| dbo:abstract
|
- Els francs eren un dels pobles germànics de la part occidental d'Europa. Després de diverses aliances amb l'Imperi Romà, van establir-se en l'actual França i en una regió d'Alemanya, i foren el germen d'aquests dos països. El poble franc es va estendre en diversos regnes medievals des del sud dels Pirineus. (ca)
- Frankové (od slova frank, „troufalý“, „smělý“, latinsky Franci nebo gens Francorum) tvořili volný svaz germánských kmenů, který byl poprvé zmiňován římskými zdroji ve 3. století v souvislosti s kmeny na středním a dolním toku Rýna na pravém břehu řeky a u pobřeží Severního moře (sálští Frankové, salum = latinsky moře), tedy na hranicích římské říše. Později byl tento termín spojen s romanizovanými germánskými dynastiemi uvnitř kolapsu západořímské říše, které nakonec ovládly celou oblast mezi Loirou a Rýnem. Frankové poté získali moc nad mnoha postřímskými královstvími a germánskými národy. Později byli franští vládci uznáni katolickou církví jako nástupci dřívějších vládců západořímské Říše. Ačkoli se jméno Franků objevilo až ve 3. století, byly některé z původních franských kmenů Římanům známé již pod jejich vlastními jmény, a to jak spojenci poskytující vojska, tak nepřátelé. Nové jméno se poprvé objevilo, když Římané a jejich spojenci ztratili kontrolu nad oblastí Rýna. Frankové byli nejprve hlášeni jako spolupracující kmeny při nájezdech na římská území, ale od začátku byly tyto nájezdy spojovány s útoky na ně (Franky) z vnějších hraničních oblastí, například Sasy, a s touhou pohraničních kmenů přesunout se na římská území s nimiž měly po staletí úzký kontakt. Mezi franské kmeny uvnitř římského pohraničí podél řeky Rýn patřili sálští Frankové, kterým bylo od prvních kontaktů umožněno žít na římském území a ripuárští nebo rýnští Frankové, kteří si, po mnoha pokusech, nakonec podmanili římské pohraniční město Kolín nad Rýnem a převzali kontrolu nad levým břehem Rýna. Později v období frakčních konfliktů v letech 450 až 460 a dále byl Frank Childerich I. jedním z několika vojenských vůdců, kteří veleli římským silám různé etnické příslušnosti v římské galii (zhruba v moderní Francii). Childerich a jeho syn Chlodvík I. čelili konkurenci Římana jako soupeře o „místo krále“ Franků spojenými s římskými silami. (Podle Řehoře z Tours, držel Aegidius královskou moc nad Franky po 8 let, zatímco byl Childerich ve vyhnanství.) Tento nový způsob kralování, možná inspirovaný Alarichem I., reprezentuje začátek merovejské dynastie, která uspěla v dobývání většiny Galie během 6. století a také si vybudovala vedení ve všech franských královstvích na hranici Rýna. Právě na základě tohoto merovejského impéria v roce 800 vyvstali Karlovci jako noví císaři v západní Evropě. Ve středověku se termín Frank stal synonymem pro západní Evropu. Karolinští Frankové vládli na většině území západní Evropy a založili politický řád známý jako Ancien régime, který skončil až s francouzskou revolucí. Západní Evropa sdílela svou oddanost římskokatolické církvi a jako spojenci se podíleli na křížových výpravách v Levantě, kde založili franská knížectví. Například v roce 1099 byla křižácká populace Jeruzaléma tvořena většinou francouzskými osadníky, kteří se v té době sami nazývali Frankové, a dalšími Evropany jako Španělé, Němci a Maďaři. Toto mělo v mnoha jazycích trvalý dopad na jména pro západní Evropany. Peršanům byla Západní Evropa známá jako „Frangistán“ a západní Evropané Arabům jako „franjī“. Od začátku byla franská království politicky a právně rozdělena na východní část (více germánskou) a západní část, kterou Merovejci založili na římské půdě. Východofranské království se začalo považovat za novou „Svatou říši římskou“ a od počátku se příležitostně nazývalo „Německo“. V samotné „franské“ západní Evropě se původní merovejské nebo „sálské“ západofranské království, založené v římské Galii a mluvící románskými jazyky, dodnes označuje jako „Francie“ – jméno odvozené přímo od Franků. (cs)
- Οι Φράγκοι (λατινική γλώσσα: Franci ή gens Francorum) ήταν ένα σύνολο γερμανικών φύλων, το όνομα του οποίου αναφέρεται για πρώτη φορά σε ρωμαϊκές πηγές του 3ου αιώνα, συνδεδεμένο με φυλές στο Ρήνο, στο χείλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αργότερα, ο όρος συνδέθηκε με τις εκρωμαϊσμένες γερμανικές δυναστείες εντός της καταρρέουσας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι οποίες τελικά διοίκησαν ολόκληρη την περιοχή μεταξύ των ποταμών Λίγηρα και Ρήνου και επέβαλαν την εξουσία τους σε πολλά άλλα μεταρωμαϊκά βασίλεια και γερμανικούς λαούς, αναγνωριζόμενες αργότερα από την Καθολική Εκκλησία ως διάδοχοι των παλαιών ηγεμόνων της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Παρόλο που το φράγκικο όνομα εμφανίζεται στον 3ο αιώνα, τουλάχιστον μερικές από τις αρχικές φράγκικες φυλές ήταν από καιρό γνωστές με τα δικά τους ονόματα στους Ρωμαίους, τόσο ως σύμμαχοι που προσέφεραν στρατιώτες όσο και ως εχθροί. Το νέο όνομα εμφανίζεται για πρώτη φορά όταν οι Ρωμαίοι και οι σύμμαχοί τους έχαναν τον έλεγχο της περιοχής του Ρήνου. Οι Φράγκοι αναφέρθηκαν για πρώτη φορά ότι συνεργάστηκαν για να εισβάλουν στη ρωμαϊκή επικράτεια, αλλά από την αρχή αυτό συνδέθηκε και με επιθέσεις εναντίον τους που οργανώθηκαν έξω από την περιοχή των συνόρων τους, για παράδειγμα από τους Σάξονες, και από την επιθυμία των συνοριακών φύλων να μετακινηθούν στη ρωμαϊκή επικράτεια. Οι γερμανικές φυλές που σχημάτική-γλωσσική ομάδα. Γνωστοί φράγκικοι λαοί εντός των ρωμαϊκών συνόρων του Ρήνου ήταν οι Σάλιοι Φράγκοι, στους οποίους επιτράπηκε να ζήσουν στη ρωμαϊκή επικράτεια, ενώ άλλοι Φράγκοι μετά από πολλές απόπειρες κατέκτησαν τη ρωμαϊκή συνοριακή πόλη της Κολωνίας και εγκαταστάθηκαν στην αριστερή όχθη του Ρήνου. Αργότερα, σε μία περίοδο συγκρούσεων σε ολόκληρη τη Γαλατία στις δεκαετίες του 450 και του 460, ο Φράγκος Χιλδέριχος Α΄ ήταν ένας από τους στρατιωτικούς ηγέτες που διοίκησαν ρωμαϊκές δυνάμεις διαφόρων εθνικών δεσμών. Ο Χιλδέριχος και ο γιος του, Κλόβις Α΄, αντιμετώπισαν τον ανταγωνισμό του Αιγίδιου και του γιου του ως διεκδικητές του βασιλείου των Φράγκων και διοικητές των ρωμαϊκών δυνάμεων του Λίγηρα (σύμφωνα με τον Γρηγόριο Τουρώνη, ο Αιγίδιος κυβέρνησε το βασίλειο για 8 χρόνια όταν ο Χιλδέριχος βρισκόταν σε εξορία, ενώ ο γιος του αναφέρεται ως "βασιλιάς των Ρωμαίων"). Αυτός ο νέος τύπος βασιλείου, εμπνευσμένος ίσως από τον Αλάριχο Α', αντιπροσωπεύει την αρχή της δυναστείας των Μεροβίγγειων, η οποία κατάφερε να κατακτήσει το μεγαλύτερο μέρος της Γαλατίας τον 6ο αιώνα, καθώς και να εδραιώσει την ηγεσία της σε όλα τα φράγκικα βασίλεια στα σύνορα του Ρήνου. Στη βάση αυτής της αυτοκρατορίας οι αναδυόμενοι Καρολίδες θεωρήθηκαν τελικά ως οι νέοι αυτοκράτορες της δυτικής Ευρώπης το 800. Οι όροι "Φράγκος" ή "Φραγκικός" αναπτύχθηκαν στη συνέχεια σε πολλά διαφορετικά επίπεδα, που μερικές φορές αντιπροσώπευαν ένα πολύ μεγάλο μέρος της Ευρώπης, και από την άλλη, μερικές φορές περιορίζονταν στη Γαλλία. Κατά το Μέσο και τον Ύστερο Μεσαίωνα οι Δυτικοευρωπαίοι μοιράζονταν την πίστη τους στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και συνεργάστηκαν ως σύμμαχοι στις Σταυροφορίες πέρα από την Ευρώπη, στο Λεβάντε. Το 1099 ο πληθυσμός σταυροφόρων της Ιερουσαλήμ αποτελείτο ως επί το πλείστον από Γάλλους αποίκους, που εκείνη την εποχή εξακολουθούσαν να αναφέρονται ως Φράγκοι, και άλλους Ευρωπαίους, όπως Ισπανούς, Γερμανούς και Ούγγρους. Οι Γάλλοι ιππότες αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος της σταθερής ροής ενισχύσεων καθ' όλη τη διάρκεια των διακοσίων χρόνων των Σταυροφοριών, έτσι ώστε οι Άραβες συνέχισαν να αναφέρονται ενιαία στους σταυροφόρους και τους Δυτικοευρωπαίους ως Franjī, ελάχιστα ενδιαφερόμενοι αν προέρχονταν πραγματικά από τη Γαλλία. Οι Γάλλοι Σταυροφόροι εισήγαγαν επίσης στο Λεβάντε τη γαλλική γλώσσα, καθιστώντας τη βάση της lingua franca («φραγκική γλώσσα») των Σταυροφορικών κρατών. Αυτό είχε διαρκή αντίκτυπο στα ονόματα των Δυτικοευρωπαίων σε πολλές γλώσσες.. Η Δυτική Ευρώπη είναι γνωστή εναλλακτικά στους Πέρσες ως «Φραγγκιστάν». Μετά τη Συνθήκη του Βερντέν το 843 το Φραγκικό Βασίλειο χωρίστηκε σε τρία ξεχωριστά: τη Δυτική Φραγκία, τη Μέση Φραγκία και την Ανατολική Φραγκία. Το 870 η Μέση Φραγκία διαιρέθηκε περαιτέρω, με το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειάς της να μοιράζεται μεταξύ της Δυτικής και της Ανατολικής Φραγκίας, που στη συνέχεια θα αποτελέσουν τους πυρήνες του μελλοντικού Βασιλείου της Γαλλίας και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας αντίστοιχα, με τη Δυτική Φραγκία (Γαλλία) να διατηρεί τελικά το χορωνύμιο. (el)
- الإفرنج أو الفرنجة هم مجموعة قبائل جرمانية غربية والتي كانت قد شكلت ما عرف باسم . كان التحالف مكونا من قبائل . دخل الإفرنج مناطق الإمبراطورية الرومانية من خلال ما يعرف الآن بألمانيا واستوطنوا المناطق الشمالية من بلاد الغال (حالياً فرنسا وأجزاء من غرب ألمانيا) مكونين فيها إمارة شبه مستقلة. التعاريف المعاصرة عن الانتماء العرقي للفرنجة تتفاوت بحسب الفترة، ومن غير الواضح ما إذا كان الفرنجة قد أشاروا إلى أنفسهم بهذه الصفة. كان الفرنجة في البداية مجموعة متميزة بثقافتهم داخل أفرنجة. اسم فرنسا الحديثة مأخوذ من هذه القبائل. (ar)
- La Frankoj estas grupo de ĝermanaj triboj, kiuj loĝis en la unua jarcento en la suba valo de Rejno (la fontoj mencias ilin unuafoje dum la jaro 258, kiam regis la romia imperiestro Probo). Ili laŭgrade penetris Gaŭlion kaj ekloĝis sur la dekstra parto de Rejno dum la 3-a jarcento. Post la kolapso de Romio en la 5-a jarcento, ili konkeris tutan Gaŭlion kaj Kloviso fondis la Frankan Imperion (vidu Merovidoj). En la teritorio de la hodiaŭa Germanio dum pluraj generacioj la Frankoj batalis kontraŭ la konkurenca ĝermana tribaro saksoj, sed dum la regado de Karolo la Granda la frankoj venkis la konkurantan tribaron. La moderna Francio prenis de la Franka Imperio sian nomon. Jam dum la 5-a jarcento la frankoj kultivis kampon kaj bredis bestojn. La agroj estis en komuna kultivado. Parto de la tribaro asimiliĝis al la gaŭloj, kaj el ambaŭ gentoj iĝis komuna nord-francia popolo. Alia parto de la frankoj asimiliĝis al la Ĝermanoj. (eo)
- Los francos (del latín Franci o gens Francorum) fueron una comunidad de pueblos procedentes de Baja Renania y de los territorios situados al este del Rin (Westfalia), que al igual que muchas otras tribus germánicas occidentales entró a formar parte del Imperio romano en su última etapa en calidad de foederati, asentándose en el Limes (Bélgica y norte de Francia actuales). Las poderosas y duraderas dinastías establecidas por los francos reinaron en una zona que abarca la mayor parte de los actuales países de Francia, Bélgica y Países Bajos, así como la región de Franconia en Alemania. La palabra franco (Frank o Francus) significa «libre» en la lengua de los francos, ya que los francos no estaban dominados por el Imperio romano ni por ningún otro pueblo. Dado que la raíz frank- no es una raíz germánica conocida, se piensa también que podría derivar de frei-rancken (libere vacantes) que significa ‘libres viajeros’. (es)
- Die Franken (sinngemäß „die Mutigen, Kühnen“) waren einer der germanischen Großstämme aus der Gruppe der Rhein-Weser-Germanen. Sie formierten sich im 3. Jahrhundert im Umfeld des von den Römern besetzten Teiles Germaniens durch Bündnisse mehrerer Kleinstämme. Die Franken (lateinisch Franci) wurden in zeitgenössischen Quellen erstmals im Jahre 291 in einem Panegyricus auf die Kaiser Diokletian und Maximian erwähnt. Um 360/61 berichtete der spätantike römische Historiker Aurelius Victor in seinen Kaiserviten, dass die Völker der Franken (Francorum gentes) bereits Ende der 250er Jahre Gallien verwüstet hätten. Salische Franken (auch Salier genannt) und Rheinfranken expandierten zunächst räumlich getrennt – die Salier über Toxandrien nach Gallien, die Rheinfranken über den Mittelrhein und das Moselgebiet nach Süden und in die ehemals linksrheinische römische Provinz Gallia Belgica. Fränkische Krieger dienten dem Kaiser im 4. und 5. Jahrhundert als foederati, bevor sie im Übergang von der Spätantike ins Frühmittelalter das bedeutendste germanisch-romanische Nachfolgereich im Westen gründeten, wo der letzte weströmische Kaiser 476 abgesetzt worden war. Der merowingische König Chlodwig I. vereinigte in den Jahren um 500 erstmals die Teilverbände der Salfranken und Rheinfranken und schuf das Fränkische Reich, das unter dem Karolinger Karl dem Großen seine größte Ausdehnung erfuhr. Franken und die einheimische Bevölkerung vermischten sich im Laufe der Zeit sprachlich und kulturell. Im Westen dominierte die galloromanische Volkssprache, im Osten die fränkische Sprache, dazwischen bildete sich bis zum 9. Jahrhundert eine Sprachgrenze aus. Die moderne Region Franken bildete historisch das östlichste Siedlungsgebiet des Volksstammes. Unter den Enkeln Karls des Großen erfolgte zunächst eine Dreiteilung des großen Frankenreiches. Das mittlere Königreich Lothringen wurde 870 zwischen dem Ostfrankenreich und Westfrankenreich aufgeteilt. Aus dem ostfränkischen Reich wurde später das Heilige Römische Reich. Aus dem westfränkischen Reich entstand Frankreich. (de)
- The Franks (Latin: Franci or gens Francorum) were a group of Germanic peoples whose name was first mentioned in 3rd-century Roman sources, and associated with tribes between the Lower Rhine and the Ems River, on the edge of the Roman Empire. Later the term was associated with Romanized Germanic dynasties within the collapsing Western Roman Empire, who eventually commanded the whole region between the rivers Loire and Rhine. They imposed power over many other post-Roman kingdoms and Germanic peoples. Beginning with Charlemagne in 800, Frankish rulers were given recognition by the Catholic Church as successors to the old rulers of the Western Roman Empire. Although the Frankish name does not appear until the 3rd century, at least some of the original Frankish tribes had long been known to the Romans under their own names, both as allies providing soldiers, and as enemies. The new name first appears when the Romans and their allies were losing control of the Rhine region. The Franks were first reported as working together to raid Roman territory. However, from the beginning, the Franks also suffered attacks upon them from outside their frontier area, by the Saxons, for example, and as frontier tribes they desired to move into Roman territory, with which they had centuries of close contact. The Germanic tribes which formed the Frankish federation in Late Antiquity are associated with the Weser-Rhine Germanic/Istvaeonic cultural-linguistic grouping. Frankish peoples inside Rome's frontier on the Rhine river included the Salian Franks who from their first appearance were permitted to live in Roman territory, and the Ripuarian or Rhineland Franks who, after many attempts, eventually conquered the Roman frontier city of Cologne and took control of the left bank of the Rhine. Later, in a period of factional conflict in the 450s and 460s, Childeric I, a Frank, was one of several military leaders commanding Roman forces with various ethnic affiliations in Roman Gaul (roughly modern France). Childeric and his son Clovis I faced competition from the Roman Aegidius as competitor for the "kingship" of the Franks associated with the Roman Loire forces (according to Gregory of Tours, Aegidius held the kingship of the Franks for 8 years while Childeric was in exile). This new type of kingship, perhaps inspired by Alaric I, represents the start of the Merovingian dynasty which succeeded in conquering most of Gaul in the 6th century, as well as establishing its leadership over all the Frankish kingdoms on the Rhine frontier. It was on the basis of this Merovingian empire that the resurgent Carolingians eventually came to be seen as the new Emperors of Western Europe in 800. The terms "Frank" or "Frankish" subsequently developed several different levels, sometimes representing a very large part of Europe, and on the other hand sometimes limited to France. In the High and Late Middle Ages, Western Europeans shared their allegiance to the Catholic Church and worked as allies in the Crusades beyond Europe in the Levant. In 1099, the crusader population of Jerusalem mostly comprised French settlers who, at the time, were still referred to as Franks, and other Europeans such as Spaniards, Germans, and Hungarians. French knights made up the bulk of the steady flow of reinforcements throughout the two-hundred-year span of the Crusades, in such a fashion that the Arabs uniformly continued to refer to the crusaders and West Europeans as Franjī caring little whether they really came from France. The French Crusaders also imported the French language into the Levant, making French the base of the lingua franca (lit. "Frankish language") of the Crusader states. This has had a lasting impact on names for Western Europeans in many languages. Western Europe is known alternatively as "Frangistan" to the Persians. Following the Treaty of Verdun in 843, the Frankish Realm was divided into three separate kingdoms: West Francia, Middle Francia, and East Francia. In 870, Middle Francia was partitioned again, with most of its territory being divided among West and East Francia, which would hence form the nuclei of the future Kingdom of France and the Holy Roman Empire respectively, with West Francia (France) eventually retaining the choronym. (en)
- Frankoak edo herri frankoak (latinez: Franci edo gens Francorum) mendebaldeko germaniar tribuen konfederazio aldakorra izan zen, III. mendean Rhin ibaiaren ekialdean kokaturik zegoena eta V. mendean Erromako Inperioko Galia osora zabaldu zena. Beren hizkuntza antzinako behe-frankoniera (nederlanderaren arbasoa) zen. Frankoen ondorengoak dira latin hizkuntza onartu zuten iparraldeko frantsesak eta Valoniarrak, eta hizkuntza germaniarrari eutsi zioten frankoniarrak (gaur egungo Alemaniaren mendebalean) eta nederlandarrak (flandriarrak eta herbeheretarrak). (eu)
- Les Francs sont un peuple germanique apparaissant sous la forme d'une confédération aux marges de l'Empire romain lors des grandes invasions. Au Ve siècle, au moment de la division de l'Empire romain, une partie d'entre eux conquiert le nord de la Gaule romaine, s'y sédentarise, étend son domaine vers le sud et joue ainsi un rôle central dans ce qui deviendra la France, qui leur doit son nom, mais aussi les Pays-Bas, la Belgique, le Luxembourg et l'Allemagne, en fondant une noblesse qui gouvernera ces contrées au Moyen Âge. Le nom des Francs est également à l'origine de nombreux toponymes d'Allemagne, les plus connus étant la ville Francfort-sur-le-Main et la Franconie (Franken en allemand), région du nord de la Bavière. (fr)
- Go stairiúil, na Frainc (Laidin: Franci nó gens Francorum) a thugadh ar dtús ar na d a bhí ag fánaíocht ar na bhfearainn idir agus , sa 3ú haois AD, agus ina dhiaidh sin thugtaí na Gaill ar dhaonra na Gaille a chomhtháthaigh leis na . Le linn na céadta bliain ina dhiaidh sin, thug siad a n-ainm don Fhrainc agus a ba chuid dhílis de phobal na Fraince iad. Roinne cuid de treibheanna na bhFranc ruathar ar chríoch Rómhánach, ach chuaigh treibheanna eile i bpáirt le trúpaí Rómhánacha sa Ghall. Níos déanaí ina dhiaidh sin, ba rialtóirí míleata iad na Gaille sa chuid thuaidh den Ghaill-Rómanach. Trí choróiniú Shéarlais Mhóir, mar Impire na Rómánach (Imperator Romanorum), Lá Nollag 800 AD, cuireadh aontacht phoiliticiúil na sean Róimhe ar bun arís, ach an aontacht sin a bheith Críostúil feasta. O aimsir Shéarlais Mhóir anuas, bhíodh dhá thaoiseach in iarthar na hEorpa - an Pápa agus an tImpire. D’fhéafaí a rá go raibh oidhreacht na hImpireachta tagtha anuas chuig an gcine ba mhó le rá de na , tar éis fuil úr na bhFranc agus seanghradam na Róimhe a shnaidhm le chéile. (ga)
- Orang Franka (bahasa Latin: Franci, tunggal: Francus) atau suku Franka (bahasa Latin: Gens Francorum) adalah sebutan bagi sekumpulan suku dari rumpun Jermani yang pertama kali muncul dalam catatan-catatan bangsa Romawi dari abad ke-3 Masehi tentang suku-suku penghuni dan daerah aliran Sungai Rhein di perbatasan wilayah Kekaisaran Romawi. Sebutan ini kemudian hari dilekatkan pada wangsa-wangsa Jermani yang mendirikan kerajaan di bekas wilayah barat Kekaisaran Romawi dan akhirnya menguasai seantero kawasan yang terbentang di antara Sungai Loire dan Sungai Rhein. Orang Franka kemudian menjajah banyak kerajaan kecil yang menjamur pascapenjajahan Romawi dan suku-suku rumpun Jermani selebihnya. Raja-raja Franka akhirnya diakui sebagai pengganti sah kaisar-kaisar Romawi Barat oleh Gereja Katolik. Meskipun nama suku Franka tidak pernah disebut-sebut sebelum abad ke-3, bangsa Romawi sudah mengenal satu dua suku dari rumpun Jermani yang kemudian hari menjadi unsur pembentuk suku Franka. Suku-suku tersebut dikenal dengan nama-nama tersendiri, baik sebagai sekutu pemasok prajurit maupun sebagai musuh. Orang Franka pertama kali disebut-sebut ketika kawasan sekitar Sungai Rhein lepas dari kekuasaan bangsa Romawi dan para sekutunya. Orang Franka dilaporkan bersatu melancarkan aksi-aksi penyerbuan ke wilayah Kekaisaran Romawi, tetapi sedari awal juga dijelaskan bahwa aksi-aksi tersebut dipicu oleh serangan suku-suku lain ke daerah yang semula mereka diami, misalnya serangan orang Saksen, maupun karena didorong oleh keinginan suku-suku di dekat perbatasan untuk berpindah ke dalam wilayah kekuasaan bangsa Romawi yang sudah mereka kenal baik selama berabad-abad. Suku-suku Franka yang bermukim dekat perbatasan di dalam wilayah Kekaisaran Romawi adalah suku Sali dan . Dalam catatan-catatan bangsa Romawi, orang Franka Sali disebut sebagai kelompok masyarakat yang diizinkan menetap di dalam wilayah Kekaisaran Romawi, sementara orang Franka Ripuari disebut sebagai kelompok masyarakat yang berulang kali berusaha sampai akhirnya berhasil merebut kota Köln dari bangsa Romawi dan selanjutnya menguasai daerah di tepi kiri Sungai Rhein. Pada kurun waktu perseteruan antarfaksi (tahun-tahun era 450-an dan 460-an), seorang pemimpin Franka yang bernama Kilderik berhasil menjadi perwira dalam kesatuan angkatan bersenjata Romawi di Provinsi Galia (kurang lebih sama dengan wilayah negara Prancis sekarang ini) yang terdiri atas laskar-laskar dari berbagai suku bangsa. Kilderik dan putranya, Klovis, harus bersaing melawan seorang perwira Romawi bernama demi mendapatkan jabatan raja atas masyarakat Franka di daerah sekitar Sungai Loire. Menurut keterangan Gregorius Turonensis, Egidius menjadi raja orang Franka selama 8 tahun masa pembuangan Kilderik. Jabatan raja model baru yang agaknya terinspirasi oleh kisah hidup Alarik I ini adalah titik awal kemunculan wangsa Meroving, wangsa Franka yang berhasil menaklukkan sebagian besar wilayah Provinsi Galia pada abad ke-6, dan berdaulat atas seluruh kerajaan suku Franka di sekitar Sungai Rhein. Bermodalkan wilayah kedaulatan wangsa Meroving ini, raja-raja wangsa Karoling berjuang memperluas wilayah sampai berhasil menjadi kaisar-kaisar baru di Eropa Barat sejak tahun 800. Pada Abad Pertengahan, istilah "orang Franka" lumrah digunakan sebagai sebutan lain untuk "orang Eropa Barat", karena raja-raja Franka dari wangsa Karoling menguasai sebagian besar kawasan barat Eropa, dan menciptakan tatanan politik (cikal bakal Ancien Régime) yang diterapkan di Eropa selama berabad-abad sampai Revolusi Prancis meletus. Masyarakat Eropa Barat sama-sama beragama Kristen Katolik Roma dan sama-sama berjuang dalam Perang Salib di Negeri Syam. Sesudah bercokol di Negeri Syam, mereka tetap menyebut diri "orang Franka", dan menyebut negara-negara yang mereka dirikan sebagai negara-negara orang Franka. Pada tahun 1099, sebagian besar Laskar Salib yang ada di Yerusalem adalah orang-orang Prancis, yakni bangsa yang suatu ketika pernah menyebut dirinya "orang Franka". Laskar Salib selebihnya terdiri atas para pendatang dari negara-negara lain di Eropa, antara lain orang Spanyol, orang Jerman, dan orang Hongaria. Kenyataan ini berdampak panjang terhadap sebutan bagi orang Eropa Barat dalam banyak bahasa di dunia. Kawasan barat Eropa dikenal bangsa Persia dengan nama "Faranggistan" (Negeri Peranggi), dan orang Eropa Barat disebut "Faranji" (orang Peranggi) oleh bangsa Arab. Semenjak didirikan, kerajaan-kerajaan orang Franka sudah terbagi secara politik maupun hukum menjadi kerajaan timur yang cenderung berciri Jermani, dan kerajaan barat yang cenderung berciri Romawi. Kerajaan timur kemudian hari menjadi "Kekaisaran Romawi Suci" yang adakalanya disebut "Jerman", sementara kerajaan barat adalah kerajaan yang didirikan wangsa Meroving di Galia, daerah yang penduduknya mengamalkan budaya Romawi dan menuturkan bahasa-bahasa rumpun Romawi. Bekas wilayah kerajaan barat sampai sekarang dikenal dengan nama Prancis (bahasa Prancis: France), dari kata Latin Francia, yang berarti "negeri orang Franka". (in)
- ( 이 문서는 프랑크인들과 이들의 민족 집단에 관한 것입니다. 프랑크인들의 정치발전에 대해서는 프랑크 왕국 문서를 참고하십시오.)( 비슷한 이름의 프랑에 관해서는 해당 문서를 참조하십시오.)
프랑크인(라틴어: Franci 프랑키[*], gens Francorum 겐스 프랑코룸[*])은 게르만 무리의 일파이며, 이 명칭은 3세기의 로마 사료에서 처음으로 언급되었고, 로마 제국의 경계인 라인강 하류와 중류에 있는 게르만 부족들과도 관련이 있다. 시간이 흘러, 이 용어는 로마 제국 붕괴 시기에 로마화된 게르만족 왕조와도 관련이 있으며, 이들은 결국엔 루아르강과 라인강 사이에 영토 전역을 다스렸고, 로마 이후의 많은 왕국들과 게르만족들에게 영향을 미쳤으며, 이후에는 서로마 제국의 옛 통치자들의 계승자로 가톨릭 교회의 공인을 받았다. 프랑크인이라는 명칭이 3세기까지 나타나지는 않았지만, 최소한 일부 본래의 프랑크인 부족들은 로마인들에게 병사들을 제공해주는 동맹이자 적들 모두로서, 자신들의 부족들의 명칭으로 오랜 기간 알려졌다. 로마와 이들의 동맹이 라인강 지역의 지배권을 상실할 때, 그 새로운 명칭이 등장했다. 프랑크인들은 로마의 영토를 함께 약탈할 때 처음으로 기록되었지만, 이 약탈의 시작은 색슨인/작센인들 그리고 수 세기간 밀접한 접촉을 가졌고, 로마의 영토로 이주하길 열망하던 변경 부족들이 프랑크인들의 변경 지역에서 프랑크인들을 공격한 것과 연관이 되어 있었다. 라인강에 있는 로마 국경 지역 내에 살던 프랑크인들은 로마 영토내에서 거주하는 것이 최초로 허용되면서 처음으로 출현한 과 수 많은 시도 끝에 로마의 국경 도시 쾰른을 정복하고 라인강 서부 기슭을 차지한 이었다. 이후, 지방 세력들 간의 분쟁의 시기인 450년대와 460년대에, 프랑크인 출신인 킬데리크 1세는 로마령 갈리아 (대략 오늘날 프랑스)에서 다양한 민족군들로 이뤄진 동맹군과 로마군을 지휘하던 몇몇 군 지휘관 중 한 명이었다. 킬데리크와 그의 아들 클로비스 1세는 루아르 세력과 관련된 프랑크인의 ‘왕위’를 두고 로마인 의 도전에 직면했다. (투르의 그레고리우스에 따르면, 아이기디우스는 킬데리크가 추방당한 8년 동안에 프랑크인의 왕위를 지녔다고 한다.) 알라리크 1세에게서 영감을 받았을 것으로 보이는, 이 새로운 왕위는 라인강 변경의 모든 프랑크족 계열의 왕국들에게 지배권을 행사했을 뿐이 아니라, 6세기에 갈리아 전역을 정복한 메로빙거 왕조의 시작을 상징한다. 800년에 서유럽의 새로운 황제로 여겨지던 카롤링거 왕조는 메로빙거 제국에 토대를 두었다. 중세 시대에서 프랑크인이라는 단어는 카롤링거 제국의 프랑크인들이 서유럽의 대부분의 지배자였기에, 서유럽인의 동의어로 사용되었으며, 프랑스 혁명 시기에 들어서야 막을 내린, 유럽의 앙시앵 레짐의 기초가 된 정치적 질서를 확립했다. 서유럽인들은 로마 가톨릭교회에 대한 프랑크인들의 믿음을 공유했고 유럽 대륙 너머 레반트에서 일어난 십자군 전쟁의 동맹으로 활약했으며, 그곳에서 서유럽인들은 그들 스스로와 그들이 세운 공국들을 프랑크인, 프랑크인들의 것으로 나타냈다. 이 명칭은 많은 언어들에서 서유럽인들에 대한 명칭으로 지속적인 영향력을 가졌다. 프랑크인 계열 왕국들이 시작되면서 동부 지역의 프랑크인 및 게르만인 지역과 메로빙거 제국이 로마의 영토에 세운 서부 지역 사이는 정치적, 법적으로 분리되었다. 프랑크 왕국의 동부는 새로히 “신성 로마 제국”으로 여겨졌고, 근세 시기에 때로는 “독일”이라 불렸다. “프랑크인”들의 서유럽에서는 메로빙거나 “잘리어” 서프랑크 왕국이 로마령 갈리아에서 세워졌고 로망스어군으로 소통했으며, 프랑크인에서 직접적으로 전래된 명칭인 “프랑스”로서 오늘날까지 계속되고 있다. (ko)
- De Franken waren een federatie van reeds eerder bekende Germaanse stammen, die rond het midden van de 3e eeuw na Christus tot stand kwam. Wellicht verbonden deze stammen zich onder Saksische druk nabij de limes langs de Rijn van het Romeinse Rijk. Vanuit hun oorspronkelijke gebied in het noordoosten van Nederland en het noordwesten van Duitsland, staken ze vanaf de 4e eeuw de Rijngrens over en vestigden zich in de Romeinse provincie Germania Inferior. Later breidden ze hun machtsgebied uit naar het huidige België en Frankrijk. (nl)
- フランク人（フランクじん）、またはフランク族（フランクぞく、羅: Franci、独: Franken、仏: Francs、伊: Franchi、英: Franks）は、ローマ帝国時代後期から記録に登場するゲルマン人の部族。 (ja)
- Frankowie (łac. Franci, gens Francorum) – zachodniogermańska federacja plemion, u swoich uchwytnych źródłowo początków, tj. w III w. n.e., zamieszkująca tereny na północ i wschód od dolnego Renu. Między trzecim a piątym wiekiem część Franków najeżdżała terytorium Cesarstwa Rzymskiego, gdy inna część weszła w skład rzymskich wojsk w Galii. Tylko Frankowie saliccy utworzyli królestwo na terenach rzymskich. Pod wodzą rodzimej dynastii Merowingów podbili niemal całą Galię. Pod władzą Karolingów państwo to stało się wiodącą siłą chrześcijańskiego Zachodu. Jego rozpad dał początek dwóm wiodącym siłom średniowiecza: królestwu Francji i Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu. (pl)
- I Franchi furono uno dei numerosi popoli germanici occidentali che entrarono nel tardo Impero romano come federati e stabilirono un reame duraturo in Gallia, alla quale cambiarono il nome in Francia, cioè terra dei Franchi, e in parte della Germania. Il regno dei Franchi fu sottoposto a varie partizioni e ripartizioni, in quanto essi dividevano le loro proprietà tra i figli e, senza un ampio concetto di res publica, concepivano il regno come una forma estesa della proprietà privata. Questa pratica spiega, in parte, le difficoltà nel descrivere con precisione le date, i confini fisici dei diversi regni franchi e chi ne governava le varie parti. La contrazione dell'alfabetizzazione durante il dominio dei Franchi pone inoltre un altro problema: essi produssero pochi documenti scritti. Il noto critico d'arte austriaco Julius von Schlosser riteneva tuttavia che i Franchi fossero «...il popolo di origine germanica più intellettualmente dotato...». Due dinastie regnanti si succedettero alla guida dello Stato franco: i Merovingi e i Carolingi. (it)
- Os francos formavam uma das tribos germânicas que adentraram o espaço do Império Romano a partir da Frísia como federados e estabeleceram um reino duradouro na área que cobre a maior parte da França dos dias de hoje e na região da Francônia na Alemanha, formando a semente histórica de ambos esses países modernos. O Reino Franco passou por várias partilhas e repartições, já que os francos dividiam sua propriedade entre os filhos sobreviventes. Essa prática explica em parte a dificuldade de descrever com precisão as datas e limites físicos de quaisquer um dos reinos francos e quem reinou sobre as várias seções. A retração da alfabetização enquanto os francos reinaram agrava o problema: eles produziram poucos registros escritos. Em essência, no entanto, duas dinastias de líderes sucederam uma a outra, primeiro os merovíngios e depois os carolíngios. Hoje em dia, os nomes alemão e holandês para a França são Frankreich e Frankrijk, respectivamente, ambos significando "Reino dos Francos". (pt)
- Franker var en grupp av samlade germanska stammar, däribland sugambrer, salier och ripuarier. De utgick från ett område kring floden Rhen omkring början av vår tideräkning, och utvidgade under tusen år, framför allt under de merovingiska och karolingiska kungaätterna, sitt maktområde till att periodvis omfatta stora delar av Europa. Namnet franker har givit Frankrike dess namn och betydde förmodligen ”fri” på frankiska. Namnet kan ha kommit från en form av bredbladigt kastspjut, eller möjligen från en för frankiska krigare typisk stridsyxa, kallad . Frankerna har också givit namn åt Franken, en region i Tyskland som går tillbaka till Hertigdömet Franken och vars befolkning till väsentlig del utgjordes av östfranker. Frankerna skilde sig från andra germaner på två viktiga sätt: 1.
* De släppte aldrig kontakten med sin ursprungliga hemvist, bredde ut sig snarare än att vandra till nya områden. 2.
* De blev katoliker i motsats till de flesta andra germanska stammar som bekände sig till den arianska kristendomen. I Rom refererade Romersk-katolska kyrkan till Frankrike som ”Roms äldsta syster”. (sv)
- Франки (лат. Franci, фр. Francs, нем. Franken) — союз древнегерманских племён, который впервые упоминается в хрониках в 242 году нашей эры. По свидетельству современника, в этот год один из отрядов франков вторгся в Галлию у нижнего Рейна и был разбит трибуном VI легиона Аврелианом, будущим императором. (ru)
- 法兰克人（拉丁語：Franci 或 gens Francorum，英語：Franks），是一個对历史上居住在莱因河西部（Francia）的原住民族的总称，也是眾多日耳曼人中的一個大的分支，其發源地位於現代比利時的疆界之內，在全盛時期還佔據了法國、德國、瑞士、奧地利、盧森堡和意大利北部，是現代法國人和德國人的共同祖先之一。 (zh)
- Фра́нки (лат. Franci, лат. gens Francorum, «франкський народ») — у середньовіччі загальна назва групи германських племен, що у ІІ столітті походили із правобережжя нижнього й середнього Рейну та узбережжя Північного моря. Поділялися на салічних («морських») і ріпуарських («берегових»). У V столітті заснували власне Франкське королівство, що домінувало у Західній Європі до IX століття. У середньовічній документації Візантії та країн Близького Сходу терміном «франк» позначали усіх західних європейців незалежно від етнічного походження, оскільки більшу частину Західної Європи контролювали франкські монарші династії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Els francs eren un dels pobles germànics de la part occidental d'Europa. Després de diverses aliances amb l'Imperi Romà, van establir-se en l'actual França i en una regió d'Alemanya, i foren el germen d'aquests dos països. El poble franc es va estendre en diversos regnes medievals des del sud dels Pirineus. (ca)
- الإفرنج أو الفرنجة هم مجموعة قبائل جرمانية غربية والتي كانت قد شكلت ما عرف باسم . كان التحالف مكونا من قبائل . دخل الإفرنج مناطق الإمبراطورية الرومانية من خلال ما يعرف الآن بألمانيا واستوطنوا المناطق الشمالية من بلاد الغال (حالياً فرنسا وأجزاء من غرب ألمانيا) مكونين فيها إمارة شبه مستقلة. التعاريف المعاصرة عن الانتماء العرقي للفرنجة تتفاوت بحسب الفترة، ومن غير الواضح ما إذا كان الفرنجة قد أشاروا إلى أنفسهم بهذه الصفة. كان الفرنجة في البداية مجموعة متميزة بثقافتهم داخل أفرنجة. اسم فرنسا الحديثة مأخوذ من هذه القبائل. (ar)
- Frankoak edo herri frankoak (latinez: Franci edo gens Francorum) mendebaldeko germaniar tribuen konfederazio aldakorra izan zen, III. mendean Rhin ibaiaren ekialdean kokaturik zegoena eta V. mendean Erromako Inperioko Galia osora zabaldu zena. Beren hizkuntza antzinako behe-frankoniera (nederlanderaren arbasoa) zen. Frankoen ondorengoak dira latin hizkuntza onartu zuten iparraldeko frantsesak eta Valoniarrak, eta hizkuntza germaniarrari eutsi zioten frankoniarrak (gaur egungo Alemaniaren mendebalean) eta nederlandarrak (flandriarrak eta herbeheretarrak). (eu)
- Les Francs sont un peuple germanique apparaissant sous la forme d'une confédération aux marges de l'Empire romain lors des grandes invasions. Au Ve siècle, au moment de la division de l'Empire romain, une partie d'entre eux conquiert le nord de la Gaule romaine, s'y sédentarise, étend son domaine vers le sud et joue ainsi un rôle central dans ce qui deviendra la France, qui leur doit son nom, mais aussi les Pays-Bas, la Belgique, le Luxembourg et l'Allemagne, en fondant une noblesse qui gouvernera ces contrées au Moyen Âge. Le nom des Francs est également à l'origine de nombreux toponymes d'Allemagne, les plus connus étant la ville Francfort-sur-le-Main et la Franconie (Franken en allemand), région du nord de la Bavière. (fr)
- De Franken waren een federatie van reeds eerder bekende Germaanse stammen, die rond het midden van de 3e eeuw na Christus tot stand kwam. Wellicht verbonden deze stammen zich onder Saksische druk nabij de limes langs de Rijn van het Romeinse Rijk. Vanuit hun oorspronkelijke gebied in het noordoosten van Nederland en het noordwesten van Duitsland, staken ze vanaf de 4e eeuw de Rijngrens over en vestigden zich in de Romeinse provincie Germania Inferior. Later breidden ze hun machtsgebied uit naar het huidige België en Frankrijk. (nl)
- フランク人（フランクじん）、またはフランク族（フランクぞく、羅: Franci、独: Franken、仏: Francs、伊: Franchi、英: Franks）は、ローマ帝国時代後期から記録に登場するゲルマン人の部族。 (ja)
- Frankowie (łac. Franci, gens Francorum) – zachodniogermańska federacja plemion, u swoich uchwytnych źródłowo początków, tj. w III w. n.e., zamieszkująca tereny na północ i wschód od dolnego Renu. Między trzecim a piątym wiekiem część Franków najeżdżała terytorium Cesarstwa Rzymskiego, gdy inna część weszła w skład rzymskich wojsk w Galii. Tylko Frankowie saliccy utworzyli królestwo na terenach rzymskich. Pod wodzą rodzimej dynastii Merowingów podbili niemal całą Galię. Pod władzą Karolingów państwo to stało się wiodącą siłą chrześcijańskiego Zachodu. Jego rozpad dał początek dwóm wiodącym siłom średniowiecza: królestwu Francji i Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu. (pl)
- Франки (лат. Franci, фр. Francs, нем. Franken) — союз древнегерманских племён, который впервые упоминается в хрониках в 242 году нашей эры. По свидетельству современника, в этот год один из отрядов франков вторгся в Галлию у нижнего Рейна и был разбит трибуном VI легиона Аврелианом, будущим императором. (ru)
- 法兰克人（拉丁語：Franci 或 gens Francorum，英語：Franks），是一個对历史上居住在莱因河西部（Francia）的原住民族的总称，也是眾多日耳曼人中的一個大的分支，其發源地位於現代比利時的疆界之內，在全盛時期還佔據了法國、德國、瑞士、奧地利、盧森堡和意大利北部，是現代法國人和德國人的共同祖先之一。 (zh)
- Фра́нки (лат. Franci, лат. gens Francorum, «франкський народ») — у середньовіччі загальна назва групи германських племен, що у ІІ столітті походили із правобережжя нижнього й середнього Рейну та узбережжя Північного моря. Поділялися на салічних («морських») і ріпуарських («берегових»). У V столітті заснували власне Франкське королівство, що домінувало у Західній Європі до IX століття. У середньовічній документації Візантії та країн Близького Сходу терміном «франк» позначали усіх західних європейців незалежно від етнічного походження, оскільки більшу частину Західної Європи контролювали франкські монарші династії. (uk)
- Frankové (od slova frank, „troufalý“, „smělý“, latinsky Franci nebo gens Francorum) tvořili volný svaz germánských kmenů, který byl poprvé zmiňován římskými zdroji ve 3. století v souvislosti s kmeny na středním a dolním toku Rýna na pravém břehu řeky a u pobřeží Severního moře (sálští Frankové, salum = latinsky moře), tedy na hranicích římské říše. Později byl tento termín spojen s romanizovanými germánskými dynastiemi uvnitř kolapsu západořímské říše, které nakonec ovládly celou oblast mezi Loirou a Rýnem. Frankové poté získali moc nad mnoha postřímskými královstvími a germánskými národy. Později byli franští vládci uznáni katolickou církví jako nástupci dřívějších vládců západořímské Říše. (cs)
- Οι Φράγκοι (λατινική γλώσσα: Franci ή gens Francorum) ήταν ένα σύνολο γερμανικών φύλων, το όνομα του οποίου αναφέρεται για πρώτη φορά σε ρωμαϊκές πηγές του 3ου αιώνα, συνδεδεμένο με φυλές στο Ρήνο, στο χείλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αργότερα, ο όρος συνδέθηκε με τις εκρωμαϊσμένες γερμανικές δυναστείες εντός της καταρρέουσας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι οποίες τελικά διοίκησαν ολόκληρη την περιοχή μεταξύ των ποταμών Λίγηρα και Ρήνου και επέβαλαν την εξουσία τους σε πολλά άλλα μεταρωμαϊκά βασίλεια και γερμανικούς λαούς, αναγνωριζόμενες αργότερα από την Καθολική Εκκλησία ως διάδοχοι των παλαιών ηγεμόνων της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. (el)
- Die Franken (sinngemäß „die Mutigen, Kühnen“) waren einer der germanischen Großstämme aus der Gruppe der Rhein-Weser-Germanen. Sie formierten sich im 3. Jahrhundert im Umfeld des von den Römern besetzten Teiles Germaniens durch Bündnisse mehrerer Kleinstämme. Unter den Enkeln Karls des Großen erfolgte zunächst eine Dreiteilung des großen Frankenreiches. Das mittlere Königreich Lothringen wurde 870 zwischen dem Ostfrankenreich und Westfrankenreich aufgeteilt. Aus dem ostfränkischen Reich wurde später das Heilige Römische Reich. Aus dem westfränkischen Reich entstand Frankreich. (de)
- La Frankoj estas grupo de ĝermanaj triboj, kiuj loĝis en la unua jarcento en la suba valo de Rejno (la fontoj mencias ilin unuafoje dum la jaro 258, kiam regis la romia imperiestro Probo). Ili laŭgrade penetris Gaŭlion kaj ekloĝis sur la dekstra parto de Rejno dum la 3-a jarcento. Post la kolapso de Romio en la 5-a jarcento, ili konkeris tutan Gaŭlion kaj Kloviso fondis la Frankan Imperion (vidu Merovidoj). En la teritorio de la hodiaŭa Germanio dum pluraj generacioj la Frankoj batalis kontraŭ la konkurenca ĝermana tribaro saksoj, sed dum la regado de Karolo la Granda la frankoj venkis la konkurantan tribaron. La moderna Francio prenis de la Franka Imperio sian nomon. (eo)
- The Franks (Latin: Franci or gens Francorum) were a group of Germanic peoples whose name was first mentioned in 3rd-century Roman sources, and associated with tribes between the Lower Rhine and the Ems River, on the edge of the Roman Empire. Later the term was associated with Romanized Germanic dynasties within the collapsing Western Roman Empire, who eventually commanded the whole region between the rivers Loire and Rhine. They imposed power over many other post-Roman kingdoms and Germanic peoples. Beginning with Charlemagne in 800, Frankish rulers were given recognition by the Catholic Church as successors to the old rulers of the Western Roman Empire. (en)
- Los francos (del latín Franci o gens Francorum) fueron una comunidad de pueblos procedentes de Baja Renania y de los territorios situados al este del Rin (Westfalia), que al igual que muchas otras tribus germánicas occidentales entró a formar parte del Imperio romano en su última etapa en calidad de foederati, asentándose en el Limes (Bélgica y norte de Francia actuales). Las poderosas y duraderas dinastías establecidas por los francos reinaron en una zona que abarca la mayor parte de los actuales países de Francia, Bélgica y Países Bajos, así como la región de Franconia en Alemania. (es)
- Go stairiúil, na Frainc (Laidin: Franci nó gens Francorum) a thugadh ar dtús ar na d a bhí ag fánaíocht ar na bhfearainn idir agus , sa 3ú haois AD, agus ina dhiaidh sin thugtaí na Gaill ar dhaonra na Gaille a chomhtháthaigh leis na . Le linn na céadta bliain ina dhiaidh sin, thug siad a n-ainm don Fhrainc agus a ba chuid dhílis de phobal na Fraince iad. Roinne cuid de treibheanna na bhFranc ruathar ar chríoch Rómhánach, ach chuaigh treibheanna eile i bpáirt le trúpaí Rómhánacha sa Ghall. (ga)
- Orang Franka (bahasa Latin: Franci, tunggal: Francus) atau suku Franka (bahasa Latin: Gens Francorum) adalah sebutan bagi sekumpulan suku dari rumpun Jermani yang pertama kali muncul dalam catatan-catatan bangsa Romawi dari abad ke-3 Masehi tentang suku-suku penghuni dan daerah aliran Sungai Rhein di perbatasan wilayah Kekaisaran Romawi. Sebutan ini kemudian hari dilekatkan pada wangsa-wangsa Jermani yang mendirikan kerajaan di bekas wilayah barat Kekaisaran Romawi dan akhirnya menguasai seantero kawasan yang terbentang di antara Sungai Loire dan Sungai Rhein. Orang Franka kemudian menjajah banyak kerajaan kecil yang menjamur pascapenjajahan Romawi dan suku-suku rumpun Jermani selebihnya. Raja-raja Franka akhirnya diakui sebagai pengganti sah kaisar-kaisar Romawi Barat oleh Gereja Katol (in)
- I Franchi furono uno dei numerosi popoli germanici occidentali che entrarono nel tardo Impero romano come federati e stabilirono un reame duraturo in Gallia, alla quale cambiarono il nome in Francia, cioè terra dei Franchi, e in parte della Germania. Due dinastie regnanti si succedettero alla guida dello Stato franco: i Merovingi e i Carolingi. (it)
- ( 이 문서는 프랑크인들과 이들의 민족 집단에 관한 것입니다. 프랑크인들의 정치발전에 대해서는 프랑크 왕국 문서를 참고하십시오.)( 비슷한 이름의 프랑에 관해서는 해당 문서를 참조하십시오.)
프랑크인(라틴어: Franci 프랑키[*], gens Francorum 겐스 프랑코룸[*])은 게르만 무리의 일파이며, 이 명칭은 3세기의 로마 사료에서 처음으로 언급되었고, 로마 제국의 경계인 라인강 하류와 중류에 있는 게르만 부족들과도 관련이 있다. 시간이 흘러, 이 용어는 로마 제국 붕괴 시기에 로마화된 게르만족 왕조와도 관련이 있으며, 이들은 결국엔 루아르강과 라인강 사이에 영토 전역을 다스렸고, 로마 이후의 많은 왕국들과 게르만족들에게 영향을 미쳤으며, 이후에는 서로마 제국의 옛 통치자들의 계승자로 가톨릭 교회의 공인을 받았다. (ko)
- Os francos formavam uma das tribos germânicas que adentraram o espaço do Império Romano a partir da Frísia como federados e estabeleceram um reino duradouro na área que cobre a maior parte da França dos dias de hoje e na região da Francônia na Alemanha, formando a semente histórica de ambos esses países modernos. Hoje em dia, os nomes alemão e holandês para a França são Frankreich e Frankrijk, respectivamente, ambos significando "Reino dos Francos". (pt)
- Franker var en grupp av samlade germanska stammar, däribland sugambrer, salier och ripuarier. De utgick från ett område kring floden Rhen omkring början av vår tideräkning, och utvidgade under tusen år, framför allt under de merovingiska och karolingiska kungaätterna, sitt maktområde till att periodvis omfatta stora delar av Europa. Namnet franker har givit Frankrike dess namn och betydde förmodligen ”fri” på frankiska. Namnet kan ha kommit från en form av bredbladigt kastspjut, eller möjligen från en för frankiska krigare typisk stridsyxa, kallad . (sv)
|
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
