| dbo:abstract
|
- النقل إلى الاسمية تحويل اللفظ، من مصدر وفعل وصفة وحرف، إلى اسم. عند نقل الصفة إلى اسم، يسمى النقل النقل من الوصفية إلى الاسمية، مثلما يقال النقل من الفعلية إلى الاسمية ومن الحرفية ونحو ذلك. (ar)
- La nominalització o substantivació és un fenomen lingüístic que consisteix a obtenir noms o sintagmes nominals a partir d'altres classes de mots, sintagmes o frases a través d'un procediment morfològic o sintàctic. De fet, el procediment més habitual consisteix a afegir l'article definit masculí singular (de vegades, l'article indefinit o algun altre determinant) a allò que es vol nominalitzar: el perquè de tot plegat. La gramàtica tradicional tracta sovint la nominalització dins el fenomen de l'habilitació o derivació impròpia, que consisteix a atribuir funcions noves a un mot. Per exemple, el nom propi Quixot (personatge novel·lesc) s'habilita com a nom comú a quixot (home emportat a empreses temeràries), o bé el nom abstracte amistat (=afecció d'una persona envers una altra) esdevé un nom comú a És una amistat duradora, la Marta. (ca)
- Substantivierung (zugehöriges Verb substantivieren), auch Nominalisierung oder Hauptwortbildung, ist in der Grammatik die Überführung eines Wortes (meist eines Verbs oder Adjektivs) in die Wortart Substantiv. Die Bezeichnung Substantivierung wird uneinheitlich verwendet: In einer engeren Bedeutung werden nur Fälle von der Art des substantivierten Infinitivs so genannt (also Fälle von Konversion, z. B. „das Lachen“). In einer weiten Bedeutung gehören dazu jedoch auch alle Fälle der Ableitung von Wörtern zu einem Substantiv (etwa „das Gelächter, der Lacher“, abgeleitet vom Verbstamm lach- durch Zusatz eines Affixes). Die alternative Bezeichnung Nominalisierung (zu „Nomen“ in der Bedeutung „Substantiv“) hat stets die weite Bedeutung, d. h. Ableitung durch Affixe soll nie ausgeschlossen sein. Sie entspricht auch der Bezeichnung, die in der internationalen Literatur zur Sprachwissenschaft benutzt wird (engl. nominalization). Eine Ableitung in umgekehrte Richtung, vom Substantiv zu einer anderen Wortart, heißt Desubstantivierung. (de)
- La sustantivación morfológica es una derivación léxica que tiene como consecuencia la formación de un sustantivo partiendo de otro tipo de palabra. Este tipo de proceso morfológico sólo es posible a partir de categorías léxicas. La sustantivación sintáctica es el uso de una palabra que morfológicamente no es un sustantivo para ser el núcleo de un sintagma nominal: «El buen comer y el buen beber». (es)
- Substantibazioa (latinetik eratorri zen: substantivum «izen (hizkuntzalaritzan)») hitz bat substantibo bihurtzeari deritzo hizkuntzalaritzan. Gehienetan aditzak izenak bihurtzen dira; izen horiek zerbait egitearen prozesua (adibidez, «idatzi» — «idaztea») esan nahi dute edo izen burujabeak dira (adibidez, «erabaki» (aditza) — «erabakia(k)». Beste hitzak ere izenak bihurtzen dira sarri, hala nola, izenondoak, partizipioak eta zenbakiak. (eu)
- La substantivation ou nominalisation consiste à transformer en substantif un mot qui n'appartient pas originellement à cette catégorie, notamment un adjectif ou un verbe (principalement à l'infinitif). (fr)
- In linguistics, nominalization or nominalisation is the use of a word that is not a noun (e.g., a verb, an adjective or an adverb) as a noun, or as the head of a noun phrase. This change in functional category can occur through morphological transformation, but it does not always. Nominalization can refer, for instance, to the process of producing a noun from another part of speech by adding a derivational affix (e.g., the noun legalization from the verb legalize), but it can also refer to the complex noun that is formed as a result. Nominalization is also known as "nouning". Some languages simply allow verbs to be used as nouns without inflectional difference (conversion or zero derivation), while others require some form of morphological transformation. English has cases of both. Nominalization is a natural part of language, but some instances are more noticeable than others. Writing advice sometimes focuses on avoiding overuse of nominalization. (en)
- Nominalisasi, dalam linguistika, adalah penggunaan verba (kata kerja) atau adjektiva (kata sifat) sebagai nomina (kata benda), dengan atau tanpa perubahan morfologis, sehingga kata tersebut dapat bertindak sebagai dari suatu frasa nomina. Nominalisasi ada pada bahasa-bahasa di seluruh dunia. Beberapa bahasa memungkinkan verba digunakan langsung sebagai nomina, sedangkan yang lainnya memerlukan beberapa bentuk transformasi morfologis. Bahasa Inggris memiliki kedua kasus tersebut. (in)
- Substantivering of nominalisatie is het veranderen in een zelfstandig naamwoord van een woord dat tot een andere klasse behoort. In theorie is dit met alle woordsoorten mogelijk. Bijvoorbeeld:
* Een interessant gesprek — het interessante van het gesprek
* Zij verlaten de zaal — hun verlaten van de zaal Een substantief dat het resultaat is van een substantivering is in het Nederlands steeds onzijdig en normaal gesproken niet verplicht. Er bestaan echter talen waar dergelijke substantiveringen de gebruikelijke wijze zijn om een actie uit te drukken, bijvoorbeeld Schots-Gaelisch:
* Bha iad ag èisteachd — zij waren aan het luisteren (èisteachd is tevens vrouwelijk, daar deze taal geen onzijdig geslacht kent.) (nl)
- En substantivering är ett adjektiv som används självständigt utan något substantiviskt huvudord. Till exempel i meningen Många hemlösa ligger på gatorna. är ordet "hemlösa" ett substantiverat adjektiv i plural. Substantivering förekommer i de flesta indoeuropeiska språk med kongruensböjningar. Detta beror på att kongruenser signalerar vad det är för sorts begrepp som åsyftas. Detta kallas även nominalisering och ses då som en transformation, vid vilken ett verb eller adjektiv ombildas till ett substantiv. I meningen hon är åkande reporter är participet åkande ett adjektiv, eftersom det beskriver substantivet reporter. I de åkande var beredda att stiga av återfinns samma particip, men denna gång självständigt utan något substantiv; alltså är åkande i denna mening en substantivering. (sv)
- 名詞化（nominalization、名物化）是指在語法上從其他詞性转变为名词形式。 (zh)
- Субстантива́ция, или субстантиви́рование (от лат. substantivum — существительное), — переход в разряд имён существительных других частей речи (прилагательных, глаголов, причастий, числительных), вследствие приобретения ими способности непосредственно указывать на предмет (что значит отвечать на вопрос «кто?» или «что?»). Субстантивация — частный случай транспозиции, относится к морфолого-синтаксическому подспособу неморфологического способа словообразования. Примеры частей речи, подвергаемых субстантивации в русском языке:
* прилагательное: «больной поправился», «военный ранен», «горячее остывает»
* причастие: «командующий отдал приказ», «заведующий не прав», «пишущий перестарался»
* порядковое числительное: «подали на второе»
* собирательное числительное: «двое на качелях»
* наречие: «наше завтра»
* звукоподражательные слова: «услышал мерное тик-так»
* инфинитив: «на покушать», «для посмеяться». Субстантивация — древний и вместе с тем развивающийся процесс. Например, некоторые прилагательные очень давно перешли в существительные. К ним относятся существительные с суффиксами (ов) и (ин), обозначающие фамилии и названия населённых пунктов: Иванов, Петров, Никитин, Фомин, Марьино, Митино и др.Примеры явления из более позднего времени — использование в качестве существительных таких слов, как перевязочная, ванная. Существительное, полученное в результате субстантивации, называется субстантиватом, исходное прилагательное — мотивирующим прилагательным. (ru)
- Субстантивація (лат. substantivatio, від substantia — «сутність») — семантично-синтаксичний перехід прикметника й дієприкметника (зрідка й ін. частин мови, наприклад, дорога в нікуди) в іменник, при чому даний прикметник уживається вже лише у функції іменника (повна субстантивація — кошовий, хорунжий, , подушне — первісно це атрибути до іменників, які тут давно забулися), або поруч можливе ще й прикметникове вживання (гайовий, минуле, невідома). При контекстовій субстантивації атрибутовий характер даного прикметника ще цілком відчутний (Крайній лави побіг першим). Субстантивація широко вживається зокрема в науковій термінології. Субстантивацію досліджували Д. Гринчишин, Й. Дзендзелівський, М. Леонова й ін. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- النقل إلى الاسمية تحويل اللفظ، من مصدر وفعل وصفة وحرف، إلى اسم. عند نقل الصفة إلى اسم، يسمى النقل النقل من الوصفية إلى الاسمية، مثلما يقال النقل من الفعلية إلى الاسمية ومن الحرفية ونحو ذلك. (ar)
- La sustantivación morfológica es una derivación léxica que tiene como consecuencia la formación de un sustantivo partiendo de otro tipo de palabra. Este tipo de proceso morfológico sólo es posible a partir de categorías léxicas. La sustantivación sintáctica es el uso de una palabra que morfológicamente no es un sustantivo para ser el núcleo de un sintagma nominal: «El buen comer y el buen beber». (es)
- Substantibazioa (latinetik eratorri zen: substantivum «izen (hizkuntzalaritzan)») hitz bat substantibo bihurtzeari deritzo hizkuntzalaritzan. Gehienetan aditzak izenak bihurtzen dira; izen horiek zerbait egitearen prozesua (adibidez, «idatzi» — «idaztea») esan nahi dute edo izen burujabeak dira (adibidez, «erabaki» (aditza) — «erabakia(k)». Beste hitzak ere izenak bihurtzen dira sarri, hala nola, izenondoak, partizipioak eta zenbakiak. (eu)
- La substantivation ou nominalisation consiste à transformer en substantif un mot qui n'appartient pas originellement à cette catégorie, notamment un adjectif ou un verbe (principalement à l'infinitif). (fr)
- Nominalisasi, dalam linguistika, adalah penggunaan verba (kata kerja) atau adjektiva (kata sifat) sebagai nomina (kata benda), dengan atau tanpa perubahan morfologis, sehingga kata tersebut dapat bertindak sebagai dari suatu frasa nomina. Nominalisasi ada pada bahasa-bahasa di seluruh dunia. Beberapa bahasa memungkinkan verba digunakan langsung sebagai nomina, sedangkan yang lainnya memerlukan beberapa bentuk transformasi morfologis. Bahasa Inggris memiliki kedua kasus tersebut. (in)
- 名詞化（nominalization、名物化）是指在語法上從其他詞性转变为名词形式。 (zh)
- La nominalització o substantivació és un fenomen lingüístic que consisteix a obtenir noms o sintagmes nominals a partir d'altres classes de mots, sintagmes o frases a través d'un procediment morfològic o sintàctic. De fet, el procediment més habitual consisteix a afegir l'article definit masculí singular (de vegades, l'article indefinit o algun altre determinant) a allò que es vol nominalitzar: el perquè de tot plegat. (ca)
- Substantivierung (zugehöriges Verb substantivieren), auch Nominalisierung oder Hauptwortbildung, ist in der Grammatik die Überführung eines Wortes (meist eines Verbs oder Adjektivs) in die Wortart Substantiv. Die alternative Bezeichnung Nominalisierung (zu „Nomen“ in der Bedeutung „Substantiv“) hat stets die weite Bedeutung, d. h. Ableitung durch Affixe soll nie ausgeschlossen sein. Sie entspricht auch der Bezeichnung, die in der internationalen Literatur zur Sprachwissenschaft benutzt wird (engl. nominalization). (de)
- In linguistics, nominalization or nominalisation is the use of a word that is not a noun (e.g., a verb, an adjective or an adverb) as a noun, or as the head of a noun phrase. This change in functional category can occur through morphological transformation, but it does not always. Nominalization can refer, for instance, to the process of producing a noun from another part of speech by adding a derivational affix (e.g., the noun legalization from the verb legalize), but it can also refer to the complex noun that is formed as a result. Nominalization is also known as "nouning". (en)
- Substantivering of nominalisatie is het veranderen in een zelfstandig naamwoord van een woord dat tot een andere klasse behoort. In theorie is dit met alle woordsoorten mogelijk. Bijvoorbeeld:
* Een interessant gesprek — het interessante van het gesprek
* Zij verlaten de zaal — hun verlaten van de zaal Een substantief dat het resultaat is van een substantivering is in het Nederlands steeds onzijdig en normaal gesproken niet verplicht. Er bestaan echter talen waar dergelijke substantiveringen de gebruikelijke wijze zijn om een actie uit te drukken, bijvoorbeeld Schots-Gaelisch: (nl)
- Субстантива́ция, или субстантиви́рование (от лат. substantivum — существительное), — переход в разряд имён существительных других частей речи (прилагательных, глаголов, причастий, числительных), вследствие приобретения ими способности непосредственно указывать на предмет (что значит отвечать на вопрос «кто?» или «что?»). Субстантивация — частный случай транспозиции, относится к морфолого-синтаксическому подспособу неморфологического способа словообразования. Примеры частей речи, подвергаемых субстантивации в русском языке: (ru)
- En substantivering är ett adjektiv som används självständigt utan något substantiviskt huvudord. Till exempel i meningen Många hemlösa ligger på gatorna. är ordet "hemlösa" ett substantiverat adjektiv i plural. Substantivering förekommer i de flesta indoeuropeiska språk med kongruensböjningar. Detta beror på att kongruenser signalerar vad det är för sorts begrepp som åsyftas. Detta kallas även nominalisering och ses då som en transformation, vid vilken ett verb eller adjektiv ombildas till ett substantiv. (sv)
- Субстантивація (лат. substantivatio, від substantia — «сутність») — семантично-синтаксичний перехід прикметника й дієприкметника (зрідка й ін. частин мови, наприклад, дорога в нікуди) в іменник, при чому даний прикметник уживається вже лише у функції іменника (повна субстантивація — кошовий, хорунжий, , подушне — первісно це атрибути до іменників, які тут давно забулися), або поруч можливе ще й прикметникове вживання (гайовий, минуле, невідома). При контекстовій субстантивації атрибутовий характер даного прикметника ще цілком відчутний (Крайній лави побіг першим). Субстантивація широко вживається зокрема в науковій термінології. (uk)
|
