneriakkan namanya, "Alale alala!". Para prajurit Yunani kemudian mengikuti ini dan ikut meneriakkan nama Alala, (in)
- Alala (en grec ancien Ἀλαλά / Alalá) est, dans la mythologie grecque, une déesse mineure allégorique, qui personnifie le cri de guerre. (fr)
- Alalà (in greco: Ἀλαλά) è una divinità femminile minore della mitologia greca, personificazione del grido di battaglia degli opliti. Il suo nome deriva dal greco Αλαλος, con il significato di "muta". (it)
- Alala (em grego Ἀλαλά) era uma Daemon que personificava o grito de guerra. Fazia parte do séquito de Ares, o deus olímpico da guerra, cujo grito de guerra era seu nome. Segundo Píndaro, era filha de Polemos, uma deusa menor da guerra, às vezes usado como epíteto de Ares, ou da união de Ares com Éris, ou ainda, filha de Éris por si mesma. (pt)
- Alala /ˈælələ/ (Ancient Greek: Ἀλαλά (alalá); "battle-cry" or "war-cry") was the personification of the war cry in Greek mythology. Her name derives from the onomatopoeic Greek word ἀλαλή (alalḗ), hence the verb ἀλαλάζω (alalázō), "to raise the war-cry". Greek soldiers attacked the enemy with this cry in order to cause panic in their lines and it was asserted that Athenians adopted it to emulate the cry of the owl, the bird of their patron goddess Athena. (en)
- Στην ελληνική μυθολογία και σύμφωνα με τον Πίνδαρο, η Αλαλά (αρχ.: Ἀλαλά) ήταν κόρη του , προσωποποίηση της δυνατής πολεμικής κραυγής-ιαχής (ή αλλιώς ) που σήμαινε και σημάδευε είτε τον θρίαμβο για τη νίκη, είτε την παρόρμηση για επίθεση. (el)
- Laŭ la helena mitologio, Alalo (el la greka Ἀλαλά, el ἄλαλος «surda») estis dajmonino kiu personigis la milit-krion. Pro tio, oni konsideras ŝin unu el la Maĥoj. Laŭ Pindaro, Alalo estis filino de Polemo, malpli grava milita diaĵo, kaj estis "anonco de lancoj, al kiu la soldatoj oferiĝis por la bono de la urbo en sankta mort-oferado". En la televid-felietono , la milit-krio "Alalaes" estis propra de la ĉefrolulino. (eo)
- Alala (stgr Ἀλαλά; "okrzyk bitewny") – bojowy okrzyk z mitologii greckiej. Słowo pochodzi od czasownika ἀλαλή [alalē]. Starożytni grecy mieli nacierać na wroga właśnie z takim okrzykiem, w celu zasiania popłochu w ich szeregach. Hezjod podaje, że Ateńczycy interpretowali okrzyk jako pochodzący od dźwięku sowy, symbolu patronki miasta, Ateny. (pl)
- Алала (др.-греч. Ἀλαλά, alalá ― «боевой клич») ― древнегреческая богиня, олицетворение боевого клича в греческой мифологии. Её имя происходит от ономатопического греческого слова ἀλαλή (alalḗ), отсюда ― глагол ἀλαλάζω (alalázō), «поднять боевой клич». Греческие воины нападали на врагов с этим криком, чтобы вызвать страх в их рядах. Гесиод утверждал, что афиняне кричали таким образом, чтобы подражать крику совы ― птицы их богини-покровительницы Афины. Согласно Пиндару, Алала была дочерью демона Полема, олицетворения войны. Она была охарактеризована поэтом следующим образом: Дитя Войны, Ты, для кого (ru)
|