Erich Häßler (April 22, 1899 – December 2, 2005) was a German pediatrician and academic from Leipzig, Saxony. He was also one of the last surviving veterans of the First World War living in Germany. In 2004, Häßler was one of 22 members of the medical profession to sign a declaration of solidarity for Dr Rosemarie Albrecht, a German doctor accused of having conducted medical experiments in the Nazi era. Häßler was a member of the "Sängerschaft zu St Pauli" in Jena, a student fraternity. He died at the age of 106.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Erich Häßler (de)
- Erich Häßler (en)
- Erich Häßler (pl)
|
| rdfs:comment
| - Fritz Otto Erich Häßler (* 22. April 1899 in Leipzig; † 2. Dezember 2005 in Jena) war ein deutscher Kindermediziner, der während der NS-Zeit an der Kinder-Euthanasie beteiligt war. (de)
- Erich Häßler (April 22, 1899 – December 2, 2005) was a German pediatrician and academic from Leipzig, Saxony. He was also one of the last surviving veterans of the First World War living in Germany. In 2004, Häßler was one of 22 members of the medical profession to sign a declaration of solidarity for Dr Rosemarie Albrecht, a German doctor accused of having conducted medical experiments in the Nazi era. Häßler was a member of the "Sängerschaft zu St Pauli" in Jena, a student fraternity. He died at the age of 106. (en)
- Fritz Otto Erich Häßler (ur. 22 kwietnia 1899 w Lipsku, zm. 2 grudnia 2005 w Jenie), pediatra niemiecki, profesor Uniwersytetu w Jenie. Był synem właściciela sklepu z przyprawami kolonialnymi w Lipsku, zmarłego w czasie dzieciństwa syna. Erich Häßler służył w armii niemieckiej w czasie I wojny światowej (od 1917), dochodząc do stopnia podoficerskiego. Po zakończeniu wojny należał do Freikorps w Lipsku. Od 1923 kształcił się w zawodzie lekarza w lipskiej klinice dziecięcej. W latach 1925-1927 pracował w Dreźnie, następnie powrócił do Lipska. Zajmował się w tym czasie m.in. walką z epidemią choroby Heinego-Medina. W 1932 został kierownikiem polikliniki, a rok później tymczasowym szefem kliniki dziecięcej w Lipsku. (pl)
|
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - Fritz Otto Erich Häßler (* 22. April 1899 in Leipzig; † 2. Dezember 2005 in Jena) war ein deutscher Kindermediziner, der während der NS-Zeit an der Kinder-Euthanasie beteiligt war. (de)
- Erich Häßler (April 22, 1899 – December 2, 2005) was a German pediatrician and academic from Leipzig, Saxony. He was also one of the last surviving veterans of the First World War living in Germany. In 2004, Häßler was one of 22 members of the medical profession to sign a declaration of solidarity for Dr Rosemarie Albrecht, a German doctor accused of having conducted medical experiments in the Nazi era. Häßler was a member of the "Sängerschaft zu St Pauli" in Jena, a student fraternity. He died at the age of 106. (en)
- Fritz Otto Erich Häßler (ur. 22 kwietnia 1899 w Lipsku, zm. 2 grudnia 2005 w Jenie), pediatra niemiecki, profesor Uniwersytetu w Jenie. Był synem właściciela sklepu z przyprawami kolonialnymi w Lipsku, zmarłego w czasie dzieciństwa syna. Erich Häßler służył w armii niemieckiej w czasie I wojny światowej (od 1917), dochodząc do stopnia podoficerskiego. Po zakończeniu wojny należał do Freikorps w Lipsku. Od 1923 kształcił się w zawodzie lekarza w lipskiej klinice dziecięcej. W latach 1925-1927 pracował w Dreźnie, następnie powrócił do Lipska. Zajmował się w tym czasie m.in. walką z epidemią choroby Heinego-Medina. W 1932 został kierownikiem polikliniki, a rok później tymczasowym szefem kliniki dziecięcej w Lipsku. Na stanowisku szefa kliniki dziecięcej zastąpił Siegfrieda Rosenbauma, odsuniętego ze względu na żydowskie pochodzenie. Häßler wstąpił do NSDAP i współpracował z Urzędem ds. Polityki Rasowej w Lipsku. Był związany z prowadzoną przez nazistów eutanazją dziecięcą (akcja T4). W książce Die Pflege des gesunden und kranken Kindes (1939) określił Żydów mianem "pasożytów". Po wojnie spędził kilka miesięcy w więzieniu, w listopadzie 1945 powrócił do pracy lekarza. Pracował początkowo w Lipsku, od 1949 w Chemnitz. W 1953 objął stanowisko dyrektora i ordynatora kliniki uniwersyteckiej w Jenie; zastąpił zmarłego Jussufa Ibrahima. Przyczynił się do rozwoju kliniki, m.in. rozpoczął budowę nowego gmachu. Prowadził wykłady na uniwersytecie, zajmując się głównie chorobami zakaźnymi i chorobami układu kostnego dzieci. Propagował stosowanie szczepień ochronnych oraz penicyliny. Przeszedł na emeryturę ze stanowisk kierowniczych w lutym 1965. Pracę naukową kontynuował do późnej starości. Był również aktywny na innych polach - w styczniu 2004 podpisał protest (wraz z ponad 20 innymi lekarzami) przeciwko oskarżeniu emerytowanej lekarki (byłej dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu w Jenie) o udział w zbrodniczych nazistowskich eksperymentach medycznych. W kwietniu t.r. obchodził 105. urodziny. Zmarł w grudniu 2005, będąc pod koniec życia przypuszczalnie najstarszym mieszkańcem Turyngii oraz jednym z ostatnich niemieckich weteranów I wojny światowej. Był dwukrotnie żonaty, z obu małżeństw miał dziewięcioro dzieci. (pl)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)